Mijn verhaal

[spo0n]

Beste mensen,

Ik heb het voorheen al laten vallen over mijn negatieve ervaring met de Filippijnen.
Waar het eigenlijk op neer komt is het volgende. De eerste keer dat ik Naar de Filippijnen ging was in 2009 na bijna drie jaar chatten met een Filippijnse vrouw. Dit is niets geworden.

Ik heb toen pa zijn schoolkameraad aangesproken omdat die ervaring heeft met de Filippijnen en zelf met een Filippijnse getrouwd is. Na raad vragen en of hij iemand kende die interesse zou kunnen hebben kreeg ik ongeveer anderhalf jaar geleden een telefoonnummer van hem. Goed meisje, single, eerlijk en geen kinderen. Ik contact opnemen en natuurlijk e-mail adressen uitwisselen zodat we konden chatten en cammen via Yahoo. Mijn (ex) vriendin woonde op anderhalf uur rijden van een internetcafe en in vond het heel speciaal dat ze de moeite en de afstand maakte speciaal om met mij toch minstens 2 maal de maand te kunnen chatten. En ook zeker omdat ze heel arm waren en toch geld spendeerde in onze communicatie. Nu op dat moment had ze werk, maar zoals op de meeste werkplaatsen in de Filippijnen heel slecht betaald. Het stond me enorm aan al de moeite.
Ook was ze iedere keer vergezeld van iemand uit de familie en moet zeggen dat het enorm deftige mensen waren.
De tijd was aangekomen om over een ontmoeting in de Filippijnen te spreken.
Vorig jaar in Oktober hebben we elkaar ontmoet in manila en zijn we door naar Samar gevlogen om de ouders te ontmoeten.
Ik moet zeggen dat ik totaal geen avontuurlijke vakantie gehad heb, het was heel saai en heb totaal geen mooie plekjes van de Filippijnen gezien. Maar okay, ik had mijn vriendin graag en de omgang met haar viel heel goed mee en ik had het gevoel dat zij de enigste was die in kon vertrouwen in samar.

Ik terug naar naar huis en vertel alles aan mijn ouders. Mijn ouders blij want ze geloofden in haar en dat was een hele opgave sinds de vooroordelen t.o.v. de Filippijnen.

In januari van dit jaar is mijn vader zijn schoolkameraad samen met zijn vrouw naar Samar op reis gegaan naar hun huis. Twee weken later krijg ik een telefoontje van hem de boodschap "proficiat, je wordt papa..." Het was een schok en "totaal onmogelijk".
Ik heb dan maar op de man afgevraagd aan haar of ze zwanger was en zei ze het ene moment nee, dan ja, dan weer nee... Heb bijna een maand in de onzekerheid geleefd omdat ik haar niet meer kon vertrouwen, ik was er kapot van omdat ik haar als enigste aanschouwde die ik kon vertrouwen en ik altijd een gevoel had dat ze eerlijk was!

Toen pa zijn schoolkameraad terug thuis was hadden we afgesproken om eens te praten en hadden ze ook foto's van haar gemaakt tijdens een feestje in hun huis. Daar zag ik natuurlijk dadelijk op dat ze zwanger was aangezien ze enorm verdikt was.
Ik terug met haar gepraat en duidelijk gepraat dat ze eerlijk kon zijn dat ik nu heel zeker wist aan de hand van de foto dat ze zwanger was.
Ik wist ook dat ik nu een leugentje moest vertellen en haar zeggen dat wat er ook gebeurd was, ik de situatie zou aanvaarden en van haar blijven houden. Had ik dit niet gedaan had ze wss blijven ontkennen.
Uiteindelijk plooit ze en geeft ze toe dat ze zwanger is van een Filipino, een collega van haar werk (ex-werk)n dubbel haar leeftijd, getrouwd is en kinderen heeft.
M.a.w. toen ik haar bezoekte was ze al vier maanden zwanger. Ik heb nooit iets bemerkt omdat ze geen buikje had en ze me vertelde haar maandstonden gehad te hebben voor ik arriveerde. Toen we een binnenlandse vlucht maakte heeft ze wel dat moment 4 maal over moeten geven wat ik een beetje verdacht vond, ik heb haar dan op de man af gevraagd of ze zwanger was wat ze ontkende. Verder ben ik er niet op ingegaan aangezien het haar eerste keer was dat ze de vlieger nam en het er ook met te maken kon hebben.

Mijn wereld stortte ineen en ik ben meteen terug af naar nul
Mijn vertrouwen was de eerste keer al geschonden en nu opnieuw wat het moeilijk maakt om nog een Filipina te vertrouwen al wetende dat er goede zijn

Wat ik dan ook nog erg vindt is dat zij en haar ouders het nog in mijn schoenen hebben willen schuiven.
Op een feestje hadden ze tegen de schoolkameraad van pa gezegd dat sinds mijn vertrek ze drie maanden geen maandstonden meer had gekregen!
Leugens, leugens, leugens... En geloof me dat het voor hun cultuur een normale traditie is om te liegen

Als ik haar vroeg waarom die leugens en geheimen, dan krijg ik als antwoord dat ze me niet wilde kwetsen.

Ik heb tot op vandaag nog contact met haar via sms, natuurlijk niet meer zoals voorheen.

Lang heb ik getwijfeld om dit hier te posten maar uiteindelijk kan het een ervaring zijn waar sommige mensen op dit forum nog iets kunnen aan hebben.

Zo zie je maar dat je heel voorzichtig moet zijn met Filipina's!

29 maart 2011 is ze dan ook van een flinke dochter bevallen.

[Fail_over]

Dank je dat je dit hebt willen delen.

Het is jammer dat het zo is gelopen, ja, je moet goed op je hoede zijn.

Ze zijn niet allemaal zo, maar je moet je waken voor dat als....

Suc6

[Luke]

Op alle sociale netwerken vind je tonnen Filipinas die wel geinteresseerd zijn in een relatie met een "witte".
Je geraakt zo aan tonnen email adressen, YM etc.. Begin te chatten als een vriend en niet direct als een hopeloze man op zoek naar een lief.
De helft zijn Bakla's en gold diggers. Dat wordt duidelijk na een tijdje chatten. En 2 keer per maand kunnen chatten is maar een reden om niet te moeten chatten met U. Je gaat na een tijdje zelf wel een filter inbouwen wie de "goeie" zijn en wie de "spelers" zijn met wat diepgaande vragen of gewoon chit chat. Na een tijdje kun je de pijlen richten naar degene die het best overkomen en dat hoeft niet 1 enkele te zijn. Daarna is er tijd genoeg om te ontmoeten.... Ow! en met leugens kun je achter de waarheid komen....

Suc6

[Amice]

Spannend verhaal, mooi geschreven overigens.

Ze weten uiteraard als geen ander dat een filipino ze niet uit de armoede zal willen/kunnen helpen,alhoewel de groep met geld steeds groter wordt hier.
Ze hoeft wellicht niet bij die filipino aan te kloppen,of had dat reeds zonder succes gedaan.
Nood breekt dan wet en haar kostje zou gekocht zijn als je erin getrapt was,kip ik heb je.

Wonderbaarlijk genoeg zijn ze ook vrij laconiek als dat niet lukt,zowel met de biologische vader als het slachtoffer kano.
"Single mother is also oke", heb ik al zo vaak gehoord, voornamelijk van de freelancers, die dan noodgedwongen met alle kerels in bed duiken....nah ja noodgedwongen is eigenlijk onze interpretatie want ze vinden het zelf minder erg klaarblijkelijk en eenmaal in dat keurslijf willen ze vaak ook niet meer anders(you can get a girl out the bar,but never get the bar out the girl).
Vandaar dan ook hun uitspraak" maherap maherap, sarap sarap.

Arm is dus lekker,want je kunt naar lieve lust rollebollen en ze zijn heer en meester in geld vergaren...jawel omdat ze kunnen zeggen dat ze arm zijn.
Echter zijn zulke niet zo arm,want ze worden al met inkomsten bron geboren en P 30000 per maand,is een normaal inkomen voor ze op die manier....dat verdienen ze zelden met n normale baan.

[ganda]

Wat ik dan ook nog erg vindt is dat zij en haar ouders het nog in mijn schoenen hebben willen schuiven.
Op een feestje hadden ze tegen de schoolkameraad van pa gezegd dat sinds mijn vertrek ze drie maanden geen maandstonden meer had gekregen!

Leugens, leugens, leugens... En geloof me dat het voor hun cultuur een normale traditie is om te liegen
Als ik haar vroeg waarom die leugens en geheimen, dan krijg ik als antwoord dat ze me niet wilde kwetsen.

Perfect omschreven, liegen of de waarheid verdraaien/verzwijgen is een deel van de Filipijnse cultuur. Schaamteloos mensen misbruiken hoort daar spijtig genoeg ook bij.

[koy]

Spoon, bedankt om hier je verhaal te sharen, dat lucht op als je dat eens kan neerpennen en met anderen delen. Wat ik erg spijtig zou vinden is als je nu zou gaan veralgemenen. Ik heb ook mijn vriend ontmoet via chat online. Ik moet zeggen ik was ook meteen verliefd op hem, maar mijn behoudendheid en realisme heeft me gedwongen heel voorzichtig te zijn. Pas 1 jaar later als onze eerste chat, heb ik hem ontmoet in Cebu. En dan heb ik gemerkt dat hij niet is zoals zovelen, die enkel op geld uit waren. Hij was uit op een relatie, respect en toekomst, wat je als gay niet echt hebt in de Filippijnen.

Wat is mijn punt? Ik zou het nu anders aanpakken, nu ik al 3 keer naar de Phils geweest ben. Ik besef datf ik geluk heb gehad en even goed in een situatie zoals jij terecht kon komen ( afgezien van dat zwanger worden dan :-) Wat ik nu zou doen, is een maand naar de Filippijnen gaan om daar iemand te ontmoeten. Er zijn daar zoveel manieren om in direct contact te komen met meisjes/jongens en dat gaat sneller en ze kunnen zich niet wegsteken. Je zal dan ontdekken dat er heel wat zijn die wel geïnteresseerd zijn en eerlijk zijn. Zoals altijd zijn het enkele rotte appels die die hele mand bederven. Filippijnse jongens en meisjes zijn ontwapenend mooi en het merendeel is arm maar met waarden opgevoed. Dat zijn diegene die je moet gaan opzoeken.

Hopelijk helpt dit jou een beetje!
Succes,
Koy

[gosternokke]

Wat ik dan ook nog erg vindt is dat zij en haar ouders het nog in mijn schoenen hebben willen schuiven.
Op een feestje hadden ze tegen de schoolkameraad van pa gezegd dat sinds mijn vertrek ze drie maanden geen maandstonden meer had gekregen!

Leugens, leugens, leugens... En geloof me dat het voor hun cultuur een normale traditie is om te liegen
Als ik haar vroeg waarom die leugens en geheimen, dan krijg ik als antwoord dat ze me niet wilde kwetsen.

Perfect omschreven, liegen of de waarheid verdraaien/verzwijgen is een deel van de Filipijnse cultuur. Schaamteloos mensen misbruiken hoort daar spijtig genoeg ook bij.

Ach ja , waarom zou je eerlijk zijn, als het je allemaal te veel word even bij meneer Pastoor langs, om een biecht te doen ,en uw zonden zijn U vergeven.  Met een schoon geweten kunnen ze weer door gaan met liegen en bedriegen.

Spoon spijtig te horen dat je al 2 maal een negatieve ervaring heb gehad.  Ben het met Koi eens dat je niet moet gaan veralgemenen. Ze zijn niet allemaal slecht,,al denk je daar nu misschien anders over.  Gewoon domme pech gehad dat je 2 keer iemand hebt getroffen, die geen goede bedoelingen had.  Weet zeker dat er  miljoenen meisjes in Filippijnen zijn die wel eerlijk zijn,  en die een relatie met een buitenlander als een Gods geschenk zien, En het simpel weg niet zouden durven om de boel te belazeren.   Ik wens je sterkte in deze moeilijke tijden.

[josv]

Spoon, om eerlijk te zijn schat ik je niet ouder dan 'n jaar of 25. Waarom dan niet proberen 'n relatie op te bouwen in je omgeving  . Waarom zo vastgespijkert aan Filipina's ?? Om 'n goede relatie aan te gaan met iemand uit die cultuur ( want 'n "eerlijke" vinden is EEN, maar om er nog eens mee samen te leven is TWEE ) mis je volgens mij toch 'n hoop levenservaring, inlevingsvermogen etc. etc. Sorry dat ik het zeg. Nu heb je mazzel dat 'n vriend van je vader je gered heeft. Volgende keer hang je en dan is het WEER tranen met tuiten en de Filippijnen in het algemeen krijgen WEER de schuld.

[Phille]

Spoon, om eerlijk te zijn schat ik je niet ouder dan 'n jaar of 25. Waarom dan niet proberen 'n relatie op te bouwen in je omgeving  . Waarom zo vastgespijkert aan Filipina's ?? Om 'n goede relatie aan te gaan met iemand uit die cultuur ( want 'n "eerlijke" vinden is EEN, maar om er nog eens mee samen te leven is TWEE ) mis je volgens mij toch 'n hoop levenservaring, inlevingsvermogen etc. etc. Sorry dat ik het zeg. Nu heb je mazzel dat 'n vriend van je vader je gered heeft. Volgende keer hang je en dan is het WEER tranen met tuiten en de Filippijnen in het algemeen krijgen WEER de schuld.

Jos, ik snap wel wat je wilt zeggen, maar is het hebben van een relatie met een filipina alleen maar weg gelegd voor de wat oudere heren onder ons?

[opinie]

spo0n, je verhaal is een variant van het Michelle Pagba de Kler-verhaal.
Zie: http://www.filippijnen.org/index.php/topic,217.0.html

Die vriend van je vader is ook een rekenwonder:

Vorig jaar in Oktober hebben we elkaar ontmoet
In januari van dit jaar "proficiat, je wordt papa..." foto's van haar gemaakt tijdens een feestje in hun huis. Daar zag ik natuurlijk dadelijk op dat ze zwanger was aangezien ze enorm verdikt was
29 maart 2011 is ze dan ook van een flinke dochter bevallen.

In januari had ze een buikje van 7 maanden na 3 maanden zwangerschap. 
Dat moest hij toch ook snappen.

Je kan onmogelijk zeggen of iemand oprecht is gewoon gebaseerd op een contact via-via. Durf je je hand in het vuur te steken voor al je vrienden?

Het is niet dat leeftijd een zekerheid is voor het overbruggen van een cultuurverschil. Het is ook afhankelijk hoe bewust de persoon uit de  is dat het op een ander er anders aan toe gaat.
Een jongere man zal eerder de toekomst in  willen opbouwen en dan moet de  zich ook aanpassen. Soms zie je echter een soort van inkapseling (cocoon ) om zich te beschermen tegen assimilatie. Een vriendenkring enkel uit de  vervangt dan de hoofddoek die anderen gebruiken om zich af te zonderen (terwijl ze die in het thuisland niet droegen ).

Ach ja , waarom zou je eerlijk zijn, als het je allemaal te veel word even bij meneer Pastoor langs, om een biecht te doen ,en uw zonden zijn U vergeven.  Met een schoon geweten kunnen ze weer door gaan met liegen en bedriegen.

Een voorwaarde is toch: "Ga heen en zondig niet meer!" In hoeverre de meesten waarlijk christen zijn?

Uiteindelijk plooit ze en geeft ze toe dat ze zwanger is van een Filipino, een collega van haar werk (ex-werk)n dubbel haar leeftijd, getrouwd is en kinderen heeft.

Medeplichtig aan overspel is ook tegen de geboden. Vaak is men enkel gelovig als het goed uitkomt.