hoeveel stuur jij op?

[Quezonboy]

Ik praat over de tijd voor dat ik in de Phil woonde,
sommige weten van onze situatie af,
ze had helemaal geen geld van mij nodig ,ze heeft meer als ik.
En dan nog als het anders was had ik niets gestuurd, maar dat terzijde

Zegt dat dan dat je praatte over de tijd had voor je in de Phil woonde
Waarom zou je haar niets hebben gestuurd ?

[boomerang]

Ik praat over de tijd voor dat ik in de Phil woonde,
sommige weten van onze situatie af,
ze had helemaal geen geld van mij nodig ,ze heeft meer als ik.
En dan nog als het anders was had ik niets gestuurd, maar dat terzijde

Zegt dat dan dat je praatte over de tijd had voor je in de Phil woonde
Waarom zou je haar niets hebben gestuurd ?

Als alternatief zou je ook kunnen leren om begrijpend te lezen lijkt mij.

[koy]

Dit topic is nochtans eenvoudig te begrijpen...

We willen graag met elkaar delen hoeveel je stuurt en wat de reden hiervoor is.

Voor al de rest open zelf een topic maar hou je hier aub bij de opzet zodat mensen die nieuw zijn en dit beginnen te lezen niet allerhande onzin moeten doorworstelen die compleet  is.

bedankt,
koy

[vvjoris]

Toch allemaal zo moeilijk niet....

• 1 Iedereen stuurt op wat hij/zij wil, als cado, of als support, al dan niet voor kid(s)
• 2 Ik stuur zodat ze menselijk kan leven, en wil NIET dat ze 6 dagen/week, 12 uur per dag werkt voor 6000 pesos per maand, als anderen wel willen dat hun asawa de slaaf moet uithangen is dat hun beslissing
• 3 Filipijnas hebben overleefd in de jaren voor ze hun foreign bf leerden kennen, maar hebben het net ietsje makkelijker als ze steun krijgen, en de bf heeft een lieve, meestal mooie vrouw, en wat mij betreft een fantastisch leven in het vooruitzicht

Dis hoeveel stuur ik op? Zoveel als ze nodig heeft om (min of meer naar westerse normen) menselijk te leven, met af en toe een extratje....

[Mawibata]

Toch allemaal zo moeilijk niet....[/size]

1. Ikke : nix
2. Asawa : heel haar loon

[Phille]

Zoals ik al eerder zei, iedereen stuurt op waarmee hij zich goed bij voelt; echter ben ik grote tegenstander van dit fenomeen.

Want wat gebeurd er met het opsturen van free money:

- men gaat andere prioriteiten stellen (worden materialistisch) met als gevolg dat de honger naar geld alleen maar toeneemt met de tijd; bijvoorbeeld geven ze het uit aan feesten, het breed laten hangen is ingebakken in de cultuur (onder het mom van share your blessings), en wel handig indien dit kan dmv een buitenlandse bron;
- men gaat schulden maken want het geld komt er toch;
- naarmate de tijd vordert wordt het begrip familie opeens heel ruim;
- men stuit op onbegrip wanneer er, door omstandigheden, niet langer tegemoet kan gekomen worden aan de vraag naar geld;
- vanaf het ogenblik dat de Filipina zich bij haar echtgenoot voegt in het buitenland, of ze nu een inkomen heeft of niet, dan is het geld van haar echtgenoot 'ons' geld en verwacht men, eist men zou ik haast durven zeggen, dat het geld rolt en uiteraard bij voorkeur richting Filipijnen.
- men krijgt opeens een andere invulling van de waarde van het geld, een fenomeen dat uiteraard veroorzaakt wordt door geld te geven waar men niks voor moet doen;
- and last but not least: ze worden lui (werken is niet langer noodzakelijk want het geld komt er toch);

Ik beweer niet dat het voor elke Filipijn zo is, maar ik hoor het toch wel heel regelmatig van anderen er is dus wel degelijk een trend in waar te nemen.

Maar opnieuw, iedereen doet wat ie wilt.

Allochtonen, die we van haar noch pluim kennen die mogen hier ook van ons belastinggeld komen profiteren, of niet misschien ...
Eeuwig doppers, waarom werken als ge het voor niks krijgt, daar hebben we toch ook geen problemen mee, of toch wel  ...

Het is maar een gedacht ... 

[shando]

Toch allemaal zo moeilijk niet....

• 1 Iedereen stuurt op wat hij/zij wil, als cado, of als support, al dan niet voor kid(s)
• 2 Ik stuur zodat ze menselijk kan leven, en wil NIET dat ze 6 dagen/week, 12 uur per dag werkt voor 6000 pesos per maand, als anderen wel willen dat hun asawa de slaaf moet uithangen is dat hun beslissing
• 3 Filipijnas hebben overleefd in de jaren voor ze hun foreign bf leerden kennen, maar hebben het net ietsje makkelijker als ze steun krijgen, en de bf heeft een lieve, meestal mooie vrouw, en wat mij betreft een fantastisch leven in het vooruitzicht

Dis hoeveel stuur ik op? Zoveel als ze nodig heeft om (min of meer naar westerse normen) menselijk te leven, met af en toe een extratje....

Ik vraag me af, maar eigenlijks ook niet, Wat is menselijk en wat is slavernij? Moet de westerse norm de standaard zijn en de juiste?
Met punt 2 en de laaste zin ben ik het dus totaal niet mee eens. Het grootst werkende deel van de filipino's daar zijn dus soort slaven?  

Naar mijn mening stuur je pas iets op als je het zelf kan veroorloven. Dus de hoogte van de support/allowance/cadeau hangt van je eigen situatie af. Stuurt men iets op terwijl men het niet kan veroorloven dan maakt men zichzelf een 'slaaf'. Ieder draagt z'n eigen verantwoordelijkheid. Zo simpel is het!

[josv]

Toch allemaal zo moeilijk niet....

• 2 Ik stuur zodat ze menselijk kan leven, en wil NIET dat ze 6 dagen/week, 12 uur per dag werkt voor 6000 pesos per maand, als anderen wel willen dat hun asawa de slaaf moet uithangen is dat hun beslissing

Mijn vrouw werkt harder en spendeert minder. Ben ik dan een slavendrijver ?? Zij wil het en ik kan het niet tegengaan..........[/list]

[vvjoris]

Toch allemaal zo moeilijk niet....

• 1 Iedereen stuurt op wat hij/zij wil, als cado, of als support, al dan niet voor kid(s)
• 2 Ik stuur zodat ze menselijk kan leven, en wil NIET dat ze 6 dagen/week, 12 uur per dag werkt voor 6000 pesos per maand, als anderen wel willen dat hun asawa de slaaf moet uithangen is dat hun beslissing
• 3 Filipijnas hebben overleefd in de jaren voor ze hun foreign bf leerden kennen, maar hebben het net ietsje makkelijker als ze steun krijgen, en de bf heeft een lieve, meestal mooie vrouw, en wat mij betreft een fantastisch leven in het vooruitzicht

Dis hoeveel stuur ik op? Zoveel als ze nodig heeft om (min of meer naar westerse normen) menselijk te leven, met af en toe een extratje....

Met punt 2 en de laaste zin ben ik het dus totaal niet mee eens. Het grootst werkende deel van de filipino's daar zijn dus soort slaven?  

Ergens las ik dat het gemiddelde maandloon in de Filippijnen 347 euro is, dus zo'n 19.000 pesos. Elders las ik dat 70 % van de Filippijnen onder de armoedegrens leeft, en die grens ligt vermoedelijk wel elders als hier.... na mijn bezoekjes kan ik ook wel inschatten wat 'het leven' ginder kost, en sorry, met 6000 pesos kan je toch niet spreken van een menswaardig leven... als je daar dan nog 72 uur per week moet voor werken, dan staat dat voor mij effectief gelijk met slavernij

[Phille]

Toch allemaal zo moeilijk niet....

• 1 Iedereen stuurt op wat hij/zij wil, als cado, of als support, al dan niet voor kid(s)
• 2 Ik stuur zodat ze menselijk kan leven, en wil NIET dat ze 6 dagen/week, 12 uur per dag werkt voor 6000 pesos per maand, als anderen wel willen dat hun asawa de slaaf moet uithangen is dat hun beslissing
• 3 Filipijnas hebben overleefd in de jaren voor ze hun foreign bf leerden kennen, maar hebben het net ietsje makkelijker als ze steun krijgen, en de bf heeft een lieve, meestal mooie vrouw, en wat mij betreft een fantastisch leven in het vooruitzicht

Dis hoeveel stuur ik op? Zoveel als ze nodig heeft om (min of meer naar westerse normen) menselijk te leven, met af en toe een extratje....

Met punt 2 en de laaste zin ben ik het dus totaal niet mee eens. Het grootst werkende deel van de filipino's daar zijn dus soort slaven?  

Ergens las ik dat het gemiddelde maandloon in de Filippijnen 347 euro is, dus zo'n 19.000 pesos. Elders las ik dat 70 % van de Filippijnen onder de armoedegrens leeft, en die grens ligt vermoedelijk wel elders als hier.... na mijn bezoekjes kan ik ook wel inschatten wat 'het leven' ginder kost, en sorry, met 6000 pesos kan je toch niet spreken van een menswaardig leven... als je daar dan nog 72 uur per week moet voor werken, dan staat dat voor mij effectief gelijk met slavernij

En zo ontstaat dan het opbod, de een vraagt aan de andere 'en hoeveel stuurt jouw boyfriend per maand?' Zo was ik eens in een gesprek verzeild geraakt met goeie vriendinnen van mijn toen nog aanstaande vrouw, het waren er drie en alle drie hadden een foreigner aan de haak weten te slaan en er werd voor de handigheid, zonder enige schaamte, aan toegevoegd hoeveel men ervan kreeg; er gingen bedragen de ronde van om en bij de 20.000 pesos per maand. Die meiden hebben allemaal de leeftijd van rond de 20 jaar. Tja, waarom zou je dan nog gaan werken hé ...