Cebu: Magellan's cross & fort San Pedro

[Marinero]

Het ford ziet er nog aardig in oude staat uit, afgezien van moderne klinkers en moderne wandtegels. En electriciteitskabels natuurlijk. Maar lekker rustig, bijna niemand te bekennen. Heel anders dan het kruis van Magellan..........







Magellan was de eerste ontdekker van Cebu en heeft meteen de koning en koningin van Cebu onderworpen aan het katholieke geloof. Toen heeft hij het beroemde kruis geplaatst zoals hieronder. Magellan is door lapu lapu aan gort gehakt tijdens een gevecht, en pas 45 jaar later durfden de spanjaarden zich weer te vertonen. Toen heeft men fort San Pedro gesticht, eerst van hout, en een paar honderd jaar later hadden ze hem klaar in steen. Het kruis heeft er zogenaamd al die tijd gestaan, daar hebben ze een koepeltje omheen gebouwd. Maar heel waarschijnlijk is het een replica. Nu hebben ze er alweer iets van hout om het kruis heengetimmerd, omdat mensen zonodig met messen stukken hout moesten afsnijden, want het is natuurlijk een relikwie.

En ja... rustig daar naar dat kruis kijken kun je wel vergeten, d'r staat een hoop volk naar je te blaten en te schreeuwen om geld voor een paar kaarsen die je helemaal niet wilt. Maar ach, je bent toerist, te gast, etc, dus niet beknepen zijn en gewoon betalen. Maar denk dan maar niet dat de herrie ophoudt. "GELD! POEN!" Je kan daar 1000 peso uitgeven maar die dingen blijven komen, wat zeg ik, op steekwagens, heftrucks, man ik zou zweren dat ze me een 40 voet container vol kaarsen kunnen verkopen en dan nog niet gelukkig zijn. Vervolgens worden de kaarsjes om het kruis gelegd, en ik vermoed, in de avond weer verzameld want die dingen worden niet aangestoken, ze liggen er gewoon maar wat te liggen.
Het is dat de naam deepthroat al in gebruik is hier op het forum, anders had ik terstond mijn naam veranderd na vandaag. Want ze wisten niet waar ze al die kaarsen zo snel kwijt moesten! Wat ontzettend attent dat ze me vooral niet zonder kaarsje rond willen laten lopen daar. Je moet een veiligheidsbril opdoen want als je doorloopt of omdraait steken ze die dingen zo in je oog!

"Are you CRA-ZY? what are you stabbing that candle in my eye for?" - allemaal geraaskal....

Het nare is, is dat ze heel goed weten dat ik ze er verbaal van langsgeef, dus gaan ze met zijn allen tegen mijn vriendin in Visaya praten. Dat doen ze altijd om mij te bypassen heb ik al gemerkt. Dus ik moet echt zorgen dat ik Visaya leer, was mijn tip van de dag. Anders sta ik er altijd maar wat als een houten klaas bij natuurlijk.

Na alle historische feitjes en het geharde kaarsen gilde, werden me toch weer een aantal dingen verduidelijkt.





Maar, hoe dan ook, het was een mooie dag en het was de moeite van het bekijken wel waard. Ik waande me even helemaal in zuid amerika. Interessant dat de spanjaarden zo'n duidelijk gedefinieerde bouwstijl hadden, het had ook in chili of colombia kunnen staan, fort san pedro. Aanradertje. Eigenlijk raar dat ik er pas kom na al een maand in Cebu te zijn geweest.

[Baliw-katok]

Mooi verslag en héél herkenbaar.

Heb het fort bezocht in 2002.  Onze dochter was toen 6 en voor de eerste keer in de Filippijnen.  Geen last gehad van kaarsenverkopers, maar vóór de basiliek stond een wel erg opdringerige ballonverkoper.  Ik gaf hem duidelijk te kennen dat ik geen ballon zou kopen, maar toch gaf hij er ene in de hand van onze kleine Johanna (Henk Elsink  ).  Het kind nam het natuurlijk aan, maar de papa gaf geen krimp.  We gingen de basiliek binnen en de ballonverkoper werd langzaam maar zeker kwaad, want hij mocht immers niet binnen in de kerk.  Zijn ogen konden mij wel doodschieten en vanuit de deuropening volgde hij ons gezinnetje.  Toen we buiten kwamen, ritste hij de  ballon woedend uit Johanna's hand ... het kind (inmiddels 17) spreekt er nog altijd van.  Maar ik had mijn slag thuis gehaald en kocht een lekker ijsje om Johanna te troosten.  Het ging me niet om een ballon of wat dan ook, maar als ik er ene wil kopen voor mijn dochter dan doe ik dit wel, en het ongevraagd opdringen werkt bij mij nu juist averechts. 

[Marinero]

Mooi verslag en héél herkenbaar.

Heb het fort bezocht in 2002.  Onze dochter was toen 6 en voor de eerste keer in de Filippijnen.  Geen last gehad van kaarsenverkopers, maar vóór de basiliek stond een wel erg opdringerige ballonverkoper.  Ik gaf hem duidelijk te kennen dat ik geen ballon zou kopen, maar toch gaf hij er ene in de hand van onze kleine Johanna (Henk Elsink  ).  Het kind nam het natuurlijk aan, maar de papa gaf geen krimp.  We gingen de basiliek binnen en de ballonverkoper werd langzaam maar zeker kwaad, want hij mocht immers niet binnen in de kerk.  Zijn ogen konden mij wel doodschieten en vanuit de deuropening volgde hij ons gezinnetje.  Toen we buiten kwamen, ritste hij de  ballon woedend uit Johanna's hand ... het kind (inmiddels 17) spreekt er nog altijd van.  Maar ik had mijn slag thuis gehaald en kocht een lekker ijsje om Johanna te troosten.  Het ging me niet om een ballon of wat dan ook, maar als ik er ene wil kopen voor mijn dochter dan doe ik dit wel, en het ongevraagd opdringen werkt bij mij nu juist averechts. 

Heel goed! Ja, die ballonverkopers lopen er nog steeds rond, maar daar hebben wij (nog) geen last van....

DILI LANG - nee maar bedankt. Maar op een t-shirt laten drukken.

Ik vond nog wat foto's uit colombia, kun je nagaan hoe die spanjaarden dus gewoon met architecten rondvoeren en gewoon identieke gebouwen overal uit de grond stampten over de hele wereld. Gewoon helemaal hetzelfde. Alleen formaat varieerde, maar allemaal dezelfde bouwprocedures. Geen wonder natuurlijk dat het veroveren ze zo makkelijk afging met die discipline.

"DAT WAREN NOG EENS TIJDEN! MANNEN VAN STAAL EN SCHEPEN VAN HOUT!!!!"