Verschil tussen schoonfamilie: PH-EU

[Rich]

Zal wel cultuur zijn zekers, wel aan die graai-cultuur pas ik mij niet aan!

Volledig met je eens Phille. Niet aan toegeven. Enkel jij bent baas over je eigen zuur verdiende centen.

[opinie]

Schoonfamilie steunen is één ding maar als men er woont staat men zelf ook bloot aan de kosten voor medische verzorging. Ik denk dan aan kwaaltjes als ouderdomsdiabetes. Insuline kost geld in tegenstelling tot hier. Men is al eens sneller ziek of gehospitaliseerd. Een CVA of heupfractuur kan iedereen overkomen op latere leeftijd. Zal men dan kunnen rekenen op steun als wederdienst. Ik heb het dan niet over geldelijke steun maar de goedkoopste die er is: hand- en spandiensten. Zal men zich nog herinneren dat vroeger er geldelijke steun kwam of lijdt men aan collectief geheugenverlies? Als een bezoek in het ziekenhuis als teveel is, dan vrees ik ervoor.

Hoever gaat steun? Jacob [nb]In Mesopotamië trouwde Jakob met Lea, en later met Rachel, beiden dochters van zijn oom Laban. Dit ging echter niet zonder slag of stoot. Hij moest eerst zeven jaar werken voordat hij met Rachel mocht trouwen. Zijn oom bedroog hem echter en liet hem Lea huwen. Laban wenste dat Jakob eerst de bruiloftsweek met Lea zou doorbrengen. Daarna kreeg hij ook Rachel, maar alleen omdat hij zich ertoe verplichtte nog eens zeven jaar voor Laban te werken (Gen.29: 27)[/nb] moet slechts zeven jaar werken voor zijn schoonvader als vergoeding per vrouw. Hij genoot wel ondertussen van kost en inwoon.

Wat als men moet kiezen tussen kinderen en familie? Wie is het hemd en wie de rok?

Mag men enkel een Filippijnse trouwen als men "rijk" is? Is dan een modaalverdiener "minderwaardig? Is een Filippijnse vrouw een luxe-artikel? Is dat niet juist denigrerend voor de vrouwen en clichéversterkend?

Wie onder ons zou een zelfde houding aannemen wanneer hij hier, een vrouw zou ontmoeten (die kans is quasi onbestaand dat we die überhaupt zouden tegenkomen, daar dit type vrouwen niet in onze middens circuleren) die ongelooflijk lief is en wenst zorg te dragen voor haar man (de meest opgesomde eigenschap van een Filipina),

"Ze zijn zo lief, meneer" maar hoeveel scheiden eens ze hier in orde zijn? Soms laten ze zelfs hun kind(eren) achter bij de vader want tja, kostenposten weet je? In een ander topic las ik: "Dus dat duurt niet zo lang en weer een uit elkander door het gebrek aan geld" Wat als men een tegenslag krijgt te verwerken? Weg job, weg mooi loon, weg vrouw? Met wie trouwde ze? De man of zijn portefeuille?

Vergelijk het dan met een koppel hier waar de ouders van beide kanten hun kind een duwtje in de rug geven bij aankoop of bouw van een eigen huis. Er zijn heus ook zulke koppels die samen blijven.

[Luc]

"Ze zijn zo lief, meneer" maar hoeveel scheiden eens ze hier in orde zijn? Soms laten ze zelfs hun kind(eren) achter bij de vader want tja, kostenposten weet je? In een ander topic las ik: "Dus dat duurt niet zo lang en weer een uit elkander door het gebrek aan geld" Wat als men een tegenslag krijgt te verwerken? Weg job, weg mooi loon, weg vrouw? Met wie trouwde ze? De man of zijn portefeuille?

Ik ken er ook verschillende die hun kinderen hier gewoon achterlaten bij de vader.

De reden die ik een aantal keer heb gehoord is dat ze denken dat ze later voor hun oude dag niet moeten rekenen op steun van hun kinderen hier. Deze zijn hier Westers opgevoed. Ze zien zich al tussen de geraniums zitten in een Vlaams rusthuis net als de andere oude Belgen. Men hoopt dat de Filippijnse kant van de familie later voor hun oude dag gaat zorgen en dus blijft men die steunen en belangrijker vinden dan hun eigen kind hier. Soms tegen beter weten in.

[opinie]

Dat de ouders die ontvangende partij waren dan al dood zijn en broers en zussen ook oude mensen zijn, wordt daarbij vergeten. Neefjes en nichtjes zullen snel de rekening maken. Zoveel broers en zussen maal elk zoveel kinderen => waarom moeten wij voor haar zorgen? Wat met al die andere neefjes en nichtjes dan? Wat betaalt dat?

Dan maar terug naar de eigen kinderen? Maar die zijn het verleden ook niet vergeten!