Filippijnenforum 2

Sinds enkele maanden woon ik samen met mijn asawa op de Filippijnen. Eén van de dingen die me direct opvielen is dat budgetteren een blijkbaar onmogelijk haalbare opdracht is. Het huwelijksfeest was een eerste confrontatie met het probleem. We hadden samen een raming gemaakt, deze werd ruimschoots overschreden. Prijsafspraken zijn een totaal ongekende materie. Systematisch komt men nadien meer geld vragen.
De familie : wij hadden samen enkele afspraken rond het ondersteunen van de familie. Deze drijven de druk op mijn asawa zodanig hoog op dat wij er nu enkel nog ruzie door krijgen.
Mijn gevoel is dat ze hier geen idee hebben van plannen en dat ze ook denken dat de "foreigner" een onuitputbare bron van inkomsten is. Blijkbaar dringt het helemaal niet door dat de mogelijkheden begrensd zijn. De ergsten zijn de "aangrenzende" familie.In zekere mate broers en zussen maar zonder mate zijn schoonbroers, -zussen, nonkels en tantes.

Het komt mij zo voor dat je erg overhaast te werk bent gegaan. Je hebt het huwelijksfeest al achter de rug, je woont een paar maanden samen nu, en je komt er nu pas achter hoe het werkt in de PH.  Iedereen op dit forum had je kunnen waarschuwen. Je had het allemaal al honderd keer kunnen lezen op dit forum.

Maar goed, je kunt de klok niet terug draaien. Ik raad je aan om de afspraken die je al had mbt familie ondersteuning vast te houden en niet uit te breiden. Wat betreft de extended family: niet eens aan beginnen, niet eens over praten. Als ze om geld vragen: ga maar naar de Bank of the Philippines, die hebben geld zat.
En in plaats van geld sturen kun je beter rekeningen betalen, dan weet je tenminste dat het geld niet op gaat aan drank & sigaretten en gokken.

PS: Om op je vraag terug te komen. Butgetteren is een utopie in de Philipines, wen er maar vast aan, dat zal nooit veranderen.

Heb weinig toe te voegen aan hetgeen Ifugao heeft opgemerkt. Ik zou zeggen, je poot stijf houden en buigen of barsten, van je schoonfamilie uiteraard. Als ze denken dat de bomen tot de hemel groeien, moeten ze nog maar eens keer naar de kerk gaan en kijken of het werkelijk zo is en misschien kan die dan voor enige verlichting zorgen.

@ Raftie, kennelijk heb je je niet genoeg verdiept in de cultuur en normen en waarden van Filipino's . Maar gedane zaken nemen geen keer. Dus probeer samen met je asawa tot een oplossing te komen, een strategie te bedenken hoe om te gaan met de bedelarij want anders blijft zij tussen twee vuren zitten en dat is slecht voor jullie relatie. Jouw asawa zal kennelijk nog moeten leren nee te zeggen. Probeer dat echter niet op te dringen, maar tracht haar te committeren, keuzes voor te leggen, want de bomen groeien nu eenmaal niet tot in de hemel.
Ga aan de hand van jullie budget en plannen na wie en wat jullie kunnen en willen ondersteunen. En als jullie kunnen en willen ondersteunen dan is het beter om geen kosten van levensonderhoud voor jullie rekening te nemen, maar incidenteel te investeren in zaken die ook iets gaan opleveren, zoals beter zaaigoed of landbouwwerktuigen die een hogere opbrengst kunnen betekenen, studies te financieren van kinderen die straks zelf hun familie kunnen ondersteunen, Philhealth premie betalen om onnodige hoge ziektekostenclaims te vermijden etc.
En... vertrouwen is goed, maar controle is beter. Vraag om rekeningen, ontvangstbewijzen etc.


Misschien heb je nog wat aan (Engels) leesvoer:
http://www.western-asian.com/filipinos/personality/70-reciprocity-and-the-concept-of-filipino-utang-na-loob-
http://www.europinoy.co.uk/index.php/philippines/8-inward-bound-remittances-to-the-extended-family
http://retirephilippines.wetpaint.com/page/The+extended+Filipino+family

Heb je daar in de onmiddellijke familiale krijg iemand die wat business minded is dan kan je misschien een klein zaakje samen opstarten om er zo voor te zorgen dat ze hun eigen inkomen kunnen creëren.
MAAR normaal gezien hebben ze bijna allemaal geen kaas gegeten van zaken doen dus moet je dit altijd wel zelf kunnen sturen.
Ze zouden IJslolly verkopen aan 1 peso stuk om dan tot de vaststelling te komen als ze de rekening aan elektriciteit krijgen van hun diepvriezer dat de opbrengst zelfs niet genoeg is om dit te kunnen van betalen.
En dan is het te laat natuurlijk maar op voorhand zien ze dit zeker niet aankomen.

Als jij nu zelf eens een klein snackbar uit de grond stampt je laat de familie deze van s'morgens vroeg tot s'avonds laat draaiende houden en jij zorgt voor de aankopen en prijsstelling zodat je winst maakt.
Let op ze zullen zeker proberen om naar anderen te kijken die minder vragen voor hun producten maar die niet uit hun kosten komen en na verloop van tijd toch moeten stoppen of anders hebben ze ook een witneus die telkens geld toestopt om de putten te vullen zodat ze zich geen zorgen hoeven te maken.

Zeg dan dat op voorhand dat jij bepaald wat iets moet gaan kosten en als dit dan niet goed verkoopt dan is dit dan ook zo, zoek dan iets anders die iemand anders niet heeft en maak daar je winst op. Zoals bijvoorbeeld lekkere Belgische frietjes (zelfs al ben je van Nederland daar zijn ze gek op)
Of nog zo iets broodjes met daartussen groeten, kaas, hesp tonijnsla enz..
Of een croques monsieur.
Wees maar zeker dat ze het lekker zullen vinden, misschien niet van de eerste dag omdat ze het niet gewoon zijn.
Als ik hier met mijn vrouw naar de broodjesbar ga smult ze zich te pletter, de eerste beet was voor haar ook raar.
Laat ze gewoon eens gratis proeven en wacht op hun reactie je zal wel zien dit wordt een succes.

En die IJslolie's tja verkopen ja maar dan wel aan normale prijzen waar iets mee te verdienen valt.
en verkoopt het niet dan is het ook zo.

 

Overhaast zou ik het niet direct gaan noemen, we kennen elkaar meer dan een jaar en ik ben voordien vijf keer samen met haar op de filippijnen geweest. Wel de eerste keer samen in haar geboortestreek om er te huwen. Dit was in juli, sindsdien wonen we hier samen.
We hadden niet zoveel last van een geld vragende familie. Het valt mij op dat vooral de verdere familie (nonkels en tantes) de nadere familie (ouders en broers en zussen) aanzet tot vragen. Geld geven doen we niet, we betalen rekeningen (elek, philhealth, dokter enz...) Ze heeft een broer die vindt dat hij zich nogal wat kan permitteren maar die houden we in de hand. Het zorgt wel voor een constante druk, ze komen regelmatig over de vloer en telkenmale weten we dat hij weer iets komt vragen. We zijn nu afgesproken dat een vast gelimiteerd bedrag ter beschikking van de ouders gesteld wordt en dat dit onder geen beding overschreden wordt. Broers en zussen moeten nu naar de ouders waardoor de druk op mijn asawa verkleind wordt.

Citaat van: Raftie op dinsdag 15 november 2011, 16:52:38
Overhaast zou ik het niet direct gaan noemen, we kennen elkaar meer dan een jaar en ik ben voordien vijf keer samen met haar op de filippijnen geweest. Wel de eerste keer samen in haar geboortestreek om er te huwen. Dit was in juli, sindsdien wonen we hier samen.

misschien is verhuizen een optie(minimaal 4 uur reizen)  :hoedjeaf:

Dit is een zeer delicaat en -voor velen- pijnlijk onderwerp omdat ze in dezelfde situatie zitten, en mogelijks nog erger. De meesten willen er zelfs niet over praten, of zeggen dat hun vrouw of vriendin er zelf voor werkt en betaald (moet ik altijd mee lachen).
Je had dit inderdaad kunnen weten of vragen. Nu zit je met de gebakken peren, je zegt zelf dat er ruzie over is, dus lees ik tussen de regels dat je vrouw kiest voor de familie, niet ?
Kilometers verder verhuizen is zeker geen domme optie. Tot dat besluit kwam ik ook al snel als ik (in mijn geval misschien Thailand), ook zal doen wanneer ik naar ginder verkas. Weg van die familie.
Mijn vriendin ken ik al 3 jaar, en zoals ik al in een eerder topic schreef, hebben we ook een dispuut, zeg maar ruzie over geld. Ik heb er de knip op gezet, en stuur haar nu niets meer. Misschien zie ik haar nog komende week als ik op verlof, en praten we dit uit, anders laat het maar zo. Ik moet niet dienen om een dorp te financieren, ik doe het niet.

Hoe moet jij dit nu oplossen ? Ja, verhuizen misschien of strakke afspraken maken zoals hierboven reeds geschreven. En zorg vooral ook voor je eigen !!

Ook ik heb hiermee in het begin problemen gehad, dat kwam omdat er geen duidelijke afspraken waren. Er waren wel afspraken, maar die waren meer 'gegroeid' en dus niet duidelijk.
We hebben het opgelost doordat ik mijn asawa een budget geef, dat is haar 'loon' en daarmee mag ze doen wat ze wil, maar meer krijgt zij (en dus de familie) niet. Alleen als het opleidingen betreft betaal ik 50% mee, omdat ik die nuttig vind.

Zo kreeg mij asawa voorheen meerdere keren per maand txt van haar oudste broer (toen geen werk, wel vrouw & 3 kinderen) dat er weer een emergency was, die hebben we op een security guard cursus gezet, nu heeft hij werk en er wordt niet meer ge-txt.
Maar ik betaal opleidingen niet 100% zodat de familie het ook in haar budget voelt. En dan controleer ik natuurlijk wel dat de familie niet eenvoudigweg het bedrag verdubbeld...

Af en toe komt nog wel eens de vraag om meer (visnet is stuk, dak is lek, etc.) maar dan zeg ik altijd maybe later nalang, en dan hoor ik er vaak niets meer van.
Ik ga ervanuit dat ze het voordat ik in beeld kwam ook wel konden rooien. Bovendien is er in mijn geval ook nog een zus die in Noorwegen woont (dan vraag ik, maar waarom vragen ze je zus niet? "She is not willing to pay"   :haha:)

Ik heb eenzelfde ervaring gehad in het verleden. Mijn Thaise vriendin vroeg altijd meer en meer, vooral haar familie voerde de druk op. De zwager had een nieuwe auto maar geen werk ?? Of ik maar even voor de schulden wilde opdraaien. Nou ehhh..... nee dus! Ik heb uiteindelijk de relatie verbroken omdat ik de druk om geld niet langer aankon.
Inmiddels heb ik een Filippina gehuwd en dat gaat een stuk beter.

Het staat en valt 'n beetje hoe je vrouw ermee omgaat. De mijne staat aardig sterk in d'r schoenen en zegt altijd : wij moeten er ook voor werken. In de vier jaar dat ik hier ben is er zegge en schrijven 1 broer die af en toe voor ons werkt en daarvoor een vorstelijk salaris krijgt ( 500p p/d  :biggrinn: ). Maar die drinkt niet, rookt niet, is gestopt met kindertjes maken, prima vent.

Als het zo uitkomt geef ik 'm wat extra. Als kerstkadootje : fundament voor z'n huisje en gi-sheets voor z'n dak. Bamboo moest ie zelf maar voor zorgen. Helaas heeft de sukkel nu een aanbouw gemaakt maar de daksheets weer vastgespijkerd zodanig dat de oude gaten lekkage veroorzaken....... Helaas pindakaas voor de man maar da's z'n eigen stomme schuld dus : whalla !

Toen m'n schoonmoeder nog leefde bezochten we haar nog wel eens en brachten rijst etc. etc. mee voor de hele commune daar. Ondanks dat ik wist dat alle half/stief/echte broers daar 'n stel nietsnutten zijn.Ook is  oma 'n keer bij ons 'n maand in huis geweest voor onderzoek in het ziekenhuis. Allemaal geen probleem, wij betalen dat wel. Helaas is Lola nu patay dus via via komen nu de eerste klachten al uit de bukit : jullie komen niet meer, we hebben geen rijst! Ja doeiiiiiiiiiiiiii ! Ze waren zelfs te lui om een behoorlijke betonplaat te maken voor moeders, door ons betaald maar uiteindelijk gemaakt door m'n zwager in Davao die we er heen hebben gestuurd op de 40e sterfdag. Naar die kant gaat nu echt geen peso meer.

In de eerste maanden dat ik hier was liet de familie nog wel eens wat "proefballonetjes" op. Vrouwtje dat hier aan de overkant blijft staan en Nene er na een uur achterkomt : verrek, da's de vrouw van m'n halfbroer. Ze wilde geld voor de terugreis naar de bukit. 3 weken later : eentje voor medicijnen........ Maar ballonnetjes zijn er om te laten knallen dus na een half jaartje zagen we niemand meer.

Maar alles staat en valt met hoe je asawa er mee omgaat !!!!!!!

Zpu er een verschil zijn tussen vrouwen die werken op de Filippijnen (en dus weten wat het is om te moeten gaan werken) of zijn diegenen die niet werken niet eerder die geld zullen vragen aan hun buitenlandse man juist omdat ze nog nooit hebben moeten werken voor geld?

OP de dating sites zijn er zeer weinigen die werken. Ik vraag me dan af waar die 25 tto 30 jarige dan hun geld halen?

Citaat van: Jan69 op maandag 21 november 2011, 21:55:04
OP de dating sites zijn er zeer weinigen die werken. Ik vraag me dan af waar die 25 tto 30 jarige dan hun geld halen?

Nou weet ik niet hoe het op dating sites werkt, ik ben er nooit op geweest, maar ik ken wel een filipina die erg actief was op datingsites.
De datingsite was haar werk en de manier waarop ze geld kreeg, ze had daar meerdere 'vriendjes' die haar geld en goederen stuurden.
Dat gaf nog enige consternatie toen zo'n 'vriendje' die net een laptop had opgestuurd, haar opbelde en haar huidige man (toen nog vriend) oppakte, gelukkig voor haar was het een frans-duits gesprek (die begrepen elkaar dus niet) en ging het voor haar net goed.
Ik neem aan dat zij niet de enige filipina is die zo aan haar geld komt.

Ik heb altijd het gevoel dat als ze schrijven "I'm not after money" dat dat juist wel zulke zijn.

Als ze een facebook account hebben dan kun je al wat meer te weten komen.

"i am simple,caring,loving and passionate.i love cooking and gardening.i'm a
one-man-woman,sincere and faithful when it comes in relationship.i'm not
aftering money,im looking for a serious and long term relationship.i am kind
hearted and compassionate i love nature. "

Maar geen "occupation" en deze is 35 jaar oud.

Citaat van: Raftie op dinsdag 15 november 2011, 09:58:26
Sinds enkele maanden woon ik samen met mijn asawa op de Filippijnen. Eén van de dingen die me direct opvielen is dat budgetteren een blijkbaar onmogelijk haalbare opdracht is. Het huwelijksfeest was een eerste confrontatie met het probleem. We hadden samen een raming gemaakt, deze werd ruimschoots overschreden. Prijsafspraken zijn een totaal ongekende materie. Systematisch komt men nadien meer geld vragen.
De familie : wij hadden samen enkele afspraken rond het ondersteunen van de familie. Deze drijven de druk op mijn asawa zodanig hoog op dat wij er nu enkel nog ruzie door krijgen.
Mijn gevoel is dat ze hier geen idee hebben van plannen en dat ze ook denken dat de "foreigner" een onuitputbare bron van inkomsten is. Blijkbaar dringt het helemaal niet door dat de mogelijkheden begrensd zijn. De ergsten zijn de "aangrenzende" familie.In zekere mate broers en zussen maar zonder mate zijn schoonbroers, -zussen, nonkels en tantes.

Voor iedereen die de Filipijnen een beetje kennen is de gestelde vraag ("Budgeteren op de Filipijnen, een utopie") een retorische vraag; waar zou überhaupt geleerd hebben om te budgetteren, om dit te kunnen doen heeft men geld nodig en dat is nu net iets wat een groot aantal niet of weinig ter hun beschikking hebben.

Wat geld ter beschikking betreft ben ik van in het begin heel strikt geweest, er moet een verdomd goeie reden zijn om geld op te sturen. Ik geef toe, men heeft het wel geprobeerd om geld te vragen voor tantes; maar daar heb onmiddellijk korte metten mee gemaakt. Ik ben ook niet bereid om geld op te sturen voor de zussen of broers, die zijn jonger dan ik, die kunnen dan toch wel werken zekers, net zoals iedereen dat moet doen. Mijn vrouw kent mijn mening daaromtrent. Waar een wil is, is een weg! Ik ben wel bereid om te helpen bij de studies van haar broer, dat zie ik als een investering in de toekomst en later wanneer de ouders steun nodig zouden hebben dan wordt de gevraagde steun verdeeld over de overige zussen en broers en onszelf. En een andere afspraak die gemaakt werd is dat zij (mijn vrouw) hier zal moeten werken als zij geld wilt opsturen. Tot op heden werkt dat allemaal prima, kan in niet zeggen dat er om geld gevraagd wordt.

En ja, soms is het gebrek aan plannen, denk langere termijn denken, hier ook wel eens een probleem. Dan moet ik ze even met de feiten confronteren. Voorbeeldje hiervan is, stel deze maand moet het schoolgeld van haar broer betaald worden; dit gebeurt 2 maal per jaar en is telkens net geen 22.000,00 PHP (+/- 400,00 â,¬), dan zal ze daar niet aan denken wanneer we in een winkel zijn. Maar na een uitleg aanvaard ze het wel en legt ze er zich bij neer dat het deze maand niet kan om nieuwe kleren te kopen. Ik hou zeer goed de knip op de beugel. Het is haar wel pas allemaal duidelijk geworden hoe het leven hier is, hoe duur het leven al wel niet kan zijn in die zogenaamde rijke westerse wereld; dat mag je in de Filipijnen met handen en voeten uitleggen, geloven doen ze dat toch niet; tot ze dan hier zijn en dan piepen ze wel anders.

Ik wens je in elk geval toch een heel fijne tijd daar.  :daag:

Als ze met een Koreaan trouwen dan hebben ze daar eigenlijk schrik van en willen ze hem geen geld vragen uit angst voor hun man en hun familie. Dat is hetgeen ik begrepen heb van mijn ex-chat filipina. Maar naar een Belgische man blijkbaar helemaal niet. Ze vroeg zelfs geld aan mij na haar huwelijk, tuurlijk niet op ingegaan.

ALs ze willen geld opsturen dan moeten ze maar naar het plaatselijk strijkateljee gaan en daar wat uurtjes gaan werken.

Vraag me toch af wat jullie gaan doen als het leevn in de filippijnen ook duurder wordt maar de familie van je vrouw geen werk heeft. Nu is het eigenlijk zakgeld als je 100â,¬ per maand naar ginder stuurt, maar wat als dit binnen enkele jaren ginder ook niet veel meer is? Bijvoorbeeld 200â,¬ nodig.
Bij ons zal ook inflatie komen om de schulden weg te werken maar of onze lonen zullen meestijgen?

Als je met een groot leeftijdsverschil zit dan zit je ook met het feit dat je heel lang zal moeten bijdragen.

Citaat van: Jan69 op maandag 21 november 2011, 23:44:07
Als ze met een Koreaan trouwen dan hebben ze daar eigenlijk schrik van en willen ze hem geen geld vragen uit angst voor hun man en hun familie. Dat is hetgeen ik begrepen heb van mijn ex-chat filipina. Maar naar een Belgische man blijkbaar helemaal niet. Ze vroeg zelfs geld aan mij na haar huwelijk, tuurlijk niet op ingegaan.

ALs ze willen geld opsturen dan moeten ze maar naar het plaatselijk strijkateljee gaan en daar wat uurtjes gaan werken.

Vraag me toch af wat jullie gaan doen als het leevn in de filippijnen ook duurder wordt maar de familie van je vrouw geen werk heeft. Nu is het eigenlijk zakgeld als je 100â,¬ per maand naar ginder stuurt, maar wat als dit binnen enkele jaren ginder ook niet veel meer is? Bijvoorbeeld 200â,¬ nodig.
Bij ons zal ook inflatie komen om de schulden weg te werken maar of onze lonen zullen meestijgen?

Als je met een groot leeftijdsverschil zit dan zit je ook met het feit dat je heel lang zal moeten bijdragen.

â,¬100.- noem ik geen zakgeld per maand voor diegene die hooguit â,¬1800- beuren per maand Is al behoorlijk veel geld Maar het is met geld sturen naar daar in feite heel simpel Gewoon nooit meer als dat je missen kan En direct de afspraak maken van wat jij ga verdienen hier gaan we samen van naar de Filippijnen Dus als je geregeld stuur is er geen geld om naar huis te gaan.
Moet ik zeggen dat met mijn huidige asawa het niet zo moeilijk is want de familie hoeft niet of krijgt niet omdat ze gokken en dus geregeld geldgebrek hebben En ook dan liegen dus dat is voor asawa over en uit Haar vriendin van de school waar ze werkte krijgt een keer in de 2 maanden ongeveer â,¬ 50,- voor medicijnen omdat ze niet meer kan werken en voor de rest moet die het ook bij haar familie ophalen want asawa vind het niet nodig om alles voor haar te betalen Tevens betalen we een klein bedragje aan een studiefondsje Maar op dit moment ligt dat stil want de studentjes werkten niet hard genoeg volgens de beheerders daar dus einde betaalde studie
Ik reken namelijk zo zonder mij hadden ze ook niets
O ja ik betaal â,¬ 50 per jaar onderhoud en schilderen van haar ouders en grootouders hun graf via een neef

Citaat van: Jan69 op maandag 21 november 2011, 23:44:07
Als ze met een Koreaan trouwen dan hebben ze daar eigenlijk schrik van en willen ze hem geen geld vragen uit angst voor hun man en hun familie. Dat is hetgeen ik begrepen heb van mijn ex-chat filipina. Maar naar een Belgische man blijkbaar helemaal niet. Ze vroeg zelfs geld aan mij na haar huwelijk, tuurlijk niet op ingegaan.

ALs ze willen geld opsturen dan moeten ze maar naar het plaatselijk strijkateljee gaan en daar wat uurtjes gaan werken.

Vraag me toch af wat jullie gaan doen als het leevn in de filippijnen ook duurder wordt maar de familie van je vrouw geen werk heeft. Nu is het eigenlijk zakgeld als je 100â,¬ per maand naar ginder stuurt, maar wat als dit binnen enkele jaren ginder ook niet veel meer is? Bijvoorbeeld 200â,¬ nodig.
Bij ons zal ook inflatie komen om de schulden weg te werken maar of onze lonen zullen meestijgen?

Als je met een groot leeftijdsverschil zit dan zit je ook met het feit dat je heel lang zal moeten bijdragen.

@Jan: De meest aangehaalde reden waarom een Filipina met een westerse man wenst te huwen is om de armoede te ontvluchten; om haar leven te verbeteren. Maar het leven verbeteren kan niet betekenen om de ganse dag op de luie krent te zitten en zelf niet actief bijdragen aan de eigen kwaliteitsverbetering en vaak die van haar eigen familie.

Dus, waarom vindt iedereen het zo vanzelfsprekend dat de mannen moeten werken voor de bijdragen; draai die knop nu eens om en maak de duidelijke afspraak: wil je geld naar je familie sturen, werk er dan voor! Om het even welk werk men doet, het minimum loon in België is rond de 1.200,00 â,¬ netto voor een fulltime job. Dat is om en bij de 70.000,00 pesos en daar komt men al een heel eind mee. En als men komt aandraven met cultuur, wel dat werkt in twee richtingen. Ten eerste is het excuus "ik wil wel werken maar er is geen werk; en als er al werk is dan is het onderbetaald" in de Filipijnen vaak gebruikt, hier in België niet langer van toepassing. Ten tweede, hier in België, als men wilt, dan is er werk voor iedereen en zijn er voldoende wetten die de arbeider beschermen, wetten die toegepast worden. Dus, geen excuses, en handen uit de mouwen!

Dus, als er een groot leeftijdsverschil is, dan zal zij op een bepaald ogenblik de kostwinner worden (ze is nog jong en heeft energie in overvloed om te werken) terwijl de andere van zijn pensioen geniet en kunnen de rollen omgedraaid worden, zij gaat werken, hij houdt zich bezig met het huishouden. Maar hier dient een knopje voor omgedraaid worden, welkom in de westerse wereld!

Uiteraard heeft het een aanloop periode nodig om bijvoorbeeld zich de taal eigen te maken om de kansen op een goeie job sterk te verhogen.

Maar men mag niet vergeten, dat wanneer het leeftijdsverschil van toepassing is, dus men getrouwd is met een jonge vrouw, dat haar ouders meestal ook nog van een jongere leeftijd zijn en in principe in de mogelijkheid zijn om zelf hard te werken voor hun centjes. Zo zijn mijn schoonouders niet zoveel ouder dan ikzelf, waarom zou ik het aanvaarden dat ik wel hard moet werken voor elke Euro en dat zij bij wijze van spreken in een hangmat zouden kunnen liggen; welke ze in ons geval niet doen! Haar beide ouders werken hard voor hun eigen centjes (mits een beetje steun van één zus, maar dat is haar keuze om dat te doen).

Bovenstaand standpunt heb van in het prille begin heel erg duidelijk gemaakt. Kan men zich hier niet in terugvinden, dan moet men maar eens goed nadenken welke dan de echte motivatie is van de betreffende dame. Dit onder de voorwaarde van de mening van de betreffende heren natuurlijk, vinden zij het normaal om een vrouwtje te willen die niet moet gaan werken en verantwoordelijk is voor het huishouden en het overige persoonlijke plezier; dan moet men nadien niet komen klagen dat de vraag naar geld niet past binnen het beschikbare budget.

Ik besef maar al te goed dat in het begin, tijdens de eerste kennismaking met het land op zich, men geconfronteerd wordt met schrijnende toestanden, welke natuurlijk op het sentiment werken en waarvan er een aantal Filipijnen graag gebruik van maken om hun doel te bereiken. Met als gevolg dat er velen zijn die van in het prille begin, zonder al te veel te morren,  geld sturen, vaak om indruk te maken, daardoor creëert men een bepaald verwachtingspatroon en wordt het moeilijk om bovenstaand standpunt te verdedigen. Met als gevolg, dat eenmaal men hier is constateert men, met waarschijnlijk enige vorm van teleurstelling, dat er gewoon groene blaadjes aan de bomen hangen, net zoals ze dat altijd gewoon geweest zijn. Sommige zullen mij gevoelloos noemen, kan best zijn; maar men moet op langere termijn denken en rekening houden met het dagelijkse leven in ons landje en niet in de Filipijnen.

Het is wel degelijk de cultuur om op z'n minst de ouders financieel te steunen wanneer die noodzaak zich voordoet en vaak ook de rest van de familie in de mate van het mogelijke. Dit deel van de cultuur kan ik volledig aanvaarden, maar dan wel mits men bereid is om er zelf ook iets voor te doen en niet Philippine style in onze westerse wereld.

Knopje omdraaien heren!

:daag:

CitaatHet is wel degelijk de cultuur om op z'n minst de ouders financieel te steunen wanneer die noodzaak zich voordoet en vaak ook de rest van de familie in de mate van het mogelijke. Dit deel van de cultuur kan ik volledig aanvaarden, maar dan wel mits men bereid is om er zelf ook iets voor te doen en niet Philippine style in onze westerse wereld.

Knopje omdraaien heren!

:thumb: :thumb: :hoedjeaf:

Ano Phil, ito ay klarong-klaro meron kang katulad ng tagapangalaga sa mga matatanda sa iyong bahay o para bang caregiver?

Jij maakt het wel helemaal duidelijk nu..., zolang het nog "werkt" bij de ouderlingen, eerst in bed en dan paar jaartjes later de rolstoel duwen en pampers verversen. Ze intussen hier geld laten vergaren dat ze dan met volle toestemming mag transfereren naar de hulpbehoevenden daar. Ze gaan het hier graag horen vertellen!

Jij bent wel degelijk de grootste hypocriet die hier pent!

Jij zit niet in een schijnhuwelijk, ook geen verstandshuwelijk, jij zit in een nieuw soort huwelijk. Jullie vertoeven op een heel ander niveau dan de gemiddelde mens, jullie zijn superieur!

Citaat van: rudslovac op woensdag 23 november 2011, 11:44:18
Jij bent wel degelijk de grootste hypocriet die hier pent!

Jij zit niet in een schijnhuwelijk, ook geen verstandshuwelijk, jij zit in een nieuw soort huwelijk. Jullie vertoeven op een heel ander niveau dan de gemiddelde mens, jullie zijn superieur!

Jochie, jochie !! De blaadjes zijn allang van de bomen en jij zit nog steeds in je najaarsdip ?? Of zijn het de donkere dagen voor kerst ? Maar op 1 punt moet ik je gelijk geven :

CitaatJullie vertoeven op een heel ander niveau dan de gemiddelde mens, jullie zijn superieur!

:thankyoufw5: :thankyoufw5: :thankyoufw5:

Maak mijn Kerst eens goed. Maak aan die domme mannelijke sukkels van nietsnutten daar eens zelf duidelijk hoe je over hen praat, over hen denkt, direct en persoonlijk aan hen en liefst in hun taal, anders vraag maar aan je toekomstige bejaardenhelpster om vertaling. Succes (toekomstgericht) verzekerd. Ook uitleggen dat hoe beter zijn resultaten zijn hoe meer koekies (php's) hij krijgt.
Het gezicht van de klootzak al eens bestudeerd...? Ga jij hier ook nog eens van je gerenoveerde kop kunnen posten denk ik. Als je geluk hebt tenminste die dag.

Citaat van: rudslovac op woensdag 23 november 2011, 12:20:52
Maak mijn Kerst eens goed. Maak aan die domme mannelijke sukkels van nietsnutten daar eens zelf duidelijk hoe je over hen praat, over hen denkt, direct en persoonlijk aan hen en liefst in hun taal, anders vraag maar aan je toekomstige bejaardenhelpster om vertaling. Succes (toekomstgericht) verzekerd. Ook uitleggen dat hoe beter zijn resultaten zijn hoe meer koekies (php's) hij krijgt.
Het gezicht van de klootzak al eens bestudeerd...? Ga jij hier ook nog eens van je gerenoveerde kop kunnen posten denk ik. Als je geluk hebt tenminste die dag.

Mijn bejaardeverzorgster is 'n prima meid, doet alles wat ik wil en klaagt nooit. Ze heeft zelfs eens m'n gebit schoongemaakt. Helaas is ze even oud als ik dus ik moet soms wat terugdoen  :happy:

Btw, die kop van MENEER Klootzak ( voor jou ) is best wel om aan te zien. Had je z'n voet eens moeten zien  :negatief:

Citaat van: Phille op woensdag 23 november 2011, 10:23:32

Citaat van: Jan69 op maandag 21 november 2011, 23:44:07
Als ze met een Koreaan trouwen dan hebben ze daar eigenlijk schrik van en willen ze hem geen geld vragen uit angst voor hun man en hun familie. Dat is hetgeen ik begrepen heb van mijn ex-chat filipina. Maar naar een Belgische man blijkbaar helemaal niet. Ze vroeg zelfs geld aan mij na haar huwelijk, tuurlijk niet op ingegaan.

ALs ze willen geld opsturen dan moeten ze maar naar het plaatselijk strijkateljee gaan en daar wat uurtjes gaan werken.

Vraag me toch af wat jullie gaan doen als het leevn in de filippijnen ook duurder wordt maar de familie van je vrouw geen werk heeft. Nu is het eigenlijk zakgeld als je 100â,¬ per maand naar ginder stuurt, maar wat als dit binnen enkele jaren ginder ook niet veel meer is? Bijvoorbeeld 200â,¬ nodig.
Bij ons zal ook inflatie komen om de schulden weg te werken maar of onze lonen zullen meestijgen?

Als je met een groot leeftijdsverschil zit dan zit je ook met het feit dat je heel lang zal moeten bijdragen.

@Jan: De meest aangehaalde reden waarom een Filipina met een westerse man wenst te huwen is om de armoede te ontvluchten; om haar leven te verbeteren. Maar het leven verbeteren kan niet betekenen om de ganse dag op de luie krent te zitten en zelf niet actief bijdragen aan de eigen kwaliteitsverbetering en vaak die van haar eigen familie.

Dus, waarom vindt iedereen het zo vanzelfsprekend dat de mannen moeten werken voor de bijdragen; draai die knop nu eens om en maak de duidelijke afspraak: wil je geld naar je familie sturen, werk er dan voor! Om het even welk werk men doet, het minimum loon in België is rond de 1.200,00 â,¬ netto voor een fulltime job. Dat is om en bij de 70.000,00 pesos en daar komt men al een heel eind mee. En als men komt aandraven met cultuur, wel dat werkt in twee richtingen. Ten eerste is het excuus "ik wil wel werken maar er is geen werk; en als er al werk is dan is het onderbetaald" in de Filipijnen vaak gebruikt, hier in België niet langer van toepassing. Ten tweede, hier in België, als men wilt, dan is er werk voor iedereen en zijn er voldoende wetten die de arbeider beschermen, wetten die toegepast worden. Dus, geen excuses, en handen uit de mouwen!

Mocht het ooit lukken voor mij om er eentje te vinden, dan mag die van mij best gaan werken, maar niet als ze absoluut een kind wil. Het zou absurd zijn om 500â,¬ opvang te gaan betalen, een heel hoop stress om die naar de opvang te doen. De eerste 5 jaar zou ze dus niet kunne gaan werken en geen geld opsturen. Waarschijnlijk staan ze daar niet eens bij stil omdat ze het blijkbaar de grootouders zij in de Filippijnen die de opvang verzekeren.

Citaat van: Jan69 op woensdag 23 november 2011, 19:41:33

Citaat van: Phille op woensdag 23 november 2011, 10:23:32

Citaat van: Jan69 op maandag 21 november 2011, 23:44:07
Als ze met een Koreaan trouwen dan hebben ze daar eigenlijk schrik van en willen ze hem geen geld vragen uit angst voor hun man en hun familie. Dat is hetgeen ik begrepen heb van mijn ex-chat filipina. Maar naar een Belgische man blijkbaar helemaal niet. Ze vroeg zelfs geld aan mij na haar huwelijk, tuurlijk niet op ingegaan.

ALs ze willen geld opsturen dan moeten ze maar naar het plaatselijk strijkateljee gaan en daar wat uurtjes gaan werken.

Vraag me toch af wat jullie gaan doen als het leevn in de filippijnen ook duurder wordt maar de familie van je vrouw geen werk heeft. Nu is het eigenlijk zakgeld als je 100â,¬ per maand naar ginder stuurt, maar wat als dit binnen enkele jaren ginder ook niet veel meer is? Bijvoorbeeld 200â,¬ nodig.
Bij ons zal ook inflatie komen om de schulden weg te werken maar of onze lonen zullen meestijgen?

Als je met een groot leeftijdsverschil zit dan zit je ook met het feit dat je heel lang zal moeten bijdragen.

@Jan: De meest aangehaalde reden waarom een Filipina met een westerse man wenst te huwen is om de armoede te ontvluchten; om haar leven te verbeteren. Maar het leven verbeteren kan niet betekenen om de ganse dag op de luie krent te zitten en zelf niet actief bijdragen aan de eigen kwaliteitsverbetering en vaak die van haar eigen familie.

Dus, waarom vindt iedereen het zo vanzelfsprekend dat de mannen moeten werken voor de bijdragen; draai die knop nu eens om en maak de duidelijke afspraak: wil je geld naar je familie sturen, werk er dan voor! Om het even welk werk men doet, het minimum loon in België is rond de 1.200,00 â,¬ netto voor een fulltime job. Dat is om en bij de 70.000,00 pesos en daar komt men al een heel eind mee. En als men komt aandraven met cultuur, wel dat werkt in twee richtingen. Ten eerste is het excuus "ik wil wel werken maar er is geen werk; en als er al werk is dan is het onderbetaald" in de Filipijnen vaak gebruikt, hier in België niet langer van toepassing. Ten tweede, hier in België, als men wilt, dan is er werk voor iedereen en zijn er voldoende wetten die de arbeider beschermen, wetten die toegepast worden. Dus, geen excuses, en handen uit de mouwen!

Mocht het ooit lukken voor mij om er eentje te vinden, dan mag die van mij best gaan werken, maar niet als ze absoluut een kind wil. Het zou absurd zijn om 500â,¬ opvang te gaan betalen, een heel hoop stress om die naar de opvang te doen. De eerste 5 jaar zou ze dus niet kunne gaan werken en geen geld opsturen. Waarschijnlijk staan ze daar niet eens bij stil omdat ze het blijkbaar de grootouders zij in de Filippijnen die de opvang verzekeren.

Dat klopt als een bus Jan, als er bij ons kinderen komen dan zal er goed nagedacht worden of er gewerkt gaat worden of niet; maar mijn standpunt betreffende financiële steun aan de familie veranderd hierdoor niet. Stel dat er kinderen komen en zij gaat niet werken, dan is er helemaal geen budget meer beschikbaar voor die steun, ben benieuwd wat dat dan gaat geven.  :weetikniet:

En ja, in de Filipijnen is er altijd wel iemand van de familie die wel zorg zal dragen voor de kleine, ouders, grootouders, zussen, tantes, noem maar op ... heel gewoon daar!  :jajaja:

Citaat van: Jan69 op maandag 21 november 2011, 21:55:04
Zpu er een verschil zijn tussen vrouwen die werken op de Filippijnen (en dus weten wat het is om te moeten gaan werken) of zijn diegenen die niet werken niet eerder die geld zullen vragen aan hun buitenlandse man juist omdat ze nog nooit hebben moeten werken voor geld?

OP de dating sites zijn er zeer weinigen die werken. Ik vraag me dan af waar die 25 tto 30 jarige dan hun geld halen?

Beentjes open beentjes dicht :shhh: :shhh: :shhh: :shhh: :shhh: :shhh:

Nee Herbie, mag je echt niet zeggen zo.....zijn er gewoonlijk die nog steeds mee eten uit de rijstpot van hun ouders en ken er zo genoeg, op uitzonderingen nagelaten.

En die ouwe vrijsters zoals ze bij ons zeggen (meestal nog maagd).....is echt geen abnormaal fenomeen in de Phils, voor ons misschien wel.....maar in de phils veel voorkomend, maar zijn daarvoor niet minder.

Echt niet vergelijken met de  :eu: gedachtengang, maar ze zijn daarvoor ook niet slechter......het is hun cultuur.

Wat betreft je commentaar van de beentjes.....is wat je gelezen hebt her en daar, veronderstel ik?

In de phils is het al heel moeilijk voor de meeste om iedere dag rijst op tafel te brengen, maar is niet altijd zo persé via de beentjes.....dan zit je gedachtengang over de phils wel verkeerd.

Vergelijk nooit de  :smiley-philippines: met  :eu: in je gedachtengang.....komt nooit goed!!!

Je moet je mening hierover herzien.

O0

In de phils is het al heel moeilijk voor de meeste om iedere dag rijst op tafel te brengen, maar is niet altijd zo persé via de beentjes.....dan zit je gedachtengang over de phils wel verkeerd.


Ben ik het geheel mee eens, want ik ken een flink aantal zeer arme Filipijnsen die liever van de honger sterven dan met de beentjes open te gaan..............

Citaat van: Tinulang_Manok op maandag 21 november 2011, 22:17:49

Citaat van: Jan69 op maandag 21 november 2011, 21:55:04
OP de dating sites zijn er zeer weinigen die werken. Ik vraag me dan af waar die 25 tto 30 jarige dan hun geld halen?

Nou weet ik niet hoe het op dating sites werkt, ik ben er nooit op geweest, maar ik ken wel een filipina die erg actief was op datingsites.
De datingsite was haar werk en de manier waarop ze geld kreeg, ze had daar meerdere 'vriendjes' die haar geld en goederen stuurden.
Dat gaf nog enige consternatie toen zo'n 'vriendje' die net een laptop had opgestuurd, haar opbelde en haar huidige man (toen nog vriend) oppakte, gelukkig voor haar was het een frans-duits gesprek (die begrepen elkaar dus niet) en ging het voor haar net goed.
Ik neem aan dat zij niet de enige filipina is die zo aan haar geld komt.

Die zo op die manier hun geld verdienen wil ik niet te eten geven, dan is de sprothal zelfs te klein. Waar ik me zo'n beetje aan stoor is de uitspraak "het gaat hun alleen maar om het geld". We gaan toch niet zo naief zijn te denken dat het met de Belgische en Nederlandse vrouwen anders is . VB , Nu heb ik een lief en zorgzame filipina en dat kost me 75% van mijn inkomsten en ik leef als God in Frankrijk. Tweemaal getrouwd in Belgie, nooit content, werken als een paard ,gezeur en gezaag aan de kop. kortweg ,in vergelijking, een hondeleven....kosten 100% van mijn loon. Mijn rekening is rap gemaakt... :lachen:

Ik heb een eigen huis zonder echte hypotheek.

De huwelijkscoefficient gaat me dat toch zeker 225â,¬ per maand opbrengen. Daarvan kan ik haar eigenlijk 525â,¬ ongeveer netto geven  die me effectief 300â,¬ kost. ALs ik haar dat geef voor haar eigen noden. Verdien ik maar 300â,¬ per maand minder. Dat bedrag zal dan op de belastingsbrief staan en maakt het gemakkelijk om te zeggen dat is voor jouw. Alhoewel dat ik dat wel tamelijk veel vind. Maar kan zeggen dat ze daarvan moeten sparen om naar de Phil terug te gaan.
Als ze daarmee al haar kleren koopt, moet ik ze enkel nog wat te eten en drinken geven.
Ik zou dan geschat toch maar  25% van mijn inkomen aan haar moeten besteden.

Hoe komen jullie dan aan 75% of 100% voor de kost van een vrouw die niet werkt?
Die vrouw waarmee je in Belgie getrouwd was die werkte toch wel, hoe kan je dan aan 100% uitgaven van je loon komen?

Maar ja, ik he nog nooit samengewoont dus ik zou er naast kunnen zitten.

Jan69

Ronny55 heeft niet aangegeven of zijn ex-vrouwen al dan niet werkte.  Maar als zij niet werkte draaide hij voor de hele mikmak op. Nu dat is voglens mij hetzelfde als je met een filipina getrouwd bent hoor.  Dan is jou loon ook haar loon neem ik aan.  Alleen is het in de Filippijnen goedkoper vertoeven en het is daar dat hij het op heeft denk ik dan.

Nu ja als je getrouwd bent en ook met z'n tweeën werkt dan ga je toch niet alles zitten delen. Je werkt toch samen voor je toekomst. Nu ja ieder maakt zijn eigen portemonnee he. Ik zie mij nu geen bv tv kopen en zeggen tegen mijn man voor mij is het zoveel en voor jou is het zoveel.  Zelfde met een heleboel andere dingen, maar ja ieder zijn ding.  Ik heb ook al wel mensen gehoord die alles uitrekenen en dan met een coëfficient verdelen, vind dat nogal ver gaan maar ja als zij zo gelukkig zijn hetzij zo.

CitaatAls ze daarmee al haar kleren koopt, moet ik ze enkel nog wat te eten en drinken geven.

Klinkt of je het hebt over een huisdier........

En af en toe eens uitlaten in het shoppingscentrum  :biggrinn:


Ik heb niet de gewoonte dat elke euro die iedere maand binnenkomt,ook uitgegeven moet worden. Msschien is dat niet compatibel met een filipina pf vrouw in het algemeen

Of je dat af en eens toe eens uitlaten in een shoppingmall klaar krijgt.....ja, ik ben altijd blij dat als ik de hond uitlaat....hij ook zen piske en kakse doet, anders kan ik met een probleem zitten nadien... :ikkeniebegrijp:

Citaat van: dolfijn76 op zaterdag 26 november 2011, 17:09:06
Jan69

Ronny55 heeft niet aangegeven of zijn ex-vrouwen al dan niet werkte.  Maar als zij niet werkte draaide hij voor de hele mikmak op. Nu dat is voglens mij hetzelfde als je met een filipina getrouwd bent hoor.  Dan is jou loon ook haar loon neem ik aan.  Alleen is het in de Filippijnen goedkoper vertoeven en het is daar dat hij het op heeft denk ik dan.

Nu ja als je getrouwd bent en ook met z'n tweeën werkt dan ga je toch niet alles zitten delen. Je werkt toch samen voor je toekomst. Nu ja ieder maakt zijn eigen portemonnee he. Ik zie mij nu geen bv tv kopen en zeggen tegen mijn man voor mij is het zoveel en voor jou is het zoveel.  Zelfde met een heleboel andere dingen, maar ja ieder zijn ding.  Ik heb ook al wel mensen gehoord die alles uitrekenen en dan met een coëfficient verdelen, vind dat nogal ver gaan maar ja als zij zo gelukkig zijn hetzij zo.

Met het standpunt van dolfijn76 sluit ik me volledig bij aan......alhoewel een filippina denkt of kan er soms (probeerd toch) er anders over denken.

Ik hoor van iemand die ik ken dat hij bijvoorbeeld elke maand 1400â,¬ overschrijft naar de gezamenlijke rekening en zijn vrouw ook een bepaald bedrag.
De rest wordt dan gebruikt voor "persoonlijke zaken".

Persoonlijk vind ik mijn idee van de huwelijkcoefficient niet slecht. Maar zelf geef ik eigenlijk geen 500â,¬ uit voor persoonlijke dingen per maand.

Citaat van: Jan69 op zaterdag 26 november 2011, 16:39:05
Ik heb een eigen huis zonder echte hypotheek.

De huwelijkscoefficient gaat me dat toch zeker 225â,¬ per maand opbrengen. Daarvan kan ik haar eigenlijk 525â,¬ ongeveer netto geven  die me effectief 300â,¬ kost. ALs ik haar dat geef voor haar eigen noden. Verdien ik maar 300â,¬ per maand minder. Dat bedrag zal dan op de belastingsbrief staan en maakt het gemakkelijk om te zeggen dat is voor jouw. Alhoewel dat ik dat wel tamelijk veel vind. Maar kan zeggen dat ze daarvan moeten sparen om naar de Phil terug te gaan.
Als ze daarmee al haar kleren koopt, moet ik ze enkel nog wat te eten en drinken geven.
Ik zou dan geschat toch maar  25% van mijn inkomen aan haar moeten besteden.

Hoe komen jullie dan aan 75% of 100% voor de kost van een vrouw die niet werkt?
Die vrouw waarmee je in Belgie getrouwd was die werkte toch wel, hoe kan je dan aan 100% uitgaven van je loon komen?

Maar ja, ik he nog nooit samengewoont dus ik zou er naast kunnen zitten.

amaai jong... zo moeten rekenen en afwegen om wat en hoeveel... volgens mij zal je nog ZEER veel discussies hebben later  :lachen:

ik geniet van deze topic. Mijn huisdier vraagt gelukkig niet veel. Haar familie ook al niet MEER. Verder gaat alles goed. Ze heeft net gejongd. Verharen jullie huisdiertjes ook zo? Volgende keer neem ik een kortharige denk ik hahahaha :dollareyes:

Pieterjan kortharige honden is nog meer miserie.  Dat haar kruipt overal tussen en gaat precies nooit weg.  Dan toch liever 1 met lang haar dat je zo wegkrijgt en nergens tussenkruipt.

Citaat van: Jan69 op zaterdag 26 november 2011, 17:45:17
En af en toe eens uitlaten in het shoppingscentrum  :biggrinn:

Lach je nu met jezelf, of wat is het ?

Nu kijk ik ook alles wel na, hoe en waar ik subsidies kan krijgen, mijn boekhoudster geeft alles in wat er in te geven valt, maar over mensen denk ik zo niet.

TS had het er ook al over, over 'zijn eigendom' dat zijn ex. erg waarschijnlijk zijn eigen kind opvoedt, 'zijn' kot onderhoud, misschien ook wel gaat werken, eten klaarmaakt, daarover had ie het toevallig niet. (is eigenlijk van een ander topic : 'maak ik een kans', maar is hier ook van toepassing eigenlijk, feitelijk'

Dit topic wordt hoe langer hoe gekker, of moet ik zeggen : 'de maskers vallen af bij sommigen ?"

Een nieuwe topic "Budgetteren in Belgie" zou meer passend zijn.

Maar is misschien ook een utopie.

In mijn onmiddellijke omgeving geeft de vrouw (geen filippijnse) veel uit aan overbodige zaken. Na verloop van tijd gaat de man dan ook meer uitgeven omadt anders zijn geld naar de vrouw gaat.
Grotendeels wordt dat opgelost door een hypothecaire lening voor hun huis.

St el dat je elke maand nog wat overhoud, wat als jullie filippijnse vrouw zegt :" dan kan dat naar de Filippijnen gaan"? Wat ga je dan doen, dat ook naar ginder sturen 'want als je kan helpen, moet je helpen"?

Bij sommige vrouwen moet alles tot de laatste euro uitgegeevn worden.

Citaat van: Jan69 op zondag 27 november 2011, 13:28:54
Een nieuwe topic "Budgetteren in Belgie" zou meer passend zijn.

Maar is misschien ook een utopie.

In mijn onmiddellijke omgeving geeft de vrouw (geen filippijnse) veel uit aan overbodige zaken. Na verloop van tijd gaat de man dan ook meer uitgeven omadt anders zijn geld naar de vrouw gaat.
Grotendeels wordt dat opgelost door een hypothecaire lening voor hun huis.

St el dat je elke maand nog wat overhoud, wat als jullie filippijnse vrouw zegt :" dan kan dat naar de Filippijnen gaan"? Wat ga je dan doen, dat ook naar ginder sturen 'want als je kan helpen, moet je helpen"?

Bij sommige vrouwen moet alles tot de laatste euro uitgegeevn worden.

Zo zijn nu eenmaal vrouwen en niet alleen hier, over al heb je dat. Mannen ook hee de economie moet draaien hee in ons rijk Belgium.

Er wordt hier echt nogal veel rooskleurig voorgesteld. Mensen die nog steeds geloven dat ze hier een beter leven kunnen hebben met hun karig pensioentje, moeten nu toch echt eens goed nadenken. Je moet je realiseren, als je dus belsist hier te komen wonen, het westerse sociale vangnet compleet wegvalt. Er is hier een zeer minieme ziekteverzekering bvb. Philhealth komt alleen tussen in bepaalde ziektes of ingrepen en beperkt tot precies gemiddeld 27 procent soms minder maar nooit meer.
Bij een dokter gaan op consultatie is niet gedekt, je betaalt de volledige pot, veel medicijnen komen gewoon niet in aanmerking voor tussenkomst, je betaalt het volledige bedrag, veel hoger dan in Belgie of Nederland.
Het voorbije jaar weet ikzelf van drie sterfgevallen van Belgen omdat er geen bloed groep A+ of A- beschikbaar was, ik bespaar de uitleg wat andere groepen betreft, dit zou me te ver leiden maar kortom het vereiste bloed was er niet voor de specifieke situaties want groep O was dus niet acceptabel voor het accurate probleem.
Men moet tevens rekening houden dat de euro aan een neerwaarste beweging onderhevig is waardoor velen hun inkomen plots zagen dalen. Inmiddels zit de reele inflatie hier aan 8,9 procent; het zou me te ver leiden om bvb een raming te geven wat 1000 euro was tien jaar geleden en nu,  wat de pesorate betreft.
Ik vind toch dat ik als Belg die hier al heel lang woont beter objectieve informatie geef. Toen ik hier aankwam kreeg ik 72(tien jaar geleden dus) peso voor een euro nu is dat tussen 55 en 56 peso, dus een groot verschil.
Nu, ik ben een gelukkig man hier, ik heb de kans gehad om op het juiste moment te investeren en ik heb dan ook een goed draaiend resort in Palawan waar zowat de hele familie zijn brood verdient.
Ik bedoel maar dat het nu niet echt zo meer is dat je met een vervangingsinkomen hier prins in het paradijs bent.
Als je zelf geen startkapitaal hebt om bvb een huis contant te kopen incluis je meubels en alles wat er bij komt kijken, blijf dan waar je bent.
En laat ons aub de mensen niet wijs maken dat je hier met 1000 euro er beter aan toe bent dan in Belgie of Nederland.
Ik zie hier veel Belgen en Nederlanders en anderen in ellende verzinken omdat ze niet wisten waar ze aan begonnen, er is ook veel alcoholisme, en ook sommigen plegen zelfmoord en dat is echt geen geintje hoor. Met 1000 euro doe je het niet beste mensen dat is heden 56.000 peso en de huur gaat hier sterk omhoog, als single kan dit nog wel lukken maar niet als koppel, geloof me vrij en als je ziek wordt is het hek helemaal van de dam. Ikzelf werd vijf jaar geleden geopereerd aan appendicitis in saint Luke in Manila want hier waren er geen dokters die dit konden doen; dit kostte me toen al 300.000 peso, jawel(de dokter was trouwens een Japanner)
Ik wil niemand ontmoedigen maar echt goede raad geven, maar nog eens ik ben hier een zeer gelukkig man omdat ik de nodige financiele middelen heb en had maar denk toch aub niet dat je enkel en alleen met je pensioen hier een herenleven kan opbouwen
Met de beste groeten.

Citaat van: PeterVL op maandag 13 februari 2012, 08:40:13
Er wordt hier echt nogal veel rooskleurig voorgesteld. Mensen die nog steeds geloven dat ze hier een beter leven kunnen hebben met hun karig pensioentje, moeten nu toch echt eens goed nadenken. Je moet je realiseren, als je dus belsist hier te komen wonen, het westerse sociale vangnet compleet wegvalt. Er is hier een zeer minieme ziekteverzekering bvb. Philhealth komt alleen tussen in bepaalde ziektes of ingrepen en beperkt tot precies gemiddeld 27 procent soms minder maar nooit meer.
Bij een dokter gaan op consultatie is niet gedekt, je betaalt de volledige pot, veel medicijnen komen gewoon niet in aanmerking voor tussenkomst, je betaalt het volledige bedrag, veel hoger dan in Belgie of Nederland.
Het voorbije jaar weet ikzelf van drie sterfgevallen van Belgen omdat er geen bloed groep A+ of A- beschikbaar was, ik bespaar de uitleg wat andere groepen betreft, dit zou me te ver leiden maar kortom het vereiste bloed was er niet voor de specifieke situaties want groep O was dus niet acceptabel voor het accurate probleem.
Men moet tevens rekening houden dat de euro aan een neerwaarste beweging onderhevig is waardoor velen hun inkomen plots zagen dalen. Inmiddels zit de reele inflatie hier aan 8,9 procent; het zou me te ver leiden om bvb een raming te geven wat 1000 euro was tien jaar geleden en nu,  wat de pesorate betreft.
Ik vind toch dat ik als Belg die hier al heel lang woont beter objectieve informatie geef. Toen ik hier aankwam kreeg ik 72(tien jaar geleden dus) peso voor een euro nu is dat tussen 55 en 56 peso, dus een groot verschil.
Nu, ik ben een gelukkig man hier, ik heb de kans gehad om op het juiste moment te investeren en ik heb dan ook een goed draaiend resort in Palawan waar zowat de hele familie zijn brood verdient.
Ik bedoel maar dat het nu niet echt zo meer is dat je met een vervangingsinkomen hier prins in het paradijs bent.
Als je zelf geen startkapitaal hebt om bvb een huis contant te kopen incluis je meubels en alles wat er bij komt kijken, blijf dan waar je bent.
En laat ons aub de mensen niet wijs maken dat je hier met 1000 euro er beter aan toe bent dan in Belgie of Nederland.
Ik zie hier veel Belgen en Nederlanders en anderen in ellende verzinken omdat ze niet wisten waar ze aan begonnen, er is ook veel alcoholisme, en ook sommigen plegen zelfmoord en dat is echt geen geintje hoor. Met 1000 euro doe je het niet beste mensen dat is heden 56.000 peso en de huur gaat hier sterk omhoog, als single kan dit nog wel lukken maar niet als koppel, geloof me vrij en als je ziek wordt is het hek helemaal van de dam. Ikzelf werd vijf jaar geleden geopereerd aan appendicitis in saint Luke in Manila want hier waren er geen dokters die dit konden doen; dit kostte me toen al 300.000 peso, jawel(de dokter was trouwens een Japanner)
Ik wil niemand ontmoedigen maar echt goede raad geven, maar nog eens ik ben hier een zeer gelukkig man omdat ik de nodige financiele middelen heb en had maar denk toch aub niet dat je enkel en alleen met je pensioen hier een herenleven kan opbouwen
Met de beste groeten.

100% gelijk! Veel droomverhaaltjes hier van prijzen die ze op reis gehoord hebben. Leven kost hier bijna hetzelfde. De extra kosten voor hospitalen komen erbij. Bezoekjes aan belgie. Ik lees hier graag de berekeningen van sommigen van met hoeveel ze willen toekomen hier op de phils. Veel geluk zou ik zeggen. Ze worden wel wakker eens ze hier enkele maanden zijn.

Ik blijf steeds bereid Belgen in nood te helpen. Maar ik ben geen caritas-instelling. Ik heb hier al veel gelukszoekers over de vloer gehad, zeer vriendelijk en ach altijd zoiets als waarde landgenoot. De dag erna vragen om hun ticket back Belgium gelieve te willen financieren en ze zullen zeer zeker terug betalen. Ik heb dit een keer gedaan met een man uit Antwerpen maar dan niets meer van hem gehoord.
Ik geef ook geen adres meer zoals sommigen me vragen. Als we elkaar ontmoeten welkom natuurlijk en in nood zal ik er zeker staan, maar ik heb mijn les wel geleerd.
Belgen kunnen trouwens gratis verblijven maar alleen als het toeval van ontmoeten dit wil.
Beste groet.

Citaat van: PeterVL op maandag 13 februari 2012, 10:25:58
Ik blijf steeds bereid Belgen in nood te helpen. Maar ik ben geen caritas-instelling. Ik heb hier al veel gelukszoekers over de vloer gehad, zeer vriendelijk en ach altijd zoiets als waarde landgenoot. De dag erna vragen om hun ticket back Belgium gelieve te willen financieren en ze zullen zeer zeker terug betalen. Ik heb dit een keer gedaan met een man uit Antwerpen maar dan niets meer van hem gehoord.
Ik geef ook geen adres meer zoals sommigen me vragen. Als we elkaar ontmoeten welkom natuurlijk en in nood zal ik er zeker staan, maar ik heb mijn les wel geleerd.
Belgen kunnen trouwens gratis verblijven maar alleen als het toeval van ontmoeten dit wil.
Beste groet.

Al doende leert men ....  :floet:

De meningen van PeterVL en Pieter-Jan bevestigen mijn mening dat in het algemeen gesproken het beter is dat de Filipina naar Belgie komt. Spijtig dat de politici dit niet graag hebben alsook het gros van de bevolking. :daag:

Ja Stijn man, het hangt er echt vanaf hoor. Je moet echt alles afwegen want veel filipinas vallen na drie of vier jaar in een vreselijk heimwee naar huis; laat ons zeggen :als het nieuws ervan af is.
Ik denk echt dat het best is alles serieus af te wegen. Ik bedoel je niet meteen laten leiden door louter gevoelens; de dingen dus ook wat rationeel afwegen en vooral een twee-richtingsverkeer incalculeren.
Ik kan natuurlijk enkel voor mezelf spreken maar voor mij was het dus geen enkel  probleem hier te komen wonen het was mijn eigen bewuste keuze en ik ben er gelukkig mee, straffer:ik kan me niet voorstellen ooit nog in Belgie te wonen.
Maar ik verzeker je dat filipijnse vrouwen na drie of vier jaar heimwee hebben naar hun leven hier met hun familie(niet allen maar toch 98 procent)
Als het nieuwe eraf is weet je wel.
Vooral als ze jong zijn begint het snel te knagen. Dit is echter een twee richtingsverkeer want ook Belgen en anderen die hier wonen geven er de brui aan omdat niets is zoals het lijkt. Veel filipinas blijven zelfs hier als ze hun man kunnen bewegen om aub toch nog eens hier op bezoek te komen, ze verdwijnen in het niets dan en de  arme Belg kan dan alleen terug , zal hen geen zorg meer wezen, dit zijn feiten hoor.
Ik bedoel dus als reactie op je opmerking dat je vrouw zich gelukkiger zal voelen dicht bij haar familie maar dit vraagt inspanningen
Wat ik in de vorige post trachtte uit te leggen was dus een andere rubriek.
Beste groet

Citaat van: PeterVL op maandag 13 februari 2012, 08:40:13

Ik vind toch dat ik als Belg die hier al heel lang woont beter objectieve informatie geef. Toen ik hier aankwam kreeg ik 72(tien jaar geleden dus) peso voor een euro nu is dat tussen 55 en 56 peso, dus een groot verschil.

10 jaar geleden stond de peso veel hoger gewaardeerd dan u aangeeft . Toen stond de dollar zelfs hoger dan de euro.
Exact 10 jaar geleden op 13 feb 2002 was de koers 1 euro = 44,78 peso
http://www.xe.com/ict/?basecur=EUR&historical=true&month=2&day=13&year=2002&sort_by=name&image.x=32&image.y=13&image=Submit (http://www.xe.com/ict/?basecur=EUR&historical=true&month=2&day=13&year=2002&sort_by=name&image.x=32&image.y=13&image=Submit)
Zo objectief is uw informatie dan toch ook niet.

Soms denk ik dat u de Baron naar de kroon steekt , maar die zijn volle titel is dan ook Baron von Munckhausen , en hij zegt zelf in een luchtkasteel te wonen.

Zoals toen u zei dat de foto's van de echtgenote/vriendin hier op het forum gepost van animeermeisjes waren

Citaat van: PeterVL op dinsdag 29 maart 2011, 10:26:01
Met al mijn respect. Maar ook hier op de site heb ik al fotos gezien van meisjes die hier zeer goed gekend staan als animeermeisjes en een rauw verleden achter de rug hebben. Mijn vrouw en ik gaan altijd samen uit in het week-end en dan zien we wel wat, mijn vrouw haar geheugen is daar beter in moet ik zeggen.
Het is wel een tendens tegenwoordig dat de jongere generatie hier op zoek is naar een buitenlander om uit hun ellende van het barmeisje zijn te geraken.
Vooral als je je 'geliefde in de stad vindt moet je toch voorzichtig zijn hoor want inderdaad het sprookje kan snel uit zijn.

Rekening houdende met het tijdstip van posting , en de postings toendertijd , waren dit insinuaties aan het adres van mevr.Gago of  mevr. Phille  of mevr Rambonsusay

juli 2008: 72 peso per euro
http://www.xe.com/currencycharts/?from=EUR&to=PHP&view=5Y

Ziehier de evolutie van de Euro/Pesos koers van de afgelopen 10 jaar  :jajaja: dat brengt wat meer duidelijkheid denk ik ... en zit de huidige koers niet zo heel veel onder het gemiddelde van de afgelopen 10 jaar als ge het mij vraagt. Maar het is maar hoe men vergelijkt uiteraard  :weetikniet:



(http://img856.imageshack.us/img856/5206/europeso10jaargrafiekpn.png)

Mijn stelling is altijd al dat de gemiddelde koers van de euro t.o.v. peso P63 voor 1 euro zou moeten zijn. De statistiek bekijkend denk ik niet dat ik er ver vanaf zit.

Temeer daar indertijd de omwisselkoers van gulden naar peso, net voordat de euro zijn intrede deed ook al p63 voor n gulden was.

Aldus is P56 wel n behoorlijk stuk lager dan de gemiddelde koers, dat kan men willen relativeren maar het is wel verlies iedere maand op een â,¬ salaris .

Citaat van: ladgar op maandag 13 februari 2012, 11:50:04

Citaat van: PeterVL op maandag 13 februari 2012, 08:40:13

Ik vind toch dat ik als Belg die hier al heel lang woont beter objectieve informatie geef. Toen ik hier aankwam kreeg ik 72(tien jaar geleden dus) peso voor een euro nu is dat tussen 55 en 56 peso, dus een groot verschil.

10 jaar geleden stond de peso veel hoger gewaardeerd dan u aangeeft . Toen stond de dollar zelfs hoger dan de euro.
Exact 10 jaar geleden op 13 feb 2002 was de koers 1 euro = 44,78 peso
http://www.xe.com/ict/?basecur=EUR&historical=true&month=2&day=13&year=2002&sort_by=name&image.x=32&image.y=13&image=Submit (http://www.xe.com/ict/?basecur=EUR&historical=true&month=2&day=13&year=2002&sort_by=name&image.x=32&image.y=13&image=Submit)
Zo objectief is uw informatie dan toch ook niet.

Soms denk ik dat u de Baron naar de kroon steekt , maar die zijn volle titel is dan ook Baron von Munckhausen , en hij zegt zelf in een luchtkasteel te wonen.

Zoals toen u zei dat de foto's van de echtgenote/vriendin hier op het forum gepost van animeermeisjes waren

Citaat van: PeterVL op dinsdag 29 maart 2011, 10:26:01
Met al mijn respect. Maar ook hier op de site heb ik al fotos gezien van meisjes die hier zeer goed gekend staan als animeermeisjes en een rauw verleden achter de rug hebben. Mijn vrouw en ik gaan altijd samen uit in het week-end en dan zien we wel wat, mijn vrouw haar geheugen is daar beter in moet ik zeggen.
Het is wel een tendens tegenwoordig dat de jongere generatie hier op zoek is naar een buitenlander om uit hun ellende van het barmeisje zijn te geraken.
Vooral als je je 'geliefde in de stad vindt moet je toch voorzichtig zijn hoor want inderdaad het sprookje kan snel uit zijn.

Rekening houdende met het tijdstip van posting , en de postings toendertijd , waren dit insinuaties aan het adres van mevr.Gago of  mevr. Phille  of mevr Rambonsusay

:hoedjeaf: :hoedjeaf:


Hee, ik word hierboven zelfs al aangehaald als voorbeeld. Dan moet ik ook reageren, wat ik toch al wilde doen in dit topic over een super interessant topic. Super interessant omdat het zo verdomde actueel is en nagenoeg iedere Filipijnenganger er mee te maken zal krijgen.

Ik wil als eerste zeggen: ik ken serveer en animeer meisjes. En daar zitten veel schatten van meisjes en vrouwen bij. De meerderheid zou ik zeggen. Ik zou dan ook niet meteen ervan uitgaan dat je er een slechte aan hebt, integendeel, degenen die ik ken en die een voormalig animeermeisje gehuwd hebben (en dat zijn er gauw 10 of meer), hebben er een lieve en goede vrouw aan. Het leven loopt zoals het loopt en dat geldt voor jou, je vrouw en iedereen. Daarom nietr te gauw oordelen.

Natuurlijk maak ik veel flauwekul maar ik denk en hoop altijd dat men wel merkt als ik iets serieus meen of dat ik zit te gekken.  :biggrinn: :haha: :floet: :crazy: :evil:

De herhaaldelijke verzoeken om maandelijkse bijdragen te verhogen, mits die los staan van sterk veranderende koersen (je geeft in euro of in peso) waarderen wij niet. Alleen als de situatie ook daadwerkelijk sterk veranderd is. Als je 4000 peso geeft voor een kind van 6 geeft zie ik niet in dat dat opeens 5000 moet worden. Mits er niet duidelijk een gegronde reden voor wordt gegeven. En financiele hulp is door ons niet bedoeld om dan lekker zelf niets meer te hoeven doen. Integendeel, eerder als beloning voor degenen die hard werken. Voorbeeld: 23 jarig nichtje deed niks, kon niks. Hebben wij alle massage opleidingen laten doen die er zijn incl. een registratie bij de regering (test). Zag slecht, bril gekocht. Slechte huid, dermatoloog, tanden slecht: tandarts. Nu een jaar verder werkt ze in vaste dienst bij een goed massage instituut (Wensha). Werkt echt hard en maakt 15 K per maand. Kan zich dus in haar eigen onderhoud voorzien. Is ook slim genoeg om de bedelende familie niks te geven. Daar doen we graag wat voor, bv voor een heel speciale lage prijs ons oude laptop te verkopen, Kerstkaartje met 500 peso, altijd wat kleine kadootjes als ze ons bezoekt (1 maal per maand) zoals leuk t-shirtje, wat ondergoed).

Voor de verkeerden, die wrijf ik het onder de neus: koppel verdient 35-40.000 peso. Leven bij moeder dus geen huur en gratis maid yaya voor de kinderen. Genieten dit 8 jaren. Er verandert iets en ze hebben 24 K nodig. Vragen ons die. Ik zeg: je hebt 8 jaren zijnde 96 maanden goede tijden gehad. Als je van die 35K per maand eens iedere maand 250 peso had weggelegd, had je nu 24 K gehad. Dus die krijgt niks.

:daag: :daag: :daag:

CitaatDe herhaaldelijke verzoeken om maandelijkse bijdragen te verhogen, mits die los staan van sterk veranderende koersen (je geeft in euro of in peso) waarderen wij niet. Alleen als de situatie ook daadwerkelijk sterk veranderd is.

Baron, je vergeet 1 wezenlijk punt. Wij ( in de PH ) kunnen direct controleren wat er met ons geld gebeurd. Als je in NE/BE woont kan je alleen afgaan op wat er tegen je gezegd wordt. Persoonlijk controleren kan in de meeste gevallen 1x per jaar.

 :hoedjeaf: :hoedjeaf:


Worden ze vervelend in hun vragen, inclusief de boel belazeren, dan krijgen ze niks meer.
De 4000 voor een kind moest opeens verdubbeld worden naar 8000. Het was te weinig. Nu doen ze het alweer een paar jaren met 0 peso.
En het kind gaat toch naar de private school en ook hebben ze 2 auto's.
Vaak is er geen echte nood maar het is wel makkelijk effe vragen en vangen.
Sommigen maken er hun beroep van, bij hun eigen familie te bedelen en te schooien. Zeker als er wat veel OFW in de familie zit.

:negatief: :negatief: :negatief:

Citaat van: Baron op woensdag 15 februari 2012, 22:44:51
:hoedjeaf: :hoedjeaf:


Worden ze vervelend in hun vragen, inclusief de boel belazeren, dan krijgen ze niks meer.
De 4000 voor een kind moest opeens verdubbeld worden naar 8000. Het was te weinig. Nu doen ze het alweer een paar jaren met 0 peso.
En het kind gaat toch naar de private school en ook hebben ze 2 auto's.
Vaak is er geen echte nood maar het is wel makkelijk effe vragen en vangen.
Sommigen maken er hun beroep van, bij hun eigen familie te bedelen en te schooien. Zeker als er wat veel OFW in de familie zit.

:negatief: :negatief: :negatief:

Baron Het bedelen en schooien zit ze nu eenmaal in het bloed Maar wat U zegt het is simpel op te lossen Gewoon 0 peso zo gauw je de boel belazer of als je voor dingen vraagt die je zelf ook wel kan oplossen

En Jos V je hoeft vaak daar niet te zijn om er achter te komen Duurt misschien iets langer maar ze verspreken zich wel een keer of anderen gaan klagen Mijn zwager lag in het ziekenhuis volgens zijn vrouw Bel een tante om te vragen hoe erg het was Zegt die wou je hem even spreken hij is hier Die staat nu dus voorgoed op 0 ook bij de rest van de OFW familie

Citaat van: Budgie op donderdag 16 februari 2012, 21:23:55

Citaat van: Baron op woensdag 15 februari 2012, 22:44:51
:hoedjeaf: :hoedjeaf:


Worden ze vervelend in hun vragen, inclusief de boel belazeren, dan krijgen ze niks meer.
De 4000 voor een kind moest opeens verdubbeld worden naar 8000. Het was te weinig. Nu doen ze het alweer een paar jaren met 0 peso.
En het kind gaat toch naar de private school en ook hebben ze 2 auto's.
Vaak is er geen echte nood maar het is wel makkelijk effe vragen en vangen.
Sommigen maken er hun beroep van, bij hun eigen familie te bedelen en te schooien. Zeker als er wat veel OFW in de familie zit.

:negatief: :negatief: :negatief:

Baron Het bedelen en schooien zit ze nu eenmaal in het bloed Maar wat U zegt het is simpel op te lossen Gewoon 0 peso zo gauw je de boel belazer of als je voor dingen vraagt die je zelf ook wel kan oplossen

En Jos V je hoeft vaak daar niet te zijn om er achter te komen Duurt misschien iets langer maar ze verspreken zich wel een keer of anderen gaan klagen Mijn zwager lag in het ziekenhuis volgens zijn vrouw Bel een tante om te vragen hoe erg het was Zegt die wou je hem even spreken hij is hier Die staat nu dus voorgoed op 0 ook bij de rest van de OFW familie

Ik begrijp echt niet dat iemand een relatie heeft of getrouwd is met iemand uit een land waar  "Het bedelen en schooien ze nu eenmaal in het bloed zit"...
Ik schaam me eigenlijk in jullie plaats dat je zelfs eigenlijk zo over je eigen partner denkt, want... die is ook een van "ze", van "die cultuur"...
Ik moet ook niets hebben van puur profitariaat, en ben daar in mijn 2 jaar relatie nog niet mee geconfronteerd geweest.
Ik hoed me echter voor valkuilen, doch.. net zoals je daar mensen kunt hebben die je vertrouwen schenden, heb je die hier ook.
Een sterk staaltje daarvan : iemand die al jaaaaren stempelde schreeuwde zijn afkeur uit tegen vreemdelingen en asielzoekers, die ALLEMAAL KWAMEN PROFITEREN VAN ZIJN BELASTINGSGELD.... tot ik hem vroeg of hij zich kon herinneren wanneer hijzelf voor het laatst belastingen had betaald.. Het gesprek en geschreeuw was... ogenblikkelijk gedaan... Eigenlijk.. nooit meer een gesprek gehad met die kerel !  :lachen:

Neen, echt.. om op het topic en de reactie van Budgie terug te komen : ik krijg de rillingen van dergelijke beweringen die eigenlijk niet meer zijn dan loze en onoverdachte beschuldigingen en .. die meer zeggen over de auteur dan over de "geciteerde personen of gemeenschap"...

en.. Budgie.. wil je je eigen laatste zin nog eens herlezen en taalkundig reconstrueren, want...ik kan er noch kop noch staart aan krijgen . Zoniet moet ik nog gaan stellen dat ALLE NEDERLANDERS dommeriken zijn net als SOMMIGE VLAMINGEN of .. is het feit dat ik 5 x moest herlezen het ultieme bewijs dat ik een echte belg/vlaming ben???  :lachen: :lachen:

 :hoedjeaf: :hoedjeaf:


Tussendoortje:

Eet rijst met soep kost 12 peso. Wil betalen: 30 peso.
Ik zeg: dat kost 12 peso. Sorry sir, 25 peso.
Heb 20 peso gegeven en dat was (natuurlijk) ook goed.

Vraagje aan JosV: doen jullie dat ook zo met vaste blanke klanten?
Denk het toch niet. Typisch Aziatisch (niet alleen Filipijns).

:benweg:

Citaat van: Baron op vrijdag 17 februari 2012, 00:41:01
:hoedjeaf: :hoedjeaf:


Tussendoortje:

Eet rijst met soep kost 12 peso. Wil betalen: 30 peso.
Ik zeg: dat kost 12 peso. Sorry sir, 25 peso.
Heb 20 peso gegeven en dat was (natuurlijk) ook goed.

Vraagje aan JosV: doen jullie dat ook zo met vaste blanke klanten?
Denk het toch niet. Typisch Aziatisch (niet alleen Filipijns).

:benweg:

Dan was bij mij de betaling p12 geweest en niks meer.
Als je gaat marchanderen dan blijven ze dat soort praktijken handhaven en leren het nooit en zal er ook nooit een bloedtransfusie plaatsvinden.  :haha:

Dus uwer omhooggevallende houdt hiermee wel deze praktijken in stand he.
:happy2:

Citaat van: Baron op vrijdag 17 februari 2012, 00:41:01
Vraagje aan JosV: doen jullie dat ook zo met vaste blanke klanten?
Denk het toch niet. Typisch Aziatisch (niet alleen Filipijns).

:benweg:

Hebben we niet. Heel af en toe komt er hier 'n blanke eten maar dat is meer per ongeluk of een buitenlandse relatie van bedrijven ( of gro  :happy2: ) hier uit de buurt. En die betalen gewoon het normale tarief.

De vaste blanken die hier komen krijgen wel een speciaal tarief maar daar wordt ik geen peso wijzer van  :lachen:

Citaat van: jiggy op vrijdag 17 februari 2012, 00:30:42

Citaat van: Budgie op donderdag 16 februari 2012, 21:23:55

Citaat van: Baron op woensdag 15 februari 2012, 22:44:51
:hoedjeaf: :hoedjeaf:


Worden ze vervelend in hun vragen, inclusief de boel belazeren, dan krijgen ze niks meer.
De 4000 voor een kind moest opeens verdubbeld worden naar 8000. Het was te weinig. Nu doen ze het alweer een paar jaren met 0 peso.
En het kind gaat toch naar de private school en ook hebben ze 2 auto's.
Vaak is er geen echte nood maar het is wel makkelijk effe vragen en vangen.
Sommigen maken er hun beroep van, bij hun eigen familie te bedelen en te schooien. Zeker als er wat veel OFW in de familie zit.

:negatief: :negatief: :negatief:

Baron Het bedelen en schooien zit ze nu eenmaal in het bloed Maar wat U zegt het is simpel op te lossen Gewoon 0 peso zo gauw je de boel belazer of als je voor dingen vraagt die je zelf ook wel kan oplossen

En Jos V je hoeft vaak daar niet te zijn om er achter te komen Duurt misschien iets langer maar ze verspreken zich wel een keer of anderen gaan klagen Mijn zwager lag in het ziekenhuis volgens zijn vrouw Bel een tante om te vragen hoe erg het was Zegt die wou je hem even spreken hij is hier Die staat nu dus voorgoed op 0 ook bij de rest van de OFW familie

Ik begrijp echt niet dat iemand een relatie heeft of getrouwd is met iemand uit een land waar  "Het bedelen en schooien ze nu eenmaal in het bloed zit"...
Ik schaam me eigenlijk in jullie plaats dat je zelfs eigenlijk zo over je eigen partner denkt, want... die is ook een van "ze", van "die cultuur"...
Ik moet ook niets hebben van puur profitariaat, en ben daar in mijn 2 jaar relatie nog niet mee geconfronteerd geweest.
Ik hoed me echter voor valkuilen, doch.. net zoals je daar mensen kunt hebben die je vertrouwen schenden, heb je die hier ook.
Een sterk staaltje daarvan : iemand die al jaaaaren stempelde schreeuwde zijn afkeur uit tegen vreemdelingen en asielzoekers, die ALLEMAAL KWAMEN PROFITEREN VAN ZIJN BELASTINGSGELD.... tot ik hem vroeg of hij zich kon herinneren wanneer hijzelf voor het laatst belastingen had betaald.. Het gesprek en geschreeuw was... ogenblikkelijk gedaan... Eigenlijk.. nooit meer een gesprek gehad met die kerel !  :lachen:

Neen, echt.. om op het topic en de reactie van Budgie terug te komen : ik krijg de rillingen van dergelijke beweringen die eigenlijk niet meer zijn dan loze en onoverdachte beschuldigingen en .. die meer zeggen over de auteur dan over de "geciteerde personen of gemeenschap"...

en.. Budgie.. wil je je eigen laatste zin nog eens herlezen en taalkundig reconstrueren, want...ik kan er noch kop noch staart aan krijgen . Zoniet moet ik nog gaan stellen dat ALLE NEDERLANDERS dommeriken zijn net als SOMMIGE VLAMINGEN of .. is het feit dat ik 5 x moest herlezen het ultieme bewijs dat ik een echte belg/vlaming ben???  :lachen: :lachen:

Wel Jiggy, dan zijn wij blij dat er toch één iemand is hier op het forum die gespaard blijft van de honger naar centjes  :thumb: en niet geconfronteerd wordt met het profitariaat!  :thumb:

Ik zal je een kleine anekdote vertellen, van zeer recente datum, ergens vorige week op precies te zijn. Het gaat over mijn schoonzus, in een relatie zijnde met een Japanner en hebben één zoontje, zij woont in Manilla, hij woont in Japan. Vorige week krijgt mijn vrouw het verzoek van die schoonzus om 6.000,00 pesos te lenen, geld vragen doen ze nooit, het is altijd of ze een bepaald bedrag kunnen lenen, of je het dan later terugziet is de grote vraag  :weetikniet:; paar dagen terug hoor ik via mijn vrouw dat die schoonzus ondertussen naar Japan vertrokken is en daar ze haar zoontje niet kan meenemen vliegt de mama naar Manilla om voor het zoontje te zorgen ... en het is dan duidelijk dat die centen nodig waren om de vlucht van de mama te betalen. Dit komt bij mij over als schooien, misschien heb jij er een andere mening over.  :weetikniet: Dergelijk vragen heb ik ondertussen al wel een paar keer gehoord, en dan soms al wel eens grotere bedragen. Uiteraard weiger ik pertinent om hier aan toe te geven. Ik gebruik dit puur als een voorbeeld om de stelling te staven dat men er niet beschaamd voor is om te bedelen en te schooien. Voor alle duidelijkheid, die Japanner zorgt goed voor haar en hun zoon, ik heb is een bedrag horen vallen dat ie elke maand 30.000 pesos opstuurt voor het levensonderhoud van vrouw en kind, maar heel zeker ben ik er niet van  :weetikniet: . Maar toch zullen ze proberen om via andere wegen aan meer geld te geraken. Ik durf haast te beweren dat ik niet de enige ben hier op het forum dat met dergelijke verzoeken geconfronteerd wordt.

Hoe zou jij dan het bovenstaande omschrijven Jiggy? Als het niet onder bedelen en schooien valt, hoe noem jij het dan wel? Of hoe noem jij de vraag naar geld, wat ik geregeld hoor, om te kunnen leven zonder zelf bereid zijn ervoor te willen werken. Ik ga helemaal niet beweren dat ELKE Filipino zo is, maar ik hoor het verhaal toch meer dan me lief is hoor. Of past deze uitspraak gewoon niet in je kraam omdat je van mening zijt dat de waarheid niet gezegd mag worden. Zou best kunnen!  :weetikniet:

:hoedjeaf:

Citaat van: jiggy op vrijdag 17 februari 2012, 00:30:42

Citaat van: Budgie op donderdag 16 februari 2012, 21:23:55

Citaat van: Baron op woensdag 15 februari 2012, 22:44:51
:hoedjeaf: :hoedjeaf:


Worden ze vervelend in hun vragen, inclusief de boel belazeren, dan krijgen ze niks meer.
De 4000 voor een kind moest opeens verdubbeld worden naar 8000. Het was te weinig. Nu doen ze het alweer een paar jaren met 0 peso.
En het kind gaat toch naar de private school en ook hebben ze 2 auto's.
Vaak is er geen echte nood maar het is wel makkelijk effe vragen en vangen.
Sommigen maken er hun beroep van, bij hun eigen familie te bedelen en te schooien. Zeker als er wat veel OFW in de familie zit.

:negatief: :negatief: :negatief:

Baron Het bedelen en schooien zit ze nu eenmaal in het bloed Maar wat U zegt het is simpel op te lossen Gewoon 0 peso zo gauw je de boel belazer of als je voor dingen vraagt die je zelf ook wel kan oplossen

En Jos V je hoeft vaak daar niet te zijn om er achter te komen Duurt misschien iets langer maar ze verspreken zich wel een keer of anderen gaan klagen Mijn zwager lag in het ziekenhuis volgens zijn vrouw Bel een tante om te vragen hoe erg het was Zegt die wou je hem even spreken hij is hier Die staat nu dus voorgoed op 0 ook bij de rest van de OFW familie

Ik begrijp echt niet dat iemand een relatie heeft of getrouwd is met iemand uit een land waar  "Het bedelen en schooien ze nu eenmaal in het bloed zit"...
Ik schaam me eigenlijk in jullie plaats dat je zelfs eigenlijk zo over je eigen partner denkt, want... die is ook een van "ze", van "die cultuur"...
Ik moet ook niets hebben van puur profitariaat, en ben daar in mijn 2 jaar relatie nog niet mee geconfronteerd geweest.
Ik hoed me echter voor valkuilen, doch.. net zoals je daar mensen kunt hebben die je vertrouwen schenden, heb je die hier ook.
Een sterk staaltje daarvan : iemand die al jaaaaren stempelde schreeuwde zijn afkeur uit tegen vreemdelingen en asielzoekers, die ALLEMAAL KWAMEN PROFITEREN VAN ZIJN BELASTINGSGELD.... tot ik hem vroeg of hij zich kon herinneren wanneer hijzelf voor het laatst belastingen had betaald.. Het gesprek en geschreeuw was... ogenblikkelijk gedaan... Eigenlijk.. nooit meer een gesprek gehad met die kerel !  :lachen:

Neen, echt.. om op het topic en de reactie van Budgie terug te komen : ik krijg de rillingen van dergelijke beweringen die eigenlijk niet meer zijn dan loze en onoverdachte beschuldigingen en .. die meer zeggen over de auteur dan over de "geciteerde personen of gemeenschap"...

en.. Budgie.. wil je je eigen laatste zin nog eens herlezen en taalkundig reconstrueren, want...ik kan er noch kop noch staart aan krijgen . Zoniet moet ik nog gaan stellen dat ALLE NEDERLANDERS dommeriken zijn net als SOMMIGE VLAMINGEN of .. is het feit dat ik 5 x moest herlezen het ultieme bewijs dat ik een echte belg/vlaming ben???  :lachen: :lachen:

relatie van 2 jaar  :ikkeniebegrijp: dan moet ge nog een hoop leren vriend.  :jajaja:. of misschien bent u  :sinterklaas: wel. want die heb ik ook nog nooit horen klagen . awel ieder zijn meug niet waar.

Citaat van: Phille op vrijdag 17 februari 2012, 09:26:04

Hoe zou jij dan het bovenstaande omschrijven Jiggy? Als het niet onder bedelen en schooien valt, hoe noem jij het dan wel? Of hoe noem jij de vraag naar geld, wat ik geregeld hoor, om te kunnen leven zonder zelf bereid zijn ervoor te willen werken. Ik ga helemaal niet beweren dat ELKE Filipino zo is, maar ik hoor het verhaal toch meer dan me lief is hoor. Of past deze uitspraak gewoon niet in je kraam omdat je van mening zijt dat de waarheid niet gezegd mag worden. Zou best kunnen!  :weetikniet:

:hoedjeaf:

beste Phille,
eigenlijk ben je een man naar m'n hart, recht voor de raap, en met een groot analytisch denkvermogen... denk ik..   :biggrinn:

doch ik vermoed dat je mijn tussenkomst niet helemaal begrepen heb : het gaat namelijk over de veralgemening "ZE". (dus allemaal, dus.. ook je eigen vrouwtje, Crissy..?)

ik ben inderdaad ook bekend met de Filippijnen , en dat daar een westerling vlug aanzien wordt als een mogelijke sponsor,
doch... ik kan me niet vereenzelvigen met de uitspraak dat "het bedelen en schooien ze nu eenmaal in het bloed zit".
Die uitspraak kan je hier op het forum plaatsen, maar .. ik vermoed dat er meer aan de hand zou zijn dan een gewone donderwolk mocht jij dergelijke uitspraak naar je eigen vrouw doen,
want.... dan zeg je de ZE ook zo is, want ... "het zit ZE nu eenmaal in het bloed"...

ik ken ook staaltjes hoor. een nichtje kwam me 3000 Pps vragen , op een totaal verkeerd moment (maar .. dat kon zij uiteraard niet weten).
ik twijfelde, doch... kon een jonge aanstaande moeder zoiets toch niet weigeren, dus gaf ik het haar.
met de plechtige belofte dat ze dat aan mijn vrienin zou teruggeven, want.. ikzelf vertrok 1 week later opnieuw naar België.

Resultaat kan je al raden, wellicht : geld nooit teruggezien, evenals het nichtje !! ik heb haar nog wel diverse berichten gestuurd, want ze zat inmiddels ook op mijn FB, doch noppes..
wel... die is dus getaxeerd bij mij... en ooit zullen we elkaar nog wel eens treffen...  Al gaat het om 50 Pps ipv 50 â,¬... men heeft mijn vertrouwen beschaamd...

Over mijn vriendin kan ik dat helemaal niet zeggen, integendeel , die is de eenvoud zelve, en ..als ze iets niet heeft, zal ze bij mij ook niet komen vleien of zo om het te bekomen..
Wij zijn beiden van eenvoudige afkomst, ja zeg maar van "boeren"-afkomst, maar hebben er ook ons "boeren"verstand aan over gehouden ...

Mijn vriendin is eerder een gevend type dan ze er op uit is om iemand iets te vragen.
In betere tijden heeft ze nog ca. 5 meisjes , vriendinnen van haar dochters opgevangen en gedurende gans hun studieperiode onderdak en onderhoud geboden. Dit waren meisjes van families die dat amper of niet aankonden. Eens ze hun diploma hadden heeft ze die dan terug naar huis "gestuurd" met de boodschap om vanaf dan hun families zelf te helpen.

Wel.. toen mijn vriendin me dat zei, in het begin dat we elkaar leerden kennen, kreeg ik diep respect en wist ik wat voor een bijzondere vrouw zij was...
Net als mijn moeder : gevend, zorgend, zichzelf kunnen wegcijferen ten voordele van anderen, en ... in niets verlangend van een ander wat je zelf niet hebt of aankan....

Ja, ik heb mijn vriendin moeten bijspringen, anders was zij hier nooit 3 x op bezoek kunnen komen, maar.. ze was er telkens "ashamed" over, omdat zij dit uiteraard op eigen krachten nooit zou gekund hebben..

dus nog eens... "het zit ZE in het bloed"... maakt bij boos, omdat mijn vriendin ook één van ZE is, maar ... duidelijk niet dezelfde gewoontes heeft.

Citaat van: jens op vrijdag 17 februari 2012, 10:06:39
relatie van 2 jaar  :ikkeniebegrijp: dan moet ge nog een hoop leren vriend.  :jajaja:. of misschien bent u  :sinterklaas: wel. want die heb ik ook nog nooit horen klagen . awel ieder zijn meug niet waar.

ja idd. Jens... ik ben een mens en sta nog elke dag open om te leren...
Mochten sommige forumleden ook zo in het leven staan, dan zouden er niet zo'n overtrokken, veralgemenende uitspraken vallen, dan die waarop ik reageerde, denk ik...

Ja, ik heb een relatie van 2 jaar, en zonder samen te leven zijn we al .. 30 weken, quasi 24/24 bij elkaar geweest.
Echter... die uitspraak die je doet... zegt meer over jezelf en je situatie dan dat ik er mij door aangesproken voel.... :biggrinn: :biggrinn:

Ik heb niet zoveel tijd nodig om iemand te leren kennen hoor !!
Trouwens.. we zijn geen 20ers meer, dus.. onze persoon en karakter zijn al een tijdje gevormd.

We weten echter alles van elkaar, sinds we de voorbije maand januari uitvoerig over onze jeugd en eigen verleden hebben verteld aan elkaar.
Dit heeft mij nog meer gesterkt : mijn vriendin en ikzelf zijn dezelfde : dezelfde achtergrond en houden dezelfde waarden aan...
Ja.. jammer dat ik dat op mijn 54ste pas kan zeggen : wij zijn voor elkaar gemaakt...

Citaat van: jiggy op vrijdag 17 februari 2012, 10:21:58

Citaat van: Phille op vrijdag 17 februari 2012, 09:26:04

Hoe zou jij dan het bovenstaande omschrijven Jiggy? Als het niet onder bedelen en schooien valt, hoe noem jij het dan wel? Of hoe noem jij de vraag naar geld, wat ik geregeld hoor, om te kunnen leven zonder zelf bereid zijn ervoor te willen werken. Ik ga helemaal niet beweren dat ELKE Filipino zo is, maar ik hoor het verhaal toch meer dan me lief is hoor. Of past deze uitspraak gewoon niet in je kraam omdat je van mening zijt dat de waarheid niet gezegd mag worden. Zou best kunnen!  :weetikniet:

:hoedjeaf:

beste Phille,
eigenlijk ben je een man naar m'n hart, recht voor de raap, en met een groot analytisch denkvermogen... denk ik..   :biggrinn:

doch ik vermoed dat je mijn tussenkomst niet helemaal begrepen heb : het gaat namelijk over de veralgemening "ZE". (dus allemaal, dus.. ook je eigen vrouwtje, Crissy..?)

ik ben inderdaad ook bekend met de Filippijnen , en dat daar een westerling vlug aanzien wordt als een mogelijke sponsor,
doch... ik kan me niet vereenzelvigen met de uitspraak dat "het bedelen en schooien ze nu eenmaal in het bloed zit".
Die uitspraak kan je hier op het forum plaatsen, maar .. ik vermoed dat er meer aan de hand zou zijn dan een gewone donderwolk mocht jij dergelijke uitspraak naar je eigen vrouw doen,
want.... dan zeg je de ZE ook zo is, want ... "het zit ZE nu eenmaal in het bloed"...

ik ken ook staaltjes hoor. een nichtje kwam me 3000 Pps vragen , op een totaal verkeerd moment (maar .. dat kon zij uiteraard niet weten).
ik twijfelde, doch... kon een jonge aanstaande moeder zoiets toch niet weigeren, dus gaf ik het haar.
met de plechtige belofte dat ze dat aan mijn vrienin zou teruggeven, want.. ikzelf vertrok 1 week later opnieuw naar België.

Resultaat kan je al raden, wellicht : geld nooit teruggezien, evenals het nichtje !! ik heb haar nog wel diverse berichten gestuurd, want ze zat inmiddels ook op mijn FB, doch noppes..
wel... die is dus getaxeerd bij mij... en ooit zullen we elkaar nog wel eens treffen...  Al gaat het om 50 Pps ipv 50 â,¬... men heeft mijn vertrouwen beschaamd...

Over mijn vriendin kan ik dat helemaal niet zeggen, integendeel , die is de eenvoud zelve, en ..als ze iets niet heeft, zal ze bij mij ook niet komen vleien of zo om het te bekomen..
Wij zijn beiden van eenvoudige afkomst, ja zeg maar van "boeren"-afkomst, maar hebben er ook ons "boeren"verstand aan over gehouden ...

Mijn vriendin is eerder een gevend type dan ze er op uit is om iemand iets te vragen.
In betere tijden heeft ze nog ca. 5 meisjes , vriendinnen van haar dochters opgevangen en gedurende gans hun studieperiode onderdak en onderhoud geboden. Dit waren meisjes van families die dat amper of niet aankonden. Eens ze hun diploma hadden heeft ze die dan terug naar huis "gestuurd" met de boodschap om vanaf dan hun families zelf te helpen.

Wel.. toen mijn vriendin me dat zei, in het begin dat we elkaar leerden kennen, kreeg ik diep respect en wist ik wat voor een bijzondere vrouw zij was...
Net als mijn moeder : gevend, zorgend, zichzelf kunnen wegcijferen ten voordele van anderen, en ... in niets verlangend van een ander wat je zelf niet hebt of aankan....

Ja, ik heb mijn vriendin moeten bijspringen, anders was zij hier nooit 3 x op bezoek kunnen komen, maar.. ze was er telkens "ashamed" over, omdat zij dit uiteraard op eigen krachten nooit zou gekund hebben..

dus nog eens... "het zit ZE in het bloed"... maakt bij boos, omdat mijn vriendin ook één van ZE is, maar ... duidelijk niet dezelfde gewoontes heeft.

Het antwoord is uiteraard genuanceerd; op het eind van mijn pleidooi heb ik duidelijk geschreven dat niet alle Filipino's zo zijn, er moet een duidelijk verschil gemaakt worden tussen zij die ginder wonen en nooit iets anders hebben gekend dat hun land, vaak nog niet eens van hun eiland zijn geweest en zij die hier wonen. Maar het is wel duidelijk een fenomeen dat men ginder denkt dat het niet op kan en het allemaal vanzelfsprekend is om geld te vragen, zonder enig schaamrood te detecteren op hun wangen. Ook moet het niet altijd eenvoudig zijn voor onze vrouwtjes hier, want ze zitten bij wijze van spreken tussen hamer en aanbeeld, ze weten maar al te goed wat het leven hier kost, maar daar houdt men in de Phils geen rekening mee, ze (in de Phils) zijn niet eens bereid om daar begrip voor op te brengen, ze (in de Phils) geloven het niet eens dat het leven hier ook duur is en we eveneens met beperkte middelen door het leven moeten. Men gaat al snel op het sentiment inspelen om toch maar hun doel te bereiken. Een praktijk die je waarschijnlijk niet al kunnen ontkennen. Dus een genuanceerde veralgemening wat betreft het bedelen en schooien is niet geheel misplaatst, als men het vanuit een standpunt van zij die in de Phils blijven bekijkt. Het is een beetje op een slappe koord balanceren!  :jajaja:

Neem nu het volgende voorbeeld: Mijn vrouw kreeg voor haar verjaardag wat cash geld om te gaan shoppen (want ik wist dat ze wat extra warme kleren best kon gebruiken); wel ze heeft dat bijna integraal doorgestuurd naar haar familie (studerende jongere broer en zus). Nobel gebaar zou je dan denken, en in de fond is het dat ook; maar de eerlijkheid gebied mij dan wel om te zeggen dat paar weken later er toch kleren moeten gekocht worden en dat ik die dan uiteraard ook nog is moet betalen. Uiteindelijk wordt ik geconfronteerd met onvoorziene uitgaven!

Mijn hele uiteenzetting moet wel geplaatst worden in een relatie waar de betreffende Filipina nog niet aan het werk is, ook een zeer duidelijk verschil en hier moet het thuisfront wel degelijk rekening mee houden, maar helaas is dat een ijdele hoop. Van zodra er door de Filipina gewerkt wordt dan creëert dit de mogelijkheid om wel steun aan de familie te bieden, of het dan tegemoet komen is aan bedelen en schooien vind ik dan niet eens relevant meer.

Maar voor alle duidelijkheid, ik veralgemeen niet, maar durf wel beweren dat het een gegeven is waar iedereen mee geconfronteerd wordt en zal worden; dit is eigen aan de cultuur, eigen aan de gangbare manier van denken.

Citaat van: Phille op vrijdag 17 februari 2012, 11:20:04

Citaat van: jiggy op vrijdag 17 februari 2012, 10:21:58

Citaat van: Phille op vrijdag 17 februari 2012, 09:26:04

Hoe zou jij dan het bovenstaande omschrijven Jiggy? Als het niet onder bedelen en schooien valt, hoe noem jij het dan wel? Of hoe noem jij de vraag naar geld, wat ik geregeld hoor, om te kunnen leven zonder zelf bereid zijn ervoor te willen werken. Ik ga helemaal niet beweren dat ELKE Filipino zo is, maar ik hoor het verhaal toch meer dan me lief is hoor. Of past deze uitspraak gewoon niet in je kraam omdat je van mening zijt dat de waarheid niet gezegd mag worden. Zou best kunnen!  :weetikniet:

:hoedjeaf:

beste Phille,
eigenlijk ben je een man naar m'n hart, recht voor de raap, en met een groot analytisch denkvermogen... denk ik..   :biggrinn:

doch ik vermoed dat je mijn tussenkomst niet helemaal begrepen heb : het gaat namelijk over de veralgemening "ZE". (dus allemaal, dus.. ook je eigen vrouwtje, Crissy..?)

ik ben inderdaad ook bekend met de Filippijnen , en dat daar een westerling vlug aanzien wordt als een mogelijke sponsor,
doch... ik kan me niet vereenzelvigen met de uitspraak dat "het bedelen en schooien ze nu eenmaal in het bloed zit".
Die uitspraak kan je hier op het forum plaatsen, maar .. ik vermoed dat er meer aan de hand zou zijn dan een gewone donderwolk mocht jij dergelijke uitspraak naar je eigen vrouw doen,
want.... dan zeg je de ZE ook zo is, want ... "het zit ZE nu eenmaal in het bloed"...

ik ken ook staaltjes hoor. een nichtje kwam me 3000 Pps vragen , op een totaal verkeerd moment (maar .. dat kon zij uiteraard niet weten).
ik twijfelde, doch... kon een jonge aanstaande moeder zoiets toch niet weigeren, dus gaf ik het haar.
met de plechtige belofte dat ze dat aan mijn vrienin zou teruggeven, want.. ikzelf vertrok 1 week later opnieuw naar België.

Resultaat kan je al raden, wellicht : geld nooit teruggezien, evenals het nichtje !! ik heb haar nog wel diverse berichten gestuurd, want ze zat inmiddels ook op mijn FB, doch noppes..
wel... die is dus getaxeerd bij mij... en ooit zullen we elkaar nog wel eens treffen...  Al gaat het om 50 Pps ipv 50 â,¬... men heeft mijn vertrouwen beschaamd...

Over mijn vriendin kan ik dat helemaal niet zeggen, integendeel , die is de eenvoud zelve, en ..als ze iets niet heeft, zal ze bij mij ook niet komen vleien of zo om het te bekomen..
Wij zijn beiden van eenvoudige afkomst, ja zeg maar van "boeren"-afkomst, maar hebben er ook ons "boeren"verstand aan over gehouden ...

Mijn vriendin is eerder een gevend type dan ze er op uit is om iemand iets te vragen.
In betere tijden heeft ze nog ca. 5 meisjes , vriendinnen van haar dochters opgevangen en gedurende gans hun studieperiode onderdak en onderhoud geboden. Dit waren meisjes van families die dat amper of niet aankonden. Eens ze hun diploma hadden heeft ze die dan terug naar huis "gestuurd" met de boodschap om vanaf dan hun families zelf te helpen.

Wel.. toen mijn vriendin me dat zei, in het begin dat we elkaar leerden kennen, kreeg ik diep respect en wist ik wat voor een bijzondere vrouw zij was...
Net als mijn moeder : gevend, zorgend, zichzelf kunnen wegcijferen ten voordele van anderen, en ... in niets verlangend van een ander wat je zelf niet hebt of aankan....

Ja, ik heb mijn vriendin moeten bijspringen, anders was zij hier nooit 3 x op bezoek kunnen komen, maar.. ze was er telkens "ashamed" over, omdat zij dit uiteraard op eigen krachten nooit zou gekund hebben..

dus nog eens... "het zit ZE in het bloed"... maakt bij boos, omdat mijn vriendin ook één van ZE is, maar ... duidelijk niet dezelfde gewoontes heeft.

Het antwoord is uiteraard genuanceerd; op het eind van mijn pleidooi heb ik duidelijk geschreven dat niet alle Filipino's zo zijn, er moet een duidelijk verschil gemaakt worden tussen zij die ginder wonen en nooit iets anders hebben gekend dat hun land, vaak nog niet eens van hun eiland zijn geweest en zij die hier wonen. Maar het is wel duidelijk een fenomeen dat men ginder denkt dat het niet op kan en het allemaal vanzelfsprekend is om geld te vragen, zonder enig schaamrood te detecteren op hun wangen. Ook moet het niet altijd eenvoudig zijn voor onze vrouwtjes hier, want ze zitten bij wijze van spreken tussen hamer en aanbeeld, ze weten maar al te goed wat het leven hier kost, maar daar houdt men in de Phils geen rekening mee, ze (in de Phils) zijn niet eens bereid om daar begrip voor op te brengen, ze (in de Phils) geloven het niet eens dat het leven hier ook duur is en we eveneens met beperkte middelen door het leven moeten. Men gaat al snel op het sentiment inspelen om toch maar hun doel te bereiken. Een praktijk die je waarschijnlijk niet al kunnen ontkennen. Dus een genuanceerde veralgemening wat betreft het bedelen en schooien is niet geheel misplaatst, als men het vanuit een standpunt van zij die in de Phils blijven bekijkt. Het is een beetje op een slappe koord balanceren!  :jajaja:

Neem nu het volgende voorbeeld: Mijn vrouw kreeg voor haar verjaardag wat cash geld om te gaan shoppen (want ik wist dat ze wat extra warme kleren best kon gebruiken); wel ze heeft dat bijna integraal doorgestuurd naar haar familie (studerende jongere broer en zus). Nobel gebaar zou je dan denken, en in de fond is het dat ook; maar de eerlijkheid gebied mij dan wel om te zeggen dat paar weken later er toch kleren moeten gekocht worden en dat ik die dan uiteraard ook nog is moet betalen. Uiteindelijk wordt ik geconfronteerd met onvoorziene uitgaven!

Mijn hele uiteenzetting moet wel geplaatst worden in een relatie waar de betreffende Filipina nog niet aan het werk is, ook een zeer duidelijk verschil en hier moet het thuisfront wel degelijk rekening mee houden, maar helaas is dat een ijdele hoop. Van zodra er door de Filipina gewerkt wordt dan creëert dit de mogelijkheid om wel steun aan de familie te bieden, of het dan tegemoet komen is aan bedelen en schooien vind ik dan niet eens relevant meer.

Maar voor alle duidelijkheid, ik veralgemeen niet, maar durf wel beweren dat het een gegeven is waar iedereen mee geconfronteerd wordt en zal worden; dit is eigen aan de cultuur, eigen aan de gangbare manier van denken.

:thumb:  :hoedjeaf: beter zou ik het niet kunnen  :uitleggen:

Citaat van: jiggy op vrijdag 17 februari 2012, 10:29:05

Citaat van: jens op vrijdag 17 februari 2012, 10:06:39
relatie van 2 jaar  :ikkeniebegrijp: dan moet ge nog een hoop leren vriend.  :jajaja:. of misschien bent u  :sinterklaas: wel. want die heb ik ook nog nooit horen klagen . awel ieder zijn meug niet waar.

ja idd. Jens... ik ben een mens en sta nog elke dag open om te leren... dit ben ik met u ééns
Mochten sommige forumleden ook zo in het leven staan, dan zouden er niet zo'n overtrokken, veralgemenende uitspraken vallen, dan die waarop ik reageerde, denk ik... u reageerd anders heftig genoeg haha.

Ja, ik heb een relatie van 2 jaar, en zonder samen te leven zijn we al .. 30 weken, quasi 24/24 bij elkaar geweest. wauw das al een hele tijd niet waar.
Echter... die uitspraak die je doet... zegt meer over jezelf en je situatie dan dat ik er mij door aangesproken voel.... :biggrinn: :biggrinn: het zal wel zo zijn .

Ik heb niet zoveel tijd nodig om iemand te leren kennen hoor !! tsja verschil moet er zijn .
Trouwens.. we zijn geen 20ers meer, dus.. onze persoon en karakter zijn al een tijdje gevormd.

We weten echter alles van elkaar, sinds we de voorbije maand januari uitvoerig over onze jeugd en eigen verleden hebben verteld aan elkaar.ja verliefd zijn is zacht praten en hard liegen hehe sory hoor , ik zie dat zo.
Dit heeft mij nog meer gesterkt : mijn vriendin en ikzelf zijn dezelfde : dezelfde achtergrond en houden dezelfde waarden aan...
Ja.. jammer dat ik dat op mijn 54ste pas kan zeggen : wij zijn voor elkaar gemaakt...je had toch niet zoveel tijd nodig om iemand te leren kennen?

weet je wat jens nu zo bijzonder vind, ieder zijn eigen vrouw is goed , deze vrouwen hebben voordien nooit een relatie gehad ,of het stelde niets voor . liegen nooit , sturen nooit geld op naar de famm [ :neeneenee: die van mij niet] en ze zijn niet getrouwd om het geld of om de armoede in eigen land te ontvluchten ,  :neeneenee:  :neeneenee: mijn vrouw niet hoor die is namelijk heel anders, die is namelijk heel erg verliefd op mij , ja ik ben dan wel 30 jaar ouder en zo lelijk als de nacht maar het is egte liefde hoor  :jajaja:  :jajaja: .

MAN MAN , ik mag dat gezeik niet meer horen . er zijn er bij die een meisje uit een bar trouwen en beweren dat het kind nog maagd is . maar o wee als er een kink in de kabel komt , dan heb je nog nooit zo,n hoer mee gemaakt.

moraal van het verhaal . ik heb niet zoveel tijd nodig om iemand te leren kennen hoor!! . :lachen:

ik doe ff een face book i like voor jens zijn antwoord  :thumb: 

We weten echter alles van elkaar, sinds we de voorbije maand januari uitvoerig over onze jeugd en eigen verleden hebben verteld aan elkaar.
  ik hoop het voor je jiggy maar ik gloof daar niet zo in . ik weet een relatie bestaat uit wederzijds vertrouwen maar mij ga je echt niet laten geloven dat je elkaar 100% kent .

Citaat van: Phille op vrijdag 17 februari 2012, 11:20:04


Het antwoord is uiteraard genuanceerd; op het eind van mijn pleidooi heb ik duidelijk geschreven dat niet alle Filipino's zo zijn, er moet een duidelijk verschil gemaakt worden tussen zij die ginder wonen en nooit iets anders hebben gekend dat hun land, vaak nog niet eens van hun eiland zijn geweest en zij die hier wonen. Maar het is wel duidelijk een fenomeen dat men ginder denkt dat het niet op kan en het allemaal vanzelfsprekend is om geld te vragen, zonder enig schaamrood te detecteren op hun wangen. Ook moet het niet altijd eenvoudig zijn voor onze vrouwtjes hier, want ze zitten bij wijze van spreken tussen hamer en aanbeeld, ze weten maar al te goed wat het leven hier kost, maar daar houdt men in de Phils geen rekening mee, ze (in de Phils) zijn niet eens bereid om daar begrip voor op te brengen, ze (in de Phils) geloven het niet eens dat het leven hier ook duur is en we eveneens met beperkte middelen door het leven moeten. Men gaat al snel op het sentiment inspelen om toch maar hun doel te bereiken. Een praktijk die je waarschijnlijk niet al kunnen ontkennen. Dus een genuanceerde veralgemening wat betreft het bedelen en schooien is niet geheel misplaatst, als men het vanuit een standpunt van zij die in de Phils blijven bekijkt. Het is een beetje op een slappe koord balanceren!  :jajaja:

Neem nu het volgende voorbeeld: Mijn vrouw kreeg voor haar verjaardag wat cash geld om te gaan shoppen (want ik wist dat ze wat extra warme kleren best kon gebruiken); wel ze heeft dat bijna integraal doorgestuurd naar haar familie (studerende jongere broer en zus). Nobel gebaar zou je dan denken, en in de fond is het dat ook; maar de eerlijkheid gebied mij dan wel om te zeggen dat paar weken later er toch kleren moeten gekocht worden en dat ik die dan uiteraard ook nog is moet betalen. Uiteindelijk wordt ik geconfronteerd met onvoorziene uitgaven!

Mijn hele uiteenzetting moet wel geplaatst worden in een relatie waar de betreffende Filipina nog niet aan het werk is, ook een zeer duidelijk verschil en hier moet het thuisfront wel degelijk rekening mee houden, maar helaas is dat een ijdele hoop. Van zodra er door de Filipina gewerkt wordt dan creëert dit de mogelijkheid om wel steun aan de familie te bieden, of het dan tegemoet komen is aan bedelen en schooien vind ik dan niet eens relevant meer.

Maar voor alle duidelijkheid, ik veralgemeen niet, maar durf wel beweren dat het een gegeven is waar iedereen mee geconfronteerd wordt en zal worden; dit is eigen aan de cultuur, eigen aan de gangbare manier van denken.

heel goed verwoord, Phille...
we zitten op dezelfde golflengte....
nog eens.. mijn reactie was op de VERALGEMENING, doch.. ook jij weet dat perfect te nuanceren en te plaatsen..

wel... en in het voorbeeld dat jij gaf, denk ik dat ik nog een grotere stijfkop zou geweest zijn dan jij.. Ik zou wellicht gezegd hebben : "Jouw warme kleren zitten nu in de Filippijnen".   
Zo beseft ze misschien dat niet alles zo van zelfsprekend is, en .. dat budgettereren iets is wat ze kan en MOET leren hier...

Citaat van: jens op vrijdag 17 februari 2012, 12:38:00
weet je wat jens nu zo bijzonder vind, ieder zijn eigen vrouw is goed , deze vrouwen hebben voordien nooit een relatie gehad ,of het stelde niets voor . liegen nooit , sturen nooit geld op naar de famm [ :neeneenee: die van mij niet] en ze zijn niet getrouwd om het geld of om de armoede in eigen land te ontvluchten ,  :neeneenee:  :neeneenee: mijn vrouw niet hoor die is namelijk heel anders, die is namelijk heel erg verliefd op mij , ja ik ben dan wel 30 jaar ouder en zo lelijk als de nacht maar het is egte liefde hoor  :jajaja:  :jajaja: .

MAN MAN , ik mag dat gezeik niet meer horen . er zijn er bij die een meisje uit een bar trouwen en beweren dat het kind nog maagd is . maar o wee als er een kink in de kabel komt , dan heb je nog nooit zo,n hoer mee gemaakt.

moraal van het verhaal . ik heb niet zoveel tijd nodig om iemand te leren kennen hoor!! . :lachen:

Citaat van: jens op vrijdag 17 februari 2012, 12:38:00
ik mag dat gezeik niet meer horen

je bent een profeet, jens.. je neemt me de woorden uit de mond...  :biggrinn:

uiteraard is ons eigen vrouwtje "beter" dan de andere, anders waren we allen met dezelfde getrouwd !  :lachen:

wat ik nu bijzonder vind, als ik even mag : blijkbaar zijn hier zoveel kerels met zoveel frustraties , dat ze die hier op het forum weg moeten schrijven.
Jens.. voel je nu niet al te direct aangesproken hoor, want.. ik ken jou en je situatie niet...
doch.. nog meer leden hier hebben direct een mening over iemand anders situatie, of.. wellicht extrapoleren ze hun ervaring/relatie naar die van iemand anders...

en ja... wij kennen elkaar "nog maar 2 jaar", doch.. dan is psychologisch gezin de "chemie van de zuivere verliefdheid" reeds voorbij (wetenschappelijk bewezen...)
doch... sinds mijn laatste bezoek , in dec/januari, is mijn liefde voor haar (en wederzijds) nog gegroeid, en weten we dat we de ware zijn voor elkaar.
Wellicht is het feit dat we "amper" 12 jaar in leeftijd schelen daarin een factor. we staan in dezelfde fase in ons leven, hebben beiden kinderen en.. zelfs kleinkinderen.
dus... van andere dromen en verwachtingen in het leven is geen sprake... we staan en denken op hetzelfde niveau...

doch.. ik denk niet dat er veel leden zijn die , vooraleer de stap te zetten naar een relatie van constant samenzijn (huwelijk, samenwonen,..)
hun vriendin zo vaak gezien hebben in de voorafgaande periode, met haar geleefd en beleefd, in haarof zijn eigen woonomgeving.. dan zie je immers hoe iemand dagelijks is en funcitioneert...
dan kan je geen masker dragen of lang geheimen delen.. je bent immers niet op hotel of een resort, doch in je/haar eigen biotoop...

:atyourservice: :daag:

Citaat van: boldy op vrijdag 17 februari 2012, 12:50:02
ik doe ff een face book i like voor jens zijn antwoord  :thumb: 

en.. ik doe even een FB  "i share" voor de Phille :

"Maar voor alle duidelijkheid, ik veralgemeen niet, maar durf wel beweren dat het een gegeven is waar iedereen mee geconfronteerd wordt en zal worden; dit is eigen aan de cultuur, eigen aan de gangbare manier van denken. "

:daag: :daag: prettig weekend allen !!!! :daag: :daag:

Toch nog even dit, en dan zuiver naar het topic toe...

Ik ben 40 dagen ondergedompeld geweest in de cultuur en het dagelijks leven, dus... denk dat ik een en ander heb leren verstaan, zonder het te willen begrijpen :

kort samengevat : budgetteren is leren denken op langere termijn.

in de Filippijnen is dit inderdaad geen goed geoefende eigenschap, wellicht... omdat men (80% van de Filippinos?) niet veel geld in overschot heeft, wordt enkel van dag tot dag geredeneerd.

Stel... je bent zelf in de situatie dat je krap bij kas zit.. hoe  verandert dit jouw denken?? Wel... je zal gaan denken aan het eerste, strikt noodzakelijke : eten, dringende rekeningen enz..

dus.. kan je ze het kwalijk nemen??

"Ze" (en nu veralgemeen ik zelf)... hebben het niet anders gekend...

Ze hebben ook vaak geen eigen vervoer, dus... gaan quasi dagelijks inkopen in de buurtwinkel bij "ate".. Herkenbaar??

Wij hebben daarentegen wel vervoer en voldoende reserve op onze kaart , zodat bij een volle winkelkar kunnen meeslepen naar huis.

Op die manier komen we een paar weken rond voor wat grote inkopen betreft.

Doch.. zij zullen zelfs geld weggeven dat voor iets anders bedoeld was (zie voorbeeld kledij van Phille).. Zij gaan als het ware eerst de nood van anderen lenigen. Iets... wat wij vaak niet meer kennen.

Nadien zal het (voor hen niet zo dringende ) wel worden opgelost..

Ze zitten allen in hetzelfde bootje, zonder jaloezie of onderscheid : ze zijn allen "the same, same"..

de gastvrijheid om een bezoeker mee te laten eten heb ik daar opnieuw gezien , en ken ik nog uit mijn jeugdjaren. mijn moeder had ook altijd iets in huis voor wanneer er bezoek kwam, en mee eten was

evenmin een probleem. Maar .. kennen we dat nog??? Neen.. hier is alles op afspraak, zelfs vrienden bezoeken of uitnodigen..  Geen verwijt, doch een vaststelling : wij zijn inmiddels van een andere cultuur..

Beter... dan maakt iedereen voor zichzelf uit, doch... ik heb geleerd de dingen met hun ogen en vanuit hun situatie te bezien...



"Let's cross the bridge when we reach it"...  is een gezegde dat ik daar voor het eerst hoorde, doch.. "de cultuur" daar samenvat in 1 gebalde zin, denk ik...

Citaat van: jiggy op vrijdag 17 februari 2012, 00:30:42

Citaat van: Budgie op donderdag 16 februari 2012, 21:23:55
Baron Het bedelen en schooien zit ze nu eenmaal in het bloed Maar wat U zegt het is simpel op te lossen Gewoon 0 peso zo gauw je de boel belazer of als je voor dingen vraagt die je zelf ook wel kan oplossen

En Jos V je hoeft vaak daar niet te zijn om er achter te komen Duurt misschien iets langer maar ze verspreken zich wel een keer of anderen gaan klagen Mijn zwager lag in het ziekenhuis volgens zijn vrouw Bel een tante om te vragen hoe erg het was Zegt die wou je hem even spreken hij is hier Die staat nu dus voorgoed op 0 ook bij de rest van de OFW familie

Ik begrijp echt niet dat iemand een relatie heeft of getrouwd is met iemand uit een land waar  "Het bedelen en schooien ze nu eenmaal in het bloed zit"...
Ik schaam me eigenlijk in jullie plaats dat je zelfs eigenlijk zo over je eigen partner denkt, want... die is ook een van "ze", van "die cultuur"...
Ik moet ook niets hebben van puur profitariaat, en ben daar in mijn 2 jaar relatie nog niet mee geconfronteerd geweest.
Ik hoed me echter voor valkuilen, doch.. net zoals je daar mensen kunt hebben die je vertrouwen schenden, heb je die hier ook.
Neen, echt.. om op het topic en de reactie van Budgie terug te komen : ik krijg de rillingen van dergelijke beweringen die eigenlijk niet meer zijn dan loze en onoverdachte beschuldigingen en .. die meer zeggen over de auteur dan over de "geciteerde personen of gemeenschap"...

en.. Budgie.. wil je je eigen laatste zin nog eens herlezen en taalkundig reconstrueren, want...ik kan er noch kop noch staart aan krijgen . Zoniet moet ik nog gaan stellen dat ALLE NEDERLANDERS dommeriken zijn net als SOMMIGE VLAMINGEN of .. is het feit dat ik 5 x moest herlezen het ultieme bewijs dat ik een echte belg/vlaming ben???  :lachen: :lachen:

@ Jiggy had even geen tijd om te reageren Kost mij wat meer tijd dan jouw om wat te typen.
Ten eerste staat er nergens in de Forum regels dat je perfect Nederlands moet schrijven dus vind je opmerking om iets taalkundig te reconstrueren omdat je het pas begrijp na herlezen te gek voor woorden maar daar heb je al meer opmerkingen van anderen over gehad over je mening dat men correct Nederlands moet schrijven

En wat betreft over schooien zit ze in het bloed Jammer voor jouw maar ook mijn huidige asawa doet het af en toe zelfs naar haar familie in Amerika en gebeurd ook andersom Kan er prima mee leven en moet er soms om lachen.
Maar als familie leden beginnen met je te belazeren om hun in te krijgen dan is het over en uit bij mij
En wat betreft de kennis over de Filippijnen en hun cultuur Ik kom er al 14 jaar en deze is mijn derde relatie en voor je al een mening heb zal ik je vast meedelen dat de eerste binnen een jaar na het huwelijk is overleden en de tweede leek een heel normale vrouw maar bleek achteraf dus niet Vroeg ook nooit om geld mar meende na bijna 3 jaar dat ze gewoon haar 14 jarige dochter terug kon sturen naar haar broer om geld te verdienen Niet dus.

Wat betreft mijn huidige familie Hiervan zitten er nogal veel in het buitenland en als je de vele telefoongesprekken onderling (Gelukkig kosten USA Canada en England niets voor mij )hoor dan klagen ze onderling heel veel over het geschooi van familie leden op de Filippijnen

En wat betreft je mening dat je na een relatie van 2 jaar al een mening kan hebben over de Filipina Sorry voor jouw Weet dat ze na 5 jaar hier nogal eens veranderen Ontdek dat in mijn omgeving nogal eens

Citaat van: jiggy op vrijdag 17 februari 2012, 00:30:42

Citaat van: Budgie op donderdag 16 februari 2012, 21:23:55

Citaat van: Baron op woensdag 15 februari 2012, 22:44:51

Baron Het bedelen en schooien zit ze nu eenmaal in het bloed

Ik begrijp echt niet dat iemand een relatie heeft of getrouwd is met iemand uit een land waar  "Het bedelen en schooien ze nu eenmaal in het bloed zit"...

:hoedjeaf: :hoedjeaf:

Dat noemen ze nou "echte liefde"


:daag: :daag: :daag:

Citaat van: jiggy op vrijdag 17 februari 2012, 13:55:05
Toch nog even dit, en dan zuiver naar het topic toe...

Ik ben 40 dagen ondergedompeld geweest in de cultuur en het dagelijks leven, dus... denk dat ik een en ander heb leren verstaan, zonder het te willen begrijpen :

kort samengevat : budgetteren is leren denken op langere termijn.

in de Filippijnen is dit inderdaad geen goed geoefende eigenschap, wellicht... omdat men (80% van de Filippinos?) niet veel geld in overschot heeft, wordt enkel van dag tot dag geredeneerd.

Stel... je bent zelf in de situatie dat je krap bij kas zit.. hoe  verandert dit jouw denken?? Wel... je zal gaan denken aan het eerste, strikt noodzakelijke : eten, dringende rekeningen enz..

dus.. kan je ze het kwalijk nemen??

"Ze" (en nu veralgemeen ik zelf)... hebben het niet anders gekend...

Ze hebben ook vaak geen eigen vervoer, dus... gaan quasi dagelijks inkopen in de buurtwinkel bij "ate".. Herkenbaar??

Wij hebben daarentegen wel vervoer en voldoende reserve op onze kaart , zodat bij een volle winkelkar kunnen meeslepen naar huis.

Op die manier komen we een paar weken rond voor wat grote inkopen betreft.

Doch.. zij zullen zelfs geld weggeven dat voor iets anders bedoeld was (zie voorbeeld kledij van Phille).. Zij gaan als het ware eerst de nood van anderen lenigen. Iets... wat wij vaak niet meer kennen.

Nadien zal het (voor hen niet zo dringende ) wel worden opgelost..

Ze zitten allen in hetzelfde bootje, zonder jaloezie of onderscheid : ze zijn allen "the same, same"..

de gastvrijheid om een bezoeker mee te laten eten heb ik daar opnieuw gezien , en ken ik nog uit mijn jeugdjaren. mijn moeder had ook altijd iets in huis voor wanneer er bezoek kwam, en mee eten was

evenmin een probleem. Maar .. kennen we dat nog??? Neen.. hier is alles op afspraak, zelfs vrienden bezoeken of uitnodigen..  Geen verwijt, doch een vaststelling : wij zijn inmiddels van een andere cultuur..

Beter... dan maakt iedereen voor zichzelf uit, doch... ik heb geleerd de dingen met hun ogen en vanuit hun situatie te bezien...



"Let's cross the bridge when we reach it"...  is een gezegde dat ik daar voor het eerst hoorde, doch.. "de cultuur" daar samenvat in 1 gebalde zin, denk ik...

100 % akkoord

Maar dat neemt niet weg dat ik het kon uitleggen aan Janice hoe het er hier aan toe gaat, en waarmee ik het moeilijk heb in  :smiley-philippines:, en ondertussen begrijpt ze het volkomen, en ook ik breng begrip op voor de  :smiley-philippines: cultuur, en maak ze me zelfs eigen, want ik hoop er te gaan wonen. "Let's cross the bridge when we reach it" is zeker wat we moeten doen, want nu er na heel wat discussie en zelfs serieuze ruzie wederzijds begrip gekomen is zijn we daar sterker uitgekomen, en is onze relatie echt wat mijn leven de moeite waard maakt. Ik zie er naar uit binnekort terug te gaan, en binnen x tijd voorgoed bij mijn vrouwtje te zijn in Cebu.

Citaat van: vvjoris op maandag 20 februari 2012, 14:47:25
"Let's cross the bridge when we reach it" is zeker wat we moeten doen, want nu er na heel wat discussie en zelfs serieuze ruzie wederzijds begrip gekomen is zijn we daar sterker uitgekomen, en is onze relatie echt wat mijn leven de moeite waard maakt. Ik zie er naar uit binnekort terug te gaan, en binnen x tijd voorgoed bij mijn vrouwtje te zijn in Cebu.

Succes kerel ! en ... misschien zien we elkaar nog daar !!

Wij hebben het voordeel dat we de voorbije 2 jaar al in "beide werelden geleefd hebben.  Sandra was reeds hier gedurende 18 weken en ik ginds gedurende 13 weken...
Dus.. kennen we de verschillen en kunnen we de andere cultuur ook beter begrijpen.. Wij hoeven elkaar niets uit te leggen, en er zijn ook geen spanningen (meer) rond.

Weet je, als Sandra hier is, en we maken een uitstap, dan neemt ze steeds een flesje water mee. Ik heb genoeg kleine flesjes water in voorraad staan, doch... zij vult steeds hetzelfde flesje aan de kraan !! Dit kan je grappig of gierig zijn noemen, of.. weet niet wat.
Wel.. ik ken haar in haar cultuur. Dit is een bevestiging dat zij met weinig tevreden is, geen nieuw flesje hoeft , wanneer het water van de kraan even lekker is .. en... hier drinkbaar en daar niet !!! Dus... ik snap waarom zij dit doet , en vind het zelfs goed zo ... ;)

Citaat van: Budgie op zondag 19 februari 2012, 22:54:43

Citaat van: jiggy op vrijdag 17 februari 2012, 00:30:42

Citaat van: Budgie op donderdag 16 februari 2012, 21:23:55
.... Mijn zwager lag in het ziekenhuis volgens zijn vrouw Bel een tante om te vragen hoe erg het was Zegt die wou je hem even spreken hij is hier Die staat nu dus voorgoed op 0 ook bij de rest van de OFW familie

.. Budgie.. wil je je eigen laatste zin nog eens herlezen en taalkundig reconstrueren, want...ik kan er noch kop noch staart aan krijgen . ...

@ Jiggy ...
Ten eerste staat er nergens in de Forum regels dat je perfect Nederlands moet schrijven dus vind je opmerking om iets taalkundig te reconstrueren omdat je het pas begrijp na herlezen te gek voor woorden maar daar heb je al meer opmerkingen van anderen over gehad over je mening dat men correct Nederlands moet schrijven

En wat betreft over schooien zit ze in het bloed Jammer voor jouw maar ook mijn huidige asawa doet het af en toe zelfs naar haar familie in Amerika en gebeurd ook andersom Kan er prima mee leven en moet er soms om lachen.
Maar als familie leden beginnen met je te belazeren om hun in te krijgen dan is het over en uit bij mij
En wat betreft de kennis over de Filippijnen en hun cultuur Ik kom er al 14 jaar en deze is mijn derde relatie en voor je al een mening heb zal ik je vast meedelen dat de eerste binnen een jaar na het huwelijk is overleden en de tweede leek een heel normale vrouw maar bleek achteraf dus niet Vroeg ook nooit om geld mar meende na bijna 3 jaar dat ze gewoon haar 14 jarige dochter terug kon sturen naar haar broer om geld te verdienen Niet dus.

Wat betreft mijn huidige familie Hiervan zitten er nogal veel in het buitenland en als je de vele telefoongesprekken onderling (Gelukkig kosten USA Canada en England niets voor mij )hoor dan klagen ze onderling heel veel over het geschooi van familie leden op de Filippijnen

En wat betreft je mening dat je na een relatie van 2 jaar al een mening kan hebben over de Filipina Sorry voor jouw Weet dat ze na 5 jaar hier nogal eens veranderen Ontdek dat in mijn omgeving nogal eens

@ Budgie... ik heb nergens gevraagd of "geeïst" dat je hier perfecte taal neerschreef. Enkel.. verwar spreektaal niet met geschreven taal. Die zin van jou .. was voor een buitenstaander ECHT onlees- dus onbegrijpbaar...

en neen.. ik heb geen mening over het feit dat dit je 3e relatie is. Ik ken jou niet.. waarom zou ik ?!

En.. na 2 jaar heb ik geen mening over DE FILIPINA, maar wel over mijn eigen vriendin... Daarom dat ik zo heftig reageerde op "het zit ZE in het bloed"...

Net alsof ik zou zeggen DE HOLLANDERS zijn allemaal grote smoelen , praten voordat ze hun hersenen geraadpleegd hebben.. En jij bent een Hollander, dus voel jij je aangesproken...

Hmm :denk: deze laatste zin bedacht ik net , enkel om de manke redenering bij veralgemeningen aan te tonen .. maar ... wat die Hollanders betreft...er zit misschien toch iets van waarheid in   

:biggrinn: :biggrinn: :lachen:  GRRAAAPPJEEEEE  !!!!!  :lachen:

 :karaoke: het zijn al weer die olanders , ratata tata, haha.  :happy: :mauer:  :lachen:

DE HOLLANDERS zijn allemaal grote smoelen , praten voordat ze hun hersenen geraadpleegd hebben

jep dat ben ik

Citaat van: jiggy op maandag 20 februari 2012, 17:01:13


Net alsof ik zou zeggen DE HOLLANDERS zijn allemaal grote smoelen , praten voordat ze hun hersenen geraadpleegd hebben.. En jij bent een Hollander, dus voel jij je aangesproken...

Hmm :denk: deze laatste zin bedacht ik net , enkel om de manke redenering bij veralgemeningen aan te tonen .. maar ... wat die Hollanders betreft...er zit misschien toch iets van waarheid in   

:biggrinn: :biggrinn: :lachen:  GRRAAAPPJEEEEE  !!!!!  :lachen:

Sorry voor jouw Waar ik vandaan kom is nog erger want wij zijn echt recht voor zijn raap Wij kunnen ook niet tegen het feit dat men dingen verzwijgt of er om heen draait Ik ben namelijk een vrije Westfries en ik zeg wat ik denk en ik schrijf ook zo. Maar ik voel mij ook niet beledigd als men zegt wat men denkt Heb ik liever dan achterbaks gepraat. Zag bij een ander topic al dat iemand hierdoor zijn keutel introk om de punten en komma`s

Moest wel zo even lachen om asawa haar commentaar op jullie foto`s en ik vertelde hoe oud jullie echt waren en heb haar gevraagd of ze dat op school geleerd had :lachen: :lachen: :biggrinn:

Tussen haakjes wij zijn iets ouder

Citaat van: Budgie op maandag 20 februari 2012, 22:36:18
.....
Moest wel zo even lachen om asawa haar commentaar op jullie foto`s en ik vertelde hoe oud jullie echt waren en heb haar gevraagd of ze dat op school geleerd had .....

Weer zo'n zin die ik nie snap.... recht voor de raap kan dat wel zijn, maar duidelijk.. is een andere kwestie...

"onze foto's"? in een ander topic, vermoed ik...

en wie heeft wat waar op school geleerd???

Maar... 'k heb de indruk dat je met die commentaar niet recht voor de raap, doch.. direct op de man wilt spelen..

Doch.. nogmaals : 'k snap je zin weer niet , sorry, dus 'k gun je nog het voordeel van de twijfel...