Back from the paradise.....

[Carpie]

Ja, de titel zegt eigenlijk al veel maar moet zeggen, heeft mij wel een paar dagen gekost om met dit verslag te beginnen.

Ik kan het nog steeds moeilijk verwerken dat ik hier al terug ben  

Met pijn in mijn hart heb ik het prachtige   ingeruild voor het koude, grille en eigenlijk onvriendelijke  ........



-Vrijdag 5 maart

    Ja, het is zo ver, na vele maanden uitkijken naar deze trip ben ik vertrokken vanop Brussels Airport richting Abu Dhabi om daar dan 3u later de vlucht naar Manilla verder te zetten. Moet zeggen, de ontvangst in Brussel was er één die ik niet snel vergeet, heel vriendelijke hostessen en ze mogen bovendien nog gezien worden ook dus het Etihad-verhaal begon al heel goed.

Doordat ik online ingecheckt heb moet ik niet eens aanschuiven in die lange rij ( ja, ik was zeker niet alleen bij het vertrek want vliegtuig zat afgeladen vol ) en kon ik meteen als eerste mijn koffers afgeven, (er is een aparte incheckbalie voorzien voor diegene die online ingecheckt hebben. Gewoon op internet de benodigde gegevens invullen en je komt op een incheckpagina terecht. Daar kan je van de 2 vluchten zelf bepalen waar je komt te zitten en bovendien kan je na dit "gesaved" te hebben nog een jouw "boardingpassen" afdrukken, zo heb je meteen jouw ticketten bij de hand. Echt, dit was een heel makkelijke optie)

.....oefff, slechts 1kg te zwaar en niks extra's aangerekend.

Ik kan dat online inchecken zeker aanbevelen, spaart je veel gewacht in een lange rij. Ik had voor de eerste vlucht geopteerd voor een plaats langs het gangpad en 2de vlucht naast een venster, echter, dit laatste zal ik niet meer overwegen daar ik niet graag andere mensen lastig val en ik dus af en toe es met een iets te gevulde blaas achterbleef in mijn zetel......

De ruimte die voorzien is om je benen te plaatsen is niet echt ruim te noemen maar voor zover ik mij herinner was dit tijdens mijn trip (Colombia) op een KLM toestel zeker niet beter, integendeel....



-Zaterdag 6 maart

    Na een heel spoedig verlopen vlucht naar Abu Dhabi en een korte tussenstop van 3 uur ter plaatse verloopt de 2de vlucht net zo voerspoedig als de eerste etappe. Ik moet zeggen, de zenuwen gieren door mijn keel bij het landen, ter plaatse was het net over 22.00u en zodra ik het toestel verliet viel de drukkende warmte enorm op. Nu ja, ik was er van verwittigd maar als je hier in het thuisland vertrekt met amper een graad of 5 en dan plotseling maar liefst 30° te verwerken krijgt moet je toch ff naar adem happen.

Ojee, wat staat er mij zo dadelijk te wachten, ik wist dat het hectisch zou worden, daar hadden vrienden mij voor verwittigd maar bij het buitenkomen van de aankomsthall was het weer ff slikken, er staan daar zeker enkele honderden mannen en vrouwen te zwaaien en je weet niet waar eerst kijken. Aangezien zowel ik of zij niet te bereiken was met de telefoon heb ik geopteerd voor het linker gedeelte van de aankomsthal buiten te gaan, maar ja, wat denk je, verkeerd gegokt uiteraard. Nu ja, zo'n drama was het nu ook weer niet en na enkele minuten ga ik dan maar naar het uiterste rechtse gedeelte van de aankomstruimte.

Gelukkig had zij mij al de gehele tijd in het oog en zie ik na enkele ogenblikken iemand mijn richting uithuppelen, op dat moment werd ik echt overvallen door emoties. Na vele lange maanden chatten, cammen enz zie je haar voor het eerst in levende lijve en iedereen weet goed genoeg dat dit toch heel anders is dat dat online-gedoe.

Gelukkig is zij net zo geëmotioneerd of ik zodat ik mij toch snel op mijn gemak voelde, ik viel trouwens niet uit de toon want verschillende "witneuzen" deelden dezelfde emoties als ik.......

Wij hadden geopteerd op in het recht achter de luchthaven gelegen hotel te overnachten. Heel schappelijk van prijs en zeer zeker verzorgd. De 250m te voet naar dit hotel was echt een marteling wegens de voor mij ongewone temperaturen, de vermoeidheid enz.....

Ik moet het niet uitleggen vermoed ik maar veel geslapen is er niet deze nacht



-Zondag 7 maart

    Na een eerste ontbijt in de Filipijnen weet ik meteen hoe de verschillen liggen in eetgewoonten. In een nabijgelegen restaurant gebruiken wij het ontbijt maar ik herkende niks van de ontbijtkaart....., rijst, kip, varkensvlees enz enz maar nergens een sneetje brood, sandwich of ommelet te bespeuren, wow, das al de eerste ferme aanpassing.

Rond 15.00u plaatselijke tijd moesten we met Philipinnes Airlines richting Lumbia Airport vliegen, dit is in Cagayan De Oro. Slechts een dik uurtje vliegen was er nodig om vanuit Manilla naar een totaal andere wereld te vliegen. Waar ze in Manilla nogal stroef waren was hier het tegenovergestelde wel het geval, supervriendelijke mensen, een eeuwige glimlach en gedienstig zoals nooit eerder gezien. Cagayan De Oro wordt niet voor niks City of golden friendshipgenoemd.  

Een deel van haar familie staat ons op te wachten en de verwelkoming verloopt wel beetje stroef en afstandelijk maar eerlijk gezegd lag dit meer aan mezelf   dan aan hun.



-Maandag 8 maart tot zaterdag 13 maart

    Tja, iedereen zal vermoedelijk wel begrijpen dat ik hier niet te diep op in ga daar dit nogal persoonlijk is, maar om toch een tipje van de sluier naar boven te doen, we hebben veel, heel veel gepraat....  We hadden samen vooropgesteld dat we de eerste week geen uitstappen gingen ondernemen maar eerst elkaar beter te leren kennen waaronder uiteraard ook de familie.

Maar het was warm deze week, heel warm.........  


Vervolg in 2de deel ......
   

[Rich]

Prachtig Carpie. 

Ben blij voor je dat het zo meegevallen is. Zal niet meevallen nee.............terug in de kou en alleen zonder haar.

Je vriendin ziet er leuk uit.  Wens je héél veel geluk met haar!

Ik kijk uit naar het vervolg.

Greetz, Rich

[xav]

ik herken hier veel van mijn eerste ontmoeting  

mooi om te lezen dat het je wel bevallen is (al is de warmte soms wat overweldigend   )

kijk al uit naar de volgende delen   laat maar komen  

[Digos]

Zoals de titel het al aangeeft, kunnen we hier nog wat moois verwachten.

We kijken hier al uit naar het vervolg 

[Phille]

Leuk verhaal.

Goeie nieuws is, hoe meer je er komt hoe minder last je hebt van het verschil in warmte; althans zo ervaar ik het toch, en ge zijt in Maart geweest, dan valt het nog mee wat vochtigheid betreft, is het droog seizoen.

Binnenkort ga ik mijn vriendinnetje weer eens opzoeken se, zal ook wat verhaaltjes achterlaten hier op het forum.

Veel succes Carpie! Heb je plannen om terug te gaan?

[Carpie]

Deel 2 van mijn verslag


-Zondag 14 maart

    Verdorie, wat gaat de tijd toch snel. De eerste week is zo omgevlogen en de komende week wordt hectisch..... (dat dacht ik toch....)

Vandaag is er een eerste uitstap voorzien, ééntje met de gehele familie en dit naar Iligan City. Daar ligt een zwembadcomplex dat enige jaren geleden prachtig moet geweest zijn. Nu zie je dat een streepje verf zeker geen overbodige luxe zou zijn. Echter, het plezier ter plaatse is er niet minder om.
Aangezien Iligan city op bijna 2u rijden ligt van onze verblijfplaats wordt er s'morgensvroeg afgesproken om te vertrekken, spijtig genoeg blijkt onze tijdsmeting toch enigzins te verschillen van de filipijnese....... Hun uren duren veel langer dan de onze dus in plaats van om 08.00u te vertrekken is het al gauw 9u en met 14 man in een "Van" (bestelwagen-busje) op de warmste uren van de dag moeten vertrekken.....

Daar aangekomen worden de gereserveerde tafels (Yep, dat moet je daar zeker doen of jij komt bedrogen uit, nu ja, met een inkomstprijs van 50php heb je zeker geen klagen om dit zwemcomplex een ganse dag te mogen gebruiken. En meteen wordt al het meegebrachte eten snel op de tafels verspreid en er wordt meteen goed aangevallen ook. Het rare is wel dat dessert zowel samen met het hoofdgerecht en al samen wordt verorberd.

Normaal gezien was er een speenvarken voorzien, ik ging dat betalen doch aangezien de familie die dagprijs (Was 3000php) te hoog vond (kijk, en dit apprecieer ik ten zeerste en geeft mij het gevoel dat ze mij niet meteen als den ezel uit den hof aanschouwen, voor de niet verstaanders, ze zien mij niet als een lopende ATM) werd er dan maar geopteerd voor klaargemaakt varkensvlees en gebraden kip (oo, Lechon maniok) Verder waren gezoette aardappelen voorzien op het menu, deze vareiteit beviel mij niet echt, nogal droog van smaak maar het waren overigens de enige aardappelen die ik te zien zou krijgen dit verblijf.

Ook op het menu was een overheerlijke kokosnotenvruchtensalade voorzien. Deze hebben wij samen klaargemaakt en was 1 van de lekkerste zaken die ik gedurende de gehele trip heb mogen eten. Voor diegene die het niet kennen geef ik hier vlug de ingrdiënten, pluk een 30 tal kokosnoten

(laat ze maar plukken, das veiliger  )  en laat ze door uw asawa maar in de auto laden....


Eénmaal terug van "coconutbay" begint het kuisen der kokosnoten en wordt er met een speciaal daarvoor ontwikkeld lepeltje zorgvuldig gelepeld in de opengebroken kokosnoot.  Dit lepeltje kennen sommige misschien wel,

heb vergeten daar een foto van te nemen (op bovenstaande foto zie je wel iets van dat lepeltje)  maar kort gezegd komt het er op neer dat je fijne strips uit de kokosnoot lepelt en deze dan verzamelt in een grote kom.

Is wel een tijdrovend werkje waar ik mij zeker niet onbetuigd in liet. Na alle kokosnoten te hebben uitgelepeld en verzameld in een grote kom wordt er ook ruimschoots ander fruit voorzien, daar tijd ons ontbrak was een grote pot geconserveerd fruit eraan voor de moeite en werd dit met behulp van een manchette geopend (ja, een blikopener hebben ze daar niet nodig). Dit wordt bij de strips kokosnoot gevoegd alsook nog 2 potten geconserveerde melk alsook 1 verpakking room. Dit alles goed vermengen en dan heel koud opslaan, heel koud zelfs.

Ik kan je verzekeren, ik heb van deze salade niet gegeten maar "GEWRETEN"... 3 dagen langs zelfs en dat heb ik mogen ondervinden  



Veel plezier werd er ook gemaakt !!!!!!

Zwemmen hebben we uiteraard ook gedaan en wat mij vooral opviel, niemand gaat daar in badbak of zwembroek zwemmen maar duikt het water in met short en t-shirt. Het water was overigens van een uitstekende kwaliteit (op het zicht toch)




-Maandag 15 maart

    Nadat ik donderdag, 5 dagen na aankomst voor het eerst naar het grote toilet kon gaan ben ik vandaag ruim 10 keer mogen gaan, je begrijpt al lang dat het het gevreesde woord "diaree" mocht gebruiken. Ik heb maandag niks moeten doen buiten over en weer lopen naar het toilet   Met als resultaat, een verloren dag  




-Dinsdag 16 maart

    Vandaag staat er een bezoek van haar school op de rol, ja, zoals velen weten loopt men daar tot heel lang school, vooral om zich dan bij te scholen in 1 of ander beroep (of dat wat opbrengt plaats ik in het midden) Mijn vriendin volgt de uitéénlopenste opleidingen, 5 dagen op 7. Elektriciteit, gezondsheidszorg, pedicure enz enz (eigenlijk veel te veel volgens mij maar ja....)

De trip naar de school verloopt perfect door gebruik van 1 van de vele taxies. De prijzen voor het gebruik van dergelijk voertuig zijn echt belachelijk te noemen. 20km rijden kost geen 200php, je moet het hier es proberen. Trouwens, voor de kleinste verplaatsing doen ze hier beroep op een taxi. Waar wij zaten passeren geen "jeepneys" dus waren wij aangewezen op de taxi. Persoonlijk had ik het er wel moeilijk mee, +/-2km maar toch taxi bellen...... nu ja, kostprijs : 37.5php

Het was extreem warm deze dag, zo erg dat zelfs mijn vriendin last kreeg van de warmte, moet zeggen, eigenlijk had zij er meer last mee dan ik, hahahahahaha. Samen met een aantal van die klasgenoten zijn we dan gaan eten in een lokaal restaurant. 220php per persoon en eten zoveel je wil. Lekker man, heel lekker maar wederom zelfde verhaal, ze eten alles door elkaar, plakken cake en bananengebak liggen gewoon tussen de loempias en kippebillen...... das toch echt wennen.



-Woensdag 17 maart

    Heel slecht geslapen, 2 maal een koortsaanval, mijn darmen liggen compleet overhoop. Ik kom amper bed uit maar dat heeft ook zo zijn voordelen. Vriendin is een gedreven pedicure en ik laat met "gespeelde tegenzin" mijn vingernagels alsook voetnagels verzorgen. Daar is ze ruim 4u zoet mee, waren mijn nagels dan zo slecht vraag je je af, wel, laat ons zeggen, was eerste keer dat dit ooit gedaan wordt in mijn 45jarig bestaan dus........ En dat ze het op die manier deed kon ik zeker apprecieren, alleen dat aflakken achteraf was er wat teveel aan, nu ja, natuurlijk kleurloze afwerking maar hier in   zou men zich de ogen wel fronsen (   roze), ginder is dit echter gemeengoed.



-Donderdag 18 maart

    s'Morgens om 05.00u afgesproken met vriend uit   om op dat uur online te zijn. Na een 20tal minuten te hebben gesproken komt hij met de woorden "alléé, laatste dag aangebroken.......", Ik zeg, pardon, is pas morgen hoor maar dat bleek een complete misrekening want geen van ons 2 had er bij stilgestaan dat vertrek voorzien was in de nacht van donderdag op vrijdag (vertrek vrijdag 19 maart om 01.05u te Manilla). Jezus, was dat een slag in het gezicht, wat een complete misrekening. Mijn vriendin is terplaatse ineengezakt van het schrikken en heeft ruim 2u onophoudelijk moeten wenen. Moet zeggen, het zweet brak mij ook goed uit toen ik realiseerde dat ik diezelfde dag kon vertrekken.



Vervolg in 3de deel ......

[callebaut]

Knap staaltje werk Carpie , heeeeel herkenbaar en is uit het hart geschreven .....valt echt niet mee om op 01.15 s'nachts terug te vliegen . Een voordeel , je komt dezelfde middag aan te zaventem ....ik hoop dat je vlug terug kunt keren , want eens geproefd ........

[Carpie]

Deel 3

-Donderdag 18 maart

     Deze dag begon dus heel slecht, vriendin is het hart er van in maar ja, wat staat er mij te doen hé. Nog gauw worden de laatste boodschappen gedaan en wordt in allerijl er een verandering van vlucht geregeld. In tegenstelling tot mijn heenvlucht van Manilla naar Cagayan De Oro met Philipinennes Airline wordt er nu geopteerd voor Cebu Airlines. Scheelt nog es 600php dat het goedkoper is maar dan is er wel geen zakje harde onsmakelijke pindanootjes alsook 1 gratis bijhorend drankje voor zien. Nou, voor die 600php koop ik mij deze zelf wel....

De familie diende ook een dag vroeger opgetrommeld te worden want zij wilden absoluut aanwezig zijn bij mijn vertrek. Uiteindelijk ben ik om 14.00u vertrekkensklaar en rijden we allemaal samen naar Lumbia airport om daar nog een uur of 3 te zitten ijsberen en rondlopen. Ondertussen krijg ik het weer in mijn darmen en moet er weer gespurt worden, stress vermoedelijk maar terwijl ik dit verslag hier zit te schrijven heb ik nog steeds last ten gevolge van mijn verblijf. Later vandaag overweeg ik dan ook om eens bij een dokter te passeren.

Over de terugvlucht kan ik kort zijn, die verliep vlekkeloos op 1 detail na, normaal was er voorzien dat ons vliegtuig zou landen op de internationale luchthaven van Manilla, echter bij aankomst werd al gauw duidelijk dat het op "den domestic" was. Aangezien ik daar voor de eerste keer kwam heb ik ff moeten zoeken om op terminal 1 terecht te komen maar na een paar vriendelijke Filipijnse meisjes om uitleg gevraagd te hebben zat ik uiteindelijk op de shuttle naar Terminal 1. Ter plaatse is alles heel vlot verlopen, terug een uitstekende ontvangst bij Etihad en ik ben er achteraf gezien absoluut tevreden van.

Beide vluchten, respectievelijk Manilla-Abu Dhabi alsook Abu Dhabi-Brussel zijn zonder noemenswaardige problemen verlopen.




Nabeschouwing



-Het land himself


     Tja, kan er eigenlijk weinig over zeggen daar dit een eerste keer was dat ik ginds vertoefde, eigenlijk niks bezocht daar mijn verblijf op andere basis was gestoeld maar desondanks waren er een paar trips voorzien maar die zijn in het water gevallen door de aanhoudende diaree de tweede week. Maar als ik het toch enigzins moet omschrijven ga ik dan maar 1 woord gebruiken, meer zou niet eerlijk zijn want heb nagenoeg niks anders gezien: GROEN


-De bevolking


     Hmmmm, daar geraak ik eigenlijk niet over uitgepraat. Ik laat Manilla buiten beschouwing daar ik daar slechts een paar uren verbleven heb maar wat betreft Cagayan De Oro, tjonge tjonge.......... Wat een heerlijke mensen, supervriendelijk en gedienstig. Dit heb ik nog nooit meegemaakt en eigenlijk ben ik beschaamd te moeten zeggen dat het hier zo kil en onpersoonlijk is. Daar loop je gelijk welke winkel binnen, je moet er trouwens zelfs niet binnen lopen, de keren dat ik gehoord heb

Morning Mam, Morning Sir

zijn niet te beschrijven. Zelfs indien je hun winkel slechts 1 minuut bezoekt wordt je behandeld alsof je hun halve voorraad hebt meegenomen. Dit zal mij altijd bijblijven. Zelf ben ik zaakvoerder in een hengelsportzaak en hebben wij al overwogen ons personeel een cursus klantvriendelijkheid te geven, wel, ik stuur ze enkele weken naar ginder, ik ben er zeker van dat ze ongelofelijk veel opsteken wat betreft klantvriendelijkheid.

Wat opvalt is de enorme variëteit aan mensen. Ik heb daar knappe vrouwen gezien dat het geen naam heeft. Iemand die daar zijn gading niet vindt heeft een persoonlijk probleem, geloof mij maar. Ik spreek dit echter niet graag uit want dan lijkt het net een vleeskeuring. Maar de meeste begrijpen mij wel als ik dit zeg, het is echt een gaan en komen van het éne na het andere fotomodel.

De eerste dagen wist ik eerlijk gezegd niet waar ik het had, je wordt als buitenlander bekeken en gekeurd dat het niet mooi is, nu voel ik hoe het als vrouw moet voelen om dagelijks bekeken te worden. Het is enorm raar, hier in België is er geen vrouw die zich ook maar enigzins zou omkeren om jou te bekijken (neenee, zo lelijk ben ik nu ook weer niet maar t'is maar bij manier van spreken voor de niet-verstaanders) Daar kijkt iedereen naar jou, wordt er gegiegeld en gelacht maar dan gewoon uit bewondering. En ik zag dat bij heel veel witneuzen......... Moet wel zeggen, elke keer mijn vriendin erbij was waren de reacties net iets minder daar ze uiteindelijk wel respect hebben voor iemand die een relatie heeft met een buitenlander.

Waar ik mij wel enorm in beschaamd voel is de verschijning van heel veel westerlingen die er totaal niet uitzien maar toch op zoek gaan naar het jongste poppetje dat ginder rondloopt. Prostitutie is blijkbaar toch een gemeengoed alhoewel daar uiterlijk weinig van te zien valt op een paar uitzonderingen na. In ons pension was echter een Amerikaan gevestigd, die was ruim in de 60 maar toch vond die het nodig om met een jong ding van gemiddeld 18j (misschien wel af en toe es jonger) te zeulen. Begon die op een bepaalde dag ook te leuteren tegen mijn vriendin, hoe zei stond ten opzichte van buitenlanders en dan vooral van oudere mannen, nou, dat heeft hij zich wel degelijk beklaagd want heeft daar een reprimade rond zijn oren gehad die hij de eerste jaren niet snel zal vergeten. Mijn asawa is niet echt een stille tante en bijt verdomd goed van zich af. Ze is bovendien enorm goed bespraakt en ze zou op gelijk welke vakbondsvergadering de vlam in de pan kunnen krijgen, zo begeesterend ze het kan uitleggen.



-De prijzen


     Das ook zo'n onderwerp waar je nagenoeg niet over uitgepraat geraakt, waar je hier belachelijke prijzen betaald voor een simpele cola in een restaurant, cola betaal je hier al gauw â,¬ 1.5 tot â,¬ 2, wel, daar betaal je voor een "bottomless" glas cola 70php en wees maar gerust, zodra je ook maar de helft uitgedronken hebt komen ze meteen jouw glas bijvullen. Meerdere keren zelfs meegemaakt dat ze jouw glas gewoonweg meenemen en je gewoon een "nieuw" vol glas aanbieden. Hoe ze dit allemaal doen blijft mij nog steeds een raadsel. Elke winkel, hoe klein ook is voorzien van verschillende personeelsleden. Het is geen uitzondering om in één of andere winkel van +/- 50m² 5 tot 6 personeelsleden te hebben en voeg daar dan nog eens de gebruikelijke security agent(e) bij wat maakt dat ik mij echt afvraag hoe zij het allemaal betaald krijgen. Nu ja, de sociale lasten zijn ginder nagenoeg nihil dus dat verklaart al veel. Op breedbeeldtelevisies na is alles ginder belachelijk goedkoop. Internet, eten, drinken, kledij........


-Mijn vriendin


     Superlatieven genoeg maar de meeste weten wel wat ik bedoel. Dit overkomt ons westerlingen nooit als wij hier een vriendin vinden. Niet dat dit nu de reden is waarom ik op een PH-meisje val want eerlijk gezegd heb ik het er nog steeds moeilijk mee dat zij halstarrig weigert mij zaken te laat doen in het huishouden. Dat is echt een cultuurverschil die nog voor de nodige discussies zal zorgen. Ik weet het, ik moet mij daar eigenlijk bij neerleggen maar voel er mij gewoon niet makkelijk bij. Ik heb echt de grote loterij gewonnen met haar, ik wist gewoonweg niet dat dit kon bestaan.

Ze cijferen zich volledig weg voor jou, zo erg dat het dus ongemakkelijk aanvoelt. Wij hebben daar al uren over gepraat, uiteindelijk geeft ze daar wel een beetje aan toe maar wees gerust, uiteindelijk doet ze toch haar zin en wordt jij letterlijk verwend als een koning. Dat valt mij ook op bij haar en andere vrouwen ginder, het zijn wel "keikoppen" maar dan bedoel ik dat niet in negatieve zin.

Wat ik nu ga schrijven zal misschien onozel klinken maar moest je het toelaten, je zou niet eens jouw eigen "kont" moeten afvegen, zover zou het gaan. Ze had altijd meerdere handdoekjes bij zich, zodra er zich ook maar 1 druppel zweet liet zien was die afgekuist nog voor ik die zelf voelde opborrelen. Als ik at en er hing een klein beetje saus aan de zijkant van mijn lip was het al afgekuist. Ik heb mij zelfs een paar keer boos (heel zachtjes trouwens) gemaakt dat ze dit niet mocht afkuisen want het was te lekker, ik kreeg niet eens de kans om het af te likken met mijn tong........

Kortom, echt een schot in de roos, verliefd tot over mijn oren maar dat was de voorgaande maanden ook al het geval. Eigenlijk wist ik al vanaf dag 3 dat het goed bingo was en ik weet ook wel dat de meeste mij dus zot verklaren maar dit overkomt je maar één keer in je leven, meteen aanvoelen, bang, thats it...........


-Het eten


     Ik ben een heel moeilijke eter, in het extreme zelfs en hier op het thuisfront waren ze absoluut benieuwd hoe ik het daar zou van afbrengen aangezien ik nauwelijk iets lust. Ook mijn vriendin had mij verwittigd (ik had haar uitvoerig ingelicht dat ik dus moeilijke eter was), zorg maar dat je met rond buikje aankomt want die zal dan wel weg zijn bij vertrek. Wel, het tegendeel is waar, ik ben zwaarder naar huis gekomen dan ik vertrokken ben. Ik heb niet gegeten maar gewreten. Man man, waar ik hier amper 2 tot 3 keer per dag eet heb ik ginder na een paar dagen de gewoonte overgenomen om tot 6 keer en meer te eten.

Superlekker, veel maar uiteindelijk heeeeeeeel gezond. Ik heb ginds meer groenten gegeten dan dat ik hier op een gans jaar doe, net hetzelfde met fruit. En bovendien is alles ginds kraakvers, daar kunnen wij nog iets van leren. Ik kan de salades die ik ginds gegeten heb niet meer op handen en voeten tellen. Grrrrr, ik mis dat eten hier al ontzettend.



Deel 4 volgt later met een tweede deel van mijn eindbeschouwing.

[stip66]

Prachtig Carpie, ik voel me terug ginds na het lezen van je verhaal......

[callebaut]

Carpie Je bent een bofkont ....en zo zijn er nog velen in dit forum ......alleen het zal weeral een zware dobber worden als je hier alleen in het koude , kille , onvriendelijke Belgenland moet vertoeven ......maar in ieder geval , je hebt weer iets om naar uit te kijken en je kunt weeral beginnen met aftellen .....Ik wens je het allerbeste met Uw asawa .....en zoals ik eerder aanhaalde ...... BOFKONT .....
Als alles normaal verloopt vertrek ik binnen 2 weken terug naar de Phills voor een 6 tal maanden en ga Mindoro , Cdo en Iligan ook eens bezoeken en zal herkenbare spots zien dank zij jou fotoreportage .....laten er nog meerdere volgen  ( ik bedoel foto's )  het begint hier weeral te kriebelen om mijn vlucht naar manila te nemen ....