Merkwaardigheden, more fun in the philippines!

[shando]

Hi,

Ik vroeg me af of er ook een topic in dit forum is over bepaalde verbazende ervaringen die je op de filipijnen bent tegengekomen!
Het lijkt me wel leuk om de grappige verhalen/ervaringen te lezen die men heeft meegemaakt en/of bent tegengekomen.

Zo was ik bij mijn verloofde in het dorp. Wat me opviel is dat veel mensen voor hun huis zaten te kaarten. Mijn verloofde vertelde me dat dat verboden was. Een paar dagen later was het bij de buren ineens ontzettend druk. Bijna het halve dorp was langsgekomen en bleef daar de hele dag/nacht rondhangen. Ik vroeg aan mijn verloofde waarom het zo druk was bij de buren. Ze antwoorde dat ze daar de komende dagen gaan kaarten.
Ik: 'dat is toch verboden?
zij: 'iemand van de buren is overleden! ze blijven kaarten tot aan de begrafenis!'
Ik: '?'
Zij: 'als er iemand overlijdt dan wordt het kaarten getolereerd. Dus blijven ze 24u per dag kaarten tot aan de begrafenis'.
Ik: 'dus het maakt niet uit wie er komt?'
Zij: 'nee, ze komen meestal om alleen te kaarten'.

Blijkbaar wordt er dan zgn. een kleine gift gegeven tijdens het kaarten.

[Baliw-katok]

Idd Shando, tijdens de wake "lamay" houden de mensen zich bezig met spelletjes (kaarten, majhong, scrabble, ....)  en eigenlijk vind ik dit wel een goede manier om samen het verdriet om een overledene te verwerken.

[Baliw-katok]

Ik heb dit hier waarschijnlijk al een verteld op het forum,  maar een tweede maal kan geen kwaad, diba ?

Ik was met mijn kersverse verloofde (amper een week ontmoet) aan het wandelen  in haar geboortedorp.  We kuierden door de vele nauwe straatjes waar tal van mensen buiten zaten te babbelen.  Opeens hield mijn toekomstige halt aan een groepje ouderen en fluisterde iets in mij oor ... Ik had iets begrepen als "kiss the head" ... en idd ik gaf al die oudjes een dikke smakkerd op hun voorhoofd.  Geen van hen gaf ook  maar een kik, maar mijn meisje kon haar lach nauwelijks inhouden.  Achteraf vertelde ze me "i said : Bless the head, not kiss the head". Ze legde ook uit wat deze "blessing" ook betekende, namelijk  mijn hand tegen het voorhoofd van de oudere plaatsen, als teken van respect.

Twee weken later waren we op bezoek bij familie in Manila .... lap, weer van dat ... mijn (inmiddels geworden) asawa zei terug "bless the head" ... Ik wist wel dat het iets met een hand en voorhoofd te maken had, maar ... hoe zat dat ook alweer ?  Ik nam de hand van het oude dametje voor mij en bracht het tegen mijn eigen voorhoofd .......    tja, there's more fun in the Philippines ...

[yepyep]

Ik heb dit hier waarschijnlijk al een verteld op het forum,  maar een tweede maal kan geen kwaad, diba ?

Ik was met mijn kersverse verloofde (amper een week ontmoet) aan het wandelen  in haar geboortedorp.  We kuierden door de vele nauwe straatjes waar tal van mensen buiten zaten te babbelen.  Opeens hield mijn toekomstige halt aan een groepje ouderen en fluisterde iets in mij oor ... Ik had iets begrepen als "kiss the head" ... en idd ik gaf al die oudjes een dikke smakkerd op hun voorhoofd.  Geen van hen gaf ook  maar een kik, maar mijn meisje kon haar lach nauwelijks inhouden.  Achteraf vertelde ze me "i said : Bless the head, not kiss the head". Ze legde ook uit wat deze "blessing" ook betekende, namelijk  mijn hand tegen het voorhoofd van de oudere plaatsen, als teken van respect.

Twee weken later waren we op bezoek bij familie in Manila .... lap, weer van dat ... mijn (inmiddels geworden) asawa zei terug "bless the head" ... Ik wist wel dat het iets met een hand en voorhoofd te maken had, maar ... hoe zat dat ook alweer ?  Ik nam de hand van het oude dametje voor mij en bracht het tegen mijn eigen voorhoofd .......    tja, there's more fun in the Philippines ...

Baliw-katok, ik denk dat je je eigen hand tegen hun voorhoofd aanhield, want dit is juist

[Cosyns Guy]

Naar wat mijn vrouw mij verteld brengt men de hand van de oudere persoon naar het eigen voorhoofd,in hierboven staande geval dus de hand van de schoonmoeder naar het voorhoofd van jezelf.

[Amice]

Naar wat mijn vrouw mij verteld brengt men de hand van de oudere persoon naar het eigen voorhoofd,in hierboven staande geval dus de hand van de schoonmoeder naar het voorhoofd van jezelf.

dat is juist ja.

Dat kaarten is overigens puur gokken en de opbrengst is dan voor de begrafenis. Dat gokken is dan ook de reden waarom het normaliter verboden is, maar bij begrafenissen getolereerd wordt(zelfs de PNP zit daar dan te kaarten)

[yepyep]

Ik heb dit hier waarschijnlijk al een verteld op het forum,  maar een tweede maal kan geen kwaad, diba ?

Ik was met mijn kersverse verloofde (amper een week ontmoet) aan het wandelen  in haar geboortedorp.  We kuierden door de vele nauwe straatjes waar tal van mensen buiten zaten te babbelen.  Opeens hield mijn toekomstige halt aan een groepje ouderen en fluisterde iets in mij oor ... Ik had iets begrepen als "kiss the head" ... en idd ik gaf al die oudjes een dikke smakkerd op hun voorhoofd.  Geen van hen gaf ook  maar een kik, maar mijn meisje kon haar lach nauwelijks inhouden.  Achteraf vertelde ze me "i said : Bless the head, not kiss the head". Ze legde ook uit wat deze "blessing" ook betekende, namelijk  mijn hand tegen het voorhoofd van de oudere plaatsen, als teken van respect.

Twee weken later waren we op bezoek bij familie in Manila .... lap, weer van dat ... mijn (inmiddels geworden) asawa zei terug "bless the head" ... Ik wist wel dat het iets met een hand en voorhoofd te maken had, maar ... hoe zat dat ook alweer ?  Ik nam de hand van het oude dametje voor mij en bracht het tegen mijn eigen voorhoofd .......    tja, there's more fun in the Philippines ...

Baliw-katok, ik denk dat je je eigen hand tegen hun voorhoofd aanhield, want dit is juist

Foutje, was nog niet goed wakker. Dat is de juiste manier.

[O.B.Bommel]

Ik ben dit topic gestart om de grappige belevenissen die men in de filipijnen heeft meegemaakt met elkaar te delen. Een uitleg waarom men bepaalde dingen in de filipijnen doen is niet zo relevant.

Dan wordt het wel lastig, het is bijna altijd gerelateerd. Zo niet, dan is het niet anders dan hier en kan het overal in de wereld spelen. Ik maak hier meer grappige belevenissen mee dan daar.

[Baliw-katok]

Ik heb dit hier waarschijnlijk al een verteld op het forum,  maar een tweede maal kan geen kwaad, diba ?

Ik was met mijn kersverse verloofde (amper een week ontmoet) aan het wandelen  in haar geboortedorp.  We kuierden door de vele nauwe straatjes waar tal van mensen buiten zaten te babbelen.  Opeens hield mijn toekomstige halt aan een groepje ouderen en fluisterde iets in mij oor ... Ik had iets begrepen als "kiss the head" ... en idd ik gaf al die oudjes een dikke smakkerd op hun voorhoofd.  Geen van hen gaf ook  maar een kik, maar mijn meisje kon haar lach nauwelijks inhouden.  Achteraf vertelde ze me "i said : Bless the head, not kiss the head". Ze legde ook uit wat deze "blessing" ook betekende, namelijk  mijn hand tegen het voorhoofd van de oudere plaatsen, als teken van respect.

Twee weken later waren we op bezoek bij familie in Manila .... lap, weer van dat ... mijn (inmiddels geworden) asawa zei terug "bless the head" ... Ik wist wel dat het iets met een hand en voorhoofd te maken had, maar ... hoe zat dat ook alweer ?  Ik nam de hand van het oude dametje voor mij en bracht het tegen mijn eigen voorhoofd .......    tja, there's more fun in the Philippines ...

Baliw-katok, ik denk dat je je eigen hand tegen hun voorhoofd aanhield, want dit is juist

idd yep, zo was het, ik heb hhet er nog altijd moeilijk mee 

[O.B.Bommel]

Ik ben dit topic gestart om de grappige belevenissen die men in de filipijnen heeft meegemaakt met elkaar te delen. Een uitleg waarom men bepaalde dingen in de filipijnen doen is niet zo relevant.

Dan wordt het wel lastig, het is bijna altijd gerelateerd. Zo niet, dan is het niet anders dan hier en kan het overal in de wereld spelen. Ik maak hier meer grappige belevenissen mee dan daar.

waarom is het met nederlanders altijd zo dat ze overal een uitleg voor moeten geven? alsof wij dat zelf niet weten!!!  ze denken het altijd beter te moeten/kunnen weten.
als je toch zoveel meer beleeft hier dan daar en niet geinteresseerd bent in dit topic dan lees je het toch lekker niet!!!

ach ja, ik herinner me de nederlandse filipijnenforum waar je lid van bent. een en al negativisme!

Goh, dat deze diknek negativisme wordt nagedragen. Niet dat het me echt boeit, ik noem het realisme en ik voel me er best bij.
Mag ik het als volgt vertalen: Ik heb kritiek op het uiten van de creatieve geest. Kan best zijn, maar dan moet je zelf de creatieve geest er niet uithalen.
Of is het vergelijkbaar met kunst: De maker vindt niks, maar de kijker maakt zijn fantasie. I'm not afraid of red, yellow and blue.

Ik ben blij voor je (en voor die anderen die je bedoelt met wij) dat je geen uitleg nodig hebt en alles al begrijpt. Dan ben je al een stuk verder dan ik, ik blijf me nog veel verbazen, daarom vraag ik wel eens uitleg.
Tenslotte is je conclusie niet juist, ik ben geinteresseerd in het topic als het Filipijnse inhoud heeft en daar past het verhaal van Baliw-Katok prima in, maar dit is dus cultuurgebonden.
Ik heb trouwens een hekel aan dat gebless, ik doe het niet en ik vind het eigenlijk ook niet leuk als men het bij mij doet, maar het past niet in het topic om het allemaal uit te leggen.

[huisman45]

Klopt Heer Bommel een realist word als negatief ervaren meestal,
doe hier ook wat voor de Familia, zie ze meer als een clan,
ga als een olifant door de porseleinkast betreffend mijn werk,
ze zien het als negatief etc later als de methode werkt is het praise the lord,
maar ben er nu al aan gewend,
maar dat zal hun gevoelige aziatische snaar zijn,dus ook voor shando.

[O.B.Bommel]

maar dat zal hun gevoelige aziatische snaar zijn,dus ook voor shando.

Ik was in mijn reactie even kwijt (ook een Bommel ziet wel eens iets over het hoofd) dat Shando een Aziatische kant heeft. Dan had ik wat milder gereageerd, zoals ik dat ook thuis tegen mijn echtgenote doe. Ligt allemaal wat gevoeliger, daar houd ik meestal wel wat rekening mee.
De reactie was ook grammaticaal anders geweest. Ik begrijp de controverse. Maar goed, we zijn hier niet van porselein.

[O.B.Bommel]

Ik wist trouwens niet dat kaarten verboden was, ik zal het mijn schoonzus eens vragen die regelmatig Tong-it om geld speelt (al is het te overzien), wel dat dit kaarten traditioneel gebeurt bij begrafenissen.

Toen de overbuurman overleed dacht ik dat het netjes was om de familie even te gaan condoleren. Op de een of andere manier keken ze ongemakkelijk. Toen ik weer thuiskwam vroegen ze hoeveel ik had gedoneerd voor de begrafenis. Ik zeg ik was er alleen om te condoleren dus belangstelling te tonen en was dus niet bekend met dat fenomeen.
Sindsdien condoleer ik niet meer.
Het is geen verjaardag waar je een cadeautje moet meenemen. Trouwens over verjaardag gesproken, volgend jaar vier ik mijn verjaardag voor de eerste keer daar, ik ben benieuwd of ze in de rij staan met de cadeaus.

Kaarten zou ik wel willen doen maar ze kennen mijn kaartspelletjes niet. Ik heb het ze proberen te leren maar na 5 minuten waren ze het al zat en ik heb maar weinig op met hun Tong-it.

[yepyep]

@O.B.Bommel en Tom Poes:

Ik begrijp best als Shando zegt dat NL'ers betweters zijn, ik ben er immers ook een en zelfs een met een klein beetje Indisch bloed. Vind het wel tegenvallen als betweter dat jij als betweter aangeeft dat als je geweten had dat Shando Indische roots had, je een andere toon had gebruikt terwijl je iets later zegt dat we hier niet van porcelein zijn. Ik denk namelijk niet dat een Aziaat per definitie alleen degene zijn met lange tenen, of vind je van wel?

Verder is het geven van een donatie tijdens begrafenissen cultuur in de Filippijnen.

En als je jouw verjaardag gaat vieren de volgende keer als je de Filippijnen, ga ervan uit dat men verwacht dat jij betaald voor degene die deelnemen aan het diner. En verwacht geen kado's.

[josv]

Gokken tijdens een begrafenis is heel gewoon. Bij ons in de purok was er een of ander festival. Altijd staan er dan wat goktentjes op het basketbalveld. Meestal is het er niet zo druk. Maar ter ere van 'n dooie hadden ze het "roulette"spel verhuist naar het huis waar ie lag opgebaard. Blijkbaar schoot de omzet omhoog want die dooie heeft daar wel anderhalve week gelegen ! Waarschijnlijk pikte de treurende nabestaanden ook een graantje mee in de winst 

Blessen : och van mij hoeft het niet. Maar wat doe je als iedere zondag 2 peutertjes van de overburen naar je toekomen om te blessen en daarna happy schreeuwend naar mama toe rennen om te vertellen dat ze Joe hebben geblessed. Dan doe je dat toch gewoon !!

[Rich]

Het blessen hoeft voor mij in principe ook niet, maar ik zie het meer als een teken van respect dat ze geven.

De dochters en zoon van mijn vrouw, respectievelijk 22, 19, en 17 jaar oud "blessen" mij altijd als ze mij zien. Heb er geen enkel probleem mee.

[Fail_over]

De drie meiden van Lorrie blessen helemaal niet meer sinds ze hier zijn. Hoewel ze in de  om 6 uur stee vast deden.

Wel hebben ze het fenomeen  en het schoentje zetten ontdekt!!   

[bananacreek]

Gokken tijdens een begrafenis is heel gewoon. Bij ons in de purok was er een of ander festival. Altijd staan er dan wat goktentjes op het basketbalveld. Meestal is het er niet zo druk. Maar ter ere van 'n dooie hadden ze het "roulette"spel verhuist naar het huis waar ie lag opgebaard. Blijkbaar schoot de omzet omhoog want die dooie heeft daar wel anderhalve week gelegen ! Waarschijnlijk pikte de treurende nabestaanden ook een graantje mee in de winst 

Blessen : och van mij hoeft het niet. Maar wat doe je als iedere zondag 2 peutertjes van de overburen naar je toekomen om te blessen en daarna happy schreeuwend naar mama toe rennen om te vertellen dat ze Joe hebben geblessed. Dan doe je dat toch gewoon !!

http://www.upiu.com/culture-society/2010/09/27/Philippine-Death-Rituals/UPIU-8121285639177/

[bananacreek]

Ik wist trouwens niet dat kaarten verboden was, ik zal het mijn schoonzus eens vragen die regelmatig Tong-it om geld speelt (al is het te overzien), wel dat dit kaarten traditioneel gebeurt bij begrafenissen.

Toen de overbuurman overleed dacht ik dat het netjes was om de familie even te gaan condoleren. Op de een of andere manier keken ze ongemakkelijk. Toen ik weer thuiskwam vroegen ze hoeveel ik had gedoneerd voor de begrafenis. Ik zeg ik was er alleen om te condoleren dus belangstelling te tonen en was dus niet bekend met dat fenomeen.
Sindsdien condoleer ik niet meer.
Het is geen verjaardag waar je een cadeautje moet meenemen. Trouwens over verjaardag gesproken, volgend jaar vier ik mijn verjaardag voor de eerste keer daar, ik ben benieuwd of ze in de rij staan met de cadeaus.

Kaarten zou ik wel willen doen maar ze kennen mijn kaartspelletjes niet. Ik heb het ze proberen te leren maar na 5 minuten waren ze het al zat en ik heb maar weinig op met hun Tong-it.

Ik heb nog nooit een "WAKE" gezien hier waar NIET werd gekaart (en ik heb er honderden bijgewoond)
Ook een veel voorkomend lokaal kaartspel is PIAT-PIAT waar de inzet hoog kan zijn en een gedeelte gaat naar het potje op de kist als bijdrage..........

http://www.philippinesinsider.com/travel-tips/tong-its-poker-filipino-style/

[boomerang]

Ook merkwaardig is om met hele families op 'All Saintsday' op het kerkhof te gaan eten en drinken.

[O.B.Bommel]

@O.B.Bommel en Tom Poes:

Ik begrijp best als Shando zegt dat NL'ers betweters zijn, ik ben er immers ook een en zelfs een met een klein beetje Indisch bloed. Vind het wel tegenvallen als betweter dat jij als betweter aangeeft dat als je geweten had dat Shando Indische roots had, je een andere toon had gebruikt terwijl je iets later zegt dat we hier niet van porcelein zijn. Ik denk namelijk niet dat een Aziaat per definitie alleen degene zijn met lange tenen, of vind je van wel?

Verder is het geven van een donatie tijdens begrafenissen cultuur in de Filippijnen.

En als je jouw verjaardag gaat vieren de volgende keer als je de Filippijnen, ga ervan uit dat men verwacht dat jij betaald voor degene die deelnemen aan het diner. En verwacht geen kado's.

Je hebt gelijk, ik ben daarin niet geheel consequent. Dat is overigens niet onbewust, ik pas mijn toonzetting vaak aan aan de gesprekspartner. Ik beschouw dat niet als meewaai- of kameleongedrag, heeft ook met respect te maken en soms de cultuur als het Aziaten betreft.
Aziaten slaan dicht als het scherp gaat, heb ik niks aan, they need space.

Bij Westerlingen heeft het geen verband met lange tenen, dat is dan jammer maar helaas, wie kaatst moet de bal verwachten. Dat is mijn verband met het porselein.
Het is niet iedereen gegeven om goed schriftelijk te communiceren (die dat mondeling uitmuntend doen overigens) en we moeten hier geen wedstrijd hebben wie het nu allemaal precies weet.
En met diegenen hier die ik ook persoonlijk ken gaat het weer een beetje anders, ja, niet zo gek eigenlijk.

Ik weet van de donaties maar als ze zelf genoeg hebben of hebben kunnen sparen en ik heb verder niets met die mensen dan zie ik niet in waarom ik dat zou moeten doen. En kaarten wil ik wel, maar ik ken hun spelletje niet goed en vind het niet leuk.

En je laatste opmerking: Helemaal juist, ik verwacht natuurlijk niks en ik hoef ook niks, ik hoop alleen dat de kinderen op school een mooie tekening maken. Maar juist omdat ik verder van niemand iets te verwachten heb zal ik toch moeten zorgen dat ik het zelf kan.

[O.B.Bommel]

Het blessen hoeft voor mij in principe ook niet, maar ik zie het meer als een teken van respect dat ze geven.

De dochters en zoon van mijn vrouw, respectievelijk 22, 19, en 17 jaar oud "blessen" mij altijd als ze mij zien. Heb er geen enkel probleem mee.

Zij hebben er geen probleem mee naar mij toe, het zit er in gebakken. Mijn directe familie doet het ook niet, behalve de zoon/schoondochter van mijn schoonzus en die zijn bijna net zo oud als mijn zwager. Maar hij staat lager in de familie-pikorde, het is meer in dat verband. Het geboorterecht als maatstaf. Beatrix als majesteit. Ik zie het persoonlijk niet als respect in mijn definitie, het is de uiting van een pikorde.

Misschien hebben ze dat ook wel nodig in die familiecultuur, moet natuurlijk wel behapbaar blijven met al die drommen familie. Dus ze doen maar wat ze niet laten kunnen, it is not mine, ik weiger de bless niet want ze komen anders misschien in verlegenheid.

Hypothetisch gesproken zou ik niet eens moeite hebben met een oude opoe die het af zit te kijken, maar ik moet er niet aan denken zo'n graaiende oom te blessen, ik voorspel hem snel aan de deur voor een lening. Dus doe ik het maar nergens.