School nivo in de Fhils

[Kano]

Zojuist gelezen een nieuwsartikel over een lovenswaardige initiatief van een 85 jarige lerares.

At 85, retired teacher gives hope to poor preschool kids



Philippine Daily Inquirer 12/23/2010

LILIOSA Genova Valiente's compassion for poor children came out naturally as the 85-year-old retired teacher related her experiences with them for nearly five years through an endeavor started in 2006.

"Project Lily (Little Angels Learning and Yearning for Knowledge)" was initiated by Valiente's children to help the young kids of "padyak" (tricycle) drivers, laundry women and odd job seekers in the community gain access to preschool education.

Over the years, the project has made a difference in the lives of the children and their families. For Valiente, who is fondly called Ma'am Lily, it has drawn her closer to her neighbors and made her deeply understand their poverty and difficulty to be in school.

"I pity them so much that it also depresses me," she sighs.

Abject poverty

Ma'am Lily, who visits the homes of her pupils unannounced, learned that their families barely survived on P100-P150 a day and could not afford a preschool class that costs at least P100 in enrollment fee and P35 for an identification card.

She cannot believe seeing all-purpose, one-room houses made of light materials and holding all family possessions.

She related how one bright girl she was teaching would consistently skip classes every other day. The girl had only one good dress to wear in school and nothing else the next day.

Ma'am Lily solicited used clothes from her grandchildren and gave them to the girl, thus solving her absenteeism. Now in Grade 2 and among the top performers in Concepcion Elementary School, she continues to drop by her home to maintain her relations with her mentor.

Another pupil, a 9-year old boy, attended classes without slippers. "I bought one pair for him but one time he was again barefoot. So I asked him where his slippers were and he answered that they were borrowed by his older brother," Ma'am Lily narrated.

She said small umbrellas were given to the children so they could come to class on rainy days. But one girl failed to bring hers one rainy day because she said it was used to plug a hole on the roof of her house.

Still, another boy came to class late and was munching pan de sal while she was teaching. She told the boy to eat later, but he replied that he was taking his lunch that day.

Basic learning

For two hours a day and four times a week, Ma'am Lily teaches the children how to read, write, count, identify shapes, color drawings, and learn English and Filipino languages, prayers, basic hygiene, proper eating habits, good manners and right conduct.

Drawing from her stock knowledge and 15 years' experience teaching Grade 1 pupils at Pili Central School in Pili, Camarines Sur, until she retired, Ma'am Lily found it easy to unlock children's mind to discover the world of letters.

"I have memorized the objectives and processes of teaching young minds, and teaching them inspires me more to share to these children the basics, considering their deprivation. I am very fulfilled doing this for as long as I can," she enthused.

Elizabeth San Juan, 38, a mother of one of the pupils, is grateful for the project. Somehow, she said, it had taught her son things she could not provide.

San Juan is particularly proud that her 5-year-old boy surprises the family with whatever he learned. One day, he told her and her husband to pray before sleeping.

"He was praying in English, which we did not know," she said.

Julieta Berzuela, 43, said the preschool education had helped his son to qualify for admission to Grade 1 in a public school this school year though he had not yet reached the mandatory age requirement of 6 years.

"The teacher considered him because he knew how to read, write and count," Berzuela said.

'Selfish motive'

Project Lily was initially founded on a "selfish motive"–to help Ma'am Lily ease the pain of losing her husband Jose in 2005.

Tito, the second eldest among four siblings, revealed that they had thought of providing preschool education to their neighbors because they observed that their mother could not move on with her life after their father's death.

"She would not wear anything but black and the preschool class made her wear clothes with other color combination like white as compromise, which for us helped her emerge from her depression," Tito said.

Finalizing the project concept was not hard for them because the siblings are involved in a nongovernment organization and the academe.

Tito, a public anthropologist and writer, lectures at the Japanese Studies Program of Ateneo de Manila University and at the Department of Social Sciences in Ateneo de Naga.

His younger brother, Carlo, has a master's degree in public health from the University of Heidelberg, and is a program officer of international developmental organizations here and abroad.

The youngest, Lilibeth Valiente Tanaka, is a human resource officer at Center of International Trade Exposition and Mission for 18 years and a licensed ikebana teacher of the famed Ryuseiha School of Ikebana in Japan. She was given the artist's name of Ryokohou Tanaka.

Tito's elder brother Jose, who died of cancer 10 years ago, was an artist who created the "An Maogmang Lugar (A Happy Place)" logo of Naga City.

Tito and Carlo did the final concept of the project, while Lilibeth named the initiative "Project Lily."

School supplies

Aside from the free instructions, Tito said the 8-10 preschoolers were given school bags, snacks, school supplies and books. The Valiente siblings select the beneficiaries.

If anything, Ma'am Lily's fulfillment with the project is to see her pupils learn and gain the respect and trust of neighbors. She requires the parents though to plant the nourishing "malunggay" and to decorate the graduation venue.

Project Lily, now on its fifth year with some 40 graduates excelling in public elementary schools, makes Ma'am Lily yearn to teach more children and live life to fullest as a teacher.

[Luc]

Gegevens Unesco 2008

97% behalen diploma lager onderwijs
52,6% daarvan gaat naar high school
30,8% van degenen die een diploma high school behalen gaan naar college/uni

aantal weken les per schooljaar = 40
aantal uren les 10 jarigen = 1,067

http://www.nationmaster.com/red/country/rp-philippines/edu-education&all=1

[Johan En Elvie]

Mijn vrouw zegt altijd dat haar moeder hun naar school joeg (desnoods met harde hand) maar gelijktijdig zegt ze dat de lagere en middelbare school een lachertje was.
Huiswerk? Beter dan in de EU?  Standaard in de  was copy & paste. Huiswerk is geen nut dan. De schok komt voor velen als ze naar college gaan. Geen vrienden die laten afschrijven, onheil, driewerfs onheil! Een andere uitspraak: een meisje uit een buitenbarangay was veel afwezig en moest bij een examen naast mijn vrouw zitten. Van de lerares kreeg mijn vrouw volgende opdracht: "Laat haar spieken anders denken ze dat ik geen les kan geven!"
Leerboeken die kan men huren in de bib.  Les meevolgen in het boek?  Moet dat?

Eén van mijn nichtjes is onderwijzeres. Eerste lagere school (groep 3) en zij heeft een luxe-eus klaslokaal!

• geen stroom
  
• geen water
  
• 47 leerlingen
  
• een deel kan de eigen naam niet schrijven
  
• de zesdejaar hebben les onder het afdak voor haar lokaal, dus zij moet maar harder roepen dan haar collega

Als ze één minuut per leerling besteed dan zijn er maar dertien minuten over voor de les. Ze zei me een tijdje terug: "It's very hard"

Positief punt is dat ze in de stad (Cadiz) geen kinderen meer toelaten zonder dat ze naar de kleuterschool gingen. Op die manier kunnen ze als tellen en schrijven. Nu hadden mijn vrouw en haar zussen en broers geluk dat mijn schoonmoeder geen analfabeet was maar kinderen die dat geluk niet hebben......
Negatief punt: kleuterschool kost geld.

Het probleem is ook dat ongeschoolden geen nut zien in een scholing voor de kinderen. Een vicieuze cirkel.

Dank u opinie voor het antwoord in mijn plaats ik zou het niet beter kunnen zeggen, ik plaatste dit ook uit pure ervaring wat ik heb gezien in de omgeving van mijn vrouw, in de schooltjes waren ze al tevreden dat iemand les kon geven, en in palompon zijn er meerdere leraressen hoor die die titel niet waard zijn, als ik er tegen praat en vraag wat ze de kinderen moeten leren dan weten ze daar meestal geen antwoord op. Ze hebben wel een soort studyboekje maar dit wordt meestal niet gevolgd het is meer bezigheidsteraphie in de klasjes. Een stikt programma volgen is meestal niet mogelijk omdat er nu eenmaal veel te veel afwezigen zijn in de klassen. Het enige wat die kleine schooltjes intresseerd is dat de ouders tijdig hun betalingen doen. Geen betaling voor die specifieke maand is geen examen, een examen die een lachertje is en waar iedereen wel voor slaagd want anders komen ze niet meer en missen ze inkomen.
Is dit genoeg uitleg Rich wat dit te maken heeft met de kwaliteit van het onderwijs?
Dat is de basis he de kleuterschool en het lager onderwijs waar het verkeerd loopt.
In Palompon is er een gekende hogere school het PIT (Palompon Institute of Technologie) opgericht door Nederlanders waar wel goed onderwijs word gegeven, kort geleden is er een nieuwe maritieme school opgericht door die hollanders en dat merk je op de boten die van daar uit vertrekken, de bemanning is steeds heel jong, studenten uit de school. Maar waarom is dit? ze moeten ze niet betalen, ze zijn aan het leren he. Op de boot richting Cebu die we namen zaten er ook enkele van die studentjes die niet naar het bovenste dek wilden of ze anders zeeziek zouden worden, het is een kwestie van de juiste studierichting te kiezen he of is het aan gebrek aan andere mogelijkheden.

[dolfijn76]

kort geleden is er een nieuwe maritieme school opgericht door die hollanders en dat merk je op de boten die van daar uit vertrekken, de bemanning is steeds heel jong, studenten uit de school. Maar waarom is dit? ze moeten ze niet betalen, ze zijn aan het leren he. Op de boot richting Cebu die we namen zaten er ook enkele van die studentjes die niet naar het bovenste dek wilden of ze anders zeeziek zouden worden, het is een kwestie van de juiste studierichting te kiezen he of is het aan gebrek aan andere mogelijkheden.

Johan het is geen gebrek aan andere mogelijkheden maar velen kiezen meer met de gedachten dat ze hiermee gemakkelijk een job in het buitenland vinden.  Vooral maritiem is gekend en verpleegkunde.  Maar je kan zowat alle richtingen studeren in de Filippijnen die hier ook gekend zijn hoor. Of ze van een zelfde niveau zijn dat is iets anders maar je hebt die mogelijkheid wel.

[boomerang]

Het niveau sluit hier aan op de behoefte en deze zal langzaam meegroeien naar de behoefte groter wordt.

[Amice]

Het niveau sluit hier aan op de behoefte en deze zal langzaam meegroeien naar de behoefte groter wordt.

Als een land 40 jaar achter loopt t.o.v. ontwikkelde landen hoe groot is dan de behoefte?

Het niveau is ook niet relevant aan de westerse wereld aangezien filipino's veelal doeners en service gericht zijn, aldus behoeft men niet het niveau van kenniswerker te hebben. Alhoewel het begrip 'kenniswerker' ook maar relatief  en uit het westen afkomstig is.

In de ph worden nog computer programmeer talen geleerd die men in Nederland allang niet meer geeft. Bedrijven kunnen dus daarvoor geen ITers in Nederland vinden maar wel n Filipino. Aldus wordt door de baas de filippijnse bachelor in science gewoon hetzelfde gewaardeerd als de Nederlandse Bachelor.

Per saldo is het maar net wat de gek er voor geeft.

[opinie]

Toevoeging voor het vorig bericht:

Mijn vrouw woonde en liep school in de stad.
Mijn nichtje (cum laude) moest twee jaar gratis vervangen is Victorias om ervaring te kunnen opbouwen. De school is in de eigen gemeente omdat je alleen kan een plaats krijgen volgens woonplaats. De school is een 8-tal jaar opgericht en begon met één leerjaar. Leraar én leerlingen gingen over naar het volgende jaar. Zo kwam er elk jaar plaats voor een nieuwe leraar.
De reis van het dorpscentrum naar de buitenbarangay duurt een uur met de tricycle. Zes leraars erop voor elk 100 peso per dag. Woon-werkverkeer is eigen kost. Te voet is namelijk gratis en niet verder volgens de werkgever.

[Koen]

Mijn vriendin is 20 jaar, en zit nu in het 4de jaar high school. Oké, ze is wat oud voor het 4de jaar, maar ze is er toch geraakt.

Zoals ik van haar kan verstaan, kan je na het 4de jaar je studies vervolgen door ofwel nog 2 jaar extra te doen (en dan heb je Vocational College) ofwel door 4 jaar extra te doen (dan heb je bachelor degree).

Nu vraag ik mij het volgende af: als zij 'afstudeerd' met welk niveau kan je dit in België vergelijken. Komt het 4de jaar high school overeen met het 4de jaar Secundair Onderwijs? Indien ja, welk soort onderwijs dan: beroeps, technisch, algemeen onderwijs?
En, heb je na het 4de jaar high school een diploma in handen? Het 4de jaar zou geen afstudeerrichting vermelden, zoals bvb diploma A2 electriciteit. Moet ik high school zien, als een voorbereiding op een echte afstudeerrichting?

Ik kan er niet echt goed aan uit...weet iemand hoe de vork in de steel zit?

Alvast bedankt,
Koen

[opinie]

Zoals ik van haar kan verstaan, kan je na het 4de jaar je studies vervolgen door ofwel nog 2 jaar extra te doen (en dan heb je Vocational College) ofwel door 4 jaar extra te doen (dan heb je bachelor degree).

Een overheidsexamen geeft aan of men mag voor 4 jaar gaan. Zoniet mag men enkel de 2 jaar doen.

Nu vraag ik mij het volgende af: als zij 'afstudeerd' met welk niveau kan je dit in België vergelijken. Komt het 4de jaar high school overeen met het 4de jaar Secundair Onderwijs? Indien ja, welk soort onderwijs dan: beroeps, technisch, algemeen onderwijs?
En, heb je na het 4de jaar high school een diploma in handen? Het 4de jaar zou geen afstudeerrichting vermelden, zoals bvb diploma A2 electriciteit.

Een A2 is hier al minstens een zesjaren opleiding. Vroeger had je de A3-diploma's na 4 jaar maar dat was met 4 jaar gerichte opleiding dus vanaf het eerste jaar middelbaar.
Vergelijk de 4 jaren ginder met een zo algemeen mogelijk richting zonder keuzevakken. Het beste kun je het vergelijken met 4 jaar extra basisschool. BSO,TSO en ASO bestaan er niet.

Bekijk het zo: hier is al op jongere leeftijd een richtingsgevoelige voorbereiding die langer duurt en ook het hoger onderwijs duurt hier langer. In de  heb je zelfs in het hoger onderwijs nog twee jaar een verplicht vak genaamd "Rizal". Bvb. verpleegkundestudenten die met succes afstuderen blijken in meer dan 50% ven de gevallen niet te slagen tijdens het examen.  Je zou verwachten dat men eerst slaagt voor het examen en dan "afgestudeerd" wordt verklaard.  Dan zou men de schuld bij de school kunnen leggen. Dus laat ze maar snel afstuderen en dan kan er een nieuwe lading zijn geld afgeven. Inspectie vanuit het ministerie van onderwijs? ALs die al bestaat én het kantoor verlaat, zal wat geld in het handje alles oplossen.

[Koen]

Stel dat ze slaagt in het 4de jaar high school. Ze vervolgt haar studies met bvb 2 jaar nurse én ze slaagt in het overheidsexamen.

Ik ben nu hardop aan het denken... ze komt naar België en ze wil haar diploma laten erkennen bij de Belgische/Vlaamse overheid, wat bekomt ze hier als diploma?
(even buiten beschouwing gelaten of de school erkent is, ik heb hier in een ander topic iets gelezen over het verdrag van Lissabon)