Vertrek uit Cebu

[Adriaan]

Ik ben recentelijk teruggekeerd naar Australie na een nogal langdurig verblijf in ons huis in Cebu, waar we omgeven zijn door mijn schoonfamilie. Normaliter reis ik met mijn ega. Dit maal was ik alleen.

Op de Cebu luchthaven had men enkele verrassingen voor me in petto. Bij vorige vertrekken handelde Jocelyn de aan zo'n vertrek verbonden transacties af. Dit maal kwam dit op mij neer. Ik had me dus vergewist van de vertrekbelasting die neerkwam op 1680 peso. Nou ik dacht, laat ik nou aan de voorzichtige kant blijven en drieduizend peso in petto houden. Maar ja, ik was vergezeld van mijn zwager (die als mijn chauffeur fungeert), diens vrouw en jongste peuter en ik dacht me wel te kunnen permitteren om er een paar consumpties tegen aan te gooien. Goed dat ik alle anderen had geinstrueerd thuis afscheid van me te nemen.

 Ik ging na "checking in" direct op de "Airport tax" bali af maar daar kreeg ik het bescheid dat ik eerst elders mijn "departure tax" moest betalen. Nou dat was die 1680 peso. Die "Airport tax" kwam daar dus bovenop - en dat was 750 peso. Verdomme - gauw wat hoofdrekenen gedaan waarin ik destijds, meer dan zeventig jaar geleden,  door Juffrouw Eegdeman zo goed ben onderricht ( kom daar nou erreis om). Ja, ik hield nog net 100 peso over. 

Dus na die twee belastingaftappingen direct op de douane af en mijn I-card getoond als vreemdeling-ingezetene van de 'onsalighe eylanden'. Maar dat zat me niet glad. Ha meneer U heeft een I-card - dan moet U nog 2800 peso ingezetenenbelasting betalen. Dit werd me kond gedaan door een juffrouw met eikenhouten gelaatstrekken die er kennelijk geen hapje rijst minder om zou eten als ik mijn vliegtuig miste. Ik protesteerde. "Maar meneer U heeft dat eerder betaald - kijk maar in Uw paspoort." Ja, mijn excuus dat mijn vrouw daar voor had gezorgd klonk een beetje lam. Waar is de dichtstbijzijnde bank vroeg ik? Ja, buiten de luchthaven. Er schoot me echter te binnen dat dichtbij de ingang van de vertrekhal een ATM was (dat had zij me ook kunnen zeggen als het haar goesting was geweest me behulpzaam te zijn). Daar rende ik dus met verloren hoop ( "boarding" was wschl. al aan de gang) op af maar in de vertrekhal doken zwager Jovanni en Arlene weer op, als reddende engelen (Jocelyn had hen, met het oog op eventuele gebeurlijkheden die de Fillippijnse bureaucratie zo vaak voor je in petto heeft, geinstrueerd om tot het daadwerkelijke vertrek van het vliegtuig, op de luchthaven te blijven). Ik had net die morgen Jovanni, met het oog op mijn vertrek, zijn salaris betaald dat al in de beurs van Arlene was beland. Zij konden me dus helpen. Weer naar binnen. Weer mijn "board luggage" laten checken. Ademloos naar die pokhouten juffrouw die niet in het minst blij bleek met mijn meevaller en toen door de allerlaatste man heen die voor het gedrag van zijn vrouwelijke collega compenseerde door enkele meevoelende woorden te laten horen. Met de laatste passagiers me het vliegtuig (van de budgetmaatschappij Tigerair dat me naar Singapore zou brengen) in gehaast.

Tigerair heeft geen "inflight entertainment" (zal me een zorg zijn - het enige wat ik mis is die grote kaart waarover het vliegtuig zich beweegt zodat je steeds kunt zien waar je bent) en als je een hapje wil eten moet je dat van te voren bestellen (en betalen). Nou ook dat is geen bezwaar. Wel bezwaarlijk is dat de stoelen zo krap op elkaar staan dat ik nauwelijks ruimte had om mijn schoenen uit te trekken.

Singapore heeft, zoals jullie weten, een befaamde luchthaven. Maar je loopt je er te pletter en die enkele kunstmatige tuinoasen aan de kant vormen maar een schrale troost. Ik moest bij vertrekhal E van Terminal 2 zijn waar ik al dan niet opnieuw moest inchecken (de instructie was onduidelijk op dat punt). Om zeker te zijn dat ik me in de goede richting voortbewoog vroeg ik aan ongeveer drie informatiekiosken langs de route of ik goed zat. Ja meneer, u loopt nog steeds naar E. Wat men, met een half oog naar mijn instructie kijkend, verzuimde te zeggen was dat ik me wel naar E voort spoedde, maar niet in Terminal 2. Een handelaar langs de route hielp me uit de droom. Ik moest de "skytrain" nemen naar Terminal 2 en daar zoeken naar E. Gelukkig had ik ruim de tijd voor dit alles.

Van Singapore vloog ik met een maatschappij waar ik nooit eerder van had gehoord: Scoot. Scoot is een budget dochtermaatschappij van Singapore Airways en gelukkig heeft men er de zelfde vliegtuigen als de befaamde moeder. Ruimte genoeg dit maal dus maar ook geen "inflight entertainment" en alle comfort (inclusief een dekentje) plus voedsel en drank wordt alleen tegen contante betaling of via een credit card verstrekt. Wel goed eigenlijk want wanneer dat alles al in het ticket is verdisconteerd krijg je wel eens dingen die je helemaal niet hebben wilt.

Goed. Ondanks die economie overwegingen nam ik me voor om de volgende maal toch maar Quantas te vliegen. We hebben trouwens via een onmatig gebruik van onze credit card genoeg punten opgedaan om dat redelijk goedkoop te kunnen doen. Helaas vliegt Quantas niet meer direct op Cebu. We moeten dus op die benedenmaatse luchthaven in Manila overstappen. Wat me daar altijd het meest hindert is het gebedel in de lagere regionen van het luchthavenpersoneel. Hebben die lui geen "delicadeza"? Men rekent er op dat je, bij aankomst, alleen nog maar vreemd geld bij je hebt zodat de fooien mooi groot uitvallen. Om me daar voor een volgende keer tegen te wapenen heb ik wat Filipijnse bankbiljetjes bewaard.

[Ronny55]

Wauw , wat een verhaal , dan staat mij volgende week nog iets te wachten . In ieder geval geld genoeg meenemen 

[Guadalupe]

Blij dat je goed overgekomen bent en dat je gezondheid maar weer de oude mag worden down under.

Ik mag aannemen dat je onze koffietafel niet voor al te lange tijd verlaten zal.

[Adriaan]

Hoi Guadulupe - mijn terugkeerdatum staat nog niet vast, maar naar alle waarschijnlijkheid zal ik bij leven en welzijn terug zijn voordat jij je jaarlijkse vakantie komt vieren.

[pierrevanwies]

@ adriaan;  die ingezetenentaks van 2800 peso van de onsalighe-eylanden heeft die ook een engelstalige vertaling op her officiele receipt staan ??     .

[Luke]

Volgens mij hebben ze hem goe bij zijn ballen gepakt 
Maar zoals hij zelf al aangeeft gedraagt hij zich als iemand die voor het eerst een luchthaven in the PH binnenstapt...

[pierrevanwies]

  of wou je het land uit met een vervallen acr-card ??  ik vind het maar een vreemd gedoe.....en die 2800 komt aardig overeen met de prijs van die kaart.

 zal het toch  te weten komen want vertrek deze maand nog naar kota-kinabalu voor enkele dagen vor mijn visa-run.      

[Adriaan]

Pierre, je hebt het over een "visa run" dus ik neem aan dat je niet in bezit bent van een "non-quota Visa 13A" met bijbehorende I-card die je een onbeperkt verblijf garandeert. Dus voor jou geldt die fee niet waarmee I-card holders wel worden getroffen. Voor zover ik heb kunnen nagaan is het een fee voor een Exit Clearance Certificate maar het Bureau of Immigration is er bijzonder vaag over. "Wise guy" Luke die meent dat men me "goe bij de ballen" heeft gehad kan ik alleen maar vertellen dat mijn vrouw eerder een precies eendere fee voor me heeft betaald en overtuigd is dat het een bona fide transactie betrof. En hier is informatie van een ander forum van iemand met een I-card die precies het zelfde heeft moeten betalen:

retiredinsamar on August 22, 2014
...As a permanent resident (ACR-I Card), I was required to pay for the ECC at the airport upon departure (last April) and I believe it cost me about P2,850. If you can call them in Manila that would be easier, but I'm almost positive you will find out at the airport and if so, you should be able to obtain the ECC there. But you do have a plane ticket at risk so this is really your call. Sorry I couldn't be more specific. You could however visit other forums to see if you can find someone in your same situation. Good luck.
Reply

retiredinsamar on November 12, 2014
.comment-metadata
.comment-meta
Well, here is a "curve-ball" update since I originally posted this article. When I departed the RP in April of this year, I paid my ECC at the departing Immigration counter at the airport in the amount of P2,380 PLUS an "Express Lane Fee" of P500 (?). Then when I departed again just this past September, I was told (at the same Immigration window) that as a permanent resident (ACR-I), I needed to only pay this fee once per annum, meaning I could depart any number of times during the course of the year with only paying the ECC Fee one time. Then when I departed again just this week, they hit me up for another ECC Fee of P1,670 PLUS that darned express lane fee again. Now they tell me I have to pay each time I depart the country however, every subsequent departure is reduced by a certain amount. Like I mentioned in the article...never take anything for granted as the rules can change again

[Amice]

 of wou je het land uit met een vervallen acr-card ??  ik vind het maar een vreemd gedoe.....en die 2800 komt aardig overeen met de prijs van die kaart.

 zal het toch  te weten komen want vertrek deze maand nog naar kota-kinabalu voor enkele dagen vor mijn visa-run.      

Ben je daar al vaker geweest ?
Het zou mooi zijn als je er meer over kunt vertellen.

[Adriaan]

Hier is wat meer informatie van het Bureau of Immigration:

"The ECC-B, Mison said, is being issued by the Bureau to holders of Immigrant and Non-Immigrant visas with valid ACR I-Cards and are leaving the country temporarily. It is a single-use receipt issued to evidence their Special Return Certificate (SRC) (for Non-Immigrants) or Reentry Permit (RP) (for Immigrants) which is valid for one (1) year. It may be secured at the BI Main Office or in the airport upon departure."

Dus dit Exit Clearance Certificate (ECC) geldt tevens als een Re-Entry Permit en is in principe geldig voor een jaar. Wanneer je echter langer wegblijft kan iemand, bij de jaarlijkse betaling van een "fee' voor die I-card, ook die re-entry permit voor je betalen. Ik weet niet of dat voor iedereen mogelijk is. Ik kan me, omdat ik boven de 65 ben, door iemand anders laten vertegenwoordigen (in dit geval een schoonzus).