leeftijdsverschil

[Rich]

Het leeftijdsverschil + het feit dat hij reeds gehuwd is geweest met een filippijnse kan voldoende redenen zijn om een onderzoek schijnhuwelijk te starten.

Moet zelf zover niet gaan..alleen al als ze horen dat je met een filipijnse wil huwen of gehuwd ben gaan hun schijnhuwelijksalarmen al af...

Dat ben ik niet met je eens. Maar zorg dat de documenten in orde zijn en verschijn presentabel op het interview. Er zijn zoveel gevallen die zonder problemen een visum krijgen, dus what's the problem?  

Geloof maar dat ze wat meemaken daar hoor  

Dat kan goed zijn dat ze wat meemaken maar toen mijn zus naar de Bevolkingsdienst in Gent ging om een document te laten registreren ivm met mijn huwelijk kwam daar een dame over de schouder van haar collega meekijken en haar reactie op een nogal arrogant toontje volgens mijn zus was..O,een schijnhuwelijk.
Zegt veel over hun manier van denken van sommige personeelsleden die op openbare diensten werken.
Men mag het draaien en keren hoe men wil,als ze op je kop niet kunnen kijken heb je er gelegen.
En het kan inderdaad heel vlot en aangenaam verlopen in veel gevallen  maar er zijn minstens evenveel gevallen van willekeur ook.
En daar blijf ik bij.

Dat zou ik zo maar niet durven beweren. Heb jij cijfers? Bronnen?

[Cosyns Guy]

Het leeftijdsverschil + het feit dat hij reeds gehuwd is geweest met een filippijnse kan voldoende redenen zijn om een onderzoek schijnhuwelijk te starten.

Moet zelf zover niet gaan..alleen al als ze horen dat je met een filipijnse wil huwen of gehuwd ben gaan hun schijnhuwelijksalarmen al af...

Dat ben ik niet met je eens. Maar zorg dat de documenten in orde zijn en verschijn presentabel op het interview. Er zijn zoveel gevallen die zonder problemen een visum krijgen, dus what's the problem?  

Geloof maar dat ze wat meemaken daar hoor  

Dat kan goed zijn dat ze wat meemaken maar toen mijn zus naar de Bevolkingsdienst in Gent ging om een document te laten registreren ivm met mijn huwelijk kwam daar een dame over de schouder van haar collega meekijken en haar reactie op een nogal arrogant toontje volgens mijn zus was..O,een schijnhuwelijk.
Zegt veel over hun manier van denken van sommige personeelsleden die op openbare diensten werken.
Men mag het draaien en keren hoe men wil,als ze op je kop niet kunnen kijken heb je er gelegen.
En het kan inderdaad heel vlot en aangenaam verlopen in veel gevallen  maar er zijn minstens evenveel gevallen van willekeur ook.
En daar blijf ik bij.

Dat zou ik zo maar niet durven beweren. Heb jij cijfers? Bronnen?

Enkele  verhalen gevonden op het net,wat de bronnen betrefd is het gecompliceerder vermits alle huwelijken met vreemde nationaliteiten onderzocht worden.Wat wel opvalt is dat de meeste schijnhuwelijken gebeuren bij Turken,Marokanen en Algerijnen.Maar men spreekt van een kleine 30 percent schijnhuwelijken op de onderzochte mogelijk schijnhuwelijken.

1.In Antwerpen loopt het de spuigaten uit.
In 2005 bijv. werden er door de cel 256 van de 555 huwelijksaanvragen in twijfel getrokken. Dat is ongeveer de helft. Zo'n 149 koppels werden geweigerd en 107 andere verdachte schijnhuwelijken startten een beroepsprocedure. Eén van de vijf ambtenaren aldaar krijgt wel veel klachten over zijn harde en strenge werkwijze bij de ondervragingen. Men verwijt hem ook te doen aan "ellebogenwerk". Dat hij subjectief is. Niettegenstaande een aantal richtlijnen vervat in een ministeriële circulaire en een draaiboek schijnhuwelijken kiest hij zelf zijn vragen, en dat gaat er heel intiem aan toe. Over seks. Hoe, wanneer en waar. (Vraag dat nu maar eens aan een Marokkaans meisje met hoofddoek! Een Turkse knaap zal ook rond de pot draaien.)
Kandidaat-trouwers zouden in Antwerpen geen inzage krijgen van de notities bij het interview. Mogen zich ook niet laten begeleiden door een advokaat. ('t Is geen verhoor.)

In Gent ging het in 2005 om 136 huwelijken. 82 toegestaan. 12 geannuleerd tijdens het onderzoek, 28 geweigerd en 14 gingen in beroep.
Let wel, zo'n cel registreert ook aangiften van schijnhuwelijken ! In Gent kwamen er vorig jaar 28 binnen en de helft daarvan werd geklasseerd. Hoe het zit met het meldpunt in Kortrijk, geen idee.

Het begrip schijnhuwelijk is eigenlijk pas opgedoken sinds de wet van 4 mei 1999 tot wijziging van een aantal bepalingen betreffende het huwelijk. Een schijnhuwelijk heeft niet de intentie om een duurzame levensgemeenschap tot stand te brengen, maar is enkel gericht op het bekomen van een verblijfsrechtelijk voordeel.
Hoe herkent zo'n ambtenaar valse tortelduifjes?
Volgens de minister zijn er zeker tien indicatoren die gecombineerd een ernstige aanduiding vormen dat een schijnhuwelijk wordt beoogd.
Biivoorbeeld verstaan de partijen elkaar niet of moeilijk. Ze kennen misschien zelfs elkaars naam niet. Een van de aanstaande echtgenoten weet niet waar de ander werkt. Zij vertellen niet helemaal hetzelfde over de omstandigheden van de ontmoeting. Of volgens een Antwerpse ambtenaar: juist helemaal identiek hetzelfde! Alsof ze een lesje van buiten hebben geleerd. Grote leeftijdsverschillen zijn ook verdacht.
Laurette kan het weten.

In de vorige legislatuur met schepen Hilde Demedts van Bevolking leek zowat iedere vreemdeling verdacht. Prima facie.
Ambtenaren hebben een aanzienlijke appreciatiebevoegdheid bij het weigeren of uitstellen van een huwelijk. En ze zetten hierbij hun eigen verantwoordelijkheid op het spel. Burgerlijk, strafrechtelijk en administratief. WETEN ZIJ DAT WEL? Weten de advocaten van de tegenpartij dat?
Heeft Stad al een keer een soort schadevergoeding moeten betalen? Het is ooit eens gebeurd dat betrokkenen pas een jaar later werden ingelicht over het feit dat hun huwelijksaangifte negatief was geadviseerd.
2.Weliswaar een artikel van 2007 maar het beschrijft uitstekend de mentaliteit van sommige ambtenaren.
TERREUR DOOR DE CEL SCHIJNHUWELIJKEN

"Wet schijnhuwelijk leidt tot willekeur" blokletterde "De Standaard" op de eerste pagina op 07/07/07, de dag waarop de koppeltjes massaal stonden aan te schuiven voor de ambtenaren van de burgerlijke stand. En: "Na twaalf jaar samen wonen gelooft de ambtenaar nog niet dat ze uit liefde willen trouwen". Daarmee is deze problematiek goed samengevat. Daarmee wordt het deksel van de beerput eindelijk gelicht. In een uitgebreid dossier focust de krant vooral op de beruchte Antwerpse cel schijnhuwelijken. Al enkele jaren geleden legde ik als toenmalig Antwerps Districtsraadslid de grote man van die cel, de ambtenaar Beyens, op de rooster. Was het waar dat er aan de trouwlustigen vragen gesteld werden als: "Wanneer hadden jullie voor het laatst seks?". En: "Is de juffrouw nog maagd?". En:"Welke lingerie draagt ze?". Voor mensen uit ondermeer de Moslim cultuur ronduit vernederend. Voor anderen ook. En dat is de bedoeling.

"IK WIL "A" WEL!"

Mijnheer Beyens voelde zich geschoffeerd. Dit type stadhuisambtenaartjes is het niet gewoon dat op hun territorium gepist wordt. Hij weigerde te antwoorden. Ik had mijn informatie uit zéér goede bron. Maar van een verkozen raadslid wordt verwacht dat hij zich voegt en geen te lastige vragen stelt. Niemand van de andere raadsleden lag wakker van de uitwassen van die cel schijnhuwelijken, wat dacht je. Uit het dossier in "De Standaard" blijkt nu dat ik het bij het rechte eind had en nog véél meer. Mijnheer Beyens meent zich — gesteund door het ministerie van justitie — boven alle regels, wetten en welvoeglijkheid te mogen plaatsen. Het gaat ten slotte "maar" om illegalen die hier via een schijnhuwelijk frauduleus aan papieren zouden willen komen. Dat het aantal echtscheidingen tussen "echte" Belgen een stuk hoger ligt dan tussen mensen van verschillende culturen die huwden is geen argument om de term "schijnhuwelijken" wat genuanceerder te bekijken.

Frank Cool is in de kringen van het vrijwilligerswerk een bekende Antwerpenaar. Hij is als ervaringsdeskundige betrokken bij alles wat met sociale uitsluiting te maken heeft. Hij richtte de "vzw De Ketelpatrouille" op die gerespecteerde hulp biedt aan West-Afrikaanse vrouwen. Hij is een medewerker van het "Daklozen Aktie Komitee" (DAK), "Basta!" en zoveel meer. Hij vult de "gaten", zoals andere vrijwilligers, die de soms zwaar gesubsidieerde maar amper gemotiveerde "reguliere sector" laat vallen. Ook hij doet wat het OCMW, dat om 16 u de boeken sluit, nalaat. Al jaren. Dag en nacht. Hij neemt door "het Stadhuis" niet gesmaakte politieke standpunten in.

Frank wil trouwen. Leuk zal je zeggen. Maar Frank wil met Tina trouwen en Tina is een jonge illegale Nigeriaanse vrouw, waarmee hij al twee jaar samenwoont. Snap je? Dat is verdacht en ruikt volgens de Cel Schijnhuwelijken naar criminaliteit. Dus mogen ze van die Cel niet trouwen. Dat de naam van Tina al twee jaar op de bel staat, dat ze niemand kwaad doen, dat Tina met grote onderscheiding haar lesjaar Nederlands afrondde, dat ze geen "marginalen" of "junks" zijn...
Niets mee te maken zegt die cel op totaal willekeurige basis. Geen huwelijk. En Frank is niet alleen. Wat hem bij mijnheer Beyens niet geliefder maakt is dat hij "Ik wil "A" wel!" oprichtte, want Frank is een bezorgde burger die niet zo maar uit zijn nek kletst. Hij neemt zijn verantwoordelijkheid en durft "die van boven" hard aan te pakken. "Luis in de pels" dus.

"Ik wil "A" wel!" groepeert al 49 paren die soms tot twaalf jaar toe smeken om te mogen huwen, ook al is één partner illegaal. Deze kring van lotgenoten krijgt de steun van advocaten die veelal tegen de bierkaai vechten wegens gebrek aan een duidelijke wetgeving en reglementering. Deze mensen leven in angst en beven om wat de ochtend zal brengen. De "klop op de deur"? Wat niet belet dat velen de moed hebben om aan acties voor gesloten vluchtelingen centra, waar ook kinderen achter de tralies zitten, deel te nemen. En aan betogingen die de vluchtelingenorganisatie UDEP organiseert. Ze manifesteerden ook openlijk voor het Stadhuis. Tot razernij van het Vlaams Belang.

STAATSRACISME.

Het "Dossier Schijnhuwelijken" van "De Standaard" bracht de vuile was naar buiten. Het werd tijd. Op dezelfde dag kon Frank Cool ook op ATV zijn verhaal en dat van anderen doen. "Dit is je reinste staatsracisme", zegt Frank op de televisie. Hij leerde Tina in het Schipperskwartier kennen, als vrijwillig hulpverlener die de deontologie respecteert. Zij was prostituee en overleefde amper. "Waar bemoeit zo'n ambtenaar zich mee?", zegt Frank. Met welk recht? Wel, met geen enkel recht, behalve dat van een machtswellustige ambtenaar. Even een paar cijfers ter illustratie. In Gent zijn, sinds 2001, 123 van de 834 aangevraagde huwelijken geweigerd of 15%. In Mechelen zijn , sinds 2001, 17 van 343 aangevraagde huwelijken naar het parket doorgestuurd of 5%. En in de gezellige stad Antwerpen? Tussen 2001 en 2005 zijn 2.260 aanvragen onderzocht: 701 werden geweigerd door de procureur, of...31%. Reken daarbij de mensen die niet meer aandringen en in de illegaliteit berusten. Zien in Antwerpen de gemengde koppels elkaar minder graag? Leven hier meer "louche" koppeltjes?

Neen, het gaat om zuivere discriminatie en racisme. Het betreft totale willekeur. Het gaat om een bijdrage aan de migratiestop en de verdrijving uit "A" van mensen die "anders" zijn. Het gaat om het "beleid" van deze bestuursmeerderheid om delen van het programma van het Vlaams Belang uit te voeren in een poging rechtse stemmen te winnen. Het past in een geheel van wettelijk zeer betwistbare initiatieven, zoals de "huis-aan-huis-controles", het binnenhalen van super rijken ten nadele van de oorspronkelijke bewoners, een agressief politiebeleid, de willekeurige "Gemeentelijke Administratieve Sancties" (GAS). Antwerpen is niet "van iedereen". Zeker niet van illegale mensen die een leuke partner ontmoeten en willen huwen. Mijnheer Beyens is een geestdriftige pion in dit macabere spel.

Leven in Gent en Mechelen in verhouding veel meer betrouwbare koppels? Laten we het duidelijker stellen, in Antwerpen leeft een onbetrouwbare Cel Schijnhuwelijken die zonder schroom politiemethodes toepast die op geen enkel politiebureau aanvaard zouden worden. Qua ondervragingstechnieken bijvoorbeeld. Frank Cool liet aan "De Standaard" geluidsfragmenten horen die door een ander koppel "undercover" waren opgenomen. Men hoort Frank Beyens tegen een Nigeriaanse vrouw brullen: "Don't bullshit with me" en "Are you stupid?". Hij probeert de vrouw te intimideren door Benin City, waarvan ze afkomstig is, de "prostitutiehoofdstad van Nigeria" te heten. Dat stond in de krant, maar er zijn nog meer van dergelijke "undercover" opgenomen bewijzen van brutaal racisme.

Beyens aanvaard met zijn cel wet nog gebod. Zeker niet van "vreemdelingen" waarop hij minachtend neerkijkt. Het volgende geeft een sfeerbeeld van wat leeft binnen die cel. "De Standaard" sprak met Beyens, en uit alles blijkt zijn afkeer voor de mensen die hij met politiemethodes op de rooster legt al hoewel deze zelf verklaarde rechercheur niet de minste politiebevoegdheid bezit. De Antwerpse koppels hebben geen enkel recht, ze krijgen geen enkel schriftelijk bewijs van de door hen afgelegde verklaringen, wat zelfs bij een verkeersongeval met een PV gebeurt. Wanneer de trouwlustigen na een afwijzing naar de rechtbank van eerste aanleg gaan, wordt het negatieve en geheime "verslag" van de cel schijnhuwelijken door de rechter als enig argument gebruikt. Met een te voorspellen resultaat. Nergens in de wet staat dat trouwlustigen het recht hebben dat verslag in te zien. Al hoewel men in Mechelen de partners met behulp van een tolk dat verslag wél laat lezen en ondertekenen. Het gaat dus vooral om een Antwerpse situatie, zo typisch voor "A".

KIJK MAMA, ZONDER HANDEN...

Nog een sfeerbeeld. Hij "tilt niet zo zwaar" aan de verkrachting van openbaarheid van bestuur, aan — kortom — mensenrechten. Volgens "De Standaard" vindt hij "dat de ambtenaar door zijn beroepsernst juist een garantie vormt dat het verslag van dat gesprek onpartijdig en correct is. Hij zegt dat de rechtbank, juist omdat het verslag van een ambtenaar komt, er van uitgaat dat het gesprek onpartijdig en correct is"...Frank Cool bezit dus wat "undercover" materiaal dat deze "correctheid" illustreert...Beyens vind ook "dat de ambtenaar zijn handen vrij moet hebben, hij moet kunnen ingaan op de individuele situatie van een dossier". En, meent hij: "Een verhoor bij de politie gebeurt toch ook niet aan de hand van vooraf bekende lijstjes...". In het fascistische Chili van Pinochet had je ook zo van die "ambtenaren met vrije handen". Ze smeten er het links "uitschot" mee uit vrachtvliegtuigen in zee...
Democratische Chilenen die aan dit moorddadige regime konden ontsnappen, vonden ook in België asiel en huwden er. Behoede ons voor "handenvrije correcte" ambtenaren die niet nauwgezet gecontroleerd worden.

Een verhoor bij de politie gebeurt, ook al gaat het om een moordenaar, aan de hand van vooraf bekende wetten en reglementen. De betrokkene kan alle stukken van zijn dossier inzien. (Wet Franchimont). Hij/zij en de advocaat kunnen bijkomende onderzoeksdaden eisen. Bij een verhoor voor de cel schijnhuwelijken mogen de betrokkenen zelfs geen advocaat of getuige meebrengen, wat wél het geval is wanneer iemand voor de OCMW raad moet verschijnen. Vandaar dat "undercover" operaties een van de weinige verweer mogelijkheden zijn. "Het Vlaams Minderhedencentrum" pleit ervoor dat "de toekomstige minister van Justitie een nieuwe omzendbrief maakt die meer houvast geeft,waardoor de ambtenaren minder hun "buikgevoel" volgen. De procedure moet transparanter en humaner worden". "Minder buikgevoel"?. Dat is weer gelul uit "de sector" waar nu juist het sterke netwerk van oppositionele organisaties in Antwerpen, waarvoor ook Frank Cool zich inzet, haar "buik" van vol heeft. "Omzendbrief" zoveel? Afschaffen die handel, ja. Met een Beyens er bij.

Frank Cool zegt in "De Standaard" over Beyens:"Ik heb er mijn persoonlijke strijd van gemaakt om die man uit het ambtenarenapparaat te halen. Hij moet eruit". Frank staat in zijn strijd niet alleen. Hij is omringd door mensen en organisaties, door advocaten, die ervaring hebben in het gevecht tegen de arrogantie van de macht. Mijnheer Beyens slaapt best niet te rustig. De "klop op de deur" komt er ook voor hem aan. Diegenen die tegen creaturen als hij vechten, bezitten namelijk een niet te onderschatten kracht: ze hebben niets te verliezen, geen schijnprestige en geen materieel gewin. Zij hebben geen ambtenaren mentaliteit. Ze hebben alles te winnen. Dat is een bijzonder comfortabele uitgangspositie die meermaals haar nut bewees. Het is ook de kracht van zowel politieke als economische vluchtelingen die ondanks alles de moed niet op geven.

Om te beginnen zal het "dossier Beyens en cel schijnhuwelijken" zowel in de Districtsraden — het gaat de hele stad aan - als in de Gemeenteraad gebracht worden. De maat is vol. Datgene wat deze ambtenaar er in "De Standaard" uitkraamt biedt daartoe meer dan genoeg stof, samen met andere geduldig verzamelde getuigenissen en dossiers. We verzoeken Groen! en de PVDA dit dossier in de raden te brengen en verwachten dat ook de verkozenen van SP.a Rood niet langer stom blijven. Nog deze week gaat een Antwerpse delegatie naar het "Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racisme bestrijding" in Brussel. Om er de hele zwik op een rijtje te zetten. En klacht in te dienen wegens flagrante discriminatie.

"10 INDICATOREN..."

Beyens van de cel schijnhuwelijken uit Antwerpen heeft "weinig bedenkingen bij de manier waarop gemengde paren nu worden gescreend vooraleer ze kunnen trouwen". Je zou bijna denken dat hij het over fokvee heeft. Er bestaat een lijst die gebruikt wordt als instrument om een schijnhuwelijk te traceren. Hij heeft geen enkel wettelijke waarde. Als in een kansspel moeten meerdere indicatoren positief zijn vooraleer de ambtenaar "kan vermoeden dat het om een schijnhuwelijk gaat". Kan vermoeden, buikgevoel, persoonlijke gekleurde interpretatie. Elke ambtenaar doet met het lijstje van "Tien indicatoren voor een schijnhuwelijk" wat hij/zij wil, voegt er bij wat bruikbaar lijkt. Dat leidt tot enorme verschillen tussen Mechelen en Antwerpen bijvoorbeeld.

"De Standaard" publiceerde dat oppervlakkig en willekeurig lijstje. Het werd op een oudejaarsavond verspreidt via een ministeriële omzend brief van Justitie (31/12/99). Zelfs het Antwerpse gesjoemel met die indicatoren en de hier bestaande ambtelijke willekeur even terzijde gelaten, bevat deze lijst minstens drie flagrante vormen van discriminatie, die van Justitie komen. We gaan ze na aan de hand van de praktijk.

Ten eerste. Frank Cool en Tina mogen niet trouwen omdat Tina in de prostitutie werkte. Ze brak trouwens meer dan twee jaar geleden met de rode lichtjes. Met de steun van Frank. En deze indicatie zou al aantonen dat het om een schijnhuwelijk gaat. Het regeltje in deze beruchte lijst luidt:"Eén van de partners werkt als prostituee". Voor hen die het nog niet weten, prostitutie is in België niet verboden en dus niet strafbaar. De stad Antwerpen is wel al honderd jaar de grootste pooïer, en dat is wél strafbaar met twee jaar cel minimum. Het mede door de stad aan de Verversrui opgezette mega bordeel Villa Tinto — waar zelfs de politie huist — is een initiatief dat niet alleen aanzet tot prostitutie — wat strafbaar is -  maar ook de vrouwen in ware neoliberale stijl uitbuit door de hoge huur van de ramen en allerlei "Big Brother" toestanden die onder het mom van "veiligheid"  hun privacy en die van hun klanten aantast.

Deze indicatie is discriminerend voor vrouwen die als prostituee werken/werkten. Een activiteit die steeds duidelijker als volwaardig beroep aanzien wordt, als sekswerkers. En waar belastingen op geheven worden. Waarvoor GAPRO is opgericht, een medisch centrum middenin de "gedoogzone" in het Schipperskwartier. Maar "eens hoer, altijd hoer", nietwaar? Ik zou de Antwerpse politierechercheurs die een relatie hebben met een prostituee de kost niet willen geven. De Luikse misdaad auteur, Simenon zaliger, wist er al smeuïg over te verhalen. En vergeet niet de Vlaams Belangers die naar de "zwartjes" trekken en die wij zien ronddolen in het Schipperkwartier. Het zij hen van harte gegund. Frank ontmoette zijn vriendin in het milieu waarin hij als vrijwilliger actief is. Wat is daar vreemd aan?. Mag een vrouw niet huwen omdat ze prostituee is / was?. In het geval van Tina wàs, wat elke moraalridder slechts kan verheugen. Discrimineren op basis van beroep is strafbaar.

TE JONG, TE OUD...

Ten tweede. "De partners verschillen veel in leeftijd".Ook om die reden zijn Frank en Tina uitgesloten van het huwelijk. Nou moe, ook hier zou ik al de oudere witte Vlamingen de kost niet willen geven die al dan niet in het geniep een groen blaadje lusten. Frank is 52, Tina 27. We zien een Beyens al geilen bij de gedachte dat... Mag ik hem vragen hoe het met zijn vrouw zit, wordt er nog voldoende geneukt, mijnheer. Of helpt zelfs Viagra niet meer. Heb je ergens een frisse meid zitten, ga je wel eens naar de al dan niet zwarte hoeren?

Voor enkele jaren mochten homo's en lesbiennes niet trouwen omdat ze niet genoeg van elkaar verschilden. Nu mogen een zwarte vrouw en een blanke man niet trouwen omdat ze qua leeftijd en kleur te véél van elkaar zouden verschillen. De logica is hier voor mij ver weg, of het moest de logica van de discriminatie zijn. De "boekskes" puilen uit van de geile verhalen over VIP's die een relatie hebben met een veel jongere partner. Zou het niet kunnen dat mensen als Frank en Tina elkaar begrijpen omdat er veel meer is dan seks en leeftijd?. Bijvoorbeeld een levenservaring die met deze "parameters" niets te maken heeft maar — jawel mijnheer Beyens — met kennis van het échte leven, waar aan het u duidelijk ontbreekt. Mensen discrimineren om hun afkomst, handicap, geslacht, seksuele voorkeur, beroep, kleur, ras, leeftijd is strafbaar. Kan men zich nog voorstellen dat het huwelijk zou geweigerd worden aan een andersvalide met een valide partner? Op basis van leeftijd dus wel.

Ten derde. "Een tussenpersoon heeft de partners bij elkaar gebracht". Nu zijn Frank en Tina op elkaar "gebotst" en sloeg de vonk over. Veel paartjes vinden elkaar op de Sinksenfoor, anderen bij de Chiro. Desondanks staat "Het Laatste Nieuws" dagelijks vol met — betaalde — advertenties van eenzame zielen op zoek naar een geliefde. Desondanks is "dating" een ware — veelal betaalde — rage en hebben al dan niet louche huwelijk bureaus de handen — betaald — vol. We zwijgen dan nog over ons vorstenhuis, waar de gearrangeerde huwelijken ook niet min zijn, zonder dat op een â,¬ gekeken werd. Moeten we daarom onze vorstin en de prinsessen het land uitjagen? Nee toch. Moeten we alle rijke veeboeren die hun dochters verpatsen aan financieel interessante schoonzonen , al dan niet met behulp van de pastoor, ten schande maken. Nee toch. Of eenvoudiger, is het niet normaal dat een meisje "via een tussenpersoon" (broer, vriend, vriendin, tante...) bij haar grote liefde terecht komt? En wat is de definitie van liefde? Die van de cel schijnhuwelijken? En is mijnheer Beyens hier niet de echte koppelaar, betaald door de stad?. Gods wegen zijn ondoorgrondelijk. Ook voor mensen zonder papieren die een échte Belg ontmoeten. Dan is elke ontmoeting verdacht en wellicht crimineel. Het gaat om amper verdoken racisme en uitsluiting in "A".

HET GAAT TE RAP...

De Cel Schijnhuwelijken meent ook dat het verlangen van Frank en Tina tot een huwelijk ...te snel evolueert. Ze wonen al twee jaar samen! Daarover zegt An Rosiers van het "Vlaams  Minderhedencentrum", samen met vele andere juristen, dat ze "zich niet van de indruk kunnen ontdoen dat de ambtenarij in Antwerpen allerhande vertragingsmanoeuvres gebruikt om gemengde paren niet te moeten trouwen". Het gaat niet om een "indruk", het gaat om pure discriminatie door de overheid. Het gaat om een hypocriete tactiek gebruikt in de migratiestop. Een tactiek die niet alleen door Beyens is uitgevonden, maar door de regering, het ministerie van Justitie, de staat. Beyens is hierin een radertje dat moet gestopt worden. We maken er werk van, met alle middelen. Het gaat om honderden mensen, hun toekomst en die van hun kinderen die afhankelijk zijn van de loeten van een cel schijnhuwelijken.

Ondertussen vecht Frank Cool verder, samen met de koppels verenigt in "Ik wil "A" wel!". En wees gerust, in deze "bruisende stad" van"Patrick" en C° zijn er zo velen. Wanneer aan Frank en Tina het huwelijk geweigerd wordt is dat op haar beurt een vorm van discriminatie en uitsluiting wegens hun politieke inzet. De overheid, de stad, de staat, trachten Frank en Tina "koud te pakken" omdat ze gemeenschapszin hebben en zich georganiseerd durven verzetten en actie voeren tegen elke vorm van misbruik. Dat is staatsracisme en staatsterreur tegen kwetsbare mensen. Vergelijkbaar met bedrijven waar de bazen zich trachten te ontdoen van niet gedweeë syndicale afgevaardigden. Daar is een antwoord op: solidariteit.

Koen Calliauw, 09.07.2007

3.   5 maart 2012
Vorig jaar kregen 10.728 huwelijken in ons land de stempel 'verdacht'. Een absoluut record en 15 procent meer dan in 2010. "Huwen om aan een verblijfsvergunning te geraken blijft populair", zegt Katrien Jansseune van de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ).

Elk jaar beloven 40.0000 koppels elkaar eeuwige trouw. Maar niet bij elk koppel is die intentie zo oprecht. De Dienst Vreemdelingenzaken kreeg vorig jaar bijna 11.000 meldingen binnen dat er iets verdachts was. Bij 5909 meldingen (55 procent) moest het koppel nog trouwen, in 4819 gevallen was dat al gebeurd, vaak in het buitenland.

Maar koppels die willen frauderen, vallen vaak snel door de mand. Bijvoorbeeld omdat een van de partners veel ouder blijkt te zijn dan de andere, of omdat ze niet dezelfde taal spreken en ze elkaar eigenlijk niet verstaan. Vaak stelt de ambtenaar van de burgerlijke stand als eerste het misbruik vast.

Samenwerking
"Maar we krijgen ook meldingen van politie en parket", zegt Jansseune van DVZ. "Die samenwerking is vorig jaar nog intensiever geworden en loopt bijzonder goed. Dat zien we terug in de resultaten."

Het zijn vooral mensen met een Marokkaanse, Turkse of Algerijnse nationaliteit die huwen om aan verblijfspapieren te geraken. Wie betrapt wordt, kan zijn verblijfsvergunning verliezen. Het parket kan een celstraf tot drie maanden cel opleggen en de Belgische nationaliteit afnemen.


WB

[stijn54]

ja maar iedereen kijkt naar zijn dossier. Ik ken toch wat mensen die problemen hebben met visa voor hun Filipiijnse vrouw. Bij mij was het mijn tweede huwelijk met Filippijnse, leeftijdsverschil 22 jaar net hetzelfde als mijn eerste vrouw. Papieren waren correct. Toch geweigerd en reeds door Ambassade in Manila door Mevr Wies negatief advies gegeven. Voor welke reden ? Omdat het mijn tweede huwelijk was dat schrijven ze niet maar dat is de echte reden.
Rdenen door ambassade aangehaald, mijn eerste vrouw had verblijfsevergunning gekregen, leeftijdsverschil, geen huwelijksfeest en nog enkele belachelijke redenen.

[O.B.Bommel]

Ik hoop niet dat we artikelen die bol staan van suggestieve toevoegingen en insinuaties als basis voor een volwassen discussie hoeven te zien. Het artikel roep nogal de nodige vragen op. Over suggestieve interviews gesproken....
Als het feit waar is dat de helft van de aanvragen in twijfel wordt getrokken (een van de weinige feiten in het stuk) dan kan je of de conclusie stellen dat dit niks voorstelt of je kan het als een probleem zien. In het eerste geval zet je de deuren dus wagenwijd open en kan je verder de discussie voeren wie de kosten van de gevolgen moet ophoesten.
Mijn visie is dat het een probleem is, dat is als het over Antwerpen gaat ongeveer een per dag. Hoe staat het in de rest van Belgie? Vervolgens de vraag hoe je dat dan aan moet pakken. Het organiseren van een theekransje-interview zal niet veel toevoegen aan het geheel schat ik zo in.
Dan wel grote woorden over racisme en discriminatie. Oei, dan mag je ook niet schrijven over verschillen tussen Filipina's en onze Arabische medemensen.
En wie is eigenlijk Laurette die het allemaal kan weten? En weet ze het ook wel? Wat moet ik met de volgende zin: "..ze zetten hierbij hun eigen verantwoordelijkheid op het spel. Burgerlijk, strafrechtelijk en administratief.."?
Waarom is Frank Cool een betere bron dan Beyens? Op zijn minst had hij moeten weten dat een relatie met een illegale dame risico's met zich meebrengt, een erg weinig professionele houding. Wij van WC-eend adviseren WC-eend.
Ach het hele artikel is flut, als je werkelijk kritiek hebt moet je met iets beters komen. Voor mij is het ten eerste zaak om iedereen er zich van bewust te maken dat een relatie hebben met een buitenlandse partner niet zomaar even gaat, daar moet je een dikke huid voor hebben en kost een forse dosis inspanning, de wereld houdt geen rekening met tortelduifjes, de materiële belangen zijn nu eenmaal niet weg te cijferen.
Niets menselijks is ons vreemd, als er weer eens iemand uitgezet dreigt te worden wordt de omgeving gemobiliseerd en dan moet juist DIE weer blijven, ja wie moet er dan weg, degene die je niet kent? Het is moeilijker als het probleem een "gezicht" krijgt, maar is dan wel genant.

[Cosyns Guy]

Ik hoop niet dat we artikelen die bol staan van suggestieve toevoegingen en insinuaties als basis voor een volwassen discussie hoeven te zien. Het artikel roep nogal de nodige vragen op. Over suggestieve interviews gesproken....
Als het feit waar is dat de helft van de aanvragen in twijfel wordt getrokken (een van de weinige feiten in het stuk) dan kan je of de conclusie stellen dat dit niks voorstelt of je kan het als een probleem zien. In het eerste geval zet je de deuren dus wagenwijd open en kan je verder de discussie voeren wie de kosten van de gevolgen moet ophoesten.
Mijn visie is dat het een probleem is, dat is als het over Antwerpen gaat ongeveer een per dag. Hoe staat het in de rest van Belgie? Vervolgens de vraag hoe je dat dan aan moet pakken. Het organiseren van een theekransje-interview zal niet veel toevoegen aan het geheel schat ik zo in.
Dan wel grote woorden over racisme en discriminatie. Oei, dan mag je ook niet schrijven over verschillen tussen Filipina's en onze Arabische medemensen.
En wie is eigenlijk Laurette die het allemaal kan weten? En weet ze het ook wel? Wat moet ik met de volgende zin: "..ze zetten hierbij hun eigen verantwoordelijkheid op het spel. Burgerlijk, strafrechtelijk en administratief.."?
Waarom is Frank Cool een betere bron dan Beyens? Op zijn minst had hij moeten weten dat een relatie met een illegale dame risico's met zich meebrengt, een erg weinig professionele houding. Wij van WC-eend adviseren WC-eend.
Ach het hele artikel is flut, als je werkelijk kritiek hebt moet je met iets beters komen. Voor mij is het ten eerste zaak om iedereen er zich van bewust te maken dat een relatie hebben met een buitenlandse partner niet zomaar even gaat, daar moet je een dikke huid voor hebben en kost een forse dosis inspanning, de wereld houdt geen rekening met tortelduifjes, de materiële belangen zijn nu eenmaal niet weg te cijferen.
Niets menselijks is ons vreemd, als er weer eens iemand uitgezet dreigt te worden wordt de omgeving gemobiliseerd en dan moet juist DIE weer blijven, ja wie moet er dan weg, degene die je niet kent? Het is moeilijker als het probleem een "gezicht" krijgt, maar is dan wel genant.

Ach het hele artikel is flut, als je werkelijk kritiek hebt moet je met iets beters komen. Voor mij is het ten eerste zaak om iedereen er zich van bewust te maken dat een relatie hebben met een buitenlandse partner niet zomaar even gaat, daar moet je een dikke huid voor hebben en kost een forse dosis inspanning, de wereld houdt geen rekening met tortelduifjes, de materiële belangen zijn nu eenmaal niet weg te cijferen.
Het gaat er volgens mij niet om om iedereen bewust te maken zoals U schrijft maar om de soms belachelijke en arrogante redenen waarom de bevoegde instanties een huwelijk weigeren of niet toestaan.
En soms,heel soms toch heb ik  de indruk dat een hoop ambtenaren die over die zaken gaan niet echt bevoegd zijn,of misschien een beetje racistisch...wie zal het zeggen.

[vvjoris]

Ik hoop niet dat we artikelen die bol staan van suggestieve toevoegingen en insinuaties als basis voor een volwassen discussie hoeven te zien. Het artikel roep nogal de nodige vragen op. Over suggestieve interviews gesproken....
Als het feit waar is dat de helft van de aanvragen in twijfel wordt getrokken (een van de weinige feiten in het stuk) dan kan je of de conclusie stellen dat dit niks voorstelt of je kan het als een probleem zien. In het eerste geval zet je de deuren dus wagenwijd open en kan je verder de discussie voeren wie de kosten van de gevolgen moet ophoesten.
Mijn visie is dat het een probleem is, dat is als het over Antwerpen gaat ongeveer een per dag. Hoe staat het in de rest van Belgie? Vervolgens de vraag hoe je dat dan aan moet pakken. Het organiseren van een theekransje-interview zal niet veel toevoegen aan het geheel schat ik zo in.
Dan wel grote woorden over racisme en discriminatie. Oei, dan mag je ook niet schrijven over verschillen tussen Filipina's en onze Arabische medemensen.
En wie is eigenlijk Laurette die het allemaal kan weten? En weet ze het ook wel? Wat moet ik met de volgende zin: "..ze zetten hierbij hun eigen verantwoordelijkheid op het spel. Burgerlijk, strafrechtelijk en administratief.."?
Waarom is Frank Cool een betere bron dan Beyens? Op zijn minst had hij moeten weten dat een relatie met een illegale dame risico's met zich meebrengt, een erg weinig professionele houding. Wij van WC-eend adviseren WC-eend.
Ach het hele artikel is flut, als je werkelijk kritiek hebt moet je met iets beters komen. Voor mij is het ten eerste zaak om iedereen er zich van bewust te maken dat een relatie hebben met een buitenlandse partner niet zomaar even gaat, daar moet je een dikke huid voor hebben en kost een forse dosis inspanning, de wereld houdt geen rekening met tortelduifjes, de materiële belangen zijn nu eenmaal niet weg te cijferen.
Niets menselijks is ons vreemd, als er weer eens iemand uitgezet dreigt te worden wordt de omgeving gemobiliseerd en dan moet juist DIE weer blijven, ja wie moet er dan weg, degene die je niet kent? Het is moeilijker als het probleem een "gezicht" krijgt, maar is dan wel genant.

Ach het hele artikel is flut, als je werkelijk kritiek hebt moet je met iets beters komen. Voor mij is het ten eerste zaak om iedereen er zich van bewust te maken dat een relatie hebben met een buitenlandse partner niet zomaar even gaat, daar moet je een dikke huid voor hebben en kost een forse dosis inspanning, de wereld houdt geen rekening met tortelduifjes, de materiële belangen zijn nu eenmaal niet weg te cijferen.
Het gaat er volgens mij niet om om iedereen bewust te maken zoals U schrijft maar om de soms belachelijke en arrogante redenen waarom de bevoegde instanties een huwelijk weigeren of niet toestaan.
En soms,heel soms toch heb ik  de indruk dat een hoop ambtenaren die over die zaken gaan niet echt bevoegd zijn,of misschien een beetje racistisch...wie zal het zeggen.

Dat is een beetje het probleem met ambtenaren in belgië, eens 'vast benoemd' kunnen ze (en een gedeelte doet dat dus) gewoon hun eigen incompetente willetje doen. Ze zijn ook ongeveer half zo productief als werknemers in de privé. De begrotingsproblemen in  zouden dan ook definitief van de baan zijn als men de helft van de ambtenaren ontslaat.

(ik meen dit niet echt, maar er zit wel een grond van waarheid in)

[dozo]

nee, ik was 23 toen ik mijn huidige man ontmoet die 55 jaar oud was. zonder enige moeite mvv visum gekregen.

leeftydsverschil is niet belangryk in nederland ik ben ook getrouwd in de fil junie 2012.
myn vrouw kreeg zonder moeite mvv, en komt aanstaande donderdag naar nederland.
ik ben 64 en myn vrouw 33, gr theo.

[koy]

Tussen Marven en mij zit er ook 30 jaar leeftijdverschil. Nochtans hebben we toch uiteindelijk het visum bekomen (en ik ken nog iemand hetero met een groter verschil die het eveneens heeft bekomen voor samenwoonst).
Misschien speelt het ooit mee in de eerste beoordeling voor de visum toekenning, daarom kan ik alleen maar adviseren: ZORG DAT JE DOSSIER PERFECT IN ORDE IS zodat ze niets kunnen vinden die officieel een rol kan spelen. Elementen als "stabiel inkomen" is volgens mij in de huidige context een veel belangrijkere opponent dan "leeftijdsverschil" dat geen objectief gegeven is (ook niet in België) simpelweg omdat het dan als discriminerend zou aanzien worden.

Succes aan allen die er nog voor moeten gaan!

Koy

[vvjoris]

Tussen Marven en mij zit er ook 30 jaar leeftijdverschil. Nochtans hebben we toch uiteindelijk het visum bekomen (en ik ken nog iemand hetero met een groter verschil die het eveneens heeft bekomen voor samenwoonst).
Misschien speelt het ooit mee in de eerste beoordeling voor de visum toekenning, daarom kan ik alleen maar adviseren: ZORG DAT JE DOSSIER PERFECT IN ORDE IS zodat ze niets kunnen vinden die officieel een rol kan spelen. Elementen als "stabiel inkomen" is volgens mij in de huidige context een veel belangrijkere opponent dan "leeftijdsverschil" dat geen objectief gegeven is (ook niet in België) simpelweg omdat het dan als discriminerend zou aanzien worden.

Succes aan allen die er nog voor moeten gaan!

Koy

Proficiat met het uiteindelijke resultaat na uw jarenlange inspanningen 

[Ronny55]

Tussen Marven en mij zit er ook 30 jaar leeftijdverschil. Nochtans hebben we toch uiteindelijk het visum bekomen (en ik ken nog iemand hetero met een groter verschil die het eveneens heeft bekomen voor samenwoonst).
Misschien speelt het ooit mee in de eerste beoordeling voor de visum toekenning, daarom kan ik alleen maar adviseren: ZORG DAT JE DOSSIER PERFECT IN ORDE IS zodat ze niets kunnen vinden die officieel een rol kan spelen. Elementen als "stabiel inkomen" is volgens mij in de huidige context een veel belangrijkere opponent dan "leeftijdsverschil" dat geen objectief gegeven is (ook niet in België) simpelweg omdat het dan als discriminerend zou aanzien worden.

Succes aan allen die er nog voor moeten gaan!

Koy

Dat is inderdaad zo , dat is de eerste vereiste.....Nog een van de vereisten voor een samenwoon visa : beide partners moeten min 21 jaar zijn> Zou het niet kunnen dat enkel dat het probleem was bij je eerste 3 geweigerde aanvragen??