verslag Brussel _ Abu Dhabi & Manilla

[Fail_over]

08:00  h.
Thuis. Na een vermoeiende shift, diverse mensen ziek en op verlof, met een beperkte crew de orders verzamelt, en gezorgd dat de vrachtwagens op weg konden om hun lading af te leveren.
Nu mijn koffer pakken. Paar uur slaap en ons moe komt om 12 uur. Zij brengt me naar her vliegveld in brussel. Zaveltem.
Het werd dus half 3, en om 4 uur geariveerd op Zaveltem. Eerst m'n bagage kwijt. Op level 0 kan je een kluis huren. â,¬ 1,- voor het eerst. Bij ophaling wordt de rekening gepresenteerd.
Ik was veelste  vroeg. Mijn vlucht ging pas om 22:20 h. Dan is er weinig te beleven. De leuke winkeltjes zitten pas na de inscheck. En dat kon pas na 19:00 h. Vermaken dus.

Wc brussel
De wc's zijn hier geweldig!  Na het plassen spoelt hij automatisch door. Als je je handen onder de kraan houdt begint deze automatisch te lopen. Van koud tot warm. Tot gloeiend heet! Verbrandde me poten zo wat!
En het drogen. Geen handdoekje, of zo'n blaadjes dispencer, nee een heuze lucht straaljet!
Hou je handen erin, en ze worden  net  als in de wasstraat droog geblazen met een kracht dat je om je trouwring gaat denken. Het zou hem erzo maar af blazen.
Nou zijn  mijn vingers aanzienlijk dikker geworden door de manuele arbeit de laatsta tijd, dat ik daar niet echt bang voor ben.
Maar droog zijn je handen zo.

fotos volgen nog

In de phils heb ik soms alleen een ton koud water.
En God mag weten wat daarmee gebeurt is, voordat ik probeer mijn handen te wassen. Ik neem in de phils soms de bacilllen van het vasthouden van mijn plasser liever dan dat ik mijn handen was achteraf, dan dat ik zo'n ton aanraak. In ons huis hebben we (meestal) stromend water, maar als ik in de chanties kom, weet je soms niet wat je ziet.

Verder dan de spectaluarie wc's steld het vliegveld voor de checkin weinig voor.

Je kunt mensen kijken. En luisteren. Turks, engels, veell streepjes pakken, samen met pakrok dames.
Groot leeftijdsverschil....

Ik probeer de tijd te dooden door dit te schrijven. Maar zelfs dat begint te vervelen.

19;30. H tijd om in te checken.

Ik ga naar de stand van Etihad. Staat een hel blonde, wat oudere vrouw achter de balie. Ik had een exotische arabische verwacht, maar goed.
Aansluiten aan rij 10.

Ik ga m,n koffer halen. Omdat ik zo lang moest wachten had ik deze in een kluis gezet. 1 euro erin, en de rest na gelang de tijd.

Wist ik veel. Iedere sector van kluisjes heeft zijn eigen betaalautomaat. Ik had dus de verkeerde. Informatie gebelt, en die waren binnen 10 min ter plaatse om mij de goede betaalautomaat te wijzen.

6.50 euro voor ong 3 uur.

Op naar de incheck  bali. Ik vroeg de lieftalige dame van Etihad . (postuur hollands molenpaarr) waar ik in kon checken. 'firstclass and priority hier, economy ga maar in de file staan!' letterlijk!

Ik ben vanaf 7 okt. 1600 uur op. Drukke nachtshift gehad. En nu nog zo lang staan in de rij, owch, m'n rug!

Ok, door de checkin. Toen langs de veelste dure taxfreeshops. Kan dan wel taxfree zijn, maar dan is het nog duur.
Toen door de check.

m'n hand bagage en jas in het plastic bakje gedaan. Ik had expres een joggingbroek zonder riem aan gedaan. Net voordat ik door het poortje wilde stappen schoten twee agenten mij voor. Vol bewapend, dus het alarm loeide alom en iedereen keek.
Ik was volgende. En ja hoor, de alarmbellen rinkelde. Of ik even mijn jas en tas wilde pakken en met de agent mee wilde gaan.

Ik zei ja hoor, en als u iets kunt vinden vindt ik dat knap.
Ja, zei hij, maar het is het protocol als het alarm  afgaat. Ik zei, ok, ga uw gang.
Ik ben van boven tot onder gefouilieerd, en moest m'n beide schoenen in een apparaat doen.
Ondertussen raakte ik aan de praat met de beste man. Hij hoefde nog maar 10 min dienst en dan had hij vakantie. Ging 2 weken zijn fafo voetbalclub volgen. Bayeren munchen of zoiets. Zegt me niets.
Maar alles was goed. Vreemde gast.
Ik kreeg m,n jas en tas terug.
En ging op zoek naar mijn gate.

De vlucht naar Abu Dhabi was goed gegaan. Ik schrok wakker een uur nadat we opgestegen waren. Dat is me nog nooit overkomen, maar goed ik was ook al erg lang op. Er was een Belse dame die van haar stokkie was gegaan, en eerste hulp en zuurstof kreeg. Gelukkig was er een doctor in het vliegtuig.
Met verschillende mensen een praatje gemaakt. De reisdoelen zijn zeer divers. Een homo stel op vakantie naar Bangkok. Jochie van  22 die z'n  vader in Bagrein bezoekt, die daar in de olie doet. En een Belgische bouwwerker die in Doha werkt en even naar huis op vakantie was.
De landing tussen de zandheuvels op Abu Dhabi was perfect. Eenmaal aangekomen in de terminal kijk je je ogen uit. In het begin...
Na 30 minuten heb je een goedkope dual sim nokia gekocht, en ben je langs de goud en juwelen stands geweest.
Dan is 3 uur wachten toch wel veel. De foto's ogen mooi, maar geen muziek, veel lawaai van bouwlui, en totaal geen (zon)licht. Geen enkele raam, niets. Ik ervaarde dit als erg deprimerend. Enigste lichtpuntje was dat ze er heinieken verkochten....
De wc's in de terminal waren waardeloos.
Ik maakte bijna 1 cruciale fout. Ineens realiseerde ik me dat het tijdsverschil 2 uur was, het was dus 9:45 h, en geen 7:45 h. Toch nog moeten haasten om om 10;15 h in het vliegtuig te zitten.
Deze vlucht ging ook goed, en om 22:30 h landde we in Manilla.
Samengevat is deze reis met tussenstop heel goed te doen. Ethiad is een goede maatschappij om mee te vliegen. Het eten is goed,  tenminste als je vliegtuig goed kunt noemen. Een culinair hoogstandje zal dat toch nooit worden.
Ik vond toch dat de stuwardessen de Nedelandse hartelijkheid misten. Ze zagen er wel correct  uit in hun bruine mantelpakje en hoedje met sluier, maar echt vriendelijk waren ze niet. Ook niet  naar reizigers met kinderen, daar waar ze bij KLM toch ff wat extra's doen. Maar dat is mijn ervaring.

Na het gebuikelijke ritueel van immigration, koffer ophalen en geld wisselen kon ik om  half 12 mijn lieve Asawa weer in m'n armen nemen.
Met de half open jeep werden we thuis gebracht. Waar we om  half 2 arriveerden.



Wordt vervolgt.

[boldy]

hartelijk dank f_o dat je je bevindingen met ons deelt  tis ene leuk verslag maar natuurlijk wachten we op de foto's  geniet van je vakantie

[Baliw-katok]

Leuk verslag, kijk al uit naar het vervolg ... en de fotootjes. 

[Fail_over]

08:00  h.
Thuis. Na een vermoeiende shift, diverse mensen ziek en op verlof, met een beperkte crew de orders verzamelt, en gezorgd dat de vrachtwagens op weg konden om hun lading af te leveren.
Nu mijn koffer pakken.



Paar uur slaap en ons moe komt om 12 uur. Zij brengt me naar het vliegveld in brussel. Zaveltem.
Het werd dus half 3, en om 4 uur geariveerd op Zaveltem.



Eerst m'n bagage kwijt. Op level 0 kan je een kluis huren. â,¬ 1,- voor het eerst. Bij ophaling wordt de rekening gepresenteerd.
Ik was veelste  vroeg. Mijn vlucht ging pas om 22:20 h. Dan is er weinig te beleven. De leuke winkeltjes zitten pas na de incheck. En dat kon pas na 19:00 h. Vermaken dus.

Wc brussel
De wc's zijn hier geweldig!  Na het plassen spoelt hij automatisch door. Als je je handen onder de kraan houdt begint deze automatisch te lopen. Van koud tot warm. Tot gloeiend heet! Verbrandde me poten zo wat!
En het drogen. Geen handdoekje, of zo'n blaadjes dispencer, nee een heuze lucht straaljet!
Hou je handen erin, en ze worden  net  als in de wasstraat droog geblazen met een kracht dat je om je trouwring gaat denken. Het zou hem erzo maar af blazen.
Nou zijn  mijn vingers aanzienlijk dikker geworden door de manuele arbeit de laatsta tijd, dat ik daar niet echt bang voor ben.
Maar droog zijn je handen zo.



In de phils heb ik soms alleen een ton koud water.
En God mag weten wat daarmee gebeurt is, voordat ik probeer mijn handen te wassen. Ik neem in de phils soms de bacilllen van het vasthouden van mijn plasser liever dan dat ik mijn handen was achteraf, dan dat ik zo'n ton aanraak. In ons huis hebben we (meestal) stromend water, maar als ik in de chanties kom, weet je soms niet wat je ziet.

Verder dan de spectaculaire wc's stelt het vliegveld voor de checkin weinig voor.

Je kunt mensen kijken. En luisteren. Turks, engels, veel streepjes pakken, samen met pakrok dames.
Groot leeftijdsverschil....

Ik probeer de tijd te doden door dit te schrijven. Maar zelfs dat begint te vervelen.

19;30. H tijd om in te checken.

Ik ga naar de stand van Etihad. Staat een hel blonde, wat oudere vrouw achter de balie. Ik had een exotische arabische verwacht, maar goed.
Aansluiten aan rij 10.

Ik ga m,n koffer halen. Omdat ik zo lang moest wachten had ik deze in een kluis gezet. 1 euro erin, en de rest na gelang de tijd.

Wist ik veel. Iedere sector van kluisjes heeft zijn eigen betaalautomaat. Ik had dus de verkeerde. Informatie gebeld, en die waren binnen 10 min ter plaatse om mij de goede betaalautomaat te wijzen.

6.50 euro voor ong 3 uur.



Op naar de incheck  bali. Ik vroeg de lieftalige dame van Etihad . (postuur hollands molenpaarr) waar ik in kon checken. 'firstclass and priority hier, economy ga maar in de file staan!' letterlijk!

Ik ben vanaf 7 okt. 1600 uur op. Drukke nachtshift gehad. En nu nog zo lang staan in de rij, owch, m'n rug!

Ok, door de checkin. Toen langs de veelste dure taxfreeshops. Kan dan wel taxfree zijn, maar dan is het nog duur.
Toen door de check.

m'n hand bagage en jas in het plastic bakje gedaan. Ik had expres een joggingbroek zonder riem aan gedaan. Net voordat ik door het poortje wilde stappen schoten twee agenten mij voor. Vol bewapend, dus het alarm loeide alom en iedereen keek.
Ik was volgende. En ja hoor, de alarmbellen rinkelde. Of ik even mijn jas en tas wilde pakken en met de agent mee wilde gaan.

Ik zei ja hoor, en als u iets kunt vinden vindt ik dat knap.
Ja, zei hij, maar het is het protocol als het alarm  afgaat. Ik zei, ok, ga uw gang.
Ik ben van boven tot onder gefouilieerd, en moest m'n beide schoenen in een apparaat doen.
Ondertussen raakte ik aan de praat met de beste man. Hij hoefde nog maar 10 min dienst en dan had hij vakantie. Ging 2 weken zijn fafo voetbalclub volgen. Bayeren munchen of zoiets. Zegt me niets.
Maar alles was goed. Vreemde gast.
Ik kreeg m,n jas en tas terug.
En ging op zoek naar mijn gate.

De vlucht naar Abu Dhabi was goed gegaan. Ik schrok wakker een uur nadat we opgestegen waren. Dat is me nog nooit overkomen, maar goed ik was ook al erg lang op. Er was een Belse dame die van haar stokkie was gegaan, en eerste hulp en zuurstof kreeg. Gelukkig was er een doctor in het vliegtuig.
Met verschillende mensen een praatje gemaakt. De reisdoelen zijn zeer divers. Een homo stel op vakantie naar Bangkok. Jochie van  22 die z'n  vader in Bagrein bezoekt, die daar in de olie doet. En een Belgische bouwwerker die in Doha werkt en even naar huis op vakantie was.

De landing tussen de zandheuvels op Abu Dhabi was perfect. Eenmaal aangekomen in de terminal kijk je je ogen uit. In het begin...
Na 30 minuten heb je een goedkope dual sim nokia gekocht, en ben je langs de goud en juwelen stands geweest.
Dan is 3 uur wachten toch wel veel. De foto's ogen mooi, maar geen muziek, veel lawaai van bouwlui, en totaal geen (zon)licht. Geen enkele raam,
niets.



Ik ervaarde dit als erg deprimerend. Enigste lichtpuntje was dat ze er heinieken verkochten....
De wc's in de terminal waren waardeloos.


Ik maakte bijna 1 cruciale fout. Ineens realiseerde ik me dat het tijdsverschil 2 uur was, het was dus 9:45 h, en geen 7:45 h. Toch nog moeten haasten om om 10;15 h in het vliegtuig te zitten.



Deze vlucht ging ook goed, en om 22:30 h landde we in Manilla.
Samengevat is deze reis met tussenstop heel goed te doen. Ethiad is een goede maatschappij om mee te vliegen. Het eten is goed,  tenminste als je vliegtuig goed kunt noemen. Een culinair hoogstandje zal dat toch nooit worden.
Ik vond toch dat de stewardessen de Nederlandse hartelijkheid misten. Ze zagen er wel correct  uit in hun bruine mantelpakje en hoedje met sluier, maar echt vriendelijk waren ze niet. Ook niet  naar reizigers met kinderen, daar waar ze bij KLM toch ff wat extra's doen. Maar dat is mijn ervaring.

Na het gebruikelijke ritueel van immigratie, koffer ophalen en geld wisselen kon ik om  half 12 mijn lieve Asawa weer in m'n armen nemen.
Met de half open jeep werden we thuis gebracht. Waar we om  half 2 arriveerden.



Wordt vervolgt.

[Fail_over]

Afgelopen oktober in QC, de shanties:

Meestal is de zondag een rustdag voor de meeste mensen. Als we de tijd hebben bezoeken we de oudste broer van mijn Asawa. Hij heeft een woning in het meest ver gelegen gedeelte van de shanties. Ik mag daar dus ook niet naar toe als het donker is. Alleen overdag.

Er zijn geen wegen alleen de zand wegen, die na regen in een oppervlakkige rivier bedding veranderen. Ook ligt er een open riool.
Het is er een bende op de grond, veel plastic verpakkingen worden argeloos weggooit. Er zijn erg veel zwerf honden die hun behoefte overal maar doen. Hoewel ik een paar maal toch de honden hun behoefte zag doen bij een opstapeling van afval. Zouden ze dat dan toch weten?
Dat er in de afval berg ook een tiental kinderen aan het spelen waren laat ik maar in het midden.

De "huizen" zijn meestal niet meer dan bij elkaar geraapte stukken hout, veel reclame doeken worden gebruikt voor afscherming. De laatste election was weer zeer welkom, want ik zag dat er veel nieuwe spandoeken gebruikt waren om gaten in het dak te dichten. Veelal reclame doeken voor mayors.
Toch zijn er veel huizen opgetrokken uit de hollowblocks. Simpel, alleen een buitenmuur, houten contructie en golfplaten dak. Dit is voor de meeste voldoende, of net haalbaar.

Door de bomen is het een wirwar van kabels, want ieder huis heeft natuurlijk tv. De blauwe buizen van het water lopen creatief om de huizen en over of onder de weg.

Er wordt gevraagd of ik wil drinken, en er worden een aantal 2 lieter flessen bier aangerukt. Bijna ieder huis heeft een sari-sari store waar men van alles verkoopt. De neefjes worden gemaant om bier, cola, en yellow (ijs) te gaan halen.

Op een open plek worden stoelen en een tafel geinstalleerd.

Ik krijg de meest intacte stoel. Een plastic stoel gerepareerd met ducktape. Ik moet mijn gewicht proberen te verdelen over de drie intacte poten omdat de ducktape niet erg stevig is, iets wat na wat glazen bier met yellow steeds moeilijker wordt.

De aanwezigheid van een kano wordt naturlijk opgemerkt en steeds meer volk stroomt toe. het zijn meestal bekenden van de familie en mensen die ik al eerder gezien heb. Een kortte begroeting (meestal spreken ze geen Engels) en een glas bier. Er zijn maar drie glazen waarvan ik er permanent 1 heb, de andere 2 worden steeds afgespoeld en door gegeven.

Hier zit ik dan. In oktober onder een bamboe boom, in m'n t-shirt. In de shanties van Manilla.






Dan realiseer je dat het leven zo simpel kan zijn. Dan realiseer je dat alle regeltjes van Europa, al dat gedoe er weinig toe doet. Ja, het leven in de shanties is hard, maar aan de mensen kan je het niet merken. iedereen is bezig met zijn ding, de kinderen spelen, lachen, klimmen in bomen, pesten honden, of liggen lui achter de tv.

Ik hoor een "kling kling". Er loopt een man met een thermobox om z'n schouders en zwaait met een bel. jawel! de ijscoman!

Hij krijgt mij in het zicht en ik wuif naar hem dat hij hier moet komen.

Ik heb de typische wuif beweging al snel overgenomen. Als je in Europa iemand naar je toe wilt halen, met een beweging, maak je met je arm een beweging van onderuit naar je toe. Dit is in de Pi anders, dan maak je een arm beweging van boven naar beneden. Een beweging die in Europa verstaan word als : Laat maar!


Enfin, de man komt naar me toe en ik vraag hoeveel ijsjes hij heeft. ... spreekt geen Engels. Dus mijn schoonbroer vraag aan hem wat een ijsje kost. 2 peso. Ja, maar dat vroeg ik niet. Kuya vraagt nogmaals, en ik vertel dat de man aan ieder kind wat hij tegenkomt een ijsje moet geven.
Hij praat ff met kuya en kuya zegt me dat hij niet begrijpt wat ik wil.

Ik haal een biljet van 500 peso tevoorschijn en zeg :"all icecreams". En dat verstond hij wel!

Vervolgens hebben we alle kinderen die maar voorbij kwamen voorzien van een ijsje. De ijsjes waren zichtbaar zelf gemaakt, bamboestokje en een plastic zakje erom. Maar des al niet te min smulde de kids er toch van.

Steeds meer kwamen er kinderen schoorvoetend dichterbij.

Er kwam een jongetje naar me toe die alleen maar dichtbij mij bleef staan, hij zei niets.

Ik pakte een ijsje uit de box en gaf die aan hem. Zo'n dikke paarse. Die glimlach op zijn gezicht deed mijn hele dag goed.
Kuya zei me dat hij ook nog 5 zusjes had. Dus nog een graai in de box en het jochie vertrok met een dolgelukkig gezicht en 6 ijsjes richting zijn huis. Het zijn de kleine dingen die het hem doen.










Sorry voor de weinige foto's maar om een of andere reden krijg ik een forbidden melding als ik een foto wil posten.

Jammer dan.

[Baliw-katok]

mooi verslag fail_over, ik hou er ook steeds van om wat te trakteren aan voorbijlopende kinderen.  Zoals je zelf zegt, zo'n glimlach maakt je dag goed.  En drie weken zo'n glimlach geeft je een boost van energie !

[yepyep]

Mooi verslag. Het ziet er niet echt slecht uit vind ik die Shanti's. Had het slechter verwacht.

Die ijsjes zijn trouwens goed te eten.

[boldy]

sorry fail-over ik heb maar een klein stukje gelezen want ik vind het absoluut niet lekker lezen met die blanco alinea's er tussen .
tog bedankt voor je verslag ,ikzelf ben helemaal geen schrijver en kan het ook niet goed dus zoiezo mijn respect voor degene die de moeite doen om zo'n verslag te schrijven

[Fail_over]

sorry fail-over ik heb maar een klein stukje gelezen want ik vind het absoluut niet lekker lezen met die blanco alinea's er tussen .
tog bedankt voor je verslag ,ikzelf ben helemaal geen schrijver en kan het ook niet goed dus zoiezo mijn respect voor degene die de moeite doen om zo'n verslag te schrijven

De alinea's waren er om de foto's in te voegen. Om een of andere reden, die ik al met de admin gecommuniceerd heb, krijg ik de foto's niet geupload via imageshack. Krijg steeds een "forbidden"melding. erg irritant.

Vandaar. Sorry. 

[Fail_over]

Had het slechter verwacht.

Nee, op zich is er niet mis met die shanties. Maar zoals ik al zei moet je er s'nachts niet komen als kano. Mup wil ook liever dat ik wel meega door de weeks, als de mannen aan het werk zijn.

Ik heb echter te horen gekregen dat de shanties, ook waar mijn schoonbroer woont. Volgend jaar verwijderd worden. Waar ze dan moeten gaan wonen weet nog niemand. Hij heeft 10 k betaalt voor de grond, maar hoe dat precies zit weet ik niet. Dat zien we volgend jaar dan wel weer.