De zeekrokodil

[ganda]

Ooit heb ik op Palawan het Wildlife Rescue and Conservation Center bezocht ( vroeger bekend als het Crocodile farming Institute in Puerto Princesa City )

Voor het eerst in mijn leven heb ik er zeekrokodillen gezien, er waren enkele exemplaren van + 6meter.
Volgens de gidsen was het de bedoeling om de dieren te beschermen tegen uitroeing. Ik dacht eerder aan het maken van schoenen en dito tasjes.

Wat niet wegneemt dat het enorme dieren zijn (als je ze ziet naast de zoetwaterkrokodil), z'n enorme omvang, grote brede kop met rijen vlijmscherpe tanden dwingen het nodige respect af.

Een ommentje naar het PWRCC is altijd lonend.

[ganda]

.

De zeekrokodil kan een lengte van meer dan 7 meter bereiken.[2] Er is een melding van een exemplaar van rond de tien meter, dat echter nooit gezien is. De lengte is herleid van een pootafdruk. Toen de schedel van een ander tien meter lang gewaand exemplaar werd geanalyseerd, bleek de lengte ongeveer de helft korter. De meeste mannelijke exemplaren zijn ongeveer 4 tot 5 meter lang, de vrouwtjes blijven met 2 tot 3 meter aanmerkelijk kleiner. Het gewicht van een 5 meter lang exemplaar kan zo'n 500 kilo bedragen. Alleen oudere mannetjes van meer dan zes meter zijn dan tussen de 1000 en 1200 kilo zwaar. Hiermee is de zeekrokodil niet het langste reptiel ter wereld, want sommige slangen worden nog langer, maar wel het zwaarste. De langste slangen zijn Netpythons (Python reticulates).

De zeekrokodil heeft een relatief grote kop en zware kaken. Andere kenmerken zijn de flankschubben, die ovaler van vorm zijn dan bij andere krokodillen, en de osteodermen, die alleen op de rug en een klein deel van de bovenzijde van de nek aanwezig zijn. Hierdoor is de huid zeer geschikt voor de fabricage van krokodillenleer. Het lichaam is gestroomlijnder in vergelijking met andere soorten. De zeekrokodil is ook wat sterker aan het water aangepast.

Achter de ogen bevinden zich twee benige opstaande randen, die met de jaren duidelijker zichtbaar worden. De zeekrokodil heeft 64 tot 68 tanden, 4 of soms 5 rijen vooraan in de bovenkaak (premaxilliair), 13 of 14 rijen tanden in de bovenkaak (maxilliair) en een vast aantal van 15 rijen tanden in de onderkaak.

De juvenielen zijn lichtbruin van kleur, met een sterk gebandeerde staart. De bandering vervaagt na een aantal jaar, maar blijft altijd zichtbaar, ook bij volwassen exemplaren. De kleur wordt ook donkerder, hoewel de huid van veel volwassen dieren met name door modder en aangegroeide algen gekleurd wordt. Van sommige locaties zijn veel lichtere exemplaren bekend en ook een meer zwarte kleur komt soms voor.

Op het menu van de juvenielen staan ongewervelde dieren als insecten en kreeftachtigen, en kleine gewervelden als amfibieën, reptielen en zoogdieren. Grotere exemplaren schakelen over op grotere prooien als grotere vissen, vogels en andere gewervelden. Slechts af en toe wordt een heel grote prooi gegrepen. Dit kan uiteenlopen van buffels, apen en gedomesticeerd vee tot haaien. Ook mensen worden soms aangevallen. Bij veel soorten krokodilachtigen wordt de agressiviteit jegens mensen overdreven, maar de zeekrokodil wordt terecht als een van de gevaarlijkste soorten beschouwd, omdat jaarlijks een aantal mensen wordt aangevallen en gedood. De meeste menselijke slachtoffers waren niet oplettend, bijvoorbeeld feestende jongeren onder invloed van alcohol, toeristen die onbekende wateren betraden om te zwemmen.

[Fail_over]

http://www.telegraaf.nl/buitenland/12473534/__Wereldrecord_voor_megakrokodil__.html