Onderhoud (financieel) van de schoonfamilie

[Fail_over]

Maar in geval van nood, afgewaaid dak, of hospital is het een andere zaak 

Naar wat ik gehoord heb, hier ook al wel eens gelezen heb, gebruikt me net die redenen om geld te vragen (en dan is maar de vraag of ze altijd wel waar zijn; of ze het geld effectief voor de herstellingswerken gaan gebruiken), maar wat in het geval dat je op dat moment zelf niet de middelen zou hebben, gaat men dat dan begrijpen? 

Klopt, dat blijft gissen als je er niet zelf bent, of er is daar niemand die je kunt vertrouwen.
Maar ja, als er een verzoek komt, komt dat altijd via mijn Asawa, nooit rechtreeks via mij. En mijn Asawa heeft flink haar op dr tanden richting de familie. Dus elk verzoek wordt eerst steevast met NEE beantwoord.

Iedere keer dat we naar mijn schoon ouders zijn geweest hebben we iets aan het huis gedaan. Hollowbloks voor de muren, cement voor de vloer, en nu laatst een koelkast en een nieuwe stroomgroep aan laten leggen.

Als er in ons huis een klusje is wat ik niet kan roepen we de hulp in van een familielid, die daar ook voor betaalt wordt.

En waarom is het normaal dat je die betaalt voor een klusje als jij zorgt voor de renovatie van het ouderlijk huis, dan zou je toch mogen denken dat ze iets doen als tegenprestatie ... of denk ik nu echt veel te westers? 

Ja

Afgelopen trip dan ook de bustickets betaalt voor al de familie die in Manila was, voor een vakantie naar opa en oma. Veel kleinkinderen waren nog nooit op de boerderij geweest en hadden er de tijd van hun leven.

Ik weet dat dit niet veel is, maar eigenlijk zorg jij ook voor steun voor de familie; ik zal een voorbeeldje geven; meestal vragen ze geld omdat ze iets moeten betalen; een vlucht van CDO naar Manilla voor de ouders bijvoorbeeld (maar heen en terug is het dan toch al iets tussen 12.000 en 15.000 pesos (bijna 300 euro) dingen zoals dat; dat heb ik dan ook gedaan; maand later kwam dan de vraag of ik de vluchten voor de tantes niet zou willen betalen; zoals ik al zei, NEE doe ik niet. Mijn vriendin is net afgestudeerd en op zoek naar werk, daarom dat ik haar een maandelijks bedrag stuur (150 euro) maar ik kan mij wel inbeelden dat zij mij nog wel zal vragen om bijvoorbeeld nog eens een vlucht voor haar ouders te betalen; en dit past niet in mijn budget, want dan lopen de kosten al snel op; ik ben niet bereid om 400 à 500 euro op te hoesten. Stel ik mij daar dan de vraag ben, als ik nee zeg op die vraag, hoe gaan de ouders dan denken, oei das gene rijke, kan nog niet eens een vlucht betalen? Ik ben er zeker van dat zij mij echt wel graag ziet, maar als de ouders haar onder druk gaan zetten, loop ik dan niet het risico dat ze met mij moet breken. Ik weet niet hoe het op dat vlak gaat in de Filipijnen, maar ik kan er mij wel iets bij inbeelden.

[/quote]


Ik betaal zowieso geen vliegticket voor de familie, ze gaan maar met de bus. En als er geen noodzaak is om naar Manila te komen, blijven ze maar lekker in de provincy.

Mijn Asawa en ik denken het er hetzelfde over. Ieder gezin moet z´n eigen boontjes kunnen rooien. We hebben haar broers ook een keer terug naar de fabriek geschopt. Ze zaten op een middag bij ons thuis, omdat ze het werk op de fabriek niet leuk vonden. Heeeeeel gauw terug, en werken. En als ze het echt niet wilde, dan werkte ze maar zolang dat ze een bus ticket konden betalen, en terug naar de Povincy. Help dan maar mee op Pa z´n rijsvelden. Maar dat wilde ze niet.

Deze visie hebben we goed over kunnen brengen op heel de familie. Ook komt dat omdat ik toch de knip dicht houdt als ik daar ben. We doen wel vanalles, maar tegen low costs.  We huren een klein huisje, de kids gaan naar de gewone, gratis school. En als ik eens iets geks voorstel, is het altijd mijn Asawa die tegengas geeft. To expensive hon, we have big bills this month.

Het is erg afhankelijk hoe je vriendin tegenover de familie staat, en hoeveel invloed de familie op je vriendin heeft. En natuurlijk ook hoe jullie verhouding is, en welke afspraken je over geld maakt.

[Fail_over]

Iedere keer dat we naar mijn schoon ouders zijn geweest hebben we iets aan het huis gedaan. Hollowbloks voor de muren, cement voor de vloer, en nu laatst een koelkast en een nieuwe stroomgroep aan laten leggen.

Als er in ons huis een klusje is wat ik niet kan roepen we de hulp in van een familielid, die daar ook voor betaalt wordt.

En waarom is het normaal dat je die betaalt voor een klusje als jij zorgt voor de renovatie van het ouderlijk huis, dan zou je toch mogen denken dat ze iets doen als tegenprestatie ... of denk ik nu echt veel te westers? 

Sorry, te kort door de bocht.

Ik bedoel dat als ze een klusje doen in ONS huis in Manila.

Een klusje in het ouderlijk huis wordt natuurlijk gezien als tegenprestatie. Maar ik betaal dan de tools en materiaal.

[Phille]

Ik bedoelde het ook zo; een klusje in jouw huis ... het lijkt mij normaal dat ze dat dan als een tegenprestatie zouden doen, jij zorgt toch ook voor hun, maar ik ben waarschijnlijk nog niet genoeg vertrouwd met de Filippijnse manier van denken, het leven bestaat uit geven en nemen, jij geeft, zij nemen 

[Fail_over]

Boomerang,

En heeft dit invloed op je relatie?

Mijn asawa staat nu volledig achter mij. Het heeft mij wel veel redeneren en uitleggen gekost en heb het zelfs eens op de spits moeten drijven door haar te stellen keuzes te moeten maken.

Zelf op een paar petroleum stellen moeten koken en 600php aan de familie (lenen) geven voor een tank gas ? Hoe gek ben je dan ?

De familie heeft mij in feite legio voorbeelden geleverd om mijn asawa van mijn gelijk te overtuigen en gelukkig vormen wij een blok.

Ik ben best bereid om mij enigszins in hun cultuur in te leven maar verwacht dan van haar hetzelfde.

Zij heeft nog nooit geleefd met keukenkasten en een frigo waar inhoud in zit en heeft nu ook ontdekt dat het dagelijkse kopen bij sari-sari stores een hele dure hobby is.
Ik heb haar geleerd om vlees en verse groenten in dagelijkse porties te verpakken en in te vriezen en het maandgeld te budgetteren.

Dat zijn lessen waar de familie veel meer aan heeft dan aan financiële steun van een witneus die het eeuwige leven niet heeft.

Vroeger heb ik geleerd:

"Economie is de wetenschap die de mens bestudeerd in zijn streven naar stoffelijke welvaart".

En met betrekking tot mijn schoonfamilie :

"Wat kost het mij en wat brengt het mij op".

Toen we het huis huurden, en de inboeddel aanschaftte, heb ik een rode map aangeschaft, en daar alle bonnen en papieren van alles gerubriceerd ingestopt.

Voorin een leeg hoesje. Als er een rekening binnenkwam, met stift de deu date erop schrijven.

Als de rekening betaalt was, netjes bij de bijbehorende sectie doen. Meralco, Smart/bro, water enz.

Iedere keer dat ik weer naar de Fhils ga, toont ze me trots de map. Houdt alles netjes bij.
Laatst was de aircon kapot, hup bonnetje erbij, was still warranty, leverancier gebeld en binnen een dag opgelost.

Ze koopt nu idd ook minder bij de sari/sari. 1x per twee weken naar Palengke en de grocery shop. Als ze eens gek wil doen gaat ze naar de Mall om te kijken of er leuke kleren in de Sale zijn. Maar komt dan ook vaak terug zonder iets gekocht te hebben.

Merk ook dat het `vooruit denken` snel overgenomen wordt.

[Phille]

Het is erg afhankelijk hoe je vriendin tegenover de familie staat, en hoeveel invloed de familie op je vriendin heeft. En natuurlijk ook hoe jullie verhouding is, en welke afspraken je over geld maakt.

De invloed van de familie is groot, zeer groot; voor haar is de familie heilig, dat is niks abnormaal voor de Filipijnen; de verhouding tussen ons noem ik zeer goed en naar mijn gevoel 'solid as a rock', maar we zijn nog maar in de fase van lange-afstand-relatie he, is toch een groot verschil met wanneer we getrouwd zullen zijn en zij in België met mij zal samenwonen; daar heb ik nu nog geen zicht op ...  ik ben ze ook beetje bij beetje aan het opvoeden als het over geld gaat en vooral geld uitgeven ... maar het blijft natuurlijk moeilijk, ze is jong, altijd erg beschermd geweest door de twee oudere zussen, dus kent nog niet veel van het leven en nog minder van de klappen van de zweep; komt daar nog bij dat haar zus met een rijke amerikaan is en dat creëert natuurlijk geen ideaal referentiekader ... daar kan de luxe niet op, de zus speelt letterlijk sinterklaas naar haar familie toe.

Hopelijk is de liefde tussen ons sterk genoeg om hier mee om te kunnen. Het is en blijft toch wel een andere cultuur met al zen voor- en nadelen. We zullen wel zien.

Alle raadgevingen zijn natuurlijk welkom, ik besef wel dat elke relatie uniek is, maar ervaringen van anderen kunnen altijd leerrijk zijn. Bedankt tot nu toe!

[Fail_over]

Ik bedoelde het ook zo; een klusje in jouw huis ... het lijkt mij normaal dat ze dat dan als een tegenprestatie zouden doen, jij zorgt toch ook voor hun, maar ik ben waarschijnlijk nog niet genoeg vertrouwd met de Filippijnse manier van denken, het leven bestaat uit geven en nemen, jij geeft, zij nemen 

Ja, dat zie ik toch anders. Ik zorg niet voor hun. Niet voor de dagelijkse geld behoefte. Daar moeten ze zelf voor werken. De entree voor het zwembad voor iedereen op een zondag, ja. De gehuurde jeepney voor de familie trip, ja. Maar hun zorgen dan voor de drank, het eten, een varkenskop enz.
Bovendien is het vaak dr oudste broer die help. Die is handig, werkt in de bouw als vanalles. Maar hij is wel secuur. Zijn vrouw gaat altijd met mijn Asawa mee als er een lange trip gemaakt moet worden naar DFA, NSO of zoiets.

Ik wilde een kleine heater in de douche. Dan vraag ik hem wat dat kost. Geef hem 1000 pesos meer, en het klusje wordt geklaart. Done.

Geld lenen doe ik niet. Ik heb de stelregel: Als je iemand geld geeft voor iets, en hij zegt het terug te betalen rekken ik daar niet op. Gegeven is weg.

[Luc]

Het is en blijft de voornaamste reden waarom veel buitenlanders financieel niet rondkomen in de Filippijnen.

Er zijn ook veel mannen die denken dat hun vrouw nooit geld geeft. sommigen kunnen heel creatief boekhouden.

Wij kennen iemand die regelmatig enveloppen met geld krijgt van andere Filipinas omdat hun echtgenote dat niet mag weten. Zij moet dat dan via Moneytrans versturen. Dat van "ik geef nooit geld" neem ik altijd met een korreltje zout 

[Fail_over]

Dat van "ik geef nooit geld" neem ik altijd met een korreltje zout 

Klopt Luc. Daarom krijgt ze ook gewoon 1 bedrag per maand. Daar moet ze van rond komen. Wat ze ermee doet zal me een zorg zijn.

[xav]

ik zelf weet dat mijn vriendin 2 of soms 3000P per maand heeft aan haar ouders... zegt ze wel dat het van haar loon komt, maar ik leg die natuurlijk bij op het einde van de maand  ... ik heb er eigenlijk helemaal geen probleem mee... die mensen zijn al met pensioen en doen ook genoeg voor ons... zoals de kinderen soms ophalen van school, ze slapen daar ook soms en eten doen ze ook... dus we krijgen er wel wat voor terug... als ik hier de verhalen zo lees heb ik verdomme veel chance met mijn schoonfamilie ... het enige geld dat ze me ooit gevraagt hebben is om te helpen een ziekenhuis rekening te betalen voor de schoonzus die nierstenen had... rekening kwam op meer dan 50.000P en ik heb daar 1/10 van betaald... heb bij mijn vorig bezoek de nierstenen gezien, die vrouw moet verdomme veel pijn gehad hebben... die waren een serieus formaat... wat ik wel doe wanneer ik elke keer vertrek is de 2 schoonbroers en ouders een 2 a 3000 geven... je kan het echt in hun ogen zien dat ze het appriceren...

En waarom is het normaal dat je die betaalt voor een klusje als jij zorgt voor de renovatie van het ouderlijk huis, dan zou je toch mogen denken dat ze iets doen als tegenprestatie ... of denk ik nu echt veel te westers? 

ik ben ook van de mentaliteit van... voor wat hoort wat... zoals wanneer wij ons huis gaan bouwen heb ik gezegt tegen de schoon broer dat ik vloertegels bij koop voor hem als hij die zal plaatsen bij ons... hij spaart al een jaar of zo om zijn "huisje" wind en water dicht te maken... dus vroeg hij in de plaats voor ramen... toen ik vertelde dat ik hem in de plaats zal betalen voor het werk was hij ook content... maar het zal hem minder opbrengen dan dat hij een gratis vloer zou krijgen... 

[ganda]

Het is en blijft de voornaamste reden waarom veel buitenlanders financieel niet rondkomen in de Filippijnen.

Er zijn ook veel mannen die denken dat hun vrouw nooit geld geeft. sommigen kunnen heel creatief boekhouden.

Wij kennen iemand die regelmatig enveloppen met geld krijgt van andere Filipinas omdat hun echtgenote dat niet mag weten. Zij moet dat dan via Moneytrans versturen. Dat van "ik geef nooit geld" neem ik altijd met een korreltje zout 

Creatief zijn ze zeker en vast, ik ken iemand waarvan de vrouw brieven van haar familie ontvangt met de vraag om geld. Die brieven worden niet naar haar adres maar naar het adres van een vriendin gestuurd, zodat haar man van niets weet. Het geld wordt via dezelfde vriendin opgestuurd.