Filippijnenforum 2

CitaatHet grote verschil -volgens mijn bescheiden mening- is dat jij hun dochter huwt en haar daardoor wegneemt van haar familie.  Je biedt haar idd veel liefde, eventueel kinderen, een materieel goede toekomst, maar zij geeft hiervoor ook wel een groot deel op.  Ze verlaat haar familie en cultuur en moet zich hier volledig aanpassen aan stress, koelere maatschappij, koud klimaat, geheel andere voeding, structuur en planning (werk), etc.  Ik denk dat de Filipina dit allemaal met veel liefde en plezier doet maar haar familie niet wil vergeten en deze leegte opvult door wat financiële steun.  Ten andere getrouwd zijn met een Belgische en een bemoeiende schoonmoeder hebben waarvoor je ook cadeau's moet kopen bij verjaardag, moedertjesdag, nieuwjaar, ... is natuurlijk het andere alternatief.  Ik pleit hier helemaal niet voor volledig parasitaire toestanden waarbij je de familie in de phils volledig moet gaan onderhouden, maar een beperkte financiële bijdrage vind ik idd "normaal".

Het zou idd een ander topic kunnen zijn, waarschijnlijk kan het onder gebracht worden in een van de reeds bestaande topics.

Het is inderdaad de wij hun dochter huwen, maar zover ik weet verplichten wij de dochter toch niet om met ons te trouwen, dit is toch vaak op hun eigen initiatief, en naar hun eigen zeggen, omdat de Filipijnse mannen niet over de juiste attitude beschikken en er voor hun meer kansen zijn in de westerse wereld. En toch lees ik dat velen hier het vanzelfsprekend vinden om steun te bieden, zie onder andere topic 'financiele steun aan schoonfamilie' ... eigenlijk ben ik al een tijdje aan het overwegen om een nieuw topic aan te maken met als onderwerp ... 'Armoede in de Filipijnen, mythe of realiteit?" ... want ik vermoed dat velen hier de traditionele fout maken om welvaart hier te vergelijken met welvaart in de Filipijnen, zonder er te blijven bij stilstaan dat het hele systeem in de desbetreffende landen helemaal niet te vergelijken zijn. Misschien moet ik dat topic toch eens aanmaken, ben benieuwd welke discussie daar gaat uit voortvloeien.

Citaat van: Phille op maandag 21 juni 2010, 11:49:20

Citaat.

... eigenlijk ben ik al een tijdje aan het overwegen om een nieuw topic aan te maken met als onderwerp ... 'Armoede in de Filipijnen, mythe of realiteit?" ... want ik vermoed dat velen hier de traditionele fout maken om welvaart hier te vergelijken met welvaart in de Filipijnen, zonder er te blijven bij stilstaan dat het hele systeem in de desbetreffende landen helemaal niet te vergelijken zijn. Misschien moet ik dat topic toch eens aanmaken, ben benieuwd welke discussie daar gaat uit voortvloeien.

Ik heb dit verhaal nu een aantal keren gelezen maar ik begrijp dit nog steeds niet.
Wellicht dat dit aan mijn intelligentie quotient ligt. Wat bedoel je nu precies met de stelling 'Armoede in de Filipijnen, mythe of realiteit?"
Het lijkt er op als ik de stelling vertaal, dat je een andere visie hebt op armoede. Maar misschien wil je daar wat dieper op in gaan. :weetikniet:
Moderator misschien kunt u dit als nieuw topic afsplitsen.
Gr
Pjottr........

CitaatIk heb dit verhaal nu een aantal keren gelezen maar ik begrijp dit nog steeds niet.
Wellicht dat dit aan mijn intelligentie quotient ligt. Wat bedoel je nu precies met de stelling 'Armoede in de Filipijnen, mythe of realiteit?"
Het lijkt er op als ik de stelling vertaal, dat je een andere visie hebt op armoede. Maar misschien wil je daar wat dieper op in gaan. weetikniet
Moderator misschien kunt u dit als nieuw topic afsplitsen.
Gr
Pjottr........

De voorgaande berichten zijn mij ook niet geheel duidelijk Pjottr, wat ik bedoel met de stelling "Armoede in de Filipijnen, mythe of realiteit" is van een andere orde als wat er tot nu toe geschreven is onder dit topic; het is inderdaad geen slecht idee om hier een afzonderlijk topic van te maken.

Ik zal proberen mezelf te verduidelijken waarom ik deze titel zou willen begrijpen.

Ik ben tot nu toe 5 keer in de Filipijnen geweest, waaronder natuurlijk in Manilla, maar ook in andere delen, waaronder Puerto Galera, Bohol, Mindanao. In Mindanao ben ik in een echt provincie dorpje geweest, Balingasag, Misamis Oriental; en ja de omstandigheden zijn er niet zo luxueus als bij ons, vooral dan vertaald in huisvesting; ik was daar toen op bezoek om met mijn vriendin haar ouders kennis te maken; het deel waar zij wonen bestond uit voornamelijk naar onze normen barakken, tegen elkaar geslagen houten planken en golfplaten dak. Komt armoedig over, maar ik kan niet zeggen dat ik echt armoedige toestanden gezien heb. Men leeft gewoon anders! Hier in Europa is het contrast in huisvesting tussen Noord en zuid ook erg groot.

Natuurlijk zijn er wel erg schrijnende toestanden te zien in bepaalde delen van Manilla, maar dat is eigen aan grootsteden (er wonen ook meer dan 11 Miljoen mensen) dat trekt mensen aan vanuit de provincies op zoek naar het grote geluk, een toestroom waar de grote stad niet op voorzien is. Je gaat mij ook niet horen zeggen dat er GEEN armoede is, die is er wel degelijk.

Dit fenomeen treft men ook aan in Brussel, men moet maar eens rondlopen in de metro's of stations buurten, of bepaalde wijken van Brussel, of neem nu Charleroi in Wallonië (om maar een paar probleem gebieden van België te vernoemen), als men van die buurten een documentaire zou maken, voeg daar aan toe voegen dat 15% van de Belgische bevolking onder de armoede grens leven dan zitten wij eveneens met hetzelfde probleem. En ja, die armoede grens in vergelijking met de Filipijnen is waarschijnlijk nog een luxe situatie, maar die vergelijking gaat niet op; men moet kijken met welke middelen men hier een menswaardig bestaan kan opbouwen, niet hoe men met die middelen een bestaan zou kunnen uitbouwen in de Filipijnen. Er zullen er hier wel zijn die zeggen, ja maar dat is Brussel, is niet representatief voor Belgie, juist ... is het ook niet, omdat de andere steden die grote toevloed niet kennen, of beweren ze niet te hebben. Ik weet niet hoe het in Antwerpen zit, maar daar zal het allemaal wel beter zijn neem ik aan, of dat zal men in elk geval toch trachten te beweren.

Maar ik stel de vraag, hoe armoedig is men dan wel ... als ik veel leden hier bezig hoor is het allemaal verschrikkelijk, is het allemaal kommer en kwel, vele Filipijnen weten dat en ik heb een vermoeden dat er veel hier dankbaar gebruik van maken (om het woord misbruik niet te gebruiken).

Het is trouwens ook een gegeven dat het aantal malls in grotere steden per inwoner bijna nergens anders ter wereld groter is dan in de Filipijnen, ik heb ergens gelezen dat de Filipijnen op nummer drie staat in deze ranking. Als men dan allemaal toch zo arm mocht zijn, dan zouden die malls geen reden tot bestaan hebben. Dus hoe arm is men eigenlijk in de Filipijnen? Het zal zeker zo zijn dat de kloof tussen arm en rijk vele malen groter is dan wat wij kennen.

Met daar te zijn zie ik wat ik zie! En niet vanuit het standpunt dat ik met mijn luie krent op het strand lig en mij laat bedienen door hardwerkende Filipijnen aan paar 1000 pesos per maand. Maar vanuit het standpunt door de straten slenterend en links en rechts is een praatje te maken met jan met de pet in de straat.

Ik projecteer mijn luxe situatie ook niet met de situatie van de gemiddelde werkende Filipijn, er zijn er die ondernemen en het goed doen, er zijn er die geen poot uitsteken en het slecht doen; helaas is er geen sociaal opvangnet zoals wij dat kennen, om die een redelijk bestaan te kunnen bieden op de kap van de hardwerkende belastingbetaler. Maar ik zal het nog herhalen, ook hier in België is er veel kommer en kwel, echter velen onder ons negeren dit en dus bestaat het niet. Zijn wij echt wel zo rijk als wij pretenderen en zijn zij echt zo arm als zij pretenderen?

Ben blij dat je hierop reageerde. Ik snapte er al niets meer van omdat inderdaad de antwoorden of commentaren bezijden de topic zijn.
Dit maakt me duidelijk wat je bedoelt en ik ga er een heel eind in mee
De basis vraag is dus eigenlijk: Wat is armoede en rijkdom in het westen en wat is armoede en rijkdom in het oosten en..........kun je deze  met elkaar vergelijken.
Het antwoord zoals ik dat van jouw kant vertaal is dus Neen!!! Ik onderschrijf dat zeker.
Armoede in het westen is nog steeds leven van een Sociale Uitkering. Maar wij zijn gewend met meer of een veelvoud van dat niveau en moeten dus een flinke stap terug en vinden ons zelf dus arm. Echter wonen nog steeds in een stenen huis met tuin of flat, rijden als het enigszins kan ook nog auto zij het een misschien een heel oude maar what the heck; liever een litertje extra benzine maar een lboterhammetje minder en..... we hebben dagelijks te eten. Zal niet zeggen dat het overvloed is maar je kunt er heel oud mee worden. Ook is onze ziektekosten verzekering er nog dus mankeer ik wat dan zal er tenminste medische hulp zijn. Misschien zit armoede bij de westerse mens ook een beetje tussen de oren.
Ik heb het hier dus niet over de schrijnende gevallen die er zeker zijn in onze welvaarts maatschappij. Ik zal dus niet generaliseren.

Stel de Filipino zou die zelfde uitkering hier ontvangen dan is hij plotseling stik rijk..

Armoede hier is inderdaad van een andere orde. Ik ben doodziek en heb geen geld voor een medische behandeling. Dus ga ik dood.Ik las dat elders al. je moet eerst langs de cashier,lukt dat niet kun je een kist bestellen.
Cru gezegd maar wel realiteit hier.

Mijn schoonouders (nu alleen nog mijn schoonmoeder) en de ganse familie zijn "arm" dwz ze hebben dagelijks hun natje en droogje+GSM+TV.
Maar zijn ze ziek dan betekent dat een enkele reis hemelen. In onze optiek zijn ze arm. Voor hen is het een levenswijze, gewoon omdat er niet meer is.
Ik heb met mijn schoonmoeder een gesprek hierover gehad en gevraagd of ze net zoals ik zou willen leven. Het antwoord was glashelder: "Neen ik ben dit gewend en ik ben hier happy mee. Natuurlijk zou ze het wel wat breder willen voor eventuele dokters en ziekenhuis bezoeken maar ze accepteren feitelijk dat het nu eenmaal niet zo is.

Dat je onder sommige omstandigheden af en toe helpt (Ziekte) vind ik meer dan logisch. Mijn schoonvader had nier en prostaat kanker. Heb hem 2 jaar lang mogen helpen en daarmee 2 jaar lang zijn leven kunnen verlengen. Dat was geen verdienste maar voor mij de gewoonste zaak van de wereld.
Dat je de hakken in het zand zet als het om andere zaken gaat die voor de familie wel heeeel erg "belangrijk zijn"  lijkt me logisch. Doe ik ook.

Geld dat er niet is kun je niet uitgeven maar vreemd genoeg  heeft men vaak wel de middelen of leen capaciteit voor en TV of GSM??????  Dan kun  je mi ook sparen voor een nieuw dak en dat........is nu het probleem hier. Daarom gaan bij mij echt de hakken in het zand!!
Men anticipeert niet, men leeft met de dag. Dit zelfde ervaarde ik ook in Zuid Amerika waar ik jaren heb gezeten. Dak misschien kapot morgen?? Dat is dus niet vandaag en vandaag is het nog heel en daarom koop ik liever een flesje matador bij wijze van spreken.
Hier is dus een verandering van het denken nodig; althans zo zouden wij in het westen reageren. Nou ik kan je verzekeren, dat dit hier in Azie nooooit zal gebeuren.T'is eenvoudigweg de cultuur niet.

Wij zijn geneigd om alles of heel veel zielig te vinden hier. Nou dat is in veel gevallen niet nodig. Wel als het inderdaad gaat om straat kindertjes in Manila of andere steden. Dan draait mijn hart om in mijn keel en krijg ik de tranen in mijn ogen. Ik wilde wel dat ik heeeel veeeel geld had,
dan zou ik daar mee heel veel mooie dingen kunnen doen.

Gr
Pjottr......

Citaat van: pjottr op vrijdag 25 juni 2010, 14:22:29
Wel als het inderdaad gaat om straat kindertjes in Manila of andere steden. Dan draait mijn hart om in mijn keel en krijg ik de tranen in mijn ogen. Ik wilde wel dat ik heeeel veeeel geld had,
dan zou ik daar mee heel veel mooie dingen kunnen doen.

Gr
Pjottr......

je zou idd veel kunnen doen... maar ik zou dan toch maar maken dat je alles zelf dat ze zouden kunnen gebruiken... want ik ben er zeker van dat ze het geld zouden gebruiken voor andere dingen... en als je het dan ook zelf koopt en aan ze heeft, is er veel kans dat ze het direct naar pawn shop brengen...

Pjottr,

Zo zie ik het ook in grote lijnen, maar toch een paar opmerkingen:

CitaatStel de Filipino zou die zelfde uitkering hier ontvangen dan is hij plotseling stik rijk..

Hier ben ik het niet mee eens, in Belgie krijgt men een uitkering die gelijk is aan het minimum loon, als ik mij niet vergis is dat voor een gezinshoofd 1.070 euro (ergens in die buurt), stel dat dit mij zou overkomen kan ik niet eens al mijn financiële plichten nakomen (denk aan hypotheek en dergelijke), dus de vergelijking gaat niet op, mocht dit systeem in de Filipijnen van toepassing zijn dan zouden zij waarschijnlijk een bedrag uitgekeerd krijgen dat representatief is voor het gemiddelde minimum inkomen, iets in de buurt van 6.000 pesos denk ik dan. Maar ja, dit is niet mogelijk omdat er ook weinigen zijn die een bijdrage leveren.

CitaatArmoede hier is inderdaad van een andere orde. Ik ben doodziek en heb geen geld voor een medische behandeling. Dus ga ik dood.Ik las dat elders al. je moet eerst langs de cashier,lukt dat niet kun je een kist bestellen.
Cru gezegd maar wel realiteit hier.

Is niet alleen de realiteit in de Filipijnen, is ook de realititeit in sommige rijke westerse landen, denk maar aan de USA ... is daar precies hetzelfde. Sociale voorzieningen die wij kennen is typisch voor Europa.

Ik verwacht in elk geval al reacties, van ja maar ... met die lage lonen die de meeste daar hebben is er geen ruimte om geld opzij te zetten voor slechtere tijden, denk aan de eventuele medische zorgen.

Wel, voor velen onder ons, mensen met een gewone job, die misschien misschien 1.500 euro de maand netto verdienen (als het al zoveel is); die hun bijdrage staat ook niet in verhouding tot wat ze ervoor terugkrijgen. Ons systeem is gebaseerd op het sociaal principe, herverdeling van de rijkdom.

Hoe meer men verdient, hoe hoger het belasting percentage (aanslagvoet) wordt, dus zij die beter verdienen en de rijken, die dragen verhoudingsgewijs veel meer bij aan het sociaal systeem.

Dit maakt dat er in de Filipijnen het systeem bestaat dat wanneer je de middelen niet hebt je maar op straat crepeert ... zij die willen ondernemen die hebben het wel goed. Maar naar mijn gevoel wringt hier ook wel een schoentje, men droomt van een leventje zoals in de westerse wereld, maar dit liefst vanuit de hangmat (bij wijze van spreken) ... men denkt dat het hier allemaal vanzelf gaat, ik denk dat er velen het met mij eens zijn dat we der hard moeten voor werken! EN mochten we de ingesteldheid hebben van menig Filipijns heerschap wij het hier ook niet breed zouden hebben. Voeg hier nog aan toe dat menige ouders hun dochters aanzetten om een westerling aan den haak te slaan, waarom gaan werken als de dochter op die manier een geldstroom kan tot stand laten komen. En hier wordt dan vaak de kaart van grote armoede getrokken, inspelen op het sentiment van velen onder ons.

Waar ik zeker niet beweer dat iedereen liever lui dan moe is, zeker niet! Maar ik heb toch wel het idee dat men indien het echt niet moet men liever toch niets doet. Ik wil ook niemand beledigen, het is gewoon een indruk die ik heb.

Dit bedoel ik dus zeker niet. Ik heb na al die jaren hier geleerd geen geld te geven. In een aantal gevallen geef ik nu werk. Wordt er gewerkt dan verdienen ze een inkomen. Wat ze daarmee doen is mijn zaak niet. Wordt er niet gewerkt dan is er ook geen inkomen. Simpel.

In mijn eerder schrijven had ik het over straatkinderen die ik zou willen helpen. Natuurlijk geef je die geen geld. Dat is ook geen helpen.
Je kunt  heel veel mooie dingen doen voor die kinderen maar je moet hier zelf de regie bepalen en in eigen hand houden anders wordt het een mislukking.

Gr
Pjottr...........

Citaat van: Phille op vrijdag 25 juni 2010, 15:02:16
Pjottr,

CitaatStel de Filipino zou die zelfde uitkering hier ontvangen dan is hij plotseling stik rijk..

Hier ben ik het niet mee eens, in Belgie krijgt men een uitkering die gelijk is aan het minimum loon, als ik mij niet vergis is dat voor een gezinshoofd 1.070 euro (ergens in die buurt), stel dat dit mij zou overkomen kan ik niet eens al mijn financiële plichten nakomen (denk aan hypotheek en dergelijke), dus de vergelijking gaat niet op, mocht dit systeem in de Filipijnen van toepassing zijn dan zouden zij waarschijnlijk een bedrag uitgekeerd krijgen dat representatief is voor het gemiddelde minimum inkomen, iets in de buurt van 6.000 pesos denk ik dan. Maar ja, dit is niet mogelijk omdat er ook weinigen zijn die een bijdrage leveren.


Waar ik zeker niet beweer dat iedereen liever lui dan moe is, zeker niet! Maar ik heb toch wel het idee dat men indien het echt niet moet men liever toch niets doet. Ik wil ook niemand beledigen, het is gewoon een indruk die ik heb.

Eens maar als ze dus een op eigen nieveau vergelijkbare uitkering zouden krijgen zeg maar Ps 6000 dan blijft het verhaal precies het zelfde.
Ze leven er van zoals ze dat gewend zijn en wij noemen dat armoede maar voor hen is dat gewoon omdat ze het gewend zijn.

Jouw indruk mbt de 2e quote is in grote lijnen juist maar is misschien ook een beetje gebaseerd op jouw ervaring met jouw Filipijnse omgeving???
In mijn omgeving zie ik ze ook lui hangen in de hangmat en/of in de sabong en/of kaarten en drinken. Maar ik heb van die mensen nooit gehoord dat ze hun dochter nichtje zussen graag met een kano zien om hen dan financieel te onderhouden.
Dus dit moeten we wel relativeren denk ik.

Het is overal bekend hier dat de gemiddelde Filipino (laag op de maatschappelijke ladder) ronduit lui is terwijl de vrouw juist masipag is (hardwerkend)

Citaat
In mijn omgeving zie ik ze ook lui hangen in de hangmat en/of in de sabong en/of kaarten en drinken. Maar ik heb van die mensen nooit gehoord dat ze hun dochter nichtje zussen graag met een kano zien om hen dan financieel te onderhouden.
Dus dit moeten we wel relativeren denk ik.

Ik zeg niet dat het in het algemeen zo is, maar ik heb wel al dergelijke verhalen gehoord. Soms nog erger dan dat, dat ze worden aangezet om in bars te gaan werken.

Het is mij ene keer overkomen dat een moeder haar minderjarige dochter, ik schatte dat ze misschien 14 was aanbood om mee naar de kamer te gaan ... schrijnend is dit, maar het gebeurt wel meer.

CitaatJouw indruk mbt de 2e quote is in grote lijnen juist maar is misschien ook een beetje gebaseerd op jouw ervaring met jouw Filipijnse omgeving???

Mocht dit het geval zijn dan zou ik niet trouwen!

Citaat van: pjottr op vrijdag 25 juni 2010, 14:22:29

Armoede in het westen is nog steeds leven van een Sociale Uitkering. Maar wij zijn gewend met meer of een veelvoud van dat niveau en moeten dus een flinke stap terug en vinden ons zelf dus arm. Echter wonen nog steeds in een stenen huis met tuin of flat, rijden als het enigszins kan ook nog auto zij het een misschien een heel oude maar what the heck; liever een litertje extra benzine maar een lboterhammetje minder en..... we hebben dagelijks te eten. Zal niet zeggen dat het overvloed is maar je kunt er heel oud mee worden. Ook is onze ziektekosten verzekering er nog dus mankeer ik wat dan zal er tenminste medische hulp zijn. Misschien zit armoede bij de westerse mens ook een beetje tussen de oren.
Ik heb het hier dus niet over de schrijnende gevallen die er zeker zijn in onze welvaarts maatschappij. Ik zal dus niet generaliseren.


Pjottr......

Sociale uitkering? Voor loontrekkenden ja, maar voor zelfstandigen noppes. Toen ik 9 jaar geleden de boeken neerlegde van een bedrijf (faillisement) had ik van de ene dag op de andere geen inkomen meer. Geld om het ziekenfonds te betalen had ik ook niet meer, maar ik heb me nooit arm gevoeld want ik had nog een huis achter de hand wat jaren later zou verkocht worden, maar op het moment zelf had ik niets meer. Dus dat van die uitkeringen daar moet ik hard om lachen. Ja ik ken mensen hier die al 20 jaar geen klop meer doen en leven van een uitkering omdat ze voor dat beetje meer in loondienst hun huis niet uit komen. Zo ongelijk verdeeld is het ook hier in vele gevallen.

5 dagen later had ik opnieuw werk en weer een inkomen. Arm, wat is arm? Ik denk dat wij westerlingen niet weten wat arm of honger is.

In de Filippijnen is men nog zo arm niet als sommigen wel denken maar het verschil tussen arm en rijk in Azie is over het algemeen veel groter. Extreem rijk en extreem arm en de middenklasse heeft het echt niet zo slecht. Kijk maar eens in de malls hoeveel "arme" schoonmoeders en vaders daar rondlopen. Maar de echte armen, tja het is heel extreem en triest vooral voor diegenen die willen werken maar geen werk kunnen vinden.

Tja het is maar net met welke subjective ogen je hier naar kijkt. Daarom heeft ieder zo zijn eigen mening en heeft iedereen een beetje gelijk.
Ik spreek namens mijzelf hier en na 15 jaar heb ook ik mij een mening gevormd
Mag wel zeggen, dat ik redelijk geintegreerd ben hier en niet alleen als prive persoon maar ook als wergever.
In iedergeval beleef je zo nog al wat en dat is erg leerzaam.
Blijft mijn mening,dat in het westen er een sociaal vangnet is en hier niet en toch bedruipen die Filipinos zich.Ze zijn bijzonder creatief.
De luiaards heb ik het niet over die kunnen van mij een schop onder de reet krijgen.
Gr
Pjottr........

Citaat van: Rich op vrijdag 25 juni 2010, 16:27:46
In de Filippijnen is men nog zo arm niet als sommigen wel denken

Als ik door Manila rijd, en in de tussenberm van de weg een familie met 3 jonge kinderen op een kartonnen plaat van 2 m2 zie leven, slapen en eten.
Dan denk ik wel dat je kunt zeggen dat die arm zijn ja.
Als ik in de chanties ben, en bij een armzalig huisje naar binnen gluur, en daar een dikke stereo met kareoke en een grootbeeld tv zie staan, denk ik ook van dat valt wel mee.

Admin,

Zou je dit topic toch willen afscheiden van het voorgaande aub en de titel "Armoede in de Filipijnen: Mythe of realiteit" willen gebruiken, het brengt naar mijn gevoel een aardige discussie op, althans voor zij die er een mening over hebben en die ook kenbaar willen maken.

Dank je wel


[admin]Bij deze gebeurd.[/admin]

Citaat van: Phille op vrijdag 25 juni 2010, 15:34:41

Citaat
In mijn omgeving zie ik ze ook lui hangen in de hangmat en/of in de sabong en/of kaarten en drinken. Maar ik heb van die mensen nooit gehoord dat ze hun dochter nichtje zussen graag met een kano zien om hen dan financieel te onderhouden.
Dus dit moeten we wel relativeren denk ik.

Ik zeg niet dat het in het algemeen zo is, maar ik heb wel al dergelijke verhalen gehoord. Soms nog erger dan dat, dat ze worden aangezet om in bars te gaan werken.

Het is mij ene keer overkomen dat een moeder haar minderjarige dochter, ik schatte dat ze misschien 14 was aanbood om mee naar de kamer te gaan ... schrijnend is dit, maar het gebeurt wel meer.

CitaatJouw indruk mbt de 2e quote is in grote lijnen juist maar is misschien ook een beetje gebaseerd op jouw ervaring met jouw Filipijnse omgeving???

Mocht dit het geval zijn dan zou ik niet trouwen!

Soms nog erger dan dat Phille? Het is schering en inslag en dat is al jarenlang het geval maar worden niet altijd aangezet om in bars te werken maar maken zelf die keuze omwille van hun schrijnende toestand. Bijv zieke familieleden enzovoort. Mannen die een minderjarige mee naar hun kamer nemen mogen ze van mij allemaal voor de haaien gooien!
En ze zouden veel strenger moeten zijn voor die zieke geesten.

In de provincie is geen werk en ze trekken naar de grootstad maar vinden ook daar geen werk. Ik kan sommige van die meisjes begrijpen dat ze uit noodzaak in een bar gaan werken.
Maar er is verschil in dat soort werk en met heel wat dingen ben ik het ook niet eens.

En laten de moraalridders nou niet gaan zeggen dat die barmeiden allemaal slecht zijn, want ik heb genoeg "beschaafde" Nederlanders en Belgen nadat ze afscheid namen van hun vrouw op de luchthaven richting Filippijnen, lazerus bijna in hun blote reet en kwijlend van geilheid over de tafel in de bar zien kruipen en  10 dagen later weer terug op de luchthaven aan te komen met een schijnheilig gezicht zeggende tegen hun vrouw die staat te wachten,...........Goh schat wat heb ik je gemist.   Ik heb het hier over vooraanstaande zakenlieden uit Belgie en Nederland.

Toen ik de eerste keer werd uitgenodigd door enkele leveranciers daar ( ik deed import en export) vroegen ze mij of ik het nachtleven van Manila eens wilde zien. Tuurlijk wilde ik dat zien, maar oh oh oh wat een toestanden.

Ik bedoel maar..........het werken in een bar is daar voor velen heel normaal hoor!

Rich,

Daar twijfel ik geen moment aan ... ben ene keer in zo een bar geweest, uit nieuwsgierigheid (is toch een deel van de cultuur, of gebruikte ik dit als excuus  :weetikniet:), is toch anders dan wat wij hier kennen, nen tros wiebelende dames op een podium, en het zat er propvolle met heren van fatsoen  :jajaja:

Tuurlijk joh............niks mis mee.........that's life  :lachen:

Ben het allemaal in grote lijnen met jullie eens maar naar mijn oordeel is het verschil in cultuur die de kortzichtigheid hier met zich meebrengt.

Wij moeten natuurlijk nooit vergeten dat wij uit landen afkomstig zijn waar de natuur ons dwingt om vooruit te moeten kijken. Bijvoorbeeld moesten wij vroeger in de zomer bij wijze van spreken hout hakken om in de winter warm te kunnen zitten. Groenten converseren (wecken) voor de winter als er niets wil groeien. Warme kleding op te bergen voor wanneer deze weer nodig zijn, enzovoort.

Dat gedrag is ons al vele generaties meegegeven en zit als het ware in onze genen in tegenstelling tot de tropische landen waar het altijd min of meer zomer is en veel zaken het hele jaar door groeien.

In plaats van een voorraadje van iets aan te leggen gaat men hier liever afbetalingen aan GSM telefoons, motorfietsen, enzovoort aan, want deze kan je immers verpanden mocht de nood eens aan de man komen is dan de redenatie.

De TV- en andere reclames zorgen er hier ook wel voor dat men eeuwig met een financiële achterstand zit. Net als in onze westerse economieën heeft de commercie hier ook meer geld nodig als de bevolking op kan brengen en voor die rampen is een witneus natuurlijk een hele aantrekkelijke aanwinst in de familie.

Wij hebben veel meer "nesteldriften" meegekregen omdat het huis gezien het andere klimaat voor ons veel meer betekend dan alleen een plaats om bij regen droog te zitten en te slapen.

Bovendien is de werkmentaliteit hier ook totaal anders. Als je ziet hoeveel mensen er op een vrachtwagen zitten die simpelweg bezig zijn om meel, rijst of andere voedingswaren te bezorgen. Als deze dan allemaal een loon moeten verdienen dan is het ook logisch dat de lonen karig zijn. Immers een chauffeur met een bijrijder en een steekwagen kunnen hetzelfde doen als wat nu door een man of 6 uitgevoerd word.
Kijk eens rond bij wegwerkzaamheden en bouwplaatsen, de meesten hangen wat rond en een enkeling werkt. Een man staat draad te buigen voor ijzervlechtwerk en er staan vier man bij te kijken en te wachten om het weg te dragen. Logisch dat alle lonen dan laag blijven.

Veel van de "goede"  Filippijnen werken in het buitenland en veel van de duidelijk minder initiatief rijken blijven hier achter.

Hier zullen nog vele generaties overheen moeten gaan voordat er een wezenlijke verbetering komt. Dan kunnen zij ook net als wij westerlingen veelal gewend zijn werken voor de belastingen, hypotheeklasten, autofinanciering, creditcardschulden, enzovoort.

Het is nu maar net waar geef je de voorkeur aan.........

Citaat van: Rich op vrijdag 25 juni 2010, 16:53:30


En laten de moraalridders nou niet gaan zeggen dat die barmeiden allemaal slecht zijn, want ik heb genoeg "beschaafde" Nederlanders en Belgen nadat ze afscheid namen van hun vrouw op de luchthaven richting Filippijnen, lazerus bijna in hun blote reet en kwijlend van geilheid over de tafel in de bar zien kruipen en  10 dagen later weer terug op de luchthaven aan te komen met een schijnheilig gezicht zeggende tegen hun vrouw die staat te wachten,...........Goh schat wat heb ik je gemist.   Ik heb het hier over vooraanstaande zakenlieden uit Belgie en Nederland.

Vandaag in de krant :



Artikel gaat over een Aussie en zijn bezoekjes aan de   :smiley-philippines:


(http://static1.hln.be/static/FOTO/pe/18/10/3/media_xl_3765153.jpg?20100625093625)



Getrouwde man mag naar de hoeren van rechter


Een man die duizenden dollars spendeerde aan hoertjes en massages moet dat geld niet terugbetalen aan zijn echtgenote. Dat heeft een rechter in Australië beslist. De 58-jarige vrouw vond dat haar man het geld "verbraste" aan bordelen en seksvakanties op de Filippijnen na een huwelijk van 24 jaar en ze eiste via de rechtbank het besteedde geld terug in de gezinsportemonnee, zodat het kon verdeeld worden onder hen.

Rechter Peter Rose oordeelde echter dat de man zijn huwelijksverplichtingen was nagekomen, goed gezorgd had voor hun drie kinderen en dat hij vrij was om zijn geld uit te geven aan wat hij zelf wilde.

De echtgenoot, ook 58, begon met zijn bezoekjes aan prostituees nadat hij in 2007 een schadevergoeding van een miljoen euro had gekregen na een vreselijk auto-ongeval enkele jaren eerder, waarbij hij ernstige verwondingen opliep. Toen was het koppel al uit elkaar, volgens de rechter. (jv)


  :link: (http://img205.imageshack.us/img205/7415/hlnqy4.jpg) (http://www.hln.be/hln/nl/959/Bizar/article/detail/1124771/2010/06/25/Getrouwde-man-mag-naar-de-hoeren-van-rechter.dhtml)

 :kotsen: :kotsen:

CitaatHet is nu maar net waar geef je de voorkeur aan.........

Zo geven filipino's de voorkeur aan een cellphone,tv en karaoke set en het maakt hen niet uit of dat in een golfplaten hutje staat,want als dat wel uitmaakte dan hadden ze het geld wel aan n huis besteed.
Uiteraard wil men een eigen huis en lot maar dan wel door andermans centen verkregen want zelf liggen ze liever lui op de bank, de zoveelste soap te bekijken, dan ook maar te denken aan hun toekomst. Ze hebben immers al wat ze hebben willen,zodra ze beginnen te denken grijpen ze liever naar de microfoon van de karaoke en kopen n fles drank of zo daarvoor het geld niet aanwezig is een fles red horse in een plastic zakje die ze dan opdrinken door n rietje, lekker goedkoop zat worden dat wel.

Da en als n filipino dan al rijk is dan is er ook geen verschil met wersterse ( eerlijk rijk worden doet denk ik niemand) en denkt men wel degelijk na hoe het kapitaal te vergroten waarbij corruptie en uitbuiting de geijkte middelen zijn, ook dat is niet veel anders dan in het westen hoor.

Al met al vraag ik me af of je het wel armoede mag noemen(wij noemen dat zo,maar is dat wel zo?), als men er zelf voor kiest, erin opgegroeid is,dan wel een dergelijke cultuur bewust er op na houdt.
Buiten het feit dat ze het oh zo handig vinden om te kunnen zeggen dat ze arm zijn, weet men niet beter en wil men dat ook niet veranderen, althans niet door zelf de handen uit de mouwen te steken onder voorbehoud dan de vermoeienissen die men zal maken om een ander een rad voor ogen te draaien om zodoende het geld afhandig te maken.

Verder is de nesteldrift net zo groot zo niet groter want n filipina zal gauw zwanger (willen)worden van een goede kandidaat...kip ik heb je en mijn toekomst is zekergesteld.(een van de redenen waarom pinoys zovaak weg lopen.)


M.i. is het derhalve een kwestie van cultuur en mentaliteit ne valt derhalve niet onder de noemer armoede, men kiest er immers voor.
Zelfs een rijke filipino zal zeggen dat hij arm is en zielig doen is hun met de paplepel ingegoten.

Voorlopig hebben ze meer en grotere winkelcentra's dan nederland en belgie samen, met ook nog eens de meest luxe dure winkels, de meeste suv's en een middenstand gezin heeft al een maid,boy en driver. Probeer dat maar eens in Nederland/ Belgie te krijgen dan.

Citaat van: Amice op zondag 27 juni 2010, 07:42:46

CitaatHet is nu maar net waar geef je de voorkeur aan.........

Zo geven filipino's de voorkeur aan een cellphone,tv en karaoke set en het maakt hen niet uit of dat in een golfplaten hutje staat,want als dat wel uitmaakte dan hadden ze het geld wel aan n huis besteed.
Uiteraard wil men een eigen huis en lot maar dan wel door andermans centen verkregen want zelf liggen ze liever lui op de bank, de zoveelste soap te bekijken, dan ook maar te denken aan hun toekomst. Ze hebben immers al wat ze hebben willen,zodra ze beginnen te denken grijpen ze liever naar de microfoon van de karaoke en kopen n fles drank of zo daarvoor het geld niet aanwezig is een fles red horse in een plastic zakje die ze dan opdrinken door n rietje, lekker goedkoop zat worden dat wel.

Da en als n filipino dan al rijk is dan is er ook geen verschil met wersterse ( eerlijk rijk worden doet denk ik niemand) en denkt men wel degelijk na hoe het kapitaal te vergroten waarbij corruptie en uitbuiting de geijkte middelen zijn, ook dat is niet veel anders dan in het westen hoor.

Al met al vraag ik me af of je het wel armoede mag noemen(wij noemen dat zo,maar is dat wel zo?), als men er zelf voor kiest, erin opgegroeid is,dan wel een dergelijke cultuur bewust er op na houdt.
Buiten het feit dat ze het oh zo handig vinden om te kunnen zeggen dat ze arm zijn, weet men niet beter en wil men dat ook niet veranderen, althans niet door zelf de handen uit de mouwen te steken onder voorbehoud dan de vermoeienissen die men zal maken om een ander een rad voor ogen te draaien om zodoende het geld afhandig te maken.

Verder is de nesteldrift net zo groot zo niet groter want n filipina zal gauw zwanger (willen)worden van een goede kandidaat...kip ik heb je en mijn toekomst is zekergesteld.(een van de redenen waarom pinoys zovaak weg lopen.)


M.i. is het derhalve een kwestie van cultuur en mentaliteit ne valt derhalve niet onder de noemer armoede, men kiest er immers voor.
Zelfs een rijke filipino zal zeggen dat hij arm is en zielig doen is hun met de paplepel ingegoten.

Voorlopig hebben ze meer en grotere winkelcentra's dan nederland en belgie samen, met ook nog eens de meest luxe dure winkels, de meeste suv's en een middenstand gezin heeft al een maid,boy en driver. Probeer dat maar eens in Nederland/ Belgie te krijgen dan.

Ik kon het niet beter vertalen, Amice  :thumb:

Citaat van: Amice op zondag 27 juni 2010, 07:42:46

Uiteraard wil men een eigen huis en lot maar dan wel door andermans centen verkregen want zelf liggen ze liever lui op de bank, de zoveelste soap te bekijken, dan ook maar te denken aan hun toekomst. Ze hebben immers al wat ze hebben willen,zodra ze beginnen te denken grijpen ze liever naar de microfoon van de karaoke en kopen n fles drank of zo daarvoor het geld niet aanwezig is een fles red horse in een plastic zakje die ze dan opdrinken door n rietje, lekker goedkoop zat worden dat wel.

Ik zou maar niet tegen mijn vrouw en onze dochter zeggen hoe er hier over hun gedacht wordt.  :thankyoufw5:

Meer en grotere winkelcentra dan in Nederland? Er wonen ook maar een paar mensen meer in heel Metro Manila dan in Nederland. Wist je trouwens dat een overgroot deel van de mall bezoekers helemaal geen geld heeft om iets kopen, alleen maar er heen gaat voor de verkoeling en ontspanning? En hoeveel grote malls staan er nou op bijvoorbeeld Palawan?

Hoeveel procent van de Nederlandse bevolking heeft wel geen twee auto's tot de beschikking? Hoeveel procent van de Filippijnse bevolking heeft uberhaupt een auto tot de beschikking?

Citaat van: Bulldozer op zondag 27 juni 2010, 09:13:48

Citaat van: Amice op zondag 27 juni 2010, 07:42:46

Uiteraard wil men een eigen huis en lot maar dan wel door andermans centen verkregen want zelf liggen ze liever lui op de bank, de zoveelste soap te bekijken, dan ook maar te denken aan hun toekomst. Ze hebben immers al wat ze hebben willen,zodra ze beginnen te denken grijpen ze liever naar de microfoon van de karaoke en kopen n fles drank of zo daarvoor het geld niet aanwezig is een fles red horse in een plastic zakje die ze dan opdrinken door n rietje, lekker goedkoop zat worden dat wel.

Ik zou maar niet tegen mijn vrouw en onze dochter zeggen hoe er hier over hun gedacht wordt.  :thankyoufw5:

Meer en grotere winkelcentra dan in Nederland? Er wonen ook maar een paar mensen meer in heel Metro Manila dan in Nederland. Wist je trouwens dat een overgroot deel van de mall bezoekers helemaal geen geld heeft om iets kopen, alleen maar er heen gaat voor de verkoeling en ontspanning? En hoeveel grote malls staan er nou op bijvoorbeeld Palawan?

Hoeveel procent van de Nederlandse bevolking heeft wel geen twee auto's tot de beschikking? Hoeveel procent van de Filippijnse bevolking heeft uberhaupt een auto tot de beschikking?

Mee eens Buldozer.

Om hier nou te gaan veronderstellen dat alle Filippijnen te lui zijn is erg kort door de bocht. Er zijn er genoeg die wel willen, en goed kunnen werken.

- Kijk maar eens in de bouw hoeveel er daar hard werken en blijven overnachten op de werf in miserabele omstandigheden.............voor een appel en een een ei.
- Bewakingsagenten die 7x12 uur per week op hun benen moeten staan ...............voor een appel en een ei.
- Mijn vriendin die 5 dagen per week van 6.30 tot 17.00 u in het onderwijs staat,.........voor een appel en een ei, en ook in het weekend nog moet werken voor de school en 3 kinderen moet onderhouden, en ook tijdens haar onbetaalde vakantie moet werken om leerlingen te werven voor de school.............GRATIS en voor NIETS! En ja zij is arm zoals wij dat niet kennen of geen flauw benul van hebben. Haar dochter vond een job in de vakantie voor .....jawel voor 3 euro per dag. Ze heeft het niet gedaan.........Ik zou het ook niet gedaan hebben. Je zou van minder lui worden.

Kan hier nog wel een tijdje doorgaan. Luie mensen heb je overal. Lui omdat ze niet willen werken, maar luie mensen kan je ook "maken"

Het zijn maar maar 3 voorbeeldjes, maar probeer maar is één Belg of Nederlander te vinden die dat wil doen..............voor een appel en een ei!

Ik ben het met Buldozer eens dat de stelling van Amice zeker en vast iets te kort door de bocht is, maar het is voor een groot deel waar, maar het zou unfair zijn tov de Filipijnen dit te veralgemenen. Maar het is naar mijn gevoel wel een typische mentaliteit, noem het cultuur.

Wat jij schrijft Rich, jij zal dit beter weten daar je meer ervaring hebt, mijn ervaring beperkt zich tot gesprekken met allerhande mensen tijdens mijn bezoekjes daar; is zeker niet vanuit een ervaring daar effectief te wonen, toch denk ik dat het voor 'appel & ei' werken gerelativeerd moet worden.

Het is zeker een feit dat de arbeiders daar niet de bescherming genieten van overheid en vooral vakbonden, het zou beter zijn dat men zich daar ook wat beter organiseert en dan zouden de werkomstandigheden ook sterk verbeteren. Op veel vlakken kan er ontzettend veel verbeterd worden dat ga je mij niet horen zeggen.

En toch is het verkeerd om te zeggen dat ze voor een appel en ei moeten werken, ja in vergelijking met ons lonen, maar kijk is naar de lonen van veel arbeiders hier en dan heb ik het niet over arbeiders in de grote organisaties maar die dat werken voor kleine KMO's en zelfstandigen; een loon van 1.200 euro netto is geen uitzondering, zeker voor de laag geschoolden en anderen. En geef toe, hier met 1200 euro rondkomen is ook niet evident, kan je ook als werken voor een appel en ei omschrijven.

Het blijft wel een feit dat de sociale zekerheid waar wij van kunnen genieten alleen maar over gedroomd kan worden in de Filipijnen.

Het is ook een feit dat de middenstand, zij die een beter inkomen hebben kunnen verwerven, vaak door eerst jaren overseas te gaan werken en in mindere gevallen zij (vrouwen dan meestal) nen rijke westerling aan den haak kunnen slaan hebben, die zich daar gaan vestigen is; evenzeer hun eigen volk voor een 'appel & ei' te werk stellen; denk aan maid, driver, nanny, etc ...

Ook moet men eens kijken hoeveel mensen er tewerkgesteld zijn in bepaalde bedrijven, het valt mij telkens op met hoeveel men wel aan het werken is in een restaurant; waar ik vaak den indruk heb dat de helft er gewoon is om den hoop te vullen! Soms heb ik den indruk dat werk een bezigheidstherapie is  :floet:

CitaatHoeveel procent van de Nederlandse bevolking heeft wel geen twee auto's tot de beschikking? Hoeveel procent van de Filippijnse bevolking heeft uberhaupt een auto tot de beschikking?

Hoeveel van al die dat twee auto's hebben is er op zen minst één ervan een firmawagen? Hoeveel van de BeNeLux gezinnen gaan met zen twee hard werken om zich die luxe te kunnen veroorloven? Want dat is ook anders denk ik. Is het vaak niet zo dat in vele gezinnen de man gaat uitwerken en de vrouw voor het gezin zorgt? Vooral in het provincie leven is dat zeer gangbaar, ik kan mij vergissen natuurlijk  :weetikniet: Je zou je ook de vraag kunnen stellen, hoeveel van de Belgen/Nederlanders hebben een bromfiets (in welke varient dan ook) ? Want dat is daar (in de Filipijnen) het vervoersmiddel bij uitstek  :jajaja: Dus welvaart uitdrukken in aantal auto's per capita is ook niet de juiste methode; zoals ik al vaak eerder heb aangegeven, kenmerken van onze welvaart kunnen nu eenmaal niet geprojecteerd worden naar andere culturen. Ons bestedingspatroon is nu eenmaal anders, eerst zorgen voor een dak boven ons huis, zoals men zegt, een Belg is geboren met een baksteen in zijn maag en dan andere luxe zaken. Ook is het zo, hoeveel van die wagen eigenaars hebben hun stalen ros via een financiering geregeld, want ook hier leeft men meer en meer op krediet, zelfs voor het aanschaffen van onnodige gadgets; loop maar eens rond in de grote ketens, daar gooit men de financieringen rond de oren  :jajaja:!

Ik vind dat er daar toch heel veel auto's rondrijden, misschien heeft 40 a 50% nen auto daar, gelukkig maar, het is er al één en al chaos, stel dat iedereen er eentje zou hebben, ik wil het mij niet voorstellen.

Citaat van: Phille op zondag 27 juni 2010, 10:55:03

En toch is het verkeerd om te zeggen dat ze voor een appel en ei moeten werken, ja in vergelijking met ons lonen, maar kijk is naar de lonen van veel arbeiders hier en dan heb ik het niet over arbeiders in de grote organisaties maar die dat werken voor kleine KMO's en zelfstandigen; een loon van 1.200 euro netto is geen uitzondering, zeker voor de laag geschoolden en anderen. En geef toe, hier met 1200 euro rondkomen is ook niet evident, kan je ook als werken voor een appel en ei omschrijven.

Hier met 1200 euro rondkomen is ook niet evident, akkoord maar niet te vergelijken met mijn stelling. Hier woont dergelijke persoon nog menselijk. Daar echter in een hut zonder badkamer en enige comfort, riolering enz. Noem mij één Belg of Nederlander die in zulke omstandigheden wilt wonen. Ik vind het mensonwaardig dat als je een goeie full time job hebt, je daar in zulke omstandigheden moet leven. Als ze dan een karaoke-installatie kopen gaat men dat hier vergelijken met de aankoop van een huis.

Laat ze in Godsnaam zingen en lachen..........het is dikwijls het enige wat ze nog hebben. Hier heeft men alles en lopen de mensen met een smoel rond ofdat ze een dwijl hebben opgegeten!

Voor een appel en een ei......ook gezien vanuit de context werkomstandigheden.

Citaat van: Phille op zondag 27 juni 2010, 10:55:03
Ik vind dat er daar toch heel veel auto's rondrijden, misschien heeft 40 a 50% nen auto daar, gelukkig maar, het is er al één en al chaos, stel dat iedereen er eentje zou hebben, ik wil het mij niet voorstellen.

40% a 50% nen auto ? alg ge dat denkt hebt ge inderdaad een vertekend beeld , 4a 5% is er minder naast.

Citaat van: Phille op zondag 27 juni 2010, 10:55:03

En toch is het verkeerd om te zeggen dat ze voor een appel en ei moeten werken, ja in vergelijking met ons lonen, maar kijk is naar de lonen van veel arbeiders hier en dan heb ik het niet over arbeiders in de grote organisaties maar die dat werken voor kleine KMO's en zelfstandigen; een loon van 1.200 euro netto is geen uitzondering, zeker voor de laag geschoolden en anderen. En geef toe, hier met 1200 euro rondkomen is ook niet evident, kan je ook als werken voor een appel en ei omschrijven.

op de filippijnen werken velen voor veel minder als het wettelijk minimumloon , lonen van 70 php per dag , het is inderdaad zoals Phille zegt op de filippijnen moeten ze niet werken voor een appel en een ei , niet wat hij bedoelt maar ze moeten werken voor nog veel minder dan een appel en een ei.

Citaat van: Phille op zondag 27 juni 2010, 10:55:03
Het is zeker een feit dat de arbeiders daar niet de bescherming genieten van overheid en vooral vakbonden, het zou beter zijn dat men zich daar ook wat beter organiseert en dan zouden de werkomstandigheden ook sterk verbeteren. Op veel vlakken kan er ontzettend veel verbeterd worden dat ga je mij niet horen zeggen.

Zij die streven voor de verbetering van het lot van de armen worden daar ook vaak vermoord.

Citaat van: Phille op zondag 27 juni 2010, 10:55:03
: Je zou je ook de vraag kunnen stellen, hoeveel van de Belgen/Nederlanders hebben een bromfiets (in welke varient dan ook) ? Want dat is daar (in de Filipijnen) het vervoersmiddel bij uitstek  :

Rijden met een bromfiets wordt in Belgie aanzien als een teken van armoede , enkel een zware moto voor in het weekend , in de jaren vijftig reed men hier ook meer met een bromfiets , er waren eigen fabrieken (flandria , superia enz) , toen de welvaart steeg is men echter overgeschakeld van bromfiets naar auto ;

Citaatop de filippijnen werken velen voor veel minder als het wettelijk minimumloon , lonen van 70 php per dag , het is inderdaad zoals Phille zegt op de filippijnen moeten ze niet werken voor een appel en een ei , niet wat hij bedoelt maar ze moeten werken voor nog veel minder dan een appel en een ei.

Dan moeten ze maar eens beginnen met op de barricades te gaan staan he, dan moeten ze maar eens met zen allen gaan samenspannen; want wie betaalt die mensen, meestal Filipijnse ondernemers dacht ik toch ... of ben ik op dit vlak ook weer verkeerd! In andere woorden, de rijke klasse buit de armen uit!

Sinds wanneer kent men een echte democratie in de Filipijnen? Misschien speelt de onderdrukking door buitenlandse mogendheden een zeer belangrijke rol (300 jaar overheerst door de Spanjaarden, dan tot aan de 2de Wereldoorlog door de Amerikanen). Als ik het goed heb zijn de Filipijnen onafhankelijk geworden in 1946, en in 1965 is er een dictator aan de macht gekomen. Cory Aquino wordt op 25 februari 1986 (na Peoples Revolution) aangesteld als president.  Gezien zij geen echte kennis heeft van politiek komt het land nog meer te vervallen en blijft de corruptie heersen. Op haar beurt werd zij opgevolgd door Fidel V. Ramos in 1992, na de presidents-verkiezingen. Na de verkiezingen van 1998 ging president onder de naam Joseph  Ejercito  Estrada beter bekend als Erap.

Filipijns zelfbestuur is een recent fenomeen, is eigenlijk maar een paar decennia, waarschijnlijk heeft de Filipijnse gemeenschap gewoon tijd nodig om te leren omgaan met een vrije democratie en het principe van economische ontwikkeling en ondernemerschap. Ik heb zo een vermoeden dat dit al veel verder geëvolueerd is in de grote steden en dit nog niet doorgedrongen is in de provincies.

Ik weet niet hoe de situatie vandaag is, waarschijnlijk zal er nog steeds veel corruptie zijn, maar laat ons hopen dat dit meer en meer zal verdwijnen onder internationale druk.

Als wij naar onze eigen geschiedenis kijken dan waren de toestanden voor de jaren 50 ook niet bepaald rooskleurig te noemen, vrouwen hebben pas stemrecht verworven in 1948!  :jajaja:, om maar één voorbeeldje aan te halen.

Vroeger, heel lang geleden, in de periode rond 1900 toen waren de arbeidsvoorwaarden hier in onze regio's ook zeer erbarmelijk, een mensenleven in de fabriek meer of minder was van geen tel, kinderarbeid was de normaalste zaak van de wereld; kijk maar hoe dat gebracht wordt in de film "Daems"!

Citaat van: ladgar op zondag 27 juni 2010, 11:38:26

Rijden met een bromfiets wordt in Belgie aanzien als een teken van armoede , enkel een zware moto voor in het weekend , in de jaren vijftig reed men hier ook meer met een bromfiets , er waren eigen fabrieken (flandria , superia enz) , toen de welvaart steeg is men echter overgeschakeld van bromfiets naar auto ;

Tijdens de jaren 70 werd er door de jeugd zeer veel met de bromfiets gereden. De 16 tot 18 jarigen. De Mobylette was populair bij de meisjes tot de valhelm werd verplicht.

CitaatMeer en grotere winkelcentra dan in Nederland? Er wonen ook maar een paar mensen meer in heel Metro Manila dan in Nederland. Wist je trouwens dat een overgroot deel van de mall bezoekers helemaal geen geld heeft om iets kopen, alleen maar er heen gaat voor de verkoeling en ontspanning? En hoeveel grote malls staan er nou op bijvoorbeeld Palawan?

Hoeveel procent van de Nederlandse bevolking heeft wel geen twee auto's tot de beschikking? Hoeveel procent van de Filippijnse bevolking heeft uberhaupt een auto tot de beschikking?

Dus omdat het rijke nederland te weinig mensen heeft en de filippijnen dus wel, die volgens jou dus niks besteden in de filippijnse malls zijn er geen malls in nederland?
Hoe kunnen die malls dan blijven bestaan dan in de phils?

Verklaar:
hoe kan het toch dat het verkeer altijd vast staat in manila?
Volgens mij hebben dit soort verklaringen meer te maken met cognitieve dissonantie dan realiteitszin

CitaatOm hier nou te gaan veronderstellen dat alle Filippijnen te lui zijn is erg kort door de bocht. Er zijn er genoeg die wel willen, en goed kunnen werken.

- Kijk maar eens in de bouw hoeveel er daar hard werken en blijven overnachten op de werf in miserabele omstandigheden.............voor een appel en een een ei.
- Bewakingsagenten die 7x12 uur per week op hun benen moeten staan ...............voor een appel en een ei.
- Mijn vriendin die 5 dagen per week van 6.30 tot 17.00 u in het onderwijs staat,.........voor een appel en een ei, en ook in het weekend nog moet werken voor de school en 3 kinderen moet onderhouden, en ook tijdens haar onbetaalde vakantie moet werken om leerlingen te werven voor de school.............GRATIS en voor NIETS! En ja zij is arm zoals wij dat niet kennen of geen flauw benul van hebben. Haar dochter vond een job in de vakantie voor .....jawel voor 3 euro per dag. Ze heeft het niet gedaan.........Ik zou het ook niet gedaan hebben. Je zou van minder lui worden.

Kan hier nog wel een tijdje doorgaan. Luie mensen heb je overal. Lui omdat ze niet willen werken, maar luie mensen kan je ook "maken"

Het zijn maar maar 3 voorbeeldjes, maar probeer maar is één Belg of Nederlander te vinden die dat wil doen..............voor een appel en een ei!

We hebben het hier over armoede toch?
Als diegene die willen werken ook werken beginnen ze daarmee ook de armoede te ontsteigen.
Voor n appel en n ei is enkel vanuit je eigen optiek t.o.v. het westen, maar stel nou eens voor dat er landen zijn die meer gaan betalen voor dezelfde functie als jij nu bekleed, dan werk jij toch ook mooi voor n appel en en ei? of niet soms? Sterker nog wie zegt dat in de optiek van het bedrijf en de politiek waar jij nu voor werkt  je dat nu al niet doet?

Luie mensen kun je maken dat ben ik met je eens en daarvan is de filippijnse cultuur een goed voorbeeld.

Als vervolgens die belg of nederlander die appel en ei goed kan gebruiken dan zal ook die daarvoor werken en misschien is dat dichter bij dan je denkt een crisis is er niet voor niets en ook niet zomaar.

Anekdote:
sprak n paar dagen geleden n ondernemer uit nederland die me vertelde dat klanten hem vroegen waarom hij smorgens de ramen van de deuren van zijn zaak waste en dat niet door zijn personeel liet doen...zijn antwoord was dat dat de eerste 25 euro waren die hij die dag verdiende.
Hoogmoed komt tenslotte laag ten val.

CitaatHet blijft wel een feit dat de sociale zekerheid waar wij van kunnen genieten alleen maar over gedroomd kan worden in de Filipijnen.

Zouden ze er ook van dromen hoeveel dat dan kost per hoofd gezin?
Flauwekul om zulke vergelijkingen te maken.
Normaliter heeft n normaal werkende filipino ook phil health care en SSS pensioen hoor, enkel wel in verhouding tot hun salaris.

Citaat van: Amice op zondag 27 juni 2010, 14:48:32


Luie mensen kun je maken dat ben ik met je eens en daarvan is de filippijnse cultuur een goed voorbeeld.

Ik denk dat het met luiheid weinig uit te staan heeft, het is volgens mij een kwestie van generaties lang opgegroeid zijn in een zorgeloze cultuur en men berust daar gemakkelijk in.

Citaat van: Amice op zondag 27 juni 2010, 14:48:32

CitaatOm hier nou te gaan veronderstellen dat alle Filippijnen te lui zijn is erg kort door de bocht. Er zijn er genoeg die wel willen, en goed kunnen werken.

- Kijk maar eens in de bouw hoeveel er daar hard werken en blijven overnachten op de werf in miserabele omstandigheden.............voor een appel en een een ei.
- Bewakingsagenten die 7x12 uur per week op hun benen moeten staan ...............voor een appel en een ei.
- Mijn vriendin die 5 dagen per week van 6.30 tot 17.00 u in het onderwijs staat,.........voor een appel en een ei, en ook in het weekend nog moet werken voor de school en 3 kinderen moet onderhouden, en ook tijdens haar onbetaalde vakantie moet werken om leerlingen te werven voor de school.............GRATIS en voor NIETS! En ja zij is arm zoals wij dat niet kennen of geen flauw benul van hebben. Haar dochter vond een job in de vakantie voor .....jawel voor 3 euro per dag. Ze heeft het niet gedaan.........Ik zou het ook niet gedaan hebben. Je zou van minder lui worden.

Kan hier nog wel een tijdje doorgaan. Luie mensen heb je overal. Lui omdat ze niet willen werken, maar luie mensen kan je ook "maken"

Het zijn maar maar 3 voorbeeldjes, maar probeer maar is één Belg of Nederlander te vinden die dat wil doen..............voor een appel en een ei!

Luie mensen kun je maken dat ben ik met je eens en daarvan is de filippijnse cultuur een goed voorbeeld.

Niet enkel de Filippijnse cultuur. Het stikt hier ook van de luierikken die al jaren niets doen, en van een uitkering leven, en dat komt hier door de overheid. Dat zijn meestal mensen die een grote mond hebben van de zelfstandigen omdat die het zo rijk hebben maar in vele gevallen te lam zijn om een poot uit uit te steken.

In metro Manila wonen ongeveer 15 miljoen mensen. Laten we zeggen dat van die 15 miljoen 5% welvarend leeft. Dan houd je nog 750000 mensen over die iedere dag naar de mal kunnen gaan en wel alles kopen wat ze willen. Ter vergelijking heel Amsterdam heeft maar 800000 mensen. En hoeveel winkelcentra en winkelstraten heb je wel niet in Amsterdam? Vergeet niet dat men juist de shoppingmalls bouwd ter bescherming voor de hitte en winkelstraten juist ontbreken in de Filippijnen.

Moet ik nou echt verklaren waarom het verkeer altijd vast staat in Manila? Weg is idioot geconstrueerd, rijbanen die opeens ophouden. Bussen, jeepneys en taxis die overal stoppen, veel langzaam verkeer op de weg. Moet je eens tijdens de spits op de snelweg in Nederland kijken wat er gebeurd als er een rijstrook niet gebruikt kan worden. In de Filippijnen kan er continue meerdere rijstroken niet gebruikt worden omdat er van alles op stil staat.

Ik persoonlijk ken eigenlijk alleen maar mensen (in de Filippijnen) die hard voor hun geld werken of gewerkt hebben. Geen mensen die lopen te lanterfanten en alleen maar bier lopen te zuipen en in hun hangmat liggen. Voor die mensen is het schandalig dat ze zo worden neergezet.

Ohja, en mijn vrouw werkt niet in de Filippijnen. Waarom? Als ze gaat werken krijgt ze het minimumloon, dat is zo'n 3 euro per dag, dat maakt 90 euro in de maand. Is dat de moeite als ik dat binnen een dag verdien? Is ze nu lui dat ze niet werkt?

Citaat van: Amice op zondag 27 juni 2010, 14:58:27
Normaliter heeft n normaal werkende filipino ook phil health care en SSS pensioen hoor, enkel wel in verhouding tot hun salaris.

We hebben een maid in dienst. Heeft die Phil health care? Heeft die SSS? Nee hoor en alle andere maids bij andere in dienst hebben dat ook niet. Het geld dat ze verdiend geeft ze grotendeels weg aan haar familie en spaart dus niets voor later. Kan je het haar kwalijk nemen dat ze vroeger niet naar school geweest is en daardoor erg dom is en geen beter werk dan maid kan krijgen? Kan je het haar kwalijk nemen dat ze haar verdiende geld aan haar ouders geeft die te oud zijn om te werken? Is ze nou arm of is ze rijk?

CitaatIn metro Manila wonen ongeveer 15 miljoen mensen. Laten we zeggen dat van die 15 miljoen 5% welvarend leeft. Dan houd je nog 750000 mensen over die iedere dag naar de mal kunnen gaan en wel alles kopen wat ze willen. Ter vergelijking heel Amsterdam heeft maar 800000 mensen. En hoeveel winkelcentra en winkelstraten heb je wel niet in Amsterdam? Vergeet niet dat men juist de shoppingmalls bouwd ter bescherming voor de hitte en winkelstraten juist ontbreken in de Filippijnen.

Op wat heb je die 5% gebaseerd Bulldozer?

Hier een lijstje van alle malls die je kan vinden in Makati, ok ik geeft toe, is het rijkere deel van Manilla, maar ik ga ervan uit dat die 5% waarover jij het hebt daar dan ook te vinden zijn;

A.Venue Mall
Glorietta
Makati Cinema Square
Greenbelt (die hebben er eigenlijk 5 in totaal dacht ik)
Park Square
SM Makati
Waltermart Makati
The Landmark
Paseo Center
Paseo de Magallanes Commercial Center
Power Plant Mall
LRI Business Plaza
Guadalupe Commercial Center

Dus 13 in totaal voor een populatie van 500.000 inwoners; ik zou ook kunnen opzoeken hoe het gesteld is met het aantal malls in andere delen van metro manilla.

Dus mochten er maar 750.000 potentiele echte klanten zijn in de regio Metro Manilla dan denk ik dat zo een groot aantal Malls geen reden van bestaan hebben.

CitaatEn hoeveel winkelcentra en winkelstraten heb je wel niet in Amsterdam?

En dit klopt niet helemaal, het niet bestaan van winkels in de straten is niet juist, dan heb je niet goed rond gekeken, in heel wat wijken heb je wel degelijk kleinere shops waar men dingen kan kopen. Voeg daar nog al de convenience stores toe (en die vind je bij wijze van spreken op elke hoek van de straat) en straat verkopers dan heb je een heel breed aanbod in de straat voor jan modaal. Willen wij daar als westerling rondlopen, nee niet echt; maar voor de gewone burger bestaat dit wel.

CitaatWe hebben een maid in dienst. Heeft die Phil health care? Heeft die SSS? Nee hoor en alle andere maids bij andere in dienst hebben dat ook niet. Het geld dat ze verdiend geeft ze grotendeels weg aan haar familie en spaart dus niets voor later. Kan je het haar kwalijk nemen dat ze vroeger niet naar school geweest is en daardoor erg dom is en geen beter werk dan maid kan krijgen? Kan je het haar kwalijk nemen dat ze haar verdiende geld aan haar ouders geeft die te oud zijn om te werken? Is ze nou arm of is ze rijk?

En Buldozer, als wij nieuwsgierig mogen zijn, hoeveel verdient die maid bij jou zoal?

3 euro per dag  :lachen:

Peso 2750 per maand en dan heeft ze uiteraard ook kost en inwoning.

Maar om even terug te komen of de Filippijnen arm zijn of niet. Geen 24 uur per dag beschikken over electriciteit, water of verwarming van het huis (in de filippijnen dus airco) wordt toch wel gezien als arm hier in Nederland. In dat op zicht zijn er dus een hele zooi Filippijnen arm.

Ik vermoed dat deze topic een gebed zonder einde gaat worden want de levensstijl en cultuur van het westen kan je niet vergelijken en afmeten aan de Aziatische.

Het is appels met peren vergelijken.

CitaatHoe kunnen die malls dan blijven bestaan dan in de phils?

"In 2009, the amount of $17.348 billion was sent to the Philippines by Overseas Filipinos, highest among prior years"

Citaat van: boomerang op zondag 27 juni 2010, 17:19:10
Ik vermoed dat deze topic een gebed zonder einde gaat worden want de levensstijl en cultuur van het westen kan je niet vergelijken en afmeten aan de Aziatische.

Het is appels met peren vergelijken.

Waarom niet , wat is er dan zo verschillend , in Brunei, Hong Kong , Japan , Z-Korea , Singapore is men welstellend en dat is daar ook Azie

In Belgie is er steeds politieke weerstand geweest tegen de oprichting van shoppingcenters , in Antwerpen mocht er geen komen , enkel buiten Antwerpen in Wijnegem is er een kunnen komen. Daar heeft het NCMV (unizo ) voor gezorgd.
Als argument afkomen met meer shoppingmalls gaat niet op omdat het in Belgie haast verboden was.
Er zijn in Belgie wel veel mooie winkelstraten in alle gemeenten , ook de baanwinkels vormen echte shopping boulevards.
Er is ook altijd een grendelwet geweest tegen grote verkoopsoppervlakten.

Citaat van: Phille op zondag 27 juni 2010, 15:44:50
En dit klopt niet helemaal, het niet bestaan van winkels in de straten is niet juist, dan heb je niet goed rond gekeken, in heel wat wijken heb je wel degelijk kleinere shops waar men dingen kan kopen. Voeg daar nog al de convenience stores toe (en die vind je bij wijze van spreken op elke hoek van de straat) en straat verkopers dan heb je een heel breed aanbod in de straat voor jan modaal. Willen wij daar als westerling rondlopen, nee niet echt; maar voor de gewone burger bestaat dit wel.

De filippijnse Nieuwstraat en Meir dat waren CM Recto in Manila en Colonstreet in Cebu, die zijn nu volledig in verval ten gevolge ook van de shoppingcenters . Op de Filippijnen zijn geen deftige winkelstraten meer , ja er zijn nog veel straten met winkeltjes  , die winkeltjes zijn echter een vorm verdoken werkloosheid , ze brengen haast niets op , maar men hoopt toch iets te kunnen verdienen omdat men nergens anders werk vindt. In 1900 was er in Belgie per 8 volwasssen mannen één café , die kunnen ook niet veel verdient hebben dat was ook verdoken werkloosheid.

Citaat van: Phille op donderdag 24 juni 2010, 17:36:49
In Mindanao ben ik in een echt provincie dorpje geweest, Balingasag, Misamis Oriental; en ja de omstandigheden zijn er niet zo luxueus als bij ons, vooral dan vertaald in huisvesting; ik was daar toen op bezoek om met mijn vriendin haar ouders kennis te maken; het deel waar zij wonen bestond uit voornamelijk naar onze normen barakken, tegen elkaar geslagen houten planken en golfplaten dak. Komt armoedig over, maar ik kan niet zeggen dat ik echt armoedige toestanden gezien heb. Men leeft gewoon anders! Hier in Europa is het contrast in huisvesting tussen Noord en zuid ook erg groot.

Ik ben ook al in die buurt geweest , in de Canopy Walk in Claveria , bij Salay handmate paper en op weg naar Camiguin . Ik heb er wel veel armoede gezien , het heeft ook te maken met wel willen zien.
het contrast in de huisvesting tussen noord en zuid in europa is een gevolg van verschil in welstand.
Als men daar woont in armoedige barakken is dat wel een bewijs van armoede , de rijke filippino's wonen in grootse mansions.
De redenering van Phille is : men leeft armoedig , men leeft gewoon anders , dus men is niet arm.
Louis XIV die woonde in een groot kasteel  in Versailles , de Franse koningen leefden allen zo , Louis XIV was niet rijk

Citaat van: Bulldozer op zondag 27 juni 2010, 16:59:23
Peso 2750 per maand en dan heeft ze uiteraard ook kost en inwoning.

PhP 91 per dag (â,¬ 1,50 ) Is het in de Filippijnen niet zo dat SSS door de werkgever dient te worden voldaan?
Kan men eigenlijk niet stellen dat de maids allemaal in het zwart werken? Ze worden onder het officiële loon uitbetaald zonder sociale bijdrages (SSS en Health Care). Deze situatie blijft bestaan omdat men verwijst naar "de anderen". Dit is niet bedoeld als persoonlijke kritiek maar je zegt zelf dat je vrouw daarom niet in de Filippijnen werkt.

CitaatWe hebben een maid in dienst. Heeft die Phil health care? Heeft die SSS? Nee hoor en alle andere maids bij andere in dienst hebben dat ook niet. Het geld dat ze verdiend geeft ze grotendeels weg aan haar familie en spaart dus niets voor later. Kan je het haar kwalijk nemen dat ze vroeger niet naar school geweest is en daardoor erg dom is en geen beter werk dan maid kan krijgen? Kan je het haar kwalijk nemen dat ze haar verdiende geld aan haar ouders geeft die te oud zijn om te werken? Is ze nou arm of is ze rijk?

Dit is niets anders dan moderne slavernij!!!  :jajaja: Goed wetende dat men met een 2.750,00 pesos helemaal niet kan leven, maar juist ze is te dom om te beseffen dat ze uitgebuit wordt, wel handig  :jajaja: en dit noem ik dus erg arm ... als rijke westerling lekker gebruik (eigenlijk is misbruik is een beter woord) van de domheid van de lokale bevolking! Je moet er trots op zijn, ahja ik vergeet het haast; de anderen doen het ook! En zolang er geen regeltjes komen vanuit de overheid, die daar geen tijd voor hebben omdat ze bezig zijn met hoe kunnen wij ons verrijken! Maar goed, wie ben ik om dit in vraag te stellen  :denk:, iedereen doet wat hij zelf wilt denk ik maar; zou ik hetzelfde doen; ik weet het niet  :weetikniet: hiervoor zal ik toch eerst mijn westerse knopje moeten omdraaien. Men kan z'n geweten sussen met het feit dat de anderen het ook doen en als ze die job als maid niet zou hebben dan zou ze helemaal geen inkomen hebben; magere troost  :jajaja:

Met geld in de hand is het een fijn leven in de Filipijnen!

CitaatOhja, en mijn vrouw werkt niet in de Filippijnen. Waarom? Als ze gaat werken krijgt ze het minimumloon, dat is zo'n 3 euro per dag, dat maakt 90 euro in de maand. Is dat de moeite als ik dat binnen een dag verdien? Is ze nu lui dat ze niet werkt?

Nu om deze vraag te beantwoorden, zonder die informatie van die meid zou ik gezegd hebben, helemaal niet; met die extra informatie ... wat denk je dat ik daarvan vindt?

CitaatHoeveel procent van de Nederlandse bevolking heeft wel geen twee auto's tot de beschikking? Hoeveel procent van de Filippijnse bevolking heeft uberhaupt een auto tot de beschikking?

Om hier nog een extra antwoord te geven, welk percentage van de Belgische/Nederlands bevolking kan zich personeel veroorloven? Iedereen die een beetje een inkomen heeft in de Filipijnen houdt er maid op na, als ze kinderen hebben een nanny of meerdere, en een driver is ook geen uitzondering; allemaal in het zwart, zwaar onderbetaal  :denk:

Wat ben ik blij dat ik dit topic heb geopend, ik leer heel veel bij  :jajaja:  :thumb:

CitaatIk ben ook al in die buurt geweest , in de Canopy Walk in Claveria , bij Salay handmate paper en op weg naar Camiguin . Ik heb er wel veel armoede gezien , het heeft ook te maken met wel willen zien.
het contrast in de huisvesting tussen noord en zuid in europa is een gevolg van verschil in welstand.
Als men daar woont in armoedige barakken is dat wel een bewijs van armoede , de rijke filippino's wonen in grootse mansions.
De redenering van Phille is : men leeft armoedig , men leeft gewoon anders , dus men is niet arm.
Louis XIV die woonde in een groot kasteel  in Versailles , de Franse koningen leefden allen zo , Louis XIV was niet rijk

Heb ik nooit beweerd! Er is wel degelijk armoede, ga ik niet ontkennen, maar is het van die orde dan men ons graag laat geloven, of wordt het armoedig beeld niet te vaak misbruikt in een relatie tussen een westerling en een filipina? Dat is mijn stelling!  :atyourservice:

Phille, of ze nu arm zijn of lui of gewoon anders leven, wat maakt het uit.  Feit is dat jij met een Filipina huwt en dat zij veel opgeeft om jou een gelukkig leven te schenken. In hun cultuur zijn waarden als pakikisama (samenhorigheidsgevoel) en pakikipagkaisa (solidariteit) héél belangrijk.  Als jij ook je vrouwtje écht gelukkig wilt maken, moet je een financiële steun aan de familie vanzelfsprekend vinden.  Doe je dit niet dan leg je meteen een zware druk op jullie verhouding.  Jij houdt van haar dus dan neem je dit erbij.  Zij houdt van jou dus zij moet zich ook volledig aanpassen in een voor haar vreemde Westerse cultuur.  Hiermee heb ik niets gezegd over hoe groot deze financiële steun moet zijn.  Dat is voor elk koppel verschillend en dat moeten jullie zelf bespreken.  Maar geloof mij, het vanzelfsprekend vinden van financiële steun (hoe klein of hoe groot ook) zal jezelf veel kwellingen ontnemen en je krijgt er een stralende echtgenote voor in de plaats.  Doe je dit niet dan blijkt dit (geen financiële steun) veelal een bron van ergernis te zijn voor beiden wat enorm kan wegen op jullie relatie.  Best is om goede afspraken te maken en je vrouwtje zelf verantwoordelijkheid geven over het beheren van dit familiebudget.
Da's mijn mening na 16 jaar gelukkig huwelijk. Persoonlijk heb ik ook meer voldoening aan het feit dat mijn schoonzusjes dankzij mij hebben kunnen studeren dan dat ik dit geld uitgeef aan materiële zaken. Maar anderen zullen waarschijnlijk er een andere mening op na houden.

Ook hier ben ik het je mee eens baliw, daar sta ik volledig achter, maar het mag geen doel op zich zijn en steun alleen binnen wat mogelijk is! Daar ik het onderwerp "geld" vaak aanhaal wilt niet zeggen dat ik niet bereid ben in steun te voorzien, reeds nu voorzie ik in een budget dat ze naar eigen wens mag beheren!

De enige reden waarom ik er zoveel vragen bij stel is omdat ik geen enkele ervaring heb met een relatie met een Filipina. Zoals iedereen hoort men verhalen, maar ik heb niet de gewoonte mij daardoor te laden leiden. De ervaringen van al de forumleden zijn volgens mij een bron van informatie die veel betrouwbaarder is.

En ja, mijn stellingen kunnen soms iets te algemeen geformuleerd zijn, de reacties erop vind ik zeer leerrijk, met dank aan alle forumleden!

Citaat van: Baliw-katok op zondag 27 juni 2010, 21:45:45
Persoonlijk heb ik ook meer voldoening aan het feit dat mijn schoonzusjes dankzij mij hebben kunnen studeren dan dat ik dit geld uitgeef aan materiële zaken. Maar anderen zullen waarschijnlijk er een andere mening op na houden.

Ieder kent zijn grenzen en ieder doet wat ie doet, voor wat mezelf betreft tot op een bepaalde hoogte.

1 maand geleden stuurde ik mijn vriendin geld zodat haar dochter nu haar studies kan afmaken. Toen ik met mijn vriendin chatte kwam haar dochter ineens voor de cam om mij uitvoerig te bedanken. Een kind hoort naar school te gaan vind ik want dat is hun toekomst,  maar ik wist dat het financieel echt niet kon.

De voldoening waar je het over hebt Baliw Katok is enorm en ook voor mij veel belangrijker dan dat ik bijvoorbeeld de grootste flatscreen TV in huis zou halen.

Kunnen geven in zo'n geval maakt ons rijk vanbinnen  :thumb:

Citaat van: Rich op zondag 27 juni 2010, 22:13:21
Kunnen geven in zo'n geval maakt ons rijk vanbinnen  :thumb:

Klopt, en als zo'n meisje dan in haar klas tot de top 5 "Smartest students" behoort. Is het helemaal  :cheerleader:

Citaat van: Baliw-katok op zondag 27 juni 2010, 21:45:45
In hun cultuur zijn waarden als pakikisama (samenhorigheidsgevoel) en pakikipagkaisa (solidariteit) héél belangrijk.

Jij houdt van haar dus dan neem je dit erbij.

Zij houdt van jou dus zij moet zich ook volledig aanpassen in een voor haar vreemde Westerse cultuur.

Klinkt eigenlijk héél paradoxaal.  :ikkeniebegrijp:
Gezien zij zich volledig moet aanpassen, vervalt het eerste argument.  :denk:
Gezien hij het erbij neemt, vervalt de noodzaak van het derde argument.  :denk:

Is het niet veilig te stellen dat men vooraf duidelijk moet afspreken wat, hoeveel en vooral aan wie men geeft? Men moet ook niet uit het oog verliezen dat indien er kinderen komen deze toch voorrang hebben.
Ik lees dan dat men niet te onbemiddeld mag zijn om een gemengd huwelijk te beginnen. Dat zou anders geen kans hebben.  :confused2: Liefde voor de partner of zijn beurs? Noodzaak om te showen met geld?
Organisatie van steun is ook iets. Betalen van ziekenhuis of een verzekering medische kosten?
Geef iemand een vis en je voedt hem één dag, leer hem vissen en je voedt hem zijn hele leven.

Cultuur...  :denk: Ik ken er die hier nooit geld hebben voor hun kinderen. Als je dan de foto's ziet op al die bekende sites wat ze ginder uitgeven aan huis, reizen (voor zichzelf want ticket voor de kinderen is te duur  :¨l ) , feestjes, cadeaus, ...

Citaat van: opinie op zondag 27 juni 2010, 22:20:06

Citaat van: Baliw-katok op zondag 27 juni 2010, 21:45:45
In hun cultuur zijn waarden als pakikisama (samenhorigheidsgevoel) en pakikipagkaisa (solidariteit) héél belangrijk.

Jij houdt van haar dus dan neem je dit erbij.

Zij houdt van jou dus zij moet zich ook volledig aanpassen in een voor haar vreemde Westerse cultuur.

Klinkt eigenlijk héél paradoxaal.  :ikkeniebegrijp:
Gezien zij zich volledig moet aanpassen, vervalt het eerste argument.  :denk:
Gezien hij het erbij neemt, vervalt de noodzaak van het derde argument.  :denk:

Ok Opinie, puur logisch geredeneerd heb je een punt  :lachen:, maar iedereen weet best wat ik bedoel.  :biggrinn:

Citaat van: opinie op zondag 27 juni 2010, 22:20:06



Cultuur...  :denk: Ik ken er die hier nooit geld hebben voor hun kinderen. Als je dan de foto's ziet op al die bekende sites wat ze ginder uitgeven aan huis, reizen (voor zichzelf want ticket voor de kinderen is te duur  :¨l ) , feestjes, cadeaus, ...

Tja....maar uitzonderingen zijn er in elke cultuur hé....overal ter wereld.

CitaatKunnen geven in zo'n geval maakt ons rijk vanbinnen

De reden dat ik geld stuur naar mijn toekomstig vrouwtje is om het haar mogelijk te maken haar broer te helpen met zijn studies. Daar heb ik helemaal geen problemen mee, dat geeft voldoening! Zeker weten! Misschien heb ik ondertussen het imago gecreëerd dat ik ne kuripot ben; nee hoor, ben ik niet; ik ben alleen maar voorzichtig en weet graag aan wat ik begin.

CitaatDe voldoening waar je het over hebt Baliw Katok is enorm en ook voor mij veel belangrijker dan dat ik bijvoorbeeld de grootste flatscreen TV in huis zou halen.

Met deze uitspraak heb ik dan wat moeilijker, wij zouden het normaal vinden om ons bepaalde materiële dingen te ontzeggen om haar of haar familie van de nodige steun te kunnen voorzien; als dat daar ook gebeurt dan ben ik akkoord; maar helaas weten we allemaal dat het vaak zo niet is; gaat men wel degelijk materiële dingen gaan kopen, men houdt nu eenmaal van gadgets!

Ik zou niet weten hoe ik zou reageren mocht ik voor de keuze geplaatst worden, indien mijn bijvoorbeeld flatscreen of ander huishoud apparaat stuk zou zijn; of iets aan mijn huis moet hersteld worden en er op dat ogenblik een verzoek zou komen van de toekomstige schoonfamilie voor steun; kiezen om geen TV in huis te hebben, of de was niet kunnen doen, of een lekkend dak hebben en het niet laten herstellen? Geen levensbedreigende elmenten, weet ik ook; maar inboeten op comfort ben ik niet bereid te doen, althans dat denk ik nu ... met de kennis dat ik nu heb zou ik kiezen voor eigen comfort! En dan heb ik het over steun voor niet levensbedreigende zaken he, begrijp mij niet verkeerd! Neem nu het voorbeeld dat hier al wel eens aangehaald werd, het dak lekt en moet hersteld worden, dingen zoals dat; of steun die mij al eens gevraagd werd voor twee tickets om te vliegen van CDO naar Manilla en terug. Ook wil ik hier aan toevoegen dat dit dan bovenop een bepaald maandelijks bedrag is; dus is spreek over extra geld!

Ik begrijp wat je wilt zeggen Phille, maar ikzelf ben helemaal niet materialistisch ingesteld ( zeg hiermee ook niet dat jij dat wel bent) en in het geval zoals ik beschreef vond ik haar studies eventjes belangrijker dan andere dingen. Ik laat me ook niet voor de keuze stellen maar maakte die keuze zelf. Geld vragen zit er bij haar en haar familie niet in want daar zijn vanaf het begin duidelijke en concrete afspraken over  gemaakt,  maar buiten dat, heb ik de indruk dat zij ook niet echt zo zijn van.......we houden onze handen even op.

Mijn 3 kinderen hebben het goed en komen niets tekort en de alimentatie voor mijn zoon was al gestort  :lachen: dus het kon er wel vanaf vorige maand.

Citaat van: Rich op zondag 27 juni 2010, 22:13:21
1 maand geleden stuurde ik mijn vriendin geld zodat haar dochter nu haar studies kan afmaken. Toen ik met mijn vriendin chatte kwam haar dochter ineens voor de cam om mij uitvoerig te bedanken. Een kind hoort naar school te gaan vind ik want dat is hun toekomst,  maar ik wist dat het financieel echt niet kon.

Dit is een perfect voorbeeld van:

Citaat van: opinie op zondag 27 juni 2010, 22:20:06
Geef iemand een vis en je voedt hem één dag, leer hem vissen en je voedt hem zijn hele leven.

Je wordt hiervoor terugbetaald met haar oprechte dankbaarheid.

Vaak wordt er echter geld gegeven aan niet strikt noodzakelijke dingen en als die versleten zijn, is het gebaar al lang vergeten.

En Phille wees gerust, ook ik geef er niet zomaar op los.  Kan ik trouwens niet.  Ik betaal voor studies met de glimlach. Maar voor vliegtickets of vele andere zaken moeten ze heus niet bij mij aankloppen.  Weten ze ook en doen ze dus ook niet.  Dus nogmaals goeie en duidelijke afspraken zijn goud waard, in ons geval pesos :-).

Ik geef je volledig gelijk dat je wat argwanend bent en dat je je goed laat informeren.  Maar met gezond verstand kom je al een héél eind op weg, en ik denk zo uit je vele reacties hier in het forum dat je wel een portie van dat gezond verstand hebt.   :thumb:

Citaat van: Phille op zondag 27 juni 2010, 21:16:11

Dit is niets anders dan moderne slavernij!!!  :jajaja: Goed wetende dat men met een 2.750,00 pesos helemaal niet kan leven, maar juist ze is te dom om te beseffen dat ze uitgebuit wordt, wel handig  :jajaja: en dit noem ik dus erg arm ... als rijke westerling lekker gebruik (eigenlijk is misbruik is een beter woord) van de domheid van de lokale bevolking! Je moet er trots op zijn, ahja ik vergeet het haast; de anderen doen het ook! En zolang er geen regeltjes komen vanuit de overheid, die daar geen tijd voor hebben omdat ze bezig zijn met hoe kunnen wij ons verrijken! Maar goed, wie ben ik om dit in vraag te stellen  :denk:, iedereen doet wat hij zelf wilt denk ik maar; zou ik hetzelfde doen; ik weet het niet  :weetikniet: hiervoor zal ik toch eerst mijn westerse knopje moeten omdraaien. Men kan z'n geweten sussen met het feit dat de anderen het ook doen en als ze die job als maid niet zou hebben dan zou ze helemaal geen inkomen hebben; magere troost  :jajaja:

Phille, heb je enig idee hoeveel een maid verdiend die bij Filippijnen werkt? Die mag blij zijn dat ze eten en onderdak hebben en krijgen meestal helemaal geen salaris. Hoeveel uur per dag denk je dat ze werkt voor die 2750 peso? Aan drie uur per dag heeft ze wel genoeg om het huis schoon te maken. Als voor de rest het huis schoon is mag ze gaan en staan waar ze wilt. Bovendien kan ze zoveel eten en drinken als ze zelf wil. Als je dat gaat omrekenen verdient ze toch echt massa's meer dan het minimum loon en vele andere baantjes. Blijkt ook wel dat ze graag voor ons werkt aangezien ze ontslag genomen had bij vorige baas en gevraagd of ze bij ons mocht komen werken.

En ja, de maid die voor ons werkt is inderdaad arm, heeft niet eens een eigen huis. En dat is nou net mijn punt. Er zijn massa's mensen op de Filippijnen die wel werken en toch arm zijn.

Citaat van: Phille op zondag 27 juni 2010, 21:16:11
Met geld in de hand is het een fijn leven in de Filipijnen!

In welk land niet. En daar gaat het juist om, de overgrote meerderheid van de Filippijnen heeft dit geld niet en is gewoonweg arm, maar dat lijk jij niet te beseffen.

CitaatOhja, en mijn vrouw werkt niet in de Filippijnen. Waarom? Als ze gaat werken krijgt ze het minimumloon, dat is zo'n 3 euro per dag, dat maakt 90 euro in de maand. Is dat de moeite als ik dat binnen een dag verdien? Is ze nu lui dat ze niet werkt?

Citaat van: Phille op zondag 27 juni 2010, 21:16:11
Nu om deze vraag te beantwoorden, zonder die informatie van die meid zou ik gezegd hebben, helemaal niet; met die extra informatie ... wat denk je dat ik daarvan vindt?

Ik denk dat jij ook niet voor 3 euro per dag gaat werken als je vrouw 100 euro per dag krijgt. Als ik thuis ben in de Filippijnen wil ik ook graag dat mijn vrouw thuis is zodat we samen wat kunnen doen. Wat heb ik aan een vrouw als die van 6 uur 's ochtends tot 9 uur 's avonds aan het werk is en dan met 3 euro thuis komt?

Citaat van: Phille op zondag 27 juni 2010, 21:16:11
Wat ben ik blij dat ik dit topic heb geopend, ik leer heel veel bij  :jajaja:  :thumb:

Dat is mooi. En er valt nog veel meer te leren.

Citaat van: opinie op zondag 27 juni 2010, 20:38:44

Citaat van: Bulldozer op zondag 27 juni 2010, 16:59:23
Peso 2750 per maand en dan heeft ze uiteraard ook kost en inwoning.

PhP 91 per dag (â,¬ 1,50 ) Is het in de Filippijnen niet zo dat SSS door de werkgever dient te worden voldaan?
Kan men eigenlijk niet stellen dat de maids allemaal in het zwart werken? Ze worden onder het officiële loon uitbetaald zonder sociale bijdrages (SSS en Health Care). Deze situatie blijft bestaan omdat men verwijst naar "de anderen". Dit is niet bedoeld als persoonlijke kritiek maar je zegt zelf dat je vrouw daarom niet in de Filippijnen werkt.

Opinie, het is natuurlijk niet zo dat maids een officiele werkdag van 8 uur draaien. Als onze maid 3 uur per dag het huis op ruimt is het wel eens schoon. Dus onder het officiële loon betalen doe ik niet. En wanneer praat je over een werkgever en wanneer niet. Je zou het ook kunnen zien als ik geef haar onderdak en in ruil daarvoor maakt zij het huis schoon en krijgt wat zakgeld. En ja, je kan dus wel stellen dat maids zwart werken als je spreekt over een officiële werkgeven / werknemer situatie, maar ik vind dit nogal een vaag gebied.

Ik lees hier dat zo'n beetje iedereen zijn vrouw of vriendin (ik spreek nog niet eens over familie) in de Filippijnen geld stuurt om haar te steunen. Zijn we er dan niet gewoon uit dat ze arm zijn op de Filippijnen?

Nee, aangezien de steun die zij krijgen een afgedongen zaak is. Dat heeft niets met arm of rijk te maken aangezien ook de rijken hetzelfde zullen verlangen.

voorbeeldje:
knappe dochter leert rijke buitenlander kennen.
Buitenlander geeft dochter P40000 per maand,dochter geeft het meeste aan familie.
Dochter vraagt buitenlander meer geld voor haar zelf, buitenlander geeft dochter P70000 per maand,dochter geeft P40000 aan familie,
familie is kwaad op dochter dat ze P30000 voor haar zelf houdt want zij hoeft niet alleen van de weelde te genieten.
Buitenlander hoort ervan,geeft dochter P40000 voor haarzelf en wil niets meer met de familie te maken hebben.

Geloof mij maar dat het nog echt gebeurt is ook en niet een zo maar uit de lucht gegrepen voorbeeld

Citaat van: Bulldozer op zondag 27 juni 2010, 23:22:40
Ik lees hier dat zo'n beetje iedereen zijn vrouw of vriendin (ik spreek nog niet eens over familie) in de Filippijnen geld stuurt om haar te steunen. Zijn we er dan niet gewoon uit dat ze arm zijn op de Filippijnen?

:lachen: :lachen: :lachen: Bulldozer, ne nagel MET kop !!!!

Citaat van: Bulldozer op zondag 27 juni 2010, 23:22:40
Ik lees hier dat zo'n beetje iedereen zijn vrouw of vriendin (ik spreek nog niet eens over familie) in de Filippijnen geld stuurt om haar te steunen. Zijn we er dan niet gewoon uit dat ze arm zijn op de Filippijnen?

Hoe zit het dan met een vriendin in het westen? Die leeft van de lucht en kost geen geld?

Die vriendin het westen haar familie verwacht geen steun, wat haarzelf betreft is het haar keuze, de een kiest voor werk, de andere voor het gezin, is niet te vergelijken en opnieuw, het vrouwtje ondersteunen in alle mogelijke manieren, dus ook financieel hoort bij het huwelijk; de familie ondersteunen is niet vanzelfsprekend in onze westerlijke cultuur, dus hier knopje omdraaien is een must!

Die steun aan de schoonfamilie is een deel van de package, zoveel is duidelijk, maar regelmatig lees ik hier dat men steeds meer verlangt, hopelijk gaat het maar over een paar geisoleerde gevallen en is dit eerder uitzondering dan regel.

Citaathopelijk gaat het maar over een paar geisoleerde gevallen en is dit eerder uitzondering dan regel.

keep on dreaming then. :jajaja:

Stel die buitenlander is er niet, hoe betaald men dan al die zaken?

Juist ja dat doen ze zelf en wel door het besodemieteren van hun eigen landgenoten.

Het enige motief is dat al het geld van het buitenland gratis voor niets naar de filippijnen moet. van mij mag dat cultuur heten aangezien het erin gebakken zit en zoals ze zelf zeggen "its a game", trap je erin dan lachen ze,trap je er niet in dan zeggen ze misschien sorry en blijven ze lachen om hun eigen "streken".

Filipino's zijn aardig en de filipina's lief maar het zijn echt geen lieverdjes, dat leer je vanzelf als je hier woont hoor.

Ik ga een heel eind mee met de verhalen van Amice, heb het zelf meegemaakt met 2 gasten die ik ken, meer en meer naar de familie, totdat de bom zeg maar barst. 1 daarvan heeft ook de familie geholpen, stuurde elke maand 250 euro naar zijn vriendin, die stuurde dan wat naar familie. Let wel, die familie heeft 4 dochters die allemaal een buitenlander hebben, die sturen allemaal geld. Doet men er iets verstandigs mee, ben je gek, uiteraard niet, op is op.
Nu is het dus lachen, 1 relatie is voorbij, daarvan krijgen ze geen geld meer, van de rest krijgt men nog wel geld, maar die kennis van mij en die anderen in eurotjes, ja dan krijgen ze nu in pesos een stuk minder.
Familie is nu toch wat minder aardig naar de dochters toe, want men is gewend geraakt aan de maandelijkse inkomsten. Is uiteraard niet slim van zo een familie, maar wij zelf doen er vaak ook aan mee.
Het klinkt hard, maar duidelijkheid moet je gewoon geven, anders gaat het van kwaad tot erger.
Let wel, er zijn natuurlijk wel hele goede dames, dus is niet zo dat ik generaliseer, ben echter wel van mening dat als je iemand hebt die meer en meer wil je je al moet afvragen of dat wel de geschikte partner voor je is.

Dan heb ik de volgende vraag aan jullie heren, ik hoor dat er hier veel zijn die centen opsturen of ze daar ter plaatse geven, maar wat van zodra onze lieve mooie schone deerne in ons land gekomen is; zou het dan niet zo moeten zijn, de logica zelf, dat zij gaat werken en een deel van haar inkomen deelt met haar familie?

Voor ik lid was van dit forum was dacht ik dat de interesse van een Filipina om met een westerling een relatie te beginnen er uit bestond om haar en haar familie een beter leven te kunnen verschaffen, een manier om zich toegang tot de westers wereld te verschaffen, om dat er meer opportuniteiten zijn en dus er meer kan verdiend worden, beetje wat de overseas workers doen, maar dan binnen een huwelijk (of samenwonen).

Begrijp mij niet verkeerd, ik heb geen problemen met financiële steun, dit voor alle duidelijkheid.

Indien wij als westerling beslissen daar te gaan wonen dan heeft het niet veel zin voor haar om uit te gaan werken, die habbekrats zal het nu ook niet bepaald veel toevoegen, echter wanneer er beslist wordt dat zij zich in onze regio komt vestigen dan spreken we toch over iets geheel anders.

Hier heb ik eigenlijk nog niet veel over gehoord, de teneur is dat de westerling geld opstuurt naar de familie, maar ik hoor zelden dat de betreffende dame gaat uitwerken en zelf voor de financiële steun voor haar familie zorgt.

Citaat van: Phille op maandag 28 juni 2010, 10:47:44
Dan heb ik de volgende vraag aan jullie heren, ik hoor dat er hier veel zijn die centen opsturen of ze daar ter plaatse geven, maar wat van zodra onze lieve mooie schone deerne in ons land gekomen is; zou het dan niet zo moeten zijn, de logica zelf, dat zij gaat werken en een deel van haar inkomen deelt met haar familie?

Voor ik lid was van dit forum was dacht ik dat de interesse van een Filipina om met een westerling een relatie te beginnen er uit bestond om haar en haar familie een beter leven te kunnen verschaffen, een manier om zich toegang tot de westers wereld te verschaffen, om dat er meer opportuniteiten zijn en dus er meer kan verdiend worden, beetje wat de overseas workers doen, maar dan binnen een huwelijk (of samenwonen).

Begrijp mij niet verkeerd, ik heb geen problemen met financiële steun, dit voor alle duidelijkheid.

Indien wij als westerling beslissen daar te gaan wonen dan heeft het niet veel zin voor haar om uit te gaan werken, die habbekrats zal het nu ook niet bepaald veel toevoegen, echter wanneer er beslist wordt dat zij zich in onze regio komt vestigen dan spreken we toch over iets geheel anders.

Hier heb ik eigenlijk nog niet veel over gehoord, de teneur is dat de westerling geld opstuurt naar de familie, maar ik hoor zelden dat de betreffende dame gaat uitwerken en zelf voor de financiële steun voor haar familie zorgt.

Als het zo zou zijn dat mijn vriendin met mij wil trouwen om haar familie een beter leven te verschaffen dan is voor mij de kous af, over en uit. Zo simple is dat .
Als ik  als alles goed gaat, daar volgend jaar ga wonen............blijft zij werken, hoedanook en dat hebben wij samen duidelijk besproken en zij wil dat zelf ook.

Zij trouwt met mij en ik trouw met haar en niet met de familie, wat niet wegneemt dat ik haar familie in uitzonderlijke gevallen en indien financieel mogelijk zal bijstaan.

Duidelijke afspraken, ja nu al voordat ik met haar ga trouwen is oh zo belangrijk.

Er wordt geen geld op strucurele basis naar de familie gestuurd. Nu niet en als ze zou gaan werken niet. Voor noodgevallen hebben we een potje. Thats it. Ieder gezin dient voor eigen onderhoud te zorgen. Dat luktte ze voordat wij getrouwd waren, moeten ze nu ook maar kunnen.
Ako kurryput kano!  :lachen:

Vóór mijn vrouwtje werk had, werd er zelden iets opgestuurd.  Was ook moeilijk voor mij als beginnende zelfstandige.  Na ongeveer 3 jaar kreeg ze vast voltijds werk en in middels heeft ze zich bijgeschoold als medisch pedicure, wat ze uitoefent in bijberoep.  Wat gestuurd wordt naar de familie blijft echter hoofdzakelijk beperkt tot het betalen van studies.  Ik vraag ook regelmatig wat bewijsstukken op ter controle, en dat wordt door hen als normaal aanvaard.

Citaat van: Phille op maandag 28 juni 2010, 10:47:44
Dan heb ik de volgende vraag aan jullie heren, ik hoor dat er hier veel zijn die centen opsturen of ze daar ter plaatse geven, maar wat van zodra onze lieve mooie schone deerne in ons land gekomen is; zou het dan niet zo moeten zijn, de logica zelf, dat zij gaat werken en een deel van haar inkomen deelt met haar familie?

Voor ik lid was van dit forum was dacht ik dat de interesse van een Filipina om met een westerling een relatie te beginnen er uit bestond om haar en haar familie een beter leven te kunnen verschaffen, een manier om zich toegang tot de westers wereld te verschaffen, om dat er meer opportuniteiten zijn en dus er meer kan verdiend worden, beetje wat de overseas workers doen, maar dan binnen een huwelijk (of samenwonen).

Begrijp mij niet verkeerd, ik heb geen problemen met financiële steun, dit voor alle duidelijkheid.

Indien wij als westerling beslissen daar te gaan wonen dan heeft het niet veel zin voor haar om uit te gaan werken, die habbekrats zal het nu ook niet bepaald veel toevoegen, echter wanneer er beslist wordt dat zij zich in onze regio komt vestigen dan spreken we toch over iets geheel anders.

Hier heb ik eigenlijk nog niet veel over gehoord, de teneur is dat de westerling geld opstuurt naar de familie, maar ik hoor zelden dat de betreffende dame gaat uitwerken en zelf voor de financiële steun voor haar familie zorgt.

Phille,

Ik begrijp je verhaal, maar als jij daar zou gaan wonen is het denk ik juist wel goed als ze blijft werken, gaat niet alleen om dat geld, maar is ook gewoon goed dat ze wat te doen heeft. Anders kakken ze wel erg snel in is mijn ervaring, mijn vriendin wil absoluut blijven werken, moet zeggen juich ik toe.
Is gewoon goed voor haar en ze wil zelf ook iets bijdragen, wat zij dan verdiend kan ze doen wat ze ermee wil.

Wat ben ik blij  :happy: om deze reacties te horen, klinken beter dan de vele verhalen die de ronde gaan, tof tof tof  :happy:

Maar als ik mijn vrouwtje super gelukkig kan maken met een kleine bijdrage aan de familie dan heb ik daar geen bezwaar tegen, zolang men maar niet hebzuchtig wordt en zolang het binnen mijn mogelijkheden ligt, maar zij heeft al te kennen gegeven graag te willen gaan werken als ze in België is (ze heeft recent ook werk in de Filipijnen, dus ik kan alleen maar positief zijn, volgens mij is ze uit het juiste hout gesneden); dus het komt allemaal wel goed  :happy:

Rich

CitaatAls het zo zou zijn dat mijn vriendin met mij wil trouwen om haar familie een beter leven te verschaffen dan is voor mij de kous af, over en uit. Zo simple is dat .

Als dat de belangrijkste reden zou zijn dan zou de kous ook af zijn voor mij; maar ik denk toch wel dat het een rol speelt, zo naïef ben ik niet om te geloven dat het voor mijn schoon ogen alleen is, waar ik zeker geen enkel twijfel heb dat haar liefde oprecht is, dat is het naar mijn gevoel zeer zeker.

Ik ga ervan uit dat het een combinatie van factoren is, misschien zal zij dit verwachtingspatroon niet hebben, maar ik ben er echt wel zeker van dat de schoonfamilie dat verwachtingspatroon wel heeft, corrigeer mij als ik verkeerd ben. Dit is hier al meer genoeg aangehaald dat het toch wel een beetje een deel van de cultuur is.  

CitaatPhille,

Ik begrijp je verhaal, maar als jij daar zou gaan wonen is het denk ik juist wel goed als ze blijft werken, gaat niet alleen om dat geld, maar is ook gewoon goed dat ze wat te doen heeft. Anders kakken ze wel erg snel in is mijn ervaring, mijn vriendin wil absoluut blijven werken, moet zeggen juich ik toe.
Is gewoon goed voor haar en ze wil zelf ook iets bijdragen, wat zij dan verdiend kan ze doen wat ze ermee wil.

Robert,

Ik heb niet gezegd dat ze niet mag gaan werken he, mijn woorden niet verdraaien; ik zeg, mocht ik daar gaan wonen is het dan echt de moeite dat ze uit zou gaan werken, gezien de werkuren dat men daar hanteert, tussen 9 en 12 uur per dag werken, dit 6 dagen de week ... dan is ze nooit thuis als ge het mij vraagt, en dat dan voor een bedrag tussen 100 a 150 euro? Maar als zij dat zo wenst dan hou ik haar niet tegen hoor. Maar in mijn geval is dat niet aan de orde, toch niet op korte termijn. Het is de bedoeling dat mijn vrouwtje bij mij hier in België komt wonen en wie weet dat ik later daar ga wonen, maar daar zal mijn gezinssituatie op dat moment een grote bepalende factor zijn, denk aan kinderen. Ik zie mijzelf niet naar daar gaan de eerstvolgende 10 a 15 jaar.

Mijn stelling was in het kader van de ervaringen van iedereen die zijn vrouwtje naar België heeft laten komen en hier een gezin uitbouwen, welke ervaringen heeft men met het al dan niet gaan werken, er is al genoeg gezegd over situatie als men daar woont.

Citaat van: Phille op maandag 28 juni 2010, 12:46:14
Wat ben ik blij  :happy: om deze reacties te horen, klinken beter dan de vele verhalen die de ronde gaan, tof tof tof  :happy:

Maar als ik mijn vrouwtje super gelukkig kan maken met een kleine bijdrage aan de familie dan heb ik daar geen bezwaar tegen, zolang men maar niet hebzuchtig wordt en zolang het binnen mijn mogelijkheden ligt, maar zij heeft al te kennen gegeven graag te willen gaan werken als ze in België is (ze heeft recent ook werk in de Filipijnen, dus ik kan alleen maar positief zijn, volgens mij is ze uit het juiste hout gesneden); dus het komt allemaal wel goed  :happy:

Rich

CitaatAls het zo zou zijn dat mijn vriendin met mij wil trouwen om haar familie een beter leven te verschaffen dan is voor mij de kous af, over en uit. Zo simple is dat .

Als dat de belangrijkste reden zou zijn dan zou de kous ook af zijn voor mij; maar ik denk toch wel dat het een rol speelt, zo naïef ben ik niet om te geloven dat het voor mijn schoon ogen alleen is, waar ik zeker geen enkel twijfel heb dat haar liefde oprecht is, dat is het naar mijn gevoel zeer zeker.

Ik ga ervan uit dat het een combinatie van factoren is, misschien zal zij dit verwachtingspatroon niet hebben, maar ik ben er echt wel zeker van dat de schoonfamilie dat verwachtingspatroon wel heeft, corrigeer mij als ik verkeerd ben. Dit is hier al meer genoeg aangehaald dat het toch wel een beetje een deel van de cultuur is.  

Juist Phille,  natuurlijk zijn haar ouders gelukkig dat zij iemand heeft met verantwoordelijkheidsgevoel en een goeie job in plaats van een dronkaard of wat dan ook. Dat is hier trouwens ook zo.

Het is aan jou om de gouden middenweg te bepalen, wat het verwachtingspatroon ook moge zijn.

CitaatJuist Phille,  natuurlijk zijn haar ouders gelukkig dat zij iemand heeft met verantwoordelijkheidsgevoel en een goeie job in plaats van een dronkaard of wat dan ook. Dat is hier trouwens ook zo.

Het is aan jou om de gouden middenweg te bepalen, wat het verwachtingspatroon ook moge zijn.

Volledig mee eens  :thumb:

Om even terug te komen op de topic.

Armoede is volgens de definitie van de Verenigde Naties het niet kunnen voorzien in de eerste levensbehoeften. Zij ontstaat wanneer een persoon of een groep mensen onvoldoende betaal- en of ruilmiddelen heeft om in de primaire levensbehoeften te kunnen voorzien. De bestaansmiddelen hiervoor zijn wel aanwezig, maar ze kunnen als gevolg van schaarste onbetaalbaar worden. Primaire levensbehoeften omvatten zaken als schoon en drinkbaar water, voedsel, kleding, huisvesting en gezondheidszorg. Zij gelden als noodzakelijk om een menswaardig leven te kunnen leiden. Deelnemen aan het sociale leven, degelijk onderwijs en ontspanning kunnen als secundaire levensbehoeften beschouwd worden. Het tegengestelde van armoede is welstand. Het tegengestelde van schaarste is overvloed. Het verschil tussen armoede en welstand wordt aangeduid door de armoedegrens.

Armoede wordt bepaald door een aantal uiterlijke kenmerken, zoals slechte voedingstoestand of een slechte woning. In dit geval kunnen mensen met voldoende inkomen in armoede leven omdat zij hun geld niet aan de eerste levensbehoeften uitgeven, maar bijvoorbeeld aan alcohol , tabak, drugs, gokken of luxe multimedia-apparatuur.
Armoede heerst onder mensen die zichzelf arm vinden. Armoede volgens deze definitie kan toenemen door de groei van de behoeften, het dalen van de koopkracht en het toenemen van schaarste.

Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Armoede

De ondertussen bekende gezegde. ''Armoede in de Filipijnen: Mythe of realiteit slaat volgens mij op niets''. Een mythe is het zeker niet. Ik wil hier geen critiek komen geven he. Dit is mijn mening. Deftige huisvesting en zeker gezondheidszorg heeft 90procent hier niet. Niet omdat ze hun geld aan iets doms als een stereo hangen maar gewoon omdat hun loon maar 200pesso of minder is. De mensen zijn niet geschoold, hebben nooit geleerd hoe geld te beheren en een stereo, cellphone of videoke op afbetaling klinkt altijd goed voor de mensen hier. Hetgeen wat ze nooit kunnen samensparen is nu plots wel mogelijk. Denken jullie als die mensen die stereo of gsm niet zouden kopen dat ze dan wel boven de armoedegrens zouden leven? Wat is dan armoede? In Afrika hebben ze geen eten maar denk je dat ze daar met geen gsm rondlopen? Er zijn er in belgie veel die met een BMW rondwijden maar geen geld meer over hebben. Het is nu eenmaal een eigenschap van de mens dat men zich mooier wil voordoen dan men eigenlijk is. Op uiterlijk vlak maar ook op innerlijk vlak. De ene doet plastische chirurgie, de andere moet een zwembad hebben omdat zijn buur er een heeft en dat ziet er wel leuk uit. De andere wil een bepaalde wagen omdat zijn collega er 1 heeft. Een gsm is heel belangrijk hier. Een smsje is 1 pesso en voor 20pesso ben je unlimited denk ik. Bijna iedereen heeft een gsm. Mag je dan geen cellphone hebben omdat je geen spaargeld hebt op je spaarboek? Mag men dan helemaal niets hebben zodat de buitenwereld zou geloven dat je arm bent? Ik vind dat belachelijk en egoistisch.  Armoede heerst hier nu eenmaal. Of de mensen het allemaal goed aanpakken dat is een ander verhaal. Daar kan een andere topic over geopend worden. Vele mensen doen hier niet veel maar die heb je in europa ook. Andere mensen werken hun hele leven hard, wonen in een krot, en hebben nog niets. Dat is volgens mij armoede. Een mythe is het niet. Het is niet omdat men een feestje heeft of tanduay drinkt dat je niets te kort hebt. Ik zeg het nog eens. Ik wil hier geen herrie schoppen he.