De Filippijnse Cultuur

[share]

Vroeger bezocht ik dit forum dagelijks, nu ik (mede door Covid) quasi permanent in de  ben, pas zelden af en toe terug hier. Ik heb zelf geen idee hoe dit zo gekomen is.

Ik doorzocht even de topics, en was toch enigszins verwonderd dat er niet zoveel gepost wordt over de cultuur hier. Ik lees wel over tampo, maar iedereen met een  zal wel iets meegemaakt hebben in die zin.

Ik ben hier nu bijna 4 jaar permanent, kom hier sedert 2008, en stel vast dat je de Filippijnse cultuur pas echt ervaart na verloop van jaren, daarvoor haal je (dat is in mijn geval toch altijd zo geweest) je schouders op.

Ik vond altijd dat het hier geen paradijs is, maar dat je hier wel je paradijs zelf kan maken. Maar nu ervaar ik toch wel aspecten die enigszins trouble in paradise veroorzaken.

Het meest storende is het voortdurend "taking advantage" proberen, niet zo direct door mijn vriendin, maar wel door de omgeving, zowel dichtbij (familie) als in de ruime omgeving (denk maar aan de skin tax, dat is een realiteit)

Binnen de relatie stoort het me nu enigszins dat er geen Engels meer gepraat wordt, enkel Bisaya. Ik begrijp een beetje, maar moet me concentreren om een gesprek te volgen. Iedereen in mijn omgeving spreekt nochtans vrij vlot Engels.

Ik schrijf dit enigszins toe aan luiheid... te lui om even na te denken wat de Engelse woorden zouden kunnen zijn. Maar het blijft in mijn ogen grof en onbeleefd.

Als in        een Nederlandstalige, een Franstalige en een Duitstalige een conversatie voeren, terwijl ze alle 3 Engels machtig zijn, zal geen van de drie zijn moedertaal beginnen te spreken.
Benieuwd naar feedback...

[Pinocchio]

mijn omgeving spreekt nochtans vrij vlot Engels.

Ik schrijf dit enigszins toe aan luiheid... te lui om even na te denken wat de Engelse woorden zouden kunnen zijn. Maar het blijft in mijn ogen grof en onbeleefd.

Grof en onbeleefd om hun eigen taal te spreken in hun eigen land?       

[startagain]

Dat jij het zo aanvoelt... ok. De filipinos moeten mss even geconcentreerd zijn als jij om Engels te spreken.
Ivm je vergelijking, die gaat niet op vind ik: een Nederlandstalige, een Franstalige en een Duitstalige een conversatie voeren... je moet 4 Franstaligen nemen en één Brit, of Belg, of Nederlander...  Die Fransen praten ook luchtig Frans tegen elkaar, met hier en daar een zin in het Engels als het naar de "buitenlander" gericht is.
Ik heb al menige Filipijnse families bezocht.. en als gast wordt er Engels tegen je gepraat. Uit eigen ervaring weet ik dat het moeilijk is om continue in het Engels te praten als je met een groep (Vlamingen, behalve dus één iemand) bij elkaar aan het praten bent. Er zijn nu eenmaal zegswijzen, spreekwoorden, ook woorden, die niet letterlijk te vertalen zijn en/of die je niet kent.
 

[koy]

Je zegt dat je hier 4 jaar permanent bent en je spreekt de taal nog steeds niet vlot. Is dat niet eerder een beetje raar te noemen. Overal vragen ze aan vreemdelingen om te integreren - in B in NL in F overal - en het eerste dat ze vragen is de taal aanleren. Jij bent hier 4 jaar en je spreekt de taal nog steeds niet en dan ben je verwonderd dat ze hun eigen taal spreken???

Mijn ex-partner kwam naar B en sprak na 1 jaar vlot NL - een vriend van mij is getrouwd met een Braziliaan die ook na 1 jaar vlot NL spreekt en nu werkt in een woonzorgcentrum. Dus in principe zou het na 1 jaar moeten kunnen maar door luiheid duurt het meestal wat langer (zeker als je wat ouder bent) maar in 4 jaar zou het moeten kunnen (ik spreek ook voor mezelf)

grtn koy

[folkertjong]

Buitenlanders welke naar Nederland willen moeten eerst de taal leren en via de ambassade examen doen. Voorheen werdt je als buitenlander als je in Nederland aankwam gelijk naar school gestuurd om Nederlands te leren. (Zal in Belgie ook zo zijn?)
In de Filipijnen is er geen enkele overheidsinstelling welke je bij de taal helpt want alle officiele dingen gaan hier in Engels.
https://en.wikipedia.org/wiki/Languages_of_the_Philippines
Er zijn teveel talen/dialecten hier vandaar dat de overheid alles in Engels doet en Engels ook een verplichte taal is op alle scholen.
Dat verklaart een beetje dat vele buitenlanders minder moeite nemen om het dialect te leren van de regio waar men verblijft.
Probeer eens Tagalog te spreken in Davao?

Ik zelf spreek redelijk tagalog maar volledige zinnen blijven moeilijk, dus Taglish na lang (Tagalog/Engels combi)

[Bjorna145]

Ook al spreek je de taal dan antwoorden ze je in Engels terug omdat je een vreemdeling bent.
Engels is hier dan niet de voertaal maar het is wel de tweede taal in de Filippijnen en vele documenten net als Folkert zeg zijn in het Engels.
In Nederland is ook Engels de tweede taal.
Mijn vrouw had haar inburgering ook binnen een jaar ik weet nog goed ze begon met zingen karaoke met het nummer Oh Jonny van Tante Leen.
Dat heb ik wat aan moeten horen.

m.vr.gr.

Johan

[Pinocchio]

Over "cultuur" gesproken, in de Filippijnen is het gebruikelijk om de tafel, na een maaltijd, zo rommelig mogelijk achter te laten (waarom hebben we anders een meid?).
Die rommelige tafel zie je ook in restaurants en fast-foods (zo zien ze dat we een meid hebben?)
Als ik in Jollibee ga eten ruim ik netjes de tafel op na het eten, en indien mogelijk veeg ik ook nog de tafel af en breng de rommel op de tray naar het verzamelpunt.
Dan zie je zo de Filippinos om je heen denken dat dit je eerste bezoek moet zijn aan de Filippijnen en een enkele keer kreeg ik ook een opmerking van de kuisploeg dat ik hun werk afpakte.
Op dit vlak heb ik mij nooit aan de Filippijnse cultuur aangepast, niet thuis en niet op verplaatsing.

[startagain]

Het is in de Filipijnse cultuur ook aangeraden om, als je ergens op bezoek gaat, te laat moet zijn. Om de gastheer niet in verlegenheid te brengen. En dat gaat niet over 5 minuutjes, maar een uur of meer
Op zich niet veel mis mee, moesten ze het niet op praktisch alle afspraken toepassen.

[share]

Mijn ex-partner kwam naar B en sprak na 1 jaar vlot NL --- zeker als je wat ouder bent) maar in 4 jaar zou het moeten kunnen...

grtn koy

Je ex-partner is zowat 40 jaar jonger als mij (als je je herinnert, we kenden mekaar persoonlijk zowat 10 jaar geleden) en als native Bisaya talige lijkt het makkelijker NL te leren dan omgekeerd. Ik heb mijn partner van bij de start gevraagd me Bisaya/Tagalog te leren, kan perfect met hulp van YouTube videos, maar daar heeft ze geen zin in.

Voor mij blijft het vervelend dat er op snel tempo Bisaya gesproken wordt (als ik moeite doe begrijp ik uiteraard wel een gedeelte, het zelf spreken, daar ben ik eigenlijk zelf te "shy" voor) en er gewoon geen rekening mee gehouden wordt dat er over zaken gesproken wordt die ook voor mij van belang zijn.

[O.B.Bommel]

.......

Ik ben hier nu bijna 4 jaar permanent, kom hier sedert 2008, en stel vast dat je de Filippijnse cultuur pas echt ervaart na verloop van jaren, daarvoor haal je (dat is in mijn geval toch altijd zo geweest) je schouders op.

Ik vond altijd dat het hier geen paradijs is, maar dat je hier wel je paradijs zelf kan maken. Maar nu ervaar ik toch wel aspecten die enigszins trouble in paradise veroorzaken.

Het meest storende is het voortdurend "taking advantage" proberen, niet zo direct door mijn vriendin, maar wel door de omgeving, zowel dichtbij (familie) als in de ruime omgeving (denk maar aan de skin tax, dat is een realiteit)

Binnen de relatie stoort het me nu enigszins dat er geen Engels meer gepraat wordt, enkel Bisaya. Ik begrijp een beetje, maar moet me concentreren om een gesprek te volgen. Iedereen in mijn omgeving spreekt nochtans vrij vlot Engels.

Ik schrijf dit enigszins toe aan luiheid... te lui om even na te denken wat de Engelse woorden zouden kunnen zijn. Maar het blijft in mijn ogen grof en onbeleefd.

Als in        een Nederlandstalige, een Franstalige en een Duitstalige een conversatie voeren, terwijl ze alle 3 Engels machtig zijn, zal geen van de drie zijn moedertaal beginnen te spreken.
Benieuwd naar feedback...

Doen ze dat na zoveel jaren nog steeds? Dat vragen om geld? Dan heb je je denk ik niet duidelijk opgesteld.

Qua taal is het inderdaad wel jammer dat ik geen Visaya spreek, ik weet wel waar ze het ongeveer over hebben. Maar volgens mij mis ik daar weinig aan. Het leren wordt ook niet gestimuleerd, de meesten spreken wat Engels en dat lullen ze dan ook tegen mij.

Ik kom uit Brabant maar als ik met 3 Limburgers zit hang ik er ook maar wat bij, dan gaat het in het Limburgs. Nu versta ik daar wel het meeste van, evenals Twents maar dat is dus wereldwijd. Op de Antillen spraken die lokalen ook Papiamento zonder rekening met me te houden. So be it.

En al kom ik er al sinds 1999, ik zal ze nooit 100% snappen, ik heb hun DNA gewoon niet. Ik ben al content als ze me als een "andere" buitenlander zien.
Ik reageer ook niet als een opgefokte wat ik hier veel zie. Let it go, het verandert toch niet.