wou graag een buitenlandse liefde,maar twijfel over de echtheid..

[Kano]

Zelf zegt ze later niemand van haar
familie te willen ondersteunen.

Dat wordt misschien aan jou overgelaten 

[pepefrombelgium]

Zelfs indien ze dit later wel wil doen,dan begrijp ik dit wel.
Zolang het niet overdreven is, vind ik dat eigenlijk niet belangrijk.
Wat me vooral het meeste tegenhoud om 'de stap te zetten' en naar daar te gaan,
is of ze het echt meent en bereid is om een relatie een kans te geven.
Hmm klinkt waarschijnlijk allemaal wat naief.

Vorig jaar had ik contact met een ander filippijns meisje.
Zij vroeg wel geld, en ben uiteindelijk daar flink tegen de muur gelopen.

Misschien ben ik dus wel naief, maar ik merk zeker de grote verschillen die er zijn.
Onlangs was het bvb mijn verjaardag. Ze belde mij op via Skype. Ze had een taart gekocht met mijn naam.
Met kaarsjes erop en eraan. Best wel lief vond ik dat!

[yepyep]

D'r zitten er ook hele goede tussen Pepe. Jouw verhalen klinken goed.

Gewoon lekker bezoeken en kijken wat er uiteindelijk uitkomt.

Alleen jij kan je gevoel bevestigd krijgen als je haar eenmaal hebt ontmoet.

[pepefrombelgium]

Ik denk dat ik al te laat ben...

Haha! Nog niet, maar tzal niet lang meer duren denk ik..

Zijn er nog zaken waar ik in al mijn verliefdheid beter nog aandacht aan zou besteden?
Ik tracht net die achterdocht achterwege te laten. Je kan uren facebook afspeuren, profielen van haar vrienden
en familie bekijken; maar als alles wat je vind ook klopt met hetgeen ze je verteld, dan ben ik na een half jaar geneigd
om me bij te situatie neer te leggen en te geloven dat het een gewoon een echt toffe vrouw is.

Het is wel steeds op eieren lopen. Ze is soms zeer snel een beetje boos of teleurgesteld.
Voordien wilde ik dan meteen alles uitpraten. Ik heb geleerd dat het dan beter is gewoon een dag of twee afstand te nemen;
dan knoopt ze zelf opnieuw contact aan, en kan je het echt uitbabbelen.

[Kano]

Wat me vooral het meeste tegenhoud om 'de stap te zetten' en naar daar te gaan,
is of ze het echt meent en bereid is om een relatie een kans te geven.
Hmm klinkt waarschijnlijk allemaal wat naief.

Pepe als het niet is wat je ervan verwacht kun je toch een leuke vakantie hebben en er is alle gelegenheid om kennis te maken met andere leuke Filipijnse dames.

[Cosyns Guy]

Ik denk dat ik al te laat ben...

Haha! Nog niet, maar tzal niet lang meer duren denk ik..

Zijn er nog zaken waar ik in al mijn verliefdheid beter nog aandacht aan zou besteden?
Ik tracht net die achterdocht achterwege te laten. Je kan uren facebook afspeuren, profielen van haar vrienden
en familie bekijken; maar als alles wat je vind ook klopt met hetgeen ze je verteld, dan ben ik na een half jaar geneigd
om me bij te situatie neer te leggen en te geloven dat het een gewoon een echt toffe vrouw is.

Het is wel steeds op eieren lopen. Ze is soms zeer snel een beetje boos of teleurgesteld.
Voordien wilde ik dan meteen alles uitpraten. Ik heb geleerd dat het dan beter is gewoon een dag of twee afstand te nemen;
dan knoopt ze zelf opnieuw contact aan, en kan je het echt uitbabbelen.

Das gewoon eigen aan hun cultuur...het tampo syndroom

[pepefrombelgium]

@Kano
Absoluut waar,
maar kan je geloven dat ik serieus teleurgesteld ga zijn moest het met haar op niets uitdraaien

Tampo.
Ik moest er in het begin mee lachen toen ik dit op het forum las.
Maar het is eigenlijk erger dan ik me voorstelde
Kom soms dagen later te weten waarom het eigenlijk gebeurde.
Ik kan er ondertussen wel mee omgaan. Heb het zelf ook al eens uitgeprobeerd.
Ze kan er niet goed tegen 

[pepefrombelgium]

Nog even over gevoelens en het praten daarover.
Een fout die ik nu al ettelijke keren maak is de volgende:
Soms is ze stil, geen zin om te praten. Meteen denk ik dat ze boos op mij is, omwille van iets dat ik zei of deed.
Maar dikwijls is dat totaal niet het geval; is het iets helemaal anders. Daarover praten doet ze niet.
Hebben jullie ervaring mee in hoeverre emoties/gevoelens openlijk gedeeld worden?

[vvjoris]

Hebben jullie ervaring mee in hoeverre emoties/gevoelens openlijk gedeeld worden?

In de  is men veel voorzichtiger in het uiten van gevoelens en kwaadheid/woede wordt meestal niet rechtstreeks ge-uit. Dat heeft veel te maken met hun angst om hun 'gezicht te verliezen'. Het helpt wel om te zeggen: "you can say anything to me, we love eachother, with me you can't loose face", maar soms moet je het er echt wel 'uit trekken' wat er fout is. "We don't talk about this" is een frequente reactie, en het is gepast daarop te zeggen "Yes you are right, we can talk about this later/when I am with you in person"

Ik heb al enkele keren heftig gereageerd, en wat hier als een normale reactie zou gezien worden, heeft Janice af en toe enorm geschockeerd ... Het is iets in het cultuur verschil waar je mee moet leren omgaan, niet dat je uw standpunt moet veranderen, je moet het alleen voorzichtig aanbrengen, en met de nodige uitleg. Pas op, je krijgt ook te maken met hun 'onlogische logica' zodat je het mogelijk 20 keer moet uitleggen.

Het is soms moeilijk, maar voor mij is het het in ieder geval allemaal waard ...

[pepefrombelgium]

@vvjoris
Thx! Het is een hele opgave, het vraagt eigenlijk enorm veel energie; maar wanneer daarna die 'sweetness' weerd terugkomt,
dan is het dat inderdaad allemaal dubbel en dik waard. En dan heb ik haar nog nooit 'in real life' ontmoet..