Emigreren, iets om heel goed over na te denken !

[Cobra]

Emigreren, iets om heel goed over na te denken !


Ik ga hier mijn persoonlijke ervaring vertellen over hoe het ons vergaan is met onze emigratie naar de Filipijnen en de terugkeer.

Ik plaats dat hier zodat anderen er van kunnen leren en heel goed nadenken wat ze achterlaten, waar ze heen gaan en wat de kansen van slagen zijn en de (mogelijke financiele) kater achteraf.

Waarschijnlijk word dit een van de meest discussie en tot nadenken oproepende posts van dit forum.
Ik heb mijn uiterste best gedaan om alles wat er bij hoort er ook bij te zetten zonder nog eens extra vragen op te roepen.

Ik heb dan ook wel een 3.5 uur er over gedaan om dit allemaal  te schrijven.


Er zullen hier personen zijn die denken dat ik (Cobra) al een flinke bijdrage geleverd heb om anderen te informeren over de Filipijnen door mijn website en al mijn posts op diverse forums, maar deze post word  volgens mij de meest leerzame  en dagdromers  wakkerschuddende text van alles wat ik ooit geschreven heb.


Ik hoop dan ook dat er personen zijn die er iets van zullen opsteken en zich eerst eens goed achter de oren zullen krabben eer ze het definitieve besluit nemen om alles te verkopen en te vertrekken.

Ik beslis niet of  je niet of wel moet vertrekken, dat doet iedereen zelf, ik probeer alleen om jullie te wijzen op hetgeen jullie mogelijk KAN overkomen.

Mogelijk kunnen jullie dan ook begrijpen dat ik nog steeds iets heb tegen bepaalde sektes in NL.

De rest van mijn bijdragen ging altijd over het leven in de Filipijnen en wat je KAN verwachten en waar je op moet letten etc. etc. Dit gaat over voor je vertrek en als je later teruggaat naar je eigen of ander land en wat het KAN kosten, geheel afhankelijk van ieders persoonlijke situatie voor vertrek.


Het is mijn/ons  verhaal, mijn/onze mening en mijn/onze ervaring.

Uit ervaringen van anderen kan je leren, helaas verdwijnen de meesten die terugkomen uit de PH van de forums en hoor je ze niet meer, kan uit schaamte zijn of omdat ze bang zijn om commentaar te krijgen van anderen of omdat ze bang zijn om uitgelachen te worden.

Ik schaam me nergens voor, ik heb wel de ervaring en 10 jaar vakantie en dat kan een ander die het lef niet heeft om te vertrekken niet zeggen.

Ik deel mijn ervaring ook met jullie, doe er mee wat je wilt.

Je kan er om lachen, je kan er van gaan   of je kan er van leren.

It's up to you !

Daar gaan we ( zet de koffie maar klaar voor je begint te lezen) :

Om te beginnen was het instappen in een vliegtuig op Schiphol met een enkel ticket een ervaring die ik nooit eerder heb meegemaakt, of er een zak zand met een gewicht van 100 kilo van je schouders afvalt, zo voelde dat.
Komt omdat ik iemand ben die met veel uren draaien iets wilde bereiken, en dan staat je wieg in socialistisch NL op de slechtste plaats ter wereld, zo denk ik er over.

Een ander mag er gerust anders over denken, das geen probleem voor mij, ik ben geen  socialist.

Ik respecteer artikel 1 van de grondwet over vrijheid van meningsuiting WEL.

NL is meer ingericht voor personen die graag thuis zitten met een vette uitkering die net zo groot of nog groter is dan het salaris van iemand die vroeg op staat en zich het zweet op zijn/haar rug werkt de hele dag.

Tis niet voor niks dat NL zo'n enorme aantrekkingskracht heeft op uitkeringszoekers die zonder paspoort zich aanmelden, maar das iedereen al bekend dacht ik.

Mijn vrouw was nog maar 2 jaar en 3 maanden in NL toen we vertrokken, dus nog geen NL paspoort, we hadden beter 3 jaar gewacht, maar das achteraf praten.

3 jaar later verscheen Pim fortuin ook in NL en dan had ik zeker nooit vertrokken, ik had graag van dichtbij meegemaakt hoe die (vooral) links en rechts de vastgeroeste politici wat flinke trappen onder hun ballen gaf, was heel hard nodig met hun op communistische wijze opgedrongen positieve discriminatie.

Enige woorden die ze hadden voor de werkende inwoners durfden ze niet rechtstreeks uit te spreken, maar enkel via een omweg zoals  b.v. : "Wees solidair met degene die tijdelijk uitgesloten zijn van het arbeidsproces !" etc. en dat kwam dan allemaal vrij vertaalt neer op " KOP DICHT, BLIJ WEZEN DAT JE WIEGJE IN NL STOND EN GRAAG NOG MEER BELASTING BETALEN VOOR JE BINNEN en/of BUITENLANDSE PARASITERENDE BUURMAN !!!!!!".

En geen commentaar  AUB !

En zulke Stasi's liepen overal en allemaal lid van dezelfde niet nader te noemen sektes.

Tis tenslotte geen politiek forum hier.

Ik was vrijwel de enige die ze recht in hun sm**l durfde te zeggen dat ze beter konden oprotten naar Oost-Duitsland waar ze flinke promotie zouden kunnen maken met zulk communistisch gedrag.  Dat werd nooit gewaardeerd.

Ze zeiden er nog net niet bij dat je de volgende keer als je klaagde als werkende belastingbetaler je 5 jaar in een heropvoedingskamp in Siberie zou krijgen, want dat was waarschijnlijk de volgende fase om dat te gaan openen.

Die indruk kreeg je toen toch.

Voor mij kwam het wat harder aan dan bij anderen vanwege mijn 15 jaar ervaring bij een bedrijf waar de leidinggevende migranteflikkers italianen en turken extra betaalden terwijl ze meer in de ziektewet zaten dan op hun werk en continu de boel verziekten en de hele dag uit hun neus liepen te vreten reukorgaan liepen te consumeren.

Verslag van dat bedrijf staat te lezen op mijn website.

Anderen hebben de opgedrongen positieve discriminatie tijdens het bewind van "Kamerat Kok" misschien minder gevoeld, maar het leefde bij vrijwel elke werkende nederlander.

Pim Fortuin heeft de mensen eindelijk weten te overtuigen om  in actie te komen wat  Janmaat nooit gelukt is. En niemand moet zeggen dat hij het niet kon waarmaken, hij heeft de kans niet gehad om dat aan te tonen.

Van vele andere politieke figuren/partijen weten we al jarenlang dat ze het niet kunnen.

En ze zitten er nog steeds !

Maar om even de reden voor vertrek heel duidelijk te maken, ik was het strontzat in NL !

Er was ook geen enkele verbetering zichtbaar, integendeel, het werd steeds gekker met al die asielzoekers die binnen kwamen en waar niet tegen opgetreden werd.  Duitsland  maakte de regels veel strenger, er werd vanuit de oppositie gewaarschuwd dat de asielzoekers nu vrijwel zeker massaal naar NL gingen komen als ze die duitse regels niet over zouden nemen.

Dat was geen reden voor Kamerat Kok om te luisteren en zie daar : de toekomstige aanhang van zijn partij kwam massaal binnen !

En ik vertrok.

De situatie van waar uit iemand gaat emigreren verschilt natuurlijk ook enorm, als je als 20+ jarige een flatje 4 hoog achter huurt en je vertrekt en de emigratie mislukt, is de (financiele en emotionele) schade vanzelfsprekend veel en veel minder dan als je al iets hebt opgebouwd in al de jaren van zweten en zwoegen, dat zal iedereen wel duidelijk zijn neem ik aan.

Je komt dan terug en huurt een ander flatje en je pakt het leven weer op waar je gestopt was.

Ook het land waar je heen vertrekt maakt veel verschil uit, zo kan je in de traditionele emigratie landen als de USA en Canada en Australie en Nieuw-Zeeland als blanke gewoon gaan werken en daar een eigen inkomen en bestaan opbouwen, dat hebben vele hardwerkende nederlanders al bewezen als je ziet hoe die daar leven.

In de PH is het vrijwel onmogelijk om als blanke een goed inkomen te krijgen, als het al lukt is het vaak in de horeca en vaak ook van korte duur. Ik vermoed dat minder dan 1 % van de blanke in de PH slaagt om een goed inkomen te hebben voor de rest van zijn leven.


Vertrekken met een WAO uitkering of pensioen wat achteraan gestuurd word verhoogt de kansen dat je lang gaat verblijven in de PH met ongeveer 99%.

Om te beginnen moet iemand die lacht dat een ander terugkomt eerst eens naar zichzelf kijken, meestal zijn zulke de grootste zeikers urineerders (hun hele leven lang) over de situatie in hun eigen land en hebben ze het lef niet in hun sodemieter om op te rotten. Dus lach dan niet dat een ander het wel probeert en het niet bevalt, zo denk ik er over.

Wij zijn dus vertrokken naar de Filipijnen omdat ik met een filipijnse schoonheid getrouwd ben, dus ik dacht dat ik op mijn 41ste genoeg geld had om het daar de rest van mijn leven uit te houden zonder nog te werken.

Nu is dat vrij redelijk uitgekomen, ik heb er 10 jaar gewoond en als ik nog wat had geinvesteerd in een pension voor studenten door 1 van mijn huizen te slopen en een dormitory te bouwen, had ik een redelijk inkomen gehad. De universiteit ligt hemelsbreed op 150 m afstand, dus gasten genoeg.

Maar de vraag is of je het nog wilt, als je in je achterhoofd al denkt aan terug gaan naar Europa, dan denk je geen 10 x eer je  gaat investeren, maar wel 100 x.

Wat bij ons zo enorm tegenstak is het A-sociale gedrag van de vele (LEES : VELE, dus NIET IEDEREEN !) filipino's en dat vooral met de teringherrie van karaoke en disco en stereo etc. Dat kan plaatselijk 24 uur per dag zijn met een volume waar ze op pukkelpop jaloers op zouden zijn.

Wij zijn er 2 x voor verhuist, 2 x mijn vrouw met hartklachten naar de cardioloog geweest, die raadde enkel aan om te verhuizen naar een omgeving waar niet continu barangay parties zijn, medicijnen waren niet nodig. Bij een volgende controle 2-3 weken na verhuist te zijn waren alle hartklachten zo goed als verdwenen. Zo een impact kan die zware bass dag en nacht hebben op iemand zijn hart  en hoe ouder je word hoe meer je daar last van hebt.

Jongelui (jong en lui) voelen dat niet, die zijn veel gevoeliger voor hoge tonen.

Alternatief als we niet terug naar Europa gekomen waren was dat we bleven in de PH.

In dat geval was mijn vrouw 100% zeker niet oud geworden en was ik waarschijnlijk voor (mogelijk meervoudige) moord in de bak gedraaid omdat ik een ASO met stereo of karaoke van kant gemaakt had.

En das geen grap.

Ik beschouw een persoon die er veel plezier aan beleeft om anderen te terroriseren niet als een mens enkel en alleen omdat hij/zij op 2 poten loopt, maar als een extreem schadelijk stuk ongedierte.

Een ander mag zo'n wezen wel als een mens beschouwen.

Die mening verandert vanzelf wel zodra ze er zelf langdurig slachtoffer van worden.

Daar zijn in het verleden al hele discussies door ontstaan op een forum hoe iemand door A-sociaal gedrag van een ASO van geirriteerd tot zeer agressief kan worden, geheel afhankelijk van :

1-de mate(volume) van A-sociaal gedrag
2-de duur er van
3-het lakse gedrag van overheidsinstanties als politie  die hun kop omdraaien
4-het incasseringsvermogen van de slachtoffers.


Resultaten van studies daarover die het bewijzen zijn ook al getoond tijdens die discussies.


Dus A.U.B. geen nieuwe discussie daar over !

Wij zijn dus terug gekomen naar Europa en wel naar Belgie en dit niet enkel omdat ik nooit van mijn leven nog 1 seconde wil werken in NL voor de nieuwe BMW van mijn  buurman, maar omdat het een heel praktische mogelijkheid was door gebruik te maken van de Europa route.

Voor iemand die niet weet wat dat is, ze noemen het ook wel de Belgie route of Duitsland route, maar het is gewoon de Europa route. Een spanjaard kan het in NL doen, een duitser in frankrijk, een belg in Italie, elke europeaan kan er gebruik van maken in elk ander europees land.


Ik leg het even uit zodat niemand er vragen over hoeft te stellen.

Iedere lidstaat van Europa is VERPLICHT om elke andere onderdaan uit een andere europese lidstaat en zijn getrouwde partner te erkennen als hij zich meld en zich wil vestigen. Hoe de partner binnen gekomen is in (schengen) Europa heeft er niets mee te maken al is die komen zwemmen vanuit Azie of Afrika of Zuid-Amerika, heeft er niks mee te maken.

Als een europeaan kan aantonen dat hij genoeg inkomen heeft en kan aantonen dat ze getrouwd zijn, krijgen ze meteen een verblijfsvergunning in een ander europees land.

Ik heb dus een ticket gekocht naar NL, direct in Belgie een appartementje gehuurd, eerst NL rijbewijs vernieuwd bij de RWD, was al 7 jaar verlopen intussen, en weer gaan rijden op een vrachtwagen.

De vrouw kwam met een toeristenvisum 6 weken later en die heeft zich meteen ingeschreven op het gemeentehuis in Belgie, stempel in haar paspoort en verblijfsvergunning volgde.

Je kan ook allebei tegelijk komen, das hetzelfde.

De kosten die we uitspaarden zijn de volgende.

Als we naar NL waren verhuist, had ik eerst een jaar lang  minimaal 110% van het mimimum loon moeten verdienen, das geen probleem als trucker.
De vrouw had dan in dat jaar eerst NL moeten leren in de PH, kosten voor elke keer dat ze examen deed met een computer zouden 480 euro geweest zijn, per keer als ze zou zakken.
Dan na een jaar een MVV aanvragen en die kostte 840 euro.

(Die prijzen zijn intussen veranderd)

Dus in principe had ze na een maand of 14-15 achteraan kunnen komen, nu was het een stuk sneller en veel goedkoper.

Na een halfjaar in Belgie hadden we kunnen verhuizen naar NL en een visum had dan 45 euro gekost zonder verplichting van NL te leren en inburgering te volgen, dit omdat ze 6 maanden in een Europees land gewoond had.

Maar wij wilden helemaal niet naar NL, wij wilden werken voor onszelf en niet voor de nieuwe BMW van de buurman, dus Belgie is een veel betere keuze om te wonen en te werken en ik kan dat na 6.5 jaar enkel maar bevestigen.

Geloof het of niet als fanatieke nederlander, maar in Belgie heeft iemand die werkt meer inkomen dan iemand die zijn klauwen op houd bij de OCMW (vroegere A-Sociale Dienst in NL, tegenwoordig CWI !

Echt waar !

De wonderen zijn de wereld nog niet uit !

Hoe lang is dat geleden dat het in NL ook zo was, voor de "(A-)sociale revolutie" van de jaren zestig ergens denk ik.

Nu wonen we 1 km over de grens, vanuit Den Haag kunen ze met hun lange grijpstuivers niet bij ons komen.

Op zondag we go" shopping abroad", de grens met NL over.

Dat wat betreft de keuze om in Belgie te gaan wonen.



Nu wat betreft de situatie van waaruit we vertrokken vanuit NL naar de PH en de financiele gevolgen er van.

Ik heb altijd heel veel overuren gedraaid, had aardig wat opgebouwd  mag ik wel zeggen.
Eerst toen ik 24 was een klein huis in de polder gekocht en helemaal opgeknapt, maar de tuin was te klein, 240 m maar.

Mijn huis was intussen op mijn 29ste al afbetaald dankzij mijn vele overuren, geen hypotheek meer op, dus sparen was heel makkelijk.

Ik ben in 1986 en 1987 naar Canada geweest en Amerika, eerst 4 weken, 2de keer 6 weken. Ik had het al snel gezien, als je uit bekrompen (zowel ruimte als denken) NL komt en je ziet daar de ruimte en vrijheid en vriendelijkheid van de mensen, dan vraag je je af bij terugkomst op Schiphol wat je eigenlijk nog komt doen in NL.

Dat heb ik al van meerdere mensen gehoord overigens.

De BMW van de luie buurman veranderen in een Mercedes of zoiets kun je dan aan denken.

In 1989 had ik een vakantie van 2 maanden gepland naar Australie en Nieuw-Zeeland, uit diverse brochures enkele reizen aan elkaar gekoppeld en op zaterdag naar het reisburo en dat was op slot.

De enige zaterdag in het jaar dat ze gesloten waren stond ik voor de deur, reden was dat de Olau line alle reisburopersoneel elk jaar een gratis cruise naar Engeland en terug aanbood.

Toen kwam er s'middags een telefoontje dat er een huis in de polder te koop stond met ruim 1 ha grond, ik had die advertentie al een paar weken zien staan, maar dacht eigenlijk dat het te duur was voor mij. Ik belde dus op naar die mensen, ik kende ze naar ineens bleek, het waren mijn Oom en Tante, het huis was ik ook al geweest.

Van het 1 komt het ander en na 2 weken van onderhandelen werd ik de eigenaar van dat huis met ruim 1 ha grond midden in de polder. De taxatiewaarde er van was 3 x de waarde van een rijtjeshuis in een dure buurt in de stad waar ik vandaan kom.

Normaal worden zulke huizen enkel gekocht door mensen met een heel hoog inkomen of zelfstandigen die hun zaak verkopen en met pensioen gaan,

En deze eenvoudige werkman van 32  betaalde de helft contant en de notariskosten (8.5%)  zelf.

Ik heb er 8.5 jaar gewoond.

Dan zal ik nu enkele foto's plaatsen van dat huis en "tuintje"om jullie een indruk te geven waar we woonden.



Financiele schade van ons vertrek en terugkeer zal ik onderaan zetten.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Vooraanzicht van mijn eerste huis in NL.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Achterkant vanaf het land gezien.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Zicht op het land vanuit de tuin.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~



Een zicht op mijn "Landgoed" vanaf de weg, alles tussen die bomen was van mij, ruim 1 ha.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~



Mijn Deutz 40 PK 3 cyl tractor en een zelf in elkaar gelaste kipkar van 7,5 ton.


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Mijn Bouvier met op de achtergrond een houten schuur met 2 paardestallen er achter.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Een blokhut van dikke houten balken afkomstig van een scheepswerf, sommige waren van Asobe, ketting 2 x slijpen voor 1 zaagsnede dus.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Dezelfde blokhut met de Bouvier er boven op.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~



Mijn oprit in de winter met mijn Bouvier er op, zeer fotogeniek beestje !
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Dit is een lange smalle vijver van een meter of 35.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Mevrouw Cobra op de 12.5 PK Lawnboy  tuintractor.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Mijn bouvier houd de wacht over mijn schaapjes.

Ik had mijn schaapjes op het droge eigenlijk.

Op een dag was mijn vrouw 2 lammetjes kwijt, nergens meer te vinden. Gaat ze naar binnen om de buurman te bellen of hij kan helpen zoeken, liggen die 2 lammetjes met hun kop op die bouvier te slapen in de garage.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Een Ahlmann shovel die ik gekocht had om de grond op te hogen en gelijk te maken en nog  een Deutz 50 PK 4cyl tractor.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Mijn Nissan Vanette en een zelfgemaakte aanhanger op een torsievering onderstel van een compressor. Daar kon je 2 ton op gooien en dat veerde nog.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Hier zie je een hele hoop bomen die ik geplant heb, rond de 200. In totaal stonden er tussen de 3 en 400 bomen op mijn grond, ik heb ze nooit geteld.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Mijn 40 PK afgeladen met 7.5 ton. Wielen steigerden als ik koppeling op liet komen, stuurde heel licht.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Een watervalletje in elkaar gelast van stalen damwand.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Hier zie je op de achtergrond een grote treurwilg, prachtige boom, had als eerste bladeren in de lente.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Hier komt er een dragline door de poort, die kwam een vijvertje graven. Geheel werd betaald door natuurvereniging voor het behoud van salamanders etc.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Hier is hij aan het graven.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Hier vanaf de dijk een foto.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Dit is het resultaat, een vijver van 20 x 40 meter wat afgerond, een 650 vierkante meter.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Hier de achterkant van het huis met mevrouw Cobra op het betonnen balkon, heb ik er zelf tegen gezet,
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Nogmaals een foto vanaf de weg, paard van de buurman in zijn wei.
Deze grond is verkocht zonder dat ik wist dat het te koop was, had het graag er bij gehad, Ik had al zo weinig.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Nogmaals een foto van de oprit met hek dicht. Speciaal ver van de weg gezet dat hek zodat ik auto en aanhanger kon parkeren zonder op de weg te staan.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


De kinderen van de buurman met de lammetjes.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Foto van de truck (uit Maastricht) waar ik toen mee reed.
Stond op stelcon platen op grond van waterschap. 10 meter lopen naar mijn hek.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~



Dit is die lange smalle vijver nog eens in de winter.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Zicht op mijn huis vanuit een winterse tuin.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Mijn huis aan de voorkant, niet zichtbaar vanaf de weg door coniferen.
Huis had boven 3 slaapkamers en keuken en wc en douche en woonkamer.
Beneden waren nog 2 kamertjes, garage en open ruimte.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~



Dit is nog een andere kleine vijver van een meter of 5 in doorsnee.
Totaal 3 vijvers.



En hoe wonen we nu ?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Ons huis vanaf de voorkant.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Vanaf de achterkant vanuit de tuin, is 614 vierkante meter groot.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~



Foto van tuin vanaf huis genomen.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Onze eerste auto in Belgie, Chevrolet Matiz.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Zicht in de straat.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Nog een foto van huis aan voorkant.
Is van 1960, wat achterstallig onderhoud en geen isolatie.
Ik hoop dit of volgend jaar klaar te zijn met alles.


Dan nu even over de financiele kater die achteraf kwam.


De taxatiewaarde van het huis met 1 ha grond dat ik verkocht heb was in 1998 FL 425.000.  
Op aanraden van de makelaar werd dat ook de vraagprijs omdat iets overvragen op dat moment  niet goed lag in de markt, beter vasthouden aan de vraagprijs en weinig laten zakken.
Dat heb ik ook gedaan toen en het was na 8 maanden verkocht voor de prijs van FL 410.000.

Er zat voor minder dan een kwart aan hypotheek op, dus ik kon even vooruit.

Misschien aardig om te vermelden :

Er zijn een stuk of 18 kijkers geweest naar dit huis waarvan er diverse in een net pak gestoken waren en waar van er 1 later kwam met een bod van FL 250.000.

Daar hebben we even smakelijk om gelachen.    

En toen kwam degene die het gekocht heeft met slobberkleding aan en die persoon zag er echt niet uit of hij het kon kopen.

Die heeft het KONTANT betaald, d.w.z. overgeschreven via de bank dan.

Geen ontbindende voorwaarden op het voorlopig koopcontract.



Natuurlijk wist iedereen dat de prijzen van de huizen gingen stijgen na invoer van de Euro, maar zoveel ?

Ook de nieuwe Westerscheldetunnel zou de huizenprijzen gaan laten stijgen, dat was ook te verwachten.

Maar dit had ik niet verwacht.


Bij terugkeer begin 2008 was de waarde van dit huis  ongeveer 500.000, maar dan wel EURO'S !

Mijn plan is altijd geweest om te stoppen met werken als ik een jaar of 50 was, nu ben ik dus gestopt op mijn 41ste en heb 10 jaar vakantie gehad, ook niet slecht natuurlijk.


Was ik niet vertrokken en had ik begin 2008 dat huis in NL verkocht , was ik ongeveer 500.000 euro rijker geweest en had ik met pensioen kunnen gaan. De hypotheek zou dan al lang afgelost zijn. Dus alles voor mij.

In het najaar van 2008 zijn de huizenprijzen natuurlijk beginnen te kelderen dankzij onze bankmanagers en hun gespeculeer.



Wat me het meeste tegensteekt is dat ik op mijn 52ste nog gedeeltelijk een hypotheek aan moest vragen om dit huis in Belgie te kunnen kopen.

Als je nu en in de toekomst goed wilt leven als je met pensioen gaat, moet je zorgen dat je eigen huis al betaald is, de regering moet je niet meer op rekenen.
Dus zal ik nu helaas moeten werken tot een jaar of 67 of zo.  


Nu is het heel makkelijk om te zeggen :"Je hebt het toch zelf verkocht !".
\
Dat klopt, dat heb ik idd gedaan, maar waarom ?


Ik kijk naar heel die situatie in NL toen niet wetende dat 3 jaar later met het verschijnen van P.F.   de boel EINDELIJK eens ging ontploffen !

30 jaar te laat.

Want als ik dat van te voren had geweten, was ik 100% zeker nooit vertrokken.


Mijns inziens moet een regering er voor zorgen dat degene die alles ophoesten, zijnde de werkgevers en de werknemers het naar hun zin hebben in het land. Helaas weet niet iedereen dat !

Sommige sektes denken enkel aan degene die terecht en onterecht een (vette) uitkering krijgen en de rest die alles op moeten hoesten moet gewoon zwijgen.

Volgens mij, als die traditionele emigratielanden op dit moment de deuren wijd open moesten zetten net als na WO2, zou NL massaal leeglopen, of zie ik dat verkeerd ?

De enigen die wel zouden blijven waren dan de uitkeringszoekers en diegene die ze altijd een handje boven het hoofd gehouden hebben.
Maar als degene die gedwongen mee moesten betalen aan al dat geparasiteer er niet meer zouden zijn, zouden die laatste groep er  misschien eindelijk eens achter komen dat al dat geld voor die uitkeringen ook uit hun eigen loonzakje komt.

Dat weten ze nu nog niet schijnbaar.



Dan heeft iemand misschien een vraag, ik zal hier mogelijke vragen met antwoord er bij plaatsen, dan moeten jullie die niet meer stellen.

Spaart weer energie uit.

V : Heb  je spijt dat je uit NL vertrokken bent ?
A : Absoluut niet !  Ik had het 20 jaar eerder moeten doen !

V : Zou je het weer doen?
A :  Terugkijkende naar dat tijdstip natuurlijk niet, maar das makkelijk praten achteraf.
20 jaar eerder natuurlijk wel naar Canada als ik daar toen een visum voor had kunnen krijgen.

Niemand zegt dat het daar het Paradijs is, je moet er ook werken, maar er zitten geen NSBers die je zo veel mogelijk bestelen om het vervolgens uit te delen aan zo veel mogelijk uitkeringszoekers die ze zelfs nog gaan importeren er voor.

V : Zou je ooit terug willen gaan wonen naar de Filipijnen ?
A : In principe niet.  Maar niemand weet wat de toekomst brengt, als de pensioenen blijven zakken en prijzen blijven stijgen kan er een punt komen dat je hier niet meer kan leven er van en daar veel ruimer kunt leven met hetzelfde geld.

We hebben nog 2 huizen waarvan we er zeker 1 houden in Cebu voor het geval dat.

Maar plannen zijn er zeker niet, de vrouw zou ook niet willen als het om die reden niet nodig was.




Om achteraf bekeken alles in 1 woord samen te vatten wat ik nu geschreven heb en dan met name mijn "landgoed" wat ik verkocht heb.

DOODZONDE !


Dan nu even de reden dat ik alles hier geplaatst heb :

Dus als je al flink wat opgebouwd heb in NL of Belgie en van plan bent om alles te verkopen en naar de PH te vertrekken, DENK GOED NA !

Ik wens iedereen veel wijsheid toe met de juiste beslissing te nemen.

Ik heb hem niet genomen blijkt achteraf.

Dank uw voor uw aandacht !

[Rich]

Zeer interessant om je verhaal en ervaringen hier te lezen Cobra  en bedankt om daar de tijd voor te nemen. We kunnen allemaal leren van anderen hun ervaringen.

Ik deel je mening, dat het leven in België best goed is, en laten we niet vergeten,..........het is altijd en overal wel iets.

In jouw/jullie verhaal is het gezegde "door schade en schande wordt men wijs" meer dan ooit van toepassing, doch het is de kunst om daar mee om te gaan, en om nooit en te nimmer spijt te hebben van verkeerde beslissingen en dingen die misgelopen zijn in het leven.

Dikwijls komen we er sterker uit dan voorheen 

[Cobra]

Zeer interessant om je verhaal en ervaringen hier te lezen Cobra  en bedankt om daar de tijd voor te nemen. We kunnen allemaal leren van anderen hun ervaringen.

Ik deel je mening, dat het leven in België best goed is, en laten we niet vergeten,..........het is altijd en overal wel iets.

In jouw/jullie verhaal is het gezegde "door schade en schande wordt men wijs" meer dan ooit van toepassing, doch het is de kunst om daar mee om te gaan, en om nooit en te nimmer spijt te hebben van verkeerde beslissingen en dingen die misgelopen zijn in het leven.

Dikwijls komen we er sterker uit dan voorheen 

Ja Rich, ik heb geen spijt van die beslissing om destijds te vertrekken, ik vind het enkel doodzonde om  te zien hoe het achteraf uitpakte.
Dat had niemand kunnen voorzien.

En gelukkig hebben we Belgie nog, dezelfde taal en iets meer in je loonzakje.

Ik heb het prima naar mijn zin in Belgie, veel relaxter dan in NL.

Toch moet ik nog 1 ding vermelden.
Toen ik terug kwam en in Belgie ging wonen vroeg mijn nicht aan mij wat na de Filipijnen en Belgie het volgende land was waar ik wilde gaan wonen.

Mijn antwoord was snel en duidelijk :  Monaco !

Daar moest ze maar om lachen.

Helaas ontbreekt het mij aan de financiele middelen daar voor.

[Blauwvinger]

Hallo Cobra,
Leuk verhaal, `k ben wel met je eens dat in  moeilijk centjes verdienen is.
Leuk land om te wonen, als je een dikke spaarrekening of uitkering krijgt.
En dan ook zo min mogelijk met schoonfamilie bemoeien.

:atyourservice:Dat is mijn ervaring van 5x  3 weken vakantie naar 

[stijn54]

Ieder huisje heeft zijn kruisje maar in deze wereld is alles gemakkelijker als je genoeg geld hebt.
Ik twijfel om mijn huisje in Belgie te verkopen en naar de Filipijnen te verhuizen. Meesten raadden dit me af maar ik denk dan later als je ziek bent kan je toch een kamertje huren en zoniet recht naar de hemel.
Het is niet gemakkelijk.
Ikzelf heb geen problemen met het leven in Belgie doch de winter haat ik en het gemis van een jong vrouwtje.

[Wilfil]

Interessant topic, om precies dezelfde reden probeer ik mezelf los te maken van Nederland. Voor langere tijd ben ik ondernemer geweest totdat ik erachter kwam dat de 16 uur per dag werken maar 8 uur voor mezelf opleverde. Dat is erg zuur als je dan ziet waar het geld naar toe gaat terwijl ik er voor werk en niemand anders. Ondernemen (en dus ook banen verschaffen) doe ik dus niet meer in Nederland.

Wat ik nu doe is 6 maanden werken in Nederland met minimaal aan belasting betalen en de andere 6 maanden ga ik naar de Filippijnen lekker luieren en op NU.nl lezen hoeveel file's er weer staan terwijl ik op een wit strandje lig.

Ik hoop dat meer hard werkende mensen zich gaan afvragen waarom ze zo hard werken ...

[Ronny55]

Kan me goed met je beschrijving over de (toenmalige)situatie in   maar ben van mening dat het in   niet anders is. had dikwijls het gevoel alsof men altijd leede met het water tot aan de neus en van zodra je je een beetje omhoog gewerkt zodat je door je mond kon ademen men bang was dat je je mond zou opentrekken.....dus werd er alles aan gedaan om het water terug aan je neus te brengen.
  Nu moet ik zeggen heb altijd hard gewerkt en ook iets opgebouwd . Met 51 jaar op rustpesioen(ex-mijnwerker) , met een betrekkelijk goed pensioen om te overleven maar net te weinig om te leven . Daarbij nog een huis te onderhouden waar altijd kosten aan zijn dus maar terug aan't werk en wat bijklussen ,jaja als vrachtwagen chauffeur. Na enkele jaren begon het me echt de strot uit te hangen.
 Mijn besluit om alles te verlappen en te emigreren heeft twee jaar lang op een laag vuurtje gesudderd. Dus ,in 2007 besloot ik een langere vacantie (6 maand) , 'n rondreis door Azie. De   zou mijn eerste bestemming zijn, ik had daar een vriend zitten al 5 jaar. Dus vanaf 2006 begon ik via "skype" contacten te zoeken in iedere grootstad van de   . Zo heb ik dan mijn huidige vrouw leren kennen, bij mijn eerste contact snoerde ze me al meteen de mond met "Ik praat niet met buitenlanders jullie hebben alleen maar vieze vettige praat". Uiteindelijk 6 maanden in de   blijven hangen en met dat vrouwtje gehuwd in 2008. Waarom ik nu in de   zit ....Ze wilde in geen geval hier weg , het was met haar hier of alleen in   .Dus het werd de   , maar ben zeker niet over eennachtijs gegaan . Mijn situatie was ook heel anders ...Ik had een vast inkomen. Nu 7 jaar gelukkig hier, ga ik nog terug   , ik heb ook geen glazen bol. Mijn Vrouw heeft een goede job hier en wil zeker nog tot haar 55 ste blijven werken (5 jaar) .
Of ik van iets spijt heb   . Ja , dat ik 5 jaar eerder had moeten vertrekken, van zodra ik mijn vast inkomen had ,dan had ik er al 5 jaar eerder van kunnen genieten. Want in   of   mag je op rustpensioen met een inkomen net genoeg om te overleven maar net niet genoeg om te leven.
Nu moet je ook niet denken dat hier alles "gratis is" . Mijn mening, je doet er mee wat je wil, maar met minder dan 1500 Euro inkomen   Blijf waar je bent  
Maar nog wil ik er effe op attent maken het is een groot verschil , naar de   met een vast inkomen of zonder vast inkomen . Enkel met spaarcenten.... Die geraken ook op . Moet je werken om in de   te overleven brrrr zoals Cobra zegt , dat lukt mss 1 %

[yepyep]

Ik begrijp je frustraties t.a.v. de herrie. Ik zou er ook niet mee kunnen leven.Even heel generaliserend, maar waar; de meesten denken niet verder dan hun neus lang is hier en niet na over de gevolgen van de acties die men onderneemt. Je kan dit onder de 'no-common-sense' scharen of onder cultuur verschil. Het is een hele kunst vind ik persoonlijk om je rustig te houden en je niet te irriteren aan de mensen hier als je er dagelijks mee van doen hebt (en dan heb ik het natuurlijk niet over je vrouw). Maar vaak word ik er wel aan herinnert om dat wel te doen, want anders hou je het hier niet heel lang vol over het algemeen.

Ik denk dat men ver kan komen hier als:
1. Je op een rustige locatie kan wonen en af en toe even tot rust kan komen in je eigen privacy.
2. De Filippijnse cultuur goed kan relativeren
3. Je de mogelijkheid hebt om eens per jaar of 1,5 jaar even het buitenland aan te doen
4. Groot aanpassingsvermogen hebben.

[Rich]

Ja, da's waar Yepyep, en ik denk dat, zolang je daar op vakantie bent, dat het allemaal wel leuk is. Overal hoor je mensen "zingen", en  hoor je  muziek.

Maar als je er woont en tussen de bassen moet leven dan begint de ergernis pas, en dan het feit dat je moet oppassen als je er iets van zegt   Dus beter zwijgen en jezelf opvreten dan maar.

Verder dingen zoals, de buren die hun was over jouw omheining hangen, en zitten te zuipen en te roepen tot een stuk in de nacht. Dus ja, dan maar afgelegen gaan wonen, maar dat ligt ook niet iedereen.

[Adik]

Ik denk dat bij emigratie iedereen de cultuurclash wel enigzins kan zien aankomen maar dat de lifestyleclash niet bij heel veel mensen in het bewustzijn doordringt.

Je zal maar aan Manila gewend zijn en in NL/BE in een dorp met 100.000 (of minder) inwoners terecht komen waar alles na 6 uur s avonds dicht zit. Of omgekeerd met alle opgejaagde mensen en het nooit aflatende verkeer. Dat vergt (wellicht enigzins leeftijd gebonden) vaak een 'acceptatie' bij jezelf die meer tijd nodig heeft dat het leren van een nieuwe taal.