Wist je dat?

[Cosyns Guy]

Wist je dat een mug kan vliegen maar een vlieg niet kan muggen....  

[Rich]

Why the Beatles hate the Philippines?

The Department of Tourism has launched a campaign to brighten a dark spot in our nation's history: that time 49 years ago, when The Beatles came to Manila and vowed never to return.

The year was 1966. The four British boys were the biggest musical act in the world, and the Philippines was one of only two stops on their tour of Asia. They landed in Manila from Tokyo, and played two sold-out shows on July 4 at the Rizal Memorial Stadium. With 80,000 people in attendance, the gigs set the record for the biggest paying crowd to see the Beatles in a single day — but it was what happened offstage that left a lasting impression on John, Paul, George and Ringo.

The morning of the show, the four were woken up by bangs on their hotel room doors. In the documentary The Beatles Anthology, George Harrison recounts: "Somebody came into the room and said: 'Come on! You're supposed to be at the Palace.' We said: 'What are you talking about? We're not going to any Palace.'"

The Marcoses, it turned out, had prepared a reception for them at Malacañang. But the band had not been informed of this, so they declined the invitation —"Gracefully, we thought," said Paul McCartney in the same documentary.

That is where sh*t hit the fan.

DEAD SILENCE
On July 5, the boys were greeted by dead silence on their hotel phones. Ringo Starr recalls: "So we put the TV on and there was a horrific TV show of Madame (Imelda) Marcos screaming: 'They've let me down.' There were all these shots with the cameraman focusing on empty plates and up into little kids' faces, all crying because the Beatles hadn't turned up." Meanwhile, the front page of the newspaper screamed, "Beatles Snub President."

"It turned nasty in the Philippines," Ringo said. "The whole place turned on us," George continued. "We had people yelling and screaming when we tried to get to the airport... there were all the government officials or police, who were trying to punch us and yelling and waving fists at us."

At the airport, the four were roughed up by a group of men. "There was chanting, with people hating us all the way. They started spitting at us, spitting on us," Ringo recalled. "We had fantasies that we were going to be put in jail because it was a dictatorship there in those days, not a democracy. You lose your rights in a dictatorship, no matter who you are."

The incident shook the Beatles so much that all four of them swore never to come back to our country. Peace-loving John Lennon was even quoted in a 1966 Associated Press report as saying he wanted to drop an H-bomb on us. "No plane's going to go through the Philippines with me on it. I wouldn't even fly over it," he later said in The Beatles Anthology.

Now, John and George, in their lifetime, never did set foot in the Philippines again, and Paul and Ringo have never expressed any interest to do so. This is where the story ends — but not if the DOT has its way, and Mr. Starr keeps an open mind.

Source : http://www.philstar.com/supreme/2015/04/25/1447411/why-beatles-hate-philippines-and-how-we-can-change

[Rich]

Lapulapu defeated Magellan with foreign help?



Everyone knows about the Mactan ruler defeating the Spanish explorer despite the superior technology of the Europeans. Lost in history is the contribution of visiting Chinese, as recorded by Antonio Pigafetta, who chronicled the Magellan expedition's circumnavigation of the world:

"When we reached land, [the natives] had formed in three divisions to the number of more than one thousand five hundred persons. When they saw us, they charged down upon us with exceeding loud cries... The musketeers and crossbow-men shot from a distance for about a half-hour, but uselessly. We were told that the natives learned from visiting merchants that our muskets were of no use over a cross-bow flight..."

The "visiting merchants" were of course Chinese, who had regularly frequented Mactan Island for trade long before Magellan and his crew ever saw the Philippines. It's quite possible, coming from a society that had developed firearms over three hundred years earlier, the Chinese knew about the lack of accuracy and effectiveness of gunpowder-based weapons over long range.

[Rich]

Wist je dat? De Filipijnen kritisch doorgelicht

dinsdag 19 november 2013

Natuurrampen spreken tot de verbeelding en wekken medelijden op. De Filipijnen worden echter al jaar en dag veel harder getroffen door permanente sociale, politieke en economische rampen. Tekst en uitleg door Marc Vandepitte.

Koude Oorlog en landhervorming

Om de macht van de landadel te breken en een dam op te werpen tegen het oprukkend communisme voerden de VS na WOII in Japan, Zuid-Korea en Taiwan drastische landhervormingen door en injecteerden ze massa's kapitaal in die landen.[1] In de Filipijnen was dat blijkbaar niet nodig. De semifeodale structuur bleef daardoor nagenoeg intact.

Vandaag wordt de economie praktisch volledig gecontroleerd door enkele tientallen families. Zij zijn eigenaar van een groot deel van de landbouwgronden en hebben nog steeds een monopoliepositie op de invoer en op heel wat dienstverleningen. De tien rijkste families bezitten een vijfde van het bruto nationaal product, de 40 rijkste families bezitten drie vierde ervan. Dat is de meest extreme verdeling van Azië.[2] 70 procent van de boeren daarentegen is landloos.

Vandaag wordt de economie praktisch volledig gecontroleerd door enkele tientallen families. 70% van de boeren is landloos.

Tijdens de Koude Oorlog was het vooral president Marcos die zijn land plunderde. Hij regeerde van 1965 tot 1986 met ijzeren hand. Onder zijn dictatuur werden minstens 3.300 mensen vermoord en 35.000 gefolterd. Hij genoot tot vlak voor zijn val de volle steun van president Ronald Reagan, die hem rekende onder de 'vrijheidstrijders' in de strijd tegen het communisme.

Economie

Door de semifeodale structuur was er van industrialisering weinig of geen sprake. De economische ontwikkeling is ronduit rampzalig. In 1950 was het bruto nationaal product (bnp) per inwoner in de Filippijnen 30 procent hoger dan in Thailand en 140 procent hoger dan in China.[3] Vandaag is het Chinese bnp per inwoner 130 procent hoger en het Thaise 105 procent hoger dan het Filipijnse.

Een tiende van het bnp wordt bij elkaar verdiend door Filipijnen die in het buitenland werken. Het gaat over ongeveer 10 miljoen emigranten op een totale bevolking van 95 miljoen.

De economische rampspoed vertaalt zich in heel lage lonen. In 2009 verdiende een Filipijn gemiddeld 89 euro per maand. In China was dat 3,3 maal zo hoog en Thailand 2,3 maal zo hoog.[4]

In 2009 verdiende een Filipijn gemiddeld 89 euro per maand. In China was dat 3,3 maal zo hoog en Thailand 2,3 maal zo hoog.

Er worden in de Filipijnen nauwelijks belastingen betaald, namelijk een schamele 14,4 procent van het bnp. In de meeste Europese landen ligt dat boven de 40 procent. Het belastingbedrag dat de Filippijnse regering in 2011 uit de mijnbouw haalde, vertegenwoordigde slechts 0,61 procent van het totaal.

Geen belastingen, dat betekent geen herverdeling van de rijkdom en ook geen essentiële dienstverlening van de staat: onderwijs, gezondheidszorg, infrastructuur, technologische ontwikkeling, ...

Sociale toestand

De armoede tiert er welig. Meer dan 40% van de bevolking moet overleven met minder dan 1,48 euro per dag. 18% procent moet zelfs zien rond te komen met minder dan 0,92 euro. Dat zijn extreem lage drempels. Om een fatsoenlijk leven te kunnen leiden in de Filipijnen moet je minstens over 104 pesos beschikken per dag. Dat is het equivalent van 1,78 euro omgerekend volgens de wisselkoers en 2,9 euro uitgedrukt in reële koopkracht. 70 procent van de bevolking zit onder die drempel.

Meer dan 40 procent van de bevolking moet overleven met minder dan 1,48 euro per dag. 18 procent moet zelfs zien rond te komen met minder dan 0,92 euro.

Het land besteedt bijzonder weinig aan gezondheidszorg, amper 1,3 procent van het bnp. In de rest van Oost-Azië is dat bijna het dubbele, namelijk 2,5 procent. Het land is niet toevallig een koploper in het privatiseren van zijn gezondheidszorg.

Een van gevolgen is een hoge kindersterfte. 25 promille (0,25 procent) van de kinderen haalt zijn vijfde levensjaar niet. In China is dat bijna de helft minder, namelijk 15 promille. In de rest van Oost-Azië is het 20 promille. Indien de Filipijnen dezelfde kindersterfte zou hebben als China, dan zouden jaarlijks 24.000 kinderen minder sterven. Dat is acht maal zoveel als het aantal slachtoffers die Haiyan maakte.

Indien de Filipijnen dezelfde kindersterfte zou hebben als China, dan zouden jaarlijks 24.000 kinderen minder sterven. Dat is acht maal zoveel als het aantal slachtoffers die Haiyan maakte.

De laatste dertig jaar verbeterde de sociale situatie nauwelijks. De Human Development Index steeg er maar 17 procent. In de rest van Oost-Azië was dat 58 procent en in China zelfs 72 procent. Tussen 2006 en 2011 steeg de moedersterfte met meer dan een derde.

Politieke situatie

Op papier zijn de Filipijnen een democratie. Er zijn vrije verkiezingen met meerdere partijen, er zijn vrije vakbonden en er is persvrijheid.[5] Toch is het een beetje een vreemde democratie. Sinds 2008 werden er 64 journalisten vermoord. Daarmee staan ze wereldwijd op nummer één, gevolgd door Pakistan (58), Mexico (53), Irak (44), Somalië (39) en India (36). Daarnaast werden tussen 2001 en 2007 meer dan 800 activisten een kopje kleiner gemaakt.

Sinds 2008 werden er 64 journalisten vermoord. Daarmee staan ze op nummer één, gevolgd door Pakistan (58), Mexico (53), Irak (44), Somalië (39) en India (36).

Ook onder de drie jaar van huidig president Benigno Aquino werden al 140 politieke moorden gerapporteerd. De Internationale Federatie voor Mensenrechten meldt dat marteling en slechte behandeling van verdachte 'terroristen' wijdverspreid is.

De Filipijnen hebben een brede en dynamische volksbeweging, met vertakkingen in alle geledingen van de maatschappij, en actief over de hele archipel. Bayan, ontstaan in de nadagen van de strijd tegen dictator Marcos, is de bekendste, overkoepelende volksorganisatie.

In de Filipijnen is ook al bijna 45 jaar een ondergrondse revolutionaire beweging actief, die van op het platteland een guerrillaoorlog voert met het Nieuwe Volksleger (NPA). Die kondigde een staakt-het-vuren af na tyfoon Haiyan en is actief in de hulpverlening.

Militaire of humanitaire hulp?

Tot het einde van de 19de eeuw waren de Filipijnen een Spaanse kolonie. Na een oorlog speelden ze het land, net zoals Cuba, kwijt aan de VS. Het land werd een kolonie van de VS tot aan zijn onafhankelijkheid in 1946. Tot 1992 hadden de VS twee grote militaire basissen in het land. Na volksprotest moesten ze die verlaten.

In 1999 werden tussen de VS en de Filipijnen verschillende nieuwe militaire samenwerkingsakkoorden gesloten. Sindsdien houden beide landen jaarlijkse militaire oefeningen.

In het kader van de indamming van China verhogen de VS de laatste jaren hun militaire aanwezigheid in de Stille Oceaan. Zo hebben ze hun militaire aanwezigheid in Australië en de Cocoseilanden versterkt.

Nu zoeken ze hetzelfde te doen in o.a. de Filipijnen. Sinds september waren er met Manilla volop gesprekken aan de gang over een nieuw militair samenwerkingsverband. Dat zou o.a. inhouden dat er veel meer gezamenlijke militaire oefeningen komen en ook dat de VS kunnen gebruik maken van de militaire faciliteiten van de Filipijnen. Op die manier zouden ze praktisch een permanente militaire aanwezigheid hebben op de Filipijnen.

Bij de Filipijnse bevolking leeft echter een sterk anti-Amerikaans gevoel. De tyfoon Haiyan kwam voor de VS op een prima moment. De humanitaire hulp die Washington stuurt kan het sentiment tegen de yankees helpen verzachten. De een zijn dood ...

De tyfoon Haiyan kwam voor de VS op een prima moment. De humanitaire hulp die Washington stuurt kan het sentiment tegen de yankees helpen verzachten.

Bron : http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2013/11/19/wist-je-dat-de-filipijnen-kritisch-doorgelicht

[Luc]

Elk jaar, meestal in mei heb je overal in de Filippijnen operation Tuli. Een hoop jongetjes netjes op een rij om zich gratis te laten besnijden. Zonder enige privacy.

More affluent parents opt to have their children circumcised as neonates in hospital, but the majority prefer that their sons undergo the tradition at around 5–7 years of age. Boys of the same age group would either go to government-sponsored missions, hospitals, or to a local circumciser.

The Philippines Department of Health meanwhile sponsors an annual Operation Tuli project to circumcise boys; others assist and provide the service for free.

https://en.wikipedia.org/wiki/Tuli_(rite)



voor de meer grafische foto's

http://www.dailymail.co.uk/news/article-3545835/300-boys-undergo-mass-circumcision-Philippines.html

[Rich]

The person on the old 20 peso bill isn't Manual Quezon


Take a look at historical photos of the second Philippine President, and you'll see that he doesn't exactly look like the person on the old 1993 20 Philippine Peso bill. Very odd, when you consider that the portrait on older (and the newest) 20 Peso bills look more similar to the famous historical figure.

Why? If you look closer at the eyes and eyebrows, you'll see that they're exact copies of each other, except flipped. Any portrait artist will tell you that no one has exactly the same eye shape for both sides. Turns out while the master printing plate was being built, the artist was too busy and decided to duplicate the left eye for the right, hoping that no one at Bangko Sentral would notice. No one did, and that's why Manuel Quezon on the 1993 20 Peso bill has a slightly weird appearance.

[Rich]

.

[Luke]

Is dat dan anders met de rest van dat zich "politiekers" noemt?

[Rich]

In deze landen hebben vrouwen de grootste borsten

Amerikaanse vrouwen hebben de grootste, natuurlijke borsten van de wereld. Dat blijkt uit een wereldwijd onderzoek, gepubliceerd in The Journal of Female Health Sciences.
Voor de studie vergeleken onderzoekers de borstomtrek en het volume van vrouwen in meer dan 108 landen. Maar liefst 400.000 van hen namen deel aan de test en gingen aan de slag met meetlinten of lieten een 3D scan nemen. Vrouwen die een borstvergroting ondergingen of zwanger zijn, mochten niet deelnemen aan het onderzoek.

Al snel bleek dat de Amerikaanse vrouwen de grootste, natuurlijke borsten hebben met een gemiddeld volume van 1.668 milliliter en een cupmaat, die ligt tussen F en G. Daarna volgden de Canadese en de Ierse vrouwen. Met een gemiddelde cupmaat D maken Polen en het Verenigd Koninkrijk de top vijf compleet.

Uit het onderzoek bleek ook dat vrouwen met kleine borsten, voornamelijk in Zuidoost-Azië wonen. De Filipijnen staan daarbij stevig op nummer één gevolgd door Maleisië, Bangladesh, Samoa en de Salomonseilanden.

Bron : http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20160629_02362646?utm_source=facebook&utm_medium=social&utm_term=nieuwsblad&utm_content=article&utm_campaign=seeding

[ganda]

Dat de Filipijnen niet eens voorkomen in de top 10 van de meest toeristische landen ( Asia and Pacific )

Asia and the Pacific[edit]
In 2014, there were over around 263.0 million international tourist arrivals to Asia and the Pacific, an increase of 5.0% over 2013. In 2014, the top ten destinations were:

1    China   55.6 million   55.6 million   Decrease 0.1   Decrease 3.5
2    Hong Kong   27.8 million   25.6 million   Increase 8.2   Increase 8.0
3    Malaysia   27.4 million   25.7 million   Increase 6.7   Increase 2.7
4    Thailand   24.8 million   23.5 million   Decrease 6.7   Increase 18.8
5    Singapore[10]   15.0 million   15.6 million   Decrease 3.0   Increase 7.4
6    Macau   14.6 million   14.3 million   Increase 2.1   Increase 5.1
7    South Korea   14.2 million   12.2 million   Increase 16.6   Increase 9.3
8    Japan   13.4 million   10.4 million   Increase 29.4   Increase 24.0
9    Indonesia   10.4 million   9.8 million   Increase 11.3   Increase 10
10    Taiwan   10.4 million   9.0 million   Increase 23.6   Increase 9.6