Nieuws:

eTRAVEL CARD via https://etravel.gov.ph

Hoofdmenu

getrouwd met een Filipina 3

Gestart door Adriaan, zaterdag 17 augustus 2013, 03:47:54

Vorige topic - Volgende topic

DKP

Oke, de topictitel mag dan zijn "getrouwd met een Filipina" ... ik ben het nog niet ... maar dat veranderd dit jaar op 21 april.

Wat betreft taal, uiteraard spreek ik met mijn verloofde in het Engels. Nu, mijn Engels is nog "met veel haar op", en ook het hare is niet perfect, maar we verstaan elkaar goed, doen ook echt de moeite om belangrijke punten duidelijk te maken, en dat lukt. Wanner ik bij haar familie ben, die doen de moeite om Engels te praten, maar veelal moet mijn verloofde wel nog wat vertalen, maar daar zit ze niet mee verveeld. Onderling zullen ze wel eerder in eigen taal spreken, Cebuano (ze is van Davao), maar als ze ziet dat ik nieuwsgierig ben, doet ze telkens de moeite om het in het kort uit te leggen waarover het gaat, en zelfs daar zit ze niet mee verveeld.

Ben ik hier in België bij een kameraad en zijn vrouw (via wie ik haar heb leren kennen), dan spreekt hij in het NL tegen mij, en is altijd geïrriteerd omdat zijn vrouw in het Engels tegen mij praat (zij kan immers al goed NL) ... haar antwoord naar haar man als hij daarop reclameert, "dat is goed voor Patrick, zo leert hij zijn Engels een beetje bij"  :lachen:

Ik ben er ook van overtuigd dat mijn vrouw (bijna vrouw) in korte tijd een basis NL aangeleerd kan krijgen, ze heeft een "goed kopke". Maar na verloop van tijd zou ik ook best wel Cebuano willen leren, want het is onze bedoeling om jaarlijks één maand daar door te brengen, en wanneer mijn kinderen groot genoeg zijn, zelfs gedurende langere perioden daar te gaan overwinteren, en dan wil ik me graag beter kunnen integreren in haar familie/leefwereld. (wat betreft het eten, de manier van eten, wassen met een emmer koud water, slapen zonder comfort enz lukt dat al best), en ik geniet er nog van ook, de sterke band onderling in die familie maakt dat goed ... Ja, het is waar, ze zien wel graag geld komen, maar het gaat hun daar niet om. Ik moet het haar gedurig vragen of ze geld nodig heeft, want zelf zal ze het amper vragen (er is ook nog bijna geen geld opgestuurd tot nog toe). Ze is ook niet uit op een chique huis ginder, ze weet wat mijn wensen zijn aldaar ... een eigen plekje dat ons onderdak geeft, en waar we ons goed voelen. Het is niet mijn bedoeling daar de rijke buitenlander te gaan uithangen, en ze vindt het allemaal goed.