Waarom de filipijnen, laten we een kat een kat noemen

[Ronny55]

 We zitten of hebben een relatie op de  , waarom  Hoe zijn we hier terecht gekomen.
Als ik hier zo rond me kijk is het grootste deel zijn lul achterna gelopen. Voordat ik de eerste keer hierheen kwam was het in mijn geval niet zo....nu durf ik dat niet meer zeggen.
Ben zelf hier terechtgekomen via een vriend (had zijne buik vol van die  trutten zo zei hij) die hier al jaren woonde, regelmatig in kontakt geweest gedurende die jaren en uiteraard de verhaaltjes aanhoord. Dan de afspraak gemaakt om hem eens op te zoeken en gelijkertijd een rondreis te maken in de  .
Heb dan via internet zoveel mogelijk informatie gezocht over de  . Daarna via "skype" contacten gezocht hier in zowat iedere grootstad , zeker niet met de bedoeling een relatie te beginnen.
Zo ook in CDO , dat was een dame van het "toerist office", via haar kwam ik in contact met ja, wat nu mijn  vrouw is, Liza. Geregeld als ze dan online was effe hallo gezegt. Van sporadisch chatten  evolueerde het naar dagelijk na 6 maanden. Na zowat een jaar heb ik me dan een open tiket voor 6 maanden geboekt en op 27/10/2007 waren we vertrokken voor 6 maanden. Vrienden op het thuisfront sloten weddingschappen hoelang het zou duren voor ik berooid terug kwam.
Het klikte fantastisch tussen mij en Liza. We zijn 4 dagen in Manila blijven hangen , ze had twee kamers gereserveerd in het hotel maar alleen de eerste halve nacht was die 2de in gebruik.  kosten drukkend hebben we de 2de kamer dan maar opgezegt.
In CDO had ze al een huisje voor me gehuurd en van het hoogst nodige voorzien....dan de verrassing, zij toen 42 jaar moest in haar huis gaan slapen, haar moeder had haar verboden om bij me te wonen  . Na een weekje heeft ze dan toch haar moeder kunnen overtuigen dat mij daar zo alleen in het huis te laten gevaarlijk kon zijn. Maar ze moest beloven dat ze in de andere kamer zou slapen, niet bij mij. Twee dagen later stond mama om 5 uur 's morgen aan ons bed ( ze had een sleutel van de achterdeur) hoop kabaal te maken, gelukkig verstond ik er niks van. Het kwam er op neer dat Liza terug naar huis moest. Toen had ze van mij de keus, je bent 42 jaar je mag kiezen voor je moeder maar dan hoef je echt niet terug te komen. Uiteindelijk is alles wel goed gekomen op mijn relatie met "SCHOONMAMA" na, die haar erwten waren op bij mij.
Na 3 maanden dan iets gezocht waar ik wilde wonen , gekocht en verbouwd , Begin april zijn we om 2 uur 's morgens verhuis als dieven in de nacht, blijkbaar om de boze geesten niet mee tenemen 
Eind april 2008 terug naar  huis, auto, en inboedel verkocht, weggegeven en de rest naar het stort. Nu wachten op het beschrijven van het verkochte  huis...tot de notaris me vertelde dat ik de akte ook op de ambassade kon gaan tekenen. 2 dagen later lag ik terug met Liza in bed...in de    . Met uiteraard ook ups en downs durf ik zeggen dat het hier de mooiste tijd van mijn leven is.

Het enige waar ik spijt van heb, ik ging op 09/2000 op pensioen, dat ik 7 jaar gewacht heb met naar hier te komen.     

[Raventje]

We zitten of hebben een relatie op de  , waarom  Hoe zijn we hier terecht gekomen.
Als ik hier zo rond me kijk is het grootste deel zijn lul achterna gelopen. Voordat ik de eerste keer hierheen kwam was het in mijn geval niet zo....nu durf ik dat niet meer zeggen.
Ben zelf hier terechtgekomen via een vriend (had zijne buik vol van die  trutten zo zei hij) die hier al jaren woonde, regelmatig in kontakt geweest gedurende die jaren en uiteraard de verhaaltjes aanhoord. Dan de afspraak gemaakt om hem eens op te zoeken en gelijkertijd een rondreis te maken in de  .
Heb dan via internet zoveel mogelijk informatie gezocht over de  . Daarna via "skype" contacten gezocht hier in zowat iedere grootstad , zeker niet met de bedoeling een relatie te beginnen.
Zo ook in CDO , dat was een dame van het "toerist office", via haar kwam ik in contact met ja, wat nu mijn  vrouw is, Liza. Geregeld als ze dan online was effe hallo gezegt. Van sporadisch chatten  evolueerde het naar dagelijk na 6 maanden. Na zowat een jaar heb ik me dan een open tiket voor 6 maanden geboekt en op 27/10/2007 waren we vertrokken voor 6 maanden. Vrienden op het thuisfront sloten weddingschappen hoelang het zou duren voor ik berooid terug kwam.
Het klikte fantastisch tussen mij en Liza. We zijn 4 dagen in Manila blijven hangen , ze had twee kamers gereserveerd in het hotel maar alleen de eerste halve nacht was die 2de in gebruik.  kosten drukkend hebben we de 2de kamer dan maar opgezegt.
In CDO had ze al een huisje voor me gehuurd en van het hoogst nodige voorzien....dan de verrassing, zij toen 42 jaar moest in haar huis gaan slapen, haar moeder had haar verboden om bij me te wonen  . Na een weekje heeft ze dan toch haar moeder kunnen overtuigen dat mij daar zo alleen in het huis te laten gevaarlijk kon zijn. Maar ze moest beloven dat ze in de andere kamer zou slapen, niet bij mij. Twee dagen later stond mama om 5 uur 's morgen aan ons bed ( ze had een sleutel van de achterdeur) hoop kabaal te maken, gelukkig verstond ik er niks van. Het kwam er op neer dat Liza terug naar huis moest. Toen had ze van mij de keus, je bent 42 jaar je mag kiezen voor je moeder maar dan hoef je echt niet terug te komen. Uiteindelijk is alles wel goed gekomen op mijn relatie met "SCHOONMAMA" na, die haar erwten waren op bij mij.
Na 3 maanden dan iets gezocht waar ik wilde wonen , gekocht en verbouwd , Begin april zijn we om 2 uur 's morgens verhuis als dieven in de nacht, blijkbaar om de boze geesten niet mee tenemen 
Eind april 2008 terug naar  huis, auto, en inboedel verkocht, weggegeven en de rest naar het stort. Nu wachten op het beschrijven van het verkochte  huis...tot de notaris me vertelde dat ik de akte ook op de ambassade kon gaan tekenen. 2 dagen later lag ik terug met Liza in bed...in de    . Met uiteraard ook ups en downs durf ik zeggen dat het hier de mooiste tijd van mijn leven is.

Het enige waar ik spijt van heb, ik ging op 09/2000 op pensioen, dat ik 7 jaar gewacht heb met naar hier te komen.     

Een zeer mooi verhaal Ronny ..ik kan me daar ook in terug vinden

[huisman45]

Door internet en na een ,niet zo vrolijke scheiding,was ik op zoek/of vizier verruimen en mijn dochters waren oud genoeg waar ik voor zorgde,kwam ik mijn "vrouw" tegen op internet,
moest me toen nog gaan verdiepen in de filipijnen wist er niets van,was ze uit china of een ander land had ik daar nu gewoont,
Eerst gechat etc toen vakantie genomen toen zij ook vrij was van haar werk,samen doorgebracht zonder FAMILIE,heerlijk, was ook noodzakelijk vrij traditioneel chinese familie.
Terug naar  en zat daarna op 2 gedachte betreffende de toekomst maar door omstandigheden,kreeg een turbo hart en de doktor zei vd stress en onregelmatige uren en lange dagen voor meer als 30 jaar.Heb 2 uur onder genot van een borrel na zitten denken mijn vrouw gebeld en gezegt ik stop verkoop alles.
Eerst kon ze het niet geloven maar heb ,door geluk en goede naam vd zaak,in 6 maanden alles verkocht heb mijn boeltje gepakt en verhuist naar de  .
Wel gezorgt dat ik tot mijn dood van een pensieon kan genieten,was 51 toen.
Vrouwtje werkt nog steeds,in familie bedrijven,ik ben nog steeds op vakantie

[kristof19]

Na 3 maanden dan iets gezocht waar ik wilde wonen , gekocht en verbouwd , Begin april zijn we om 2 uur 's morgens verhuis als dieven in de nacht, blijkbaar om de boze geesten niet mee tenemen 

Hehe, mijn vriedin haar ouders wilden ook pas de 12de van die maand verhuizen terwijl ze er reeds van de 8ste inkonden. De twee is blijkbaar een geluksnummer voor hen. De 22ste is ook een prachtige dag voor een verhuis heb ik mij laten wijsmaken
Dat bijgeloof is echt ongelooflijk. Soms is het onschuldig maar het kan ook grote ergenis opwekken bij mij. Als het niet te overdreven is valt het mee ...
Soms heb ik het gevoel dat ze mijn vriendin iets proberen wijs te maken om haar dan erna uit te lachen omdat ze zo een gelovige naieve ziel is zoals wij wel eens een grap uithalen met de goedgelovigen in de vriendenkring of op het werk.
Maar niks daarvan, ze geloven er allemaal in 

[gertve]

Mijn verhaal is dat ik nog aan het scheiden ben. Ik ben toen alvast op Asiandating gaan neuzen omdat ik altijd al een voorkeur voor Aziatische vrouwen heb, wellicht ook hun cultuur. Nu is Azie groot, dus volop keus :-)
Op Asiandating viel me gaandeweg op dat er heel veel uit de Filippijnen kwamen, en met een aantal heb ik ook gechat. Niets serieus verder, aangezien ik niets te bieden had op dat moment.
Tot ik getagged werd door Jackie, die ik al eerder had gespot. Toen heb ik een maand account genomen zodat ik haar kon emailen.
Heb er 3 uur over gedaan om een emailtje te schrijven waarin ik haar nog niets kon bieden buiten vriendschap.
Ik kreeg later een berichtje terug dat ze dat ok vond. Gewoon elkaar leren kennen en dan wel zien waar het naar groeit.
Na een ietwat moeizame start qua chatten (tijdsverschil) hadden we na 5 dagen dagelijks contact, en dat is altijd al zo gebleven op een aantal dagen na waar ik geen internet had.
Het klikte zodanig goed dat ze me op een gegeven moment in vertrouwen nam en zei dat ze in het verleden een grote fout had gemaakt. Eentje waarvan ze dacht nooit meer vanaf te kunnen komen. Ze was namelijk al getrouwd, en leeft nu al enige jaren gescheiden.
Nu heb ik inmiddels een advocate gevonden voor Jackie, en daar heeft ze al contact mee opgenomen. Dus haar traject is nu enigszins in gang gezet. Mijn traject loopt ook nog. Dus op een eigenaardige manier is Jackie de ware voor me. We zullen ongeveer op hetzelfde moment 'vrij' zijn.
Jackie heeft me in eerste instantie ongewild op het verkeerde been gezet. Aangezien ze werkt in Taiwan had ze dat ook op haar profiel gezet. Dus ik me helemaal verdiepen in Taiwan 
Tot ze me dus vertelde dat ze uit de Filippijnen kwam. Ook goed. Dus ik me weer opnieuw verdiepen, en zodoende kwam ik ook dit forum tegen.
Na een aantal maanden wouden we elkaar ontmoeten, en zij zat vast aan een bepaalde datum. Ze was ook van plan om naar Boracay te gaan. We zijn toen samen gaan kijken voor een hotel, waar we dan een week zouden verblijven. Het is uiteindelijk The Strand geworden, en Jackie heeft dit vooruit betaald, alsmede de binnenlandse vluchten. De ontmoeting was in Manilla, daar een hotel genomen voor 5 uurtjes.
De volgende ochtend vroeg naar Caticlay gevlogen, en met de boot naar Boracay. Een heerlijke week in The Strand verbleven, voor ons een paradijs binnen een paradijs. En na die week wisten we wel dat we erg goed met elkaar kunnen vinden.
Helaas heeft zij geen vakantiedagen meer, en zien we elkaar pas in januari weer. We gaan dan een 2.5 week in Manilla doorbrengen, Makati bij voorkeur.
Geen enkele negatieve ervaring met PH tot op heden gehad. Alleen maar vriendelijke en behulpzame mensen tegen gekomen. Ben ook wel selectief met wie ik contact opneem, en Jackie is er ook nog. Ik zie mezelf wel op termijn verkassen naar PH, maar zie wel wat er op mijn pad komt.

[Ronny55]

Na 3 maanden dan iets gezocht waar ik wilde wonen , gekocht en verbouwd , Begin april zijn we om 2 uur 's morgens verhuis als dieven in de nacht, blijkbaar om de boze geesten niet mee tenemen 

Hehe, mijn vriedin haar ouders wilden ook pas de 12de van die maand verhuizen terwijl ze er reeds van de 8ste inkonden. De twee is blijkbaar een geluksnummer voor hen. De 22ste is ook een prachtige dag voor een verhuis heb ik mij laten wijsmaken
Dat bijgeloof is echt ongelooflijk. Soms is het onschuldig maar het kan ook grote ergenis opwekken bij mij. Als het niet te overdreven is valt het mee ...
Soms heb ik het gevoel dat ze mijn vriendin iets proberen wijs te maken om haar dan erna uit te lachen omdat ze zo een gelovige naieve ziel is zoals wij wel eens een grap uithalen met de goedgelovigen in de vriendenkring of op het werk.
Maar niks daarvan, ze geloven er allemaal in 

Als het niet baat het schaad ook niet ....als zij zich daar goed bij voelen. Ook op haar werk , telkens ze een nieuwe winkel openen doet ze zo ne chinese "hocus pocus"...geld verbranden bier en voedsel offeren en met wierookstokjes over een geimproviseerd altaartje zwaaien....daarna ...jaaaa dan komt de pastoor het hele goede inwijden 

[rudy1962]

Na 3 maanden dan iets gezocht waar ik wilde wonen , gekocht en verbouwd , Begin april zijn we om 2 uur 's morgens verhuis als dieven in de nacht, blijkbaar om de boze geesten niet mee tenemen 

Hehe, mijn vriedin haar ouders wilden ook pas de 12de van die maand verhuizen terwijl ze er reeds van de 8ste inkonden. De twee is blijkbaar een geluksnummer voor hen. De 22ste is ook een prachtige dag voor een verhuis heb ik mij laten wijsmaken
Dat bijgeloof is echt ongelooflijk. Soms is het onschuldig maar het kan ook grote ergenis opwekken bij mij. Als het niet te overdreven is valt het mee ...
Soms heb ik het gevoel dat ze mijn vriendin iets proberen wijs te maken om haar dan erna uit te lachen omdat ze zo een gelovige naieve ziel is zoals wij wel eens een grap uithalen met de goedgelovigen in de vriendenkring of op het werk.
Maar niks daarvan, ze geloven er allemaal in 

Als het niet baat het schaad ook niet ....als zij zich daar goed bij voelen. Ook op haar werk , telkens ze een nieuwe winkel openen doet ze zo ne chinese "hocus pocus"...geld verbranden bier en voedsel offeren en met wierookstokjes over een geimproviseerd altaartje zwaaien....daarna ...jaaaa dan komt de pastoor het hele goede inwijden 

@Ronny55  Hey waar ben je in CDO ? Ik verblijf in Kingston Lodge, Xavier Heights

[Ronny55]

@Ronny55  Hey waar ben je in CDO ? Ik verblijf in Kingston Lodge, Xavier Heights

Ik ben in cugman ,das de andere kant. Wel mooi ik weet waar dat is , hoelang ben je nog daar ? kom je eens bezoeken

[rudy1962]

Altijd welkom
Ik vertrek terug volgende week,29 mei

[Ronny55]

Altijd welkom
Ik vertrek terug volgende week,29 mei

Ben je daar vanmiddag dan kom ik effe eentje drinken