Waarom wil ik in de Filipijnen gaan wonen?

Gestart door koy, vrijdag 29 juni 2012, 22:30:39

Vorige topic - Volgende topic

huisman45

waarom,
simpel mijn vrouw woont hier en ook werkt voor haarzelf en familie,
ergenissen ach die heb je overal hier en in europa,
en al de min punten die iedereen opnoemt kloppen we,maar ook alle pluspunten.
had ze in een ander land gewoont had ik daar geleeft ,niet gewerkt,doe mijn eigen ding
en zij het hare ,ben gelukkig en relaxed nu dat is voor mij de beste reden de rest is bijzaak.
Hier adem ik vrij en ben gelukkig

koy

Het gaat hier toch wel heel veel over de dreiging van ziek te worden en over gezondheid.

Ten eerste ben je daar zelf voor een heel groot gedeelte voor verantwoordelijk, doe wat aan sport, drink wat minder en stop met roken en je komt al een heel eind verder. Als je dan je kroket en friet en andere vette prul vervangt door rijst en vis dat in de PH overal de gewoonte is kom je nog verder.
Maar goed, tot hier de gezondheidspreek (diegene die zich herkennen zullen deze preek wel al gehad hebben...)

Ten tweede kan je jezelf perfect indekken zolang je nog gedomicilieerd bent in B of NL kan je een DKV afsluiten voor pakweg een 45â,¬ per maand en deze heeft een wereldwijde dekking, ook in de PH, ik heb daar laatst nog uitdrukkelijk voor naar Bxl gebeld en daar werd het bevestigd. Heb je iets voor, is alles gedekt ook indien je je naar B moeten repatriëren omdat je liever daar behandeld wordt. So what's the point?

Ok als je op de PH woont en gedomicilieerd bent, dan moet je bv een BlueCross afsluiten maar ik geloof niet dat het onbetaalbaar is.

grtjs Koy

leven en laten leven...

Phille

Op zich vind ik het een interessant topic, maar ik mis wel iets in de vele reacties, of misschien is de vraagstelling niet geheel juist en hoort er misschien wel bij te staan, waarom EN vanaf wanneer.

Ik wil het niet hebben over de pro's of de contra's want ik heb geen ervaring met echt te wonen in de Filipijnen en dus kan ik daar niet veel over vertellen, ik heb wel zo mijn ideeën over het één en het ander, maar dat is nu even niet relevant.

Wel stel ik mij een aantal praktische vragen, vragen die mij bezig houden gerelateerd aan mijn leeftijd, nog een jaartje of 20 te werken en geen recht op de een of andere uitkering en vragen vanuit het standpunt om nog een gezin op te starten:

1) Zijn er hier mensen die in de Filipijnen zouden willen gaan wonen op een leeftijd waar het pensioen nog veraf is (zonder te kunnen terugvallen op één of andere uitkering)?  
2) Zijn er mensen die in de Filipijnen willen gaan wonen als men zelf de kost moet verdienen, dus gaan werken.
3) Is het leven er dan even interessant als in Benelux, men betaalt wel veel belastingen van alle aard, maar men heeft wel toegang tot relatief goedkoop onderwijs, medische zorgen en een sociaal opvangnet; men moet maar door omstandigheden niet langer in de mogelijkheid zijn om nog te werken (ziekte, ongeval, etc...)
4) Is het leven even interessant als men aan een gezin wilt beginnen, ons sociaal systeem voorziet in heel wat ondersteuning wat kinderen betreft, onderwijs, kindertoeslag, etc ... (België)

Bedankt voor de antwoorden.

:daag:


vvjoris

Citaat van: Phille op zondag  1 juli 2012, 18:52:21
1) Zijn er hier mensen die in de Filipijnen zouden willen gaan wonen op een leeftijd waar het pensioen nog veraf is (zonder te kunnen terugvallen op één of andere uitkering)?  
Ja, nog 13 (of 15) jaar te werken
Citaat
2) Zijn er mensen die in de Filipijnen willen gaan wonen als men zelf de kost moet verdienen, dus gaan werken.
Ja
Citaat
3) Is het leven er dan even interessant als in Benelux, men betaalt wel veel belastingen van alle aard, maar men heeft wel toegang tot relatief goedkoop onderwijs, medische zorgen en een sociaal opvangnet; men moet maar door omstandigheden niet langer in de mogelijkheid zijn om nog te werken (ziekte, ongeval, etc...)
Of het interessant is hangt af van ieders interessegebied, en er zijn effectief zaken die ik zeker zal missen en niet te importeren zijn, zoals bijvoorbeeld voetbal, en ik zie me ook geen bak Duvel importeren.... Kwestie van kwalitatief onderwijs, dat heb ikzelf niet echt meer nodig (al leer ik levenslang), intensieve medische zorgen heb ik ook niet nodig, maar mocht dat ooit nodig zijn dan heb ik mogelijk die verzekering (zie eerdere post) die me dezelfde rechten geeft als de sociale zekerheid hier.
Citaat
4) Is het leven even interessant als men aan een gezin wilt beginnen, ons sociaal systeem voorziet in heel wat ondersteuning wat kinderen betreft, onderwijs, kindertoeslag, etc ... (België)
Als er nog kids bijkomen kan je de keuze maken naar  :eu: te komen om ze een betere opleiding te geven. Ik meen echter dat de offers die daarvoor moeten gebracht worden niet opwegen tegen de voordelen. Mijn mogelijke 1/2 Filipino - kids zullen van mezelf ook nog wat leren é, en ik zou ze niet uit hun cultuur willen wegrukken.

Ik blijf trouw aan mijn roots en principes, en pas me aan waar nodig of wenselijk, waar ik het vanuit mijn hart kan doen, en ik verwacht van anderen hetzelfde.

vvjoris

Ter Info:

Brochure van de  :belgiesmiley: Dienst voor Overzeese Sociale Zekerheid

(Het is  :belgiesmiley:, dus een beetje ingewikkeld)

http://www.dosz-ossom.fgov.be/user_docs/02-12Broch-Nl.pdf
Ik blijf trouw aan mijn roots en principes, en pas me aan waar nodig of wenselijk, waar ik het vanuit mijn hart kan doen, en ik verwacht van anderen hetzelfde.

Quezonboy

Citaat van: vvjoris op zondag  1 juli 2012, 19:47:17
Citaat van: Phille op zondag  1 juli 2012, 18:52:21
1) Zijn er hier mensen die in de Filipijnen zouden willen gaan wonen op een leeftijd waar het pensioen nog veraf is (zonder te kunnen terugvallen op één of andere uitkering)?  
Ja, nog 13 (of 15) jaar te werken
Citaat
2) Zijn er mensen die in de Filipijnen willen gaan wonen als men zelf de kost moet verdienen, dus gaan werken.
Ja
Citaat
3) Is het leven er dan even interessant als in Benelux, men betaalt wel veel belastingen van alle aard, maar men heeft wel toegang tot relatief goedkoop onderwijs, medische zorgen en een sociaal opvangnet; men moet maar door omstandigheden niet langer in de mogelijkheid zijn om nog te werken (ziekte, ongeval, etc...)
Of het interessant is hangt af van ieders interessegebied, en er zijn effectief zaken die ik zeker zal missen en niet te importeren zijn, zoals bijvoorbeeld voetbal, en ik zie me ook geen bak Duvel importeren.... Kwestie van kwalitatief onderwijs, dat heb ikzelf niet echt meer nodig (al leer ik levenslang), intensieve medische zorgen heb ik ook niet nodig, maar mocht dat ooit nodig zijn dan heb ik mogelijk die verzekering (zie eerdere post) die me dezelfde rechten geeft als de sociale zekerheid hier.
Citaat
4) Is het leven even interessant als men aan een gezin wilt beginnen, ons sociaal systeem voorziet in heel wat ondersteuning wat kinderen betreft, onderwijs, kindertoeslag, etc ... (België)
Als er nog kids bijkomen kan je de keuze maken naar  :eu: te komen om ze een betere opleiding te geven. Ik meen echter dat de offers die daarvoor moeten gebracht worden niet opwegen tegen de voordelen. Mijn mogelijke 1/2 Filipino - kids zullen van mezelf ook nog wat leren é, en ik zou ze niet uit hun cultuur willen wegrukken.



Waar van dacht je dat allemaal van te betalen, sociale/gezondheidsverzekering, kwalitief onderwijs, vlucht naar Europa en nog de vaste en dagelijkse kosten? :confused2: Er is toch geen baan met zo'n salaris of een bedrijf met zo'n inkomen. Wat betreft het onderwijs bijvoorbeeld een vriendin betaal voor de prive middelbare school van haar zoon, 900 euro of 50.000 pesos per jaar, je kunt dat niet betalen met een doorgaanse baan op de Filipijnen  :crazy:.

stijn54

@koy. Zou zeer interessant zijn maar de meeste dergelijke polissen zien een beperking van max 90 dagen verblijf in het buitenland (ING, Europ Assistance etc ). Voor die som kan ik het niet geloven. Ik ga hen contacteren. In elk geval bedankt voor info.  :daag: :thumb:

vvjoris

Citaat van: Quezonboy op zondag  1 juli 2012, 20:23:39

Waar van dacht je dat allemaal van te betalen, sociale/gezondheidsverzekering, kwalitief onderwijs, vlucht naar Europa en nog de vaste en dagelijkse kosten? :confused2: Er is toch geen baan met zo'n salaris of een bedrijf met zo'n inkomen. Wat betreft het onderwijs bijvoorbeeld een vriendin betaal voor de prive middelbare school van haar zoon, 900 euro of 50.000 pesos per jaar, je kunt dat niet betalen met een doorgaanse baan op de Filipijnen  :crazy:.


DOSZ-verzekering: dien je te voorzien, maar als je inkomen onvoldoende is, kan je dat niet nemen, de minimumbijdrage is â,¬ 239.92 per maand op dit moment.

Onderwijs voor de kids buiten  :smiley-philippines: kost natuurlijk een pak geld, je kan kid naar  :eu: sturen, ik heb geen idee of daar op een of andere manier subsidies voor te krijgen zijn, of je kan zelf naar  :eu: terugkomen met je gezin, war ook niet evident is. PHP 50,000 per jaar is een peulschil in vergelijking met eender van deze opties.

Bottom line: wil je in  :smiley-philippines: dezelfde sociale zekerheid en dezelfde kwaliteit van opleiding als hier, dan dien je een groter dan modaal inkomen te hebben dan de gemiddelde Filippijn.... PHP 100.000 per maand is wel een absoluut minimum. Dat kan alleen, denk ik, met een job voor een buitenlands bedrijf, met een zaak, of met een combinatie  :eu: inkomen en  :smiley-philippines: inkomen. Ik weet, een doordeweekse job, waar je zelfs al een en ander qua kwaliteiten moet ten toon spreiden levert je hooguit PHP 50.000 op.
Ik blijf trouw aan mijn roots en principes, en pas me aan waar nodig of wenselijk, waar ik het vanuit mijn hart kan doen, en ik verwacht van anderen hetzelfde.

Phille

Citaat van: vvjoris op zondag  1 juli 2012, 21:54:53
Citaat van: Quezonboy op zondag  1 juli 2012, 20:23:39

Waar van dacht je dat allemaal van te betalen, sociale/gezondheidsverzekering, kwalitief onderwijs, vlucht naar Europa en nog de vaste en dagelijkse kosten? :confused2: Er is toch geen baan met zo'n salaris of een bedrijf met zo'n inkomen. Wat betreft het onderwijs bijvoorbeeld een vriendin betaal voor de prive middelbare school van haar zoon, 900 euro of 50.000 pesos per jaar, je kunt dat niet betalen met een doorgaanse baan op de Filipijnen  :crazy:.


DOSZ-verzekering: dien je te voorzien, maar als je inkomen onvoldoende is, kan je dat niet nemen, de minimumbijdrage is â,¬ 239.92 per maand op dit moment.

Onderwijs voor de kids buiten  :smiley-philippines: kost natuurlijk een pak geld, je kan kid naar  :eu: sturen, ik heb geen idee of daar op een of andere manier subsidies voor te krijgen zijn, of je kan zelf naar  :eu: terugkomen met je gezin, war ook niet evident is. PHP 50,000 per jaar is een peulschil in vergelijking met eender van deze opties.

Bottom line: wil je in  :smiley-philippines: dezelfde sociale zekerheid en dezelfde kwaliteit van opleiding als hier, dan dien je een groter dan modaal inkomen te hebben dan de gemiddelde Filippijn.... PHP 100.000 per maand is wel een absoluut minimum. Dat kan alleen, denk ik, met een job voor een buitenlands bedrijf, met een zaak, of met een combinatie  :eu: inkomen en  :smiley-philippines: inkomen. Ik weet, een doordeweekse job, waar je zelfs al een en ander qua kwaliteiten moet ten toon spreiden levert je hooguit PHP 50.000 op.
.

En dat is dan ook mijn punt, hoe ga je dat voor elkaar krijgen, voor alle duidelijkheid, zonder enige steun vanuit Benelux is dat haast niet realiseerbaar, uiteindelijk is 50.000 pesos helemaal niet veel geld in de Filipijnen als men beetje wilt leven als men gewoon is; laat staan ermee een familie onderhouden.

vvjoris

Citaat van: Phille op zondag  1 juli 2012, 23:12:45
Citaat van: vvjoris op zondag  1 juli 2012, 21:54:53
Citaat van: Quezonboy op zondag  1 juli 2012, 20:23:39

En dat is dan ook mijn punt, hoe ga je dat voor elkaar krijgen, voor alle duidelijkheid, zonder enige steun vanuit Benelux is dat haast niet realiseerbaar, uiteindelijk is 50.000 pesos helemaal niet veel geld in de Filipijnen als men beetje wilt leven als men gewoon is; laat staan ermee een familie onderhouden.


Zoals ik al eerder zei, door een inkomen in  :belgiesmiley: te combineren met een inkomen in  :smiley-philippines:

Ik spreek voor mezelf, en ik spreek met twee woorden: ik ga het proberen, en als het niet lukt moet ik een andere oplossing zoeken .... (plan B is 6 maand per jaar in  :belgiesmiley: werken, dat genereert ruim voldoende om in  :smiley-philippines: te leven)
Ik blijf trouw aan mijn roots en principes, en pas me aan waar nodig of wenselijk, waar ik het vanuit mijn hart kan doen, en ik verwacht van anderen hetzelfde.