Getrouwd met een Filipina 2

[Budgie]

Een van de eerste regels die ik geleerd heb is:
Dit land is gemaakt en in gebruik door de bewoners die hier leven en niet voor de buitenlanders die langskomen.
Dus aanpassen of wegwezen.

spijtig kunnen/mogen we dit in ons eigen land zeggen.

Ik denk dat je bedoel niet zeggen Want dat zou discriminatie zijn 

[klootzakken (voorheen Jens)]

Een van de eerste regels die ik geleerd heb is:
Dit land is gemaakt en in gebruik door de bewoners die hier leven en niet voor de buitenlanders die langskomen.
Dus aanpassen of wegwezen.

yep zo is mij dat ook geleerd . in een ander land of gewoon bij een ander, daar hebben ze wel regels en daar hebben wij ons gewoon aan te houden . niet meer en niet minder. als je dit begrijpt houw je het lang vol .

[Kano]

Toch vreemd dat wij in Nederland een andere mening hebben ten aanzien van buitenlanders 

[Ronald-D]

Toch vreemd dat wij in Nederland een andere mening hebben ten aanzien van buitenlanders  

Als ik heel eerlijk mag zijn heb ik niet echt een andere mening....ik vind dat het zo hoort!
En dan mag het discriminerend zijn.... tja...
De politieke correctheid die we worden geacht te uiten....dat is denk ik het verschil.... maar dat is mijn mening

[Blauwvinger]

Leuk topic,
Mijn ervaring is dat een Filippijn  niet ,recht op de man, een antwoord geeft.
Antwoord is meestal vaag. Soms erger me daar wel aan.

[Ronny55]

Een van de eerste regels die ik geleerd heb is:
Dit land is gemaakt en in gebruik door de bewoners die hier leven en niet voor de buitenlanders die langskomen.
Dus aanpassen of wegwezen.

spijtig kunnen/mogen we dit in ons eigen land zeggen.

Ik denk dat je bedoel niet zeggen Want dat zou discriminatie zijn 

IK BEGRIJP HET NIET MEER ! ! !

Ze zijn niet gelukkig in Marokko.

Ze zijn niet gelukkig in Turkije.

Ze zijn niet gelukkg in Egypte.

Ze zijn niet gelukkig in Libië.

Ze zijn niet gelukkig in Iran.

Ze zijn niet gelukkig in Gaza.

Ze zijn niet gelukkig in Irak.

Ze zijn niet gelukkig in Afghanistan.

Ze zijn niet gelukkig in Jemen.

Ze zijn niet gelukkig in Syrië.

Ze zijn niet gelukkig in Libanon.

Ze zijn niet gelukkig in Pakistan.


En waar zijn ze dan wel gelukkig ?

Ze zijn gelukkig in Engeland.

Ze zijn gelukkig in Frankrijk.

Ze zijn gelukkig in Italië.

Ze zijn gelukkig in Duitsland.

Ze zijn gelukkig in Zweden.

Ze zijn gelukkig in de Verenigde Staten.

Ze zijn gelukkig in België.

Ze zijn gelukkig in Noorwegen.

Ze zijn gelukkig in Nederland.


Ze zijn kennelijk gelukkig in elk land dat een niet-moslimland is.

En wie geven ze de schuld?

Niet de islam.
Niet hun leiders.
Niet zichzelf.
Nee, ze verwijten het de bevolking van de landen waar ze wel
gelukkig zijn.

En dan willen ze juist DEZE LANDEN zo veranderen dat ze precies worden
als de landen waar ze ontevreden over zijn.

Begrijp jij het nog ?

[Luc]

Begrijp jij het nog ?

Ondertussen zijn er al zo een 30 koptische kerken en een Franciscaner school afgebrand maar dat mogen wij op de politiek correcte nieuws niet zien. Voortdurend ocharme die vredelievende broedertjes...

[Michaela]

Het mijn opinie en Ik spreek alleen voor mezelf

Over de eerste deel:

Ik zou graag van harte dat de zo genoemed Filipina wives mogen lezen over wat hierboven geschreven en ook van de eerste deel. Maar Ik twijfel er aan of ze het leuk zouden vinden zoals Ik. Hoeveel mannen zouden durven om hun vrouwen dit te delen? Hoeveel mannen zijn er die niet willen hun vrouw 'TAMPO' doen? Meestal zijn we niet gelukkig over de familie gedoe.  Maar hoeveel mannen en hun vrouwen laat het gewoon toe? En wie durf te zeggen dat Sorry vrouwke, Ik hou van u, maar mijn inkomen is genoeg voor ons twee. Wij moesten en enorm betalingen doen en uw familie heeft daar ook niks mee te maken. Soms zoeken wij oplossing in de verkeerde plaats en de verkeerde persoon, en de verkeerde bron. De mentaliteit is de groot probleem, maar WIE weet wanneer is genoeg geweest? Vertel eens aan die mensen dat hier bij ons betalen wij namelijk: inkomen belasting, gemeente belasting, provincie belasting, ziekenkas, ziekenzorg bijdrage, auto belasting, autowegen taks, grondbelasting, familiaal verzekering, brand verzekering, mazout of gas, elektriciteit, water, cable, internet. Niet vergeten, wij eten ook hier en moest aankopen doen. Helaas mijn eigen vriendin wist alleen de laatste 6 dat Ik benoemde. De meesten vrouwen weten wel maar niet hoeveel liefje daarvoor moten betalen. Hoe kan de familie te weten te komen dat ZE in de Filippijnen apart van elektriciteit hoeven niets meer uit te geven dan wij hier zou moeten. Denken wij echt dat ze niet zouden begrijpen als ze het wist? Hoe leg je het uit? En hoe kunt je ze doen geloven? Ik was begonnen om niet te vertellen dat wij waren op 12 dagen cruise geweest. Het maar een voorbeeld, maar soms ligt het ook aan wat we verteld en wat wij niet verteld. Wij hoeven niet te liegen als wij fotos in facebook of waar dan ook kunnen op specific pipol laten zien en niet laten zien. Want beeld spreek ook heel wat.

Over de tweede:

Helaas ligt ook grotendeels de schuld aan de opvoeding die wij gekregen heeft. Wij Filipino's doen meestal wat onze oudsten zeggen, zelf als wij niet gelukkig zijt. Maar, van zodra wij independent zijn beginnen wij te rebellen maar meestal is het te laat. Wij zijn al zodanig gevormed als een twijfelaar. Wij denken en voelen dat wij iets kunnen maar omdat wij hadden zo vaak horen zeggen dat wij niets kunnen; mogen en permitteren durven wij ook niets. Spijtig dat velen blijven zoals ze is, en spijtig dat diegene die verandering durven meestal overdrijft zichzelf en beland in een fenomeen 'face' of behoren tot???  IN de cirkel van? (o.a. LV gebruiker) , en heel spijtig dat diegene die normaal doet, of alsof normaal doet is niet zo populair. Gelukkig behoor Ik tot de laatste, or else mijn eigen volk zullen mij kruisigen.

Ik zou graag willen horen van andere vrouwen, maar, Ik twijfel er aan of er iemand met mijn mening kunnen aansluiten. Ik ben al zodanig gewoon.

Topic zoals dit is kei interessant: het doen mens nadenken, helaas oplossen is een vraag teken.

Dag Wispelturig.
Hier komt de tweede filippijnse.....ik ben een tijdje weg geweest. Ik was zo verslaafd geraakt aan deze forum. Een tijdje terug dacht ik even mee te stoppen. Totdat ik het niet volhield en toch terugkwam. Ach niemand die daar last van heeft, behalve ik.
Nu kan ik het niet laten even in de discussie te mengen. Wel interessant te lezen hoe jij daarover denkt. Af en toe mis ik toch een pittige gesprek met een Filipijnse.
Jij vraagt zich af of er oplossing voor is? Waarom een oplossing? Ze lijden er niet onder! of mensen die er wonen lijden er niet onder. Ze zijn er niet van bewust. Wij kunnen hen ook niet kwalijk nemen. Van jongs af aan, hebben ze niks anders meegemaakt, de genoemde gewoontes worden gewoon doorgegeven aan de kinderen. En wanneer ze volwassenen zijn denken en handelen ze precies zoals hun ouders.
Het probleem komt pas wanneer ze in aanraking komen met een andere cultuur en andere gewoonte. Om te beginnen spreek ik vanuit mijn eigen ervaring.
Als het ware moet ik opnieuw opgevoed worden, zo erg is het! een andere manier van denken moet ik eigen maken. Het belangrijkste probleem is: leren communiceren. uiteraard zoals vele fil. denken, dacht ik dat ik het goed doe. Wel pijnlijk om het onder ogen te zien dat dat het niet zo is. Vooral goed luisteren, wat zegt je gesprekpartner? En dan het te koppelen van wat jij in je hoofd hebt. En dan ben jij nog niet klaar. Ook laten horen dat jij gehoord hebt wat er gezegd wordt. Klink eenvoudig, maar voor een filippijnse die nooit geleerd hebt om een eigen mening te hebben is het ontzettend lastig. Het zou eenvoudiger zijn als wij "its up to you sir" en  "maybe" kunnen zeggen.

En hoe vaak heb ik gehoord van mensen, zelf van mijn eigen moeder, dat ik mezelf niet goed verzorgd. Huh!, ik kijk dan mezelf van top tot teen. Ehnee, ik ben schoon, ruik lekker naar shampoo, mijn kleren vertonen geen vlekken. Mijn moeder bedoeld anders. Uiteindelijk zei ze: laat zien wie jij bent? Ik: wie ik ben? Mijn moeder:Ja, laat zien wie jij bent! doe make up, trek mooie schoenen en leuke kleren en draag toch sieraden! Ik: maar moeder als ik dat doe, dan ben ik mezelf niet meer!
Grappig, mijn moeder wil eigenlijk aan de mensen laten zien dat haar dochter rijk is. Ik moet erom lachen.
Dit is alleen maar een kleine voorbeeld hoe ik het ervaar...wordt ook vervolgd.

[MrJean]

Dit alles doet me denken aan 't Culture Shock Philippines-boek dat ik pas heb gekocht na mijn Filippijnenreis, stom hè? En aan de handleiding van Cobra van 't andere forum, dat ik uitgeprint heb en heb bewaard.

Ik hoop dat Filipina's toch nog leuk zijn, haha!!

[Ronny55]

Wanneer het gaat om "face" speel ook jij, als haar partner, een rol. Jouw uiterlijk is ook van belang voor haar imago. Een vriend vertelde me onlangs bijv. dat zijn vriendin, voordat ze op een "bar hop" gingen, erg haar best deed om zijn schoenen te poetsen, schoon ondergoed te verstrekken en zijn overhemd te strijken. Toen hij haar vroeg waarom ze dat allemaal deed zei ze "Ik wil niet dat die andere meiden kunnen zeggen dat ik niet goed voor je zorg". Haar man's uiterlijk stond dus voor haar gelijk met haar vermogen zorg voor hem te dragen en ze meende dat ze op die basis door anderen zou worden beoordeeld — zijn uiterlijk was een belangrijk aspect van het "face" bewaren temidden van andere Filipina's.

    Ja, daar is geen speld tussen te krijgen,dat klopt inderdaad , 

De dames hier beschouwen het als hun plicht om goed voor je te zorgen, ze doen het niet alleen met veel plezier maar hebben daar veel voldoening van. Ze zien het dan ook als een belediging als ze niet voor je mogen zorgen. (verwennen).

  Onlangs er een gesprek over gehad hoe ze zich in het begin een beetje beledigd voelde voor het feit dat ik zelf mijn koffie inschonk, zelf mijn brood in de toaster deed enz.....enfin dat ik vele dingen zelf deed die zij graag voor mij wilde doen....Heb haar toen uitgelegt dat we het in  vanzelfsprekend vinden, als ik daar mijn vrouw om een tas koffie vroeg kreeg ik meestal de vraag of er iets  mis was mijn benen ... Ook over het feit dat we daar als "nieuwe mannen" gedrild werden. Heb haar dan uitgelegt dat dat heel normaal is in onze cultuur en dat ik daar hoegenaamd toen geen probemen mee had, ik wist gewoon niet beter  .
  Ze begrijp dat wel nu , maar: "Hier moet ik voor u zorgen , wat gaan uw kinderen anders van mij denken" . Dus nu doen we haar dat plezier en mag ze me verwennen. Uiteraard staat er ook iets tegenover en probeer ik zelfs haar kleinste wensen tegemoetkoming te geven....En ja , het valt me hier veel gemakkelijker om dit te doen dan in  omdat ik weet dat ik hier iets tegenoverstaat .