Mawibata II : Terug naar de PH *** Foto's en verslag ***

[Mawibata]

laat je maar es gaan zou ik zeggen... ik zal je vervoegen vanaf vrijdag 

Enne  .  .  .  . goed aangekomen  ?  ?

Laat eens van je horen. 

Beeldmateriaal wordt ook geapprecieerd   

[dolfijn76]

Mawibata goede reis gewenst

en Mawibata goed dat je het zegt van die foto's (geld ook voor jou he  )

[ruff rider]

 

Goede reis en doe ze de groeten daar in Bacolod 

greetz
Ruff Rider

[Mawibata]

Vervolg :  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .

Na de eerste drie Km viel er niet meer veel te beleven, het was zondag, gene traffic dus.
Aan de afslag Zaventem was er een zwaar ongeval gebeurd, op de baan naast ons.
Moet juist gebeurd zijn, want er stond nog geen kijkfile, noch blauwe lampen.  

Ruim op tijd stapten we het luchthavengebouw binnen. Hoe dat er van binnen uitziet weet ge al.

Tijd voor een relaxe kop koffie, en een plasje. (van de zenuwen, kan dit? )

Wij besloten om ons maar eens naar de check-in te begeven. Jawadde, is die luchthaven zo groot ?
Het was haasten of we gingen te laat komen.
Een stem uit de luidsprekers liet ons dat ook nog eens weten.
We arriveerden nog net op tijd.

Ik ga dat de volgende keer weer doen, je hoeft niet aan te schuiven voor het boarden, en in de vlieger zit iedereen al op zijn plaats, zodat je ongehinderd door de gangen kunt paraderen.
Niet alle passagiers keken vrolijk.  

Hoe de vlieger er van binnen uitziet heb ik jullie ook al laten zien.




Mihmi's aandacht ging naar de movie. Blijken er toch een keuze aan zeer recente films te zijn.










Ik was een beetje aan't kijken waar we overal passeerden. Moeilijke woorden zeg.









En zoals onze   Raymond het zo mooi kan zeggen : Het ging vooruit.  1.064 Km/Hr.

Buiten was't een beetje koud  -51C











Het eten was niet bijzonder, maar deze verassingsdoos als dessert, konden de Pinay, zoetekouwen als ze zijn, wel pruimen.    











En de eerste foto van op    bodem :  (Baclaran)

[Mawibata]

Vervolg :  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .


Gezellige drukte, daar op de markt in Baclaran.
Metro hebben ze hier ook, maar beperkt.
Op tijd stoppen is de boodschap, of hij dondert de dieperik in.  

Het water is gezakt tot een redelijk niveau.
Op vele plaatsen is er niets meer te zien van de overstroming.
Wel merkte ik op, dat de plaatsen die onder water gestaan hebben, nu er opgekuist is, er veel properder bij liggen.

Het vervelende ventje     kom je ook overal tegen.

Deze politieman is duidelijk niet van dienst, aan zijn kledij te zien.

Onlangs is er een rondschrijven geweest, dat ze hun verloofde/echtgenote, of kinderen niet meer achterop mogen nemen tijdens hun dienst.
Dit zou hinderen bij een interventie.
Je bent hier niet in Europa he.






Vanwege de typhoons werd de reclame op de torenhoge stellingen netjes opgerold. Geen vaste reclameborden zoals bij ons, maar oprolbare spandoeken.

Voor de eerste maal brachten we een bezoek aan de Duty Free Shop. Ook gerund door SM, wat dacht je. Zowat alles is hier te koop zoals in een hypermarket. Maar dan zonder taks.
Je moest er wel een paspoort kunnen voorleggen, anders kwam je er niet in.
Blijkbaar zat er in onze koffers nog niet genoeg chocolade uit  
Mihmi ging voor de chocolade, maar dan de buitenlandse, de enige echte. Hiervan waren verschillende standen, per firma, met telkens een verkoopstertje.
Ze klampen ons aan, alsof hun leven er van afhangt. Of is het omdat ze    ruiken.
Mihmi kocht, ik keek rond. Aan de kassa schrok ik mij een bult hoeveel we dienden te betalen.
Het kwam neer op 3 maanden loon voor een  

Met hun aankopen in het karretje ging het richting balie. Hier konden ze de waardebonnen die ze blijkbaar gekregen hadden bij de verschillende aankopen, verzilveren.
Ze kregen oa een strijkijzer, een grote ventilator op voet, een oplaadbare lamp, voor als de stroom weeral uitvalt, sporttassen, enfin we hadden een tweede karretje nodig.

Een goede verkooptechniek, want de Pinay waren gelukkig, alsof ze de lotto gewonnen hadden.
Ik dacht meteen aan de prijs die we moesten afrekenen. Maar ik maak geen opmerkingen meer.
Zo bederf ik hun geluk niet, en blijf ik ne toffee gast.

Thuis hadden ze meer oog voor deze extra geschenken, dan voor de chocolade.






De eerstvolgende trip, was naar de Mall of Asia. (foto's te zien in m'n vorig     reistopic )
We besloten iets te gaan eten, en ditmaal gene Chowking. Pas op, de Chowking zijn eten en vooral de Halo-Halo zijn zeer lekker. Maar een beetje afwisseling mag.


Het kleine  restaurant hadden we voor ons alleen. Uit nieuwsgierigheid telde ik het aantal personeelsleden.
9, jawel negen personen moesten hier hun kost verdienen. Hopelijk vertaald dat zich niet de prijs die we zullen moeten betalen.
't is te zien dat ze hier gene RMZ moeten afdragen, en de werkuren belachelijk laag zijn.
De jongen in witte shirt moet het eten gaan halen aan de keuken, brengt het naar onze tafel, en onder het toeziend oog van de barman, en de verwelkomingsdame (cheffin), plaatst het dienstertje alles op onze tafel.
De jongen heeft zijn ogen niet in zenne zak zitten zo te zien.

Al bij al, lekker eten voor een goede prijs, in een mooi establishment.

Een eind verder konden we deze prachtige Porsche bewonderen.
Van elke foto die je wil nemen wilt er altijd wel een Pinay / Pinoy bij opstaan.
Als je dan zegt dat je het object op de foto wil, zijn ze op hun (lange) tenen getrapt.
Dan is de oplossing : een foto met, en een foto zonder. Zo is iedereen tevreden.
Het lijkt er trouwens op dat het fototoestel meer scherp stelt op de achtergrond, dan op het meisje ?

Eentje met

En eentje met zonder

Het gebeurde wel eens, om de batterij en/of de geheugenkaart te sparen, dat ik deed alsof ik een foto nam met hen er op.
Maar dan kwam Mihmi eens kijken naar het schermpje, en kon ik de betreffende foto niet te voorschijn toveren.
Die dag staat geboekstaafd als een van de minder aangename.

. . . . . . . . .

[stip66]

9, jawel negen personen moesten hier hun kost verdienen. Hopelijk vertaald dat zich niet de prijs die we zullen moeten betalen.
't is te zien dat ze hier gene RMZ moeten afdragen, en de werkuren belachelijk laag zijn.
De jongen in witte shirt moet het eten gaan halen aan de keuken, brengt het naar onze tafel, en onder het toeziend oog van de barman, en de verwelkomingsdame (cheffin), plaatst het dienstertje alles op onze tafel.
De jongen heeft zijn ogen niet in zenne zak zitten zo te zien.

Wij zijn gisteren bij een chinees gaan eten in Tarlac City.
Net zoals jij ben ik aan het tellen geweest, 19, jawel 19 garcons liepen daar een praatje met elkaar te maken.
Ene was zelfs full time vliegenmepper  
Dan ben ik nog het keukenpersoneel vergeten te tellen.

[opinie]

Het vervelende ventje      kom je ook overal tegen.

[Digos]

Van elke foto die je wil nemen wilt er altijd wel een Pinay / Pinoy bij opstaan.

Ik dacht dat ik alleen dat probleem had.

Soms moest ik ook een nummertje trekken om zelf eens een foto te kunnen maken met men camera.

Ik loop al een hele tijd met het gedacht rond om gewoon een tweede camera aan te schaffen, 't is maar om die minder aangename dagen te vermijden 

[Mawibata]

Vandaag ontmoeten we , een symphatiek    koppel.  

We hadden afgesproken in de Mall of Asia. Wegens nog last van de jetlag, waren we te laat op de afspraak.
Na een hartelijke begroeting en het nuttigen van een maaltijd, besloten we naar Ayala Center in Makati City te gaan.


Op zoek naar de Taxi standplaats zagen we dat het   fritkot weinig aantrek had.





Inn Ayala wist Ko zijn weg. Onze wegen gingen uit elkaar, de dames shoppen, en wij op zoek naar een terrasje.
Aan de uitgang van Ayala 5 gekomen, zagen we aan de overzijde een terras op het eerste verdiep. Dat leek ons wel wat.


Ko heeft blijkbaar nog geen last van de herrie in de  , want hij nam promt plaats naast de enige aanwezige luidspreker op het grote terras.
Van hieruit hadden we een mooi uitzicht.


Foto van de Glorietta 5, waar we vandaan kwamen.





Voor Ko een barrel SMB(wat dat ook moge zijn), promo â,±  149.00. is  Â± 2.20 â,¬
Prijs per barrel, doet me aan olie denken.
En voor mij een fresh Buko-shake. Cola en Fanta zal ik wel thuis drinken.




De barrel was er meteen, de shake van cocosnoot liet een hele tijd op zich wachten, maar het was de moeite waard.
Een uitgeholde kokosnoot, met daarin de shake, inclusief dekseltje.
Smaak was heerlijk. Jammie.





Ko glundert, tevreden met zijn barrel.  







Even rondkijken op het terras, en ik merkte dat ze de bestaande bomen in het gebouw verwerkt hadden.





Het begint al aardig donker te worden, en terwijl Ko zich te goed doet aan de San Miguel, wacht ik nog steeds op mijn shake.
Het invallen van de duisternis gaat hier zeer snel, en veel te vroeg, rond 18.00Hr.





Op de terugweg naar de vrouwtjes zagen we dit laadstation voor GSM's of Cell Phones, zoals ze dat hier plegen te noemen.





Je kon boven het rode licht zien hoeveel seconden nog, vooraleer het licht op groen zou springen.






Ze waren klaar met de boodschappen stond op het sms'je.
De foto laat iets anders zien. Enfin, hebben we ons daarvoor gehaast, en moest Ko zijn barrel in de steek laten ?





Tijdens het wachten op een taxi nam ik nog een kiekje van ons terras, midden op de foto, onder het groene reclamelicht.
Niet makkelijk met zo een lage sluitersnelheid, en zonder statief of steun.






Eigenaardig hier is, dat je geen taxi mag doen stoppen. Je moet je naar een Taxi-halte begeven, en daar in de rij gaan staan.Dit onder bewaking van een security agent.
Het lange wachten beu (spitsuur) regelde de zus van Mihmi dat we verderop een taxi mochten nemen.
Ja die zus is niet schuw, in tegenstelling tot de rest van de familie.


.  .  .  .  .  .  .  .  .

[O.B.Bommel]

 
Toch wel handig dat er iemand meetelt, kan ik mijn berekening herstellen (uit mijn verslag deel 23 of zo)
we hadden er 2 op, de BUCKET  had er 6 i.p.v. 5 en toen we weg gingen zaten er nog 2 in, dus 2 (SM-foodcourt) +4 = 6 in pakweg 1,5 uur 
En dat te bedenken dat ik in  geen bier drink maar wijn.
Maar ik was nog bij mijn positieven, want we zaten in de nieuwe Glorietta 5 en we keken op Glorietta 4, maar een kniesoor die daarop let.

Tom Poes greep deze posting aan om de opmerking te maken dat ik nu op het forum als een  bekend sta  , was ze het roken nog vergeten, dat doe ik ook vrijwel niet in 
Maar Willy wilde mij niet helpen om de bucket helemaal te ledigen, somebody must have the blame.........