Nog kinderen nemen als je in de 40 bent?

Gestart door Jan69, zondag 5 december 2010, 23:27:47

Vorige topic - Volgende topic

Rich

Citaat van: Phille op dinsdag  7 december 2010, 11:19:57
Heren,

1/ Toch wel een beetje raar om op deze vraag 'nog kinderen nemen als je in de 40 bent' een uitgebreide uitleg ivm de sterilisatie van mannen terug te vinden.



2/ Is het niet een beetje egoistisch van een aantal mannen hier om hier geen rekening mee te houden. Ik ga ervan uit dat een filipina haar huwelijk pas als succesvol beschouwt als er ook kinderen aan te pas komen. Ik spreek grotendeels uit een persoonlijk engagement, mijn aanstaande is jong en heeft een zeer uitgesproken kinderwens. Als ik niet bereid ben hier in mee te gaan, dan kan ik beter niet trouwen, dat zou niet fair zijn tov haar. Ik wil haar dat niet ontnemen.

Groet
Phille


1/ Raar Phille ? Hoezo? Dat is nu juist zo interessant aan een Forum. Sterilisatie, anticonceptie.......zijn relevante zaken als je het hebt over kinderen na je 40 ste, dus als jij ooit geen kinderen meer wilt ben je waarschijnlijk net als ik ook weer wat wijzer geworden wat betreft sterilisatie. Electroverdoving, ik wist het niet. :weetikniet:

2/ Je kan het ook omdraaien. Is het niet een beetje egoïstisch om nog kinderen te nemen op je 50 of 60ste ? Wat hebben die kinderen dan nog aan hun vader?


Rich de Nederbelg.

Phille

Citaat van: ganda op dinsdag  7 december 2010, 11:33:10
Citaat van: Phille op dinsdag  7 december 2010, 11:19:57
Ik ga ervan uit dat een filipina haar huwelijk pas als succesvol beschouwt als er ook kinderen aan te pas komen. Ik spreek grotendeels uit een persoonlijk engagement, mijn aanstaande is jong en heeft een zeer uitgesproken kinderwens. Als ik niet bereid ben hier in mee te gaan, dan kan ik beter niet trouwen, dat zou niet fair zijn tov haar. Ik wil haar dat niet ontnemen.

Groet
Phille


Ok recht voor de raap en zonder franjes.

Gegeven: Jij bent 45 en zij is 21. Binnenkort trouwen jullie.

Vraag: kindjes?

Antwoord: trouw en wacht 5 jaar om kindjes te maken, zie dat je eerst een stabiel huwelijk hebt.

Docent: 20 ervaring met Filipina




Ha zo ben ik he, meestal recht voor de raap  :jajaja: en het goeie nieuws is en ben zeer blij om hetzelfde te denken als een specialist in de wondere wereld der filipina's, dat wij zowizo hebben afgesproken om zeker een jaar of 3 te wachten (vanaf het moment zij in België toekomt) alvorens aan kindjes te beginnen.

Phille

Citaat2/ Je kan het ook omdraaien. Is het niet een beetje egoïstisch om nog kinderen te nemen op je 50 of 60ste ? Wat hebben die kinderen dan nog aan hun vader?

Een vat vol levenservaring misschien  :weetikniet:, de kalmte, rust, geduld, wat één van de grote voordelen is van ouder worden. Eigenschappen die we niet hebben als we 20 à 30 zijn ... zo kan je het ook bekijken hé.

Ik weet niet waarover ik spreek, ik heb namelijk geen kinderen! Dus ik zal wel zien hoe het allemaal zijn gang zal gaan! En elk gezin, elk kind, is uniek, bij de ene zal dat anders zijn dan bij de andere.


Rich

Citaat van: Phille op dinsdag  7 december 2010, 12:02:48
Citaat2/ Je kan het ook omdraaien. Is het niet een beetje egoïstisch om nog kinderen te nemen op je 50 of 60ste ? Wat hebben die kinderen dan nog aan hun vader?

Een vat vol levenservaring misschien  :weetikniet:, de kalmte, rust, geduld, wat één van de grote voordelen is van ouder worden. Eigenschappen die we niet hebben als we 20 à 30 zijn ... zo kan je het ook bekijken hé.

Ik weet niet waarover ik spreek, ik heb namelijk geen kinderen! Dus ik zal wel zien hoe het allemaal zijn gang zal gaan! En elk gezin, elk kind, is uniek, bij de ene zal dat anders zijn dan bij de andere.


Inderdaad, zo kan je het ook bekijken. Alles heeft zijn voor en nadelen, en vooral, elke situatie is weer anders.

Jij hebt nog geen kinderen, wel ik kan je enkel zeggen dat kinderen een verrijking is in je leven. Maar ik zou er na mijn 45ste niet meer aan beginnen.  Het is allemaal persoonlijk zoiets.
Rich de Nederbelg.

stip66

Citaat van: Phille op dinsdag  7 december 2010, 12:02:48
de kalmte, rust, geduld,

Die kan jij dan wel op je persoonlijke buik schrijven....  :lachen:

jiggy

Zelf was mijn vader 37 toen ik geboren werd ,en heb in mijn jeugd, in vergelijking met m'n vrienden, steeds gevonden dat ik een "oude" vader had.
Zelf... was ik amper 21 (jawel!) toen mijn zoon geboren werd. Zeer jong inderdaad, je maakt wellicht fouten, doch in de opvoeding is dat niet gebleken. Nu ben ik 53 en mijn zoon 32 en .. hebben vaak dezelfde interesses. We organiseren ondermeer al 10 jaar samen een jaarlijkse vlottentocht!

Lang heb ook ik nog met verdere kinderwensen gezeten, al hadden we er al 2 , tot ik de leeftijd benaderde van mijn vader destijds , toen ik geboren werd.

Neen.. ik wou niet egoïstisch zijn en kinderen op de wereld zetten waar ik weinig raakvlakken mee zou hebben.
Ik zag het bij een vriend, van mijn leeftijd die op de leeftijd van 46 , bij een tweede huwelijk voor het eerst kinderen kreeg.
Inmiddels zit hij op zijn 53ste met 3 peuters.

Hij had wellicht een "langere" jeugd, ik heb sinds jaren geen zorgen meer , allez, toch niet die alledaagse kinderzorgen.

Na mijn scheiding nog een aantal pogingen tot relaties gehad.
Dit voorjaar voor het eerst met een Filipijnse in contact. Zij was vooraan de 20, en werd stapelverliefd. ik ook, of .. streelde deze aandacht mijn mannelijk ego?
Hoe meer ik nadacht , hoe minder realistisch ik dit begon te vinden, als ik dacht aan een toekomst samen.
Een meisje, jonger dan mijn eigen dochter....

We praatten er over, doch zij zei : jouw plannen en wensen zijn de mijne, doch.. zoals reeds eerder aangehaald hier : elke vrouw koestert wellicht ooit een kinderwens.
Dus.. is deze "chatrelatie" niet lang overeind gebleven.

Inmiddels.. heb ik een Filipijnse vriendin, waar ik deze zomer op bezoek was en .. die binnen 2 weken hier op bezoek komt. (jawel Friends Visa goedgekeurd, zoals je al elders op het forum kon lezen....)
Zij is 40 en grootmoeder sinds februari, een maand voordat ik grootvader werd.
Eigen kinderen, daar beginnen we dus niet meer aan .

Kortom... ieder moet het voor zichzelf uitmaken, doch.. tracht je ook eens in te leven in het kind dat een vader heeft van 50 + ...


stip66

#26
Citaat van: jiggy op dinsdag  7 december 2010, 12:38:13
Zelf was mijn vader 37 toen ik geboren werd ,en heb in mijn jeugd, in vergelijking met m'n vrienden, steeds gevonden dat ik een "oude" vader had.

Idem Jiggy, mijn vader wordt in maart 83. Tegen dan ben ik 45 dus reken maar uit. Ik heb mijn vader steeds " antiek " gevonden. Toen mijn klasgenoten een jeans met smalle pijpen droegen, moest ik nog steeds de klassieke kledij dragen. Verschrikkelijk was dit voor mij toen, want ik was niet " cool ".

Ik heb een zoon van 17, wij gaan regelmatig een pint pakken en praten over de " wijven " ( is gewoon een uitdrukking ), en wij amuseren ons rot op de momenten dat we elkaar zien. Een maand geleden is hij met zijn " lief " hiergeweest. De schuchterheid van zijn vriendin was rap over.  :haha:

Met mijn vader heb ik dat nooit kunnen doen.

Als ge dan toch gezelschap wilt op uwe oude dag, neem dan een huisdier. ( en ik begrijp dat er hier kritiek op gaat komen )
Uw (on)geboren kind kan niet kiezen of hij al dan niet een bejaarde vader wil, die het rustiger wil aandoen en aan het uitbollen is als hij in zijn puberjaren zit. Ik vind dit een vorm van egoisme.

Als ge dan toch per se een kindje wil, adopteer er dan een die wat ouder is van haar familie, daar lopen er genoeg rond voor schuppen zot.
Win/ win situatie. Je haalt iemand weg uit de miserie en je kan hem/haar een andere toekomst bieden. Pleegouders eveneens content.


Voila, ook recht voor de raap.........  :atyourservice:

Luc

Citaat van: stip66 op dinsdag  7 december 2010, 11:40:51

Zij zien dit nog altijd als een vorm van zekerheid voor hun ouwe dag. Moeilijk om hun duidelijk te maken dat hier meestal de ouders zijn die hun grote kinderen financieel steunen. Velen gaan inderdaad varen of aboard om dan maandelijks geld op te sturen. Klinkt dit bekend in de oren ?

Allee, dit is mijn bedenking toch...


Dat is in België ook hoor. Bij overlijden van de echtgenoot krijgt de overlevende echtgenote enkel een overlevingspensioen indien men ouder is dan 45 jaar tenzij men kinderen ten laste heeft. Ik ben een paar weken geleden nog eentje tegengekomen. 2 jaar getrouwd. Kind was een paar maanden oud toen hare vent een hartinfarct kreeg. Nu is ze 23 jaar en heeft een pensioen.
There is a sucker born every minute! Only now they found the internet.

boomerang

Citaat van: stip66 op dinsdag  7 december 2010, 13:14:24
Citaat van: jiggy op dinsdag  7 december 2010, 12:38:13
Zelf was mijn vader 37 toen ik geboren werd ,en heb in mijn jeugd, in vergelijking met m'n vrienden, steeds gevonden dat ik een "oude" vader had.

Idem Jiggy, mijn vader wordt in maart 83. Tegen dan ben ik 45 dus reken maar uit. Ik heb mijn vader steeds " antiek " gevonden. Toen mijn klasgenoten een jeans met smalle pijpen droegen, moest ik nog steeds de klassieke kledij dragen. Verschrikkelijk was dit voor mij toen, want ik was niet " cool ".

Ik heb een zoon van 17, wij gaan regelmatig een pint pakken en praten over de " wijven " ( is gewoon een uitdrukking ), en wij amuseren ons rot op de momenten dat we elkaar zien. Een maand geleden is hij met zijn " lief " hiergeweest. De schuchterheid van zijn vriendin was rap over.  :haha:

Met mijn vader heb ik dat nooit kunnen doen.

Als ge dan toch gezelschap wilt op uwe oude dag, neem dan een huisdier. ( en ik begrijp dat er hier kritiek op gaat komen )
Uw (on)geboren kind kan niet kiezen of hij al dan niet een bejaarde vader wil, die het rustiger wil aandoen en aan het uitbollen is als hij in zijn puberjaren zit. Ik vind dit een vorm van egoisme.

Als ge dan toch per se een kindje wil, adopteer er dan een die wat ouder is van haar familie, daar lopen er genoeg rond voor schuppen zot.
Win/ win situatie. Je haalt iemand weg uit de miserie en je kan hem/haar een andere toekomst bieden. Pleegouders eveneens content.


Voila, ook recht voor de raap.........  :atyourservice:

Hé, he', hé, dim eens een beetje. Niet iedere iets oudere man is een 'ingeslapen' oude sukkel. Misschien was jouw vader op zijn dertigste de weg al kwijt maar ga hier niet over leeftijden generaliseren.

Het is maar net hoe soepel en ruimdenkend de wat oudere van geest is en op welke wijze hij zijn uniek vergaarde wijsheid ten dienste maakt.
Het gaat om kwaliteit van opvoeding en niet om de lengteduur.
"As men de skoalle jierren hawn hat, moat men ris fiks oan’t learen"
"De jeld komt net mei laitsjen"

Phille

Citaat van: boomerang op dinsdag  7 december 2010, 13:44:10
Citaat van: stip66 op dinsdag  7 december 2010, 13:14:24
Citaat van: jiggy op dinsdag  7 december 2010, 12:38:13
Zelf was mijn vader 37 toen ik geboren werd ,en heb in mijn jeugd, in vergelijking met m'n vrienden, steeds gevonden dat ik een "oude" vader had.

Idem Jiggy, mijn vader wordt in maart 83. Tegen dan ben ik 45 dus reken maar uit. Ik heb mijn vader steeds " antiek " gevonden. Toen mijn klasgenoten een jeans met smalle pijpen droegen, moest ik nog steeds de klassieke kledij dragen. Verschrikkelijk was dit voor mij toen, want ik was niet " cool ".

Ik heb een zoon van 17, wij gaan regelmatig een pint pakken en praten over de " wijven " ( is gewoon een uitdrukking ), en wij amuseren ons rot op de momenten dat we elkaar zien. Een maand geleden is hij met zijn " lief " hiergeweest. De schuchterheid van zijn vriendin was rap over.  :haha:

Met mijn vader heb ik dat nooit kunnen doen.

Als ge dan toch gezelschap wilt op uwe oude dag, neem dan een huisdier. ( en ik begrijp dat er hier kritiek op gaat komen )
Uw (on)geboren kind kan niet kiezen of hij al dan niet een bejaarde vader wil, die het rustiger wil aandoen en aan het uitbollen is als hij in zijn puberjaren zit. Ik vind dit een vorm van egoisme.

Als ge dan toch per se een kindje wil, adopteer er dan een die wat ouder is van haar familie, daar lopen er genoeg rond voor schuppen zot.
Win/ win situatie. Je haalt iemand weg uit de miserie en je kan hem/haar een andere toekomst bieden. Pleegouders eveneens content.


Voila, ook recht voor de raap.........  :atyourservice:

Hé, he', hé, dim eens een beetje. Niet iedere iets oudere man is een 'ingeslapen' oude sukkel. Misschien was jouw vader op zijn dertigste de weg al kwijt maar ga hier niet over leeftijden generaliseren.

Het is maar net hoe soepel en ruimdenkend de wat oudere van geest is en op welke wijze hij zijn uniek vergaarde wijsheid ten dienste maakt.
Het gaat om kwaliteit van opvoeding en niet om de lengteduur.

Wel Boomerang, dat was ik mij ook wel aant bedenken, ik zou eerder zeggen, een jonge geest in een wat ouder lichaam! Of het nu echt bij de opvoeding hoort om met je 17-jarige zoon op café te gaan hangen en over de wijven bezig te zijn is maar de vraag ... maar dat beslist dan weer iedereen voor zichzelf hoor. Zou ik dat doen, geen flauw idee, zal ik wel zien zeker ... tegen dan ben ik eeuuuhhhh 65 of zoiets ... misschien geef ik hem de raad mee, jonge profiteer er maar van, vroeger he, wel dan kon ik, maar durfde ik niet altijd, nu durf ik, maar kan ik niet meer  :lachen:

Ik heb ne maat toen hij begin 20 was, zijn vader bijna 80 en die maat van mij had eindeloos respect voor zijn vader! Het zal wel een som zijn van de opvoeding hoe men later naar zijn vader (op)kijkt.

Als dit forum tegen dan nog bestaat dan zal ik daar uitgebreid op terugkomen.