Nieuws:

eTRAVEL CARD via https://etravel.gov.ph

Hoofdmenu

Terug van weggeweest

Gestart door Carpie, maandag 1 november 2010, 07:07:26

Vorige topic - Volgende topic

Carpie

 :negatief: :negatief: Tot mijn grote spijt moet ik bij deze melden dat ik terug voet heb gezet op europees grondgebied.  :negatief: :negatief:

Maar niet getreurd, we zijn ondertussen "gelukkig" getrouwd  :applaus: en zal niet nalaten een uitvoerig verslag te schrijven zoals jullie van mij gewoon zijn, hihihihi

Nu begint de mallemolen te lopen wat betreft het regelen van de papieren van mijn vrie.....grrrrrrr vanaf nu is het VROUW  :applaus: :applaus: :applaus:

Tot schrijfs

Johan en Michelle

Mawibata



Carpie, je post straalt van geluk     :marrysmile:         :thumb:       :thumb:


En dat de mallemolen, zoals jij dat noemt maar niet te traag draait.



:daag:


Giving a gift engenders gratitude. Giving many gifts engenders expectation.

Carpie

Geachte heren en dames ,

Ondanks ongeveer een week thuis te zijn heb ik nog niet de moeite genomen een aansluitend reisverslag neer te pennen.

Ik heb geweldige last van "jetlag" en nog meer van heimwee omwille van het moeten achterlaten van mijn vrouw. Ik had dit niet gedacht maar momenteel zit ik er een beetje door. Overigens is de internetaansluiting in CDO momenteel totaal onbetrouwbaar; overbelast en zelfs heel moeilijk te gebruiken waardoor contact met vrouwtje echt heel slecht verloopt, er rest ons niets anders dan de (dure) telefoon te gebruiken. :negatief:

Ik kreeg al enkele schouderklopjes van leden waarvoor mijn oprechte dank.

Dit weekend zal ik een poging ondernemen om het eerdere verslag aan te vullen zodat jullie kunnen meedelen in mijn geluk.

Tot zover een update (als je dit een update kunt noemen)

Grtz

Johan

stip66

Hey Carpie, ik begrijp maar al te best wat je bedoeld, vorig jaar was ik eind november ook na 2 maanden zon, plezier en lachen terug.
Het kostte mij ongeveer 1 week voor ik terug buiten kwam en een halve maand alvorens ik terug " aangepast " was.
Tobben en denken lost nu weinig op, geniet nog na van je fijne tijd daar, het ( foto ) verslag zien we wel verschijnen als je er zin in hebt.
In de lente van 2011 zit je samen met je madammeke ergens op een terras en heb je een appelflauwte van het gidsen met bijhorende uitleg.

:thumb:

JFK

Carpie/ Johan,

Ik heb met je te doen. Maaaaaaaaar het is slechts tijdeliijk....hoe pijnlijk ook.
Ik mag dit nu zeggen want ik lig sedert dinsdag op mijn rug in bed en dus nu te typen omdat ik een motor ongeluk had.
Zo'n welbekend type straathond wilde per se voorrrang nemen.
Na 1 dag was het ziekenhuis voor mij een strafkamp en vertrok ik met een gebroken sleutelbeen, wonden aan schouder en been en waarschijnlijk wat gebroken of gekneusde ribben (ja dat konden al die 'lieve' mensen me in het ziekenhuis ECHT niet vertellen  :confused2: ondanks de gemaakte foto !!!!).
Ik kan je zeggen dat ik nu zeeeeeeeer waardeer dat ik nog leef en hopelijk over 5 weken weer helemaal gezond ben.
Slechts 5 weken lijkt een eeuw maar ik leef tenslotte nog.
Dit berichtje typen kostte me exact 25 minuten. een vinger aan een hand want de andere zijde is onbruikbaar en ik kan me niet verdaaien/verleggen.
Ik zeg je dit niet om meelij te wekken maar om je steunen.
Er komen fantastische tijden voor jullie twee !
JFKJFK

Guadalupe

Beterschap John,

volgens mij kan je beter gaan duiken als op zo`n klote brommert rond te gaan rijden.

Ik heb ook 2 ongelukken gehad met zo`n ding vroeger en heb het gelukkig overleefd na eerst wel in coma gelegen te hebben.

                                                                         :duiken: :duiken:
Wie lacht niet wie de mens beziet.

Mawibata



John,

beterschap, en moge we je rap terug zien rondscheuren daar.






Giving a gift engenders gratitude. Giving many gifts engenders expectation.

Rich

Rich de Nederbelg.

JFK

mensen...allemaal erg bedankt, maar ik wil het topic van carpie graag weer naar hem terug brengen.
wanneer je tijd vindt zien we die 2 blije tortelduifjes graag op wat fotos verschijnen carpie  :thumb:
sorrie voor het ontbreken van hoofdletters. mijn linkerarm wil nog niet  :biggrinn:
JFKJFK

bananacreek

#9
Citaat van: JFK op vrijdag  5 november 2010, 12:52:09
Carpie/ Johan,

.
Ik mag dit nu zeggen want ik lig sedert dinsdag op mijn rug in bed en dus nu te typen omdat ik een motor ongeluk had.
Zo'n welbekend type straathond wilde per se voorrrang nemen.
Na 1 dag was het ziekenhuis voor mij een strafkamp en vertrok ik met een gebroken sleutelbeen, wonden aan schouder en been en waarschijnlijk wat gebroken of gekneusde ribben (ja dat konden al die 'lieve' mensen me in het ziekenhuis ECHT niet vertellen  :confused2: ondanks de gemaakte foto !!!!).
Ik kan je zeggen dat ik nu zeeeeeeeer waardeer dat ik nog leef en hopelijk over 5 weken weer helemaal gezond ben.
Slechts 5 weken lijkt een eeuw maar ik leef tenslotte nog.
Dit berichtje typen kostte me exact 25 minuten. een vinger aan een hand want de andere zijde is onbruikbaar en ik kan me niet verdaaien/verleggen.
Ik zeg je dit niet om meelij te wekken maar om je steunen.
Er komen fantastische tijden voor jullie twee !

JFK, ja ik hoorde dat gisteren in grote lijnen, kan me er mee inleven:
Ik reed zelf een jaar of twee s'nachts tegen een Noreco paal (altijd de Noreco op dit forum) aan de achterkant van de Silliman church waarbij deze paal bijna een meter op de weg staat.
Werd bewusteloos naar Provincial gebracht en daar wilde ik niet blijven, want daar wordt je nog zieker. Werd naar Holy Child gebracht en moest daar 4 dagen blijven. Brak daarbij mijn clavicle (sleutelbeen) ook een teen en een vinger. Maar het duurde wel een maand of zes voordat mijn pijn geheel verdwenen was want het liggen was een ellende in alle posities, vooral de eerste weken. Ik dacht met deze arm kan je nooit meer iets gooien, maar nu toch geen probleem meer. Maar heb wel een knobbel op de schouder op de plaats van de breuk.

Ik wens je alle sterkte toe, en dat je weer snel op de motor mag rijden.














JFK

Citaat van: Carpie op vrijdag  5 november 2010, 09:45:47
.................................
Dit weekend zal ik een poging ondernemen om het eerdere verslag aan te vullen zodat jullie kunnen meedelen in mijn geluk.
........................
Johan

Zei hij op 5 november.
En heb je nog steeds last van die jetleg Carpie, of zit je gewoon de hele dag te proberen je pas 'verworven' vrouwtje te bereiken ?
Ik heb niets te doen sedert 2 weken dus wacht met spanning af naar je relaas en fotos.
Maar...........je relatie met je vrouwtje is -tig keer zo belangrijk als die zeikende foto-verhaal-geile forum leden hoor. :happy:
Ik hoop dat ik het nog even kan volhouden.
Maar in alle ernst .......ik hoop dat het weer wat beter met je gaat in dat koude Belgie.

Bananacreek .....bedankt. hopelijk duurt het met mij niet zo lang als bij jou.
Maar inderdaad.....je verleggen in bed is een pijnlijk 'kunststukje'.
Mijn gebroken ribben en schouder geven nog het meeste last.
Hoop snel pijnstillers te vervangen door dorststillers met een gele kraag  :thumb:


JFKJFK

tbennekik

Hallo Carpie,

Als je thuis een intenetverbinding hebt belt ge beter via je internet. Stukken goedkoper. Met VOIPCHEAP kost dit naar een landline 0,086â,¬ per minuut. Indien je vrouwtje enkel een cell phone heeft moet je 0,102â,¬ ophoesten per minuut. Ik weet niet wat het per gewone telefoon kost, maar in elk geval stukken duurder.

Groeten

tbennekik

Carpie

#12
Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad maar uiteindelijk kan ik hier toch eens wat neerpennen en mijn eerdere verslag vervolledigen.

Ik wil eerst en vooral heel wat leden danken voor de vele steunbetuigingen die ik mocht ontvangen, namen doen er hier nu echt niet aan toe, de betrokkenen weten wel over wie het gaat.


Cagayan De Oro


Na de drukte van Manilla ben ik terug in mijn vertrouwde omgeving (hèhè, ik spreek wel heel snel van vertrouwde omgeving maar is gewoon om duidelijk te maken dat het "deja vu gevoel"  hier al heerst, zelfs na een eerder kort verblijf van 2 weken)

Echter, de drukte van Manilla is niet ver weg, maar het voelt compleet anders aan, veel gezelliger en niet zo'n grootse kille gebouwen.


De jeepneys zijn hier talrijk, heel talrijk zelfs en hun verschijning is een lust voor het oog. Sommige zijn pareltjes die lijken of ze rechtstreeks uit een museum komen gereden. Het chromé en inox doet pijn aan de ogen met de felle zon boven jouw kop.

Na een eerste bezoek aan de plaatselijke SM kunnen we er tegenaan en het zal nodig zijn want heel wat papierwerk ligt nog te wachten.

Zondag 10 oktober waren we uitgenodigd op een "baptismal" van een kleine spruit.



En ja, je raad het al, de gebruikelijke Lechon Manok en Baboy mocht niet ontbreken.

Maar ik heb het zo niet echt begrepen op die speenvarkentjes, zeker niet als ze voorzien zijn van een dikke vetlaag en dan nog es niet echt goed gebakken zijn ook......


Op aandringen van mijn "toenmalige" vriendin probeer ik toch één van de lekkerste stukjes (volgens hun dan hé !!!)  te proeven, namelijk een stukje fel gebakken huid.

Ik was echt blij dat op dit moment niemand mij aankeek want ik heb het kokhalzend uitgespuwd...... en daar zijn ze dan zo gek op ?


Maar het verdere eten was perfect, raar dat er nergens glaasje bier of glas wijn geserveerd werd, alleen de gebruikelijke Pepsi of Coca Cola (80% Pepsi) toen was ik nog niet op de hoogte van de gebruiken aldaar, zou het snel genoeg nog meer ondervinden.....


Voor de speciale genodigden waaronder de 2 "pastors" is er een aparte tafel(tje) voorzien, ik als enige foreigner mocht ook aan die tafel bijschuiven  :lachen:


Merk in de achtergrond de schitterende cake op, kleurencombinatie is gewoon prachtig, alleen de smaak was heel wat minder, droog en niet echt goed van smaak



Carpie

Het papierenwerk


Nog zo'n verhaal apart, je wordt van hot naar her gestuurd om de stomste stempel, handtekening en benodigde Xerox-copies.

Op het gemeentehuis moest mijn LC gedeponeerd worden, waar je daar in terecht komt, pfffff, een heksenketel aan volk, lange wachtrijen (gelukkig kent mijn vrouwtje daar iemand dus wachten was niet aan ons besteed)


Er wordt een hele resem papieren ingevuld, allemaal nog met een typemachine die er al is van ver voor mijn tijd staat , ja, je trekt je ogen regelmatig open en waant jezelf terug in de jaren 60/70. Niet dat ik kan zeggen dat ze niet met hun tijd mee zijn op IT materiaal in de malls, maar in openbare gebouwen blijkbaar nog niet doorgedrongen......


Gelukkig verloopt alles vlot, af en toe gaat wel es wat fout aangaande schrijfwijze doch ik speelde kort op de bal en controleerde alles meerdere malen.


In tussentijd moest mijn vrouw ook nog haar geboortebewijs aanpassen, dat gaat ginds allemaal via advocaten en gerecht. Maar dat gerecht, tjonge tjonge. Daar mocht ik gelukkig mee en wat ik daar meemaakte..... eerlijk, ik moest mezelf inhouden om niet in lachen uit te barsten.


Mijn vrouwtje kreeg een brief in de handen gestoken met de vragen die zouden gesteld worden en geloof het of niet, de antwoorden stonden er ook op. En toen werd het ganse rijtje afgelopen van vraag en antwoord, te absurd voor woorden.....


Nog zo iets waar ik mij heeeeeeel veel vragen bij stel, we zitten daar te wachten tot we binnen geroepen worden en er is een binnen en buiten geloop van verkoper(sters) maar de meest frappante is wel een jonge knaap die met een 20 tal dvd's binnen komt en doodleuk elk bureau afloopt om dan 15min later buiten te komen met nog amper een paar doosjes dvd's.


Op mijn vraag aan mijn vriendin of dit legaal of illegale kopieën waren kreeg ik een bevestigend antwoord op het laatste , stel je voor !!!!!!!!! En dat in een officiële gerechtsinstantie........
Ik kan daar onderhand een boek over schrijven wat ik daar allemaal zag op die maand verblijf.

Maar ja, dat is dan weer typische Filipijnse mentaliteit. Kunnen trouwens zelfde zeggen over onze thuissituatie, het is hier al niet veel beter dus zeker geen verwijt of minachting, het is overal wel wat.


Carpie

De trouw (23/10/2010)


Een heugelijke en lang naar uitgekeken dag. De verwachtingen zijn heel hoog maar uiteindelijk bleef ik toch met een klein katertje achter alhoewel ik het op voorhand allemaal geweten had hoe het zou verlopen.


Sedert maart lopen er 2 speenvarkentjes rond, worden lekker vetgemest en op 22oktober mogen ze voor de laatste keer het daglicht zien...... Dat deel is dus al geregeld.


Michelle (want zo noemt mijn huidige vrouw) heeft een zaal geregeld in een hotel, moet zeggen, heel mooi en verzorgd, ik zou al bijna zeggen ruim 3 *** maar ja, er mankeert toch altijd wat en dan spreek ik niet over de gebruikelijke salamanders tegen de muur (kom je nagenoeg overal tegen).


Na ettelijke keren langs geweest te zijn krijgen we alles geregeld, geen extra bezoekers worden toegelaten (ook heel gebruikelijk maar het was voor hen "ongebruikelijk" dat ik er op stond dat er enkel genodigden vanop een lijst binnen kwamen)


Verder nog een extra toets Belgische toets door het toevoegen van enkele porties frieten (Belgian fries, no French fries!!!!!!) alsook een pannenkoek na de maaltijd. Vrijdagavond 22 okt stond ik dan ook doodleuk een 70tal pannenkoeken te bakken. Bruine suiker en poedersuiker alsook zelfrijzende bloem (de goede dus) had ik eerder al laten overkomen via een paar Balik Bayan boxen (Thanks Johan en Elvie)


Na duidelijke afspraken gemaakt te hebben dat de pannenkoeken "NA" de maaltijd dienen geserveerd te worden en "WARM" bleek mijn aandringende gezaag hieromtrent niet echt opgevolgd  te worden, grrrrrrr keikoppen hé en hardleers.


Uiteindelijk keren ze terug naar de keuken om  gloeiend heet terug geserveerd te worden.

Zo, orde op zaken gesteld. Lang lagen ze echter niet op de borden want ze werden letterlijk verslonden. De pannenkoeken die men daar kent zijn zowat 7mm dik, onsmakelijk en net gemaakt van rubber dus de "Belgische versie" werd alom geapprecieerd.... Het recept ging vlot de ronde.


Voor het eerst kon ik mijn geliefde es de ogen fronsen want ik stelde voor om de zaal es rond te gaan om zodanig alle genodigden eens te spreken. Dit was "not done overthere" maar mag toch ergens wat "homefront-traditie" ingecalculeerd worden dacht ik maar zo.


Maar daar bleef het wel bij want al gauw stak de echte Filipijnse traditie al heel snel zijn kop op en begonnen de eerste zich al klaar te maken om te vertrekken....... Ik wist het, ik was verwittigd maar..... toch voelde het heel raar aan dat ze meteen na het eten de biezen namen.


En om nog meer in hun gebruikelijke traditie te blijven werden de doggybags boven gehaald, nu ja, boven gehaald... van het hotel uit hadden ze een hele reeks doggybags voorzien, die lagen al te wachten naast al het lekkers dat niet opgegeten was.


Maar ik moet zeggen, ik was wel aangenaam verrast want iedereen is het heel correct komen vragen of ze het één en ander (lees dat "één en ander" maar als: enkele zakken) mochten meenemen


Dus de éne Lechon Baboy die nog niet aangesneden was heeft het ong nog 20min volgehouden om dan uiteindelijk volledig in doggybags verdeeld te zijn.
Maar aangezien ik dit reeds op voorhand wist lag ik eerder in een deuk dan eigenlijk verrast te zijn.


Echter, op een bepaald moment moest ik toch mijn ogen uit hun kast kijken want toen kwam de verdeling van de overgebleven "weddingcake" Deze was op 1 taart na (zie de vele verschillende taarten) niet aangesneden geweest. Blijkbaar zijn ze toch niet zo zoet aangelegd.


Bon, ik was dus aan het vertellen van de overgebleven taart, toen deze werd verdeeld stond ik echt met een mond vol tanden, de stukken (zeg maar ½ of ¾ taarten) verdwenen gewoon in dezelfde zakjes alwaar het andere eten in verdween.

Ik heb meermaals opgemerkt dat ze dit toch niet kunnen maken want de topping van de taart (gemaakt uit een plakkerige substantie, ik heb mij laten wijsmaken dat dit uit wit van ei bestaat) plakte dat het niet mooi was, dus zodra ze in de zakken verdwenen plakte en klitte het ganse boeltje samen...... ach ja, waar maak ik mij druk om hé, ik moet het niet opeten en als ik hen daar gelukkig mee maak........


Oja, vergeet ik nog te melden dat ook alle bloemen ook van eigenaar veranderden, de al dan niet aangebroken flessen ook mee huiswaarts werden genomen zodat de rommel die achterbleef voor het hotel tot het absolute minimum werd herschapen.


Dus amper 3u nadat de ceremonie begonnen was trokken we al richting hotelkamer alwaar ik enkele uren met een flinke kater heb rondgelopen.
Ja, ik wist het op voorhand, het zijn niet dezelfde huwelijksfeesten als bij ons maar toch, uw geest staat zo ingesteld op een traditionele huwelijksplechtigheid met bijhorend feest dat het alsnog een ferme morele schok was.

Heb ik er spijt van, nee, totaal niet maar heb er achteraf gezien wel spijt van dat ik zo reageerde want ook mijn pasgetrouwd vrouwtje heeft het mogen weten, echt gezellig was ik niet na het huwelijk. (niet dat ze te klagen had hoor, maar toch, ze verwachte wel ergens iets anders,hihihi)

Zo, bij deze hebben jullie alvast een impressie van een deel van mijn trip in oktober.

Wat er nog volgt is een 3daagse op Samal waar wij de gast waren van de sympathieke Pieter-Jan. Uiteraard zullen er nog wel wat ervaringen gedeeld worden buiten die 3daagse want uiteindelijk was ik toch 1 maand in de Filipijnen.


Nogmaals mijn excuses voor dit late verschijnen van het verslag doch beter laat dan nooit.

rambonsusay


Rich

Prachtig verteld en leuk om te lezen  :thumb: :applaus:
Rich de Nederbelg.

Kano

Mooi verslag Johan. Het huwelijksgebeuren is misschien wel niet helemaal geworden wat je ervan hebt verwacht, maar hoofdzaak is, je bent samen met je vrouwtje. Ennneeeeeh..........heb je misschien ook nog  :picsplease:
Daar waar de regenboog eindigt daar zal ik nooit komen totdat ik daar ooit zal zijn

Carpie

Citaat van: Kano op dinsdag  4 januari 2011, 15:48:42
Mooi verslag Johan. Het huwelijksgebeuren is misschien wel niet helemaal geworden wat je ervan hebt verwacht, maar hoofdzaak is, je bent samen met je vrouwtje. Ennneeeeeh..........heb je misschien ook nog  :picsplease:


Ik wist dat die vraag ging komen, ik probeer dat seffens nog te regelen zodra ik het gevonden heb hoe ik het moet dien  :lachen:

boldy

carpie nogmaals gefeleciteerd he , ik heb je verslag met genoegen  gelezen en om sommige dingen tog smakelijk moeten lachen voor jou was het op dat moment miss niet echt om te lachen maar denk dat je er nu tog ook wel om kan lachen hoe z';n feest er aan toe gaat .
het leven is net een lul keihard en veel te kort

Johan En Elvie

Carpie,

Mooi verslag, tja de huwelijksfeesten zijn niet zoals bij ons he.
ik heb dit daar ook zo ongeveer meegemaakt zoals je het beschrijft, eten in zakken en meenemen maar bij ons was dit niet voorzien ze deden maar.
De huwelijks taart werd bij ons letterlijk verslonden zonder bestek maar met de handen werden er stukken uit de taart genomen en onmiddellijk verorbert, ik moet nog lachten als ik daaraan terug denk.
Wij hebben toen ook een openingsdans gedaan maar dit moest eerst toch iemand uitleggen voor we begonnen dat dit bij ons zo gebeurde en dat ik dit er in wou om ook iets van onze traditie te hebben.
Zo gezegd zo gedaan en je raad het al na de dans geen vervolg, gewoon iedereen met volle zakken terug naar huis.
Balik Bayan Box "Door to door service"-www.balikbayan.be
Wij zenden uw dozen naar de Filippijnen.-We send your boxes to the Philippines.

opinie

Citaat van: Carpie op dinsdag  4 januari 2011, 17:04:30
Ik wist dat die vraag ging komen, ik probeer dat seffens nog te regelen zodra ik het gevonden heb hoe ik het moet dien  :lachen:

Simpel met de extra opties op de antwoordpagina:



Als de foto's op je PC staan kan je ze gewoon opladen via het forum.
Wel één voor één!
Kopiëer de BBcode Image en plak die in je bericht.
Homo doctus in se semper divitias habet.
Phædrus