soms een beetje heimwee naar mijn voormalige stad

[huisman45]

In Tilburg zie ik zwervers dralend langs ramen

zichzelf verfraaien, ze brengen hun pilsner

naar hun geroskamde baarden en verdrijven de kou

alsof zij fluks gaan ontpoppen in Siberische helden.



In Tilburg dwalen fietsen van stoep naar stoep,

verloren in hekken en rekken, geramd aan de straat.

Niet afgesloten ontvreemd van het Stationsplein, de Heuvel,

eerder verlaten, rijden nieuwe vrienden met hen in de nacht.



In Tilburg worden panden verlaten, stoppen met praten.

Kiezen het hazenpad onder druk van de groten,

kom er maar in:  Starbucks, Primark en Big Bazar.

Je wordt een wereldstad, Tilburg. Met een knipoog naar stad.



Want in Tilburg kan men nog knikken in het voorbijgaan,

zegt men nog houdoe - van hou je zelf goed - als het afscheid geschiedt,

verdwaal je niet in de straten, lanen en paden die kruisen en scheiden.

Je bent een knus boerengat van een werelds formaat.



En tot slot zie ik in Tilburg het kind van de droom,

getroost door het Brabant, grootouder des Vaderlands.

Want wat er gebeurt, wordt overwonnen in lachen en tranen.

En bier, god, onmeetbare meters bier worden hier geschonken.



Als ik kijk hoe je groeit, als een puber met plannen de wereld te heersen,

dan vrees ik dat je ooit eens te metropolisch gaat zijn, ver van dit 'kleine',

maar geen Tilburger wil je kwijt raken aan de massa van steden.

We missen alleen nog de metro, een luchthaven en heliplatform.

[LMBen]

Boeren 

[huisman45]

maar wel een trotse BOER