Filippijnenforum 2

Ik arriveerde Zaterdag nacht met Cebu Pacific na een reis waarin geen van de rampen scenario's  die Jocelyn plaagden bewaarheid werd. Ze kon niet met me mee (geen verlof) en me zo beschermen tegen de fantomen van haar verbeelding.

Die bleken inderdaad fantomen.

Er waren echter wel enige ongemakken die we niet hadden voorzien. Ze had "the best seat in the house" voor mij gereserveerd (a raison van 74 dollars extra). Die was in de rij voor de "bulkhead" waar je inderdaad wat meer beenruimte hebt. Wat men haar niet had verteld was dat deze stoel ongeveer zestig centimeter pal naast het toilet is gesitueerd. Ik werd dus voortdurend geplaagd door lieden in hoge nood die er op stonden voor me langs hun doel te bereiken. Ongeveer een kwart van hen trapten me daarbij op de tenen of stootten me aan - bovendien bleek die beenruimte een chimera want ik moest voortdurend voor hen mijn trappers intrekken.

Cebu Pacific heeft  geen "inflight entertainment" maar dat deerde me niet want die is aan mij toch niet besteed. Wel vond ik het ietwat ongemakkelijk dat er op de leuning van  je stoel ook geen drukknop is om een van de stewardessen iets te vragen. Als je het mij vraagt hebben die bij Cebu Pacific een bruin leven. Aan het begin van de reis delen ze vooral bestelde maaltijden uit (dat is dus maar voor een deel van de passagiers) en niet lang voor het einde komen ze weer langs met een karretje iets van de waar waarvan je evt. kunt kopen. Maar omdat ze je niets vragen zijn ze voorbij voor dat je er erg in hebt. Mijn zetel was naast het toilet maar net voor de pantry dus ik kon roepend een kop koffie bestellen. Nou ja het was er de koffie naar - ongetwijfeld uit een "instant" potje en mierzoet - maar met 50 pesos in ieder geval niet buitensporig geprijsd.

Ik weet niet of Cebu Pacific last heeft van oneerlijke concurrentie maar bij aankomst in Manila moesten we ongeveer drie kwartier op de tarmac wachten voor dat onze machine een plaats in een "landing bay" werd toebedeeld. Toen het eindelijk zo ver was viel een gedeelte van het elektrische systeem uit en kon men de deur niet open krijgen. Tenslotte werden we naar een andere deur gedirigeerd die minder weerspannig was. Ik had over beide schouders bagage en ik was niet verrukt over  de lange corridor naar de aankomsthal. Weliswaar waren er drie "travelators" naast het pad maar daar waren er twee van buiten werking  met het in de Filippijnen gebruikelijke bord "We apologize for the inconvenience".

Volgens het vlieg schema moest ik drie uur wachten voor een verbinding naar Cebu maar dat was door deze gebeurtenissen al tot twee uur gereduceerd - hoopte ik. Maar nee - het vliegtuig naar Cebu was "delayed" en het werd vier uur wachten waarbij we eerst naar een andere "gate" werden gedirigeerd en toen we ons daar geïnstalleerd hadden weer naar een andere moesten. Mijn afhalers wisten van niks. Ik kon hen telefonisch niet bereiken en ook een "text" message die een vriendelijke  mede Australier naar mijn zwager's nummer zond kwam nooit aan. Het nummer bleek niet correct. Kortom, de Filippijnen ...

De volgende dag hebben we de frustraties weggegeten en -gespoeld in dat grote openlucht barbecue restaurant, Matia's, in Mandaue. We waren met 21 personen en het is een populair restaurant dus er moest wel het een en ander gerangschikt worden voor we allemaal aan dezelfde lange tafel konden zitten. We kregen na enige tijd aan een belendende tafel gezelschap van een groep lieden gestoken in roodwitte T shirts met op de rug daarvan in koeien van letters hun naam en hun functie. Er waren daar enkele "councillors" en hun dames aan het feesten met de "vice mayor" van Mandaue (de man's naam, Beethoven Toben, leek  even onwaarschijnlijk als zijn T-shirt).

Ondertussen ben ik comfortabel geïnstalleerd in mijn "cottage' en ik geniet weer van het rechttoe-rechtaan tropische klimaat met geen toppen en dalen zoals we recentelijk in Australie hadden.

Je wordt oud Adriaan.......    Alle irritaties die je noemt zijn zo'n beetje normale dagelijkse kost. Veel plezier in de PH. 

Even corrigeren: oud ben ik al (80 volgende maand) maar ouder worden kan altijd nog.

Citaat van: Adriaan op maandag  7 december 2015, 13:11:15
Even corrigeren: oud ben ik al (80 volgende maand) maar ouder worden kan altijd nog.

Tja wat is oud he Adriaan?

Ook als je 80 bent kan je nog jong van geest zijn    Ik ken mensen van 50 die .............nee laat maar 

Ik ben met China Southern naar manila gevlogen en had na diverse verhalen het ergste gevreesd,
maar dat viel reuze mee en ik vond de stewardessen zeer netjes.
De vervolgvlucht met Cebu pacific: 4 uur vertraging en haast geen beenruimte
It's more fun in the Philippines.  

Het was mijn eerste reis met Cebu Pacific en omdat ik een return ticket heb voor december volgend jaar naar ik vrees niet de laatste. Als het me echter beschoren is om daarna naar de Filippijnen terug te keren ga ik liever over Singapore en daarna direct naar Cebu. Dat duurt volgens het officiële schema wat langer maar in de praktijk valt dat wel mee omdat Cebu Pacific vaak vertraging schijnt te hebben.