Nieuws:

eTRAVEL CARD via https://etravel.gov.ph

Hoofdmenu

Mangyans en Hanuno-o

Gestart door Baliw-katok, zaterdag 11 juli 2009, 00:29:20

Vorige topic - Volgende topic

Baliw-katok

Het bergrijke en dichtgegroeide binnenland van Mindoro vormt het exclusieve woondomein van talrijke lokale stammen, gezamenlijk gekend als de Mangyans
Deze oorspronkelijke Negrito's leven dan ook nog volledig in harmonie met de natuur en hebben maar weinig contact met de moderne samenleving van de kustdorpen.  De vraag is, hoe lang ze nog ongestoord hun territorium mogen behouden en niet moeten gaan vluchten voor invloeden van de moderne wereld.  De zowat 80.000 Mangyans zijn eenvoudige, verlegen en eerder onderdanige bosbewoners.  Ze zijn klein van gestalte en vrij donker van huid.  Ze leven van de jacht en de pluk en zwerven rond in groepen van een twintigtal families.  Met hun simpele gereedschappen en met een minimum aan werkdieren slagen ze erin het land te bewerken en nagenoeg volledig zelfvoorzienend te zijn.  Ook de schaarse kledij wordt eigenhandig gemaakt van dierenhuid, kokosschelpen en andere in de natuur gevonden producten.  De mannen dragen meestal een ba-ay of G-string, terwijl de vrouwuen enkel een yakis-rok omhebben. Een geldeconomie kennen ze niet, evenmin als een duidelijke hiĆ«rarchische gezagsstructuur en bij enig meningsverschil zijn het meestal de ouderen die voor de oplossing zorgen.  Hun animistische geloof kent paranormale krachten toe aan bosgeesten en natuurelementen en ook de medicijnman kan met zijn rituele gezang de slechte geesten uit de zieke medemens verdrijven.   De Mangyans zijn onderverdeeld in verschillende subgroepen waaronder de Alangan, de Bukid, de Tan B'uid, de Gubatnon, de Iraya, de Tagaydan, de Pula en de Hanuno-o.
De Hanuno-o zijn vriendelijke en schuchtere animisten die vooral in het zuidelijke deel van Mindoro leven. Ze houden enorm veel van muziek welke ze maken op zelf ontworpen instrumenten zoals de kudyapi (een harp), de kinaban (een bamboefluit ), de gigit  (een viool) en de katulang (een xylofoon).  Ze schrijven nostalgische ambahans (romantische odes of verdrietige gedichten) in hun oorspronkelijk Baybayin-handschrift.  Deze variant van het Sanskrit is ook gekend als het Alibata.  De Hanuno-o hechten uitzonderlijk veel belang aan begrafenisplechtigheden (pandulan).