Voor diegene die trouwen met een buitenlandse partner en relatief jong zijn neem 30 jaar zal deze topic minder relevant zijn.
Maar als je begin 40 (41Ã 42) bent, gaan jullie dan nog beginnen aan kinderen? Stel dat je dan iemand op de Filippijnen leert kennen en je besluit te trouwen. Zal wel nog een aantal maanden duren vooraleer die hier is. Dan ben je misschien al bijna 43, als je dan nog kinderen moet "maken" dan ben je als je 60 bent nog steeds niet vrij, kind zal dan pas 16 of 17 zijn.
Zit de kans erin dat je ook kinderloos een stabiel huwelijk zou kunnen hebben?
Tot nu toe nog niet echt 1 gevonden die geen kinderen zou willen nemen, van jong to zelfs 38 jaar, willen nog altijd kinderen.
Ik heb niet perse iets tegen kinderen, maar hoe ouder men wordt hoe minder kans op een goed inkomen als je eens zonder werk komt te vallen. En geen geld is meestal ook einde relatie. Mijn satndpunt was altijd, als je 50 bent moet je geen vera,twoordelijkheid meer hebben voor kinderen dan moeten die volwassen zijn.
Citaat van: Jan69 op zondag 5 december 2010, 23:27:47
Voor diegene die trouwen met een buitenlandse partner en relatief jong zijn neem 30 jaar zal deze topic minder relevant zijn.
Maar als je begin 40 (41Ã 42) bent, gaan jullie dan nog beginnen aan kinderen? Stel dat je dan iemand op de Filippijnen leert kennen en je besluit te trouwen. Zal wel nog een aantal maanden duren vooraleer die hier is. Dan ben je misschien al bijna 43, als je dan nog kinderen moet "maken" dan ben je als je 60 bent nog steeds niet vrij, kind zal dan pas 16 of 17 zijn.
Zit de kans erin dat je ook kinderloos een stabiel huwelijk zou kunnen hebben?
Tot nu toe nog niet echt 1 gevonden die geen kinderen zou willen nemen, van jong to zelfs 38 jaar, willen nog altijd kinderen.
Ik heb niet perse iets tegen kinderen, maar hoe ouder men wordt hoe minder kans op een goed inkomen als je eens zonder werk komt te vallen. En geen geld is meestal ook einde relatie. Mijn satndpunt was altijd, als je 50 bent moet je geen vera,twoordelijkheid meer hebben voor kinderen dan moeten die volwassen zijn.
:welcome: Jan,
Dit is een zeer goeie vraag Jan en ik vermoed dat hier geen eenduidig antwoord op geformuleerd kan worden; dit moet iedereen voor zich uitmaken!
Ikzelf ben 45, trouw binnenkort met een vrouw van 21, dan kan je er wel vanuit gaan dat zij absoluut kinderen wenst. Ikzelf heb geen kinderen en de laatste jaren ervaar ik dat als een gemis in mijn leven, dus ik wens die stap ook te zetten. Ja, ik heb er lang en ernstig over nagedacht, tegen dat het zover zal zijn, dan ben ik waarschijn dicht tegen de 50 ... is dat te oud, goh .. zolang de gezondheid goed is, dan vind ik van niet.
Hoeveel grootouders zijn er niet dat zich erg veel met de kleinkinderen bezig houden daar de ouders veel te druk met werken bezig zijn. En hoeveel levensvreugde brengt dat in het leven van de grootouders.
Maar zoals ik al zei, een eenduidig antwoord ga je toch niet vinden; je moet voor jezelf bepalen of je die stap nog wilt zetten, denk er goed over na en neem geen beslissing van och ja we zien wel, aan kinderen begin best wel met de volle overtuiging, ander begin je er beter niet aan!
Citaat van: Phille op maandag 6 december 2010, 09:53:32
daar de ouders veel te druk met werken bezig zijn.
Akkoord, maar sommige ouders zijn zo druk bezig met hun werk dat ze een appelflauwte krijgen als de politie opeens aan de deur staat voor hun " kindje " van 16. Of met de melding dat ie is doodgeschoten tijdens een overval op een juwelierszaak. Tegenwoordig moeten ze allebei een drukke goedbetaalde job hebben om de villa, de 2 auto's, de vakanties en ..... de schijn tegenover de buren hoog te houden. In veel gevallen krijgt de hond meer aandacht dan hetgeen waar de man enkele seconden plezier heeft gehad. In mijn tijd maakte ik mijn huiswerk onder de hete adem van moe in mijn nek en werden het rapport en de schoolagenda met argusogen in de gaten gehouden. Deze tijd komt niet meer terug, PS-3, X-Box, laptop, een borstvergroting staat nu op het lijstje voor de Sint. En waarempel, hij brengt het ook nog ! :jajaja:
Citaat van: Phille op maandag 6 december 2010, 09:53:32
Hoeveel grootouders zijn er niet dat zich erg veel met de kleinkinderen bezig houden daar de ouders veel te druk met werken bezig zijn. En hoeveel levensvreugde brengt dat in het leven van de grootouders.
En hoeveel grootouders zijn er niet die dit doen tegen wil en dank? Nou, ik zou ze de kost niet willen geven hoor :neeneenee:
Citaat van: Jan69 op zondag 5 december 2010, 23:27:47
als je 60 bent nog steeds niet vrij, kind zal dan pas 16 of 17 zijn.
Het is maar net hoe je dit "vrij" zijn wilt ervaren. Ik denk dat het de vraag is of je op die leeftijd nog "mee" kunt gaan met de beleef wereld van je kinderen. Idd de Nintendo, Wii, Xbox en PS3, chatten, facebook en twitter. En of je in staat zult zijn om daar de moeite in wilt stoppen om geïnteresseerd in te ZIJN.
Onze kids zijn in de leeftijd van 7 tot 19.
Kinderen hoeven geen last te zijn, maar kunnen ook een lust zijn. Tis maar net hoe je het treft, en ze opvoed.
In mijn geval houdt m´n Asawa, en de kids me jong van geest.
:hoedjeaf:
Heb je goed gezien Jan , een Filippijnse die geen kinderen wil is moeilijk te vinden, ik ben ze nog niet tegen gekomen. Naar Filippijnse normen is een huwelijk zonder kinderen niet compleet, je ziet vaak in Fil dat mensen zonder kinderen tot adoptie van kinderen over gaan die dan vaak weer wel familie van hun zijn. Toen ik in 1998 met mijn Filippijnse vrouw trouwde had ik 3 kinderen uit een vorig huwelijk, maar ik heb er nu ook weer 2 van mijn huidige vrouw van 10 en 8 jaar oud. Alhoewel ik zelf al 50 ben zou ik ze voor geen goud willen missen. In Filippijnen speelt ook altijd religie mee. Veel goedgelovigen zien kinderen toch als een geschenk van God, en kinderloosheid als een straf van God. Dat speelt zeker wel een rol
mijn asawa heeft er wel over gepraat met mij maar we zijn allebei buisness gericht en dus is er geen
tijd meer voor een kindje nu .
ik zelf heb er 2 uit vorig huwelijk ( 11 en 8 j) en mijn asawa heeft er 1 ( 9j ) , dat zijn er 3 samen en dat is genoeg
ons planeet zit nu al vol en ik zou mijn kids later niet met lege handen willen zien vertrekken hier uit het huis
dus daar moet ook aan gewerkt worden .
januari zal mijn asawa hier in :vl: zijn en word een afspraak gemaakt voor haar om te steriliseren .
zo hoef ik er niet wakker van te liggen :jajaja:
Citaat van: Fail_over op maandag 6 december 2010, 19:18:04
Citaat van: Jan69 op zondag 5 december 2010, 23:27:47
als je 60 bent nog steeds niet vrij, kind zal dan pas 16 of 17 zijn.
Het is maar net hoe je dit "vrij" zijn wilt ervaren. Ik denk dat het de vraag is of je op die leeftijd nog "mee" kunt gaan met de beleef wereld van je kinderen. Idd de Nintendo, Wii, Xbox en PS3, chatten, facebook en twitter. En of je in staat zult zijn om daar de moeite in wilt stoppen om geïnteresseerd in te ZIJN.
Onze kids zijn in de leeftijd van 7 tot 19.
Kinderen hoeven geen last te zijn, maar kunnen ook een lust zijn. Tis maar net hoe je het treft, en ze opvoed.
In mijn geval houdt m´n Asawa, en de kids me jong van geest.
:hoedjeaf:
Ik hoop nog altijd rond 60 (en zover af is dat nu ook weer niet) te stoppen met werken. Dus vrij om te doen wat je wilt, op reis gaan wanneer we willen (maar niet gaan pensioneren op de Filippijnen, nee dat niet).
Gaan jullie dan regel op bezoek naar de filippijnse familie? Nemen jullie dan die kinderen mee? Kan me best voorstellen dat je kinderen niet echt gebrand zijn om een dag in het vliegtuig te gaan zitten om familie op te zoeken die je nauwelijks ziet.
Citaat van: toyoke op maandag 6 december 2010, 19:51:46
januari zal mijn asawa hier in :vl: zijn en word een afspraak gemaakt voor haar om te steriliseren .
zo hoef ik er niet wakker van te liggen :jajaja:
Wakker van liggen ? :ikkeniebegrijp: Kom nou ! Een vrouw heeft jarenlang elke maand haar ongemakken, dus dan kan je als kerel dat kleine ongemakje ook wel eens hebben vind ik.
Ik heb mij laten steriliseren na de geboorte van mijn 3e kind, 22 jaar geleden nu. Een fluitje van een cent is het :jajaja:
Citaat van: Rich op maandag 6 december 2010, 21:18:51
Ik heb mij laten steriliseren na de geboorte van mijn 3e kind, 22 jaar geleden nu. Een fluitje van een cent is het :jajaja:
Yap, in het UZ te Antwerpen vorig jaar ook ondergaan.
Voor het mannelijke ego verandert er niks, voor een vrouw ligt dit gevoeliger.
Om kort te zijn heeft dit hoop en al 15 minuten in beslag genomen met een kost van â,¬ 26.
De rest loopt via de mutualiteit.
Enige neveneffect is dat je ballen 1 week alle kleuren van de regenboog hebben :lachen:
Citaat van: stip66 op maandag 6 december 2010, 21:35:08
Enige neveneffect is dat je ballen 1 week alle kleuren van de regenboog hebben :lachen:
Beste periode is dan ook het om te laten doen met de kerst :lachen: :lachen:
Vragen ze nu 26 â,¬ ?
10 jaar geleden was het gratis, alles werd door de mutualiteit betaald.
1 spuitje, effe wachten en just geteld 18 minuten later was de klus geklaard.
ik heb het ook zo beleefd, eerste huwelijk op de klippen zoon van nu 30 en zoon van nu 25 , ben in midd ook 2 maal opa [ prachtig] . in 2004 hertrouwd en heb bij mijn huidige filippijnse vrouw ook een zoon van nu 7 jaar oud. ja ook ik had er toen zo mijn bedenkingen over , er ging van alles en nog wat in mijn hoofd rond , en ik moet je eerlijk bekennen dat ik het ook niet zo zag zitten , ik had mijn verplichtingen al gedaan wat kinderen betreft . wauwwww ik moest weer helemaal over nieuw beginnen ,weer luiers in de boodschappenkar weer naar die vervelende ouderavonden op school, weer zorgen dat alles goed afgesloten is [ dit in verband met machines in de schuur en zwembad achter mijn huis in de tuin, heb zelfs overwogen om het bad te dumpen . ja ja kleine kinderen hebben ook veel nadelen, en ik was zo lekker vrij , had de hele soris al lang achter de rug en dan nog een keer het zelfde verhaal , ik dacht toen , nee dank je de koekkoek mij niet meer gezien . maar goed mijn vrouw had een hele grote kinder wens , en ja wie ben ik dan om zo,n vrouw dit te ontnemen. gelukkig had ik het gereedschap nog goed in orde :copulatie: heb er een schot op gelost en warrempel raak , midden in de roos en net zo zwanger als het maar kan , jonge jonge wat een elende had ik mij nu weer op de hals gehaald. ik werd soms ziek van de gedachte aan weer die strontluiers en alle elende wat het weer met zich mee zou brengen, oppas bij een feestje en dergelijke.
en wat hebben mijn vrienden mij er mee geplaagt .
tot de 20ste week zwangerschap ................... we komen in het ziekenhuis voor kontrole toen we te horen kregen ,sory uw kindje leeft niet meer.
als ik ooit verdriet heb gezien was het wel toen in de ogen van mijn asawa. toen wist ik het zeker , ik zou er alles aan doen om deze vrouw weer gelukkig te maken . dit is mij goed gelukt en daar heb ik nog nooit spijt van gehad .
wij hebben nu samen een dijk van een zoon 7 jaar oud en je wil niet weten hoe gek ik met hem ben , overigens ik ken geen 2e vrouw die zo gek is met haar zoon als die halve meter van mij, [ dat zijn natuurlijk alle moeders].
wat ik hier mee wil zeggen, je bent zo oud als je je zelf voeld.
het klikt ook zeer goed met de rest , mijn oudste zoons zijn ook zeer kontent met mijn vrouw en mijn vrouwke kan op haar beurt weer reuze met de boys overweg.
in dit opzicht is jens een gelukkig man .
jens.........
Jaja Ganda, niks spuit komt er nog aan te pas...
Gewoon een pilleke voor het gezond verstand.
Lijkt meer en meer op :smiley-philippines: mentaliteit, kinderkes maken en droppen bij opa en oma die midden de 60 zijn, maar tja dat kost weer niks huh ?
Van een rustige oude dag gesproken....
Citaat van: stip66 op dinsdag 7 december 2010, 00:03:59
Jaja Ganda, niks spuit komt er nog aan te pas...
Zonder verdoving nu? Ben je bij een SM-dokter geweest? :whip:
Hoe laat kan je nog met kinderen beginnen? Het is iets wat het koppel zelf moet inschatten.
Wat wel in de overweging moet betrokken worden is:
- Zal men er nog lang genoeg zijn voor het (de) kind(eren)
- zowel vader als moeder: toename van chromosoomafwijkingen
- kan/wil men het nog aan
- kinderen kunnen niet financieel ten laste van één partner vallen terwijl de andere partner zich er financieel tussenuit trekt.
- studiemogelijkheden in combinatie met emigratie
- en de algemene vragen die voor alle leeftijden gelden:
- stabiele relatie: een kind als redding van een relatie :neeneenee:
- voldoende financiële zekerheid
- willen beide partners het kind
- ...
Citaat van: opinie op dinsdag 7 december 2010, 00:42:17
Zonder verdoving nu? Ben je bij een SM-dokter geweest? :whip:
GEK !
Neje, tegenwoordig " electrokuteren " ze je eitjes.
Voor de rest volledig bij bewustzijn.
Geen grap, maar toen stond er in de operatiezaal een radio op met de hit " Fuck me ".
Ik vroeg of ze iets klassiek konden opzetten, Ravell of zoiets :haha:
2 electrische schokken, die ge niet voelt, snij, knip, naai, een sportonderbroek en ge kunt naar huis.
NB. Ge gaat wel als John Wayne naar huis :lachen:
Wist ik niet, weer iets bijgeleerd.
Den bistourie is ne teaser met milliamperes ( behalve voor beren van venten, dan zetten ze er hoogspanning op :haha:)
of zenk ont fantasére
Heren,
Toch wel een beetje raar om op deze vraag 'nog kinderen nemen als je in de 40 bent' een uitgebreide uitleg ivm de sterilisatie van mannen terug te vinden.
Is het echt zo dat velen onder ons interesse hebben om te trouwen met, in het algemeen jongere Filipina, maar geen plannen hebben om er een gezin mee uit te bouwen. Ik kan begrijpen dat vele hier onder ons reeds kinderen hebben en bijgevolg kinderen in hun nieuwe huwelijk niet als een mogelijke optie zien. Heeft men zichzelf al eens de vraag gesteld hoe de betreffende dames hier over denken. Er wordt hier toch heel regelmatig over een "leeftijdsverschil gesproken", dus in de meeste gevallen een relatie (meestal huwelijk) met een jonger iemand. Zo goed als elke vrouw heeft een kinderwens, dat is nu eenmaal de wil van de natuur. Als we dan een relatie aangaan met een jongere vrouw dan zal die druk toch wel toenemen met de tijd en indien de man hier niet aan toegeeft, dan zou het mij niet verbazen dat de vrouw op een bepaald moment kiest voor een man die wel bereid is haar een kind (of kinderen) te schenken, met een scheiding als gevolg. Dit is niet alleen van toepassing in een relatie met een filipina, dit is va toepassing in een relatie met een vrouw in het algemeen. Waar vanuit de cultuur van een filipina dit waarschijnlijk nog sterker leeft dan bij een westerse vrouw.
Is het niet een beetje egoistisch van een aantal mannen hier om hier geen rekening mee te houden. Ik ga ervan uit dat een filipina haar huwelijk pas als succesvol beschouwt als er ook kinderen aan te pas komen. Ik spreek grotendeels uit een persoonlijk engagement, mijn aanstaande is jong en heeft een zeer uitgesproken kinderwens. Als ik niet bereid ben hier in mee te gaan, dan kan ik beter niet trouwen, dat zou niet fair zijn tov haar. Ik wil haar dat niet ontnemen.
Groet
Phille
Citaat van: Phille op dinsdag 7 december 2010, 11:19:57
Ik ga ervan uit dat een filipina haar huwelijk pas als succesvol beschouwt als er ook kinderen aan te pas komen. Ik spreek grotendeels uit een persoonlijk engagement, mijn aanstaande is jong en heeft een zeer uitgesproken kinderwens. Als ik niet bereid ben hier in mee te gaan, dan kan ik beter niet trouwen, dat zou niet fair zijn tov haar. Ik wil haar dat niet ontnemen.
Groet
Phille
Ok recht voor de raap en zonder franjes.
Gegeven: Jij bent 45 en zij is 21. Binnenkort trouwen jullie.
Vraag: kindjes?
Antwoord: trouw en wacht 5 jaar om kindjes te maken, zie dat je eerst een stabiel huwelijk hebt.
Docent: 20 ervaring met Filipina
Phil, aangezien dit forum door uit voornamelijk mannelijke leden bestaat, moet het toch niet over de strijk en de Dag Allemaal gaan ? :haha:
Ik wou gewoon maar aantonen dat een mannelijke sterilisatie een fluitje ( :lachen: ) van een cent is tegenwoordig.
Waarom promoot ik mannelijke sterilisatie ? Omdat dit voor ons practisch geen neveneffecten heeft.
Ik dacht dat dit voor vrouwen anders lag. Door de verstoorde hormonelijke werking gaan ze heel vlug een maatje groter nodig hebben.
Zowel de man als de Filippina hebben dat niet zo graag, als het te vermijden valt, toch ?
Ten tweede heb je gelijk dat iedere Filippina die nog nooit van haar eiland is afgeweest ( excuses voor de uitspraak ) een roedel kinderen wil.
Die van mij wou er ook nog, maar ik heb duidelijk gemaakt dat ik niet terug naar de flessenmelk en pampers wil.
Ik zie me mijne puber niet afhalen om 12 uur in de discoteek op 60 jarige leeftijd. Look Grandpa is there to pick you up. :haha:
Zij zien dit nog altijd als een vorm van zekerheid voor hun ouwe dag. Moeilijk om hun duidelijk te maken dat hier meestal de ouders zijn die hun grote kinderen financieel steunen. Velen gaan inderdaad varen of aboard om dan maandelijks geld op te sturen. Klinkt dit bekend in de oren ?
Allee, dit is mijn bedenking toch...
Citaat van: Phille op dinsdag 7 december 2010, 11:19:57
Heren,
1/ Toch wel een beetje raar om op deze vraag 'nog kinderen nemen als je in de 40 bent' een uitgebreide uitleg ivm de sterilisatie van mannen terug te vinden.
2/ Is het niet een beetje egoistisch van een aantal mannen hier om hier geen rekening mee te houden. Ik ga ervan uit dat een filipina haar huwelijk pas als succesvol beschouwt als er ook kinderen aan te pas komen. Ik spreek grotendeels uit een persoonlijk engagement, mijn aanstaande is jong en heeft een zeer uitgesproken kinderwens. Als ik niet bereid ben hier in mee te gaan, dan kan ik beter niet trouwen, dat zou niet fair zijn tov haar. Ik wil haar dat niet ontnemen.
Groet
Phille
1/ Raar Phille ? Hoezo? Dat is nu juist zo interessant aan een Forum. Sterilisatie, anticonceptie.......zijn relevante zaken als je het hebt over kinderen na je 40 ste, dus als jij ooit geen kinderen meer wilt ben je waarschijnlijk net als ik ook weer wat wijzer geworden wat betreft sterilisatie. Electroverdoving, ik wist het niet. :weetikniet:
2/ Je kan het ook omdraaien. Is het niet een beetje egoïstisch om nog kinderen te nemen op je 50 of 60ste ? Wat hebben die kinderen dan nog aan hun vader?
Citaat van: ganda op dinsdag 7 december 2010, 11:33:10
Citaat van: Phille op dinsdag 7 december 2010, 11:19:57
Ik ga ervan uit dat een filipina haar huwelijk pas als succesvol beschouwt als er ook kinderen aan te pas komen. Ik spreek grotendeels uit een persoonlijk engagement, mijn aanstaande is jong en heeft een zeer uitgesproken kinderwens. Als ik niet bereid ben hier in mee te gaan, dan kan ik beter niet trouwen, dat zou niet fair zijn tov haar. Ik wil haar dat niet ontnemen.
Groet
Phille
Ok recht voor de raap en zonder franjes.
Gegeven: Jij bent 45 en zij is 21. Binnenkort trouwen jullie.
Vraag: kindjes?
Antwoord: trouw en wacht 5 jaar om kindjes te maken, zie dat je eerst een stabiel huwelijk hebt.
Docent: 20 ervaring met Filipina
Ha zo ben ik he, meestal recht voor de raap :jajaja: en het goeie nieuws is en ben zeer blij om hetzelfde te denken als een specialist in de wondere wereld der filipina's, dat wij zowizo hebben afgesproken om zeker een jaar of 3 te wachten (vanaf het moment zij in België toekomt) alvorens aan kindjes te beginnen.
Citaat2/ Je kan het ook omdraaien. Is het niet een beetje egoïstisch om nog kinderen te nemen op je 50 of 60ste ? Wat hebben die kinderen dan nog aan hun vader?
Een vat vol levenservaring misschien :weetikniet:, de kalmte, rust, geduld, wat één van de grote voordelen is van ouder worden. Eigenschappen die we niet hebben als we 20 Ã 30 zijn ... zo kan je het ook bekijken hé.
Ik weet niet waarover ik spreek, ik heb namelijk geen kinderen! Dus ik zal wel zien hoe het allemaal zijn gang zal gaan! En elk gezin, elk kind, is uniek, bij de ene zal dat anders zijn dan bij de andere.
Citaat van: Phille op dinsdag 7 december 2010, 12:02:48
Citaat2/ Je kan het ook omdraaien. Is het niet een beetje egoïstisch om nog kinderen te nemen op je 50 of 60ste ? Wat hebben die kinderen dan nog aan hun vader?
Een vat vol levenservaring misschien :weetikniet:, de kalmte, rust, geduld, wat één van de grote voordelen is van ouder worden. Eigenschappen die we niet hebben als we 20 Ã 30 zijn ... zo kan je het ook bekijken hé.
Ik weet niet waarover ik spreek, ik heb namelijk geen kinderen! Dus ik zal wel zien hoe het allemaal zijn gang zal gaan! En elk gezin, elk kind, is uniek, bij de ene zal dat anders zijn dan bij de andere.
Inderdaad, zo kan je het ook bekijken. Alles heeft zijn voor en nadelen, en vooral, elke situatie is weer anders.
Jij hebt nog geen kinderen, wel ik kan je enkel zeggen dat kinderen een verrijking is in je leven. Maar ik zou er na mijn 45ste niet meer aan beginnen. Het is allemaal persoonlijk zoiets.
Citaat van: Phille op dinsdag 7 december 2010, 12:02:48
de kalmte, rust, geduld,
Die kan jij dan wel op je persoonlijke buik schrijven.... :lachen:
Zelf was mijn vader 37 toen ik geboren werd ,en heb in mijn jeugd, in vergelijking met m'n vrienden, steeds gevonden dat ik een "oude" vader had.
Zelf... was ik amper 21 (jawel!) toen mijn zoon geboren werd. Zeer jong inderdaad, je maakt wellicht fouten, doch in de opvoeding is dat niet gebleken. Nu ben ik 53 en mijn zoon 32 en .. hebben vaak dezelfde interesses. We organiseren ondermeer al 10 jaar samen een jaarlijkse vlottentocht!
Lang heb ook ik nog met verdere kinderwensen gezeten, al hadden we er al 2 , tot ik de leeftijd benaderde van mijn vader destijds , toen ik geboren werd.
Neen.. ik wou niet egoïstisch zijn en kinderen op de wereld zetten waar ik weinig raakvlakken mee zou hebben.
Ik zag het bij een vriend, van mijn leeftijd die op de leeftijd van 46 , bij een tweede huwelijk voor het eerst kinderen kreeg.
Inmiddels zit hij op zijn 53ste met 3 peuters.
Hij had wellicht een "langere" jeugd, ik heb sinds jaren geen zorgen meer , allez, toch niet die alledaagse kinderzorgen.
Na mijn scheiding nog een aantal pogingen tot relaties gehad.
Dit voorjaar voor het eerst met een Filipijnse in contact. Zij was vooraan de 20, en werd stapelverliefd. ik ook, of .. streelde deze aandacht mijn mannelijk ego?
Hoe meer ik nadacht , hoe minder realistisch ik dit begon te vinden, als ik dacht aan een toekomst samen.
Een meisje, jonger dan mijn eigen dochter....
We praatten er over, doch zij zei : jouw plannen en wensen zijn de mijne, doch.. zoals reeds eerder aangehaald hier : elke vrouw koestert wellicht ooit een kinderwens.
Dus.. is deze "chatrelatie" niet lang overeind gebleven.
Inmiddels.. heb ik een Filipijnse vriendin, waar ik deze zomer op bezoek was en .. die binnen 2 weken hier op bezoek komt. (jawel Friends Visa goedgekeurd, zoals je al elders op het forum kon lezen....)
Zij is 40 en grootmoeder sinds februari, een maand voordat ik grootvader werd.
Eigen kinderen, daar beginnen we dus niet meer aan .
Kortom... ieder moet het voor zichzelf uitmaken, doch.. tracht je ook eens in te leven in het kind dat een vader heeft van 50 + ...
Citaat van: jiggy op dinsdag 7 december 2010, 12:38:13
Zelf was mijn vader 37 toen ik geboren werd ,en heb in mijn jeugd, in vergelijking met m'n vrienden, steeds gevonden dat ik een "oude" vader had.
Idem Jiggy, mijn vader wordt in maart 83. Tegen dan ben ik 45 dus reken maar uit. Ik heb mijn vader steeds " antiek " gevonden. Toen mijn klasgenoten een jeans met smalle pijpen droegen, moest ik nog steeds de klassieke kledij dragen. Verschrikkelijk was dit voor mij toen, want ik was niet " cool ".
Ik heb een zoon van 17, wij gaan regelmatig een pint pakken en praten over de " wijven " ( is gewoon een uitdrukking ), en wij amuseren ons rot op de momenten dat we elkaar zien. Een maand geleden is hij met zijn " lief " hiergeweest. De schuchterheid van zijn vriendin was rap over. :haha:
Met mijn vader heb ik dat nooit kunnen doen.
Als ge dan toch gezelschap wilt op uwe oude dag, neem dan een huisdier. ( en ik begrijp dat er hier kritiek op gaat komen )
Uw (on)geboren kind kan niet kiezen of hij al dan niet een bejaarde vader wil, die het rustiger wil aandoen en aan het uitbollen is als hij in zijn puberjaren zit. Ik vind dit een vorm van egoisme.
Als ge dan toch per se een kindje wil, adopteer er dan een die wat ouder is van haar familie, daar lopen er genoeg rond voor schuppen zot.
Win/ win situatie. Je haalt iemand weg uit de miserie en je kan hem/haar een andere toekomst bieden. Pleegouders eveneens content.
Voila, ook recht voor de raap......... :atyourservice:
Citaat van: stip66 op dinsdag 7 december 2010, 11:40:51
Zij zien dit nog altijd als een vorm van zekerheid voor hun ouwe dag. Moeilijk om hun duidelijk te maken dat hier meestal de ouders zijn die hun grote kinderen financieel steunen. Velen gaan inderdaad varen of aboard om dan maandelijks geld op te sturen. Klinkt dit bekend in de oren ?
Allee, dit is mijn bedenking toch...
Dat is in België ook hoor. Bij overlijden van de echtgenoot krijgt de overlevende echtgenote enkel een overlevingspensioen indien men ouder is dan 45 jaar tenzij men kinderen ten laste heeft. Ik ben een paar weken geleden nog eentje tegengekomen. 2 jaar getrouwd. Kind was een paar maanden oud toen hare vent een hartinfarct kreeg. Nu is ze 23 jaar en heeft een pensioen.
Citaat van: stip66 op dinsdag 7 december 2010, 13:14:24
Citaat van: jiggy op dinsdag 7 december 2010, 12:38:13
Zelf was mijn vader 37 toen ik geboren werd ,en heb in mijn jeugd, in vergelijking met m'n vrienden, steeds gevonden dat ik een "oude" vader had.
Idem Jiggy, mijn vader wordt in maart 83. Tegen dan ben ik 45 dus reken maar uit. Ik heb mijn vader steeds " antiek " gevonden. Toen mijn klasgenoten een jeans met smalle pijpen droegen, moest ik nog steeds de klassieke kledij dragen. Verschrikkelijk was dit voor mij toen, want ik was niet " cool ".
Ik heb een zoon van 17, wij gaan regelmatig een pint pakken en praten over de " wijven " ( is gewoon een uitdrukking ), en wij amuseren ons rot op de momenten dat we elkaar zien. Een maand geleden is hij met zijn " lief " hiergeweest. De schuchterheid van zijn vriendin was rap over. :haha:
Met mijn vader heb ik dat nooit kunnen doen.
Als ge dan toch gezelschap wilt op uwe oude dag, neem dan een huisdier. ( en ik begrijp dat er hier kritiek op gaat komen )
Uw (on)geboren kind kan niet kiezen of hij al dan niet een bejaarde vader wil, die het rustiger wil aandoen en aan het uitbollen is als hij in zijn puberjaren zit. Ik vind dit een vorm van egoisme.
Als ge dan toch per se een kindje wil, adopteer er dan een die wat ouder is van haar familie, daar lopen er genoeg rond voor schuppen zot.
Win/ win situatie. Je haalt iemand weg uit de miserie en je kan hem/haar een andere toekomst bieden. Pleegouders eveneens content.
Voila, ook recht voor de raap......... :atyourservice:
Hé, he', hé, dim eens een beetje. Niet iedere iets oudere man is een 'ingeslapen' oude sukkel. Misschien was jouw vader op zijn dertigste de weg al kwijt maar ga hier niet over leeftijden generaliseren.
Het is maar net hoe soepel en ruimdenkend de wat oudere van geest is en op welke wijze hij zijn uniek vergaarde wijsheid ten dienste maakt.
Het gaat om kwaliteit van opvoeding en niet om de lengteduur.
Citaat van: boomerang op dinsdag 7 december 2010, 13:44:10
Citaat van: stip66 op dinsdag 7 december 2010, 13:14:24
Citaat van: jiggy op dinsdag 7 december 2010, 12:38:13
Zelf was mijn vader 37 toen ik geboren werd ,en heb in mijn jeugd, in vergelijking met m'n vrienden, steeds gevonden dat ik een "oude" vader had.
Idem Jiggy, mijn vader wordt in maart 83. Tegen dan ben ik 45 dus reken maar uit. Ik heb mijn vader steeds " antiek " gevonden. Toen mijn klasgenoten een jeans met smalle pijpen droegen, moest ik nog steeds de klassieke kledij dragen. Verschrikkelijk was dit voor mij toen, want ik was niet " cool ".
Ik heb een zoon van 17, wij gaan regelmatig een pint pakken en praten over de " wijven " ( is gewoon een uitdrukking ), en wij amuseren ons rot op de momenten dat we elkaar zien. Een maand geleden is hij met zijn " lief " hiergeweest. De schuchterheid van zijn vriendin was rap over. :haha:
Met mijn vader heb ik dat nooit kunnen doen.
Als ge dan toch gezelschap wilt op uwe oude dag, neem dan een huisdier. ( en ik begrijp dat er hier kritiek op gaat komen )
Uw (on)geboren kind kan niet kiezen of hij al dan niet een bejaarde vader wil, die het rustiger wil aandoen en aan het uitbollen is als hij in zijn puberjaren zit. Ik vind dit een vorm van egoisme.
Als ge dan toch per se een kindje wil, adopteer er dan een die wat ouder is van haar familie, daar lopen er genoeg rond voor schuppen zot.
Win/ win situatie. Je haalt iemand weg uit de miserie en je kan hem/haar een andere toekomst bieden. Pleegouders eveneens content.
Voila, ook recht voor de raap......... :atyourservice:
Hé, he', hé, dim eens een beetje. Niet iedere iets oudere man is een 'ingeslapen' oude sukkel. Misschien was jouw vader op zijn dertigste de weg al kwijt maar ga hier niet over leeftijden generaliseren.
Het is maar net hoe soepel en ruimdenkend de wat oudere van geest is en op welke wijze hij zijn uniek vergaarde wijsheid ten dienste maakt.
Het gaat om kwaliteit van opvoeding en niet om de lengteduur.
Wel Boomerang, dat was ik mij ook wel aant bedenken, ik zou eerder zeggen, een jonge geest in een wat ouder lichaam! Of het nu echt bij de opvoeding hoort om met je 17-jarige zoon op café te gaan hangen en over de wijven bezig te zijn is maar de vraag ... maar dat beslist dan weer iedereen voor zichzelf hoor. Zou ik dat doen, geen flauw idee, zal ik wel zien zeker ... tegen dan ben ik eeuuuhhhh 65 of zoiets ... misschien geef ik hem de raad mee, jonge profiteer er maar van, vroeger he, wel dan kon ik, maar durfde ik niet altijd, nu durf ik, maar kan ik niet meer :lachen:
Ik heb ne maat toen hij begin 20 was, zijn vader bijna 80 en die maat van mij had eindeloos respect voor zijn vader! Het zal wel een som zijn van de opvoeding hoe men later naar zijn vader (op)kijkt.
Als dit forum tegen dan nog bestaat dan zal ik daar uitgebreid op terugkomen.
Mijn tweelingboys werden 19 jaar geleden geboren toen ik 47 jaar oud was en bovendien al drie zonen had. Noch zij noch ik hebben daar ooit moeite mee gehad.
Hier in de Filippijnen heb ik twee zonen van mijn asawa (14 en 16), zij respecteren mij omdat ik mij in de zaken die de jeugd bezig houdt kan en wil verplaatsen ondanks het verschil in leeftijd en cultuur.
Voor jongeren is het begin van het leven een ontdekkingsreis en het op zoek zijn naar een eigen identiteit. De leeftijd van de ouder heeft daar weinig of niets mee te maken. Het is een vorm van gemakzucht om maar te stellen 'dat mocht ik vroeger ook niet van mijn ouders, dus wil ik het van jullie ook niet'. Laat ze hun neus maar eens stoten is mijn opvatting en loop dan niet achteraf tegen hun te zeiken van 'zie je nu wel wat er van komt?'
Tanduay drinken en rugby snuiven is hier op het platteland een probleem met de opgroeiende jeugd.
In dat verband heb ik onze oudste een jaar geleden op een ochtend om 4 uur uit het plaatselijke politiebureau moeten halen. De volgende dag heb ik hem verrast door voor zijn gehele schoolklas een volledige uitleg te komen geven wat voor een 'flinke vent' hij was. Dat een bruine kop zo rood van schaamte kon worden was nieuw voor mij en genezend voor hem.
Helaas had mijn asawa de afgelopen mei een miskraam in haar zesde maand want ik had nog heel graag het genoegen willen smaken van een baby in mijn armen.
Zij is 40+ en heeft bovendien een aangeboren hartafwijking en durven wij het risico niet meer te nemen.
Naar mijn mening kan een oudere minstens zoveel kwaliteit in ouderliefde geven als een jongere. Het gaat in dezen dus om de kwaliteit en niet de kwantiteit in jaren.
Citaat van: stip66 op dinsdag 7 december 2010, 11:40:51
Ik dacht dat dit voor vrouwen anders lag. Door de verstoorde hormonelijke werking gaan ze heel vlug een maatje groter nodig hebben.
Je moet een vrouw geen hysterectomie[nb]Een hysterectomie (of uterusextirpatie) is een operatie waarbij de baarmoeder (al dan niet samen met de baarmoedermond of —hals) verwijderd wordt. Vrij vaak worden ook de eileiders en de eierstokken weggehaald. Dit hangt af van de reden van de operatie, de bevindingen tijdens de ingreep en je leeftijd.[/nb] geven als sterilisatie[nb]Bij sterilisatie van de vrouw worden de eileiders afgesloten. Daardoor kunnen zaadcellen de eicel niet meer bereiken en kan de eicel zich niet meer naar de baarmoeder toe bewegen. Zo wordt voorkomen dat zwangerschap ontstaat.[/nb]!
Citaat van: Phille op dinsdag 7 december 2010, 12:02:48
Een vat vol levenservaring misschien :weetikniet:, de kalmte, rust, geduld, wat één van de grote voordelen is van ouder worden. Eigenschappen die we niet hebben als we 20 Ã 30 zijn ... zo kan je het ook bekijken hé.
Dat hangt weer samen met de persoonlijkheid van die vader. Er zijn ook vaders van 25 die bewuster zijn van hun verantwoordelijkheid dan vaders van 52.
Kwalitatief ouderschap is belangrijk maar kijk ook naar het aantal jaren dat je dat nog kan geven. Hoogste kwaliteit maar dan slechts gedurende een paar maanden is ook niet ideaal. Het zou ook niet de eerste moeder zijn die haar kind(eren) bij de vader achterlaat omdat ze teveel kosten en zo de bijdrage aan de familie in gevaar brengen. Tot hun ontzetting krijgen ze dan van de rechter te horen dat ook een moeder onderhoudsgeld verschuldigd is aan de kinderen.
Citaat van: jiggy op dinsdag 7 december 2010, 12:38:13
Zelf was mijn vader 37 toen ik geboren werd ,en heb in mijn jeugd, in vergelijking met m'n vrienden, steeds gevonden dat ik een "oude" vader had.
Zelf... was ik amper 21 (jawel!) toen mijn zoon geboren werd.
Mijn situatie:
Vader 36 toen ik geboren werd, hij was net 47 toen hij stierf. Dat heeft natuurlijk een effect gehad op de manier hoe ik erover dacht/denk. Toen ik 24 was, werd onze zoon geboren. De logica was dat hij dan ouder zou zijn als ik stierf. De dood is het enige wat zeker is in het leven. Je kan iets beter mee in de leefwereld van je kind(eren) want het verschil in de tijdsgeest is minder. Alhoewel ik mezelf soms betrap op uitspraken als: "in mijn tijd".
:biggrinn: Ik schrik er soms zelf van dan en denk: "Ben ik al zo oud?"
Opvoeden is een goede balans vinden tussen openheid en bespreekbaarheid enerzijds en normen en waarden anderzijds. Respect voor de ouders moet komen uit waardering voor wat men meekreeg aan opvoeding.
Citaat van: Phille op dinsdag 7 december 2010, 14:20:46
Of het nu echt bij de opvoeding hoort om met je 17-jarige zoon op café te gaan hangen en over de wijven bezig te zijn is maar de vraag
Hier gaan we dan, ik heb gezegd
REGELMATIG we een pint gaan pakken. In jouw ogen is dat dan weer dagelijkse kost :weetikniet:
Maar bon, ik heb ondertussen aanvaard dat je dan ook alles beter denkt te weten, geen probleem hoor.
Idd, de midlifecrisis doet vreemde dingen met mannen, jong wijfie, thuis, relax, kalm, genieten............
Zolang
ZIJ het uithoud is het goed zeker ?
Jij bent op een leeftijd gekomen dat je alles zo al een beetje gezien hebt, terwijl zij
ALLES nog moet zien.
Bwa, waar maak ik me druk over ? Ik weet wat ik heb en geen problemen met de praktijk. Dit is anders dan theorie en veronderstellingen :jajaja:
Citaat van: stip66 op maandag 6 december 2010, 21:35:08
Citaat van: Rich op maandag 6 december 2010, 21:18:51
Ik heb mij laten steriliseren na de geboorte van mijn 3e kind, 22 jaar geleden nu. Een fluitje van een cent is het :jajaja:
Yap, in het UZ te Antwerpen vorig jaar ook ondergaan.
Voor het mannelijke ego verandert er niks, voor een vrouw ligt dit gevoeliger.
Om kort te zijn heeft dit hoop en al 15 minuten in beslag genomen met een kost van â,¬ 26.
De rest loopt via de mutualiteit.
Enige neveneffect is dat je ballen 1 week alle kleuren van de regenboog hebben :lachen:
Ik ben er nog vergeten bij te vertellen dat de sterelisatie bij een man ook principeel ongedaan kan gemaakt worden als je dan toch voor de kinderwens gaat, bij de vrouw is deze ingreep onomkeerbaar.
Citaat van: stip66 op zaterdag 11 december 2010, 09:59:35
Ik ben er nog vergeten bij te vertellen dat de sterelisatie bij een man ook principeel ongedaan kan gemaakt worden als je dan toch voor de kinderwens gaat, bij de vrouw is deze ingreep onomkeerbaar.
:ikkeniebegrijp:
Een sterilisatie, zowel van man als vrouw, is in principe onomkeerbaar. Een sterilisatie is dan ook alleen een goede keuze wanneer u zeker weet dat u geen kinderen (meer) wilt.
Technisch is het niet zo moeilijk om de doorgeknipte zaad- en de eileiders opnieuw met elkaar te verbinden, maar dat betekent niet dat daarmee ook hun werking hersteld is. Het succes van de herstelling hangt vooral af van de schade die door de sterilisatie aangericht is.
De vooruitzichten zijn het slechtst voor de man.
Hersteloperatie bij de man:
Slechts
3 op 10 mannen zijn nadien in staat een kind te verwekken.
Hersteloperatie bij de vrouw:
Na de operatie bevalt
maximum 60% van de vrouwen nadien van een kind.
Citaat van: opinie op zaterdag 11 december 2010, 21:04:16
Een sterilisatie, zowel van man als vrouw, is in principe onomkeerbaar. Een sterilisatie is dan ook alleen een goede keuze wanneer u zeker weet dat u geen kinderen (meer) wilt.
Technisch is het niet zo moeilijk om de doorgeknipte zaad- en de eileiders opnieuw met elkaar te verbinden, maar dat betekent niet dat daarmee ook hun werking hersteld is. Het succes van de herstelling hangt vooral af van de schade die door de sterilisatie aangericht is. De vooruitzichten zijn het slechtst voor de man.
Hersteloperatie bij de man:
Slechts 3 op 10 mannen zijn nadien in staat een kind te verwekken.
Hersteloperatie bij de vrouw:
Na de operatie bevalt maximum 60% van de vrouwen nadien van een kind.
Is leuke link, Ladgar, enkel is ie uit 2005 ( Hersteloperatie na sterilisatie van man of vrouw [www.gezondheid.be]
29 juni 2005... kan getracht worden om de ingreep ongedaan te maken door de beide ... antistoffen: soms maken mannen na de sterilisatie antistoffen aan .. )
Bij deze een van 2010:
Definitieve operatieve methoden
sterilisatie van de vrouw: afsluiting van de eileider met een clip of ring of dicht branden, waardoor er geen zaadcellen of eicellen meer door de eileider kunnen. Dit gebeurt meestal met een laparoscopie (kijkoperatie) in een dagbehandeling.
een nieuwere methode van sterilisatie van de vrouw is het plaatsen van een veertje (Essure®), een spiraalvormig gewonden draad, in de eileider tijdens een hysteroscopie. Daarbij moet met behulp van een echoscopie of röntgenfoto gecontroleerd worden of het veertje op de goede plek zit. Door het veertje zal de eileider in ongeveer zes maanden tijd dichtgroeien. Na deze zes maanden is de eileider afgesloten en beschermt deze behandeling dus tegen zwangerschap. Het voordeel ten opzichte van sterilisatie met een kijkoperatie is dat deze ingreep veel kleiner is en poliklinisch verricht kan worden.
sterilisatie van de man, vasectomie: afsluiting van de zaadleider, waardoor geen zaadcel meer door de zaadleider kan. Dit is een zeer kleine ingreep die poliklinisch verricht kan worden.
Deze operatieve methoden van sterilisatie zijn in principe definitief. Hersteloperaties zijn wel mogelijk, maar geven lang niet altijd het gewenste resultaat. Hersteloperaties bij de man leiden in circa 30-75% van de gevallen tot een herstel van de vruchtbaarheid, afhankelijk ook van hoe lang geleden de sterilisatie verricht werd (hoe langer geleden, hoe minder kans op succes). Bij de vrouw is het succespercentage van de hersteloperatie na sterilisatie circa 60-85%. Dat wil zeggen dat men bij de beslissing voor een operatieve sterilisatie ervan uit moet gaan, dat er geen herstel van de vruchtbaarheid op zal treden. Men moet dus heel zeker weten, dat men geen kinderen meer zal willen in de toekomst.
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Anticonceptie , updated 9 nov 2010.
Wat ik uit het bovenstaande begrepen heb:
1. De vrouwelijke sterelisatie kan inderdaad ongedaan worden gemaakt,
zonder waarborg op een " normaal " kind.
2. De man moet geen 15 jaar wachten of hij het ongedaan wil zien.
3. Don't fuck with nature als nadien toch kinderen wilt.
Zo zie je maar weer eens dat de info die je op het internet vindt uiteenlopend kan zijn. De eerdere info had ik van de Uroloog die mij behandelt heeft, nu anderhalf jaar geleden, ondertussen zijn er blijkbaar weer nieuwe methodes ontwikkelt. Hij had het wel over de omkeerbaarheid van de vrouwelijke sterelisatie, doch zwijgt men als een graf over de complicaties achteraf ( hazelip, down, ADHD, open rug,... ) De collega's van Jef Hoeyberghs hebben waarschijnlijk NOG een ander verhaal :haha:
Citaat van: stip66 op zondag 12 december 2010, 08:43:13
Citaat van: opinie op zaterdag 11 december 2010, 21:04:16
Is leuke link, Ladgar,
een nieuwere methode van sterilisatie van de vrouw is het plaatsen van een veertje
Deze operatieve methoden van sterilisatie zijn in principe definitief.
Hersteloperaties bij de man leiden in circa 30-75% van de gevallen tot een herstel van de vruchtbaarheid
Bij de vrouw is het succespercentage van de hersteloperatie na sterilisatie circa 60-85%
Wat ik uit het bovenstaande begrepen heb:
1. De vrouwelijke sterelisatie kan inderdaad ongedaan worden gemaakt, zonder waarborg op een " normaal " kind.
2. De man moet geen 15 jaar wachten of hij het ongedaan wil zien.
Zo zie je maar weer eens dat de info die je op het internet vindt uiteenlopend kan zijn.
Hij had het wel over de omkeerbaarheid van de vrouwelijke sterelisatie, doch zwijgt men als een graf over de complicaties achteraf ( hazelip, down, ADHD, open rug,... )
Ladgar :confused2:
Dat veertje kan zonder een litteken op de buik maar zal door de lengte van de vergroeiingen minder omkeerbaar zijn. De verkorte eileiders na de herstelling geven meer aanleiding tot buitenbaarmoederlijke zwangerschappen.
Wat betreft het zogenaamd verschil van de informatie online: ik zie er weinig verschil in behalve in de percentages. Vooral het percentage 30 Ã 75 % is met de Franse slag. Er wordt geen basis gegeven voor het verschil tussen 30 en 75. Realistisch kan men stellen dat de slaagkans na een hersteloperatie bij vrouwen hoger ligt.
Dan spreek je over de complicaties achteraf. Dat zijn echter complicaties die niets met het herstel maar met de verhoogde leeftijd te maken hebben. Trisomie 21 komt vaker voor naarmate de vader en/of moeder ouder worden.
Schisis (hazenlip) heeft een genetische gevoeligheid en kan tevens wijzen op een gebrek aan foliumzuur.
ADHD en open rug hebben ook een genetische gevoeligheid. Eens het in de familie voorkomt stijgt de kans dat een kind het ook heeft. In Z.O.-Azië komt open rug minder voor maar een variant is een "poreusiteit" van de schedel. Er zijn dan gaten in de schedel. Er is ooit een documentaire geweest van een extreem geval waarbij een deel van de hersens door het gat in het voorhoofd in een peervormige zak voor de ogen hing. De jongen werd van de :smiley-philippines: naar de VS gebracht voor de behandeling. Als ik er iets van vind plaats ik het eens.
Ik heb vandaag 3 Filipijnse terroristen op bezoek.
De hond ligt ondertussen al met zijn 4 poten in de lucht van de stress en heeft de eerste symptomen van een hartinfarct.
:lachen:
(http://img824.imageshack.us/img824/2937/64247828.jpg)
De TV moet net zoals ginder aan staan, maar ook net zoals ginds, geen kat ( ook geen hond ) die ernaar kijkt.
(http://img507.imageshack.us/img507/9577/68678948.jpg)