Getrouwd met een Filipina 1

[Amice]

Dat zie je dan toch n beetje verkeerd, want het gaat de filipina om zekerheid en een betere toekomst. Dat dit ook in de filippijnen geld kost en dus dat maar al te vaak te hoofdmoot wordt, is daaraan dan evenredig.

Het gaat in mijn verhaal ook niet om losse relaties of minnaressen maar juist meer om diegene die getrouwd zijn of samenwonen. Want juist daar gaat het om de "zekerheid" die de filipina voor ogen heeft(en met haar dr familie).

Eenmaal dat op de rails staat, dan is die jalouzie ook ineens n stuk minder.

Of mijn mening overeenkomt met een nederlandse of australische barman,is mij om het even en zal berusten op toeval, het zal mij iig worst wezen wie wel of niet gelijkdenkend is.
Elders in dit topic heb ik overigens al aangegeven dat zaken niet zo idealistic zijn of zo u wenst zwart/wit.
Zwart in dit geval zou dan duiden op enkel de filipina's zo u aangeeft, maar het zekerheidsverlangen van vrouwen komt overal ter wereld voor. Met dien verschille dat westerse vrouwen er vaak n C aan toevoegen en wel die van Carriere i.pl.v. onder het mom van jalouzie met hun kont op de "schatkist' van hun asawa te willen zitten.
Ja ik weet het ook dat komt in het westen voor en omgekeerd evenredig zal ook de filipina graag carriere maken,ware het niet dat er teveel filipina's zijn om dat in eigen land te bewerkstelligen.

Vandaar dat er zoveel OFW's zijn die in het buitenland gaan werken....en plots is daar dan die jalouzie er ook niet meer, getrouwd of  relatie maakt dan blijkbaar ook niets meer uit.

Het is aldus maar net wat men wel of niet wil zien.

[Rich]

Er zijn filipina's genoeg al dan niet getrouwd en al dan niet met n buitenlander, die zodra ze de man financieel weten vast te pinnen er geen donder meer om geven wat haar vent doet, zolang de "money floods", als dat stopt dan zijn ze plots weer jaloers.
Daarnaast willen ze zelf net zo min vast gepind worden en genieten nog volop hun vrijheid net als de man zelf doet, de kroost gaat hup naar de ouders.

Er kan zelfs sprake zijn van een vaste modus operandus hoe ze te werk gaan en wanneer ze haar vent de vrijheid geeft als de financiele zekerheid is gegeven.

Ik herrinner me nog de 4 C's ( Cash,Creditcard,Condomenium & Car)als basis daarvan.
Er zijn maar weinig filipina's die niet vroeg of laat(meestal vroeg) om een eigen huis beginnen te drammen. Als ze eenmaal n relatie hebben. Zoniet dan helpt haar family wel om haar daaraan te herrineren.

Dus bij "treffen" is het m.i. meer de vraag hoeveel er dan al voor betaald is.

Die zijn er zeker genoeg   En het heeft volgend mij ook te maken met leeftijd.

Mijn vrouw woont nu een goed jaar in België, en vooral in het begin gingen we nogal eens weg met vrienden, en leerden we ook de vrienden van de vrienden kennen. Heel vaag, maar al snel hoor en zie je dingen waar je je dan nogal wat vragen bij stelt.

Jonge meiden, die meer alleen of met hun vriendinnnen op pad zijn en in de weekend naar de disco gaan of in bars hangen. Manlief die al wat jaartjes ouder is heeft daar helemaal geen zin meer in natuurlijk en laat de dames maar begaan. Het afgelopen jaar ben ik nogal wat types tegengekomen die veel theater maken, zuipen, alleen uitgaan en de rest vul je zelf maar in.

Ze zullen allemaal niet zo zijn, maar ik hoor wat ik hoor en zie wat ik zie. Amice heeft dus wel een dik punt. Eenmaal de zekerheid er is gaan ze hun eigen gangetje, al dan niet met toestemming van hun partner  

Tja,.....je bent jong en je wilt wat  

[Adriaan]

Ik heb in een nu zeventienjarig huwelijk zelf ook de nodige financiele kleerscheuren (zeg maar winkelhaken) opgelopen maar dan wel voornamelijk om de redenen die die Scandinavische barmanager aangaf aan het begin van zijn betoog. En het gaat hier niet uitsluitend om verlies. Wat je kwijt raakt aan financieel kapitaal win je ten dele weer terug in "sociaal kapitaal". Daar moet ik straks op teren als ik weer naar de Filippijnen uitwijk. Ik heb, goddank, een plezierige schoonfamilie.

Ik wil niet ontkennen dat typen zoals Amice en Rich beschrijven voorkomen. Maar ze worden gemeden door meer solide Filipina's - althans dat zie ik hier.

En ik moet ook zeggen dat die "alles draait toch alleen maar om de ping ping" filosofie mij wat te simpel is. Mensen zijn nu eenmaal gecompliceerder dan dat, of het nu Filipina's, Eskimo's, Belgen of Nederlanders betreft.

[Rich]

Ik heb in een nu zeventienjarig huwelijk zelf ook de nodige financiele kleerscheuren (zeg maar winkelhaken) opgelopen maar dan wel voornamelijk om de redenen die die Scandinavische barmanager aangaf aan het begin van zijn betoog. En het gaat hier niet uitsluitend om verlies. Wat je kwijt raakt aan financieel kapitaal win je ten dele weer terug in "sociaal kapitaal". Daar moet ik straks op teren als ik weer naar de Filippijnen uitwijk. Ik heb, goddank, een plezierige schoonfamilie.

Ik wil niet ontkennen dat typen zoals Amice en Rich beschrijven voorkomen. Maar ze worden gemeden door meer solide Filipina's - althans dat zie ik hier.

En ik moet ook zeggen dat die "alles draait toch alleen maar om de ping ping" filosofie mij wat te simpel is. Mensen zijn nu eenmaal gecompliceerder dan dat, of het nu Filipina's, Eskimo's, Belgen of Nederlanders betreft.

Ook mijn schoonfamilie ligt me na aan het hart, en het bewijst maar weer dat het cliché van "als je met een filipina trouwt dan trouw je met de familie" niet altijd klopt.

Helaas in vele gevallen wel, en met alle gevolgen vandien. Veel ruzies ontstaan door discussies over geld en met name het steunen van de familie, waar ik op zich geen probleem mee zou hebben, maar er zijn grenzen, en men laat zich nogal eens snel overhalen om toe te geven en om de vrede te bewaren.  Ik kreeg eens de vraag van iemand "wat ga je doen met je vrouw haar kinderen als ze hier woont?" Want je zal ze wel moeten onderhouden want het zijn dan ook jouw kinderen.

Mijn antwoord was, dat we het daar van in het begin over hebben gehad en dat ik daar een duidelijk standpunt over heb. Ik kan en zal haar kinderen niet onderhouden om de simpele reden dat ik dat niet kan betalen, en als ik het wel zou kunnen betalen dan is dat niet mijn verantwoordelijkheid. Als ik geld teveel zou hebben geen probleem, maar het moet financieel kunnen.

Totdat mijn vrouw werk had heb ik de kosten gedragen voor haar kinderen en dat was de afspraak. Een woning gehuurd en voorzien van levensonderhoud en het betalen van hun studies. Zij kwamen en komen niets tekort. 4 maanden in België en mijn vrouw had vast werk en zorgt VOLLEDIG  voor het onderhoud van haar kinderen. Ze is trots als een pauw dat ze zelf alles kan betalen voor haar kinderen en zij vindt zelf heel normaal dat ze zelf haar verantwoordelijkheid neemt. Duidelijke afspraken vanaf het begin 

Niet handjes ophouden en op je luie reet zitten, en zo is het ook met haar familie, dus ik heb het groot lot gewonnen 

[Adriaan]

Ik moet mijnerzijds eerlijk bekennen dat, als ik destijds alles had kunnen voorzien, ik me wel twee maal bedacht zou hebben en wschl. aan de kuierlatten had getrokken. En als ik nog een jonge man was en per se een Filipina wilde hebben zou ik uitkijken naar een wees, zonder kip noch kraai. Maar als je oud bent zoals ik en, als je tijd van leven hebt, in toenemende mate hulp nodig zult hebben dan is het bezit van een plezierige Filippijnse schoonfamilie een in een "asset" getransformeerde "liability".

[Adriaan]

Ik vond een goede gesprekspartner voor jou, Amice, deze Amerikaan die praat over het onderwerp "All Filipinas are" "Really?". Hij zegt dingen die we allemaal wel eens hebben gezegd maar die we vergeten wanneer we beginnen te generaliseren.

http://www.youtube.com/watch?v=IjWiGOReDsg

[Amice]

Ik geef enkel mijn mening ,dat dit nu het tegengestelde is van wat anderen denken ,het zij zo.

Vreemd eigenlijk dat als men over een groep praat men altijd generaliseerd, terwijl het gezegde dan toch veelal ervaringsgewijs overeenkomt  aangaande die groep.
Of dat nu Filipina's zijn of hollanders of belgen, er zijn altijd tegenstellingen.
En ja ik heb ook liever een filipina als caregiver als dat mogelijk is.

Maar om even  te blijven, een veel gehoord gezegde van Filipina's is "i always can train my heart to love you"
Het moge duidelijk zijn dat ze dat dan ook in het tegenovergestelde kunnen doen.
Waarmee ze eigenlijk aangeven dat ze de regie graag zelf in de hand houden, dus jalouzie, ach...you always can train your heart diba.

[Phille]

Als het een troost mag zijn, het kan nog erger!

Men hoeft niet per se een buitenlander te zijn van wie verwacht wordt voor de familie te zorgen; een Filipijns koppel hier in de buurt, hij (een filipino) werkt als onderhoudsingenieur in België, getrouwd met een filipina, twee kindjes en ondertussen een huis gekocht en ze doen het hier heel goed.  Zij worden evenzeer geconfronteerd met vragen voor financiële support en niet door één familie, maar door twee families.

Voorbeeldje: het koppel kreeg nog niet zo heel lang geleden het verzoek de begrafenis van de vrouw haar broer te willen betalen en dat zou dan maar even 150.000 pesos moeten kosten.

Dus wij westerse mannen hebben het al bij al zo slecht nog niet dus, we worden verwacht maar één familie te moeten onderhouden 

[bananacreek]

Er zijn hier een hoop  die totaal niets doen en leven van het geld wat hun broer of zuster vanuit het buitenland stuurt en er wordt dan gesproken van de DUTY van die broers of zusters om hun te onderhouden.

En dat zijn er toch vrij veel die hier staan te biljarten in de disco op kosten van een familielid die zich kapot werkt in het buitenland............

[klootzakken (voorheen Jens)]

Er zijn filipina's genoeg al dan niet getrouwd en al dan niet met n buitenlander, die zodra ze de man financieel weten vast te pinnen er geen donder meer om geven wat haar vent doet, zolang de "money floods", als dat stopt dan zijn ze plots weer jaloers.
Daarnaast willen ze zelf net zo min vast gepind worden en genieten nog volop hun vrijheid net als de man zelf doet, de kroost gaat hup naar de ouders.

Er kan zelfs sprake zijn van een vaste modus operandus hoe ze te werk gaan en wanneer ze haar vent de vrijheid geeft als de financiele zekerheid is gegeven.

Ik herrinner me nog de 4 C's ( Cash,Creditcard,Condomenium & Car)als basis daarvan.
Er zijn maar weinig filipina's die niet vroeg of laat(meestal vroeg) om een eigen huis beginnen te drammen. Als ze eenmaal n relatie hebben. Zoniet dan helpt haar family wel om haar daaraan te herrineren.

Dus bij "treffen" is het m.i. meer de vraag hoeveel er dan al voor betaald is.

Die zijn er zeker genoeg   En het heeft volgend mij ook te maken met leeftijd.

Mijn vrouw woont nu een goed jaar in België, en vooral in het begin gingen we nogal eens weg met vrienden, en leerden we ook de vrienden van de vrienden kennen. Heel vaag, maar al snel hoor en zie je dingen waar je je dan nogal wat vragen bij stelt.

Jonge meiden, die meer alleen of met hun vriendinnnen op pad zijn en in de weekend naar de disco gaan of in bars hangen. Manlief die al wat jaartjes ouder is heeft daar helemaal geen zin meer in natuurlijk en laat de dames maar begaan. Het afgelopen jaar ben ik nogal wat types tegengekomen die veel theater maken, zuipen, alleen uitgaan en de rest vul je zelf maar in.

Ze zullen allemaal niet zo zijn, maar ik hoor wat ik hoor en zie wat ik zie. Amice heeft dus wel een dik punt. Eenmaal de zekerheid er is gaan ze hun eigen gangetje, al dan niet met toestemming van hun partner  

Tja,.....je bent jong en je wilt wat  

vergeet één ding niet!!! je vrouw/vriendin of partner is GEEN partekelier bezit . dus niet je eigendom en dat vergeten mannen nog al eens.