Baliw-katok reis 1 april - 22 april 2009

Gestart door Baliw-katok, vrijdag 8 mei 2009, 19:45:59

Vorige topic - Volgende topic

Baliw-katok

donderdag 9 april

Toen waren we op bezoek in de Elementary School van barangay Gayad (Capoocan). Het bezoek aan dit schooltje waar Citadels zus Katlheen lesgeeft in het vierde leerjaar was niet zomaar een goeie dag gaan zeggen. We hadden namelijk een mooi geschenk mee gekregen van de directeur van de vrije kleuter- en basisschool Immaculata Ieper, de school waarin onze Theo zit en waar mijn broer lesgeeft.  De opbrengst van de actie Broederlijk Delen werd ons toevertrouwd en gevraagd deze te gebruiken ten voordele van een schooltje.  Dit hebben we dan ook plichtsbewust gedaan. In samenspraak met de directrice van Gayad Elem. School werd beslist tal van meubelen aan te kopen en verf om hier en daar wat op te frissen. Daarna gingen we op bezoek bij de meubelmaker en vroegen hem om een offerte te maken.Alles staat duidelijk op papier en vanaf het schaven van de eerste plank tot en met het afleveren van de meubels in de school zelf (enkel te bereiken per boot)is een schriftelijk akkoord bereikt. De meubelen worden afgeleverd begin volgend schooljaar.

onze boot naar Gayad


verblijfplaats van de kustwacht




aankomst Gayad


In de klas


het enige boekenrekje


plafond is dringend aan vernieuwing toe


putten in de cementenvloer


Na ons bezoek aan Gayad brachten we nog een blitsbezoekje aan het mooie, onbewoonde Puro Island




Baliw-katok

Vrijdag 10 april

Lang uitgeslapen tot 8.30 uur en na het ontbijt wat dichte familie bezocht van Citadel. Daarna met gans de familie de jeep in op weg naar een resort met zwembad. Maar op Goede Vrijdag was nagenoeg alles gesloten : openbare instellingen, banken, supermarkten, kleine sari-sari stores,... er was zelfs geen enkele bus die reed. Dus ook bij onze twee resorts met zwembad stonden we voor gesloten deuren. Dan maar naar een resort met een natuurlijk zwembad, Karkar River Rapids Resort. Hier hebben we ons tegoed gedaan aan lekker eten (ter plaatse klaargemaakt), een fris pintje of een glaasje tuba (een inheemse kokoswijn die enorm bitter smaakt). Jong en oud zwommen in de nabijgelegen rivier, waar de stroming op sommige plaatsen niet te onderschatten was. Ook werd van de rotsen in het water gedoken, de ene van op hogere hoogte dan de andere (lees : ik).

met zijn allen in de jeep


waterpret




tijd voor de bbq


en een frisse smb


van de rotsen springen


ons nichtje Heidi


standbeeld bij karkar river rapids resort

Baliw-katok

Zaterdag 11 april

Om 4.30 uur uit de veren want om 5.00 uur begon de Way of the Cross. Hier wordt bij elke statie van de kruisweg een toneeltje opgevoerd en dit 2 uur durende evenement wordt door vele devote gelovigen blootsvoets gevolgd.

het begon voor zonsopgang


en toch een massa volk


en het regende nog ook


maar de devote boeteling ging toch blootsvoets verder




















de acteurs

Baliw-katok

In de namiddag zijn we naar Barangay Camansi (Carigara) geweest waar de Turogpu plaatsvond. Onderweg raakte de motor van onze multicab oververhit zodat we verder gingen met de motor. Bij dit habal-habal rijden zaten we gezellig met zijn zessen op een motor.

motorpech


dan maar habal-habal


foto in de achteruitkijkspiegel


Eenmaal aangekomen op de plaats van het gebeuren zag het er letterlijk zwart van het volk. Van uit de wijde omgeving komen namelijk massa's mensen kijken naar dit dieronvriendelijke spektakel. Naast cockfighting zijn er ook nog gevechten tussen carabao's (waterbuffels) en tussen twee hengsten die wedijveren voor een merrie. Dit alles is niet enkel nefast voor de deelnemende dieren maar is potentieel ook gevaarlijk voor de vele toeschouwers aangezien er geen omheining is alsmede doordat de veiligheidsvoorschriften niet optimaal zijn (er zijn er geen !!).

we waren duidelijk niet alleen gekomen


overal kraampjes


cockfighting




gruwelijk



horsefighting


een plaatsje in de loges


nog meer geweld : carabaofighting






de eretribune

Baliw-katok

zondag 12 april

't Is Pasen en om 6.00 uur 's morgens worden we dan ook wakker gemaakt door de plaatselijke beiaardier die het beste van zichzelf gaf. Nog wat blijven liggen en om 7.30 uur een kopje koffie gedronken en afscheid genomen van Tatay die terug naar Manila gaat want maandag moet hij opnieuw beginnen werken.

In de namiddag zijn we naar de buren van Carigara geweest waar de plaatselijke Holy Mary College haar jaarlijkse Alumni Homecoming viert met een prachtige stoet. Elk jaar (er waren er bij die reeds afstudeerden in 1967) kiest een bepaald thema uit en gaat in groep door de straten van Carigara. Met opzwepende percussiebands, mooie majoretten, "gigantes" uit papier mache, zwartgeblakerde ati's en Spaanse danseressen hebben we kunnen genieten van een mooie Sinulog (een stoet met een mengelmoes van karnavaleske toestanden en verering van de Santo Nino).



















Baliw-katok

and the party goes on










had de 2 bleekscheten meteen gezien









Mawibata



Het is telkens genieten, zowel van de prachtige foto's, alsook de bijhorende teksten.   

Hopelijk moge er nog vele volgen.   :applaus:


Mawibata




Giving a gift engenders gratitude. Giving many gifts engenders expectation.

Baliw-katok

maandag 13 april

Speciaal vroeg opgestaan om 5.00 uur want we vertrekken voor enkele dagen naar Bantayan Island. We hebben wat lang moeten wachten vooraleer we een bus konden laten stoppen (bijna allen waren volzet). Enfin, om 7.00 uur dan toch op weg naar Ormoc, slechts een 60-tal kilometers verwijderd van Capoocan. Maar in de Filippijnen kan zo'n rit wel eens meer dan anderhalf uur duren, zodanig dat we arriveerden om 8.35 en onze supercat naar Cebu van 8.20 uur juist gemist hebben.
Dan maar een andere oplossing gezocht en verder gereisd met een mini-busje naar de havenstad Palompon, waar we de oversteek gaan maken naar de stad Bogo op het eiland Cebu. Onderweg had Citadel nogal last van buikloop en ondanks de ingenomen imodiun instant werd het haar halfweg de rit teveel. Meteen de driver laten stoppen en net op tijd een bezoekje kunnen brengen aan het kleinste kamertje van een huisje langs de weg. Iedereen hield zich geduldig tien minuutjes bezig, geen mens die enig probleem had met het onvoorziene oponthoud. Hier te Palompon hebben we ingecheckt in het PACCI hotel, heb ik met baard laten trimmen, heeft Citadel wat exotisch fruit gekocht (nog meer buikloop ?), zijn de euro's gewisseld en als we morgen om 6.00 uur aan de haven zijn zullen we deze keer de boot niet missen naar Bantayan.

bedelaar in het havenstadjePalompon




Wemdee's Palompon, voortreffelijk restaurant


we hadden een beetje teveel besteld  ;D overschot meegenomen en weggegevn aan bedelend kindje op straat




wij komen van het eiland Leyte en nemen de boot naar Bogo, vandaar met tricycle naar brgy. Hagnaya om terug de boot te nemen naar Sta.Fe op het eiland Bantayan (noordwest van eiland Cebu)

Baliw-katok

#18
dinsdag 14 april

Op onze vijftiende huwelijksverjaardag en op de eertse verjaardag van ons nichtje Brigitte waren we reeds op om 5.15 u. We wilden onder geen beding onze boot missen. Dus om 6.00 uur naar de haven om onze tickets te bestellen in wat meer op een kiekenkot leek dan op een ticketoffice.

tickets bestellen


super shuttle ferry (pas geverfd, niet één plekje roest)


waarom dienen deze koorden ?


daarom dienen deze koorden !


reizen is vermoeiend


Ruimschoots op tijd want we kregen te horen dat de boot pas om 8.00 uur zou vertrekken. Het werd nog Filipino time ttz 8.30 uur. Anderhalf uur later kwamen we aan te Bogo op het eiland Cebu. Halfuurtje met trycicle naar Brgy. Hagnaya (San Remigio) alwaar we onmiddellijk aansluitend bootverkeer naar Bantayan Island konden nemen. We moesten ons zelfs haasten om tickets te kopen en op de ferry te stappen.

Bantayan in zicht


Inmiddels had Citadel een mevrouw uit Leyte leren kennen die ook naar Bantayan ging. Ze zou er haar nicht Rosalita gaan bezoeken die gehuwd was met een Australier. Bij aankomst te Bantayan werden ook wij uitgenodigd door deze nicht om te gaan eten in haar huis. Het was duidelijk dat ze gehuwd was met een rijkere heer want haar huis had alle comfort dat een Westers huis te bieden heeft in tegenstelling tot de eenvoudige 20 vierkante meter nippahutten waarin veel Filipino's leven met een gezin van een stuk of 10. Ik had inmiddels al wat hoofdpijn gekregen door een combinatie van vroeg opstaan, praktisch niet ontbeten en de drukkende warmte. Een lekker maal was dus welkom.

Citadel proeft Rosalita's heerlijke halo-halo


zwembad van Ogtong Cave Resort


samen genieten van een chocoshake


We logeerden in Ogtong Cave Resort : met een mooi zwembad, een privé grot (Ogtong Cave) en een afgebakend strand konden we echt niet klagen. Goed en wel ingecheckt en we zaten al te genieten in het zwembad. Ook in de grot zelf hebben we wat gezwommen, maar het water was er duidelijk frisser.

What happens in the grotto, stays in the grotto  :shhh:



's Avonds gingen we uit eten en daarna nodigde Rosalita ons uit om naar de disco te gaan. Omdat wij dit niet echt zagen zitten voor de kinderen en aangezien het resort een 24 uur bewaking had, besloten we de kinderen alleen in Ogtong Cave Resort te laten. Citadel en ik stapten in de auto van Rosalita en haar zoon Liling. Van het stadje Santa Fe ging het naar de buurstad Bantayan (op het gelijknamige Bantayan eiland). We passeerden na een dik kwartier rijden het centrum van de stad en ik dacht dat we er bijna zouden zijn. Mis ... we sloegen in naar een andere barangay (deelgemeente), de weg werd van langs om nauwer en de verlichting was ook al niet meer wat het zou moeten zijn. Ik begon mij af te vragen waar in 's hemelsnaam een discotheek zou zijn. Nog meerdere barangays voorbij en via "boerenwegeltjes vol pit en bulte" begon ik mij na een dik halfuur rijden toch wat zorgen te maken. Zullen ze hier ergens stoppen in the middle of nowhere, ons geld incasseren en ons een 'kopje kleiner' ergens dumpen ? Hier kan toch onmogelijk een discotheek zijn! Maar uit het donkere gat bereikten we plotseling een of andere barrio (gehucht) waar vlaggetjes over de weg gespannen waren, waar luide boem-boem muziek weerklonk en waar een massa mensen aanwezig was. We gingen dus helemaal niet naar een discotheek, wel naar een barrio fiesta waar op het plaatselijke basketbalplein een disco werd georganiseerd. Eerst nog een verplichte maaltijd en een biertje bij onze gastheren (vrienden van Rosalita) en daarna inderdaad naar de disco. Het duurde wel wat vooraleer de party volledig losbarstte, maar eens dit het geval was stonden jong en oud te dansen en te springen. Ook opvallend veel bakla's (ladyboys) waren van de partij. Uit beleefdheid hebben ook Citadel en ik onze beentjes wat gestrekt en na de lange duistere weg resortwaarts konden we om 01.00 uur in ons bedje kruipen, waar onze twee kinderen reeds heerlijk lagen te maffen.

nog enkele foto's van Bantayan








Baliw-katok

woensdag 15 april

Rustig opgestaan om 8.00 uur, lekker ontbijtje en daarna wat zwemmen in zee en in het zwembad.  Rond 11.00 uur naar de mercado (marktplaats) en er een hapje gaan eten in het hardkock (geen typfout) café.  In de namiddag nog wat zwemmen in de Ogtong Cave en wat lekker niksen. Kortom een luilekkerdag.