Veel Visa-verdriet

[Kano]

Veel Visa-verdriet


Telegraaf, 10 April 2010

AMSTERDAM -  AMSTERDAM — Twee werelden. Lezers overstelpen mij met hartverscheurende verhalen over tegenwerking van onze ambassades, zodra zij een vakantieliefde of buitenlandse partner voor een korte vakantie naar ons land uitnodigen. Maar op die ambassades zijn ze zich van geen kwaad bewust! Onze consuls zelf vinden dat ze het prima doen.

Juist dit weekeinde heeft de visadienst van onze ambassade in Bangkok overuren gedraaid om de Thaise vakantiegangers die naar de Keukenhof willen, tijdig hun visum te bezorgen, zo meldt mij een ambassadezegsman.

Ze hebben er het 'oranje tapijt' uitgerold: een versnelde procedure!

Wat toevallig nou

De visaperikelen houden de gemoederen flink bezig, sinds de directie van de grootste luchtvervoerder tussen Amsterdam en Bangkok bij mij z'n beklag deed over het grote aantal tickets van Thaise reizigers, dat telkens moet worden geannuleerd, omdat hun visumverzoek door onze ambassade is afgewezen.

Op mijn lezersvraag of uw vakantie wel eens misliep doordat u geen visum kreeg, werd ik overspoeld met honderden reacties, vooral van lezers die geen goed woord overhebben voor onze diplomatieke missies in den vreemde.

Maar dat Nederland het braafste jongetje van het Schengenklasje is, wordt door Buitenlandse Zaken ontkend. „De ambassade in Bangkok wijst slechts 7 procent van alle visumaanvragen af.

Bij de Belgen is dit 8,7 procent en bij de Duitsers 12 procent," aldus een zegsman van dit departement.

Niet wordt ontkend dat buitenlanders die een Nederlands vakantievisum hebben gekregen, zich in sommige gevallen na hun vakantie op onze ambassade moeten afmelden, binnen drie dagen.

Ik zie het al dat alle kwart miljoen Nederlanders die jaarlijks in Thailand op vakantie gaan, zich na afloop moeten afmelden bij de Thaise ambassade in Den Haag!

Het levert vaak praktische problemen op. Een lezer schrijft mij dat zijn Balinese vriendin, enkel om die reden, via Jakarta terug moet reizen, terwijl er vanuit Europa directe vluchten zijn naar Bali.

Het is, volgens Buitenlandse Zaken, een eis van de IND, van Justitie dus. De IND eist inderdaad steeds meer garanties en dat heeft natuurlijk alles te maken met de toenemende weerzin, ook in de politiek, tegen het grote aantal illegalen in ons land.

Maar wie alle reacties doorleest, zoals ik dat altijd heel zorgvuldig doe, kan niet anders dan concluderen dat er daarbij ook héél wat misgaat. Veel schrijnende gevallen.

Zo is er bijvoorbeeld het verhaal van Carla van Hulle, die een half jaar vakantie nam om in Oeganda als vrijwilligster in een weeshuis met aidskinderen te werken. In het kader van de fondsenwerving nodigde zij een maatschappelijk werker van het weeshuis uit voor een bezoek aan ons land en zij maakte alle papieren en garantieverklaringen in orde.

Maar onze ambassade werkte tegen, kwam telkens met nieuwe eisen en ondanks vele protesten kwam er geen visum. De betreffende sociaal werker werd door onze visadienst in Kampaka als een hond behandeld.

Uiteindelijk schakelden de organisatoren de Belgische ambassade in en binnen twee weken was er een visum.

Anderhalve maand is de Oegandese fondsenwerver in Nederland geweest en met een enorm bedrag voor het weeshuis keerde hij terug, maar die eer komt de Nederlandse diplomaten in Kampala niet toe!

Zo kreeg ik vele tientallen schokkende reacties, ook van getergde lezers die hun beklag deden bij de Ombudsman en bij de marechaussee op Schiphol, want die blijkt nog altijd een staat binnen onze staat.

Want wie voor z'n vakantielief, buitenlandse familie of zakenrelatie eenmaal een visum heeft bemachtigd, die is er nog niet.

Dan wordt zo'n buitenlandse gast na een lange reis op Schiphol gerust nog een halve dag vastgehouden, zeg maar 8gedetineerd, en krijgt de afhaler opdracht om thuis nog eens 8allerlei bewijsstukken en documenten te gaan ophalen.

Wie erover klaagt bij Buitenlandse Zaken, wordt naar de IND verwezen. Die verwijst vervolgens naar de marechaussee en daar verwijzen ze je weer naar de ambassade.

Veel lezers suggereren, ook al in het kader van de eenwording én de benodigde bezuinigingen, één Europese ambassade, in elk geval één Europese visadienst. Maar ik moet bij Europa altijd denken aan de verkiezingsleus van Koot en Bie: Samen voor ons eigen!

jvnoord@telegraaf.nl