Armoede in de Filipijnen: Mythe of realiteit

Gestart door Phille, maandag 21 juni 2010, 11:49:20

Vorige topic - Volgende topic

Baliw-katok

Vóór mijn vrouwtje werk had, werd er zelden iets opgestuurd.  Was ook moeilijk voor mij als beginnende zelfstandige.  Na ongeveer 3 jaar kreeg ze vast voltijds werk en in middels heeft ze zich bijgeschoold als medisch pedicure, wat ze uitoefent in bijberoep.  Wat gestuurd wordt naar de familie blijft echter hoofdzakelijk beperkt tot het betalen van studies.  Ik vraag ook regelmatig wat bewijsstukken op ter controle, en dat wordt door hen als normaal aanvaard.

Robert

Citaat van: Phille op maandag 28 juni 2010, 10:47:44
Dan heb ik de volgende vraag aan jullie heren, ik hoor dat er hier veel zijn die centen opsturen of ze daar ter plaatse geven, maar wat van zodra onze lieve mooie schone deerne in ons land gekomen is; zou het dan niet zo moeten zijn, de logica zelf, dat zij gaat werken en een deel van haar inkomen deelt met haar familie?

Voor ik lid was van dit forum was dacht ik dat de interesse van een Filipina om met een westerling een relatie te beginnen er uit bestond om haar en haar familie een beter leven te kunnen verschaffen, een manier om zich toegang tot de westers wereld te verschaffen, om dat er meer opportuniteiten zijn en dus er meer kan verdiend worden, beetje wat de overseas workers doen, maar dan binnen een huwelijk (of samenwonen).

Begrijp mij niet verkeerd, ik heb geen problemen met financiële steun, dit voor alle duidelijkheid.

Indien wij als westerling beslissen daar te gaan wonen dan heeft het niet veel zin voor haar om uit te gaan werken, die habbekrats zal het nu ook niet bepaald veel toevoegen, echter wanneer er beslist wordt dat zij zich in onze regio komt vestigen dan spreken we toch over iets geheel anders.

Hier heb ik eigenlijk nog niet veel over gehoord, de teneur is dat de westerling geld opstuurt naar de familie, maar ik hoor zelden dat de betreffende dame gaat uitwerken en zelf voor de financiële steun voor haar familie zorgt.










Phille,

Ik begrijp je verhaal, maar als jij daar zou gaan wonen is het denk ik juist wel goed als ze blijft werken, gaat niet alleen om dat geld, maar is ook gewoon goed dat ze wat te doen heeft. Anders kakken ze wel erg snel in is mijn ervaring, mijn vriendin wil absoluut blijven werken, moet zeggen juich ik toe.
Is gewoon goed voor haar en ze wil zelf ook iets bijdragen, wat zij dan verdiend kan ze doen wat ze ermee wil.

Phille

Wat ben ik blij  :happy: om deze reacties te horen, klinken beter dan de vele verhalen die de ronde gaan, tof tof tof  :happy:

Maar als ik mijn vrouwtje super gelukkig kan maken met een kleine bijdrage aan de familie dan heb ik daar geen bezwaar tegen, zolang men maar niet hebzuchtig wordt en zolang het binnen mijn mogelijkheden ligt, maar zij heeft al te kennen gegeven graag te willen gaan werken als ze in België is (ze heeft recent ook werk in de Filipijnen, dus ik kan alleen maar positief zijn, volgens mij is ze uit het juiste hout gesneden); dus het komt allemaal wel goed  :happy:

Rich
CitaatAls het zo zou zijn dat mijn vriendin met mij wil trouwen om haar familie een beter leven te verschaffen dan is voor mij de kous af, over en uit. Zo simple is dat .

Als dat de belangrijkste reden zou zijn dan zou de kous ook af zijn voor mij; maar ik denk toch wel dat het een rol speelt, zo naïef ben ik niet om te geloven dat het voor mijn schoon ogen alleen is, waar ik zeker geen enkel twijfel heb dat haar liefde oprecht is, dat is het naar mijn gevoel zeer zeker.

Ik ga ervan uit dat het een combinatie van factoren is, misschien zal zij dit verwachtingspatroon niet hebben, maar ik ben er echt wel zeker van dat de schoonfamilie dat verwachtingspatroon wel heeft, corrigeer mij als ik verkeerd ben. Dit is hier al meer genoeg aangehaald dat het toch wel een beetje een deel van de cultuur is.  

Phille

CitaatPhille,

Ik begrijp je verhaal, maar als jij daar zou gaan wonen is het denk ik juist wel goed als ze blijft werken, gaat niet alleen om dat geld, maar is ook gewoon goed dat ze wat te doen heeft. Anders kakken ze wel erg snel in is mijn ervaring, mijn vriendin wil absoluut blijven werken, moet zeggen juich ik toe.
Is gewoon goed voor haar en ze wil zelf ook iets bijdragen, wat zij dan verdiend kan ze doen wat ze ermee wil.

Robert,

Ik heb niet gezegd dat ze niet mag gaan werken he, mijn woorden niet verdraaien; ik zeg, mocht ik daar gaan wonen is het dan echt de moeite dat ze uit zou gaan werken, gezien de werkuren dat men daar hanteert, tussen 9 en 12 uur per dag werken, dit 6 dagen de week ... dan is ze nooit thuis als ge het mij vraagt, en dat dan voor een bedrag tussen 100 a 150 euro? Maar als zij dat zo wenst dan hou ik haar niet tegen hoor. Maar in mijn geval is dat niet aan de orde, toch niet op korte termijn. Het is de bedoeling dat mijn vrouwtje bij mij hier in België komt wonen en wie weet dat ik later daar ga wonen, maar daar zal mijn gezinssituatie op dat moment een grote bepalende factor zijn, denk aan kinderen. Ik zie mijzelf niet naar daar gaan de eerstvolgende 10 a 15 jaar.

Mijn stelling was in het kader van de ervaringen van iedereen die zijn vrouwtje naar België heeft laten komen en hier een gezin uitbouwen, welke ervaringen heeft men met het al dan niet gaan werken, er is al genoeg gezegd over situatie als men daar woont.






Rich

Citaat van: Phille op maandag 28 juni 2010, 12:46:14
Wat ben ik blij  :happy: om deze reacties te horen, klinken beter dan de vele verhalen die de ronde gaan, tof tof tof  :happy:

Maar als ik mijn vrouwtje super gelukkig kan maken met een kleine bijdrage aan de familie dan heb ik daar geen bezwaar tegen, zolang men maar niet hebzuchtig wordt en zolang het binnen mijn mogelijkheden ligt, maar zij heeft al te kennen gegeven graag te willen gaan werken als ze in België is (ze heeft recent ook werk in de Filipijnen, dus ik kan alleen maar positief zijn, volgens mij is ze uit het juiste hout gesneden); dus het komt allemaal wel goed  :happy:

Rich
CitaatAls het zo zou zijn dat mijn vriendin met mij wil trouwen om haar familie een beter leven te verschaffen dan is voor mij de kous af, over en uit. Zo simple is dat .

Als dat de belangrijkste reden zou zijn dan zou de kous ook af zijn voor mij; maar ik denk toch wel dat het een rol speelt, zo naïef ben ik niet om te geloven dat het voor mijn schoon ogen alleen is, waar ik zeker geen enkel twijfel heb dat haar liefde oprecht is, dat is het naar mijn gevoel zeer zeker.

Ik ga ervan uit dat het een combinatie van factoren is, misschien zal zij dit verwachtingspatroon niet hebben, maar ik ben er echt wel zeker van dat de schoonfamilie dat verwachtingspatroon wel heeft, corrigeer mij als ik verkeerd ben. Dit is hier al meer genoeg aangehaald dat het toch wel een beetje een deel van de cultuur is.  

Juist Phille,  natuurlijk zijn haar ouders gelukkig dat zij iemand heeft met verantwoordelijkheidsgevoel en een goeie job in plaats van een dronkaard of wat dan ook. Dat is hier trouwens ook zo.

Het is aan jou om de gouden middenweg te bepalen, wat het verwachtingspatroon ook moge zijn.
Rich de Nederbelg.

Phille

CitaatJuist Phille,  natuurlijk zijn haar ouders gelukkig dat zij iemand heeft met verantwoordelijkheidsgevoel en een goeie job in plaats van een dronkaard of wat dan ook. Dat is hier trouwens ook zo.

Het is aan jou om de gouden middenweg te bepalen, wat het verwachtingspatroon ook moge zijn.

Volledig mee eens  :thumb:

Pieter-Jan

Om even terug te komen op de topic.

Armoede is volgens de definitie van de Verenigde Naties het niet kunnen voorzien in de eerste levensbehoeften. Zij ontstaat wanneer een persoon of een groep mensen onvoldoende betaal- en of ruilmiddelen heeft om in de primaire levensbehoeften te kunnen voorzien. De bestaansmiddelen hiervoor zijn wel aanwezig, maar ze kunnen als gevolg van schaarste onbetaalbaar worden. Primaire levensbehoeften omvatten zaken als schoon en drinkbaar water, voedsel, kleding, huisvesting en gezondheidszorg. Zij gelden als noodzakelijk om een menswaardig leven te kunnen leiden. Deelnemen aan het sociale leven, degelijk onderwijs en ontspanning kunnen als secundaire levensbehoeften beschouwd worden. Het tegengestelde van armoede is welstand. Het tegengestelde van schaarste is overvloed. Het verschil tussen armoede en welstand wordt aangeduid door de armoedegrens.

Armoede wordt bepaald door een aantal uiterlijke kenmerken, zoals slechte voedingstoestand of een slechte woning. In dit geval kunnen mensen met voldoende inkomen in armoede leven omdat zij hun geld niet aan de eerste levensbehoeften uitgeven, maar bijvoorbeeld aan alcohol , tabak, drugs, gokken of luxe multimedia-apparatuur.
Armoede heerst onder mensen die zichzelf arm vinden. Armoede volgens deze definitie kan toenemen door de groei van de behoeften, het dalen van de koopkracht en het toenemen van schaarste.

Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Armoede

De ondertussen bekende gezegde. ''Armoede in de Filipijnen: Mythe of realiteit slaat volgens mij op niets''. Een mythe is het zeker niet. Ik wil hier geen critiek komen geven he. Dit is mijn mening. Deftige huisvesting en zeker gezondheidszorg heeft 90procent hier niet. Niet omdat ze hun geld aan iets doms als een stereo hangen maar gewoon omdat hun loon maar 200pesso of minder is. De mensen zijn niet geschoold, hebben nooit geleerd hoe geld te beheren en een stereo, cellphone of videoke op afbetaling klinkt altijd goed voor de mensen hier. Hetgeen wat ze nooit kunnen samensparen is nu plots wel mogelijk. Denken jullie als die mensen die stereo of gsm niet zouden kopen dat ze dan wel boven de armoedegrens zouden leven? Wat is dan armoede? In Afrika hebben ze geen eten maar denk je dat ze daar met geen gsm rondlopen? Er zijn er in belgie veel die met een BMW rondwijden maar geen geld meer over hebben. Het is nu eenmaal een eigenschap van de mens dat men zich mooier wil voordoen dan men eigenlijk is. Op uiterlijk vlak maar ook op innerlijk vlak. De ene doet plastische chirurgie, de andere moet een zwembad hebben omdat zijn buur er een heeft en dat ziet er wel leuk uit. De andere wil een bepaalde wagen omdat zijn collega er 1 heeft. Een gsm is heel belangrijk hier. Een smsje is 1 pesso en voor 20pesso ben je unlimited denk ik. Bijna iedereen heeft een gsm. Mag je dan geen cellphone hebben omdat je geen spaargeld hebt op je spaarboek? Mag men dan helemaal niets hebben zodat de buitenwereld zou geloven dat je arm bent? Ik vind dat belachelijk en egoistisch.  Armoede heerst hier nu eenmaal. Of de mensen het allemaal goed aanpakken dat is een ander verhaal. Daar kan een andere topic over geopend worden. Vele mensen doen hier niet veel maar die heb je in europa ook. Andere mensen werken hun hele leven hard, wonen in een krot, en hebben nog niets. Dat is volgens mij armoede. Een mythe is het niet. Het is niet omdat men een feestje heeft of tanduay drinkt dat je niets te kort hebt. Ik zeg het nog eens. Ik wil hier geen herrie schoppen he.