Tijdens met huwelijksreis naar de filipijnen heb ik ergenissen ervaren met mijn schoon familie.We verbleven gedurende 9 dagen in een resort vlakbij en hadden de familie een overnachting met ons aangeboden.Het was mijn bedoeling om vooral ook veel met z'n 2 tjes door te brengen maar ondanks die 2 dagen die ze mochten slapen van mij gingen we weer naar haar ouders of hadden we haar vader nodig omdat hij de motor had en ons vervoerde naar het gemeente huis of de kerk en we veel dingen moesten regelen voor ons trouwen.
Heel vaak wilde haar vader of het hele gezin dan weer met ons eten of ze kwamen weer langs en tot ergens aan toe bleven ze weer plakken tot je raad het al als het weer etenstijd was.Zelfs als ik netjes aangaf dat ik vanavond alleen met mijn assawa wilde eten bleven ze weer plakken op dat resort.Het was een keer zo vervelend dat ik echt hard heb opgetreden en ze weg heb gestuurd van dat resort.Ik wilde die avond alleen met mijn assawa zijn en niet steeds met hun zijn en bovendien had haar vader ook gezegd dat ze weg zouden gaan voor het eten.Het begon allemaal eerder op dezelfde dag.
DIe hele dag had ik met de fam opgetrokken.Mijn assawa wilde graag een dagje uitrusten bij haar ouders.Ik vond het prima, en ik heb daar even lekker geslapen in hun huisje.
Aan het eind van de middag wilde ik weer lekker naar het resort.Mijn schoonvader die bracht ons en we zouden alleen nog heel even een van onze Godfathers ontmoeten in een restaurantje.
Onderweg kreeg mijn schoonvader een telefoontje dat ze naar het resort waren gegaan en zoon en vrouwlief was er ook bij.
Zij trakteerden ons op een drankje en vervolgens ging mijn schoonvader mijn schoonzusje en schoon moeder op de motor halen.
Vervolgens vertelde de zoon van onze godfather iets over zijn bedrijfje.dat bleek een bedrijfje op zo'n pyramide systeem te zijn waarbij je heel veel mensen moet aandragen.Toen voelde ik de bui al hangen en ja hoor of wij ook geen interesse haddden om mee te doen en om even 4500 peso op tafel te leggen.Een afbetaling voor mijn schoonvader was ook geen probleem.Toen ben ik erg pissid off geworden en vertelde eerlijk dat ik me overvallen voelde en nooit achter zo'n oneerlijk systeem kan staan omdat de onderkant nooit verdiend.Goh ik was zo pissig op die familie.Mijn schoonvader heeft een salaris wat nooit hoger is dan 4500 peso en dan zou ie in een keer zijn hele maandsalaris moeten ophoesten voor zo'n in mijn ogen oneerlijk amway/tubberware systeem.
Ik vertelde mijn schoonouders dat ik graag alleen met mijn assawa wilde zijn en wenste mijn Godfathers zoon veel succes met de onderneming en ik ging zwemmen.
Ik hoopte dat de boodschap duidelijk was en dat ze nu weg zouden gaan.Na een uur waren ze er nog en ik begon al trek te krijgen.Nadat de Godfather en vrouw en zoon weg gingen had ik gehoopt dat ik met mijn assawa alleen kon zijn en toen bleven mijn schoonouders weer plakken.Ik werd toen boos en zei dat we wilden eten en of ze nu weg wilden gaan.
Pas na enig aandringen gingen ze.Mijn assawa was er niet bij dat ik een beetje boos op ze was.
Wat baalde ik die avond zeg het was inmiddels al 7 uur in de avond en wij hadden nog niet warm gegeten.Ik had mijn schoonouders geen eten gegeven.Ik wilde hiermee echt een grens trekken.En ze dropen zo zielig af op het oog.Ik had gehoopt dat mijn schoonvader zou zeggen van joh je hebt helemaal gelijk we hadden een afspraak en jij zou nu een keer alleen met je assawa eten.Inplaats daarvan dropen ze heel zielig af.
Na een paar dagen gooiden ze het op een cultuursverschil maar toen besefte ik een ding en dat ik hele duidelijk afspraken wil maken met mijn assawa als we ooit n de buurt van mijn schoon familie zouden gaan wonen of weer verblijven zoals nu.
Ik heb hier we van geleerd en de volgende keer zijn 3 van de 21 dagen helemaal voor de familie en probeer ik minder afhankelijk te zijn van haar vader wat het vervoer betreft want iedere keer willen ze daarna de rest van de dag met ons doorbrengen.
Voor mijn gevoel hadden ze echt een plank voor de ogen.En aan afspraken houdt men zich dus niet en ze voelen een andere cultuur totaal niet aan.
Mijn assawa wel maar die is al even in nederland geweest en die weet hoe onze cultuur is.
Wie herkend dit soort situaties?
Tipisch :smiley-philippines:. Privacy is iets wat ze absoluut niet kennen. En ze kunnen zich absoluut niet voorstellen dat iemand graag alleen of met zen tween wil zijn. Het motto is daar toch vooral hoe meer zielen hoe meer vreugd. Heb er in begin ook wel moeite mee gehad. Als ik met mijn vrouw en haar familie ergens heen wilde werden er steeds ook nog anderen uitgenodigd, dus altijd met een overvolle auto. Dat buitenlanders dit niet prettig vinden kan men absoluut niet begrijpen.
Toch een kwestie van andere mentaliteit of cultuur of hoe je het ook wil noemen.
Citaat van: her op maandag 25 februari 2013, 21:00:19
Wie herkend dit soort situaties?
Ik gelukkig niet :neeneenee:
Citaat van: her op maandag 25 februari 2013, 21:00:19
Wie herkend dit soort situaties?
Geweldig her, ik lig helemaal dubbel. Heel herkenbaar als je niet voorbereid bent of nieuw bent in dit soort situaties. En ook bedankt voor je eerlijkheid, ja ik heb het wel een paar keer gezien.
Ook ik moet alert blijven in die situaties, niet van de directe familie maar van die 20000 andere first, second and third cousins. Voor je het weet zitten ze binnen, dus oppassen.
En nog altijd gaan er dingen niet precies zoals ik wil en ik weet zeker dat dit nooit gaat veranderen. De laatste keer weer bij dat zwembad.......het gaat over peanuts maar toch...
Zie deel 25 van Bommel weer op bommelstein onder de reisverslagen.Maar je hebt uiteindelijk toch juist gehandeld. De volgende keer gewoon laten zitten tot ze een ons wegen en niet meer laten serveren.
Je kan beter stellen : "Wie heeft dat niet" :lachen: :lachen: :lachen: :lachen: :lachen: :lachen:
2007 kwam ik naar hier . Mijn vriendin had al 2 maanden vooruit een huisje gehuurd en geinstallerd niet ver van haar huis , waar toen haar moeder en haar nichtje woonde, die ze op haar kosten liet studeren. (Had daar ook kunnen intrekken ,maar dat zag ik zo niet zitten)
Zij had de eerste week vrijgenomen om mij een beetje wegwijs te maken....De eerste dag kwam iedereen eens kijken naar mij ....Voelde me net een kermis attractie. :lachen: . Ze had me er wel op voorbereid ,kon er wel begrip voor opbrengen.
's Avonds we wilde naar bed , zegt ze plots tegen mij : ik kan wel niet bij u slapen.(we hadden in Manila uiteraard samen geslapen) Mijn moeder wil dat niet , dat zou een schande zijn. Je kan ook niet allen hier in huis blijven , dus blijft mijn moeder hier met mij in de andere kamer slapen......Wablieft, jij bent 43 jaar oud en je moet aan je moeder vragen om met me te slapen?? Ja niet getrouwd bij u slapen zou een schande zijn..Ok, geen probleem laat je moeder hier maar blijven slapen en je broers en de hele familie ik ga wel op hotel, mijn boeltje gepakt ,me niet meer laten ompraten , de taxi in en op hotel aan de andere kant van de stad.
De dag nadien in de namiddag ,ik lag aan het zwembad, stond ze plots langs me met haar moeder. Heb haar toen een mooie uitleg gegeven over privatie en haar uitgelegt dat ik nooit met haar zal trouwen zonder eerst minimum 6 maanden samenwonen. De dag erna stond ze er weer , ja moeder vind het goed ....Heb me omgedraaid en eerst tot tien geteld , "wat jouw moeder vind dat wij kunnen of mogen doen daar trek ik me niets ,nul van aan ,maar als jij denkt naar je moeder te moeten luisteren das uw keuze maar niet met mij dan. Wil je met mij beginnen dan hangen we aan dezelfde koord, denk je ook aan de koord van je familie te kunnen hangen dan is er aan mijn koord geen plaats voor u.
We zijn nu 5 jaar :happy: getrouwd , geen problemen meer. Voor mij heeft het gewerkt. Compromiloos, dadelijk goed duidelijk gemaakt hoe de soep gekookt wordt, te nemen of te laten.
Ach ja, 1 troost het gaat vanzelf over. men vrouw is bijna 15 jaar nu in :nederlandsevlag:. En kom ik nu in :smiley-philippines: dan speelt het probleem niet meer. Ik heb men vrouw geleerd ,, wie betaald, bepaald,, Dus al doen ze nog zo zielig , men vrouw bepaald ( in overleg met mij ) wie er mee mag. En vaak is dat helemaal niemand :lachen:
maar ik heb ook mijn portie wel gehad wat dit betreft. Speelt ook mee dat men vroue nog maar net 18 was toen ik haar voor eerst ontmoette, en gewend was altijd ja en amen te knikken op wat ouders en ouderen zeiden.
En bovendien uit een heel streng kristelijk gezien komt, waar disobidience towards parents , toch als een doodzonde word gezien.
Citaat van: O.B.Bommel en Tom Poes op maandag 25 februari 2013, 21:36:47
Citaat van: her op maandag 25 februari 2013, 21:00:19
Wie herkend dit soort situaties?
Geweldig her, ik lig helemaal dubbel. Heel herkenbaar als je niet voorbereid bent of nieuw bent in dit soort situaties. En ook bedankt voor je eerlijkheid, ja ik heb het wel een paar keer gezien.
Ik lig helemaal niet dubbel. Ik heb het ook meegemaakt, vooral de derde keer dat ik ginder was, al was het niet in die mate.
Bij mij was het dan eerder dat Janice 'thuis' verbleef, terwijl ik alleen in ons appartement zat. ze probeerde dat dan te compenseren door de laatste vijf dagen dat ik er was 100 % van de tijd met mij door te brengen, en toen moest ik natuurlijk al de gemiste sex ook inhalen, wat zij gelukkig ook plezant vond.... :jajaja: :thumb: :happy:
Ondertussen, zoveel ruzies later, en met een uitleg mijnentwege die ik met erg veel moeite aan haar verstand kon brengen, is ze helemaal omgedraaid, en vraagt ze zelfs naar een huisje voor onszelf, omdat ik toch meer tijd ga doorbrengen in de :smiley-philippines:, en dat ze echt wel een gezinnetje samen met mij en haar zoon wil. Ik heb dit echter al geregeld, voordat ze dat vroeg, ik betaal zelfs vandaag mijn eerste huur voor de maand maart, hoewel ik er pas zal zijn op 20 april. Janice weet dit nog niet, ik wil het nog niet zeggen omdat het toch (in haar ogen) enorm ver (10 - 15 km) van haar thuis is. Dat zal nog wel een discussietje opleveren eens ik daar ben.
Nu weet ze wel dat ik eigenlijk graag heb dat de familie langskomt, maar van blijven slapen of verblijven in 'mijn' huis is geen sprake, de 'huisbaas' (ook een forumlid) wil dit niet, dus daarin komen we alvast heel goed overeen, en ik heb een heel goed argument om niemand te laten overnachten.
Hoe Gosternokke (wie betaalt, bepaald) en Ronny (Asawa jiest voor mij, dus luistert ze naar mij en niet naar haar moeder) het opgelost hebben is de enige manier die werkt. Ik heb ook, in een van de periodes dat ik alleen zat in het appartement op een bepaals moment gezegd: "je komt nu, en nu direct, of je moet nooit meer komen", en ineens waren alle smoezen om niet te komen verdwenen en binnen het uur stond ze daar. Transport was geen probleem, taxi koste tussen 175 en 225 pesos, afhankelijk van traffic.
Nu heeft ze het in ieder geval begrepen, ze gaat er ook voor om samen met mij een toekomst te bouwen, althans in woorden op de chat, wat het in realiteit zal worden is nog 'Let's see', voor mij dan, maar ik zal het wel heel snel weten. Ik hou van haar, ik wil bij haar zijn, maar niet met de hele tijd de familie erbij, of met haar het grootste deel van de tijd bij haar familie, een relatie op die manier is niet vol te houden....
Hmmmmm meerdere mensen herkennen dit heel goed. Op mijn verjaardag een jaar geleden had ik aan mijn assawa gevraagd om het klein te houden. Een paar dagen later op mijn verjaardag dus kwamen er ineens 30 mensen langs. Pff ik was hier ook niet zo blij mee. Maar het was goed bedoeld.mijn assawa heeft de boodschap wel goed begrepen want op de bruiloft kwamen geen mensen die we niet hadden uitgenodigd. Het waren er zelfs minder maar dat kwam omdat sommigen geen geld hadden voor vervoer of wegens werk of helaas ziekte. Wie bepaald die betaald. Dat is een goede tip.
Citaat van: vvjoris op dinsdag 26 februari 2013, 10:02:38
Ondertussen, zoveel ruzies later, en met een uitleg mijnentwege die ik met erg veel moeite aan haar verstand kon brengen, is ze helemaal omgedraaid, en vraagt ze zelfs naar een huisje voor onszelf, omdat ik toch meer tijd ga doorbrengen in de :smiley-philippines:, en dat ze echt wel een gezinnetje samen met mij en haar zoon wil. Ik heb dit echter al geregeld, voordat ze dat vroeg, ik betaal zelfs vandaag mijn eerste huur voor de maand maart, hoewel ik er pas zal zijn op 20 april. Janice weet dit nog niet, ik wil het nog niet zeggen omdat het toch (in haar ogen) enorm ver (10 - 15 km) van haar thuis is. Dat zal nog wel een discussietje opleveren eens ik daar ben.
Dat heb je goed gedaan ...Heb ik ook gedaan en na een beetje discutie was het ok ....Nu zou ze het niet meer anders willen...Nu begrijp ze ook wat een team is en dat er daar geen plaats is voor moeiallen
Het is niet te hopen maar de "enorme afstand" van 10-15 km is waarschijnlijk te klein om de familie ervan te weerhouden om zo nu en dan toch ongevraagd op bezoek te komen.
Goeie tip.......woon of huur op een ander eiland :thumb:
In :eu: is het niet anders hoor als je te dicht bij elkander woont.
Citaat van: Kano op dinsdag 26 februari 2013, 10:48:33
Het is niet te hopen maar de "enorme afstand" van 10-15 km is waarschijnlijk te klein om de familie ervan te weerhouden om zo nu en dan toch ongevraagd op bezoek te komen.
Afspraak is al gemaakt dat ze moeten verwittigen, of we nu naast de deur wonen of 'ver'.
Vraag is of ze zich aan de afspraak houden, zoniet moeten we misschien juist 'weg' als ze ongevraagd komen.
Het eerste wat mijn schoonvader en moeder wilde, is dat wij minimaal 3 uur reizen van hun af gingen wonen.
Ben achteraf heel blij met dat advies.
Voor de rest nooit last gehad gelukkig.
Eens per jaar komen ze hier in cebu uit cdo voor een week vacantie, op mijn kosten.
En eens per jaar met allerheiligen gaan wij naar cdo en slaapt haar directe fam, broertjes en zuster bij ons in het resort in opol is maar 3 nachtjes moet kunnen, en is op loopafstand van hun huis.( op de hoek).
Een afstand van minimaal drie uur reizen is mooi. Meestal neemt men dan niet het risico onaangekondigd op bezoek te gaan en dan niemand thuis te vinden.
Citaat van: vvjoris op dinsdag 26 februari 2013, 10:02:38
Citaat van: O.B.Bommel en Tom Poes op maandag 25 februari 2013, 21:36:47
Citaat van: her op maandag 25 februari 2013, 21:00:19
Wie herkend dit soort situaties?
Geweldig her, ik lig helemaal dubbel. Heel herkenbaar als je niet voorbereid bent of nieuw bent in dit soort situaties. En ook bedankt voor je eerlijkheid, ja ik heb het wel een paar keer gezien.
Ik lig helemaal niet dubbel. Ik heb het ook meegemaakt, vooral de derde keer dat ik ginder was, al was het niet in die mate.
Bij mij was het dan eerder dat Janice 'thuis' verbleef, terwijl ik alleen in ons appartement zat. ze probeerde dat dan te compenseren door de laatste vijf dagen dat ik er was 100 % van de tijd met mij door te brengen, en toen moest ik natuurlijk al de gemiste sex ook inhalen, wat zij gelukkig ook plezant vond.... :jajaja: :thumb: :happy:
Ondertussen, zoveel ruzies later, en met een uitleg mijnentwege die ik met erg veel moeite aan haar verstand kon brengen, is ze helemaal omgedraaid, en vraagt ze zelfs naar een huisje voor onszelf, omdat ik toch meer tijd ga doorbrengen in de :smiley-philippines:, en dat ze echt wel een gezinnetje samen met mij en haar zoon wil. Ik heb dit echter al geregeld, voordat ze dat vroeg, ik betaal zelfs vandaag mijn eerste huur voor de maand maart, hoewel ik er pas zal zijn op 20 april. Janice weet dit nog niet, ik wil het nog niet zeggen omdat het toch (in haar ogen) enorm ver (10 - 15 km) van haar thuis is. Dat zal nog wel een discussietje opleveren eens ik daar ben.
Nu weet ze wel dat ik eigenlijk graag heb dat de familie langskomt, maar van blijven slapen of verblijven in 'mijn' huis is geen sprake, de 'huisbaas' (ook een forumlid) wil dit niet, dus daarin komen we alvast heel goed overeen, en ik heb een heel goed argument om niemand te laten overnachten.
Hoe Gosternokke (wie betaalt, bepaald) en Ronny (Asawa jiest voor mij, dus luistert ze naar mij en niet naar haar moeder) het opgelost hebben is de enige manier die werkt. Ik heb ook, in een van de periodes dat ik alleen zat in het appartement op een bepaals moment gezegd: "je komt nu, en nu direct, of je moet nooit meer komen", en ineens waren alle smoezen om niet te komen verdwenen en binnen het uur stond ze daar. Transport was geen probleem, taxi koste tussen 175 en 225 pesos, afhankelijk van traffic.
Nu heeft ze het in ieder geval begrepen, ze gaat er ook voor om samen met mij een toekomst te bouwen, althans in woorden op de chat, wat het in realiteit zal worden is nog 'Let's see', voor mij dan, maar ik zal het wel heel snel weten. Ik hou van haar, ik wil bij haar zijn, maar niet met de hele tijd de familie erbij, of met haar het grootste deel van de tijd bij haar familie, een relatie op die manier is niet vol te houden....
Ach het is wel komisch eigenlijk, tegenwoordig heb ik het gelukkig redelijk onder controle, maar soms gaat het toch wel eens fout, ik voorspel nu weer op een dag bijna 4 weken vanaf nu.
En ik doe blijkbaar toch iets verkeerd, want mijn vrouw luistert niet naar mij, overigens ook niet naar haar moeder. De directe familie luistert wel naar haar en ze doen net of ze naar mij luisteren maar ik denk vaak ene oor in, omgedraaid en andere oor uit. Dit gezien het resultaat op korte termijn.
Ik luister ook niet naar mijn vrouw in de geest van doen wat ik zeg. Er is overleg maar eigenlijk zijn de onderwerpen waar we wat over te zeggen hebben automatisch geregeld. Bij de overlap geldt de wet van Gosternokke. Misschien dat ze daarom wel wil blijven werken, ik weet het niet.
Citaat van: Kano op dinsdag 26 februari 2013, 12:47:38
Een afstand van minimaal drie uur reizen is mooi. Meestal neemt men dan niet het risico onaangekondigd op bezoek te gaan en dan niemand thuis te vinden.
Mwah, tis geen garantie , ook al zit je nog zo ver van familie af. Afstand houd ze niet tegen. In 2008 kwam er een oom van men vrouw onaangekondigd vanuit Mindanao helamaal naar palawan toe. Reden : hij had ons zo lang niet gezien. ja men hoela.
na een paar dagen kwam ik er dus achter dat ie notabene geld had geleend om te kunnen reizen. En of ik de reis en terugreis maar effen wilde betalen. Niet dus.
gelijk aan het werk gezet voor 300 peso per dag, het gangbare salaris in Palawan. na een paar dagen ging die al piepen dat ie het zo zwaar had. Zo leren het wel af
Doe je het niet op zo een manier, dat kan je er meer verwachten die dat flikken
Ik denk dat de beste afstand zo rond de 13.000 km is. Dit is de afstand Nederland of België naar de Filipijnen hihi. Ze zullen het uit hun hoofd halen om ongevraagd langs te komen. Overigens heb ik een hele Lieve hartelijke schoon Fam. hoor.
Tja geluk moet je een beetje hebben
Heb een :belgiesmiley: vriend in Bacolod, die zegt me altijd : Met mijn schoonmoeder dat is een engel.......Ik zeg: dan heb je geluk , die van mij die leeft nog. :jajaja:
Mijn schoonouders wonen op het eiland Masbate en mijn vrouw woonde in Lapulapu/Cebu.
Ik heb haar ouders 2 x bezocht en het zijn hele lieve mensen en niet opdringerig of wat dan ook.
Het lijkt me verschrikkelijk als je zoals in vele verhalen hoort, dat familieleden de deur ongevraagd platlopen. Mijn vrouw zou dat ook niet willen overigens.
Ja kijk Rich dan heb je gelijk een heel andere situatie, als je vrouw of vriendin al zelfstandig woont, en op behoorlijke afstand van haar ouders. Maar woont je vriendin nog bij haar ouders en is dan ook nog niet gewend tegen te sputteren , ja dan kan het toch gaan botsen.
Denk dat je het vooral in het begin van een relatie maar op de koop toe moet nemen, dat de hele familie op je lip hangt. je bent als buitenlander toch een soort bezienswaardigheid. Ik wel tenminste , men schoonouders hadden nog nooit een buitenlander gezien, laat staan mee gepraat.
Rich heeft een lot uit de loterij [houden zo Rich :thumb:] voor de rest allemaal zeer herkenbaar.
ik kan er wel een boek over schrijven [Ergernissen op de fils] en ja hoor, op het laatst is het verre van leuk. maar goed ander land ander verstand niet waar . alleen de brutaliteit van die klanten daar wen ik nooit aan . voor de rest heb ik een super lieve schoon fam,
kost een paar centen maar dan heb je ook wat :lachen:.
:welcome: TO THE PHILPPINES
gr jens.......
:hoedjeaf:
Je moet al heel lomp en duidelijk zeggen dat je je rust wilt hebbeb en geen niet aangemeld bezoek wilt.
Heb je een vriendin die daar niet of nog niet mee om kan gaan dan kan misschien helpen:
Kies of je met mij of met je moeder wilt trouwen.
Ook bij vrienden in NL, de vrouw was altijd bij haar familie in dezelfde stad. Tot de laatst mogelijke seconde. En zoals velen was de man veel ouder dan zijn vrouw, dus hij was om 3 uur 's nachts moe en zij kon maar niet genoeg krijgen van de Filipijnse gezelligheid en karaoke met haar nichtjes en tantes.
Tot ie zei ik ga nu naar huis, als je niet mee komt zet ik je koffers gepakt voor de deur.
En denk eraan , zo gaat het in de PH ook, en nog veel harder !! Zwanger, zo gauw als het te zien is aan een dikkere buik is meneer vaak al weg.
Ben je niet zo dan ben je een softie en dan lopen ze over je heen. Want sociaal zijn ze alleen naar zichzelf en hun naaste familie. En of JIJ daar bij hoort
En wie denkt dat ik dit schrijf uit frustratie, dit probleem van niet verttrekkende familie heb ik niet.
Toen bij ons de eerste keren de boel vol zat stond ik na 2 uurtjes op en trok mijn broek uit en zei zo, het is bedtijd, gaan jullie nog !?
De tweede keer zei ik na paar uurtjes: kom, we gaan gezellig wat wandelen allemaal, de hele dag dat liggen. Men was geschokt! Bewegen, bah. Meteen vertrokken er al 14. Buiten gekomen 30 mtr gelopen en toen gezegd: wij gaan naar huis en jullie kunnen dan heel makkelijk hier de jeepney nemen. Toen omgedraaid en de andere 34 gewoon laten staan. Een wilde wel nog geld voor de terugweg. Heb 20 peso gegeven voor de reis en toen nog eens 20 en gezegd: als je belooft dat je nooit meer komt.
Wie nu denkt of bang is dat zijn "lief" hem gaat lopen, echt niet hoor. Niet in de PH, misschien wel in NL of Belgie, als ze alles geregeld hebben en weten dat ze in het land, met uitkering nog wel, kunnen blijven.
Ik ben tevreden en gelukkig met mijn bijna 60 jarige asawa maar krijg nog IEDERE dag huwelijksaanzoeken van 22 jarigen.
IK hoop dat dit woord niet te erg is voor dit forum, maar is zou bijna zeggen: ANGSTPIEMELS die dit gedrag van vriendin en / of familie pikken of je hebt absoluut niet door hoe het in de PH werkt. IN Tagalisch: tzie puti gino-o asawa is tzie asawa bossy araw araw from omaga till gabi in tzie bahay.
Vrij vertaald: de blanke meneer echtgenoot is altijd de baas in huis.
:lachen: :lachen: :lachen: :lachen:
Citaat van: Baron op donderdag 28 februari 2013, 01:01:26
:hoedjeaf:
Je moet al heel lomp en duidelijk zeggen dat je je rust wilt hebbeb en geen niet aangemeld bezoek wilt.
Heb je een vriendin die daar niet of nog niet mee om kan gaan dan kan misschien helpen:
Kies of je met mij of met je moeder wilt trouwen.
Ook bij vrienden in NL, de vrouw was altijd bij haar familie in dezelfde stad. Tot de laatst mogelijke seconde. En zoals velen was de man veel ouder dan zijn vrouw, dus hij was om 3 uur 's nachts moe en zij kon maar niet genoeg krijgen van de Filipijnse gezelligheid en karaoke met haar nichtjes en tantes.
Tot ie zei ik ga nu naar huis, als je niet mee komt zet ik je koffers gepakt voor de deur.
En denk eraan , zo gaat het in de PH ook, en nog veel harder !! Zwanger, zo gauw als het te zien is aan een dikkere buik is meneer vaak al weg.
Ben je niet zo dan ben je een softie en dan lopen ze over je heen. Want sociaal zijn ze alleen naar zichzelf en hun naaste familie. En of JIJ daar bij hoort
En wie denkt dat ik dit schrijf uit frustratie, dit probleem van niet verttrekkende familie heb ik niet.
Toen bij ons de eerste keren de boel vol zat stond ik na 2 uurtjes op en trok mijn broek uit en zei zo, het is bedtijd, gaan jullie nog !?
De tweede keer zei ik na paar uurtjes: kom, we gaan gezellig wat wandelen allemaal, de hele dag dat liggen. Men was geschokt! Bewegen, bah. Meteen vertrokken er al 14. Buiten gekomen 30 mtr gelopen en toen gezegd: wij gaan naar huis en jullie kunnen dan heel makkelijk hier de jeepney nemen. Toen omgedraaid en de andere 34 gewoon laten staan. Een wilde wel nog geld voor de terugweg. Heb 20 peso gegeven voor de reis en toen nog eens 20 en gezegd: als je belooft dat je nooit meer komt.
Wie nu denkt of bang is dat zijn "lief" hem gaat lopen, echt niet hoor. Niet in de PH, misschien wel in NL of Belgie, als ze alles geregeld hebben en weten dat ze in het land, met uitkering nog wel, kunnen blijven.
Ik ben tevreden en gelukkig met mijn bijna 60 jarige asawa maar krijg nog IEDERE dag huwelijksaanzoeken van 22 jarigen.
IK hoop dat dit woord niet te erg is voor dit forum, maar is zou bijna zeggen: ANGSTPIEMELS die dit gedrag van vriendin en / of familie pikken of je hebt absoluut niet door hoe het in de PH werkt. IN Tagalisch: tzie puti gino-o asawa is tzie asawa bossy araw araw from omaga till gabi in tzie bahay.
Vrij vertaald: de blanke meneer echtgenoot is altijd de baas in huis.
:lachen: :lachen: :lachen: :lachen:
Ben blij Baron dat ik niet de enige ben die zo denkt ,maar voor de gene die gewoon getrouwd is en in NL of B woont kost het veel geld als ze dat doen maar dat is hun probleem. :lachen: :jajaja: :jajaja:
Citaat van: Baron op donderdag 28 februari 2013, 01:01:26
Toen bij ons de eerste keren de boel vol zat stond ik na 2 uurtjes op en trok mijn broek uit en zei zo, het is bedtijd, gaan jullie nog !?
Wat nog goed werkt...Misschien niet de eerste keer want ze snappen het niet zo snel
"Hoe ziet het uit schatje, gaan we slapen? Dan kunnen de mensen naar huis gaan".
Meteen algemeen gelach, na 10 min was er toch een slimmerd die het gesnapt had....Ze voelde zich beledigd komen nu veeeeel minder....Snik snik... :happy: :happy: :happy:
Zeg je nu dat een filippijnse haar westerse vriend nooit, maar dan ook nooit zal laten lopen zolang ze in de Phi is?
Is dat geen enorme veralgemening?
Dus ruzies, argumenten, het maakt eigenlijk allemaal niet uit. De partner is de baas, whatever happens?
Citaat van: froggy007 op vrijdag 1 maart 2013, 05:52:29
Zeg je nu dat een filippijnse haar westerse vriend nooit, maar dan ook nooit zal laten lopen zolang ze in de Phi is?
Is dat geen enorme veralgemening?
Dus ruzies, argumenten, het maakt eigenlijk allemaal niet uit. De partner is de baas, whatever happens?
Nooit is lang he ....Dat zou ik niet durven zeggen.
Maar een feit is ,de wetgeving in :belgiesmiley: is wel zo dat het van de "broodwinner" niet meer zo afhankelijk is.....Voor ik hier eenhoop commentaar op krijg wil ik wel zeggen ,maar goed ook...50 jaar geleden was dat anders....Vrouw aan de haard kinderen aan ieder been hangen. Dat is nu wel heel anders , en ook de wetgeving is veranderd , alhoewel dat niet het voornaamste is.
Als je dat dan met de :smiley-philippines: vergelijkt, dan weet je zo dat het hier effe anders is, nog erger dan 50 jaar geleden in :belgiesmiley: . Hier hebben ze helemaal geen keuze of maar enkelingen.
Dan wil ik het er niet over hebben dat je hier niet kan "scheiden" hoewel effe gewoon doen ,"annulatie" is percies hetzelfde.
Deze week was de eerste verjaardag van het overlijden van de vader van mijn vriendin. Varken, veel eten en veel drank voorhanden. Kostprijs rond de 10.ooo pesos. Ik ben daar voor 5.000 peos in tegemoetgekomen. Wat was mijn verbazing groot toen wij naar het kerkhof gingen slecht 1 broer was aanwezig maar voor het eten zeker 50 man. De volgende dag slecht nieuws omdat een zuster van haar moeder is opgenomen in hospitaal. Mijn vraagt mijn hulp maar ik heb geweigerd omdat ik niet de ganse familie kan helpen. Ik vind in de Filippijnen het toch moeilijker om met je partner samen te leven gezien de familie problemen.
Verjaardag van het overlijden ? :weetikniet: Wie haalt het in zijn hoofd zo iets te gaan vieren. :weetikniet: Als je zo iemand wil gedenken hou dan een vastendag, dus zonder eten en drinken, de hele dag bij iemand graf doorbrengen. Maar je gaat toch niet iemand sterfdag vieren, of heeft de overleden zoveel geld nagelaten, dat ze er nou nog van kunnen feesten ?
Citaat van: gosternokke op vrijdag 1 maart 2013, 09:29:59
Verjaardag van het overlijden ? :weetikniet: Wie haalt het in zijn hoofd zo iets te gaan vieren. :weetikniet: Als je zo iemand wil gedenken hou dan een vastendag, dus zonder eten en drinken, de hele dag bij iemand graf doorbrengen. Maar je gaat toch niet iemand sterfdag vieren, of heeft de overleden zoveel geld nagelaten, dat ze er nou nog van kunnen feesten ?
Tja , dat is hier zo , haar vader is nu 20 jaar dood , maar ieder jaar herdenkings(feest).....Maar niet op mijn kosten , ieder brengt zelf wat eten mee.
Ik snap het nog steeds niet, waarom zijn ze dan zo blij met het overlijden van dierbaren ?
Citaat van: gosternokke op vrijdag 1 maart 2013, 09:35:50
Ik snap het nog steeds niet, waarom zijn ze dan zo blij met het overlijden van dierbaren ?
Het heeft een naam, maar ben het vergeten. Het is een soort ritueel in de Fil. De eerste "herdenking" is na aantal dagen, het laatse ( als ik weer niet vergis) is na een jaar. Uiteraard, vieren wij het met veel eten en drank. Als het ware is een soort afscheidsfeest voor de overledene. De geest zou aanwezig zijn, en daarom er is een aparte bord met eten voor hem/haar.
Een jaar na het overlijden van mijn eerste echtgenoot, hebben wij zelf een priester gehuurd, die ging naar de kerkhof en hield een korte mis.
Citaat van: gosternokke op vrijdag 1 maart 2013, 09:29:59
Verjaardag van het overlijden ? :weetikniet: Wie haalt het in zijn hoofd zo iets te gaan vieren. :weetikniet: Als je zo iemand wil gedenken hou dan een vastendag, dus zonder eten en drinken, de hele dag bij iemand graf doorbrengen. Maar je gaat toch niet iemand sterfdag vieren, of heeft de overleden zoveel geld nagelaten, dat ze er nou nog van kunnen feesten ?
Ik dacht toch echt dat jij al een tijdje met een pinay getrouwd was. Komt dit je echt niet bekent voor ??
Citaat van: gosternokke op vrijdag 1 maart 2013, 09:35:50
Ik snap het nog steeds niet, waarom zijn ze dan zo blij met het overlijden van dierbaren ?
Met allerheiligen , de ganse nacht op het kerkhof ....eten en drinken ,vroeger ook nog karaoke ,maar dat mag hier niet meer.
Mijn schoonvader ligt in een soort "carport" 20 m/2 overdekt . Die liggen daar niet begraven .Dat is allemaal bovengronds in een betonnen "Sarcofaag" 80cm x80cm x200cm ongeveer 3 hoog.
Citaat van: gosternokke op vrijdag 1 maart 2013, 09:35:50
Ik snap het nog steeds niet, waarom zijn ze dan zo blij met het overlijden van dierbaren ?
Als er maar wat te feesten valt, het etiket is niet zo belangrijk. Ik maak er wel eens wat grappen over.
Laten ze me daar maar begraven en dan in een ruim graf boven de grond, goed tegen mijn claustrofobie. En dan op 1 november mij een krat SM met een rokertje brengen en bij mijn graf soldaat maken, eten hoeft niet.
In NL gebeurt er niks meer met mij (geen familie meer) en daar is het nog wat warm.
Schoonzus garandeert de ruime kist niet, weet ik dan toch niks meer van zegt ze, tja je moet wat overlaten dan.
dat eten op/bij het graf heet all-saints day en is op 1-11 dat is een national holiday :atyourservice:
http://www.bakitwhy.com/articles/all-saints-day-philippines
Citaat van: gosternokke op vrijdag 1 maart 2013, 09:29:59
Verjaardag van het overlijden ? :weetikniet: Wie haalt het in zijn hoofd zo iets te gaan vieren. :weetikniet: Als je zo iemand wil gedenken hou dan een vastendag, dus zonder eten en drinken, de hele dag bij iemand graf doorbrengen. Maar je gaat toch niet iemand sterfdag vieren, of heeft de overleden zoveel geld nagelaten, dat ze er nou nog van kunnen feesten ?
Zo is de cultuur hier eenmaal.............. :jajaja: :jajaja:
(https://www.opcofamerica.org/sites/default/files/imagecache/StoryImage/images/TNs/nf_deadliestyear_2012.jpg)
Citaat van: josv op vrijdag 1 maart 2013, 10:11:17
Citaat van: gosternokke op vrijdag 1 maart 2013, 09:29:59
Verjaardag van het overlijden ? :weetikniet: Wie haalt het in zijn hoofd zo iets te gaan vieren. :weetikniet: Als je zo iemand wil gedenken hou dan een vastendag, dus zonder eten en drinken, de hele dag bij iemand graf doorbrengen. Maar je gaat toch niet iemand sterfdag vieren, of heeft de overleden zoveel geld nagelaten, dat ze er nou nog van kunnen feesten ?
Ik dacht toch echt dat jij al een tijdje met een pinay getrouwd was. Komt dit je echt niet bekent voor ?
Nee, het zegt me niks dit soort rare dingen. Maar denk dat het alleen iets van katholieken is :weetikniet: En men vrouw is niet Katholiek, en ook nooit geweest trouwens. Wel heel anti-katholiek maar dat terzijde.
Ik kom zelf oorspronkelijk uit een streng protestants gezin, en daar deed men ook niet aan deze onzin. Ik weet nog dat men opa en oma werden begraven, dat was de enige keer dat men ouders naar het graf gingen en daarna NOOIT meer.
En ik weet nog dat ze ongeveer 20 jaar later een brief van de gemeente kregen, dat het graf verzakt was, en ook toen gingen ze er niet kijken. Ze lieten een aanemer de boel recht zetten en verder niks. Was zeker bij protestanten ,, not done ,, om overledenen te bezoeken.
Citaat van: gosternokke op vrijdag 1 maart 2013, 13:42:55
En men vrouw is niet Katholiek, en ook nooit geweest trouwens. Wel heel anti-katholiek maar dat terzijde.
ah, vandaar je krantenbijdrage. hoort ze daar bij :denk:. net de gereformeerdekerk :hoedjeaf:
want ze moeten in de :smiley-philippines: ergens bijhoren :biggrinn:
http://www.noordhollandsdagblad.nl/stadstreek/waterland/article20517083.ece/Iglesia-Ni-Cristo-in-NH-kerk-Landsmeer
nou als ze bij die sekte hoort en 10% van hun salaris etc bijdrage is/zijn ze nog gekker als katholieken :lachen:
Wees gerust, niemand gaat er met 10 % van men inkomen aan de haal :lachen: ( en ook dat van men vrouw niet ) uitgezonderd de belastingdienst dan :negatief:
Maar tis wel een heel hardnekkig gerucht , dat van die 10 %. maar dat zijn de Mormonen waar je 10% moet afdragen
Her,
Ik had ook zo een (lastige) schoonmoeder, die dan ook nog eens vriendinnen mee neemde naar waar we gingen.
Of als het bijna lunch was kwam ze daar aan bij het resort met een hoop vriendinnen en verre familie.
K'heb dan maar mijn sponsering beginnen verlagen en beginnen een resort te boeken een paar eilandjes verder.
Op die manier hadden we tenminste tijd voor ons alleen en kon SchoonMama niet achter komen wegens not enough budget.
Moet wel toegeven dat toen we het huwelijk hebben vastgelegt ze ons veel minder heeft lastig gevallen.
En zelfs in Cebu liet ze ons onze eigen gang gaan.
Veel sterkte :lachen:
volgende keer ga ik gewoon een paar vaste dagen( ongeveer 3 dagen achter elkaar) naar mijn schoon familie.Daarna lekker naar een ver afgelegen eiland en geen gezeur aan de deur.
Nee sorry dat klinkt onhartelijk.Maar ik bedoel dat ik duidelijkheid wel heel prettig vindt.Ik stel privacy op prijs.
CitaatMaar ik bedoel dat ik duidelijkheid wel heel prettig vindt.Ik stel privacy op prijs.
Is een moeilijk punt.......privacy zoals bij ons zit niet in hun genen.....jammer!!
Het is een prachtig Topic, je schoonfamilie eens goed te kunnen afkakken voor de ellende die ze u door de jaren bezorgt hebben.....Heerlijke uitlaatklep.
Nu kan ik er mee :lachen: maar in de beginfase wel moeten "vechten" voor mijn privatie.
Uiteraard wist ik wel dat ik daar niet allen zat met dat probleem. Moet wel zeggen dat ik het aangenaam vind dat ik niet de enige ben die op een harde manier voor zijn privatie gegaan is en ook aan het profiteren een einde gemaakt heeft.
Denk wel dat dit topic velen een hart onder de riem steekt......Mij in ieder geval, het geeft me een gevoel dat ik niet alleen was met dat probleem. :happy: :happy: :happy:
Over het algemeen heb ik een goed contact met mijn schoonfamilie. Ik zie ze ook regelmatig en kan er heen wanneer ik wil. Mijn schoonvader ligt helaas veel op bed i.v.m. diabetes, maar mijn schoonmoeder die is nog goed ter been.
Het enige nadeel is dat mijn vrouw alles voor haar ouders doet. Zij is ook nog de enige waar de ouders veel op terugvallen (vooral de moeder). De ouders waren vroeger altijd druk in de weer met werk en het lijkt er op dat ze dat nu wil goed maken door zich nog alsnog bezig te houden met de opvoeding van mijn vrouw. Het is allemaal goed bedoeld, maar wel irritant nu dat ze reeds de 35 is gepasseerd. Voorbeeld: de moeder is een gezondheidsfreak en wil dat mijn asawa haar ontbijt neemt in de ochtend. Daarvoor hangt ze af en toe aan de telefoon rond 7 uur om te vragen of ze al wakker is en haar ontbijt heeft gegeten. Verder wordt mijn vrouw ook vaak geclaimd door mijn schoonmoeder...
Enfin, het is te overzien, maar best vervelend soms. Overigens is het een schat van een mens, dat wel. Ze bedoeld het allemaal goed denk ik maar.
Citaat van: yepyep op zaterdag 2 maart 2013, 02:13:29
Over het algemeen heb ik een goed contact met mijn schoonfamilie. Ik zie ze ook regelmatig en kan er heen wanneer ik wil. Mijn schoonvader ligt helaas veel op bed i.v.m. diabetes, maar mijn schoonmoeder die is nog goed ter been.
Het enige nadeel is dat mijn vrouw alles voor haar ouders doet. Zij is ook nog de enige waar de ouders veel op terugvallen (vooral de moeder). De ouders waren vroeger altijd druk in de weer met werk en het lijkt er op dat ze dat nu wil goed maken door zich nog alsnog bezig te houden met de opvoeding van mijn vrouw. Het is allemaal goed bedoeld, maar wel irritant nu dat ze reeds de 35 is gepasseerd. Voorbeeld: de moeder is een gezondheidsfreak en wil dat mijn asawa haar ontbijt neemt in de ochtend. Daarvoor hangt ze af en toe aan de telefoon rond 7 uur om te vragen of ze al wakker is en haar ontbijt heeft gegeten. Verder wordt mijn vrouw ook vaak geclaimd door mijn schoonmoeder...
Enfin, het is te overzien, maar best vervelend soms. Overigens is het een schat van een mens, dat wel. Ze bedoeld het allemaal goed denk ik maar.
Dat is wel een heel ander verhaal, groot verschil met profiteren, dit is noozaak. Mijn asawa zorgt ook voor haar moeder, maar daar chippen haar broes en zussen(ze hebben allemaal werk) ook in. Weliswaar minder maar toch samen voor 50% en de ander 50% doet mijn asawa dan maar . Wat betreft het profiteren is mijn asawa veel meer "koriput" dan ik. Heb ooit haar broer geld gegeven voor een brommer te kopen zonder haar te vertellen . Toen ze eens zag dat hij mij een deel terugbetaalde is er wel een "Hartig" woordje gepraat. De afspraak was nl, er wordt enkel gegeven voor echt dringende gevallen, dat was niet dringend . Hij moest iedere dag om 5 uur opstaan voor om 8 uur op zijn werk te zijn ...met de motto 30min en veel beter koop....Volledig terugbetaald intussen en heb er een vriend voor het leven door.
Citaat van: Ronny55 op zaterdag 2 maart 2013, 01:59:03
Het is een prachtig Topic, je schoonfamilie eens goed te kunnen afkakken voor de ellende die ze u door de jaren bezorgt hebben.....Heerlijke uitlaatklep.
Zeker weten, alhoewel ik daar door de houding van m'n vrouw weinig last van heb/had. Die had namelijk al als "oudste" 3 gezinnen ong. 15jr onderdak verleend. Ze heeft dus voor ons trouwen tegen iedereen gezegd : ga nu maar voor jezelf zorgen en is verhuisd. Behalve degene die nu voor ons werk zie ik ze niet meer.
Nog eentje ter bemoediging van de topic-starter : Paar jaar geleden was er hier een Nederlander die z'n "vriendin" op kwam zoeken. Na 3 dagen kwam ie weer een biertje drinken en vroeg me hoogst verontwaardigd : is het normaal dat als ik 'n paar boodschappen doe in de supermarkt, de hele "familie" achter me aanloopt met een eigen volle kar en IK mag betalen ? ? ( had ie nl. wel gedaan ). Sorry maar dan lig ik in een deuk van het lachen :lachen: :lachen:
Citaat van: gosternokke op vrijdag 1 maart 2013, 16:59:24
Wees gerust, niemand gaat er met 10 % van men inkomen aan de haal :lachen: ( en ook dat van men vrouw niet ) uitgezonderd de belastingdienst dan :negatief:
Maar tis wel een heel hardnekkig gerucht , dat van die 10 %. maar dat zijn de Mormonen waar je 10% moet afdragen
Kijk je moet niet zeuren over je belastingen als je door die belastingen ook je inkomen hebt. :floet: :floet: :neeneenee:
Om de problemen met de familie te vermijden verkies ik mijn partner in Belgie te hebben tenzij ik veel geld zou hebben.
Citaat van: gosternokke op vrijdag 1 maart 2013, 13:42:55
Citaat van: josv op vrijdag 1 maart 2013, 10:11:17
Citaat van: gosternokke op vrijdag 1 maart 2013, 09:29:59
Verjaardag van het overlijden ? :weetikniet: Wie haalt het in zijn hoofd zo iets te gaan vieren. :weetikniet: Als je zo iemand wil gedenken hou dan een vastendag, dus zonder eten en drinken, de hele dag bij iemand graf doorbrengen. Maar je gaat toch niet iemand sterfdag vieren, of heeft de overleden zoveel geld nagelaten, dat ze er nou nog van kunnen feesten ?
Ik dacht toch echt dat jij al een tijdje met een pinay getrouwd was. Komt dit je echt niet bekent voor ?
Nee, het zegt me niks dit soort rare dingen. Maar denk dat het alleen iets van katholieken is :weetikniet: En men vrouw is niet Katholiek, en ook nooit geweest trouwens. Wel heel anti-katholiek maar dat terzijde.
Ik kom zelf oorspronkelijk uit een streng protestants gezin, en daar deed men ook niet aan deze onzin. Ik weet nog dat men opa en oma werden begraven, dat was de enige keer dat men ouders naar het graf gingen en daarna NOOIT meer.
En ik weet nog dat ze ongeveer 20 jaar later een brief van de gemeente kregen, dat het graf verzakt was, en ook toen gingen ze er niet kijken. Ze lieten een aanemer de boel recht zetten en verder niks. Was zeker bij protestanten ,, not done ,, om overledenen te bezoeken.
Ik was ook niet zo bekend met religies, ik werd zo niet opgevoed. Heb de kennis daarover mezelf eigen moeten maken (al geloof je zelf niet je moet er nu eenmaal wat van weten) hoewel mijn moeder in naam een soort van hervormd was.
Ik bracht in mijn jongere jaren eens een aangetrouwde oud-oom op verzoek naar de begrafenis van zijn zuster. Het scenario speelde zich af in Rijnsburg (ik was niet op de hoogte van zijn achtergrond, bleek zwaar gereformeerd te zijn). Nou wat ik daar meemaakte vanaf de kansel......hel en verdoemenis werd gepredikt en het genot van het lijden werd breed uitgemeten. Ik ben er een hele tijd confuus van geweest. Vanaf die tijd keek ik een stuk anders naar die vrolijke katholieken.
IK verkies er voorlopig ook voor om in eigen land iets met haar op te bouwen.Op 'veilige ' afstand.
Nou ja veilig We hebben ook al eens onenigheid gehad toen ze s morgens om 8 uur ineens wilde skypen terwijl ik nog lekker lag te slapen.Of ze een fam lid eventjes mocht spreken.
Toen dat even2 uur duurde werd ik een beetje sjacho en haar duidelijk gemaakt dat de slaapkamer vanaf toen skype vrij is verklaard
Een dag in de week mag ze gerust in de woonkamer skypen maar op de andere dagen op de computer kamer als ze dat wilt.
Citaat van: her op zaterdag 2 maart 2013, 21:52:43
IK verkies er voorlopig ook voor om in eigen land iets met haar op te bouwen.Op 'veilige ' afstand.
Nou ja veilig We hebben ook al eens onenigheid gehad toen ze s morgens om 8 uur ineens wilde skypen terwijl ik nog lekker lag te slapen.Of ze een fam lid eventjes mocht spreken.
Toen dat even2 uur duurde werd ik een beetje sjacho en haar duidelijk gemaakt dat de slaapkamer vanaf toen skype vrij is verklaard
Een dag in de week mag ze gerust in de woonkamer skypen maar op de andere dagen op de computer kamer als ze dat wilt.
tsja :denk: .je hebt het over je vrouw toch,of over je maid :denk:
dat is idd ook een vraag die bij mij opkwam :confused2: :ikkeniebegrijp: :denk:
:floet:
Vrouw of maid is dat niet het zelfste. :denk:
Met wie stap jij 's-avonds in bed dan ??? :lachen:
Alle twee :floet:
Hoe meer zielen hoe meer vreugd :jajaja:
:lachen: :lachen: :lachen: :lachen:
Citaat van: Herbie op zondag 3 maart 2013, 14:13:53
Alle twee :floet:
Denk dat 'die van ons' niet zo goed gezind zou zijn mocht ik vragen of ze zin heeft in een triotje....
Citaat van: Darko69 op zondag 3 maart 2013, 17:03:51
Toen ik in de gaten kreeg dat de ouders van m'n vriendin ons langer in gezelschap wilden houden heb ik mijn vriendin duidelijk gemaakt dat wij al onze plannen hadden na kerst en de familie reünie. Uiteraard moest ik dit ook naar hun communiceren naast m'n vriendin, en dit namen ze uiteindelijk vrij licht op en lieten toen ons ook onze gang gaan. Gelukkig geven haar ouders ons redelijk de vrijheid en denken tot mijn verbazing ook steeds mee aan het cultuur verschil, terwijl dit toch mensen uit de provincie zijn.
Van wat ik gezien heb om me heen kan ik goed begrijpen dat hier ergernissen over ontstaan. Toch lijkt me het belangrijk om je vriendin/vrouw te laten weten dat het haar familie is en dus zij ervoor moet zorgen dat afspraken worden nagestreefd, je kunt je hoogstens verantwoorden over je besluiten naar de familie toe. Niet de zonde bok zijn die ze moet weg sturen, afspraken laten nastreven en het aanspreekpunt moet zijn wanneer het om geld gaat.
We werden toen trouwens uitgenodigd om de jaarlijkse sterfdag van haar opa bij te wonen in het huis van haar tante. Dit wordt jaarlijks gedaan met offers en feest, gokken(kaarten), drank en eten. Ook begrafenissen worden vaak op deze manier zo gevierd, wat volgens mij de waken(virgil) wordt genoemd en dit kan soms een week doorgaan na het begraven. Zitten nog veel meer tradities aan vast en zijn vast ook nog eens streek gebonden.
Gelukkig geven haar ouders ons redelijk de vrijheid
Excuse me ? Zou nog wel eens willen zien dat mijn of haar ouders ons redelijk de vrijheid zouden geven zeg.
We staan en doen nog altijd wat WIJ willen,hier of in de :smiley-philippines: maakt geen verschil
Citaat van: Darko69 op zondag 3 maart 2013, 17:30:57
Redelijk betekent ook schappelijk, tamelijk of behoorlijk goed. Bekijk het dus niet verkeerd, ik zit dus redelijk goed als ik de andere verhalen van andere forumleden zo lees. Natuurlijk doen wij uiteraard wat WIJ willen in het leven, maar een beetje begrip tonen naar de familie toe kan geen kwaad. Daarnaast is zij 21 en ik 25, maar dat zou niet veel anders moeten zijn. Zo mochten we ook gewoon bij elkaar slapen en was dit geen probleem.
Je hebt daar wel een punt, het is nog altijd beter goed overweg te kunnen met je schoonfamilie dan met "het mes tussen de tanden" tegenover elkaar te staan. In mijn geval, een VB ik was 58 en zij 43 wij "mochten" niet samen slapen. :lachen: :lachen: :lachen:
Het is nu de derde keer dat ik bij de familie van mijn nieuwe vriendin voor een week ben verbleven. familie bestaande uit moeder (vader overleden), broer van 31 (geen werk) met vrouw en twee kinderen , een zus van 25 lerares (salaris 18000 pesos) en mijn vriedin van 28 jaar. In het huis hebben ze een kleine sari sari wat volgens mijn vriendin ongeveer 8000 pesos opbrengt.
Ondanks mijn verzoek aan mijn vriendin om genoeg te vertalen blijft dit van deze belofte na de tweede dag niet veel meer over en voel ik mij daar het vijfde wiel aan de wagen en alleen genoeg om te betalen. Zelfs haar zuster die goed Engels praat neemt geen contact met mij. IK verveel me daar dan ook verschrikkelijk.
Dit is toch een groot verschil als ik bekijk wat ik doe als mijn eerste Filippijnse vrouw in Belgie was. Zij voelde zich absoluut niet buitengesloten. (genoeg Filipina vriendinnen)
Uiteraard indien ik met mijn vriedin op eiland bezoek zou gaan is ze volledig voor mij maar dit is altijd hotels en dat is voor mij niet het echte leven.
Ik wou dit even kwijt.
:daag:
Citaat van: stijn54 op maandag 4 maart 2013, 08:22:00
Het is nu de derde keer dat ik bij de familie van mijn nieuwe vriendin voor een week ben verbleven. familie bestaande uit moeder (vader overleden), broer van 31 (geen werk) met vrouw en twee kinderen , een zus van 25 lerares (salaris 18000 pesos) en mijn vriedin van 28 jaar. In het huis hebben ze een kleine sari sari wat volgens mijn vriendin ongeveer 8000 pesos opbrengt.
Ondanks mijn verzoek aan mijn vriendin om genoeg te vertalen blijft dit van deze belofte na de tweede dag niet veel meer over en voel ik mij daar het vijfde wiel aan de wagen en alleen genoeg om te betalen. Zelfs haar zuster die goed Engels praat neemt geen contact met mij. IK verveel me daar dan ook verschrikkelijk.
Dit is toch een groot verschil als ik bekijk wat ik doe als mijn eerste Filippijnse vrouw in Belgie was. Zij voelde zich absoluut niet buitengesloten. (genoeg Filipina vriendinnen)
Uiteraard indien ik met mijn vriedin op eiland bezoek zou gaan is ze volledig voor mij maar dit is altijd hotels en dat is voor mij niet het echte leven.
Ik wou dit even kwijt.
:daag:
Dat kennen we ......Hier bijna iedereen praat engels ....maar idem dito hetzelfde....dat visayas overheerst , hoewel duidelijk gevraagt wordt engels te spreken....Nu ja het heeft ook het voordeel dat na 6 jaar ik wel weet waar het over gaat , versta al veel....niet alles. Maar de kern ontgaat me niet meer zo rap en spreek ook al een aardig woordje visayas.
Daar zal je moeten mee leven, dat zal niet veranderen.
Citaat van: Ronny55 op maandag 4 maart 2013, 09:55:05
Dat kennen we ......Hier bijna iedereen praat engels ....maar idem dito hetzelfde....dat visayas overheerst , hoewel duidelijk gevraagt wordt engels te spreken....Nu ja het heeft ook het voordeel dat na 6 jaar ik wel weet waar het over gaat , versta al veel....niet alles. Maar de kern ontgaat me niet meer zo rap en spreek ook al een aardig woordje visayas.
Daar zal je moeten mee leven, dat zal niet veranderen.
De taal die men spreekt in de Visayas (eilandengroep) heet Bisaya.
Je haalt het een beetje door elkaar :lachen:
Dus F bestaat niet? Vandaar naturlijk Pilipinas ...
:thankyoufw5: pierrevanwies, na 5 jaar Pilipina-contact wist ik hiervan niks
Citaat van: vvjoris op maandag 4 maart 2013, 13:53:54
Dus F bestaat niet? Vandaar naturlijk Pilipinas ...
:thankyoufw5: pierrevanwies, na 5 jaar Pilipina-contact wist ik hiervan niks
:ikkeniebegrijp: :ikkeniebegrijp: :ikkeniebegrijp: :denk: :denk: waar woon jij ergens :denk: ok ik weet al :floet:
Citaat van: pierrevanwies op maandag 4 maart 2013, 13:50:11
:confused2: :denk: Reden is nochtans duidelijk, de letten V bestaat niet in het :smiley-philippines: alfabet.
De V zit wel degelijk in het Filippijnse alfabet :jajaja:
Citaat van: Rich op maandag 4 maart 2013, 16:51:46
Citaat van: pierrevanwies op maandag 4 maart 2013, 13:50:11
:confused2: :denk: Reden is nochtans duidelijk, de letten V bestaat niet in het :smiley-philippines: alfabet.
De V zit wel degelijk in het Filippijnse alfabet :jajaja:
Ze spreken hem echter op zijn Spaans uit en dan klinkt het als een B.
Dat de J niet wordt gebruikt is ook van Spaanse historie, dat is de LL (dubbele L). Als zij Manila met 2 L-en zouden schrijven zoals wij dat fonetisch doen is het Manilja.
En PH is de F, dus de klanken zijn er wel.
Citaat van: O.B.Bommel en Tom Poes op maandag 4 maart 2013, 17:17:49
Citaat van: Rich op maandag 4 maart 2013, 16:51:46
Citaat van: pierrevanwies op maandag 4 maart 2013, 13:50:11
:confused2: :denk: Reden is nochtans duidelijk, de letten V bestaat niet in het :smiley-philippines: alfabet.
De V zit wel degelijk in het Filippijnse alfabet :jajaja:
Ze spreken hem echter op zijn Spaans uit en dan klinkt het als een B.
Dat de J niet wordt gebruikt is ook van Spaanse historie, dat is de LL (dubbele L). Als zij Manila met 2 L-en zouden schrijven zoals wij dat fonetisch doen is het Manilja.
En PH is de F, dus de klanken zijn er wel.
Dat de J niet wordt gebruikt is ook van Spaanse historie, dat is de LL (dubbele L)
Niet helemaal correct,de J word uitgesproken als een DJ.De J en de LL zijn wel degelijk twee verschillende medeklinkers in het Spaanse alfabet,ook in de uitspraak.De LL word inderdaad uitgesproken als een LJ maar de J klinkt meer als CH,bv Joder klinkt als Choder.
Citaat van: Rich op maandag 4 maart 2013, 09:59:58
Citaat van: Ronny55 op maandag 4 maart 2013, 09:55:05
Dat kennen we ......Hier bijna iedereen praat engels ....maar idem dito hetzelfde....dat visayas overheerst , hoewel duidelijk gevraagt wordt engels te spreken....Nu ja het heeft ook het voordeel dat na 6 jaar ik wel weet waar het over gaat , versta al veel....niet alles. Maar de kern ontgaat me niet meer zo rap en spreek ook al een aardig woordje visayas.
Daar zal je moeten mee leven, dat zal niet veranderen.
De taal die men spreekt in de Visayas (eilandengroep) heet Bisaya.
Je haalt het een beetje door elkaar :lachen:
Dat klopt inderdaad, maar er zijn hier meerdere dialecten ,de familie van mijn vrouw spreken "gamayo" , streek van Bislig ,Suragao del sur.
Visayas was eerder bedoeld als de groep van dialecten die hier gesproken wordt. Het is een beetje als in vlaanderen, iedereen spreekt "Vlaams" maar zet een Bruggeling bij een Hasselaar ,dan heb je twee "verschillende" talen . Niet eens zeker dat ze elkaar verstaan. :lachen: :lachen: :lachen:
Citaat van: pierrevanwies op dinsdag 5 maart 2013, 01:08:18
Wikipedia " ABAKADA ALPHABET " :jajaja:
"ABAKADA TAGALOG ALPHABET "
Je moet wel mee gaan met de tijd :jajaja: Het ABAKADA alfabet wordt al lang niet meer gebruikt in het filippijnse onderwijs.
At present, all languages of the Philippines may be written using the Modern Filipino alphabet, which includes all the letters of the Abakada alphabet.
Heb het even voorgelegd aan mijn vrouw die onderwijzeres was, en zij kan enkel bevestigen. In 1987 werd het nieuwe alfabet in de Filippijnen ingevoerd en gebruikt.
Zie ook : http://www.tagalog.nu/alfabet
:hoedjeaf:
Ik denk dat we er uit zijn Pierrevanwies :lachen:
Jij had het over :smiley-philippines: alfabet en dan heb ik gelijk, zie mijn link.
Nu heb je het ineens over TAGALOG en daar WERD het ABAKADA alfabet gebruikt, dus zonder de V en de F, heb jij gelijk in, maar MOMENTEEL wordt het moderne Filippijnse alfabet gebruikt omwille van het Engels en Spaans.
In de school waar mijn vrouw werkte Mactan/Cebu wordt ENKEL het NIEUWE alfabet gebruikt.
Haar broer is onderwijzer in Manila in een elementary school en daar gebruiken ze enkel het moderne alfabet ( 28) letters
Ik denk dat we hier bij kunnen laten.
Mijn vriendin had begrip dat ik niet al te vaak met de familie wilde omgaan. Wel wilde ze met ze uitgaan we zijn o. a. twee keer naar een resort geweest waaronder Bosay resort, moeder en oom kregen 2000 pesos voor de boodschappen van de bbq. Oom de kok kreeg nog 500 peso's loon per dag. Met haar vriendin en twee neefjes zijn we nog voor hun eerste keer naar een mini stadsdierentuin gegaan.
Voor 500 peso per dag hoor je niemand klagen hoor en dan nog een BBQ erboven op :thumb:+
Tja je zal het maar meemaken
Ja, zolang je ze geld blijft voeren zul je weinig ergernissen met de familie hebben. Maar of dat nu de oplossing is? :ikkeniebegrijp:
Citaat van: Kano op woensdag 6 maart 2013, 00:18:49
Ja, zolang je ze geld blijft voeren zul je weinig ergernissen met de familie hebben. Maar of dat nu de oplossing is? :ikkeniebegrijp:
Geld voeren of in't zak(afzetterij) gezet worden, dat zijn 2 heel verschillende dingen. Uiteindelijk ben je er zelf bij, als je blijft geven blijven ze vragen. het is aan u om de grens te bepalen. Zeg je neen,hebben ze er doorgaans ook geen probleem mee. Zeg regelmatig neen, heb daarom nog geen kwade gezichten gehad. Geld geven doe ik zo wie zo niet, als ik iets geef is het meestal natura.bvb Wat fundador meebrengen voor een feestje of spagetti laten gereed maken door mijn helpster. Daar zit dan wel een bijbedoeling aan..... moet diene zoete knoei(spagetti) van hun niet en heb graag iets stevigs te drinken na het eten . :lachen: :lachen: :lachen:
Citaat van: Digos op dinsdag 5 maart 2013, 22:56:57
Voor 500 peso per dag hoor je niemand klagen hoor en dan nog een BBQ erboven op :thumb:+
Tja je zal het maar meemaken
Nou :negatief:Nou je geeft de indruk :denk: als of ik hem elke dag geld gaf tijdens mijn zoals al gezegd was dat maar twee keer en pas na afloop ook als tussenpersoon en ook als gids, voor de andere 6 personen was het de eerste keer dat ze buiten de regio Manila ergens heen gingen. Geen 1 was een gezinslid (kinderen en vrouw) van die oom. Een budget vantevoren afspreken of geven lijkt me 1000en keer beter dan opeens een volle boodschappenkar te betalen met allerlei duur spul.
Het herdenken van de overledene ( feest ) noemt men padasal .