Nieuws:

eTRAVEL CARD via https://etravel.gov.ph

Hoofdmenu

Walking ATM

Gestart door Phille, woensdag 17 maart 2010, 14:27:13

Vorige topic - Volgende topic

Fail_over

Ja klopt.

En zoveel mensen er zijn zo veel meningen.

Ik heb echter wel geleerd in de Philippijnen met andere maten te meten. Respect voor hun levenswijze. Maar in andere gevallen houdt ik stevig vast aan mijn europeese maatstaven. Eerlijkheid, na komen van afspraken, en gezondheidszorg.

Het is al diverse malen voorgekomen dat ik stampij heb gemaakt dat een kind na een rattebeet naar het ziekenhuis ging, op mijn kosten, terwijl zij daar erg laconiek over deden. Zal wel los lopen.

Terwijl je bij andere dingen erg soepel moet zijn. Een star mens red het niet op de philippijnen, of met een relatie met een pinay.

Ik houdt strak de hand op de knip. Hoe moeilijk dat ook soms is. Sta je op de bus terminal, komt er een jochie van zo'n 7 jaar bedelen om wat pesos.
Of een vrouwtje met een kind op dr arm. Ik geef nooit wat. Alleen als mijn asawa erbij is, geef ik een knikje naar haar. en laat haar beslissen of ze iets geeft of niet.

Het is misschien een kwestie van vertrouwen. Mijn asawa weet het meest van haar wereld. Maar je moet je eigen wereld ook in de gaten houden.
Dit is een valkuil waar vele inlopen. Ach, ik ben rijke kano. ik heb zoveel geld, laat ik die en die maar helpen. Mijn euro's zijn toch zoveel waar dan hun pesos.

Laten we niet vergeten dat het altijd nog een derde wereld land is.
Het is niet dat je in de rivier valt dat je verdrinkt, het is dat je niet meer boven komt......

disnoke

Gelukkig dat je asawa achter je staat samen komen jullie er wel door en idd het heeft geen enkele zin om je zelf in de problemen te helpen door alles maar af te geven.

Mijn vriendin heeft twee zusters, de een werkt hard en kan zichzelf behelpen, enkel had ze een moeilijke periode toen na de typhoons van vorig jaar het rijstveld en zo beschadigd waren, toen heb ik een beetje materiele hulp gegeven maar niets in geld maar in goederen die zo nodig had.
De jongste doet niets, 18 j en twee klein kinderen van verschillende vaders en al lang ergens met de noorderzon verdwenen, deze schaamt zich niet om gewoon dingen te nemen, als ik ze soms bezig zie krijg ik al terug wat grijze haren.

Dus in één familie kan het al veel verschillen

boomerang

Citaat van: Fail_over op donderdag 13 mei 2010, 16:39:51
Ja klopt.

En zoveel mensen er zijn zo veel meningen.

Ik heb echter wel geleerd in de Philippijnen met andere maten te meten. Respect voor hun levenswijze. Maar in andere gevallen houdt ik stevig vast aan mijn europeese maatstaven. Eerlijkheid, na komen van afspraken, en gezondheidszorg.

Het is al diverse malen voorgekomen dat ik stampij heb gemaakt dat een kind na een rattebeet naar het ziekenhuis ging, op mijn kosten, terwijl zij daar erg laconiek over deden. Zal wel los lopen.

Terwijl je bij andere dingen erg soepel moet zijn. Een star mens red het niet op de philippijnen, of met een relatie met een pinay.

Ik houdt strak de hand op de knip. Hoe moeilijk dat ook soms is. Sta je op de bus terminal, komt er een jochie van zo'n 7 jaar bedelen om wat pesos.
Of een vrouwtje met een kind op dr arm. Ik geef nooit wat. Alleen als mijn asawa erbij is, geef ik een knikje naar haar. en laat haar beslissen of ze iets geeft of niet.

Het is misschien een kwestie van vertrouwen. Mijn asawa weet het meest van haar wereld. Maar je moet je eigen wereld ook in de gaten houden.
Dit is een valkuil waar vele inlopen. Ach, ik ben rijke kano. ik heb zoveel geld, laat ik die en die maar helpen. Mijn euro's zijn toch zoveel waar dan hun pesos.

Laten we niet vergeten dat het altijd nog een derde wereld land is.

Toen mijn asawa bijna 3 weken geleden, na een curetage, uit het ziekenhuis terugkwam en niemand van de familie zelfs maar enig teken van leven gaf of belangstelling toonde was voor mij de grens bereikt en weet nu dat er niemand klaar staat om ons te helpen indien noodzakelijk.

Ja, het enige teken van leven wat wij kregen was een sms voor een bijdrage in een chemotherapiebehandeling voor een andere schoonzus waar wij de vorige maand ook al een behandeling voor betaald hadden.

Mijn antwoord was toen al een duidelijk NO .  Ik heb helaas geen Rode Kruisorganisatie achter mij staan want het einde is nog lang niet in zicht als ik kijk naar al die nichten die zich door iedere voorbijvliegende Filippijn als een bloem laten bestuiven en daarna werpen als konijnen.
Kijk maar eens kritisch rond in die getto's je ziet daar veel kinderen met een kind op de arm.
Een van die nichten verwachtte een baby van een vriendje en tot haar verbazing had het kind blonde haren, tja dan zou het misschien van die Duitser geweest kunnen zijn.
Toen ik bij een andere iets oudere nicht informeerde of zij ook al kinderen had begon iedereen te schateren van het lachen want mij was het niet opgevallen dat het een shemale was. Die wereld voel ik mij dus niet happy in.
"As men de skoalle jierren hawn hat, moat men ris fiks oan’t learen"
"De jeld komt net mei laitsjen"

boomerang

Citaat van: disnoke op donderdag 13 mei 2010, 16:56:11
Gelukkig dat je asawa achter je staat samen komen jullie er wel door en idd het heeft geen enkele zin om je zelf in de problemen te helpen door alles maar af te geven.

Mijn vriendin heeft twee zusters, de een werkt hard en kan zichzelf behelpen, enkel had ze een moeilijke periode toen na de typhoons van vorig jaar het rijstveld en zo beschadigd waren, toen heb ik een beetje materiele hulp gegeven maar niets in geld maar in goederen die zo nodig had.
De jongste doet niets, 18 j en twee klein kinderen van verschillende vaders en al lang ergens met de noorderzon verdwenen, deze schaamt zich niet om gewoon dingen te nemen, als ik ze soms bezig zie krijg ik al terug wat grijze haren.

Dus in één familie kan het al veel verschillen

Inderdaad kan je tegen boeiende verschillen in één familie aanlopen. Mijn asawa heeft twee zonen (14&15) en ik wens een normaal gezin.
Het heeft eerst wel de nodige moeite gekost dat ik het met de handen eten niet wens en de pet af in huis, zonnebril afzetten als je tegen mensen praat en nog een hele rits van die kleinigheden maar wij hebben het gezellig.
De heren hebben mij geaccepteerd en voelen zich comfortabel.
"As men de skoalle jierren hawn hat, moat men ris fiks oan’t learen"
"De jeld komt net mei laitsjen"

callebaut

#114
Citaat van: boomerang op donderdag 13 mei 2010, 17:07:18
Mijn antwoord was toen al een duidelijk NO .  Ik heb helaas geen Rode Kruisorganisatie achter mij staan want het einde is nog lang niet in zicht als ik kijk naar al die nichten die zich door iedere voorbijvliegende Filippijn als een bloem laten bestuiven en daarna werpen als konijnen.
Kijk maar eens kritisch rond in die getto's je ziet daar veel kinderen met een kind op de arm.



Mijn moeder zei altij .....vroeger hadden de kinderen snotneuzen ....... nu hebben de snotneuzen kinderen ..... zag vandaag op een datingssite staan
single mother age 36 ... 2 kids ... 19 en 18  boy and a girl ....
En mijn vader zie altij .... verstand komt niet vòòr de jaren .... kan ze alleen maar beide gelijk geven ...

boomerang

En toch vindt ik dit stukje wereld op de aardbol boeiender als waar ik vandaan kom.

Je blijft je hier verbazen en je hoeft niet bang te zijn om eenzaam als AOW'er weg te kwijnen achter de geraniums. Iedere dag is hier een nieuw avontuur en gelukkig dat ik voldoende gevoel voor humor heb om te kunnen blijven lachen.

Werken hoef ik niet en heb dus alle tijd. Ik heb het geluk gehad een vrouw te treffen die dezelfde levensvisie heeft als ik en dan samen in een boeiend land als dit te mogen wonen is het grootste geschenk wat ik ooit heb mogen krijgen.

Ik heb meestal een behoorlijke hoeveelheid 5 peso muntjes in de zak en geniet altijd weer van die verbaasde blikken van die bedelende kleine snotapen.

Al deze plezierige zaken wegen ruimschoots op tegen een zootje ongeregeld wat zich dan toevallig familie van je mag noemen.

Mijn enige zorg is hier dat die ellendige Euro zo lang wacht met het krijgen van een erectie  :jajaja:
"As men de skoalle jierren hawn hat, moat men ris fiks oan’t learen"
"De jeld komt net mei laitsjen"

opinie

Citaat van: Fail_over op donderdag 13 mei 2010, 17:42:33
We eten friet ook met onze handen, kip ook. Broodje kebap, shoarma. Waarom dan niet gewoon rijst eten met de handen?

Enkel en alleen omdat de westerse cultuur het eten met de handen als barbaars ziet?

Friet en kip: toch liever met een vork. Het is anders zo vettig en kleverig op de vingers. Broodje iets, dan is er een servetje om. Bij de schoonfamilie verschijnt er ook bestek op tafel. Dus  :weetikniet: zo vreemd is het niet. Toen onze zoon nog klein was, merkte iemand (hier in  :belgiesmiley: ) op: "Kijk eens hoe hij al eet met gesloten mond"  :ikkeniebegrijp: Het is gewoon hoe je het voorbeeld geeft! Ik persoonlijk verlies mijn honger als ik nabij iemand moet zitten die tijdens het kauwen vergeet de betonmolen dicht te doen. Bah! Wel, geen enkel lid van de schoonfamilie eet met open mond. Kwestie van opvoeding.

"Eten met de handen" is een uitdrukking in de Filippijnen. Voorbeeld: iemand zegt dat ze nochtans gezond eet en toch niet vermagerd. Een ander reageert: "Ja en als ze thuis alleen is eet ze met de handen" Het betekent dat ze dan vreet ipv eet.

Citaat van: boomerang op donderdag 13 mei 2010, 17:20:15
dat ik het met de handen eten niet wens

Het zijn tieners en als jonge bomen moeten ze begeleid en gesnoeid worden om later te vruchten te plukken. Het is ook de thuis van boomerang en partner dus hebben ze het recht om bepaalde eisen, normen en waarden te stellen.

Citaat van: boomerang op donderdag 13 mei 2010, 17:07:18
Toen mijn asawa bijna 3 weken geleden, na een curetage, uit het ziekenhuis terugkwam en niemand van de familie zelfs maar enig teken van leven gaf of belangstelling toonde was voor mij de grens bereikt en weet nu dat er niemand klaar staat om ons te helpen indien noodzakelijk.

Triest maar die stilte spreekt boekdelen.

Citaat van: boomerang op donderdag 13 mei 2010, 17:07:18
Ik heb helaas geen Rode Kruisorganisatie achter mij staan want het einde is nog lang niet in zicht als ik kijk naar al die nichten die zich door iedere voorbijvliegende Filippijn als een bloem laten bestuiven en daarna werpen als konijnen.
Kijk maar eens kritisch rond in die getto's je ziet daar veel kinderen met een kind op de arm.

Ze hebben dan geen nood aan geld maar aan een hangslot. (Op een ander forum kreeg ik eens gezeik toen ik tegen iemand zei dat ipv geld hij beter een BB-doos vol condooms had gestuurd. Dit in reactie op zijn geklaag dat schoonzus zoveel kinderen van zoveel vaders had)

Citaat van: boomerang op donderdag 13 mei 2010, 17:07:18
Een van die nichten verwachtte een baby van een vriendje en tot haar verbazing had het kind blonde haren, tja dan zou het misschien van die Duitser geweest kunnen zijn.

:weetikniet: Hij had een pet op!  :haha:

Citaat van: Fail_over op donderdag 13 mei 2010, 18:12:34
maar dat maakt het verschil tussen eten hebben, of hoe te eten. westers of 3de werelds. daarom heb ik wel begip dat zij daar met hun handen eten. dat is het verschil.

Niet zo zeer Westers tegen Derdewerelds!
Kijk eens naar een film die gesitueerd is in de late middeleeuwen:
  • in de "betere" kringen is er een heel ritueel rond eten.
  • bij de armeren is het meer "aanvallen, wie het snelste vreet, heeft het meest!"
Sorry maar tenzij je moet vechten voor eten, zie ik geen nut om als wolven op het eten te springen.
Homo doctus in se semper divitias habet.
Phædrus

boomerang

Vermoedelijk zitten er hier veel meer vaders met stiefkinderen op het forum en ik ben werkelijk geïnteresseerd in hun ervaringen met de opvoeding van kinderen uit een andere cultuur.

Dit zal dan wel in een ander topic moeten want het lijkt mij weinig met wandelende ATM's te doen te hebben hoewel mijn zonen mij wel vaak als zodanig beschouwen.
"As men de skoalle jierren hawn hat, moat men ris fiks oan’t learen"
"De jeld komt net mei laitsjen"

Admin

#118
Citaat van: boomerang op donderdag 13 mei 2010, 18:45:16
Vermoedelijk zitten er hier veel meer vaders met stiefkinderen op het forum en ik ben werkelijk geïnteresseerd in hun ervaringen met de opvoeding van kinderen uit een andere cultuur.

Citaat van: Fail_over op donderdag 13 mei 2010, 19:12:33
Afsplitsing van topic is misschien wel nodig ja. Maar wel een nuttig onderwerp. Lijkt mij.

Het nieuwe topic: Opvoeden van stiefkinderen uit een andere cultuur is er.
Hallo gast. :welcome:

stip66

Wel ik heb dikwijls met mijn tong moeten draaien voor ik ging antwoorden, take or leave it

Zowel in  :belgiesmiley: als in de  :smiley-philippines: heb je dit soort van ingenomenheid, met het enige verschil dat je vrouw je in  :belgiesmiley: letterlijk in je bloote kont kan zetten.

Nu ga ga ik 2 topics voor 1 keer mixen, nl dit en " Toyota Revo ". Ik hoop dat niemand het kwalijk neemt.

Vandaag gesproken met mijn vrouw en op welke wijze de verkoop van haar wagen te " investeren ".

Beide zijde overeen gekomen dat ze niks meebrengt van de opbrengst. Ze ging het geld aan haar moeder geven.
Ze gaf zelf aan dat de grootste "spender" zij zelf was, haar mom is really kurriepot.

Ik geloofde haar zonder twijfel, toen ik daar was kwam haar moeder me 100 peso lenen voor drinkwater te kopen, ik gaf haar een briefje van 500.
2 weken later zag ik dat de watercooler bijna leeg was, dus vroeg ik of ik geld moest geven.
Kreeg ik daar tegen mijn kl**ten, want ze had nog 350 peso over van de 500.

Wat ik wil zeggen is dat er overal gold diggers zijn. Hier kost het je wedde, je leven, je toekomst......

Ik weet 200% zeker dat mijn schoonfamilie mij niet als rijke sponser schoonzoon beschouwd, ik heb dit van de eerste chatsessie al aangegeven.

Meten = Weten