Mawibata II : Terug naar de PH *** Foto's en verslag ***

[Mawibata]

Het is zondagmorgen 05.00Hr in de ochtend.
Het opstaan lukt niet goed, kan moeilijk anders. Mihmi had een personeelsfeest in de taverne-ijssalon waar ze werkt als kok. Konden ze dit niet op een andere dag doen ?
Tijdens het feest zaten mijn gedachten bij dat gene wat nog moest gedaan worden op de PC thuis voor het vertrek,en het pakken van spullen. (de kledij niet dat had Mihmi al gedaan). Het is de eerste maal dat de voorbereidingen zo laat gedaan werden. Ik had dus een beetje angst om niet klaar te komen. (Dju dat Italic schrift zie je hier niet zo goed)
Om 03.00Hr vleide ik me tegen Mihmi voor toch nog 2 luttele uurtjes slaap.

Het was dus hurry hurry om vijf uur, want ik was de overschrijvingen nog vergeten uit te voeren. Dochter en schoonzoon zouden ons brengen naar Zaventem. We waren nog maar aan het rond punt, 200 meter ver, en ik twijfelde of ik de USB stick, waar ik al het nodige voor in de   had opstaan, wel meegenomen had. Terugdraaien of niet? Voor alle zekerheid maar terug, en waarempel, hij zat nog mooi in de PC.
Opgelucht vatten we de trip naar Zaventem aan.

We waren mss 2 kilometer ver, in Heppen ter hoogte van het Limburgs Bloemenhuis plots een flits van links voor mij. Direct gingen m'n ogen naar de kilometerteller, die zat tegen de tachtig aan , tel daar nog ± 5 bij want hij wijkt af naar boven, en ik wist hoe laat het was. Dat de kleine flitswagen van de politie in Leopoldsburg ook het tegemoetkomend verkeer kan flitsen wist ik reeds van vorig week-end, toen was het nl opendeur bij de Politie, mijn directe buren. Maar dat ik zo snel de praktijk zou ondergaan had ik natuurlijk niet verwacht. Het is ook een abnormaal uur om te staan flitsen. Niks aan te doen, 't zal betalen worden.

500 meter verder, aan danscafe 't treintje  liep er iemand de weg op met een rode salami, druk zwaaiend dat ik naar de kant moest.  :copte4:Nu kon ik om de hoek zien, en hier stonden waarempel een heel arsenaal flikkenauto's netjes verscholen.
Het leek wel of ze de open-deur van vorige week naar hier verplaatst hadden.

Combi,s break,s en ook de nieuwe anonieme wagen stond er. Ontbrak enkel op het appel ; de zwaantjes. Die stonden wss ergens verderop te slapen vermoed ik, ik kan dat weten want er zit er zo ene in de familie.

Was ik blij dat ik vrijdag alsnog de tijd gevonden had om naar de auto herkeuring te gaan. Want de auto was afgekeurd wegens maar 1 achterlicht. Voor 't zelfde geld stond ik hier nu met een rode keuringskaart, waarmee je niet meer mag rijden. Enkel naar de garage voor herstelling. Dat zat snor.
De strenge blik van de agent zette mij aan om het raampje vlug te laten zakken.
Op de achterbank waren dochter en Co nog aan het friemelen, nee niet aan elkaar, maar aan de autogordels.
Gelukkig had de agent alleen oog voor mij, en ook nog een klein beetje oog voor Mihmi. De snoeper.

Rijbewijs en papieren graag.

Walla problema, alle papieren zijn netjes in orde, daar was ik zeker van.   De paniek sloeg mij om het hart, Mijn hand voelde enkel een lege plaats, daar waar de papieren plachten te liggen.

Nu was ik dus 200% wakker. De papieren ? Oh ja die liggen thuis aan de PC, ik ging na de keuring het mapje opruimen en de overtollige zaken er uit doen, zoals oa de autoverzekering van vorig jaar, en het jaar daarvoor, en het .  .  .  .  .  .  .

Ik zag de vlieger al vertrekken zonder ons, want op je wachten doen ze niet, dat heb je als je vooraf betaald, dan hebben ze hun centen al.

Oh zegt oompje agent, de papieren liggen thuis, en waar mag thuis dan wel zijn.

Ah dat is naast de politie in Leopoldsburg meneer, ik woon er vlak langs de politie. op nummer 3. Ah dit had ik goed gezegd.

En hij verwijderde zich, druk pratend in zijn Walkie Talkie. (Guido, heet dat zo?)

Ik hoopte stilletjes dat hij na dit antwoord m'n auto herkende. Die zien ze toch telkens staan als ze hun kamp binnenrijden. En per slot van rekening is hun slogan toch : De politie, je vriend.  Wel dat ze het nu maar waar maken dacht ik.

Meneer, als U wilt zal ik de papieren wel snel gaan halen zei ik hem achterna lopende. Verkeerd van mij, want dat [italic on]snel[italic off] was niet gepast. Ik moest namelijk terug langs de kleine Peugeot met de venijnige flits, die was ik al vergeten.

Maar dat hoefde niet, ook moest ik ze niet 's anderendaags komen tonen, zoals ik informeerde.

s'Anderendaags was ik toch al het land uit.   (Hoopte ik)    

De info die hij kreeg bleek mee te vallen, want ik mocht meteen mijn reis verder zetten, zonder papieren nog wel.

Prettig verlof riep hij me nog na. Ik was blij dat de ruit nog naar beneden was want anders zou ik dat gemist hebben.

En ik proberende de verloren tijd in te halen, en aandachtig speurend naar flitswagens, terug de weg op. Niet alleen speurend naar rechts, maar nu ook naar links, ja een mens leert snel, vooral als ze aan je centen willen zitten.

Foto's van het gebeuren zijn er niet, wegens schrik  gene tijd.





Tot hier het verslag van de eerste drie kilometer.
De rest volg wel als ik in thuis in Bacolod ben, want het typen gaat hier traag, en niet alleen omdat het een QWERTY toetsenbord is, maar m'n aandacht wordt telkens afgeleid door de superslanke wezentjes die hier in ,t internetcafe binnenkomen. Ik kijk ze telkens aan met strenge blik, in de hoop dat ze NIET naast me komt zitten, het typen zou dan nog trager gaan. Maar de stoel blijft gelukkig leeg.

De enkele dagen hier in Manila ga ik aan iets anders besteden dan achter een trage PC in een internet cafe te zitten.

Ik heb ook weer last van mijn ogen. De zonnebril met gespiegeld glas ligt nog thuis, en dus moet ik weer loensen, tot ik mij een nieuwe heb aangeschaft . ( 60 Piso in Baclaran = net geen â,¬ )

Sorry maar ik weet niet hoe ze loensen in het    zeggen.

Accenten staan hier niet op het QWERTY toetsenbord, en de q moet je soms lezen als een a, de w kan soms een z voorstellen, maar het zal wel lukken. Ook de ( en de )  willen wel eens in een 9 of een 0 veranderen.



Ik zal eens gaan zien waar de asawa nu zit, als ze nog veel werk (lees inkopen doen) heeft, kan ik mss nog een berichtje plaatsen.



Groeten uit het Pff Pff warme PH.  

[JFK]

Hi Willy,
Dat noem ik nou eens een fijne en onbezorgde aanvang van een vakantie
God jonge, wat ben je toch slecht gestart !
Nou, voor mij mag je nu best eens naar andere dingen kijken dan naar een toetsenbord. Daarvoor ga je toch niet helemaal naar de Philippijnen, dacht ik zo !
Kijk maar lekker rond als Mihmi even de andere kant op kijkt.
Bacolod is je doel. Ik ben daar a.s. zaterdag wanneer ik met de auto op weg ben naar Guimaras om bij mijn 'asawa''s huis mijn overtollige watertank af te leveren zodat ze daar ook stromend water kunnen gaan krijgen ('bekomen', zoals den Belg zo mooi zegt).
Misschien kunnen we op de terugweg (dinsdag) even bij je op de koffie komen ? (biertje mag ook, hoor  ).

[ganda]

Misschien kunnen we op de terugweg (dinsdag) even bij je op de koffie komen ? (biertje mag ook, hoor  ).

Vind ik fantastisch    wij noemen dat : jezelf uitnodigen 

Op de Filipijnen is dat DE nationale sport. 

Schol hé mannen

[xav]

laat je maar es gaan zou ik zeggen... ik zal je vervoegen vanaf vrijdag 

[Rich]

Ik had dus een beetje angst om niet klaar te komen.[

Hehe, dat is het begin van het einde Mawibata,.....

[Baliw-katok]

Foto's van het gebeuren zijn er niet, wegens schrik  gene tijd.

Een geluk dat hier woorden kunnen doorstreept worden 

[Baliw-katok]

De rest volg wel als ik in thuis in Bacolod ben, want het typen gaat hier traag, en niet alleen omdat het een QWERTY toetsenbord is, maar m'n aandacht wordt telkens afgeleid door de superslanke wezentjes die hier in ,t internetcafe binnenkomen.

Ja ja , afgeleid, dat ken ik   

Ik heb ook weer last van mijn ogen. 

Ja ja , last van de ogen, dat ken ik 

Gelukkig had de agent alleen oog voor mij, en ook nog een klein beetje oog voor Mihmi. De snoeper.

Ja ja , de snoeper, da ken ik 




Ik Heb toch een goeie zelfkennis  , maar 'k ben zeker niet alleen



Baliw-katok

[Baliw-katok]

Willy en Mihmi,

ENJOY YOUR TRIP !!!

     

Baliw-katok

[Mawibata]

Willy en Mihmi,

ENJOY YOUR TRIP !!!

     

Baliw-katok

Bedankt BK,

maar, zoals men placht te zeggen : Een goede voorbereiding is het halve werk,  is ditmaal niet het geval geweest.

Volgende maal beter   

[O.B.Bommel]

Nu ga IK eens zitten lezen. Let the movie play........

[Mawibata]

laat je maar es gaan zou ik zeggen... ik zal je vervoegen vanaf vrijdag 

Enne  .  .  .  . goed aangekomen  ?  ?

Laat eens van je horen. 

Beeldmateriaal wordt ook geapprecieerd   

[dolfijn76]

Mawibata goede reis gewenst

en Mawibata goed dat je het zegt van die foto's (geld ook voor jou he  )

[ruff rider]

 

Goede reis en doe ze de groeten daar in Bacolod 

greetz
Ruff Rider

[Mawibata]

Vervolg :  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .

Na de eerste drie Km viel er niet meer veel te beleven, het was zondag, gene traffic dus.
Aan de afslag Zaventem was er een zwaar ongeval gebeurd, op de baan naast ons.
Moet juist gebeurd zijn, want er stond nog geen kijkfile, noch blauwe lampen.  

Ruim op tijd stapten we het luchthavengebouw binnen. Hoe dat er van binnen uitziet weet ge al.

Tijd voor een relaxe kop koffie, en een plasje. (van de zenuwen, kan dit? )

Wij besloten om ons maar eens naar de check-in te begeven. Jawadde, is die luchthaven zo groot ?
Het was haasten of we gingen te laat komen.
Een stem uit de luidsprekers liet ons dat ook nog eens weten.
We arriveerden nog net op tijd.

Ik ga dat de volgende keer weer doen, je hoeft niet aan te schuiven voor het boarden, en in de vlieger zit iedereen al op zijn plaats, zodat je ongehinderd door de gangen kunt paraderen.
Niet alle passagiers keken vrolijk.  

Hoe de vlieger er van binnen uitziet heb ik jullie ook al laten zien.




Mihmi's aandacht ging naar de movie. Blijken er toch een keuze aan zeer recente films te zijn.










Ik was een beetje aan't kijken waar we overal passeerden. Moeilijke woorden zeg.









En zoals onze   Raymond het zo mooi kan zeggen : Het ging vooruit.  1.064 Km/Hr.

Buiten was't een beetje koud  -51C











Het eten was niet bijzonder, maar deze verassingsdoos als dessert, konden de Pinay, zoetekouwen als ze zijn, wel pruimen.    











En de eerste foto van op    bodem :  (Baclaran)

[Mawibata]

Vervolg :  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .


Gezellige drukte, daar op de markt in Baclaran.
Metro hebben ze hier ook, maar beperkt.
Op tijd stoppen is de boodschap, of hij dondert de dieperik in.  

Het water is gezakt tot een redelijk niveau.
Op vele plaatsen is er niets meer te zien van de overstroming.
Wel merkte ik op, dat de plaatsen die onder water gestaan hebben, nu er opgekuist is, er veel properder bij liggen.

Het vervelende ventje     kom je ook overal tegen.

Deze politieman is duidelijk niet van dienst, aan zijn kledij te zien.

Onlangs is er een rondschrijven geweest, dat ze hun verloofde/echtgenote, of kinderen niet meer achterop mogen nemen tijdens hun dienst.
Dit zou hinderen bij een interventie.
Je bent hier niet in Europa he.






Vanwege de typhoons werd de reclame op de torenhoge stellingen netjes opgerold. Geen vaste reclameborden zoals bij ons, maar oprolbare spandoeken.

Voor de eerste maal brachten we een bezoek aan de Duty Free Shop. Ook gerund door SM, wat dacht je. Zowat alles is hier te koop zoals in een hypermarket. Maar dan zonder taks.
Je moest er wel een paspoort kunnen voorleggen, anders kwam je er niet in.
Blijkbaar zat er in onze koffers nog niet genoeg chocolade uit  
Mihmi ging voor de chocolade, maar dan de buitenlandse, de enige echte. Hiervan waren verschillende standen, per firma, met telkens een verkoopstertje.
Ze klampen ons aan, alsof hun leven er van afhangt. Of is het omdat ze    ruiken.
Mihmi kocht, ik keek rond. Aan de kassa schrok ik mij een bult hoeveel we dienden te betalen.
Het kwam neer op 3 maanden loon voor een  

Met hun aankopen in het karretje ging het richting balie. Hier konden ze de waardebonnen die ze blijkbaar gekregen hadden bij de verschillende aankopen, verzilveren.
Ze kregen oa een strijkijzer, een grote ventilator op voet, een oplaadbare lamp, voor als de stroom weeral uitvalt, sporttassen, enfin we hadden een tweede karretje nodig.

Een goede verkooptechniek, want de Pinay waren gelukkig, alsof ze de lotto gewonnen hadden.
Ik dacht meteen aan de prijs die we moesten afrekenen. Maar ik maak geen opmerkingen meer.
Zo bederf ik hun geluk niet, en blijf ik ne toffee gast.

Thuis hadden ze meer oog voor deze extra geschenken, dan voor de chocolade.






De eerstvolgende trip, was naar de Mall of Asia. (foto's te zien in m'n vorig     reistopic )
We besloten iets te gaan eten, en ditmaal gene Chowking. Pas op, de Chowking zijn eten en vooral de Halo-Halo zijn zeer lekker. Maar een beetje afwisseling mag.


Het kleine  restaurant hadden we voor ons alleen. Uit nieuwsgierigheid telde ik het aantal personeelsleden.
9, jawel negen personen moesten hier hun kost verdienen. Hopelijk vertaald dat zich niet de prijs die we zullen moeten betalen.
't is te zien dat ze hier gene RMZ moeten afdragen, en de werkuren belachelijk laag zijn.
De jongen in witte shirt moet het eten gaan halen aan de keuken, brengt het naar onze tafel, en onder het toeziend oog van de barman, en de verwelkomingsdame (cheffin), plaatst het dienstertje alles op onze tafel.
De jongen heeft zijn ogen niet in zenne zak zitten zo te zien.

Al bij al, lekker eten voor een goede prijs, in een mooi establishment.

Een eind verder konden we deze prachtige Porsche bewonderen.
Van elke foto die je wil nemen wilt er altijd wel een Pinay / Pinoy bij opstaan.
Als je dan zegt dat je het object op de foto wil, zijn ze op hun (lange) tenen getrapt.
Dan is de oplossing : een foto met, en een foto zonder. Zo is iedereen tevreden.
Het lijkt er trouwens op dat het fototoestel meer scherp stelt op de achtergrond, dan op het meisje ?

Eentje met

En eentje met zonder

Het gebeurde wel eens, om de batterij en/of de geheugenkaart te sparen, dat ik deed alsof ik een foto nam met hen er op.
Maar dan kwam Mihmi eens kijken naar het schermpje, en kon ik de betreffende foto niet te voorschijn toveren.
Die dag staat geboekstaafd als een van de minder aangename.

. . . . . . . . .

[stip66]

9, jawel negen personen moesten hier hun kost verdienen. Hopelijk vertaald dat zich niet de prijs die we zullen moeten betalen.
't is te zien dat ze hier gene RMZ moeten afdragen, en de werkuren belachelijk laag zijn.
De jongen in witte shirt moet het eten gaan halen aan de keuken, brengt het naar onze tafel, en onder het toeziend oog van de barman, en de verwelkomingsdame (cheffin), plaatst het dienstertje alles op onze tafel.
De jongen heeft zijn ogen niet in zenne zak zitten zo te zien.

Wij zijn gisteren bij een chinees gaan eten in Tarlac City.
Net zoals jij ben ik aan het tellen geweest, 19, jawel 19 garcons liepen daar een praatje met elkaar te maken.
Ene was zelfs full time vliegenmepper  
Dan ben ik nog het keukenpersoneel vergeten te tellen.

[opinie]

Het vervelende ventje      kom je ook overal tegen.

[Digos]

Van elke foto die je wil nemen wilt er altijd wel een Pinay / Pinoy bij opstaan.

Ik dacht dat ik alleen dat probleem had.

Soms moest ik ook een nummertje trekken om zelf eens een foto te kunnen maken met men camera.

Ik loop al een hele tijd met het gedacht rond om gewoon een tweede camera aan te schaffen, 't is maar om die minder aangename dagen te vermijden 

[Mawibata]

Vandaag ontmoeten we , een symphatiek    koppel.  

We hadden afgesproken in de Mall of Asia. Wegens nog last van de jetlag, waren we te laat op de afspraak.
Na een hartelijke begroeting en het nuttigen van een maaltijd, besloten we naar Ayala Center in Makati City te gaan.


Op zoek naar de Taxi standplaats zagen we dat het   fritkot weinig aantrek had.





Inn Ayala wist Ko zijn weg. Onze wegen gingen uit elkaar, de dames shoppen, en wij op zoek naar een terrasje.
Aan de uitgang van Ayala 5 gekomen, zagen we aan de overzijde een terras op het eerste verdiep. Dat leek ons wel wat.


Ko heeft blijkbaar nog geen last van de herrie in de  , want hij nam promt plaats naast de enige aanwezige luidspreker op het grote terras.
Van hieruit hadden we een mooi uitzicht.


Foto van de Glorietta 5, waar we vandaan kwamen.





Voor Ko een barrel SMB(wat dat ook moge zijn), promo â,±  149.00. is  Â± 2.20 â,¬
Prijs per barrel, doet me aan olie denken.
En voor mij een fresh Buko-shake. Cola en Fanta zal ik wel thuis drinken.




De barrel was er meteen, de shake van cocosnoot liet een hele tijd op zich wachten, maar het was de moeite waard.
Een uitgeholde kokosnoot, met daarin de shake, inclusief dekseltje.
Smaak was heerlijk. Jammie.





Ko glundert, tevreden met zijn barrel.  







Even rondkijken op het terras, en ik merkte dat ze de bestaande bomen in het gebouw verwerkt hadden.





Het begint al aardig donker te worden, en terwijl Ko zich te goed doet aan de San Miguel, wacht ik nog steeds op mijn shake.
Het invallen van de duisternis gaat hier zeer snel, en veel te vroeg, rond 18.00Hr.





Op de terugweg naar de vrouwtjes zagen we dit laadstation voor GSM's of Cell Phones, zoals ze dat hier plegen te noemen.





Je kon boven het rode licht zien hoeveel seconden nog, vooraleer het licht op groen zou springen.






Ze waren klaar met de boodschappen stond op het sms'je.
De foto laat iets anders zien. Enfin, hebben we ons daarvoor gehaast, en moest Ko zijn barrel in de steek laten ?





Tijdens het wachten op een taxi nam ik nog een kiekje van ons terras, midden op de foto, onder het groene reclamelicht.
Niet makkelijk met zo een lage sluitersnelheid, en zonder statief of steun.






Eigenaardig hier is, dat je geen taxi mag doen stoppen. Je moet je naar een Taxi-halte begeven, en daar in de rij gaan staan.Dit onder bewaking van een security agent.
Het lange wachten beu (spitsuur) regelde de zus van Mihmi dat we verderop een taxi mochten nemen.
Ja die zus is niet schuw, in tegenstelling tot de rest van de familie.


.  .  .  .  .  .  .  .  .

[O.B.Bommel]

 
Toch wel handig dat er iemand meetelt, kan ik mijn berekening herstellen (uit mijn verslag deel 23 of zo)
we hadden er 2 op, de BUCKET  had er 6 i.p.v. 5 en toen we weg gingen zaten er nog 2 in, dus 2 (SM-foodcourt) +4 = 6 in pakweg 1,5 uur 
En dat te bedenken dat ik in  geen bier drink maar wijn.
Maar ik was nog bij mijn positieven, want we zaten in de nieuwe Glorietta 5 en we keken op Glorietta 4, maar een kniesoor die daarop let.

Tom Poes greep deze posting aan om de opmerking te maken dat ik nu op het forum als een  bekend sta  , was ze het roken nog vergeten, dat doe ik ook vrijwel niet in 
Maar Willy wilde mij niet helpen om de bucket helemaal te ledigen, somebody must have the blame.........

[dochterke]

Op de achterbank waren dochter en Co nog aan het friemelen, nee niet aan elkaar, maar aan de autogordels.

wat niet weet, niet deert 

[Mawibata]

NB : De blauwe woorden zijn hyperlinks.







Het steegje naar het appartement van Mihmi's zus ligt er nog even troosteloos bij.

Men heeft wel een kapje aangebracht boven de schakelaar. Veiligheid voor alles.

De Balut (eendeei met embryo) werd smakelijk verorberd. De  denken dat het goed is voor de potentie.
Het ei met de rode streep, is een gewoon gekookt kippeei.

Bemerk het geld mooi opgeplooid tussen de vingers van de jeepney chauffeur.
De Jeepney is een verlengde jeep, waar wel 20 mensen in kunnen plaatsnemen (als sardienen), op de twee in de lengte geplaatste banken.
Het geld van de passagier geraakt van hand tot hand tot bij de voerder.
Het wisselgeld gaat op dezelfde manier terug.Prijs pp =  â,± 7.00    (0.10 â,¬)

Aan de trap van de voetgangersbrug staan steeds verkoopstandjes.
Deze verkopen oa frisdrank, sigaretten en snoepjes per stuk.

Vanop de brug hebben we een mooi zicht op de buildings die hier als paddestoelen uit de grond reizen.

Binnen in de supermarket nog een dessert snoepen (Halo-halo). Hier zien we de vergunningen van de zaak uithangen.
De buissenes Permit is nieuw bijgekomen, het lijkt wel een nummerplaat.

Vanavond hebben we afgesproken met    ( Peter en Virgina ) aan hun hotel.
Het ziet er een mooi verzorgd uit, zowel aan de buitenkant, als het interieur binnen.

Over de veiligheid ook geen klagen. Vier bewakers, waarvan 1 hond.

In Manila is het s' nachts ook zeer druk. Deze hoofdstad heeft evenveel inwoners als gans 

Te voet gaat het dan op weg naar Juri's, een eetcafe waar je /  gerechten kan bekomen.

De zaak wordt gerund door een    en een    (Antwerpenaar)




Peter heeft het blijkbaar naar z'zin tussen de twee dames.

Een tafel was gereserveerd op het verhoog, zodat Peter en ik de zaak netjes konden overschouwen.

Na de lekkere maaltijd (ikke steak met roquefortsaus) gingen we nog iets drinken in een bar met live orkest. Vanwege de dB verkozen we buiten plaats te nemen.
Zalig om middernacht buiten op een terrasje.

Dan werd het tijd om huiswaarts te keren, om fit te zijn voor de volgende dag.
Met het vliegtuig gaat het dan naar Mihmi's ouders, die wonen op een ander eiland, ongeveer een uur vliegen.
Ze wonen in Bacolod, de hoofdstad van Negros occidental.

[stip66]

Over de veiligheid ook geen klagen. Vier bewakers, waarvan 1 hond.

Hahahaha, de hond ?
Later bleek dit een snuffelhond te zijn die öpgeleid was om explosieven te onderscheppen. Hij blafte reeds bij mijn aankomst op de ....... chocolade :-)
Eveneens was ik verrast dat deze hond enkel Franse bevelen accepteerde zoals " Coucher " , " Rester "....
De bewaker legde me uit dat deze " hondentaal " veel gebruikt wordt om misbruik door anderen te vermijden  
De   honden luisteren blijkbaar toch naar de dictator met de grootste biefsteak  

[Digos]

Voor die 500 peso......had ik de foto ook wel willen maken hoor 

[Mawibata]

Naar aanleiding van sommige foto's die ik plaats, en dat de familie dikwijls ter sprake komt, vind ik het meer aangewezen om verder te gaan met mijn verslagen in hetzelfde topic, maar dan in het deel Leden Only

Ik hoop dat U daar begrip voor kan opbrengen.     





   


  Mawibata II Terug naar de PH Okt 2009