Filippijnenforum 2

Ik schrijf deze berichten altijd naar "achterblijvers" in NL. Dus voor hier weinig nieuws maar er staan tegenwoordig niet zoveel berichten meer over was reisjes dus hierbij:


Daar is tie weer�. Na meer dan 2 jaar afwezigheid was het weer hoog tijd voor Dumaguete, alle bijkomende vereisten van het visum ten spijt, die maar op me af te laten komen.

Eerst maar de inleiding:
Pre-corona was het redelijk makkelijk om het land binnen te komen, ticket kopen en klaar. 30 dagen mocht je zonder visum blijven, wilde je langer dan kon dat, dan ging je naar het plaatselijke Immigration Office voor verlenging van verblijf.

Nu krijg je 30 dagen maar moet je ook een uitgaand ticket hebben om zogenaamd te bewijzen dat je even vertrekt. Zo houden  we elkaar voor de gek. En zo waren er nog wat ingewikkelde zaken die de inreis niet aantrekkelijk maakten.
Vanaf afgelopen Juni werd de quarantaine afgeschaft en zou een zgn. One Health Pass volstaan naast uiteraard visum en paspoort. Dat bood wat perspectief.

Nu heb ik een hekel aan de Immigratie in Dumaguete en hoewel ik wist dat de Filipijnse Ambassade in Den Haag standaard geen 59 dagen visa meer zou afgeven probeerde ik het toch met een bla-bla verhaal en verdomd men werkte mee. Dat kostte me wel 2x op en neer naar Den Haag en een hoop zoek- en  scanwerk maar ach, tijd zat en de vrije reisdagen van de NS moesten toch ook op.
Met het visum op zak kon er geboekt worden maar dat bleek ook niet zo geweldig. Er vliegen minder vliegtuigen op Azie, men vliegt niet meer over Rusland en zo. En het is hoogseizoen. Dit alles betekende uiteraard veel hogere prijzen waarbij de benzineprijsstijging verbleekt.

In verband met eventuele annuleringen boek ik nu maar weer even bij een reisbureau, dan heb je er iets tussenzitten als er iets fout gaat. Tickets kan je zelf zoeken voor de prijsindicatie, wat je wel mist is de "regie" over je boeking.

Intercontinentaal vlieg ik nog steeds Business Class, al is het maar voor mijn gezondheid. Hoewel ik door mijn rigoreuze afslanking inmiddels weer in een economy stoel zou passen red ik het niet meer, 12 uur op een te krappe stoel. Misschien weer als er nog 20 kilo af is. Helaas hing aan BC een prijskaartje van 2700 euro, Turkish Airlines, dat was de handigste. Niet de aller goedkoopste maar betere vluchttijden en 1x overstappen.
En dan ook nog vliegen vanaf Brussel voorafgegaan door een verplichte treinreis van Schiphol naar Brussel waardoor Breda-Schiphol dubbel gereisd moest worden. Goed voor de co2 zullen we maar zeggen. Gelukkig heb ik geen hekel aan treinreizen.

2 dagen voor je vertrek digitaal een One Health Pass aanvragen is ook stressy, tenminste voor mij, zeker als ze melden dat goedkeuring 2 dagen kan duren. Dan ben ik al ruim onderweg.... 10 uur voor vertrek heb ik hem binnen.

Dus 22 juli op naar Schiphol. Dat ging goed. Ticket naar Brussel opgehaald (want o je zou toch eens NIET gebruik maken van de trein) en ja hoor, een storing in de bovenleiding tussen Rotterdam en Breda, waar ik net langs was gekomen. Gelukkig kon de trein omrijden via Roosendaal anders had ik een probleem. En gelukkig zat ik 2 uur eerder om een vertraging op te vangen.
Brussel Zaventem is voor mij de eerste keer. Een stuk  kleiner dan Schiphol. Ook daar is het beredruk bij de incheckbalies, lange rijen, vooral bij de vakantiebalies, de eerste 6 van de ergens rond de 20 die er zijn. Ik moet bij 14 zijn.
Ik mag gelukkig in de Business Lane, die is maar kort. Men vraagt of ik de OHP heb maar controleren het niet.
Douane gaat rap hier en snel vind ik de lounge. Klein maar fijn. Met wat eten en drinken kom je je tijd wel door al zijn mijn hoeveelheden klein.

In Istanbul moet ik overstappen. Wat een luchthaven, veel groter dan Schiphol en veel luxer. De laatste keer dat ik in Istanbul was dateert alweer van rond 35 jaar geleden, toen was het een armoedig rommeltje. Nu moet ik bijna 40 minuten stappen (zelfs met wat loopbanden) naar F17, mijn volgende gate. De Lounges zijn precies halverwege.

Vliegen met Turkish Airlines valt me overigens niks tegen. Hoewel ik al decennia niks meer heb met de Turken blijven ze een goede keuken hebben en is men uiterst vriendelijk. Helaas moet ik telkens uitleggen dat ik zelfs de vliegtuigmaaltijden maar voor de helft kan eten, dat dit niet ligt aan de kwaliteit.

Tot de landing in Manila geen enkele corona-ervaring maar dan is het ook goed raak:
Bij de uitgang van het vliegtuig moeten mondkapjes op en de OHP moet getoond worden. Een paar 100 meter verderop een paar militairen die de pas willen zien en voor de paspoortcontrole nog een check waarbij enige vragen worden gesteld. Bij de paspoortcontrole wel controle op mijn visum.

Buiten sta je je verstand te verkijken, daadwerkelijk 100% loopt met mondkapjes, is verplicht en veel meer politie te zien als in Europa dus zeker als buitenlander pas maar op. Dat gaat nog wat worden want als ik ergens in de pandemie last van had dan was het van die kl.... mondkapjes. Net boerka's. Het ergste is dat men op zijn minst de indruk wekt dat dit NORMAAL is. Nee hier is het nog volop corona.

Afgehaald door Wyne en Mildred. Mildred heb ik naar Manila laten komen want ik wil even een dag bijkomen en wat fysiek praten met Wyne dat is wel nodig na 2 jaar. Ondanks het feit dat het voor mij niet meer zo interessant is na de operatie worden we toch naar een all you can eat gedirigeerd. Nou ja zo duur is het daar niet. En Wyne laat me al jaren niet meer betalen.
�
25 juli de Cebu Pacific vlucht naar Dumaguete. Vertrouwd, zelfs de gatewisseling op het laatste moment (goed voor de chaos) die 9 van de 10 keer van toepassing is klopt weer als vanouds. Uiteindelijk is het 133 of 134.
In Dumaguete afgehaald door mijn Britse kennis Phil die er al jaren woont. Een van de weinige buitenlanders waar ik mee verkeer. We eten even bij een voor mij nieuwe eet-keten Gerry's, nieuw naast Bethel. Zonder rijst krijg ik mijn sizzling garnalen net op.

Dat ik niet meer zoveel kan eten is hier wel een ding, daar snappen ze niks van. In een land waar eten nummer 1 is is het raar als je je maag laat verkleinen. Maar ze hebben makkelijk praten met die veelal slanke lijfjes. Tot op heden dan want het aantal dikkerds stijgt gestaag met al die fastfood ketens.

Thuis is het gelukkig redelijk voor elkaar. Dankzij Mildred die 2 weken geleden als kwartiermaakster mijn kamer goed heeft schoongemaakt, het was een mess na 2 jaar.

Ze hadden schade aan mijn scooter niet gemeld en door gebrek aan onderdelen was hij niet klaar voor mijn komst, maar er stond een soortgelijke klaar dus vervoer is geregeld. Hoe dat allemaal weer kan kom ik wel weer achter.

Het is te donker om verder iets te zien, vanaf morgen zien we wel hoe het er verder bijstaat. Gelukkig lijkt het hier niet zo streng te zijn met de mondkapjes, bij mij hangt hij onder de kin.

Wordt vervolgd

 :thumb:    :thankyoufw5:   

Weeral prachtig neergepend O.B Bommel  :thumb:

 :thumb:

Weer een mooi stuk informatieve proza !

welkom misschien komen we elkaar een keer tegen! ik woon in Bais.

Dagboek Deel 2

Zo langzamerhand krijg ik weer een beetje "zicht" op het wel en wee rond mijn "residentie". Niet allemaal goed nieuws, integendeel.

Na het overlijden van mijn zwager Dindo en schoonzus Erna waren de vooruitzichten al niet zo best, 3 kinderen die een huishouden moeten runnen is vragen om problemen. Weliswaar had de oma (van moederskant) een "helper" geregeld maar dat is uiteindelijk geen beste keuze geweest.

Ze bemoeit zich niet met het nieuwe gedeelte van het huis (wat ik gebruik) dus dat deel van het huis was al verwaarloosd en smerig. Maar ook de rest van de taken nam ze nauwelijks serieus, geen toezicht.

Ze heet Bulak wat zoiets als bloem betekent maar dat dekt in het geheel de lading niet. Ze lijkt niet eens op een Filipijnse, 2x zo groot en breed. Oneerbiedig gezegd is het een lompe carabao en heeft zich tot overmaat van ramp laten bezwangeren door een nietsnut uit de buurt dus over een paar maanden zijn we er vanaf. De laatste maanden (en wellicht al veel langer) piept ze er al regelmatig tussenuit en is het huis soms onbeheerd. Want de kinderen zijn ook vaak weg.

Of en wanneer er een nieuwe komt weet ik nog niet. Veel maakt het voor mij niet uit.
Jasper, de zoon van Erna is gestopt met de studie. Dat had ik al verwacht, van de huur van zijn moeder's huis kan hij geen studie betalen en ook nog eens leven. Zijn vader is al lang uit beeld. Hij verdient wel aardig in een call center wat wel inhoudt dat hij vaak in de avond en nacht werkt.

Van de 3 kinderen van Dindo zitten de oudste en de jongste nog op school. De oudste zoon op de public school op naar college, de jongste, dochter Hanna op private highschool.

De middelste zoon is gestopt met school en werkt nu blijkbaar in een zaak wat onder andere handelt in elektrische sigaretten apparatuur. Een schimmige omgeving, een voedingsbodem voor de verkeerde richting. Maar wie ben ik om te oordelen of in deze situatie op school blijven beter was. Hij schijnt goede aanleg te hebben voor handel en business en dat leer je niet op school.

Hij verdient momenteel wel veel meer dan je zou verwachten getuige het feit dat er nu 2 scooters staan van ruim over de 120000 peso waarvan ik er nu een gebruik omdat mijn scooter in reparatie is. Ik moet in de komende weken eens uitzoeken hoe dat nu zit.

De schade van tyfoon Odette van afgelopen jaar viel gelukkig mee. Vermoedelijk was er ook niet zoveel meer wat kon wegwaaien want zowat mijn hele huis is leeggeroofd. Er is van alles weg. Hadden we bijvoorbeeld bestek voor een weeshuis nu is er net genoeg om mee te eten. Bedlinnen en handdoeken vergelijkbaar. Nu was de vorige werkster al een jatmoos die misbruik maakte van de lichamelijke zwakte van mijn aan kanker lijdende schoonzus maar het stelen (uitlenen) is allemaal doorgegaan. Zo superieur is de mentaliteit van de Filipino's ook weer niet.

Nou ben ik nog van de generatie van de sinaasappelkistjes (post flower power tijd) dus mis ik persoonlijk niet veel en kan ik als simpel mens met weinig vooruit doch het is schrijnend om te zien dat alles wat is opgebouwd langzaam ineen stort.
Van mijn 8 tafelstoelen heb ik er nog 2. Mijn schommelstoel staat er nog, vermoedelijk te zwaar om te jatten of om kapot te gaan. Want het restant van 3 stoelen is nog herkenbaar bij het potentiele grof afval. Dat ligt er nog wordt niet opgehaald. Zo leef je op je eigen vuilnisbelt.

Een kast is niet gejat maar opgevreten door de termieten. De inhoud is op een hoop in een kamer gestort dat moet ik nog even uitzoeken. Of ik de kleding nog nodig heb is onzeker, is straks een maatje te groot.

Maar mijn airco doet het, ik heb vervoer, ik heb stromend water en een WC, een koelkast en een waterkoker en drinkwater dus mijn basiswaarden zijn er.
Gelukkig had ik al jaren geleden besloten dat een volledige emigratie naar de Filipijnen voor mij niet zo voor de hand lag (dat is voor iedereen anders) anders schoten toch de tranen in de broek.

Maar niemand had ook kunnen voorzien dat bijna iedereen in mijn omgeving zou overlijden. Dit was bij een levende Dindo nooit gebeurd. En uiteraard heeft corona ook niet geholpen. Helemaal geen toezicht meer. En Mildred woont veel te ver weg om toezicht te houden. Hoewel ze wel gezag heeft behoort ze niet tot de familie en dat ligt in de Filipijnen nogal gevoelig. Als er kritiek is knikken ze braaf en zodra ze haar hielen gelicht heeft is het weer business as usual.

Doch ondanks deze droevige zaken ben ik blij dat ik er weer ben. Veel te laat na 2 jaar maar het is niet anders. Wel wat warm (zal wel door de leeftijd komen dat ik er wat minder tegen kan) maar in Europa warmen we blijkbaar ook wat op dus dat is het verschil niet.

Wordt weer vervolgd

Citaat van: Bjorna145 op dinsdag  2 augustus 2022, 11:14:12welkom misschien komen we elkaar een keer tegen! ik woon in Bais.

Ik weet wie je bent, ik ben ooit eens wezen kijken bij dat woonhuizenproject tussen Bacong en Valencia.

Heb ook eens contact met je gehad om de NL ers Ging Ging en Jan  (achternaam Van Helvoirt meen ik) die daar woonden (Jehovas). Door het overlijden van mijn zwager ben ik echter niet meer zo mobiel voor afstanden en ik heb een hekel aan de bus. Heb in die 23 jaar ook wel genoeg gereisd in PH. Ik moet deze maand wel met de bus naar Tanjay (waar mijn vriendin woont) dus dan ben ik wel dichtbij. Ook moet ik een keer in Manjuyod zijn waar mijn vriendin werkt in Bolisong.

Dank voor je leuke uiteenzetting wederom en dat fysieke bijpraten zal best een lang verhaal geworden zijn na ruim 2 jaar :)

Dank je wel dat je weer de moeite neemt om je  zeer lekker lezend verhaal met ons te delen.

Sorry om te horen dat de goede mensen die je rond je had zijn weggevallen en dat bijna alles weg, of kapot is.

Ik wens je toch een heel fijn verblijf. 

Beste Heer Bommel, prachtig hoe je het altijd in vertelmodus kan neerpennen. Met veel plezier gelezen.

Citaat van: O.B.Bommel op dinsdag  2 augustus 2022, 11:39:14Dagboek Deel 2

Zo langzamerhand krijg ik weer een beetje "zicht" op het wel en wee rond mijn "residentie". Niet allemaal goed nieuws, integendeel.

Na het overlijden van mijn zwager Dindo en schoonzus Erna waren de vooruitzichten al niet zo best,

Wordt weer vervolgd

vertrek daar maar,als er niemand meer woont waar je binding mee heb,anders lezen we straks een bericht in e krant ''witkop vermist/dood gevonden''.beter ergens een huis ofzo iets huren met eten erbij en je eigen gang gaan,als is een hok te zitten waar je zelf moet schoonmaken en wassen en op je spullen moet letten als je weg bent en als je slaapt alles moet afsluiten. :benweg:

Jan en Ging wonen nog steeds in Bais, maar ik weinig contact met hun.
Heb laats Jan nog gezien bij de Metro Bank.

Citaat van: innka3 op dinsdag  2 augustus 2022, 23:24:35

Citaat van: O.B.Bommel op dinsdag  2 augustus 2022, 11:39:14Dagboek Deel 2

Zo langzamerhand krijg ik weer een beetje "zicht" op het wel en wee rond mijn "residentie". Niet allemaal goed nieuws, integendeel.

Na het overlijden van mijn zwager Dindo en schoonzus Erna waren de vooruitzichten al niet zo best,

Wordt weer vervolgd

vertrek daar maar,als er niemand meer woont waar je binding mee heb,anders lezen we straks een bericht in e krant ''witkop vermist/dood gevonden''.beter ergens een huis ofzo iets huren met eten erbij en je eigen gang gaan,als is een hok te zitten waar je zelf moet schoonmaken en wassen en op je spullen moet letten als je weg bent en als je slaapt alles moet afsluiten. :benweg:

Dat heb ik inderdaad overwogen, al eerder. Maar er is nog "binding" met een schoonzus een paar huizen verder (die heeft het overigens wel druk met werken) maar weinig tijd om ook nog eens op mijn huis te letten. Ook de buurt kent me vrij goed het is niet zo dat ik me onveilig voel of zo. En ze weten allang dat ik het huis niet onder hun gat zou verkopen als dat al zo makkelijk zou gaan. Anticiperend op het "afscheid" nemen betaal ik al een tijdje geen housetax, dat doen ze zelf maar. En ik koop niks meer bij. Over 1,5 jaar kan mijn vriendin met pensioen dan zie ik wel weer even verder.

Heb wel een nieuw slot op mijn kamer laten zetten waarvan alleen ik en mijn vriendin de sleutel hebben. Verder buiten mijn papieren is er niet veel meer te jatten.

Mijn vriendin houdt nu alles bij ik hoef zelf niet veel te doen. Maar zij woont als ik er niet ben in Tanjay en daar wil IK niet zitten, hier in Dumaguete heb ik alles.

Maar zo erg dat ik ergens anders naar toe ga om in PH te blijven komen is het niet, ik zou dan helemaal afscheid nemen van de Filipijnen want zo speciaal is het voor mij niet. Die rose bril is 15 jaar geleden al afgezet. De wereld is groter dan alleen de Filipijnen, ik reis ook naar andere plekken.

Als ik al residentieel uit NL zou vertrekken zou dat eerder Spanje of Curacao zijn. Het laatste heb ik al een tijd gewoond.

Ik kan me ook niet voorstellen dat anderen hier een louter paradijselijk bestaan hebben, ieder huisje heeft zijn kruisje. Ook als het eens wat minder is schrijf ik dat op.

Deel 3

Voltrokken de veranderingen zich langzaam als je er minstens jaarlijks geruime tijd verblijft, als je 2 jaar weg bent valt er veel op.

Zo is de hoofdweg naar het centrum op stukken verbreed. Niet dat het veel uithaalt in verkeersveiligheid of drukte, je hebt wat meer uitwijkmogelijkheden als er weer een tegenligger recht op je af komt. Maar omdat die tegenligger daar ook vanuit gaat schiet het in verhouding niks op.

Hier staan de huizen vrij dicht op de weg dus de verbreding heeft nogal wat impact. In het slechtste geval raast het verkeer door waar je vroeger op je terras aan de koffie zat. Stap je je huis uit en sta je meteen op de weg. A niet zo veilig voor de bewoners maar B ook niet voor het verkeer. Bovendien wordt de extra rijstrook regelmatig onderbroken dus eigenlijk komt er alleen wat meer plaats op de weg. En deels gebruikt men de weg nog gewoon als voorheen.
Het is wel een raar gezicht zo maar hier doen ze niet moeilijk met onteigeningen, als ze grond nodig menen te hebben pakken ze het gewoon en de vergoeding is vaak minimaal.

Inmiddels is ook de rondweg om Dumaguete bijna klaar. Die zou het centrum moeten ontlasten want dat is langzaam dichtgeslibd in 25 jaar. In Europa zou dat een verbetering zijn, niet door het centrum van Utrecht te hoeven als je van Amsterdam naar Den Bosch moet. Probleem hier is dat eigenlijk niemand van Amsterdam naar Den Bosch hoeft en vice versa maar allemaal naar Utrecht moeten dus kan je een kanon afschieten op de brede rondweg en is het nog steeds druk in de stad. En eigenlijk had men dat allang kunnen weten maar politici blinken nu eenmaal niet uit in intelligentie (of ontkennen de realiteit) dat is in NL nauwelijks anders.

Werd er de afgelopen jaren veel beton gestort op de verharde wegen, de onverharde wegen  zijn verslechterd. Meer gaten en rotsblokken het is geen feest om daar met je scootertje op te balanceren.

Verder heb ik geprobeerd de elektrische auto's te tellen hier. In bijna 2 weken kom ik aan NUL. Zelfs geen hybride denk ik tenminste maar ik ben geen kenner. Waar zouden ze trouwens moeten laden. Benzine- en dieselauto's komen er gewoon meer bij. Als zo'n vrachtwagen voor mij weer eens een zwarte wolk uit de auto blaast en je zichtbaar naar adem hapt zouden ze het woord stikstof hier uitgevonden kunnen hebben. Geen fijnstof maar grofstof. Overigens komen die woorden hier niet voor in het vocabulaire, het bestaat gewoon niet. Als we richting airport rijden zegt Mildred altijd rijd maar langs de boulevard daar is nog wat frisse lucht. Ik zei dat is net als in Nederland, een kilometer over de grens in Duitsland is het meteen frisser. Ach het moge duidelijk zijn dat ik niks heb met de milieumaffia. Er verandert hier niks en de komende decennia zeker niet.  Te laat is te laat.

De prijzen zijn hier ook wel gestegen maar veel minder in verhouding dan in Nederland. Ook hier is de benzine extra verlaagd om de koopkracht wat op peil te houden, wat minder zuinig dan in NL. Hier geen last van Oekraine ze weten niet eens waar dat ligt. Is die oorlog nog steeds bezig dan? Krijg je als opmerking.
De graanschuur van de wereld minus de Filipijnen....... We worden belazerd waar we bij staan.

Tenslotte de helmplicht. Was Dumaguete zowat het Asterix-dorpje als het ging over het dragen van een helm, eindelijk heeft het volk zich gewonnen gegeven. Hoe kon het NU wel en jarenlang niet? Het antwoord is covid. De mensen zijn zo angstig gedrild met mondkapjes en besmettingsgevaren dat ze de helm er nu eindelijk gemakkelijk doorkregen. En nu dragen ze EN een mondkapje EN een helm. Ach wel kwaliteit theepot maar goed.
Je ziet wat er allemaal mogelijk is als je de mensen maar bang genoeg maakt, je ziet het voor je ogen gebeuren.

Wordt weer vervolgd

De Filippijnen is zeker niet het beste land om te wonen maar Nederland zeker ook niet.
Ik heb in Zwitserland, Rusland, de USA en de Filippijnen gewoond voordat ik defienitief naar de Filipijnen kwam.
Ik moet zeggen de USA trok mij aan, ik heb in Richmond Verginia gewoond.
De Filippijnen het is maar net waar je woont op de Filippijnen, ik vind Bais nog steeds een leuk stadje hoewel het daar ook druk begint te worden.
En mijn vrouw heeft reuma en dat gedeid goed hier ze hoeft bijna een pijnstillers te slikken in Nederland moest ze dat wel.
Nadeel de aircon staat ook altijd hoog 26gr de koude lucht doet pijn aan haar botten.
En de Engelse taal is hier goed ingeburgerd dus dat maakt comunicatie een stuk makkelijker t.o.v. andere landen.
En voor de rest weet je het wel slechte infrastructuur etc etc.
Maar de vrijheid die je hier hebt t.o.v. Nederland dat zou ik toch niet willen missen.
In 1952 zij onze toenmalige koningin Juliana Nederland is vol toen moest ik nog geboren worden.
Nederland het is overbevolkt en dat is jammer want Nederland is een mooi land maar ik zou er niet meer willen wonen.
Spanje en Portugal zou mij ook wel aantrekken maar dan zit je toch met een taal barierre en buiten Engels ben ik niet zo goed in talen.

Citaat van: Bjorna145 op donderdag  4 augustus 2022, 00:50:50De Filippijnen is zeker niet het beste land om te wonen maar Nederland zeker ook niet.
Ik heb in Zwitserland, Rusland, de USA en de Filippijnen gewoond voordat ik defienitief naar de Filipijnen kwam.
Ik moet zeggen de USA trok mij aan, ik heb in Richmond Verginia gewoond.
De Filippijnen het is maar net waar je woont op de Filippijnen, ik vind Bais nog steeds een leuk stadje hoewel het daar ook druk begint te worden.
En mijn vrouw heeft reuma en dat gedeid goed hier ze hoeft bijna een pijnstillers te slikken in Nederland moest ze dat wel.
Nadeel de aircon staat ook altijd hoog 26gr de koude lucht doet pijn aan haar botten.
En de Engelse taal is hier goed ingeburgerd dus dat maakt comunicatie een stuk makkelijker t.o.v. andere landen.
En voor de rest weet je het wel slechte infrastructuur etc etc.
Maar de vrijheid die je hier hebt t.o.v. Nederland dat zou ik toch niet willen missen.
In 1952 zij onze toenmalige koningin Juliana Nederland is vol toen moest ik nog geboren worden.
Nederland het is overbevolkt en dat is jammer want Nederland is een mooi land maar ik zou er niet meer willen wonen.
Spanje en Portugal zou mij ook wel aantrekken maar dan zit je toch met een taal barierre en buiten Engels ben ik niet zo goed in talen.

Ik zeg er ook altijd bij dat het voor iedereen anders is en ook in welke levensfase of in welke fysieke of mentale situatie. Argumenten die eerst voor het ene pleiten kunnen veranderen in het tegenovergestelde. Daarnaast kunnen de omstandigheden veranderen.

Nederland is momenteel het beste om te wonen voor kansloze immigranten die alles op een presenteerblaadje aangereikt krijgen. Voor diegenen die dat moeten gaan betalen ligt dat net even andersom. En dat prijskaartje zie ik nergens in het nieuws, waar vroeger geen taboes waren zie ik overal zelfcensuur. Nu heb ik geen kinderen maar ik zou het toch uiterst vervelend vinden als mijn kinderen geen mogelijkheid meer hebben een huis te kunnen huren of kopen voor zichzelf. Dus voor wie is NL te vol.

Het is maar net hoe je er tegenaan kijkt. In Manila wonen 20 miljoen mensen op de oppervlakte van de provincie Utrecht of kleiner dus dichter bevolkt dan in NL. Nou wil ik daar nog niet dood gevonden worden daar niet van. Ook in Dumaguete wordt het drukker (veel drukker als in mijn omgeving in NL) getuige het verschil met 1999 toen ik hier voor het eerst kwam. Hier is ALTIJD herrie terwijl ik in NL op mijn e-bike de Strabrechtse Heide of de Peel aandoe en ik in alle rust weinig mensen tegenkom. Zolang dat nog duurt tenminste. Met steeds mooier weer, die opwarming komt me momenteel wel uit. In NL is meer "gecultiveerde" natuur (niks origineels al willen die milieugekken dat ons doen geloven) en louter het delen van bevolking op oppervlakte zonder nuances doet geen recht aan de juistheid van de statistieken.

Mijn grootste probleem is dat ik me min of meer statenloos voel. In PH ben ik een tweederangsburger maar in NL ben ik dat ook steeds meer. Ik ben een witte man die blijkbaar met terugwerkende kracht moet boeten voor 500 jaar geschiedenis waar ik niks mee te maken had. Wegens gewijzigde normen waarbij men niet schroomt de geschiedenis te herschrijven. Dat ik dat nog meemaak in mijn leven, bizar. En ik moet me blijkbaar verontschuldigen dat ik hetero ben, dat is tegenwoordig een afwijking. Hebben ze geen letter voor. Maar mijn morele normen wijzigen niet.

Ik zit nu een beetje in een levensfase waarin ik alles min of meer snel geregeld wil hebben, dat ik weet waar ik aan toe ben en waar er weinig kapot gaat. Dat is op het ogenblik niet in PH. Maar nu geniet ik er wel weer even een paar maanden van, ik hoef niks te regelen. En tot op heden neem ik mijn vrijheid in NL gewoon zelf wel. Dat ik dan OUTCAST ben (wie ZIJN die mensen zei Kaag) zal me op deze leeftijd een rotzorg zijn.

Citaat van: Bjorna145 op donderdag  4 augustus 2022, 00:50:50En mijn vrouw heeft reuma en dat gedeid goed hier ze hoeft bijna een pijnstillers te slikken in Nederland moest ze dat wel.

Mijn vrouw heeft al 10 jaar reuma. De eerste jaren nam ze daarvoor methotrexaat. Daarvoor moest ze elke 3 maand een bloedonderzoek doen voor controle lever. In 2015 zijn we lange tijd in de Filippijnen geweest en toen is ze bij een reumatoloog in Cebu geweest voor controle. Chong Hua hospital. We komen daar aan en krijgen nummertje 78. Kom morgen maar terug, vandaag kom je niet meer aan de beurt. De volgende dag zat de wachtzaal om 7 uur in de morgen al bomvol. Pas om 10 uur kwam die dokter binnenwaaien. Namiddag waren we pas aan de beurt. Ik heb vrouwen gezien waarvan de vingers volledig krom waren door reuma. Wat die dan moesten betalen voor hun pillen. Privacy was er niet. Betalen was bij de secretaresse die gewoon in de wachtzaal zit. 300 pesos voor 1 pilletje methotrexaat. De man voor ons moest 15000 pesos betalen voor een injectie. Hier in  :belgiesmiley: was een potje methotrexaat met 100 pillen gratis. Nul euro.

Nu heeft ze wegens bijwerkingen ander medicijn. Enbrel. 1 keer per week een inspuiting. Een doos van 12 inspuitingen kost 920 euro zonder voorschrift. Wij betalen daarvoor 11,20 euro.

Gelukking is de reuma nog niet in een stadium van kromme vingers e.d. maar kou daar kan ze niet meer tegen.

Citaat van: Luc op donderdag  4 augustus 2022, 15:49:27

Citaat van: Bjorna145 op donderdag  4 augustus 2022, 00:50:50En mijn vrouw heeft reuma en dat gedeid goed hier ze hoeft bijna een pijnstillers te slikken in Nederland moest ze dat wel.

... bij een reumatoloog in Cebu geweest voor controle. Chong Hua hospital. We komen daar aan en krijgen nummertje 78. Kom morgen maar terug, vandaag kom je niet meer aan de beurt. De volgende dag zat de wachtzaal om 7 uur in de morgen al bomvol. Pas om 10 uur kwam die dokter binnenwaaien. Namiddag waren we pas aan de beurt. Ik heb vrouwen gezien waarvan de vingers volledig krom waren door reuma. Wat die dan moesten betalen voor hun pillen. Privacy was er niet. Betalen was bij de secretaresse die gewoon in de wachtzaal zit. 300 pesos voor 1 pilletje methotrexaat. De man voor ons moest 15000 pesos betalen voor een injectie..

En opeens weet je het: je wordt reumatoloog in Cebu !  :happy:

Zowiezo zou ik kiezen voor een studie geneeskunde als ik een jonge Filipino was.
Ben zelf 60plus, en de afgelopen week ook weer mijn record "wachtkamer zitten" verbroken: moest langs voor verschillende klachten bij een oogarts, uroloog, dermatoloog en cardioloog. Nog tegoed: morgen dermatoloog, dinsdag ultrasound en weer terug naar de uroloog.
Consultprijzen zijn ook verhoogd, voorheen kwam je met 500 php per consult wel weg, nu is het 800 - 1000 php (misschien ook hoger dan het lokale tarief, want ja, witte meens = geld zat).
Maar in perspectief:
- Evengoed heel betaalbaar, ik betaal geen ZK verzekering meer in NL (260 p.m. voor 2 personen, meen ik)
- Wachten in de wachtkamer duurt hier weliswaar land, maar in NL mag je een paar weken tot maanden wachten op een afspraak met een specialist.
- Hier kies je een specialist uit voor je kwaal, ben je niet tevreden, ga je voor hooguit 1000 php het schip in en ga je voor een second opinion bij een andere dokter langs.

Hr Bommel, ik zie nu dat we druk bezig zijn met het plaatsen van een boel off topic reakties in jouw verhalenreeks :weia: (waarvoor hulde overigens). 
Misschien topic over het dokteren afsplitsen, als de admin het ook wenselijk acht ?

Citaat van: Antonio op vrijdag  5 augustus 2022, 07:46:30

Citaat van: Luc op donderdag  4 augustus 2022, 15:49:27

Citaat van: Bjorna145 op donderdag  4 augustus 2022, 00:50:50En mijn vrouw heeft reuma en dat gedeid goed hier ze hoeft bijna een pijnstillers te slikken in Nederland moest ze dat wel.

... bij een reumatoloog in Cebu geweest voor controle. Chong Hua hospital. We komen daar aan en krijgen nummertje 78. Kom morgen maar terug, vandaag kom je niet meer aan de beurt. De volgende dag zat de wachtzaal om 7 uur in de morgen al bomvol. Pas om 10 uur kwam die dokter binnenwaaien. Namiddag waren we pas aan de beurt. Ik heb vrouwen gezien waarvan de vingers volledig krom waren door reuma. Wat die dan moesten betalen voor hun pillen. Privacy was er niet. Betalen was bij de secretaresse die gewoon in de wachtzaal zit. 300 pesos voor 1 pilletje methotrexaat. De man voor ons moest 15000 pesos betalen voor een injectie..

En opeens weet je het: je wordt reumatoloog in Cebu !  :happy:

Zowiezo zou ik kiezen voor een studie geneeskunde als ik een jonge Filipino was.
Ben zelf 60plus, en de afgelopen week ook weer mijn record "wachtkamer zitten" verbroken: moest langs voor verschillende klachten bij een oogarts, uroloog, dermatoloog en cardioloog. Nog tegoed: morgen dermatoloog, dinsdag ultrasound en weer terug naar de uroloog.
Consultprijzen zijn ook verhoogd, voorheen kwam je met 500 php per consult wel weg, nu is het 800 - 1000 php (misschien ook hoger dan het lokale tarief, want ja, witte meens = geld zat).
Maar in perspectief:
- Evengoed heel betaalbaar, ik betaal geen ZK verzekering meer in NL (260 p.m. voor 2 personen, meen ik)
- Wachten in de wachtkamer duurt hier weliswaar land, maar in NL mag je een paar weken tot maanden wachten op een afspraak met een specialist.
- Hier kies je een specialist uit voor je kwaal, ben je niet tevreden, ga je voor hooguit 1000 php het schip in en ga je voor een second opinion bij een andere dokter langs.

Hr Bommel, ik zie nu dat we druk bezig zijn met het plaatsen van een boel off topic reakties in jouw verhalenreeks :weia: (waarvoor hulde overigens). 
Misschien topic over het dokteren afsplitsen, als de admin het ook wenselijk acht ?

Ik laat het aan de admin mij maakt het niet uit, ik kom toch weer terug bij de basis. En die ziektekosten is altijd een mooi vergelijkingsmateriaal past eigenlijk precies in die keuzemodus van PH of ergens anders.

Als je gezond bent heb je geen kosten in PH en wel dikke premie 150 per maand in NL. Ongezond is het andersom al lopen de prijzen in PH gestaag op. Maar ja de mate van gezond zijn weet je niet van tevoren behalve bij aandoeningen die je al hebt. Reuma is er een van. Daarvan is bekend dat warmte helpt, dat was al in Spanje.

Mijn ervaring is momenteel dat het met de wachttijden bij het ziekenhuis in NL wel meevalt al zal dat afhangen van de aandoening. Ik heb in februari een gastric sleeve operatie ondergaan wachttijd 6 weken terwijl men zou verwachten dat daar veel druk op zou staan vanwege vermeende covid- angsten. Mijn wachttijden bij consulten waren minder dan 10 minuten, moesten ook wel kloppen ik had er wel 4 in een paar uur. De operatie zelf kostte 7000+ Zag ik bij mijn ziektekostenverzekering maar ook het circus erom heen kan goed rekeningen schrijven. In die zin weer idem als PH. Maar die hoef ik zelf niet te betalen.

Wel gooien ze je in NL snel het ziekenhuis uit, in de middag geopereerd en de volgende dag voor de lunch al naar buiten gewerkt.
Als ik straks veel overtollig vel heb moet ik die operatie zelf betalen want die dekt de verzekering alleen als het medisch noodzakelijk is, dan moet het vel zo ongeveer op je knieen liggen. Dat zie ik nog wel misschien is dat iets voor PH. Als ze daar ervaring mee hebben.

Tja bij 60+ loop je wat meer risico maar het kan ook goed gaan dus elke keuze is legitiem. Wellicht moet ik nog eens aan nieuwe knieen dat is dus een overweging.

Ik heb een te grote prostaat slik daar medicijnen voor ik zit bij doktor Ozoa.
Doe eenmaal per jaar een PSA test en een ultrasound dus tweemaal per jaar een bezoek.
Deze man doet ook consult via messenger.
Ik geef de resutaten aan de secetaresse en wordt later via messenger op de hoogte gebracht van de resultaten en een nieuwe afspraak in welke maand ik weer terug met komen.

Is wel makkelijk hoef je niet te wachten.

Citaat van: Bjorna145 op zaterdag  6 augustus 2022, 00:31:48Ik heb een te grote prostaat slik daar medicijnen voor ik zit bij doktor Ozoa.
Doe eenmaal per jaar een PSA test en een ultrasound dus tweemaal per jaar een bezoek.
Deze man doet ook consult via messenger.
Ik geef de resutaten aan de secetaresse en wordt later via messenger op de hoogte gebracht van de resultaten en een nieuwe afspraak in welke maand ik weer terug met komen.

Is wel makkelijk hoef je niet te wachten.

In welke plaats is dat als ik het vragen mag ?

Leuk om te lezen Bommel, benieuwd naar meer.

grts koy

Dumaguete hij heeft praktijk in de Wholy child en het Silleman hospitaal.

Citaat van: Bjorna145 op maandag  8 augustus 2022, 00:58:55Dumaguete hij heeft praktijk in de Wholy child en het Silleman hospitaal.

Ah ok, das niet in de buurt van Davao  :floet:

Vanochtend hier nog naar een diagnostic center geweest voor een ultrasound, afspraak was om 11:30, vooruit betaald.
Wachten wachten, de dokter is nog niet binnen, weer wachten, ja nog steeds niet, meer wachten..
Na 3 keer informeren kwam uiteindelijk om 13:00 de aap uit de mouw: men had eigenlijk geen flauw idee hoe laat de dokter zou komen en, o ja, hij was eerst nog naar een ander filiaal om daar wat patienten te doen.
LAAT DAT DAN NONDEJU WETEN !!! :harenuittrekkenpg2:
Sorry hier en sorry daar, dat wel...Nieuwe afspraak gemaakt en weg gegaan.
En nu eerst een borrel.

BTW, daar ging een paar dagen eerder ook een bezoekje aan de dermatoloog aan vooraf: dokter, datum en tijd afgesproken.
We komen daar aan, hangt er ee briefje op de deur: wegens team building event vandaag gesloten. GRRRRR.
Later geinformeerd waarom we dan niet effe gebeld werden, het antwoord was wat gestamel over de computer.
Als je de administratie daar ziet: werkelijk ALLES schrijven ze op, stapels bonnetjes en lijstjes, maar nee, de computer kreeg de schuld.
Prutsers.
Intussen lach ik er alweer om, leuk voor mijn lijstje Filippijnse anecdotes..

Vele dokters hebben dubbele praktijk of werken erbij in een ziekenhuis. Kunnen ze meer verdienen. Beter dat de patienten wachten dan de dokters is hier het motto.
Sommige tandartsen doen het ook en nu beginnen zelfs dierenartsen er mee.
Ze zetten gewoon iemand achter een buro en die mag niet vertellen waarom de dokter er nog niet is, een soort secretaresse welke haar op de tanden moet hebben....hahahaha

Citaat van: Antonio op maandag  8 augustus 2022, 10:55:01

Citaat van: Bjorna145 op maandag  8 augustus 2022, 00:58:55Dumaguete hij heeft praktijk in de Wholy child en het Silleman hospitaal.

Ah ok, das niet in de buurt van Davao  :floet:

Vanochtend hier nog naar een diagnostic center geweest voor een ultrasound, afspraak was om 11:30, vooruit betaald.
Wachten wachten, de dokter is nog niet binnen, weer wachten, ja nog steeds niet, meer wachten..
Na 3 keer informeren kwam uiteindelijk om 13:00 de aap uit de mouw: men had eigenlijk geen flauw idee hoe laat de dokter zou komen en, o ja, hij was eerst nog naar een ander filiaal om daar wat patienten te doen.
LAAT DAT DAN NONDEJU WETEN !!! :harenuittrekkenpg2:
Sorry hier en sorry daar, dat wel...Nieuwe afspraak gemaakt en weg gegaan.
En nu eerst een borrel.

BTW, daar ging een paar dagen eerder ook een bezoekje aan de dermatoloog aan vooraf: dokter, datum en tijd afgesproken.
We komen daar aan, hangt er ee briefje op de deur: wegens team building event vandaag gesloten. GRRRRR.
Later geinformeerd waarom we dan niet effe gebeld werden, het antwoord was wat gestamel over de computer.
Als je de administratie daar ziet: werkelijk ALLES schrijven ze op, stapels bonnetjes en lijstjes, maar nee, de computer kreeg de schuld.
Prutsers.
Intussen lach ik er alweer om, leuk voor mijn lijstje Filippijnse anecdotes..

Antonio,
Ben ooit in Davao behandeld voor zware infectie aan mijn been. Ben hiervoor naar de kliniek geweest tegenover een electriciteitsbedrijf. Ik denk dat dit hospitaal gelegen is langs JP Laurel Ave tegenover Davao Light and Power Compagny. Langs de Ave  aan de rechterkant als je komt van richting Tagum voorbij de veer van Sasa en rechts aanhouden aan de splitsing. Er hangt een bord met Chinese karakters. Ben daar zeer goed en vlot behandeld geweest, zonder te moeten wachten bij de controle na een week straffe antibiotica. Denk dus dat het een chinees of Japans hospitaal is. Hopelijk heb je hier wat aan.

Ik heb in Januari weer ultrasound ik combineer dat met anual report.
Ik doe eerst anual report en ga dan voor een afspraak voor ultrasound.
Ga dan op een vrijdag voor de ultrasound en ik haal dan ook mij ACR card op.
Combineer zaken een beetje.

m.vr.gr.

Johan Geers

Deel 4

Inmiddels gaat het leventje weer zijn gewone gang. Het enige ongemak is dat we bijna 2 dagen geen stromend water hadden dus kunnen we de "planning" voorzover we die hebben niet doen op de gewenste tijd. Verplicht in de relax-stand. Zou een dag helemaal geen water in NL voor paniek zorgen, hier is het een onderdeel van het bestaan zogezegd.

Ik las in de krant dat het in NL nog warmer wordt dan hier en dat het waterverbruik stijgt. Code rood dus in Nederland. Maar daar komt nog steeds water uit de kraan, hier soms niet. Hier kennen ze overigens geen codes. Alleen tyfoonalerts maar die zijn er nu niet.

Drinkwater hebben we voldoende, daar zorg ik wel voor. En nu ook voor de andere watervoorraad. De eerste dag hier heb ik blijkbaar wel fout water gedronken, ze drinken inmiddels hier weer gewoon kraanwater en dat wist ik nog niet. Hun darmen zijn er blijkbaar weer aan gewend, wij zijn dat niet. Een paar dagen aan de rees is het gevolg. Immodium moest uitkomst bieden maar dat doet het niet meteen.

We hebben ons weer voorzien van een nieuwe bril. Ik "verlies" nog wel eens een leesbril dus elke 2 jaar een nieuwe van de verzekering is niet genoeg. Voor 40 euro heb je hier een professionele leesbril, die van het Kruidvat voldoen al lang niet meer. Voor Mildred was het al 3 jaar geleden, hier dekt de verzekering dat niet.

Bulak, de helpster is nu weg. Bevallen van een dochter en bij de vriend ingetrokken. Er is een nieuwe gekomen, een jong ding genaamd Geraldine, "Djee" dus want namen die langer als een paar lettergrepen zijn worden nooit volledig uitgesproken. In tegenstelling tot de meeste helpers schijnt ze wel highschool te hebben gedaan, waarom ze dan als helpster gaat werken hoor ik nog wel eens. Het leven is hier vaak niet logisch. Het contrast met Bulak kan niet groter zijn.

We (ik keek toe) hebben wat zooi opgeruimd. Kortgezegd de Junkshop laten komen om de bergen rommel op te halen. De kringloop heeft hier gelukkig wat lagere eisen in wat ze meenemen dus van een hoop zooi ben ik nu af. Dat ruimt op.

7 augustus de eerste ervaring met het seizoen. Regen. Het is al ruim 2 maanden regenseizoen maar heb er nog geen last van gehad. Ik zei al eerder tegen Wyne dat ik niet voor het seizoen kom. Overigens klopte het seizoen de afgelopen 20 jaar vaak niet dus is dat voor mij geen issue.

Vandaag is mijn dag opgegaan aan de formaliteiten bij de SSS (Social Security System), de Filipijnse Sociale Verzekeringsbank. Ik moet daar jaarlijks naar toe om mijn weduwnaarsuitkering te behouden door aan te tonen dat ik nog besta. In 2020 hoefde dat niet en vorig jaar volstond een video call maar nu moet ik er fysiek naar toe.

Gisteren bij de ingang zakte de moed me in de schoenen toen ik de rij buiten al zag en de inefficiëntie droop er vanaf. Dus moest Tom Poes een list verzinnen. Daarom Norie gecontacteerd om de security wat mild te stemmen. Dat betekent dat ze me ogenschijnlijk bijna fysiek ondersteunt, ik strompel wat en loer wat loenzig over mijn brilletje zodat ik nogal hulpbehoevend overkom. Dan een zielig verhaal en ik ben binnen. Overigens niet voordat we vooraf wat formulieren moeten invullen, daar zelf kopiëen van moeten maken bij de buren van Statistic Office, dat kost al een uur.

Dan mogen we naar loket 4 voor de hulpbehoevenden. Alleen bij loket 4 staat een bordje out for a break dus wanneer die terugkomt? Dat kan uren duren. Maar loket 5 loopt wel redelijk door en uiteindelijk wurm ik me maar naar loket 5. En dan is het snel gepiept, ik ken het ritueel. Een paar (nadrukkelijk met kracht) stempeltjes op het formulier en als de beambte de schaar ter hand neemt voor mijn bewijsstrookje is de gelukzaligheid compleet. Weer gelukt.

Ik heb ooit eens ergens gelezen dat een kwart van een mensenleven bestaat uit wachten. Nooit erbij stilgestaan waar dat gemeten is. Wat ik wel weet dat dat percentage hier vele malen hoger ligt dan in NL. Je bent hier dagen zoet met die dingen dat is in 23 jaar nog niks veranderd. Hightech in combinatie met het stenen tijdperk.

Nog een extra maandje in de Phills en je maalt er niet meer om alles went.  :thumb:

Citaat van: tjenn op dinsdag  9 augustus 2022, 15:31:22Nog een extra maandje in de Phills en je maalt er niet meer om alles went.  :thumb:

Bij mij is dat niet zo, tenminste afhankelijk van welke betekenis "wennen" heeft.

Wennen in de betekenis van weten dat het zo is en dat het niet gaat veranderen of je er nu druk over maakt of niet, ja dan went het. Dat mag dan ook wel na 23 jaar.

Deze stukjes schrijf ik niet voor insiders maar voor achterblijvende kennissen in NL, dat is een andere bril.

Maar naarmate ik wat ouder wordt wen ik graag aan andere dingen, dat het een beetje fatsoenlijk geregeld is, dat ik naarmate de leeftijd vordert wat minder flexibel word merk ik fysiek b.v. aan temperatuur. En aan dingen die in Europa vaak tussendoor zijn geregeld zonder dat je eigenlijk in de gaten hebt DAT het is geregeld vallen meer op als je hier bent.

Overigens zijn er in Nederland ook steeds meer dingen waar ik niet meer aan wen en leef er ook in mijn eigen "bubbel". Vermoedelijk zal het mijn tijd wel duren hoewel de afbraak zich wel heel snel ontwikkelt. Bijna elke dag wel een bericht in de krant waarbij je je verstand verkijkt. Ik tenminste maar misschien ben ik wel gek. Nepnieuws, manupulatie, suggestieve artikelen, proefballonetjes, geschiedenisvervalsing, verborgen agenda's, verloederende (nieuwe) bestuurscultuur, milieudictatuur, massa-immigratie die wordt ontkend, EU-dictatuur, CO-2 budgetten het wordt elke keer nog gekker dan je je kunt voorstellen. Verkiezingen helpen niet, dezelfde personen die er bewust een zootje van maken komen gewoon terug op andere posten waar ze NOG minder verstand van hebben. Het gaat maar door in het "gave" land en de elite gaat zijn gang.

Zo leef ik in Europa tegenwoordig meer als een Filipino, ik trek mijn eigen plan wel.

Citaat van: O.B.Bommel op woensdag 10 augustus 2022, 02:43:44

Citaat van: tjenn op dinsdag  9 augustus 2022, 15:31:22Nog een extra maandje in de Phills en je maalt er niet meer om alles went.  :thumb:

Wennen in de betekenis van weten dat het zo is en dat het niet gaat veranderen of je er nu druk over maakt of niet, ja dan went het. Dat mag dan ook wel na 23 jaar.
Zo leef ik in Europa tegenwoordig meer als een Filipino, ik trek mijn eigen plan wel.

Idem hetzelfde gevoel. Maakt allemaal niet zoveel meer uit eens je over een bepaalde leeftijd heen bent.

ik trek mijn eigen plan wel.

En dat is het beste wat je kunt doen.


m.vr.gr.

Deel 5

Afgelopen weken weer andere rituelen. De betaling van de elektra rekening en het internet. Dat gaat hier ook nog fysiek. Ook bij de elektra staat het rijen dik. Overigens niet zo'n probleem, de senior citizen's lijn is kort en ik ben boven de 60, de leeftijdsgrens. Ik heb geen officieel pasje maar ze maken nooit een probleem.

Als ik aan de beurt ben word ik nog even onrustig. De cassiere tuurt op haar scherm en gaat bellen. Dat bevalt me niks. Ik weet dat maanden geleden tegen Mildred werd verteld dat de meters nog staan op naam van mijn vrouw en haar moeder en die zijn reeds lang overleden. Dat moest veranderd worden. Sindsdien heeft echter niemand zich geroepen gevoeld zich te melden dus zolang het duurt......

Maar dat probleem is het blijkbaar niet. Ik versta er weinig van maar de rekening van mijn kant is flink hoger dan normaal. Dat klopt want ik ben er nu en ik gebruik regelmatig de airco. Dit in combinatie met hogere energiekosten verbaast het mij niet maar hen wel.

Gelukkig worden er verder geen vragen meer gesteld.
Internet gaat snel. Klantnummer invoeren bij de stortingsmachine, geld erin en klaar.

Vanaf nu moet ik de aandacht van Mildred niet alleen delen met DepEd (Department of Education) maar ook met haar 1,5-jarige kleinzoon die ze nu voor het eerst gaat zien. De oudste dochter komt over uit Engeland, mee met haar man die voor zijn werk in Manila moet zijn. Die aandacht ga ik ongetwijfeld inleveren, zo werkt dat in een kindgestuurde cultuur. Dan wil ze ongetwijfeld de trotse lola (=oma) uithangen. En ik ben dan de soort van lolo (=opa). In de sideline, dat wel. Ik ben dat allemaal niet gewend, kinderen en kleinkinderen. Nooit gehad dus weet ik ook niet wat ik gemist heb.

Het is maar voor een paar weken dus is haar exitement begrijpelijk. Extra jammer dat de schoolvakantie nauwelijks vakantie is, ze (de collega onderwijzers) klagen allemaal dat de vakantie is ingetrokken. Reden die men opgeeft: tijdens corona hebben jullie toch niet gewerkt. Maar ze waren dan wel op school en de kinderen hebben vakantie. Wat ze dan allemaal doen aan taken is me onduidelijk. Voor mij zijn het gewoon pesterijen.

Mij pesten ze momenteel ook. Al 3 dagen geen water uit de kraan. Niemand weet waarom of vertelt het. De eerste keer was het schoonmaken van de tank (????) nu hoor ik helemaal niks. Norie en Roger rijden nu 2x per dag met de truck naar de waterpomp om water te halen voor douchen en doorspoelen van de WC. Niet voor kleding wassen dat vraagt teveel water. Met een paar 25 liter containers kom ik de dag wel door en kan natuurlijk nog naar het zwembad. Ook geen straf.
En vanmorgen viel ineens de stroom uit. Volgens Dhods de hele dag. Gelukkig ben ik vandaag de hele dag op kleinzoon-feest in Tanjay, 5 kwartier brommen enkele reis.

Maar ja, ik had me 20 jaar geleden voorgenomen nooit meer te kamperen en wat doe ik nu? Kamperen in een betonnen tent. More fun in the Philippines.

Maar we hebben het best gezellig verder we redden ons best. Toen we gisteren de kinderen van het vliegveld haalden was de vraag wat de plannen waren. Plannen? Die heb ik hier niet die veranderen desnoods elke 5 minuten. Hetgeen gisteren ook diverse malen gebeurd is.

Zoals een gevleugelde zin van Sander ooit: "het kan nooit aan de organisatie liggen want die IS er niet".

Citaat van: O.B.Bommel op zaterdag 20 augustus 2022, 06:46:35Deel 5

Afgelopen weken weer andere rituelen. De betaling van de elektra rekening en het internet. Dat gaat hier ook nog fysiek. Ook bij de elektra staat het rijen dik. Overigens niet zo'n probleem, de senior citizen's lijn is kort en ik ben boven de 60, de leeftijdsgrens. Ik heb geen officieel pasje maar ze maken nooit een probleem.

Tegenwoordig kan je het water en elektriciteit toch online betalen ze zenden de bills naar uw mail en via de bank kan je betalen. Je moet het wel eerst allemaal officieel aanvragen in het kantoor. Heel gemakkelijk nu ik effen terug in België ben.

Citaat van: tjenn op zaterdag 20 augustus 2022, 17:17:59

Citaat van: O.B.Bommel op zaterdag 20 augustus 2022, 06:46:35Deel 5

Afgelopen weken weer andere rituelen. De betaling van de elektra rekening en het internet. Dat gaat hier ook nog fysiek. Ook bij de elektra staat het rijen dik. Overigens niet zo'n probleem, de senior citizen's lijn is kort en ik ben boven de 60, de leeftijdsgrens. Ik heb geen officieel pasje maar ze maken nooit een probleem.

Tegenwoordig kan je het water en elektriciteit toch online betalen ze zenden de bills naar uw mail en via de bank kan je betalen. Je moet het wel eerst allemaal officieel aanvragen in het kantoor. Heel gemakkelijk nu ik effen terug in België ben.

De aansluitingen staan niet op mijn naam. Ik weet dat het kan. Nu zit er ook een controle van mijn vriendin tussen, dan weet iedereen de hoogte van de rekening. En ik word wat bozig als hij te hoog zou zijn. Tot op heden werkt het zo goed, ik ben tegenwoordig meer buiten dan binnen de Filipijnen, dus ik sta niet altijd in de rij.

Deel 6

Ik zal vast weleens eerder een Filipijns feestje hebben beschreven (die kunnen meestal onder het kopieerapparaat ongeacht de reden van het feest) maar het past een beetje in het verhaal.

Reden is nu een "returning home party for Alex". Alex is het zoontje en dat hij nog nooit in de Filipijnen is geweest ach dat is slechts een detail.

Zelf maakte ik mijn opwachting in Tanjay reeds om 10 uur want door het watergebrek was in Dumaguete blijven sowieso niet aantrekkelijk.
Natuurlijk was ik de eerste, ze waren nog nauwelijks uit bed. Een verzameling zombies die voornamelijk op hun telefoon staan te gluren, dat zie je dan.

De voorbereiding was echter al op gang gekomen. Mildred was bezig met het fruit en de snoep voor de kinderen. De standaard westerse vraag bij het zien van die hoeveelheden is dan "hoeveel gasten komen er, de hele wijk?". Duidelijkheid is er nooit. Met de catering besteld door haar dochter is geloof ik met 50 rekening gehouden, exclusief kinderen.
Voor wat het waard is.

Ook de catering valt al binnen met tafels, stoelen, bekleding, bestek en de voedselbakken. Eten is pas vanmiddag, geplande  aanvang 3 uur maar iedereen weet al dat dat bij lange na niet gehaald wordt en dat weet de visite ook.

Ik heb mij voorbereid op een overnachting hier. Heeft niet mijn voorkeur maar om niet in het donker te moeten rijden ( dat is hier met de brommer een levensgevaarlijke activiteit) zou ik uiterlijk vlak na 5 uur moeten vertrekken en dat wordt tricky met de catering. Niet dat ik veel zal eten maar weggaan voor het feest echt begint is niet uit te leggen.

Naarmate de tijd verstrijkt wordt duidelijk dat ik blijf. Om 3 uur nog geen spoor van enige activiteit. Wel verkleedpartijtjes, de pedicure en de kapster komen langs. Vanaf het moment dat het feestvarken Alex aankomt loopt de hele vrouwelijke meute al kirrend achter de rennende baby van ruim anderhalf jaar aan. Hij zal nu vast wel weten hoe hij heet als een stuk of 20 chicks achter hem aan rennen continu zijn naam scanderend. Maar dat het feest voor hem is komt nog niet over.

Tussen 3 en 4 uur wordt de aankleding van buffet en tafels gedaan. Het is een genot om daarnaar te kijken het zijn ware kunstwerkjes en dat voor een paar uur. Ach arbeid kost weinig hier. Net als dat klaar is volgt een korte hoosbui en moet alles weer weg en opnieuw geïnstalleerd worden.

Om 6 uur druppelen de eerste gasten binnen. Allemaal cousins en uncles. Geen idee hoe het in elkaar steekt. Het ene oor in het andere uit.
Dan komt het eten, ergens rond half 8, duidelijk 3 uur sharp dus. Cordon bleu, varkensribs en beef met een saus. Met rijst natuurlijk.

Met een paar neven heb ik een klik en zo kom ik de avond gemakkelijk door. Alle wereldproblemen weer uit de mottenballen gehaald en opgelost. Natuurlijk inclusief het oude en nieuwe Marcos verhaal, het lokale nooit vergeten in de discussie. En discussiëren kan hier nog, geen woke gedoe.

Zo wist ik wel dat er gedoe was over de zeggenschap en over de grenzen in de Zuid-Chinese zee en dat daar een aantal specifiek benoemde eilandjes liggen. Dat zijn de Spradly Eilanden die (deels of helemaal) geclaimd worden door China, Maleisië, Vietnam EN de Filipijnen. En die zijn economisch en strategisch niet onbelangrijk. De neven wisten mij te vertellen dat zij bij het inkleuren van de landkaart op school ook die eilanden moesten vermelden. Dat geldt blijkbaar ook voor een deel van de noordoostelijke provincie van Maleisië genaamd Sabah die tot begin 20ste eeuw behoorde tot het Sultanaat Sulu. De Sulu's behoren tot de Filipijnen.

In 2013 vielen een aantal moslimextremisten Sabah binnen. En meteen weer verjaagd overigens. Het MILF (de voornaamste terroristenclub) is al jaren actief op West-Mindanao en streven naar een Islamitische staat aldaar en Sabah past dan ook in die plannen.

Normaal kom je niet op zo'n onderwerp maar met de landjepik-oorlog in Oost Europa als een van de onderwerpen komt zoiets op tafel. Ze hebben zelf ook een probleem. Als de Chinese beer zich gaat roeren daar dan heb je de poppen aan het dansen. En ondanks hun trotse grootspraak over "hun" land weten de Filipino's dat ze geen schijn van kans hebben.

Tenslotte is het handig om een beetje dronken te worden want voor slapen in een sleep-in setting is dat een plus, dat slaapt makkelijker. Voor de zekerheid heb ik zelf wat alcohol laten aanrukken, dat zit nooit in het "arrangement".

's-Morgens bij het ontbijt blijkt dat er nog genoeg over is van het feest maar geef mij maar gebakken eieren. Ik maak kennis met de broer van Mildred's overleden man, een soort lookalike weet ik ook ongeveer hoe die eruit zag. Hij woont in Basay, een dorp wat je voorheen bijna alleen via de kustweg kon bereiken maar nu is de doorsteek dwars door het eiland verhard, in mijn reizentijd decennia geleden was die weg nog niet te doen en stond tevens bekend als NPA bolwerk, de rebellen van Sison. Het is de enige hoofdweg die ik nog nooit gereden heb op Negros.

De broer moet ook naar Dumaguete dus rijden we samen. Zij met 2 op een oude Kawasaki en ik erachteraan. Met mijn Yamaha Aurex 155 cc. Maar goed want binnen 3 kilometer valt er al bepakking af waar ze niks van merken. En zo is het weekend ook weer om. Nog steeds zonder regulier water overigens.

Ik moet het nog steeds doen met mijn "budget" van 50 liter per dag. En hier doen ze niks met stikstof en co2. Het is er gewoon niet.
Zondag derhalve Hanna en de helpster getrakteerd op een pizza en het zwembad bij Bambulo. Daar hadden ze geen budget van water ik denk dat ze wel 20 minuten gedoucht hebben. Zouden vrouwen een hoger waterbudget nodig hebben?

Filippijnse feetjes ze komen voor het eten en gaan met eten.

m.vr.gr.

Johan

De claim over Sabah is door president Marcos Sr in 1977 opgegeven.

https://heinonline.org/HOL/LandingPage?handle=hein.journals/philplj57&div=8&id=&page=

At the ASEAN Summit on 4 August 1977, Philippine President Ferdinand Marcos announced that the Philippines would take "definite steps to eliminate one of the burdens of Association of Southeast Asian Nations (ASEAN) — the claim of the Philippine Republic to Sabah".

https://en.wikipedia.org/wiki/North_Borneo_dispute

https://www.facebook.com/EverydayHistoryPH/posts/august4-on-this-day-in-1977-philippine-president-ferdinand-marcos-pledged-to-dro/2085193788421040/

Citaat van: folkertjong op dinsdag 23 augustus 2022, 02:24:30De claim over Sabah is door president Marcos Sr in 1977 opgegeven.

https://heinonline.org/HOL/LandingPage?handle=hein.journals/philplj57&div=8&id=&page=

At the ASEAN Summit on 4 August 1977, Philippine President Ferdinand Marcos announced that the Philippines would take "definite steps to eliminate one of the burdens of Association of Southeast Asian Nations (ASEAN) — the claim of the Philippine Republic to Sabah".

https://en.wikipedia.org/wiki/North_Borneo_dispute

https://www.facebook.com/EverydayHistoryPH/posts/august4-on-this-day-in-1977-philippine-president-ferdinand-marcos-pledged-to-dro/2085193788421040/

Klopt allemaal. Ik moest het naderhand ook uitzoeken want omdat ik dat nog niet allemaal wist moest ik het doen met de inbreng van de Filipino's in deze discussie. En na het feestje zijn die weg en moet ik het zelf nakijken. Wel interessant overigens.

De feiten die ik las waren anders dan de gekleurde meningen van de Filipino's zoals je dat altijd ziet in dit soort situaties. Het ging er voornamelijk over dat ik aan het uitleggen was hoe zo'n oorlog in Europa ontstaat en dan werkt een voorbeeld uit de eigen buurt beter voor het begrip al is dat nooit helemaal hetzelfde. Macht en economie.

Filipino's weten niet al te veel over hun geschiedenis. Dat ligt niet aan hen maar ze hebben nu eenmaal weinig eigen geschiedenis. In hun beleving begon het bij Rizal, punt. Maar nationaliteitsgevoel wordt wel uitgemolken. Mocht wel een onsje minder zijn zoals bij ons een "onsje" meer.

Vooral het teruggaan in de geschiedenis vind ik dan weer een issue. Hoever moet je gaan voor de rechtvaardiging? Ik zei in de discussie als je 300 jaar teruggaat hebben de Spanjaarden hier nog een claim liggen en Nederland in Indonesie. Niet dat ik vind dat je zover terug moet maar er is geen standaard mogelijk dus blijft het vechten.

Overigens kom ik er steeds meer achter dat ook in Europa en ook in Nederland de geschiedenis nauwelijks bekend is. Het is bedroevend maar wellicht ook gekleurd omdat ik het zelf wel bestudeerd heb.

Geschiedenislessen hebben ze amper vandaar dat de jeugd niets weet over martial law enz.

https://www.rappler.com/moveph/243058-opinion-slow-death-philippine-history-high-school/

Spanje verkocht de Filipijnen aan Amerika en na de oorlog koos de Filijnen ervoor om zich af te zonderen van Amerika. Ze hadden net als Hawaii en Guam deel kunnen zijn van de USA. En nu willen alle Filipijnen werken en emigreren naar de Usa. :daag:

Representatives of Spain and the United States signed a peace treaty in Paris on December 10, 1898, which established the independence of Cuba, ceded Puerto Rico and Guam to the United States, and allowed the victorious power to purchase the Philippines Islands from Spain for $20 million.

https://www.google.com/search?client=firefox-b-d&q=spain+did+sell+philippines+to+usa

The treaty provided for the recognition of the independence of the Republic of the Philippines and the relinquishment of American sovereignty over the Philippine Islands.

https://en.wikipedia.org/wiki/History_of_the_Philippines_(1898%E2%80%931946)

Het zijn niet alleen de geschiedenislessen.
Na 2 jaar eindelijk gisteren weer naar school face to face en vandaag de halve Filipijnen weer thuis ivm een tropische depressie.
Hier alle scholen dicht en alleen wat regen.

Report van the world bank over scholing.

WB: 9 out of 10 PH kids age 10 can't read

MANILA, Philippines — Forced by the pandemic to stay home, schoolchildren in the Philippines struggled with studying remotely, pushing learning poverty in the country to a new high of 90 percent this year, a new World Bank (WB) report showed.

The bank defines learning poverty as being unable to read and understand a simple text by age 10.

Read more: https://newsinfo.inquirer.net/1517494/wb-9-out-of-10-ph-kids-age-10-cant-read#ixzz7cktUUqod

Deel 7

Twee emmertjes water halen twee emmertjes pompen was een kinderversje wat ik leerde van mijn opa. Nu breng ik het in praktijk. Ik zou er een lief ding voor over hebben om met grootouders te praten nu je zelf zover bent. Helaas zijn die dan allemaal reeds lang overleden.

Na uiteindelijk 6 dagen was het water terug. Het was wel afzien, meer omdat je geen idee hebt hoelang dat duurt.  Weer over naar de orde van de dag. Ik heb er geen huiduitslag of schurft aan over gehouden zoals ik lees over Ter Apel. Het was alleen heel lastig, niet mensonterend.
Toch heb ik het wel naar mijn zin al is 2 maanden in deze setting wel genoeg. Dan heb ik wel genoeg van dat primitieve gedoe. Opa wordt ouder. Vroeger ging me dat veel beter af.

Dus heb ik maar alvast een reisje naar Kreta geboekt voor oktober. Chania in het westen. Vroeger pas een keer geweest, het oosten en midden kan ik nu wel dromen. Al gaat boeken als je zelf in het buitenland zit toch met horten en stoten, men vertrouwt het IP adres zeker niet.

Een 3-kamer appartement voor 2, ik ga met een ex-collega. We doen dat wel meer. Je deelt wat kosten en je zit in de avond niet alleen aan tafel. Al zie je andere gasten wel eens denken wat 2 kerels nou moeten, en of die ook van een bepaalde letter zijn. Tegenwoordig is het al bijzonder als je hetero bent.

In de Filipijnen komen ze in de regel nog niet verder dan homo en lesbisch. Ze gaan daar ondanks een toch nogal conservatief Katholiek geloof zeer ontspannen mee om. Men doet gewoon mee.
Geen demonstraties, regenboogvlaggen of Gayprides.

Een lesbische heet een Tomboy en een homo is een Bayot. Ombouwen van man naar vrouw of andersom komt hier minder voor, dat is meer Thais. Zo is een van de een van de neven van de kinderen van Mildred een nicht en niet zo'n klein beetje ook.

Je kunt nog met enige moeite zien aan de buitenkant dat het een jongetje zou moeten zijn maar hij/zij acteert vrouwelijker dan een vrouw. Volgens zeggen zit het piemeltje er nog aan (ik heb het ook maar niet gevraagd zo direct is men hier niet) maar dat zal vast een kleine maat zijn. Een kunst-BH is een standaard attribuut. Maar hij/zij draait gewoon mee al heeft het een grotere klerenkast dan de anderen, het blijft maar verkleden.

Als dank voor de dagelijkse water inspanningen voor mij breng ik Roger en Norie een paar kilo Lechon Baboy, varkensvlees van het spit. Verkopen ze langs de weg. Roger en Norie leven tamelijk primitief in die zin dat je die nooit in een restaurant zult aantreffen. Is voor hen te duur en je ziet de ongemakkelijkheid er vanaf. Dit is dan de beste manier om wat terug te doen. Daar eten ze 3 dagen van en restaurants hier zijn ook niet meer zo goedkoop als voorheen. Voor de kinderen haal ik wat Lechon Manok, kip van het spit. Bij een vestiging (loket) van Chooks-to-go eveneens langs de weg.

Roger en Norie zijn uiterst betrouwbaar. Normaalgesproken is het zeer onverstandig om geld uit te lenen want het komt nooit meer terug. Men leeft bij de dag en als er geen geld is probeer je dat gewoon een ander te laten betalen. Je noemt het geen aftroggelen maar lenen dat klink beleefder. Want je ziet het nooit meer terug. Norie en Roger zijn harde werkers en kopen en verkopen fruit. Als je fruit inkoopt moet je voorinvesteren en daarin zijn Norie en Roger niet zo goed. Dan komt Norie weer naar mij en moet ik voor bank spelen (ze hebben trouwens niet eens een bankrekening). Ze spreekt de datum af dat het terugkomt en in de regel komt ze de afspraak stipt na. Haalt ze de datum niet dan komt ze uitleggen wat er tegen zat. Dat doen we zo al 20 jaar. Elke peso afbetaald. Ik zei weleens kan je zelf niet eens een buffer opbouwen? Dan kijkt ze je aan en zegt: "maar jij bent er toch?" Met een gezicht alsof ze wil zeggen wat een stomme vraag. Dan ben je weer uitgeluld.

 :thumb: prachtig gewoon.  :laugh:

ik geniet van je vertelsels - je kan zowaar een boek schrijven...

koy

 :lachen: heel herkenbaar,
ga zo verder, ik geniet ervan jouw schrijven te lezen. :thumb:

Citaat van: koy op vrijdag 26 augustus 2022, 19:59:16ik geniet van je vertelsels - je kan zowaar een boek schrijven...

koy

Heb ik eigenlijk ook gedaan. Twee. 160 pagina's elk ongeveer. Dagboekbundels van dezelfde ervaringen hier zo'n 15 jaar geleden. En van mijn reistrips met mijn zwager hier. Alleen nooit als boek uitgebracht. Tegenwoordig schrijft iedereen een boek lijkt het wel. Is ook makkelijker onder de 1000 euro kan je een fysiek boek uitbrengen.

Ik lees het nog wel eens terug maar veel is achterhaald, ook hier verandert nogal wat.

Ik zei weleens kan je zelf niet eens een buffer opbouwen?

hoeveel huizen zie je waar ze twee LPG flessen hebben vinden ze ook maar onzin want die ene fles staat er zo maar te staan.

tipiesch Filippijns.

m.vr.gr.

Johan

Citaat van: O.B.Bommel op zaterdag 27 augustus 2022, 02:01:56

Citaat van: koy op vrijdag 26 augustus 2022, 19:59:16ik geniet van je vertelsels - je kan zowaar een boek schrijven...

koy

Heb ik eigenlijk ook gedaan. Twee. 160 pagina's elk ongeveer. Dagboekbundels van dezelfde ervaringen hier zo'n 15 jaar geleden. En van mijn reistrips met mijn zwager hier. Alleen nooit als boek uitgebracht. Tegenwoordig schrijft iedereen een boek lijkt het wel. Is ook makkelijker onder de 1000 euro kan je een fysiek boek uitbrengen.

Ik lees het nog wel eens terug maar veel is achterhaald, ook hier verandert nogal wat.

waw toch wel interessant - je zou ze kunnen updaten en dat op pdf zetten en "pay for download" publiceren.

ik ben alvast een geïnteresseerde koper

koy

Er is al jaren geleden een uitgebreid verslag gemaakt door Forum lid COBRA.....ik heb het helemaal doorgelezen en zit vol nuttige informatie.
Ik weet zo niet meer waar het te vinden is.


Mvg

Pinkpanther   :hoedjeaf:  :hoedjeaf:  :hoedjeaf:

Meer info en verhalen van Cobra vind je hier

 http://www.holland-philippines.com/

 O0

Deel 8

In de nacht regent het inmiddels veel. In Nederlandse termen is het 3x in de week code oranje-rood. Korte doch zeer hevige stortbuien die de onverharde wegen in modderpoelen veranderen en er soms een klein riviertje bijmaken. De 2 mogelijke wegen naar mijn huis zijn de laatste 300 meter onverhard. Op een enkele plaats is het dan rond de 25 cm diep. Gelukkig weet ik waar ik doorheen kan, ik ken de gaten precies.
Mijn brommer heb ik dan net in de hand, met een grotere was ik allang omgegaan. Modder is glibberig.

Het zijn dingen die hier allemaal anders gaan.
Als je het leven hier leeft is de volgende dag geen issue, die komt gewoon. Geen plannen tot 2030 of verder, waarom?

Soms is het ook wel een zegen om niet ver vooruit te denken in deze tijd. Zeker niet meer met die idioterie in Nederland die niet veel goeds voorspelt.
De gewone man in Nederland zal er toch wel moeite mee krijgen om ongemakken zoals die in de derde wereld gewoon zijn zich weer aan te wennen. Het is allemaal niet vanzelfsprekend meer.
Zoals ik van de week in een column de stelling las "Als je de derde wereld binnenhaalt krijg je de derde wereld".

Als hier het gas op is gaan ze verder op hout. Geen elektra betaald? Dan even zonder of je tapt een beetje van de buren af. Met verlengsnoer. Verwarming hoeft niet, het is altijd warm. Airco is luxe. Boodschappen om in leven te blijven hoef je maar naar de straathoek bij een sari store bij gebrek aan geld voor benzine. Veel mensen zien nooit een echte supermarkt van binnen. Geen geld voor eten dan loop je in de omgeving om een bakkie rijst bij bekenden te scoren, het originele sociale systeem. Geen kadootjes van de staat. En bij je eigen sociale klasse, bij de rijken hoeven ze niet aan te kloppen die houden de deur stijf dicht. De middenklasse is er nauwelijks, die verarmt inmiddels ook. Het grootste deel van die middenklasse heeft veelal familie in het buitenland. Die redden het nog wel.

Binnenkort is het weer gedaan hier, dan weer terug naar Europa. Maandag alweer naar Manila. Een paar dagen later naar Amsterdam. Ook weer even prettig al mis ik dan Mildred weer, het blijft voorlopig schipperen.

Hopelijk ben ik rond de Kerst weer terug en hoop met minder restricties hier. One Health Pass en mondkapjes. Het voelt uiterst oncomfortabel met die mondkapjes, voor mij een symbool van repressie want het voegt geen bal toe. Een mini boerka. Ik ben mijn hele leven gewend geweest mijn eigen keuzes te maken en wil niet betutteld worden. Voor de eerste paar maanden in corona tijd snapte ik het nog maar nu? Dit voelt helemaal verkeerd. Ik zie geen gezichten meer alleen zombies en iedereen moet mee in die onzin. Ik wil zelf uitmaken of ik risico op corona loop. Net zoals ik zelf wil bepalen wat ik lees. In mijn prille jeugd heb ik zo genoten van de Winnetou verhalen van Karl May, wordt gecancelled. En ik wil zelf bepalen wat ik eet. Niet dat ik een liefhebber van Hamburger fastfood maar dat ze in Haarlem daar over niet al te lange tijd een reclameverbod gaan instellen is het begin van het einde van je vrije voedselkeuze.

Ik ben volgens mij al weer weken blootgesteld aan de mogelijkheid van corona. De kleinzoon van Mildred had klachten die wel erg leken op corona maar hij is er niet op getest. En als je het niet weet is het er niet, Filipijnse logica. Maar WEL mondkapjes.
We zijn geen van allen bang geweest, ik ben gevaccineerd, geboosterd EN ik heb al een keer corona gehad, het is wachten op de volgende keer zoals in mijn omgeving al meer voorkomt.

Ik werd pas een week geleden geconfronteerd met de lage koers van de euro hier. Ik betaalde met geld van de BPI bank wat ik nog had staan en de supermarkt betaal ik met creditcard dus had ik nog niet gewisseld. En dus niet precies de koers in de gaten gehouden. Wel even schrikken met een koers van 48. Pas geleden nog 56. Bijna 15% lager, dat merk je ongetwijfeld. En dat ligt aan ons, niet aan de Filipijnen. De koers van de dollar is namelijk wel stabiel. De andere belangrijke valuta hier.

Nou kunnen de Europeanen tot op heden wel een stootje hebben ten opzichte van de Amerikanen want die Amerikanen die hier wonen hebben in de regel een lager pensioen. En je leeft in peso's hier. Ik reken nog steeds om naar een koers in 50. Dat doe ik al jaren, zit je aan de veilige kant denk je dan, nou mooi dat die nog lager kan.

Als je met kerst terug gaat dan betaal je de hoofdprijs voor je ticket,  gisteren gekeken 20 dec. tot begin januari   1300 euro   Korean Air  ..

Oops ja die Euro gaat wel heel hard omlaag, ik ben nog gewend aan 56    2 maanden geleden.
De Euro is de grootste flop in de geschiedenis van Nederland, nooit aan moeten beginnen.

Pinkpanther   :hoedjeaf:  :hoedjeaf:  :hoedjeaf:

Nou bij mijn weten is de Euro niet onder de 55 geweest dus bij de monychanger zal je wel iets van 53 hebben gekregen. Ze hebben je wel goed genaaid denk ik zo.

Citaat van: O.B.Bommel op vrijdag  9 september 2022, 07:40:24Ik werd pas een week geleden geconfronteerd met de lage koers van de euro hier. Ik betaalde met geld van de BPI bank wat ik nog had staan en de supermarkt betaal ik met creditcard dus had ik nog niet gewisseld. En dus niet precies de koers in de gaten gehouden. Wel even schrikken met een koers van 48. Pas geleden nog 56. Bijna 15% lager, dat merk je ongetwijfeld. En dat ligt aan ons, niet aan de Filipijnen. De koers van de dollar is namelijk wel stabiel. De andere belangrijke valuta hier.

Ik begrijp niet waar je die 48 PHP vandaan haalt.
Ik betaal meestal met een credit card en 2 dagen geleden was de wisselkoers nog 55+ PHP op mijn BE-bank

Officiele wisselkoers:
https://www.bsp.gov.ph/sitepages/statistics/exchangerate.aspx.
https://www.bsp.gov.ph/statistics/external/dailycrossrates.xlsx

Jullie hebben gelijk, ik ben genaaid. Net nagekeken op Oanda. En ik wissel nooit op straat altijd bij hetzelfde kantoortje in Robinsons en al jaren hebben ze een goede koers. Let je verdomme weer EVEN niet goed op en dan hebben ze je weer te pakken.

Gelukkig wisselde ik maar 150 euro. Dus viel het nog mee. Je bent hier wel gewend genaaid te worden. En dubbel genaaid houdt beter zeggen ze.

Ja bij dat kantoortje ben ik ook 2x geweest.....  niets gewisseld koers 2 maanden geleden ook al 10% lager als bij een ander , ik kijk altijd bij 2 kantoortjes ter kontrole. en ik kijk ook nog even op mijn App.

Pinkpanther     :hoedjeaf:  :hoedjeaf:  :hoedjeaf:

Citaat van: O.B.Bommel op vrijdag 26 augustus 2022, 05:02:10Dus heb ik maar alvast een reisje naar Kreta geboekt voor oktober. Chania in het westen. Vroeger pas een keer geweest, het oosten en midden kan ik nu wel dromen. Al gaat boeken als je zelf in het buitenland zit toch met horten en stoten, men vertrouwt het IP adres zeker niet.

Een 3-kamer appartement voor 2, ik ga met een ex-collega. We doen dat wel meer. Je deelt wat kosten

ja leuk ,we zijn daar vorig jaar geweest.er was toen een busdag reisje naar dat eiland met die blauwe daken ,dacht santorinie ofzo iets .was ook leuk ,maar wel druk.

koers vandaag 1€ = 57.04 php

Het is allemaal wel mooi een koers van rond de 55 maar wat heb je eraan als alles in PHP duurder wordt.
Want ook de Filippijnen hebben een inflatie en dan bljft het bedrag in EURO's hetzelfde.
Dat is dan nog een geluk t.o.v. Nederland want daar wordt alles in EURO's duurder.
Ik las een zakje friet 7 EURO, blijf ik toch lekker in de Filippijnen.

Johan

Citaat van: Bjorna145 op zaterdag 10 september 2022, 00:30:35Het is allemaal wel mooi een koers van rond de 55 maar wat heb je eraan als alles in PHP duurder wordt.
Want ook de Filippijnen hebben een inflatie en dan bljft het bedrag in EURO's hetzelfde.
Dat is dan nog een geluk t.o.v. Nederland want daar wordt alles in EURO's duurder.
Ik las een zakje friet 7 EURO, blijf ik toch lekker in de Filippijnen.

Johan

Ik ken een paar ex-collega's die nu een jaar of 12 met pensioen zijn gegaan die nu zo langzamerhand ook de broekriem moeten aanhalen. Al die tijd geen indexering.

Een daarvan zit in Brazilie, vergelijkbare zaken als PH. Heeft inmiddels geen budget meer om naar NL te komen. Nou fluctueert de real wat sterker dan de peso.

Dat van die zak friet van 7 euro is een goeie. Economie van de koude grond. Nu kost zo'n zak geloof ik 2,50 euro. Er wordt nu net gedaan of de gasprijs alleen de kostprijs bepaalt, ik zou liever de achterliggende berekening eerst willen zien i.p.v. het klakkeloos publiceren wat iemand maar roept. De horeca zal straks weer de prijs van een fles bier willen verdubbelen omdat de koelkast teveel stroom verbruikt. Lulverhalen genoeg.

Maar als mensen bereid zijn (of het KUNNEN betalen) om daarin mee te gaan...... dan wordt een terrasbezoek een elitaire bezigheid.
Een sixpack dubbel bij de Lidl kost minder dan 6 euro, een dubbel op een terras ruim 5 euro. Bij 6 consumpties een verschil van meer dan 24 euro en dat moet dan over de 45 euro worden? Dan zien ze mij echt niet meer op een terras.

Een zak friet van een kilo zag ik laatst bij de lidl voor ik geloof ruim een euro (ik eet zelden friet momenteel) nou zeg 1,50. En dan 7 euro voor een minifrietje dat je in je holle kies douwt. De Oekraine zal wel de hele wereldproductie van aardappelen hebben.

Nee dan in de Filipijnen waar je een opslag van 20 of 30 peso betaalt boven de supermarktprijs van een fles bier. Lage loonkosten en lage huur maar dat is het niet alleen.

Qua koopkracht loop je in PH een extra risico (naar boven en naar beneden) als je leeft in peso en inkomen in euro hebt.

Maar in PH heb je veel variabele kosten en in NL veel vaste dus bezuinigen gaat in PH veel makkelijker.

Deel 9

Oeps, foutje gemaakt, weer even niet opgelet. Er was niets met de koers maar met het wisselkantoortje. Gebruik ik al jaren zonder problemen en dan let je even niet op en pats, ben je weer belazerd. Mijn eigen schuld ze zei zelfs de koers en hij stond op het bord.
Gelukkig was het niet al te veel. De laatste dagen vliegen de peso's eruit. Dat komt dan weer op het laatste moment. Zoals gebruikelijk, je wilt niet zonder contant zitten (want je kunt hier niet overal pinnen zoals in Europa ) en ook niet met een berg cash het vliegtuig in. Dus gaat het in beetjes.

Ze hebben inmiddels weer een nieuw biljet van 1000 peso. Ik had er al over gelezen en dat is in zoverre belangrijk dat je nooit weet hoelang de oude biljetten nog geldig zijn. De vorige keer was dat betrekkelijk kort.
Verschil met nu is dat de biljetten er nagenoeg hetzelfde uitzien. Op het eerste gezicht, het getal 1000 is kleiner. Het verschil is het gebruikte materiaal, het is plastic-achtig, die de nieuwe Britse Pond biljetten kennen weten wat ik bedoel. Alleen niet zo extreem, vandaar dat je het niet meteen ziet. Het is meer slijtvast maar je kunt het slecht vouwen en dat doen ze hier graag. Vouwen ze toch dan schijnen sommige winkels het niet te accepteren las ik. Ik heb het nog niet meegemaakt moet ik zeggen. Ook geen gevouwen biljetten gezien.
De laatste week geef ik dan het "oude geld" uit, voor de zekerheid. Ik wist in februari 2020 ook niet dat het ruim 2 jaar zou duren voordat ik hier weer was.

Vrijdagmiddag de elektrarekening van Noreco binnen gekregen. Kon ik dan nog net gaan betalen anders moet Mildred het eind volgende week doen en doet ze dat niet in 7 werkdagen dan gooien ze er gewoon 10% boete op. Maar wel rijen dik de klanten laten wachten OM te betalen. ZIJ zouden boete moeten betalen ook als ze weer eens de stroom eraf gooien maar zo werkt het hier niet.

De rekening is zoals verwacht hoog. Door het Kwh gebruik, NIET door de gasprijs. De Kwh prijs was vorige maand 11,9 peso per kwh, augustus 12,2. Ongeveer dan, de rekening is zo'n 30 cm lang van alle netkosten die erop staan. In die zin net als Nederland alleen wat erger.

Normaal gebruik hier over 2 huizen is rond de 4000 peso zeg 80 euro. Inmiddels loopt het tegen de 5000 peso dus moeten ze een beetje gaan uitkijken, ik ben wel een beetje Sinterklaas maar ik wil ook niet de zwarte Piet krijgen.

Deze maand was de rekening 7500 peso, door mijn airco. Maar ik betaal de rekening dus ik mag dat.....
Oude huis 1900, nieuwe deel 5600. We gaan kijken hoe het zich ontwikkelt de komende maanden.

Internet betaald, pasalubong (souveniertjes voor thuis), bijna klaar dus. Laatste bezoek weer aan mijn "privezwembad" bij Bambulo en we zijn er klaar voor. Dan even de tyfoons gespot. Er is er wel een die heet Inday maar die zit oost van Taiwan. Dus een cancelling van de vlucht door een tyfoon zal er niet zijn.

De madam wil nog even een ander haarkleurtje (al grijs als een duif dus even verf gekocht bij Watsons) en even naar de ukay-ukay. De tweedehands kledinghandel, een soort kringloopwinkels. Ze koopt haar kleren vaak daar, goedkoper en net zo goed zegt ze. Voor 300 peso (kleine 6 euro) een avondjurk van Calvin Klein (als het merkje er niet illigaal is ingenaaid) is niet te duur. Een soort legging voor 2,50 euro en ze kan weer even vooruit.

Nog even terug op de gewoonte hoe men hier betaalt. Zoals gezegd gaat hier vrijwel alles nog contant (behalve in de malls en grote supermarkten). Dan zie je b.v. dat ze een auto cash moeten betalen (of 6% opslagkosten moeten betalen met een creditcard wat niet mag maar dat doen ze gewoon) en dan halen ze een rugzak papiergeld van de bank want biljetten groter dan 1000 zijn er niet.

Maar ook hier is er digitale vooruitgang, men heeft nu G-cash. Dat schijnt als volgt te werken:
Je gaat naar een kantoortje van b.v. Cebuana of M' Huiller en je registreert er je telefoonnummer. Dat is dan zoiets als je bankrekeningnummer. Je stort daar geld op en dan kan je ermee betalen. Voordeel is dat je niet meer met veel geld over straat loopt en wat voor velen inmiddels belangrijker is, je kunt online betalen bij internetshopping. Dat neemt ook hier een vlucht.
Mildred heeft daarnaast nog iets anders, Cebuana Express, schijnt ongeveer hetzelfde te werken. Het is allemaal niet helemaal gratis, er zit wel een paar peso commissie tussen.

Ik heb een bankrekening bij de Metrobank en ik betaal alles met internetbankieren, misschien ook een idee voor jou een bankrekening openen.
Ik heb laats wel een bericht van mij Rabobank gehad dat mijn contract op wordt gezegd daar ik een adres in het buitenland heb en de de Filippijnen een gevarenland is.
Rabobank gaat zich uitsluitend op Nederland richten.
Dus ik ben nu al mijn uitkeringen naar mijn Filippijnse rekening aan het overzetten.
Misschien koerstechniesch niet zo goed maar kom ik te overlijden is het voor mijn vrouw niet zo'n rompslomp.

Johan

GCASH, PAYMAYA en andere "mobile wallets" bieden ook de mogelijkheid om nutsvoorziening te betalen. Je hoeft geen minimum bedrag aan te houden. Er is geen kantoor, het is allemaal online via de app. er is wel een "fee", 5, 10 of 15 PHP per betaling. Het mobile nummer is uw rekening nummer. Je kan het laden via Worldremit en ander "remittance" diensten.
Met een PH SIM zou dat ook moeten werken in Europa.
Weet niet of de nuts-bedrijven in Negros deze betalingswijze ondersteunen.

Noreco 2 wel, Noreco 1 blijkbaar nog niet.

Deel 10

Manila, de laatste bestemming terug naar Helmond.  2 nachten, Mildred is mee en mag van Wyne en mij de dagindeling bepalen.

Ze kiest voor de toeristische optie, eigenlijk heeft ze in haar hele leven nog niks toeristisch gezien in Manila. Niet dat er dat veel zijn maar toch wel genoeg.

Eerst naar Rizal Park. Het beeld van de nationale held Jose Rizal als vader des vaderlands. Wordt net als de tower in Londen bewaakt door 2 stoïcijnse militairen. Verschil is dat deze in de volle bloedhete zon staan. Hoe lang weet ik niet ik heb er niet op gewacht. Voor mij niets nieuws. Wel nieuw voor mij is de plaats van de executie waar ze de executie in beelden hebben vereeuwigd. Dat is even ernaast.

Daarna het nationaal museum met relatief veel portret schilderijen. Natuurlijk veel Spaanse namen omdat in die tijd de Spanjaarden de dienst uitmaakten en het geld hadden. Wat opvalt: nauwelijks landschappen. Een beetje harvesting in het rijstveld zonder het rijstveld.
Vervolgens het National Museum of History. In onze ogen stelt dat weinig voor. Men kent de oudheid en dan tot de komst van de Spanjaarden helemaal niks. En daarna ook niet veel. Grote attractie daar is de mummie van een krokodil genaamd Lolong. De grootste ooit gevangen in 2011 en overleden in 2014. 6 meter en nog wat.

Inmiddels is het te laat voor Intramuros Fort Bonifatio. Daar zat Rizal gevangen voor zijn executie  in 1896. Ik ben er al een paar keer geweest, het is een bezoek nauwelijks waard.

Tenslotte wilde ze naar Venice Grand Canal. Pas nieuw. Een kopie van Venetie? Gezien op een foto van een vriendin. Dat is in Taguig, een van de 16 gemeenten/steden van Metro Manila.

Ik was ook wel benieuwd maar het stelde uiteindelijk niet veel voor. Het is gewoon een grote  Mall (winkelcentrum) wat als thema Venetie heeft. Dus in het midden een riviertje van 150 meter (plus kopie rialto bridge) met gondels waar je een 10 minuten in kunt en een pleintje design San Marco plein met duiven voeren. Nu geen duiven (geen weekend?)

Maar Wyne en vrouw en Mildred vinden het fantastisch en genieten van de gondeltocht van 400 peso pp. Stuk minder als in Venetie zelf, voor hun een hoge prijs en voor mij of ze even in de botsauto 's op de kermis zijn.
Overigens Wyne is niet onbemiddeld en bij eten krijg ik het bijna niet voor elkaar om eens de rekening te betalen maar uitgaven aan dit soort dingen is niet zijn stijl. Geen standaard Filipino als gepensioneerd kolonel.

Daarna weer terug naar onze studio in Pasay tegenover de airport Terminal 3. Het is klaar.

Nog even over Manila. Metro Manila is opgebouwd zoals Eindhoven, steden die aan elkaar zijn gegroeid tot wat ze nu zijn maar dan in de vergrotende trap. Metro Manila heeft nu 13 miljoen geregistreerde inwoners op een oppervlakte van 636 km2. Vergelijk Amsterdam 0,9 miljoen op 220 km2. Dus kunnen er daar nog steeds bij maar let niet op de leefomstandigheden, dan is het in mijn ogen niet leefbaar meer.

Het oorspronkelijke Manila zit al over de miljoen met deeldistricten als Ermita en Malate. Makati is relatief het rijkste. Pasay en Paranaque vlak bij de AirPort aan de oostkant Quezon City (grootste), Pasig en Taguig. Ik ben zeker niet volledig maar dan heb je de belangrijkste toch wel genoemd. In Quezon City ben ik nooit verder geweest dan Cubao, familiebezoek en de SM Megamall.

Mildred weer op de plane terug naar Dumaguete gezet, ik volg westwaarts over een paar uur......

Citaat van: Bjorna145 op maandag 12 september 2022, 00:40:38Ik heb een bankrekening bij de Metrobank en ik betaal alles met internetbankieren, misschien ook een idee voor jou een bankrekening openen.
Ik heb laats wel een bericht van mij Rabobank gehad dat mijn contract op wordt gezegd daar ik een adres in het buitenland heb en de de Filippijnen een gevarenland is.
Rabobank gaat zich uitsluitend op Nederland richten.
Dus ik ben nu al mijn uitkeringen naar mijn Filippijnse rekening aan het overzetten.
Misschien koerstechniesch niet zo goed maar kom ik te overlijden is het voor mijn vrouw niet zo'n rompslomp.

Johan

Heb een rekening bij BPI voor mijn SSS. Was destijds al een heel gedoe om die te krijgen met BIR nummer erbij.
Maar al 3x online eruit gegooid ik word er zo moedeloos van. Organiseer dat maar eens vanuit NL als digibeet.
Heb verder niet zoveel behoefte iets aan de status quo te doen, ik ga toch niet emigreren.

Het is momenteel ook niet leuk zoals die banken omgaan met Nederlanders die in het buitenland zitten. Tenminste de gewone particulieren met een pensioen.

Ik verdenk ze er sterk van dat dit een mooie gelegenheid is om klanten waar ze weinig aan verdienen eruit te gooien. Met een drogreden.

De zin moet volgens mij zijn dat de Rabobank zich voornamelijk richt op de klanten waar ze veel aan verdienen.
Maar dan zal ik wel een wappie zijn.....

Citaat van: O.B.Bommel op woensdag 14 september 2022, 09:49:43Het is momenteel ook niet leuk zoals die banken omgaan met Nederlanders die in het buitenland zitten. Tenminste de gewone particulieren met een pensioen.

Ik denk dat de meeste Nederlanders welke in het buitenland zitten meer Nederlands zijn dan vele Nederlanders welke in Nederland rondlopen?

 :ikkeniebegrijp:  :floet:  :evil:

Manila vind ik niet slecht........stukken beter als Cebu.
Eten Westerse stijl volop verkrijgbaar, en veel te zien.
nadeel traffic traffic, maar dat is in Cebu net zo erg nu.
Hotels wel redelijk duur   :crazy:  :crazy:  :crazy:


Pinkpanther   :hoedjeaf:  :hoedjeaf:  :hoedjeaf:

Ik heb al jaren Metrobank daar gaan ze nog gemoedelijk met mensen om van de BPI heb ik ook al dingen gehoord dat die puur zakelijk zijn en niet zoveel meedenken als de Metrobenk.
Klein voorbeeldje de meatshop waar ik altijd kom in Bais zat bij de BPI.
Daar moest ze zelf altijd de dagopbrengst zelf tellen en dan werd hetnog een keer door hun geteld en dan pas bijgeschreven een heel gedoe wat veel tijd koste.
De Metrobank heeft in principe dezelfde regel maar daar heeft ze overeen kunnen komen dat ze die zak met geld op de toonbank gooit en de metrobank het telt en ze een telefoontje geeft van hoeveel het is.
Die begrijpen dat tijd geld is voor haar.
Als ik problemen heb met mijn internet bankkieren dat ik het snap dan lost een medewerker dat of hij of zij zegt kom achter de terminal zitten dan leg ik het uit.
Die bank snapt dat een kleinere bank op b.v. internet bankieren meer service kan geven dan een grote bank dus geven hun ook dezelfde service als een kleine bank anders raak je klanten kwijt.
Ik heb ook een tijdje bij de BPI gezeten het is mijn bank niet.

m.vr.gr.

Johan


 

Krijgen we nu ook een verhaaltje "Bommel terug in Nederland"


Johan

Citaat van: Bjorna145 op donderdag 15 september 2022, 02:05:37Krijgen we nu ook een verhaaltje "Bommel terug in Nederland"

Dan voor de "achterblijvers" in PH, zoiets? Met een Filipijnse bril naar NL kijken. Ik betwijfel of er behoefte aan is maar dat hoor ik dan wel. Niet in de frequentie van deze afleveringen want in NL heb ik toch een ander "leven" in soort activiteiten en de tijdsduur ervan.

Het is wel moeilijker om het lichtvoetiger te houden want het wordt snel politiek en men is tegenwoordig wel erg snel "beledigd" en op de teentjes getrapt.

De aankomst op Schiphol afgelopen donderdag was ronduit horrible. Als dit de stand van Nederland is momenteel staat ons nog heel wat ellende te wachten in de nabije toekomst. In Manila is het beter geregeld.

Om te beginnen werden we halverwege de wandeling van de gate naar de paspoortcontrole al tegengehouden want anders werd het "te druk" bij de paspoortcontrole. Een deel van de Europeese paspoorten ging iets sneller door de electronische pascontrole maar er stond een lange rij bij de rest.

Vervolgens werd wel aangegeven dat de bagage op band 18 zou verschijnen maar toen ik binnenkwam bij de bagagebanden sloeg de schrik je om het hart. Honderden koffers zowel in omheinde clusters maar ook gewoon losstaand zonder iemand erbij, daar zouden bomalarmen van moeten komen. Hoezo beveiligingsprobleem.

Dan 4 vluchten op een band dat maakt het ook niet overzichtelijk. En plotseling was het stil. Geen koffers. Vervolgens sta ik daar met een man of 10 aan de band waarbij ik dacht dit is niet helemaal goed.

Komt er een vent van Swissport aanlopen (die zijn denk ik extern ingehuurd voor de afhandeling) en zegt doodleuk dat de koffers op band 17 gaan komen. En dat terwijl op de schermen nog steeds 18 staat vermeld. Na 10 minuten inderdaad mijn koffer ...... op band 17........pfff

Dan naar de treinen. Meer dan de helft van de treinkaartjesmachine is defect, bij de rest staat een wachtrij. Gelukkig heb ik een OV chipkaart dus wordt me die ellende bespaard.

Spoor 3 moet ik naar toe. Zie op het scherm dat er veel treinen zijn uitgevallen, storing in de bovenleiding na Lelystad. Leuk als je naar het Noorden moet.

Ik word 3 x aangesproken door buitenlanders die het ook niet snappen. Een Indier die mij vraagt hoe hij naar Eindhoven moet. Ik leg hem uit dat hij dan de trein naar Venlo moet nemen maar die staat nog niet op het scherm na alle gecancelde treinen. Omdat omstanders ons Engels horen praten heb ik er weer 2 om mij heen hangen. Hoe moeten ze nu naar Amsterdam. Een ander vraagt hoe moet ik nu naar Groningen.

Mijn trein (ook naar Venlo) staat gepland op spoor 3. TWEE minuten voor de trein vertrekt een perronwisseling naar perron 2. Dus de hele meute moet MET bagage in een minuut naar spoor 2 (omhoog en omlaag). Het lukt mij en de Indier ternauwernood om in de trein te geraken, na 10 seconden rijdt de trein al.

En dan roept men in de trein om dat we in de trein naar Venlo zitten en dat we op tijd volgens schema zijn vertrokken. Welkom in Nederland. Wat moet ik dankbaar zijn.

En toen werd ik afgehaald op station Helmond met een jetlag van hier tot Tokio zoals later zou blijken. Ik verlang nu alweer naar Manila.......

Ja thuis is het gras niet altijd groener.
Misschien volgende keer vanuit Belgie vertrekken of Parijs, de TGV naar Parijs en dan naar Manila.
Ik weet niet waar je precis woont maar Duitsland kan ook nog een optie zijn.

Succes met de keuze volgende keer.

m.vr.gr.

Johan

In Nederland is het idd een zooitje op zijn tijd,gelukkig heeft Benschop van Schiphol direct zijn ontslag genomen rond jouw aankomst,goed getimed.

Ik was onlangs op Schiphol mijn broer wegbrengen,terminal 3 Saudia.
De wachttijden voor het inchecken vielen mee,ruim een uur.Maar daarna de security,2 uur wachten in de rij met als gevolg het vliegtuig een uur te laat weg omdat veel pasagiers nog in de rij stonden te schuivelen.

Bij aankomst in Manila,appt mijn broer mij trots: binnen 20 minuten vanuit vliegtuig naar taxi.Zo kan het dus ook.

Nederland glijdt hard bergafwaards maar slecht wonen vind ik het hier nou ook weer niet,in Cebu is het ook wel eens wat.

Citaat van: Bjorna145 op zondag 18 september 2022, 11:20:06Ja thuis is het gras niet altijd groener.
Misschien volgende keer vanuit Belgie vertrekken of Parijs, de TGV naar Parijs en dan naar Manila.
Ik weet niet waar je precis woont maar Duitsland kan ook nog een optie zijn.

Succes met de keuze volgende keer.

m.vr.gr.

Johan

Op de heenweg was ik al (tarieftechnisch) via Brussel Zaventem gegaan. Dat ging niet verkeerd. Ik wist dat er problemen waren met vertrek in Amsterdam maar ik had het niet bij aankomst verwacht.

Ik blijf toch eigenwijs, over 2 weken heb ik een tripje naar Griekenland geboekt. Maar hopen dat die doorgaat.

Zit alweer naar tickets te kijken voor Manila (vertrek vanaf half december tot in januari) en daarbij neem ik Brussel, Dusseldorf en Frankfurt ook mee. Parijs is me teveel gedoe.

Tot op heden lijkt alleen Dusseldorf iets gunstiger, kan zomaar weer veranderen. Zag een mooie vlucht van Gulf Air vanaf Frankfurt maar een overstap van een uur en een paar minuten. Dat is mij (en belangrijker ook mijn koffer, mij maakt een vlucht missen dan niet uit) net iets te kort.

Tegenwoordig kijk ik eerst op Momondo. Is wat gebruiksvriendelijker denk ik omdat je met data kunt schuiven is mijn ervaring) en daarna met die data nog even op Skyscanner. Is dat een goed systeem of zijn er nog tips om dat beter te doen? Ik ben niet zo handig in die dingen.

Wat ik een beetje mijd is vliegen met meerdere maatschappijen. Als je dan een vlucht mist zit iedereen elkaar de schuld te geven en zit jij met de sores. Als ik dat al doe boek ik die bij een reisbureau.

Waarom vlieg je niet op Cebu? Je moet in Dumagute zijn, lijkt mij iets gunstiger.
En Griekenland kun je volgens mij ook vanaf Rotterdam berijken.

succes

Johan

Doen wij ook altijd. Via Cebu heeft het voordeel dat als er ooit problemen zijn met de binnenlandse vlucht er een busverbinding is naar beide provincies op Negros via ro-ro met Ceres.

Citaat van: Bjorna145 op woensdag 21 september 2022, 00:47:45Waarom vlieg je niet op Cebu? Je moet in Dumagute zijn, lijkt mij iets gunstiger.
En Griekenland kun je volgens mij ook vanaf Rotterdam berijken.

succes

Johan

In het verleden 2x Cebu gedaan, 1x met de boot verder maar een heel gedoe.

Voor mij is Cebu niet zo gunstig. Ik ga niet met een koffer in een bus. Zou wel kunnen vliegen maar voorheen had je dan max 15 kilo met een propellervliegtuig. Ik weet niet of dat nog zo is trouwens.

In Manila heb ik altijd vervoer van familie, in Cebu niks.
Qua prijs scheelt het meestal niks, ik kijk wel af en toe.

Wat Griekenland betreft, dit was een aanbieding en dat Amsterdam vertrek was was all in the game. Je kan soms ook via Eindhoven.

Citaat van: O.B.Bommel op donderdag 22 september 2022, 13:38:31In het verleden 2x Cebu gedaan, 1x met de boot verder maar een heel gedoe.

Voor mij is Cebu niet zo gunstig. Ik ga niet met een koffer in een bus. Zou wel kunnen vliegen maar voorheen had je dan max 15 kilo met een propellervliegtuig. Ik weet niet of dat nog zo is trouwens.

De Ceresbus is enkel als noodplan. De voorkeur is nog steeds vliegen.
Die 15 kg is ook de standaardbagage voor alle CebuPacific vluchten, als ik me niet vergis. Maar voor een toeslag kan je ook meer mee. Ook in de turboprops.
Propellorvliegtuigen vliegen enkel Cebu-Lakawon. Hebben ze die vroeger richting Dumaguete gebruikt?

Met de boot neem je een suite kun je lekker uitrusten.
Ik ga altijd met de boot van Dumaguete naar Cebu en neem dan een suite.
Nadeel je staat al rond een uur of zes zeven in Cebu.
Een snelle manier terug is neem een taxi tot de pond en dan met de Ceres verder, kost wat heb je wat.
Of een avond boot terug sta je middernacht in Dumaguete.

Johan

Er zinkt nogal eens een boot.  :floet:

Citaat van: opinie op donderdag 22 september 2022, 21:32:15Die 15 kg is ook de standaardbagage voor alle CebuPacific vluchten, als ik me niet vergis. Maar voor een toeslag kan je ook meer mee. Ook in de turboprops.
Propellorvliegtuigen vliegen enkel Cebu-Lakawon. Hebben ze die vroeger richting Dumaguete gebruikt?

Op de standaardtoestellen is het 20 kilo al kan je ook 15 boeken. Die propellervliegtuigen hadden max 15. Hoe het nu is weet ik niet. Dumaguete heeft nu meer vluchten.
Vroeger waren er maar 3x in de week vluchten Duma - Cebu. Dat waren alleen die kleine oude dingen.

Maar mijn info kan best achter lopen ik kom tot op heden steeds op Manila uit dus kijk ik niet verder naar vluchten vanuit Cebu. Overigens zag ik toen ik terugvloog naar Manila een Air Asia toestel naar Manila in Dumaguete, dat was eerst ook niet.

Dat bijbetalen is maar minimaal.....bij Cebu Pacific.....ik schat dat ik  10 euro moest bijbetalen 3 jaar geleden  ,,uodrade naar 20 kg.

MvG

Pinkpanther   :hoedjeaf:  :hoedjeaf:  :hoedjeaf: