Beroepen zonder grenzen

[ganda]

Realityserie.

Vier Vlaamse grafdelvers reizen naar het North Cemetery in de Filipijnse hoofdstad Manila waar meer dan 10.000 Filipinos met hun gezin in de tombes en mausolea wonen.

Maandag 3 November 2014 van 20:40 tot 21:25  VRT TV1

[ganda]

Maandag 3 november

Het North Cemetery in de Filipijnse hoofdstad Manila is een dorp op zich: meer dan 10.000 arme Filipinos hebben van dit kerkhof hun thuis gemaakt: ze wonen met hun hele gezin in de tombes en mausolea en verdienen de kost met het onderhoud van de begraafplaats en de grafstenen, het maken van nieuwe graven en het leeghalen van bestaande tombes. Vier grafdelvers laten voor een week de Vlaamse begraafplaatsen achter en verkassen naar deze macabere leefomgeving, waar de bewoners hun moeilijk situatie trotseren met de glimlach.

[ganda]

Morgen niet vergeten te kijken, de reportage zal waarschijnlijk een goede kijk geven over het werkelijke leven op het kerkhof.

[Ingy]

Wij gaan zeker kijken! Thx to remember! INGY

[Baron]

 


Vond er niks afschrikwekkends of zo aan. Ik durf te stellen dat het leven in de driehoek Mabinistreet, MH del Pilarstreet en Padre faura en de direkte omgeving, en wat zich hier "aanspoelt"  harder en gevaarlijker is. Veel prostituees waarvan misschien 20 % drugs gebruikeres en de helft geestelijk dusdanig klappen krijgt dat men ze niet meer normaal noemen kan. Veel dieven, oplichters, berovingen. Ook en zeker vooral ook onder de Pinoy zelf. Als je dat hoort. Zo een guard die de vrouwen 20 peso laat betalen om binnen te mogen. En als ie ze met een man ziet uitgaan dan moet ie 100 peso van zo een vrouw. En anders komt ze er niet meer in. En met hun pistool of revolver ... ,  scheld ik ze uit dat er geen hond brood van lust, de lafaards durven zelfs niet met een wapen tegen je op.

Tegenwoordig ben ik alleen overdag vaak in Amazonia met laptop, en ben daar aanspreekbaar voor de vele vrouwen uit de hoereca. `s Avonds moet er gewerkt, geld verdient, worden. Naast natuurlijk een hoop gebedel en vragen om te lenen ben ik vaak de enige (de andere vrouwen zijn toch ook concurrenten) waar ze eens hun hart tegen kunnen luchten. En zegt er eentje, ik had gisteren geluk sir baron, ik kreeg 500 peso, dan zeg ik niet meteen: oh, dan kun je mij wel 50 lenen, zoals hun "vriendinnen".
Soms steek ik hun een hart onder de riem, soms eens een maaltijd van 35 peso all in, soms weet ik echt goede raad of kanm iemand geruststellen door wat ik weet. Je bent in de PH al gauw een professor vergeleken met deze arme (dius ook geen school) mensen. Bovendien kan ik middels google en Wikkipedia en zo gauw iets opzoeken. vaak gaat het over gezond eten of wat te eten bij bepaalde kwaaltjes.
    Vandaag met een vrouw gesproken, 30 jaar, 3 kinderen, een mongooltje. Vaak gaat dat samen met hartklachten, meestal worden deze niet ouder dan een jaar of 20.  Nu, dit kind, jongen 11 jaar, is ook met hartklachten op de intensive care unit  opgenomen, in een public hospital. Echter ook die willen toch (iets) geld. Ze moest dan ook 500 peso brengen. Heb het haar "geleend". zal het wel ooit terug krijgen, en anders .... maakt het me ook niet uit. De vrouw, moeder is een Born again christian die dus werkt in de ... hoereca. Haar enige manier om te overleven.
Opgegroeid als katholiek heb ik haar verteld dat ik ervan overtuigd ben dat in de hemel voor deze special kinderen vast een nooi plaatsje gereserveerd is. Of ik dat geloof ?? Weet het niet, maar als ik haar kan troosten door dit te zeggen ........

Nu, ze komt net binnen. Ze is gaan betalen, die 500 peso, en haar zoon bezocht. Hij was bij bewustzijn, wakker, en ze heeft hem de koekjes gegeven die ik haar had laten kopen die ie lekker vindt (30 peso). De dokter zei dat het goed zou komen .....

Dat is dus vaak de werkelijkheid achter die luidruchtige en lol makende vrouwen uit de hoereca in de (bekende) bars. Jammer dat ik niet meer geld heb om af en toe te helpen. Nu komt er een 150 peso terug bertalen, die had ze vanochtend geleend. En blij, ik vraag: how can? Sir baron, blowjog 1000 peso. hehehe

[Amice]

Vond er niks afschrikwekkends of zo aan. Ik durf te stellen dat het leven in de driehoek Mabinistreet, MH del Pilarstreet en Padre faura en de direkte omgeving, en wat zich hier "aanspoelt"  harder en gevaarlijker is. Veel prostituees waarvan misschien 20 % drugs gebruikeres en de helft geestelijk dusdanig klappen krijgt dat men ze niet meer normaal noemen kan. Veel dieven, oplichters, berovingen. Ook en zeker vooral ook onder de Pinoy zelf. Als je dat hoort. Zo een guard die de vrouwen 20 peso laat betalen om binnen te mogen. En als ie ze met een man ziet uitgaan dan moet ie 100 peso van zo een vrouw. En anders komt ze er niet meer in. En met hun pistool of revolver ... ,  scheld ik ze uit dat er geen hond brood van lust, de lafaards durven zelfs niet met een wapen tegen je op.

Tegenwoordig ben ik alleen overdag vaak in Amazonia met laptop, en ben daar aanspreekbaar voor de vele vrouwen uit de hoereca. `s Avonds moet er gewerkt, geld verdient, worden. Naast natuurlijk een hoop gebedel en vragen om te lenen ben ik vaak de enige (de andere vrouwen zijn toch ook concurrenten) waar ze eens hun hart tegen kunnen luchten. En zegt er eentje, ik had gisteren geluk sir baron, ik kreeg 500 peso, dan zeg ik niet meteen: oh, dan kun je mij wel 50 lenen, zoals hun "vriendinnen".
Soms steek ik hun een hart onder de riem, soms eens een maaltijd van 35 peso all in, soms weet ik echt goede raad of kanm iemand geruststellen door wat ik weet. Je bent in de PH al gauw een professor vergeleken met deze arme (dius ook geen school) mensen. Bovendien kan ik middels google en Wikkipedia en zo gauw iets opzoeken. vaak gaat het over gezond eten of wat te eten bij bepaalde kwaaltjes.
    Vandaag met een vrouw gesproken, 30 jaar, 3 kinderen, een mongooltje. Vaak gaat dat samen met hartklachten, meestal worden deze niet ouder dan een jaar of 20.  Nu, dit kind, jongen 11 jaar, is ook met hartklachten op de intensive care unit  opgenomen, in een public hospital. Echter ook die willen toch (iets) geld. Ze moest dan ook 500 peso brengen. Heb het haar "geleend". zal het wel ooit terug krijgen, en anders .... maakt het me ook niet uit. De vrouw, moeder is een Born again christian die dus werkt in de ... hoereca. Haar enige manier om te overleven.
Opgegroeid als katholiek heb ik haar verteld dat ik ervan overtuigd ben dat in de hemel voor deze special kinderen vast een nooi plaatsje gereserveerd is. Of ik dat geloof ?? Weet het niet, maar als ik haar kan troosten door dit te zeggen ........

Nu, ze komt net binnen. Ze is gaan betalen, die 500 peso, en haar zoon bezocht. Hij was bij bewustzijn, wakker, en ze heeft hem de koekjes gegeven die ik haar had laten kopen die ie lekker vindt (30 peso). De dokter zei dat het goed zou komen .....

Dat is dus vaak de werkelijkheid achter die luidruchtige en lol makende vrouwen uit de hoereca in de (bekende) bars. Jammer dat ik niet meer geld heb om af en toe te helpen. Nu komt er een 150 peso terug bertalen, die had ze vanochtend geleend. En blij, ik vraag: how can? Sir baron, blowjog 1000 peso. hehehe

Mja,Jarenlang ook gedaan en soms bekruipt je het gevoel dat ze je zien als jesus maar ik ben verre van dat. 

Die wat wij "freelancers" noemen zijn op zich schatten van meiden enkel door hun(werk) omgeving moeten ze vaak keihard zijn.
Gelukkig zijn er ook veel die door de week in de province verblijven en enkel in het weekend, het geld op die manier binnen halen.
Die zouden graag aan die situatie willen ontsnappen maar in de meeste gevallen waren ze zo dom om zich te laten bezwangeren door een pinoy, die daarna wegliep en zij dit doen om hun kind en zichzelf te laten overleven. Sommige slagen er dan nog in om een man an de haak te slaan, die hun verleden laten voor wat het is en ze daardoor aan de misere weten te ontsnappen. Ik ken er zo een aantal die nu in de USA en zelfs in  zitten.

Waar ik het niet mee eens ben is de stelling dat 20% drugsgebruikers zijn, zeker in LA cafe zal dat percentage hoger liggen. Zulke gebruikers hebben ook nog maar weinig kans om uit het circuit te ontsnappen. Ik heb er al een aantal het loodje zien leggen, soms heel knap maar naar verloop van tijd broodmager totdat je ze niet meer ziet en bij navraag te horen krijgt dat ze overleden is en dat op jonge leeftijd meestal  nog beneden de 30 jaar.

Dus ja het Ermita leven is hard maar desondanks is er toch nog steeds een toestroom van nieuwkomers die blijkbaar alle ervaringen en raadslagen van oudere zussen en familie in de wind blijken te slaan.
Het zal zo dan wel behoren te zijn in hun cultuur. 

Hoe dan ook met een beetje selectie heb je er wel hele goede vriendinnen aan, waarbij echt niet alles om geld draait .

[pierrevanwies]

dacht dat ik nog een paar fotos in mijn bucket had zitten van vroeger....

 
 

[Baron]

 

Pierre van Wies en Segers, wat een prachtige foto´s.
Daar zou ik er wel een 40 van willen hebben, om te tonen in de EU. Wat een sfeer volle beelden.
Staat er niet ergens in een forum of zo een collectie van dit soort foto´s?

Amicer, we zijn het weer eens, zoals gewoonlijk. J ezegt in LA is meer dan 20 % gebruiker. Ja, geloof ik ook, maar wilde niet een te hoog percentage noemen want denk dat het misschien !! gemiddeld niet zo is. En dat dat vaak schatten cvan meiden zijn, dat staat als een huis.
Wie hier een vrouw van neemt, dan niet een druggebruikster, denk dat die een goude, inieder geval een goede keuze heeft gemaakt!

[pierrevanwies]

  @baron,

www.amusingplanet.com/2013/05/the-living-residents-of-manilas-north.html   

motleynews.net/2011/12/27/manilas-north-cemetary-where-the-living-reside-among-the dead/